Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Nu moet je hier toch is ne keer zien, wat zou hier aan de hand zijn? Ons dak is gaan vliegen, en nu krijgen we een ander dak, zouden hier spoken mee gaan vliegen zijn? Ik zou het niet weten. Verdorie, verdorie, verdorie toch. Maar ja zo is dit is iets unieks he! Dat zie je niet alle dagen een kot zonder dak hahahahaha.
Wat was het warm hier in die droge woestijn kort bij de oceaan, met op de achtergrond een mooi uitzicht op twee eilanden, Isla de los Lobos en Lanzarote. Kort bij de vulkaan Bayuyo
Zie de boerinnekes hun rokskes zwaaien, vanachter en van veur, ge ziet er lossen deur, zie de boerinnekes hun rokskes zwaaien, t'is kant en broderie, tot boven aan hun knie.
Laat ze maar zwieren en laat ze maar gaan want als ze dood zijn dan is 't gedaan, laat ze maar zwieren en laat ze maar gaan, want als ze dood zijn dan is 't gedaan.
En hier achter mij zie je zo een boerinneke uit de jaren stillekes met zo'n rokske aan.
Hier achter mij sta ik voor de deur van een oude kerk, erin staat een tafel voor missen te doen zeker of donderpreken te geven, banken, beeldjes, antiek en andere kostbare zaken, wat het allemaal is, tja dat weet ik niet. Ik weet niet of er missen in gedaan worden.
Mijnheer pastoor loopt er ook nog maar wat miserabel bij, zou hij tussen de ketting van z'n fiets gezeten hebben met die lange kleren aan, dat kon je vroeger al is tegenkomen en gevloekt als die pastoor dan kon amai zenne, ongeluvelijk. Zotspook is dit ooit tegengekomen en natuurlijk dat die gelachen heeft in haar jongespokentijd. Onvoorspelbaar.
Hij heeft zeker ook pas een donderpreek gegeven in z'n kerk omdat ik daar zomaar eens een kijkje ging nemen zoals je ziet op de bovenstaande foto, daar zie je mij in de deur van een oude kerk.
Een oud pastoor die had een koe, had een koe, ze was krankzinnig ik weet niet hoe, de pastoor z'n koe, tjoelala, tjoelala de pastoor z'n koelala, tjoelala, tjoelala de pastoor z'n koe.
Wat je hier achter mij ziet is een prachtige halsketen he ! Dat kreeg degene die hier tentoongesteld stond rond z'n of haar hals, tja zo had hij tenminste nog een prachtig halsketting gratis en voor niks en dat is ook al iets waard. Voor mijn klein nekske was hij veel te groot, maar ik heb hem is gepast en dat kan je niet elke dag.
Nu hebben ze mij hier zomaar te kijk gezet en nog wel voor een schandpaal, t'is al ver gekomen he ! Vroeger stond hij midden in een dorp en zetten ze er mensen in die te schande werden gezet, en ik sta er hier zo maar bij in het midden van Bokrijk, dat is kunnen.
De "Blanc-Moussi", wat betekent "in het wit gekleed", is erg symbolisch voor dit traditionele carnaval en was oorspronkelijk een toevallige vermomming die bestond uit een beddenlaken en een kussensloop. Deze vermomming, aangevuld met een masker met een wortelneus, krijgt in Stavelot al snel een andere betekenis en parodieert eigenlijk de monniken uit de 15de eeuw, die na een periode van te grote laksheid het carnaval hadden verboden. Vanaf zondagochtend trekken de Blancs-Moussis door de straten van de stad, en plakken ze overal hun gevreesde en oneerbiedige affiches aan. 's Middags duiken ze weer in de stoet op, bombarderen ze vanuit hun kar de toeschouwers met handenvol confetti en geselen ze de mensen met hun varkensblazen.
Nu sta ik hier recht voor het kasteel, tja nu voel ik mij natuurlijk ook een onvervalste kasteeldame of wat dacht je? En de bloemen zijn ook van de partij.
Een mooi park, een kasteel in de verte, een eenzame weg naar het kasteel, waar zou dat kunnen zijn? Mooie dennen, kortgewiekt gras, en ga zo maar door.
Jajaja, hier ben ik op onvervalste spokentocht bij een kasteel, dat is kunnen he! Dit is een echt spookkasteel, waar ik is heerlijk kan gaan spoken en iedereen verschieten die er in de buurt komt, want ik ben de schrik van het kasteel hahahahaha.
Wat een prachtige bloemen achter mij he! Jaja, dat zijn echte rododendrons, en zo mooi, allerlei kleuren zijn er bij. En ik vergaap mij aan zoveel schoonheid, ik sta heel graag bij de bloemen.
Het is me toch wat he dat zooitje, al die propaganda van die straatpanelen, allee voor morgen een heel goeie kieskeuring he ! Ik kom op op spokentocht naar het kieskot. Ik zal daar wel ergens aan het rondspoken zijn, hahahaha, wie weet.
Waar men gaat langs Vlaamse wegen, komt men deze straatversiering tegen, en op Waalse wegen komt men niet deze straatversiering tegen, want daar staat niet veel om de straten te verfraaien met deze versiering. Het is toch zo is iets anders, de ene staat op ene poot, de andere staat schots, scheef en scheel, een ander staat op jouw heerlijk te lachen, de ene ligt op z'n buik, de andere op z'n rug of zijde, het is allemaal verschillend, sommige staan in groep bij elkaar, de anderen staan moederziel alleen oogskes op jullie te pinken voor een beetje aandacht en zo zijn er velen. Dus heel veel een kleurrijke afwisseling dezer dagen.
Dat zijn mooie watervallen he, hier in Coo, jajaja, ik ben daar op bezoek geweest zoals jullie zien, en ik heb mij daar is kunnen uitleven zo kort aan die watervallen, jammer dat Plopsa Coo niet open was.
Weet je waar ik hier ben terrecht gekomen? Aan een abdij in Stavelot amai mijne frak of habijt, ik ben er dan ook maar opgekleed zoals m'n collega pater van hier onder mij. Nu ben ik toch ne heilige pater om zo door dat gebouw te lopen op zoek naar broeder Abt, maar die is al lang geleden uit vervlogen tijd de pijp uit gegaan. En ik dwaal hier nog steeds rond, en natuurlijk spook ik er dan ook maar, zo'n grote abdij, maar er stonden ook oude formule 1 wagens te koekeloeren, ik ben daar ook is gaan inzitten hahaha, maar ze reden niet jammer, en oude motos. En allemaal grote fotos van de piloten die achter het stuur zaten, ik denk dat dit ook nog wel paters piloten waren.
Hier sta ik toch schoon te koekeloeren voor de abdij, ik heb natuurlijk ook mij hierna gekleed in een soort habijt, want in een abdij lopen nog steeds zo van die heilige paters rond he ! Hier in deze abdij hebben paters rondgelopen met witte kleren met kappen en een heel lange neus hahahahaha. typisch kenmerk voor de streek. Hier in deze abdij ben ik als pater Megantinus gekleed.
Vandaag was het de laatste schooldag daar in die beroemde spokenschool, ik heb natuurlijk eksamens gehad en wat had je verwacht? ik huppelde van pure blijdschap door die school al spokend en al pinkend of wat dacht je, oogskes pinken heb ik niet verleerd hoor en naar al dat schoons wat errond liep moest ik ook kijken wat was zo.
Nu moet je hier toch is ne keer zien, wat zou hier aan de hand zijn? Ons dak is gaan vliegen, en nu krijgen we een ander dak, zouden hier spoken mee gaan vliegen zijn? Ik zou het niet weten. Verdorie, verdorie, verdorie toch. Maar ja zo is dit is iets unieks he! Dat zie je niet alle dagen een kot zonder dak hahahahaha.
Wat was het warm hier in die droge woestijn kort bij de oceaan, met op de achtergrond een mooi uitzicht op twee eilanden, Isla de los Lobos en Lanzarote. Kort bij de vulkaan Bayuyo
Zie de boerinnekes hun rokskes zwaaien, 
Hier achter mij sta ik voor de deur van een oude kerk, erin staat een tafel voor missen te doen zeker of donderpreken te geven, banken, beeldjes, antiek en andere kostbare zaken, wat het allemaal is, tja dat weet ik niet. Ik weet niet of er missen in gedaan worden.
Mijnheer pastoor loopt er ook nog maar wat miserabel bij, zou hij tussen de ketting van z'n fiets gezeten hebben met die lange kleren aan, dat kon je vroeger al is tegenkomen en gevloekt als die pastoor dan kon amai zenne, ongeluvelijk. Zotspook is dit ooit tegengekomen en natuurlijk dat die gelachen heeft in haar jongespokentijd. Onvoorspelbaar.
Handjes draaien, koeken bakken vlaaien,
Wat je hier achter mij ziet is een prachtige halsketen he ! Dat kreeg degene die hier tentoongesteld stond rond z'n of haar hals, tja zo had hij tenminste nog een prachtig halsketting gratis en voor niks en dat is ook al iets waard. Voor mijn klein nekske was hij veel te groot, maar ik heb hem is gepast en dat kan je niet elke dag.
Nu hebben ze mij hier zomaar te kijk gezet en nog wel voor een schandpaal, t'is al ver gekomen he ! Vroeger stond hij midden in een dorp en zetten ze er mensen in die te schande werden gezet, en ik sta er hier zo maar bij in het midden van Bokrijk, dat is kunnen.
De "Blanc-Moussi", wat betekent "in het wit gekleed", is erg symbolisch voor dit traditionele carnaval en was oorspronkelijk een toevallige vermomming die bestond uit een beddenlaken en een kussensloop.
Nu sta ik hier recht voor het kasteel, tja nu voel ik mij natuurlijk ook een onvervalste kasteeldame of wat dacht je? En de bloemen zijn ook van de partij.
Een mooi park, een kasteel in de verte, een eenzame weg naar het kasteel, waar zou dat kunnen zijn? Mooie dennen, kortgewiekt gras, en ga zo maar door.
Jajaja, hier ben ik op onvervalste spokentocht bij een kasteel, dat is kunnen he! Dit is een echt spookkasteel, waar ik is heerlijk kan gaan spoken en iedereen verschieten die er in de buurt komt, want ik ben de schrik van het kasteel hahahahaha.
Wat een prachtige bloemen achter mij he! Jaja, dat zijn echte rododendrons, en zo mooi, allerlei kleuren zijn er bij. En ik vergaap mij aan zoveel schoonheid, ik sta heel graag bij de bloemen.
Het is me toch wat he dat zooitje, al die propaganda van die straatpanelen, allee voor morgen een heel goeie kieskeuring he ! Ik kom op op spokentocht naar het kieskot. Ik zal daar wel ergens aan het rondspoken zijn, hahahaha, wie weet.
Waar men gaat langs Vlaamse wegen, komt men deze straatversiering tegen, en op Waalse wegen komt men niet deze straatversiering tegen, want daar staat niet veel om de straten te verfraaien met deze versiering. Het is toch zo is iets anders, de ene staat op ene poot, de andere staat schots, scheef en scheel, een ander staat op jouw heerlijk te lachen, de ene ligt op z'n buik, de andere op z'n rug of zijde, het is allemaal verschillend, sommige staan in groep bij elkaar, de anderen staan moederziel alleen oogskes op jullie te pinken voor een beetje aandacht en zo zijn er velen. Dus heel veel een kleurrijke afwisseling dezer dagen.
Dat zijn mooie watervallen he, hier in Coo, jajaja, ik ben daar op bezoek geweest zoals jullie zien, en ik heb mij daar is kunnen uitleven zo kort aan die watervallen, jammer dat Plopsa Coo niet open was.
Weet je waar ik hier ben terrecht gekomen? Aan een abdij in Stavelot amai mijne frak of habijt, ik ben er dan ook maar opgekleed zoals m'n collega pater van hier onder mij. Nu ben ik toch ne heilige pater om zo door dat gebouw te lopen op zoek naar broeder Abt, maar die is al lang geleden uit vervlogen tijd de pijp uit gegaan. En ik dwaal hier nog steeds rond, en natuurlijk spook ik er dan ook maar, zo'n grote abdij, maar er stonden ook oude formule 1 wagens te koekeloeren, ik ben daar ook is gaan inzitten hahaha, maar ze reden niet jammer, en oude motos. En allemaal grote fotos van de piloten die achter het stuur zaten, ik denk dat dit ook nog wel paters piloten waren.
Hier sta ik toch schoon te koekeloeren voor de abdij, ik heb natuurlijk ook mij hierna gekleed in een soort habijt, want in een abdij lopen nog steeds zo van die heilige paters rond he ! Hier in deze abdij hebben paters rondgelopen met witte kleren met kappen en een heel lange neus hahahahaha. typisch kenmerk voor de streek. Hier in deze abdij ben ik als pater Megantinus gekleed.
Vandaag was het de laatste schooldag daar in die beroemde spokenschool, ik heb natuurlijk eksamens gehad en wat had je verwacht? ik huppelde van pure blijdschap door die school al spokend en al pinkend of wat dacht je, oogskes pinken heb ik niet verleerd hoor en naar al dat schoons wat errond liep moest ik ook kijken wat was zo.
