Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Nu ga ik ronken, de hele nacht lang, natuurlijk moet ik nu heel veel bijslapen, want na zo lang te spoken daar wordt je moe van puuuuuuuuuuuuuuffffffffffffffff en gespookt heb ik hoor, daar kan je donder op zeggen in het rusthuis. hahahahahaaaa
Hier ben ik weeral, na zes zwoele spooknachten ben ik hier weeral van de partij, amai wat was het druk geweest, spoken ganse nachten lang en nu kan ik hier weeral komen spoken zoals jullie zien. Goed he !
Van hieruit in Bokrijk kom ik zeggen dat ik voorlopig zes dagen niet kom spoken, want ik heb dienst, ik moet weeral zes nachten gaan spoken in het rustoord, en daar moet ik natuurlijk ook aanwezig zijn dus tot volgende vrijdag dan kom ik weeral spoken hier op de blog . Tja dat moet ook gebeuren he, zotspook heeft weeral haar zes spooknachten en ik moet ook gaan helpen spoken, dat wijst voor zich. En dan is het superdruk doeieeeee boehoeeeeeeeee.
Maandag gingen we is heerlijk spoken in de natuur, allee dit wilden we toch gaan doen, we kwamen voorbij een eenzaam boske, hierdoor wilden we gaan spoken en wat hoorden we daar? Wel daar waren ze aan het schieten, was nu het jachtseizoen open? Welneen dit is nog niet open, ze hebben hier nog onlangs ilegale patrijsen ontdekt, waren dit ook ilegalen die op patrijzenjacht gingen? Wie zou het zeggen, en ze schoten maar, knal, knal, knal, en het bleek nog akelig te klinken ook, dan zijn we maar terug gedraaid, naar het fietspad, via een omweg, en toen kwamen we een akelig en onbekend geluid tegen in een oude schapestal, potvolkoffie wat was dat nu weeral, eerst een goed lawaai, daar binnen in die stal en toen een geklop, juist of daar iemand opgesloten zat, ver van de onbewoonde wereld, tja je kon nooit weten he, of er iemand spoorloos verdwenen was en daar opgesloten was, tegenwoordig kom je zovele ongure elementen tegen op zo'n eenzame plaatsen,en wij roepen, maar niemand antwoordde erop, de stal was helemaal toe, maar tussen het hout door zagen we daar vier schapenpootjes staan, dus zal daar wel een schaap gezeten hebben. We zijn toen ook maar doorgegaan en zijn we op het fietspad maar gaan spoken en de knallen in dat bosje bleven ook maar schieten. Wie weet wat er allemaal gebeurt in dit eenzame land. En zoals jullie zien sta ik voor dit eenzame bosje waar zo van alles gebeurt, ver van de bewoonde wereld he !
Lekker stoeien in de wei, met daarachter nog een oude schuur erbij. dit fietspaadje is fonkelnieuw, en er is een beekje waarin een visje zwemt met z'n kieuw. De beek die heet de Herk, maar ze is heel sterk. Een koe en een paard in de wei, dit mag van mij erbij.
Hier achter mij de populieren hebben ook een mooie groene kruin, jajaja, het is een natuurreservaat tussen de Herk en de Mombeek, en je moet is zien hoeveel fietsers er hier doorzoeven, hahaha.
Gisteren ben ik nog is ne keer bij de appelkes en peerkes gaan kijken in de boomgaard en wat zag m'n lodderige oog daar? Wel????? Heel veel appelkes en peerkes hangen er te blozen en te wachten tot ze geplukt zullen worden, dus hier achter mij in de boomgaard zijn die mooie bloemetjes appelkes en peerkes geworden en daar ga ik dan is lekker van smullen se zo vers van de boom hummmmmmmmm lekkkerrrrrrrrrrrrrrrrrrr.