Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Daarstraks keek ik is ne keer heel benieuwd naar onze straat hier aan ons spookenkot en wat zag ik daar? Wel je mag is ne keer raden? RA, RA, RA, een paar steelsteuners van de gemeente met een schup en een emmerke en zo waren die paljassen op onze straat sneeuw aan het wegscheppen op hoopjes, ik dacht zeker dat het kindjes waren die met een schupke en een emmerke met zand aan het spelen waren, maar inplaats van zand was het sneeuw, goed he en zuchten als die deden amai. Wie had dat gedacht dat je dit hier ook zo zag, jammer dat zotspook er gene foto van gemaakt had, anders zou hij hier te voorschijn komen, en gelachen als we gedaan hebben, dat was nog is een prachtig beeld se in onze straat, dit kom je niet dagelijks tegen.
Amai was me dat nogal een weekske zeg met Kerstmis, geen bussen, een paar treinen, geen brommer, en dan tot slot maar een taxi nemen naar het werk om te spoken amai en ondertussen eens kennis gemaakt met al die chauffeurs die s'nachts hebben moeten werken in die taxi en door die vieze sneeuw hebben gereden en ik ondertussen maar oogskes pinken op al die knappe mannen hahaha, je moest is weten.
Vanaf morgen kom ik jullie blogboekske nog is tekenen, want ik heb de nacht nog en het is superdruk, en zeker met dit vuile weer, maar morgen heb ik een dagske vrij en dan kom ik weeral is spoken.
Waar is de tijd gebleven van al die bonanza broerkes, tja dat was nog voor m'n tijd, hahahahaha. en de loverboy kan nog mooi zingen op z'n gitaar. Hij moest zeker voor troubadour spelen. Je had daar de slimste en die tevens de loverboy moest spelen, dan had je de sympathiekste, en de kwajongen die vanalles moest uithalen. En dan was er nog papa bonanza. Er bestaan wel zelfs poppen van deze vier kerels.
Allee waar hebben ze mij toch wel niet hier neergezet? In de sneeuw potvolkoffie, als ik een nieuw wit spookkleed aanheb zou je mij dan nog in herkennen in al die witte sneeuw?
Hier ben ik een rasechte cowgirl, wie zal het zeggen, ik ben op bezoek in ons klein stadje goed he ! tha ik moet mij toch Bonanza kunnen voelen he als een rasecht cowboy. hahahahahaha. Zoals die rasechte cowboys daar die hier onder mij staan.
En ik heb ook parmantig meegekeken hoor naar die paljassen met hun emmerke en hun schup dat zie je niet dagelijks.
Daarstraks keek ik is ne keer heel benieuwd naar onze straat hier aan ons spookenkot en wat zag ik daar? Wel je mag is ne keer raden? RA, RA, RA, een paar steelsteuners van de gemeente met een schup en een emmerke en zo waren die paljassen op onze straat sneeuw aan het wegscheppen op hoopjes, ik dacht zeker dat het kindjes waren die met een schupke en een emmerke met zand aan het spelen waren, maar inplaats van zand was het sneeuw, goed he en zuchten als die deden amai. Wie had dat gedacht dat je dit hier ook zo zag, jammer dat zotspook er gene foto van gemaakt had, anders zou hij hier te voorschijn komen, en gelachen als we gedaan hebben, dat was nog is een prachtig beeld se in onze straat, dit kom je niet dagelijks tegen.
Amai was me dat nogal een weekske zeg met Kerstmis, geen bussen, een paar treinen, geen brommer, en dan tot slot maar een taxi nemen naar het werk om te spoken amai en ondertussen eens kennis gemaakt met al die chauffeurs die s'nachts hebben moeten werken in die taxi en door die vieze sneeuw hebben gereden en ik ondertussen maar oogskes pinken op al die knappe mannen hahaha, je moest is weten.
Hier op het dorpsplein is natuurlijk ook vanalles te beleven en te zien.
In de school viert men natuurlijk ook Kerstmis.
Bij een dorpke hoort ook een brandweerwagen, dat is normaal.
Om wat in de kerstsfeer te komen zal ik hier ook maar is ne keer verschijnen.
Mooi he en zo zalig hier in Gent, het is en blijft een heel mooie stad.
Waar is de tijd gebleven van al die bonanza broerkes, tja dat was nog voor m'n tijd, hahahahaha. en de loverboy kan nog mooi zingen op z'n gitaar. Hij moest zeker voor troubadour spelen. Je had daar de slimste en die tevens de loverboy moest spelen, dan had je de sympathiekste, en de kwajongen die vanalles moest uithalen. En dan was er nog papa bonanza.
Allee waar hebben ze mij toch wel niet hier neergezet? In de sneeuw potvolkoffie, als ik een nieuw wit spookkleed aanheb zou je mij dan nog in herkennen in al die witte sneeuw?
Hier is het toch zo wit he, en ik sta er maar naar te kijken, tja t'is zo is iets anders.
Hier ben ik een rasechte cowgirl, wie zal het zeggen, ik ben op bezoek in ons klein stadje goed he ! tha ik moet mij toch Bonanza kunnen voelen he als een rasecht cowboy. hahahahahaha. Zoals die rasechte cowboys daar die hier onder mij staan.
