Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
WWWWWWWWWWhhhhhhhhhhooooooooowwwwwwww, In de zomer kan ik weeral m'n kleine spokenkleedjes bijeen zoeken in een koffer, want we gaan weeral ribbedebie naar een mooi zonnig eiland jabbedabbedoeeeeeeeeeeeee. Vanaf nu ben ik het weeral stillekes druk bezig, en moet ik weeral de koffers gaan voorbereiden en waar gaan we deze keer is spoken hahahahaha, dan kan ik die eilandbewoners weeral is het spook aanjagen of wat dacht je? Verdorie dat is lang geleden, het werd nog is tijd dat ik kan gaan spoken op zo'n zonnig eiland. Oh eiland in de zon en zo meer, lang leven het eiland in de zon.
Heb ik mij gisteren toch niet het spook moeten uithangen zeker? Het was begot carnaval, en ik ging natuurlijk verkleed als spook overal heen, en zeker met zotspook moest ik gaan spoken natuurlijk of wat dacht je? Zotspook had dienst en ik moest mij verkleden, als spook en heb mij natuurlijk heel goed geamuseerd om het echte onvervalste spook gaan uit te hangen, want vorig jaar rond deze tijd zat ik op de spokenkursus. M'n kleed is niet gaan vliegen hoor troost je. Zie je mij hier al staan met m'n spokenkleed aan?
Binnekort komen we weeral poseren met onze nieuwe kleedjes, en dan staan we daar te blozen met rode wangetjes. Maar ja we moeten nog een mooi plaatske vinden waar we fotos kunnen maken en zeker in de lente, misschiens hier in Haspengouw als de bloesems weeral bloeien met zo'n heerlijk boomgaardje als achtergrond of ergens een park of kasteel in het mooie Wallonie, wie weet.
Allee m'n spooknachten zijn om en wat heb ik toch niet heerlijk gespookt zeker, het waren wel geen zwoele spooknachten, maar ze zijn omgevlogen. En nu heb ik weeral is tijd om hier wat rond te spoken.
Vandaag was het toch o zo mooi om is te gaan spoken, en dan nog wel in Bokrijk, wat was het daar wel niet druk, vele wandelaars, buggies met kleine kindjes en mama's met papa's, kinderen, oudjes met de rollaar, jonge en oudere wandelaars, honden aan de leiband, fietsers, en natuurlijk ik als een onvervalst spook of wat dacht je. En ik spookte heel parmantig bij de eendjes en die kwamen allen al kwakend af gewaggeld om mij een goeie dag te wensen. Dat was mooi van hun he ! De bomen waren nog kaal, de bloemen waren er nog niet en de beekjes hadden heel helder water. En daar tussen spookte het formidabel goed he !