TIENEN DRAAIT ROND Tienen - Tintelende stad -
Suikerstad -mijn stad -
28-03-2010
Zes % bij alle aannemers
6 procent btw straks bij alle aannemers
Binnenkort is het niet meer nodig een geregistreerde aannemer in te huren om bij een verbouwing van het verlaagde btw-tarief van 6procent te kunnen genieten. Aannemers vochten het discriminerende karakter van die registratieplicht aan voor de rechtbank.
Zo was een Nederlands dakwerkenbedrijf naar de rechter gestapt omdat de Belgische administratie hem verbood nog langer werkzaamheden uit te voeren tegen het tarief van 6procent. Hij kreeg gelijk van de Brusselse rechtbank.
De registratie van aannemers is niet wettelijk verplicht. Maar de aannemer die de verbouwing voor je uitvoert, moest wel geregistreerd zijn als je als particulier slechts 6 in plaats van 21procent btw wil betalen.
Geen kwaliteitsgarantie
Nochtans zegt de registratie niets over de geleverde kwaliteit. Ze betekent alleen dat de ondernemer in orde is met de fiscale en sociale wetgeving. Maar sinds twee jaar worden de aannemers gecontroleerd via een databank die aan het btw-nummer is gekoppeld', zegt Marleen Porré, hoofd van de fiscale dienst van de Confederatie Bouw.
Kandidaat-verbouwers kregen de raad zich vooraf te informeren of de aannemer al dan niet geregistreerd was, zodat ze zeker konden zijn van het verlaagde btw-tarief. Vandaag is 99 procent van onze 15.000 leden geregistreerd. In de particuliere woningbouw zijn ze dat zelfs allemaal.'
Kamerlid Luc Van Biesen (Open VLD) kon documenten inkijken waaruit blijkt dat de btw-administratie alle vorderingen zal staken tegen niet-geregistreerde aannemers die toch de verlaagde btw-tarieven toepasten. Financiënminister Didier Reynders (MR) gaf de opdracht om de registratie van de aannemers uit het bewuste Koninklijk Besluit te laten schrappen.
Voor het grootse tweejaarlijkse gezondheidsrapport van de Belgische overheid werden in totaal zo'n zesduizend gezinnen in heel België bevraagd over hun gezondheid. Wat bleek? Meer en meer Belgen sukkelen met hun rug. Goed één op de zes heeft er chronisch last van. Bij de mannen krijgt 15 procent ermee te maken, bij de vrouwen zelfs 19 procent.
'Klopt', zegt specialist Patrick Grisar van de rugkliniek in het Hasseltse Salvatorziekenhuis. 'Rugpijn is iets van alle tijden. Maar in deze drukke maatschappij waar constant gepresteerd moet worden, hebben mensen er wel meer last van dan vroeger. En dus gaan we automatisch ook vaker bij de dokter aankloppen. Want rugpijn kan soms echt ondraaglijk veel pijn doen.'
Andere specialisten beschouwen rugpijn dan weer als een soort beschavingsziekte, die vooral voorkomt bij mensen tussen de 30 en 55. 'Het is typisch iets voor deze tijd', zegt specialist Roeland Leysens. 'We zitten te veel, we bewegen te weinig en dus krijgt de wervelkolom dikwijls onvoldoende steun, met rugklachten als gevolg.'
Blijven bewegen
Grootste probleem is dat we meestal nog fout reageren bij rugklachten: 'De meeste mensen gaan liggen of zitten als ze rugpijn hebben, maar dat is net het slechtste wat je kan doen', waarschuwt dokter Grisar. 'Dat zit er voor een groot stuk nog ingepeperd van vroeger. Toen zeiden dokters nog dat rugpatiënten veel moesten rusten. Maar in feite moet je blijven bewegen, ook al is dat soms moeilijk. Als je gaat liggen, gaat de structuur vastroesten.'
De meeste klachten zijn volgens Grisar nog altijd mechanische rugklachten: die zijn vrij onschuldig, hebben geen aanwijsbare oorzaak en dikwijls verdwijnt de pijn al na een week. Soms komen de klachten dan wel terug, maar verdwijnen ze even snel als ze gekomen zijn.
'Iedereen kent dat wel. Je maakt een foute beweging en je hebt het zitten. Overbelasting kan er ook mee te maken hebben. Pijnstillers kunnen in zo'n geval zeker helpen. Maar meestal raakt het probleem na een paar dagen vanzelf opgelost. Al kan het inderdaad vreselijk pijn doen. Het enige dat je niet mag doen is gaan liggen en blijven liggen.'
Maar dan zijn er nog de zwaardere klachten, gaande van hernia over osteoporose tot lumbago. 'Dat heb je per definitie levenslang', zegt Grisar. 'Dikwijls hebben die mensen ondraaglijke pijn. Dan komt het erop aan de pijn te verzachten met pijnstillers en hen te stimuleren om toch nog een beetje in beweging te blijven. Maar rugpijn, dat is vooral iets waarmee je moet leren leven.'
GENEVE - De Wereldhandelsorganisatie (WTO) heeft vandaag een vonnis geveld in het aanslepende handelsconflict tussen de EU en de VS, over de Europese steun aan de vliegtuigbouwer Airbus. De precieze inhoud is nog niet bekend, maar beide partijen claimen een overwinning.
Het geschil heeft te maken met de vraag of de Europese overheidssteun voor Boeing oneerlijke concurrentie vormde voor de Amerikaanse concurrent Boeing. Een panel van specialisten van de WTO heeft het vonnis vandaag overhandigd aan de VS en de Europese Unie. De inhoud ervan wordt pas over enkele maanden publiek gemaakt, maar beide kampen lieten al hhun interpretatie doorsijpelen in de media.
Drie ambtenaren uit verschillende landen zeiden aan het persbureau AP dat het vonnis in de lijn ligt van een voorlopige beslissing van september vorig jaar. Daarin werden de Europese regeringen veroordeeld voor het subsidiëren van Airbus door middel van risicovrije leningen, de financiering van onderzoek en het aanbieden van infrastructuur.
Airbus zegt in een reactie dan weer dat "70 procent van de Amerikaanse claims werden afgewezen", en dat de beweringen van Boeing, dat het schade heeft geleden als gevolg van de Europese overheidssteun aan zijn concurrent, door de WTO werden afgewezen.
VLIERZELE - Een vreselijke stank is het, daar in de buurt van de stortplaats in Vlierzele. Pendelaars op de E40 Gent-Brussel merken het vaak, halverwege tussen Wetteren en Erpe-Mere. De Vlaamse milieu-inspectie heeft het verantwoordelijke bedrijf op de vingers getikt. Koen Baumers, foto's Gianni Barbieux
Wie geregeld over de E40 Gent-Brussel rijdt, heeft het vast al gemerkt. Halverwege tussen Wetteren en Erpe-Mere hangt er vaak een penetrante, zurige stank die in je neus blijft hangen. Het doet nog het meeste denken aan rotte eieren, maar het is doordringender dan dat.
De bron van het geurtje is de stortplaats van Vlierzele, een deelgemeente van Sint-Lievens-Houtem. Het is een gigantische put waar vrachtwagens het afval komen dumpen dat niet gerecycleerd of verbrand kan worden. Het resultaat is een stank waar alleen een grote zwerm meeuwen enthousiast over is.
Drie jaar stank
Er voorbijrijden en de ventilatie van je auto af moeten zetten is één ding, in de buurt wonen is zo mogelijk nog erger. 'Het hangt er een beetje van af hoe de wind staat, maar soms is de stank hier echt niet te harden', zegt Dirk Berckmans, die uitkijkt op de zandhopen naast de stortput. 'Dan weten we dat we weer een dagje onze ramen moeten sluiten, hoe warm het buiten ook is. Er zijn geregeld vergaderingen met het bedrijf, maar we kunnen daar alleen maar horen wat de plannen zijn. We wonen hier nu drie jaar en we tellen af tot de laatste put gevuld is. We hopen dat de stank dan weg is.'
'Als we terugkomen van de kust, zeggen we altijd: We zijn weer bij ons Sofie', zegt Staf Uyttersprot, die 's middags op zijn kleinzoon past in de tuin van zijn dochter. 'Toen ze hier kwam wonen, heb ik al gezegd dat ze dat beter niet kon doen. Het lijkt me heel ongezond, zeker omdat ze hier de as van verbrandingsovens dumpen. Een tijdje geleden lag hier zelfs een hoop asbesthoudend beton. Zou u hier willen wonen, heb ik de directeur gevraagd. Het is een biologische tijdbom die ze onder de grond steken. Ik heb mijn dochter op het hart gedrukt hier nooit een moestuintje te houden.'
Geen geurwet
De stank is de voorbije jaren beduidend erger geworden, zo blijkt uit klachten die binnenkomen bij de Vlaamse milieu-inspectie. Die instantie vroeg de intercommunale Ilva, die de stortplaats beheert, al om maatregelen te nemen. Ilva voert nu een intern onderzoek, dat van nabij gevolgd wordt door een milieuambtenaar. 'Er bestaat geen wet over geurhinder, maar de algemene voorwaarde is dat een exploitant alle nodige maatregelen moet nemen om schade en hinder te voorkomen', zegt Diana Leuci, woordvoerster van de milieu-inspectie.'Er is inderdaad wat over en weer gemaild met de Vlaamse milieu-inspectie', bevestigt Henk Geeroms, algemeen directeur van Ilva. 'Maar we hebben die mails niet nodig om ons werk te doen. Het grote probleem is dat je gas niet ziet lopen. Het is dus veel moeilijker om op zoek te gaan naar een lek. Ook als we telefoontjes krijgen van buren, proberen we zo snel mogelijk de bron te vinden.'
Geeroms wijst naar de nieuwe Vlaamse regels om de verergerde stank te verklaren. 'We mogen niet zo veel meer storten. In 2009 is er maar 50.000 ton gestort, in 2008 waren dat er nog 120.000. Daardoor geraken de putten minder snel vol. En het is als ze nog niet vol zijn dat ze kunnen stinken. We dekken ze elke avond af met een laag grond, maar dat is nooit zo goed als de definitieve deklaag van drie meter plus folie.'
Toch doet Ilva er volgens Geeroms alles aan om de stank tegen te gaan. 'Het is in ons eigen nadeel als dat gas ontsnapt, want we gebruiken dat om elektriciteit op te wekken. We laten het dus niet graag ontsnappen.'
HOEGAARDEN - Op 25 maart neemt A&C Systems haar nieuwe bedrijfsgebouw op het industrieterrein Bleyveld in gebruik.
A&C Systems is in de Benelux een toonaangevende distributeur in de telecomsector. De distributie van gsm-toestellen, gsm-accessoires, navigatiesystemen en accessoires leverde in 2009 een jaaromzet van 70 miljoen euro op. Het bedrijf telt momenteel 68 personeelsleden en een kleine zesduizend klanten.
Het huidige bedrijfsgebouw werd te klein. Daarom kocht A&C het aanpalende pand. Dit gebouw dient als stockruimte en omvat een orderpicksysteem. Naast de gekende merken Nokia, Samsung, LG, Sony Ericsson en Tom To, verdeelt A&C Systems ook haar eigen huismerk Globocomm en verschillende accessoiremerken zoals Parrot, Brodit en Valenta.
Dankzij deze efficiënte aanpak kunnen de klanten nu hun bestelling tot 17u doorgeven en wordt die toch nog de volgende dag geleverd. Vroeger kon dat enkel voor bestellingen die voor 15u geplaatst werden. (Raymond Billen)
Een nieuwe mensensoort is ontdekt in Rusland, dankzij dna-tests op een vingerbeentje dat was opgegraven in Siberië. De persoon, die naar schatting 30.000 jaar geleden heeft geleefd, behoorde niet tot de soort Homo sapiens, de enige mensensoort vandaag, maar was ook geen Neanderthaler, een mensensoort die 35.000 jaar geleden uitstierf.
Het Max Planck Instituut voor Evolutionaire Antropologie in Leipzig deed de ontdekking, waarover wordt bericht in het wetenschappelijk blad Nature. De vondst suggereert dat er nog een andere emigratie was van hominide voorouders uit Afrika, waar alle Homo soorten hun voorouderlijke roots liggen. Tot nog toe was gedacht dat enkel de Homo sapiens, Neanderthalers en Homo erectus is staat was tot deze verre verhuis. Het beentje, dat in 2008 werd gevonden in een grot in het Altajgebergte in het zuiden van Siberië, bevatte nog voldoende mitochondriaal dna om geanalyseerd te worden door het team aangevoerd door Johannes Krause en Svante Paabo. (dpa/gb)
De horeca blijft de sector waar de sociale wetgeving het meest met de voeten wordt getreden. Eén op de twee vastgestelde inbreuken doet zich daar voor.
De cijfers werden bekendgemaakt door de staatssecretaris voor de Coördinatie van de Fraudebestrijding, Carl Devlies (CD&V).
De horeca en de bouwsector krijgen de meeste controleurs over de vloer. Dat levert voor de horeca ook de meeste processen-verbaal op omdat er inbreuken worden gepleegd tegen de sociale wetgeving. Ook in de bouwsector gaat het aantal overtredingen in stijgende lijn.
De btw-verlaging in de horeca doet staatssecretaris voor de Coördinatie van de Fraudebestrijding Carl Devlies hopen dat de situatie zich zal normaliseren. De verlaging werd immers gekoppeld aan de invoering van een elektronisch kassasysteem. Het systeem wordt echter pas tegen 2013 veralgemeend ingevoerd.
Devlies wees er ook op dat de betrokken administraties een reeks sociale en fiscale normen uitwerken die gerichtere controles mogelijk moeten maken. Daarnaast komt er een elektronisch systeem van tijdregistratie.
De fraudecijfers in de bouwsector maken het CD&V-regeringslid minder ongerust. De stijging heeft volgens hem meer te maken met efficiëntere controles dan met een toename van de fraude. De regering werkt voor de sector overigens aan een systeem dat de aanwezigheid van werknemers op werven elektronisch registreert. Dat moet misbruiken van het systeem van tijdelijke werkloosheid uit de wereld helpen.
Behalve de horeca en de bouwsector blijkt uit de cijfers dat ook de schoonmaaksector fraudegevoelig is. Uit de cijfers blijkt ook dat Polen en Brazilianen vorig jaar de grootste groepen illegale buitenlandse werknemers vormden. Door een nieuwe regeling zijn de meeste Polen intussen wel legaal in ons land aan de slag.
Botsing tussen twee stuntpiloten in Kreta Een piloot van de Red Arrows (een demonstratieteam van de Britse Royal Air Force; nvdr) is tijdens een oefening in Kreta gecrasht. Hijzelf wist zich te redden door zijn schietstoel te gebruiken, maar moest wel voor verzorging naar het ziekenhuis gebracht worden. Volgens de politie kwam hij er met een ontwrichte schouder vanaf.
Het ongeval vond plaats op de militaire luchtmachtbasis in Kasteli. De acht andere stuntpiloten konden veilig landen op de luchthaven van Iraklion, zo'n 35 kilometer verderop. Volgens lokale media lag een botsing in de lucht aan de basis van het ongeluk. (svm)
TIENEN - PISO organiseert, samen met zes ambachtelijke brouwerijen en de horecafederatie, een proeverij van biercocktails.
Luc Philipart, leerkracht Drankenleer en Zaal van de afdeling Restaurant-Keuken, verdiept zich de biercocktails samen met zijn leerlingen aan de slag. Hierbij kon PISO rekenen op de steun van ambachtelijke brouwerijen Vissenaken, Nieuwhuys (Hoegaarden), Kerkom, De Vlier (Kessel-Lo), Lestedröppel, Boon en Oud-Beersel, en leden van de Horecafederatie. Op 25 maart maakten de leerlingen deze nieuwe biercocktails in aanwezigheid van Karin Jiroflée, gedeputeerde voor onderwijs, en Ilse Struys, directrice PISO. (R. Billen)
Kaatje Spapen uit Vissenaken in finale Humos Rock Rally
Kaatje Spapen won vorig jaar al de Publieksprijs en de 'Prijs Jan Puimège' op de Nekka-wedstrijd.
TIENEN - Kaatje Spapen uit Vissenaken doet samen met haar groep Kamp Maria, Nele Vandenbroeck en de Band met de Fautjes mee aan Humo's Rock Rally. De finale vindt plaats op zondag 28 maart. Eerder won Kaatje al met haar groep Kamp Maria de Publieksprijs en de 'Prijs Jan Puimège' op de Nekka-wedstrijd. Kaatje Spapen en Lisa Smolders van Kamp Maria brengen een mix van folk, soul en country. Meer informatie over Kamp Maria op www.myspace.com/kampmaria
In drie uur van Europa naar Australië: fictie of realiteit?
Het verlangen om in amper een paar uur tijd van Europa naar Australië te vliegen is weer een beetje meer realiteit geworden. Bij tests in de Australische outback hebben militaire wetenschappers een vliegtuig gelanceerd dat een snelheid haalde van maar liefst 5.840 km/u, meldt de Australische krant Daily Telegraph. Dat is dubbel zoveel als de snelste straaljager en zes keer sneller dan een hedendaags commercieel lijnvliegtuig.
Luchtvaart met zogenaamde 'hypersonische' vliegtuigen werd tot voor kort als science fiction afgedaan, maar de afgelopen tests bewijzen dat dat wel eens realiteit zou kunnen worden. Met de snelheden die in de outback behaald zijn, zou een vliegtuig in amper 2,9 uur van Sydney naar Londen kunnen vliegen.
De nieuwe technologie, Hypersonic International Flight Research Experimentation of kortweg HIFiRE, wordt momenteel ontwikkeld door wetenschappers van zowel het Australische als Amerikaanse leger. Zoals dat wel vaker het geval is, zal de technologie -eens het zover is- eerst voor militaire doeleinden gebruikt worden vooraleer u als toerist met een snelheid van bijna 6.000 km/u naar Australië gekatapulteerd wordt. (sps)
Reeën zwemmen Schelde over BORNEM - Ondanks de stevige stroming zijn reeën erin geslaagd de Schelde over te steken ter hoogte van Bornem. Ze waagden de riskante oversteek op zoek naar nieuw territorium. En hun pogingen kennen succes: in Moerzeke, aan de overkant van de rivier, hebben ze intussen voor een fraai nageslacht gezorgd. Jan Van de Velde en Renilde Bleys Natuurgebied De Scheldeschorren in het Waaslandse Moerzeke telt een zestigtal reeën. 'Die zijn daar niet uitgezet', verzekert Willy Van Hoey van de Wildbeheereenheid Scaldinia. 'De dieren zijn er helemaal op eigen houtje gekomen. We hebben al gezien hoe de reeën vanuit Bornem komen overgezwommen. Niet in een grote kudde, nu en dan waagt er eentje de oversteek op zoek naar een nieuw territorium. Voor ons is het een nieuw fenomeen. We hebben observatietorens geplaatst om de dieren te kunnen volgen.' Jim Casaer van het Insituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) heeft zich gespecialiseerd in het onderzoek naar het reeënbestand in Vlaanderen. 'We hadden al weet van reeën die de Schelde overstaken ter hoogte van Ename. Maar of zij daar al zwemmend zijn overgeraakt of via een brug, weten we niet. Over Bornem hebben wij geen informatie gekregen. Feit is wel dat reeën goed kunnen zwemmen.'
Verjaagd door senioren
De reeën zoeken nieuwe gebieden op omdat hun territoriumdrang hen daartoe aanzet. 'In de winter is die drang minder sterk', zegt Jim Casaer. 'Maar in maart-april gaan de bokken opnieuw hun gebied afbakenen. De jonge bokken worden letterlijk verjaagd door de senioren. Ze moeten zelf een nieuw gebied zoeken en om dat te vinden, willen ze best een eindje zwemmen.' Goed een maand later, in mei, gebeurt hetzelfde bij de vrouwtjes. Reegeiten verjagen hun jongen van een jaar oud omdat ze een nieuw kleintje hebben om voor te zorgen. De 'pubers' worden letterlijk uit hun habitat geduwd. 'Ook zij kunnen een rivier oversteken op zoek naar een nieuw gebied, al is het afscheid met de moeder soms maar tijdelijk', zegt Jim Casaer. 'We zien dat het verstoten jong in de winter terugkeert naar de moeder. Dan leven ze in groepjes van drie en soms voegt zich daar ook nog een volwassen bok bij, een sprong heet dat. Voor de rest leven reeën overigens zo goed als solitair.'
Populatie groeit
In Moerzeke zijn de reeën pas de laatste vijf jaar opgedoken. 'Het gaat relatief goed met de ree', bevestigt Jim Casaer. 'De laatste jaren is de populatie blijven stijgen. Waar ze vroeger enkel opdoken in grote bosgebieden in Limburg en Vlaams Brabant, zijn ze vandaag in alle provincies te vinden. Je kan ze tegenwoordig ook gemakkelijker zien. Een ree mag dan wel een schuw dier zijn, in het Zoniënwoud blijven ze vrij dicht in de buurt van wandelaars of fietsers. Ze houden zich gewoon even stokstijf en grazen meteen na de passage rustig voort.'
In Parijs loopt momenteel een tentoonstelling van Fabre met bustes van zichzelf. Troubleyn
ANTWERPEN - Hij is de man die kevers plakte tegen het plafond van het koninklijke paleis en ham tegen zuilen in Gent. En vooral de eerste levende kunstenaar die in het Parijse Louvre tentoon mocht stellen. Maar tegelijk blijft kunstenaar Jan Fabre natuurlijk ook theatermaker. Hij schreef nu een eerbetoon aan de schoonheid. Hans-Maarten Post
'Mijn nieuwe theatertekst De dienaar van de schoonheid gaat over een poppenspeler die de diepe wens koestert om onzichtbaar te worden. Hij hoopt dat zijn poppen belangrijker worden dan hijzelf. Want wil niet iedere kunstenaar dat? Dat zijn werk belangrijker wordt dan hijzelf? Goed wetende dat het tegelijk iets dubbels heeft: hoe meer kunstenaars roepen dat ze onzichtbaar willen zijn, hoe zichtbaarder ze worden.'
Ja, je hoeft Jan Fabre niets meer wijs te maken. Hij weet hoe het zit. Als we hem zeggen dat het al evenzeer dubbel is dat die nieuwe reeks beelden die hij vanaf dit weekend in een Parijse galerij tentoonstelt, bustes van zichzelf zijn, glimlacht hij. 'Vind je dat ijdel? Daar heeft het niets mee te maken. Het is een onderzoek naar het menselijk lichaam. En waar begin je dan? In de spiegel. Heeft wie zo'n beeld koopt, dan Jan Fabre in zijn living? Nee. Een bééld van Jan Fabre. Ze kunnen nooit de ziel van de kunstenaar kopen.'
Je nieuwe stuk is een eerbetoon aan de schoonheid. Is het ooit gebeurd dat je iets maakte dat in jouw ogen mooi was, maar dat uitgespuwd werd door het publiek?
Jan Fabre: 'Vaak. Denk maar aan mijn plafond voor het koninklijke paleis. Daar heb ik veel lelijke brieven over gekregen. Mensen die zeiden dat ik een landverrader en een koninginnenneuker was. Allemaal uit extreemrechtse hoek. Ook al had dat werk een stuk kritiek in zich, op het koloniale verleden, toch werd ik aangevallen. Daar tegenover staan ook mooie reacties. Zoals toen ik een grote schildpad op het strand van Nieuwpoort zette. Ik herinner me een ijsventer, in zo'n auto met een bel. Jan Fabre, ik vind uw sculptuur fantastisch, riep hij, hier, een crème glaceke voor u!'
Wat versta je onder lelijk?
'Het rechtse gedachtegoed. Dat is voor mij absoluut lelijk. Het ontkracht het individu en de individualiteit. Schoonheid heeft de kleur van de vrijheid.'
Noem iets uit het dagelijkse leven dat je absoluut mooi vindt?
'Het menselijk lichaam. Ik zit nu elke dag uren op acteur Dirk Roofthooft te kijken en hij blijft me fascineren. De dienaar van de schoonheid is het slotstuk van een trilogie; van 14 jaar samenwerken. Hij is zo goed, dat hij in mijn ogen echt sexy wordt. Als een bloem die opengaat. Hij heeft een goed buikje, een groot litteken, een kale kop en toch vind ik hem een hele mooie man. Ik heb met danseressen gewerkt die een perfect lichaam hadden, maar die lelijk werden omdat ze niet van binnenuit straalden. Dan heb je niets aan dat paar mooie benen of aan die perfecte danstechniek.'
Wie of wat komt het dichtst in de buurt van je schoonheidsideaal? 'Dat kunnen net zo goed schilderijen als boeken of muziekstukken zijn. Een paar dagen geleden was ik in Wenen, waar ik een tentoonstelling voorbereid in het Kunsthistorisch Museum. Ik heb daar samen met een specialist een uur of twee voor een schilderij van Breugel gestaan: Het gevecht tussen carnaval en vasten. Dat blaast je echt van je sokken. De ongelofelijke intelligentie van zo'n kunstenaar. Dat is beter dan een grote Hollywoodfilm.'
Je was de eerste levende kunstenaar om tentoon te stellen in het Parijse Louvre. Een nieuw publiek ontdekte je werk, maar wellicht vinden ook grote verzamelaars Fabre nog méér de moeite waard. Heeft het je vreemde telefoons opgeleverd? Van kunstverzamelende Hollywoodsterren als Brad Pitt?
'Tuurlijk. Meer dan één zelfs. Maar ik noem geen namen, want dat vind ik opschepperig. Die tentoonstelling in het Louvre was een ongelofelijk succes. Meer dan een miljoen toeschouwers hebben mijn werk gezien. Daar ben ik heel trots op. Minder mooi is dat er daarna internationaal flink gespeculeerd is met mijn werk. Zonder dat ik daar vat op had. Ik heb de gieren gezien die hun graantje wilden meepikken.'
'Daarnaast informeerden er inderdaad een aantal zéér beroemde mensen naar mijn werk. Het interesseert me alleen niet zo, want ik weet dat het gaat zoals in Hollywood zelf: de ene dag ben je hip, de volgende ben je uit de mode. Wat mij meer boeit, zijn die andere rijke mensen die je werk willen omdat ze belangrijke collecties hebben. Zo heb ik binnenkort een tentoonstelling in Kiev, bij Victor Pinchuk, een van de rijkste oliemiljonairs ter wereld. Hij heeft met het Pinchuk Art Centre een eigen, publiek toegankelijk museum. Ik heb liever dat mijn werk mij in dat soort collecties overleeft.'
