Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Moet je nu is wat weten? Zotspook zat het laatst voor tv te koekeloeren naar een programma of zoiets dat Bonanza heet, uit hare jonge tijd en ik zat daar natuurlijk lustig mee te koekeloeren of wat dacht je en daar reden op dat scherm een paar stoere bonken rond die ze cow-boys noemden, en wat zag daar m'n lodderige oog, er reden daar een paar knappe broertjes rond met een paard en die heten Ben, Adam, Hoss en Joe Cartwright . Das kunnen he ! En ik werd daar stapelverlieft op die twee leuke knapperds die heten Adam en Joe Cartwright. Maar zotspook vertelde mij dat je daar niet meer op verliefd kon geraken want allen waren gestorven, en dus waren ze er niet meer, tja wat moet je dan doen?
Amai wat sta ik te popelen van ongeduld;, de goeie Sint is hier geweest voor die twee kleine superspoken, en wat heeft die wel allemaal niet meegebracht amai zenne, te veel om op te noemen, ze zullen kontent zijn die twee superspookjes, en ik heb m'n schoen ook klaargezet hoor, ik heb een fonkelnieuw spookkleed gekregen, waar ik al de hele dag mee loop te paraderen hier of wat dacht je, en ook wat spokensnoep en spokenspeelgoed, waar ik mij is lekker kan amuseren. Je moest is weten.
Nu moet ik toch niet voor Sinterklaas spelen zeker, of wat had je gedacht, m'n vrienden de kleine spoken zullen ook weeral van al de lekkers en speelgoed komen halen denk ik, die hun glunderend snoetjes moet ik toch is ne keer kunnen bekijken. Sinterklaas kapoentje, gooi wat in m'n schoentje, een appelke of een citroentje, een nootje om te kraken dat zal lekker smaken.
Jajaja, nu moet ik mijn schoen nog gaan zoeken, om hem te zetten voor onze goeie ouwe Sint, of wat dacht je, ik zit heel gelduldig te wachten wat hij er in gaat steken. Ik heb vanalles besteld hoor en zeker fonkelnieuw spookgerief of wat dacht je, dan kan ik is goed gaan spoken met al dat spookmateriaal.
Puf, puf, puf wat wat een drukke spookweek heb ik wel niet achter de rug, busje in, busje uit, auto in, auto uit, file in, file uit, door de sneeuw ploeteren, koude lijden, sneeuwbuitje trotseren, wiebelen zoals een zombie op de gladde wegen, al schuifelend door de sneeuw ploeteren, baantje glijden, en wat nog allemaal, daar heb ik meer dan m'n buik vol van, geef mij maar liever de groene en fijne lente met al de bloemetjes en bijtjes erbij.
Amai wat was dat niet voor een smerige week, ben ik toch niet moeten gaan spoken door die vuile koude en sneeuw zeker? En dan die wegen en die files brrrrrrrrrrrrrrrrrrrr je moest is weten wat dat allemaal te weeg bracht en ik daar maar tussen spoken. Zie je ze al vliegen al die spoken?
Vandaag zijn we is naar een filmke gaan spoken en dat was een grote bioscoopzaal, amai wat heb ik daar grote ogen getrokken, het filmke ging over Henry Potter en de relieken van de dood, het was het eerste filmke, want er volgt nog een tweede soort van dat filmke. En hierboven zie je m'n vriendjes uit de film van Henry Potter, Henry, Ron Wesley en Hermelien Griffel, dat doet mij nog denken aan een oude schoollei waar men ook met een griffel moest schrijven zo gezien in de oude school in Bokrijk.
En dit achter mij hier is wat ze noemen een holle weg, waar vroger paarden en karren hebben gereden met veel volk en graan en dergelijke meer en nu kan ik er heel fijn wandelen.
Hoss
Moet je nu is wat weten? Zotspook zat het laatst voor tv te koekeloeren naar een programma of zoiets dat Bonanza heet, uit hare jonge tijd en ik zat daar natuurlijk lustig mee te koekeloeren of wat dacht je en daar reden op dat scherm een paar stoere bonken rond die ze cow-boys noemden, en wat zag daar m'n lodderige oog, er reden daar een paar knappe broertjes rond met een paard en die heten Ben, Adam, Hoss en Joe Cartwright . Das kunnen he ! En ik werd daar stapelverlieft op die twee leuke knapperds die heten Adam en Joe Cartwright. Maar zotspook vertelde mij dat je daar niet meer op verliefd kon geraken want allen waren gestorven, en dus waren ze er niet meer, tja wat moet je dan doen?
Amai wat sta ik te popelen van ongeduld;, de goeie Sint is hier geweest voor die twee kleine superspoken, en wat heeft die wel allemaal niet meegebracht amai zenne, te veel om op te noemen, ze zullen kontent zijn die twee superspookjes, en ik heb m'n schoen ook klaargezet hoor, ik heb een fonkelnieuw spookkleed gekregen, waar ik al de hele dag mee loop te paraderen hier of wat dacht je, en ook wat spokensnoep en spokenspeelgoed, waar ik mij is lekker kan amuseren. Je moest is weten.
Nu moet ik toch niet voor Sinterklaas spelen zeker, of wat had je gedacht, m'n vrienden de kleine spoken zullen ook weeral van al de lekkers en speelgoed komen halen denk ik, die hun glunderend snoetjes moet ik toch is ne keer kunnen bekijken.
Jajaja, nu moet ik mijn schoen nog gaan zoeken, om hem te zetten voor onze goeie ouwe Sint, of wat dacht je, ik zit heel gelduldig te wachten wat hij er in gaat steken. Ik heb vanalles besteld hoor en zeker fonkelnieuw spookgerief of wat dacht je, dan kan ik is goed gaan spoken met al dat spookmateriaal.
Puf, puf, puf wat wat een drukke spookweek heb ik wel niet achter de rug, busje in, busje uit, auto in, auto uit, file in, file uit, door de sneeuw ploeteren, koude lijden, sneeuwbuitje trotseren, wiebelen zoals een zombie op de gladde wegen, al schuifelend door de sneeuw ploeteren, baantje glijden, en wat nog allemaal, daar heb ik meer dan m'n buik vol van, geef mij maar liever de groene en fijne lente met al de bloemetjes en bijtjes erbij.
Amai wat was dat niet voor een smerige week, ben ik toch niet moeten gaan spoken door die vuile koude en sneeuw zeker? En dan die wegen en die files brrrrrrrrrrrrrrrrrrrr je moest is weten wat dat allemaal te weeg bracht en ik daar maar tussen spoken. Zie je ze al vliegen al die spoken?
Hier de drie grootste helden van mij uit de filmen van Harry Potter, tja dat moet kunnen he, en m'n grootste poppenvriendjes.
Vandaag zijn we is naar een filmke gaan spoken en dat was een grote bioscoopzaal, amai wat heb ik daar grote ogen getrokken, het filmke ging over Henry Potter en de relieken van de dood, het was het eerste filmke, want er volgt nog een tweede soort van dat filmke. En hierboven zie je m'n vriendjes uit de film van Henry Potter, Henry, Ron Wesley en Hermelien Griffel, dat doet mij nog denken aan een oude schoollei waar men ook met een griffel moest schrijven zo gezien in de oude school in Bokrijk.
T'is supergezellig hier hoor zo door die oude gebouwen te spoken dat is kunnen he !
Waar ben ik hier eigenlijk aanbeland, aan een heerlijk oud cafeetje uit de jaren stillekes, daar moet ik beslist toch wel is ne keer pimpelen gaan.
Ik was ook van die partij of wat dacht je, maar ik heb ervan genoten.
Ne mooie wandelweg he niet? Ik kan er heerlijk gaan wandelen en genieten van die mooie natuur. Dat moet kunnen.
En dit achter mij hier is wat ze noemen een holle weg, waar vroger paarden en karren hebben gereden met veel volk en graan en dergelijke meer en nu kan ik er heel fijn wandelen.
Ik sta hier in het geel met m'n onvervalste spokenkleren aan boehoeeeeeeeeeeeee.
Jajajaja, ik sta hier nog in de Voerstreek en ben aan het genieten van al dat fraais wat er hier rondloopt of voorbijkomt hahahaha, je moest is weten.
En hier is er een heel mooi heuveltje, hier kan je fijn wandelen hahahahaha.
Hier langs mij in het bos zie je een mooie beek die de Geul wordt genoemd goed he !
Hier in het bos van Kelmis is het super, of wat dacht je, mooi he zo'n mooi natuurlijk bos.
