Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Hier heb ik bloemen ontdekt die ik eigenlijk nog nooit het gezien zoals de blauwe korenbloem, de papvers, netels, distels, chicoreiplanten, boterbloemen, enz..... te veel om op te noemen.
Tja zo'n mooie bloemenweide kom je hier nog tegen, deze weide werd speciaal ingezaaid met veld en weidebloemen, zo zijn er ook nog prachtige korenbloemen te zien.
Ook de tsaar Nicolaas 2 en z'n vrouw Alexandra en hun zoon en troonopvolger Alexis werden die nacht vermoord samen met hun dochters.
Een requiem voor de tsarenfamilie.
Russia today called to mind the events of July 17, 1918 -- 93 years ago -- when the last Russian czar, Nicholas II, his wife Alexandra, and their children were executed. The country still remains deeply divided about the communist period. Will Lenin's tomb be moved?
MOSCOW, Russia, July 16, 2011 -- A single tear. It welled up, then fell from the corner of one of the principal soloist's eyes, glistening as it ran down her cheek.
She was a young Russian woman, dressed in a white gown, and she was performing here tonight at the world premiere of a "Requiem Concert" in Russia's largest church, Christ the Savior, in a commemoration of the 90th anniversary of the execution of the last Russian Czar and his family -- Nicholas II, his wife Alexandra, their four daughters Olga, Tatyana, Maria, and Anastasia, and their son, Alexei -- on the night of July 17, 1918.
In her weeping, the soloist was not alone. Many of the more than 2,000 people who filled into the concert hall of the largest basilica in Russia, the Church of Christ the Savior, bombed by Stalin and rebuilt in the 1990s, wept openly as they listened and watched the tragedy of the last Romanovs unfold.
Op de boerderij van An, hieja, hieja ho. Stond een grote oude koe hieja, hiaja ho, en een koe koe hier en een koe koe daar, hier een koe, daar een koe, overal een koe enz......
In het groene woud daar waar de lijster zingt, lijster zingt in het jonge woud; daarwaar de reebok springt, reebok springt, waar den en sparren groeien aan de zoom, verliet m'n jeugdig leven , schoonste woud, waar den en sparren groeien aan de zoom, verliet m'n jeudig leven, schoonste woud.