TIENEN DRAAIT ROND Tienen - Tintelende stad -
Suikerstad -mijn stad -
02-10-2010
De Wouw
KONINKLIJKE VLIEGCLUB DE WOUW
Korte Historiek
De Vliegclub DE WOUW werd gesticht in 1931 door de "Vrienden Zweefvliegers". Er werd toen reeds gevlogen op het huidige vliegveld van Goetsenhoven met een Zögling zweefvliegtuig dat in de lucht gebracht werd door middel van een lier. In 1935 werd de vliegclub een VZW en kreeg statuten, dit vooral dankzij de stuwende kracht van de toenmalige Notaris F. Delacroix. Twee jaar later werden de eerste vluchten uitgevoerd met vliegtuigsleep, een Guldentops tweedekker met immatriculatie OO-ADA.
Het uitbreken van de tweede wereldoorlog maakte een abrupt einde aan de bloei van DE WOUW. Het vliegveld werd door de Duitsers gebombardeerd en al haar materiaal werd per spoor overgebracht naar Duitsland. Pas in 1959 werd de club herboren. Er werd vliegtuigmateriaal gekocht met de ontvangen oorlogsschade van de Belgische overheid. In 1962 telde de Tiense Aéroclub een maximaal ledenaantal van 120 leden. Op 7 februari 1984 mocht DE WOUW "Koninklijk" aan haar benaming toevoegen. Actueel bezit de club 6 motor- en 9 zweefvliegtuigen, aangevuld met nog een groot aantal privé-toestellen. Daar de vliegactiviteiten op een militair vliegveld plaatsvinden, kan er slechts gevlogen worden op zater-, zon- en feestdagen Het adres Koninklijke Vliegclub De Wouw Hannuitsesteenweg 350 3300 TIENEN Tel/Fax. 016/81.22.78 Email: clubhuis@dewouw.net Hoe bereik je het vliegveld? ·
E40 Brussel - Luik · Afrit 25 (Tienen) · Aan de verkeerslichten rechtsaf richting Hannuit - St.-Truiden · Aan de volgende lichten opnieuw rechtsaf richting Hannuit · Na ongeveer 2 km zie je het vliegveld liggen aan je linkerkant
Vrouwelijke vrachtwagenbestuurders kunnen hun taak zeer goed aan. Dat blijkt uit diverse ervaringen van de transportbedrijven, zo schrijft zakensite Express.be.
De meeste vrouwen rijden in de nationale distributie van pakjes en stukgoed. Vaak wordt gedacht dat het werk voor een vrouw te zwaar is, maar dat is niet het geval. Door de komst van pallettrucks en automatisch schakelen is het werk voor dames zelfs minder zwaar geworden. Ook zouden vrouwen gedisciplineerd en gemotiveerder achter het stuur kruipen. Ze werken nauwkeuriger in hun contacten met de klanten en met het bijhouden en invullen van de boordcomputer.
Parttime
Lange werkdagen zijn dan wel een nadeel, voordeel is dat de meeste chauffeurs 's avonds thuis zijn. Ook kunnen vrouwen parttime werken. Liefhebbers moeten echter sterk in hun schoenen staan: niet alle mannen reageren 'vrouwvriendelijk' als ze een dame achter het stuur zien. Al kan daar verandering in komen, zolang er maar meer dames actief zijn.
Affligem (Vlaams-Brabant), Hamont-Achel (Limburg), Kasterlee (Antwerpen), Poperinge (West-Vlaanderen) en Sint-Laureins (Oost-Vlaanderen) zijn verkozen tot 'Ambassadeur van Vlaanderen Lekker Land'. "Het zijn eigenlijk de 'lekkerste' gemeenten van Vlaanderen", zo zegt Vlaams minister van Toerisme, Geert Bourgeois (N-VA), die de laureaten vandaag heeft bekendgemaakt.
Culinair erfgoed Sinds mei 2010 streden 25 gemeenten naar de titel van 'Ambassadeur van Vlaanderen Lekker Land'. Het gaat om gemeenten die inspanningen doen om hun culinair erfgoed in de verf te zetten en die een duidelijke band maken tussen horeca en toerisme.
Ambassadeurs Het publiek en een professionele jury kozen uiteindelijk de vijf winnaars. Zij mogen tot september 2012 de eretitel 'Ambassadeur van Vlaanderen Lekker Land' dragen. Naast die titel krijgen de ambassadeurs nog een aantal promotionele voordelen aangeboden. Zo brengt het tv-programma 'Vlaanderen Vakantieland' op 2 en 3 oktober een reportage over de vijf ambassadeurs en hun projecten.
Verblijstoerisme Minister Bourgeois wijst op het belang van culinaire troeven op toeristisch vlak. "Het culinaire is een uitstekende opstap voor het lokaal verblijfstoerisme. Voor vele mensen is goed tafelen gecombineerd met cultuur of recreatie een ideale gelegenheid om 2 tot 3 dagen in een streek te verblijven en er te overnachten", aldus de N-VA-minister.
Heb je er al eens bij stilgestaan waarom mannen kritischer zijn dan vrouwen als het gaat om wetenschappelijke bewijzen van klimaatveranderingen? Een nieuwe studie van socioloog Aaron McCright aan de universiteit van Michigan beweert dat vrouwen meer geneigd zijn om wetenschappelijke feiten over global warming te geloven dan mannen.
Na een studie van acht jaar concludeert McCright dat de verschillende opvattingen over klimaatverandering niet beïnvloed worden door de plaats van mannen en vrouwen in de samenleving, maar wel door de socialisatie.
In de Verenigde Staten wordt mannelijkheid geassocieerd met detachement, controle en beheersing. Een vrouwelijke identiteit daarentegen benadrukt gehechtheid, empathie en zorg, eigenschappen die het makkelijker maken om bezorgd te zijn over de mogelijk ernstige gevolgen van de opwarming van de aarde.
McCright legt ook de link tussen de aanvaarding van de klimaatverandering door vrouwen en de algemeen gekoesterde opvattingen over hoe mannen meer wetenschappelijk onderlegd zijn. "Mannen vinden nog steeds dat zij beter begrijpen waarover global warming gaat dan vrouwen, hoewel het geloof van vrouwen veel meer overeenkomt met de wetenschap. Ook het feit dat vrouwen vaak hun wetenschappelijke kennis onderschatten, speelt hier een rol. Dat is jammer, want door die gedachte lopen veel jonge vrouwen een carrière in de wetenschap mis."
Zonne-energie centraal op Tiense Open Bedrijvendag
TIENEN - IBA Technics (Oplinter) en Photovoltech (Grijpenveld) nemen deel aan de Open Bedrijvendag op 3 oktober. Het gaat om twee specialisten inzake zonne-energie.
www.ibatechnics.be, aan de Oplintersesteenweg 578 stelt duurzame energietechnieken voor. Een bezoek aan onze gloednieuwe ervaringswoning beantwoordt al uw vragen. Open Bedrijvendag biedt u de gelegenheid om verschillende duurzame alternatieven in de praktijk te zien. Fotovoltaïsche zonnepanelen, een zonneboiler, een warmtepompsysteem, een windmolen, ... Dankzij de combinatie van verschillende oplossingen wordt de woning bovendien energetisch zelfbedruipend, dus onafhankelijk van het elektriciteitsnet.
Photovoltech (Grijpenlaan 18) biedt u een unieke en exclusieve kijk achter de schermen. Illustraties tonen u het traject, van zand over silicium, wafer en fotovoltaïsch systeem. Naast het gebouw kan u een dergelijk systeem bekijken: een indrukwekkende constructie. Het bewijs dat zo´n installatie ook mooi kan zijn. U ziet live in de gloednieuwe productiehal wat Photovoltech doet: van een wafer een zonnecel maken. Photovoltech, opgericht in 2001, produceert hoge kwaliteitszonnecellen en verkoopt ze op een B2B markt. Het bedrijf wordt gesteund door 2 aandeelhouders: Total en GDF SUEZ. (Billen)
Stamceltherapie zou de biologische klok kunnen terugdraaien
De biologische klok tikt, tikt en tikt, tot ze alarm slaat en vervolgens helemaal stilvalt. Bij de meeste vrouwen vindt die overgang naar een onvruchtbare levensfase (de menopauze) plaats rond de 50ste verjaardag. Maar ongeveer één procent van de vrouwen krijgt te maken met een vroege menopauze, waardoor ze op jonge leeftijd geen kinderen meer kunnen krijgen.
Stamceltherapie zou de vrouwen in een vroege menopauze kunnen helpen door de eierstokken te herstellen waardoor ze weer eicellen gaan produceren. Dat blijkt uit Egyptisch onderzoek.
De therapie maakt daarbij gebruik van cellen die in een labo werden ontwikkeld. Duizenden vrouwen die voor hun 40ste met menopauze te maken krijgen, kunnen nu weer hopen op een kind.
Ratten Het onderzoek vond tot nog toe enkel plaats bij ratten. De onderzoekers creëerden een mesenchyme stamcel in vrouwelijke ratten die chemicaliën hadden gekregen om hun eierstokken te doen falen. Na twee weken werkten de eierstokken weer normaal, en na twee maanden was ook het hormonenniveau volledig hersteld.
Voortplanting
De onderzoekers hopen nu een behandeling te ontwikkelen voor vrouwen met gelijkaardige resultaten, maar daarvoor zal nog heel wat onderzoek moeten gebeuren, ook om ongewenste effecten uit te sluiten.
"We hebben bewezen dat we eierstokken volledig kunnen herstellen. Eerst moeten we nog onderzoeken of ze zich ook terug kunnen voortplanten en of de nakomelingen genetisch verwant zijn aan de moeder of aan de donor van de stamcellen."
Prematuur ovarieel falen
Premature Ovarian Failure of prematuur ovarieel falen (POF) is de juiste benaming voor de aandoening, die ongeveer één procent van de vrouwen treft. Toch uit de ziekte zich niet bij iedereen op dezelfde manier: sommige vrouwen gaan tien jaar vroeger in de overgang, andere wel 30 jaar. Zij zien vaak hun hoop op kinderen de grond in geboord. Omdat de eicelproductie volledig is stilgevallen, kunnen ze zelfs niet rekenen op technieken als IVF.
Chemo- of radiotherapie
De precieze oorzaak van prematuur ovarieel falen is niet bekend, maar het komt vaker voor bij vrouwen die vroeg in hun leven chemotherapie of radiotherapie moesten ondergaan. Tegelijk hebben ze ook meer kans op algemene gezondheidsproblemen als bloedklonters, osteoporose, botfracturen en hartziekten.
Rechterborst Heidi Montag weet bijna te ontsnappen
En ze was er al niet zo dol op! Heidi Montag heeft hier alle moeite van de wereld om haar rechterborst in toom te houden op het strand van Costa Rica. Vorige maand schreeuwde de realityster nog van de daken dat ze de siliconen uit haar borsten wil laten verwijderen. "Ik hou van fitness, maar met deze borsten is dat onmogelijk", verklaarde ze toen. "Zo kan ik niet normaal leven."
Let trouwens ook op de pleister op haar neus, een souvenir van de tien plastische ingrepen die ze op één dag liet uitvoeren. Het 'groot onderhoud' bestond onder meer uit een liposuctie aan de hals, een kontlifting, een wenkbrauwlifting, een kinverkleining, botox in haar voorhoofd en vetinjecties in haar wangen, neusvleugels en lippen.
Herbestemming historisch Gasthuis blijft op de agenda
TIENEN - Burgemeester Marcel Logist (SP.A) drukte, bij de inwijding van de sociale woningen in de Toren aan de Getestraat, de hoop uit dat er snel een oplossing komt voor de Gasthuismolenstraat.
Logist wees op de vele obstakels: 'Sociale woningen bouwen gaat niet altijd zonder slag of stoot. En soms vergt het ook ettelijke jaren voor een project gerealiseerd kan worden. Neem nu bijvoorbeeld het beschermde Gasthuis aan de Gasthuismolenstraat. Dit historisch pand staat nu reeds dertig jaar te verkommeren. De stad Tienen en CV Huisvesting doen hun uiterste best om dit pand om te bouwen tot sociale woningen. Maar eenvoudig is het niet.'
'Het zouden nochtans drie vliegen in één klap zijn! Allereerst zou het oude vervallen gebouw eindelijk vernieuwd worden. Mooi voor het oog en uitstekend voor de veiligheid! Ten tweede zou het historische erfgoed eindelijk in ere hersteld worden, vermits het de intentie is het historische karakter zoveel als mogelijk te behouden. En ten derde zou er plaats gemaakt worden voor sociale woningen of appartementen.'
Op de gemeenteraad van 26 maart 2009 werd de samenwerkingsovereenkomst tussen de stad Tienen en CV Huisvesting Tienen hierrond goedgekeurd. (Billen)
Op DeMorgen.be blogt reisjournaliste Debbie Pappyn over de kunst van het reizen. Reisnieuwtjes die je nergens anders leest, tips en tricks voor tijdens het reizen en persoonlijke bedenkingen over het steeds onderweg zijn. Happy travels!
Het concept twee in een is in de reiswereld niet meer weg te denken. Tegenwoordig is het heel gemakkelijk om bestemmingen en zelfs landen te combineren zonder dat het al teveel moeite of centen kost. Je kan bijvoorbeeld het systeem van stop-overs toepassen. Wie bijvoorbeeld richting Australië gaat en met een Aziatische luchtvaartmaatschappij vliegt, kan enkele dagen in de transitstad blijven of zelfs dat land beter leren kennen. Kies dan bijvoorbeeld Malaysian Airlines www.malaysiaairlines.com als je naar Australië of Nieuw-Zeeland wilt en ook Maleisië zelf wilt ontdekken. Met Cathay Pacific www.cathaypacific.com/ kan je ook Azië of Down Under combineren met Hong Kong, of misschien zelfs Macau. Waarom niet.
Dan zijn er natuurlijk de low budget opties die je toelaten om meer te zien dan een bestemming of een stad alleen. Deze morgen zat een herfstpromotie van Virgin America in de bus. Prijzen vanaf ongeveer 30 euro, taksen inbegrepen voor in stijl doorheen de States te vliegen. Zo kan je bijvoorbeeld een citytrip naar New York City met wat zon, zand en blackjack in Las Vegas combineren.
Voor 100 euro sta je dan weer in Los Angeles en San Francisco. Verwacht geen Ryanair toestanden met Virgin America: wi-fi aan boord, fijne, witte lederen stoelen van de hand van het bedrijf die ook de zetels voor Porsche maakt en natuurlijk meer service dan bij elke andere Amerikaanse luchtvaartmaatschappij. Twee in een was nog nooit zo aantrekkelijk.
Prins der schilders, voorloper van het surrealisme maar nog meer verwant met Bruegel en Goya: James Ensor zou 150 geworden zijn in 2010. Een ideale gelegenheid voor ING om in coproductie met het KMSKA en het Paleis voor Schone Kunsten door te dringen tot de leefwereld van de productieve kunstenaar. Ensor was niet alleen een creatief genie maar ook een getroebleerde persoonlijkheid, met een even sterke fascinatie voor het licht als voor de dood. Voor dit uitzonderlijke project verhuist de grootste Ensorverzameling ter wereld haast integraal naar het ING Cultuurcentrum te Brussel. Het betreft met name de onschatbare collectie van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten van Antwerpen (KMSKA), dat in 2011 de deuren sluit voor een grondige renovatie meer dan 30 schilderijen en 150 tekeningen, aangevuld met tientallen fotos en diverse, nooit eerder vrijgegeven persoonlijke documenten. Een onvermoede blik, open en bloot, op de geheimen van een kind met een hoofd vol dromen dat uitgroeit tot een toonaangevend kunstenaar. Ensor eindelijk ontmaskerd!
De tijd dat bij een echtscheiding de rechter het kind automatisch aan de moeder toewees, is voorbij. Ex-Miss België Ilse De Meulemeester is voorlopig het hoederecht over haar zoontje kwijt. 'Vaders maken nu evenveel aanspraak', zegt echtscheidingsadvocaat Elfri De Neve.
Ilse De Meulemeester moet voorlopig het hoederecht over haar 8-jarige zoontje Conrad afstaan aan haar ex, Glenn Janssens. 'Tien jaar geleden zou dat nog uitzonderlijk geweest zijn', zegt echtscheidingsspecialist Elfri De Neve. 'De vader had toen wel recht op bezoek, maar het hoederecht ging bijna automatisch naar de moeder. Die tijd is voorbij.'
In ruim 90 procent van de echtscheidingen is er sprake van co-ouderschap. 'De ene week verblijft het kind bij de moeder, de andere bij de vader', aldus De Neve. 'Vaders en moeders zijn op dat vlak gelijkgesteld.'
Maar in geval van ruzie of onenigheid is het de rechter die beslist. 'Ook dan is de kans dat de moeder het kind krijgt toegewezen, niet per se groter dan de kans dat zoon- of dochterlief bij de vader moet verblijven', aldus De Neve. 'De rechter houdt bij zijn keuze echt met alles rekening.'
Ilse De Meulemeester woont in Antwerpen, en zoon Conrad loopt school in Melle bij Gent.
In belang van het kind
Het verhaal van Ilse De Meulemeester en Glenn Janssens, die het niet eens raakten over de verblijfsregeling, is geen alleenstaand geval. Vorig jaar voerden de justitiehuizen in ons land 908 maatschappelijke onderzoeken uit rond het verblijf van de kinderen, zo blijkt uit cijfers van Open VLD-Kamerlid Sabien Lahaye-Battheu. Bij de helft van die onderzoeken werd besloten dat het kind beter bij de andere ouder zou gaan wonen.
'Dan kan het gebeuren dat het kind plots als hoofdverblijfplaats de woning van de vader krijgt', zegt echtscheidingsadvocaat Johan Brees.
'Zonder dat dat iets over de moeder zegt. Maar als de vrouw te ver van de school woont of een drukker professioneel leven heeft, kan dat doorslaggevend zijn. In dat opzicht neemt de rechtbank alleen beslissingen in het belang van het kind.' )
Na 10 jaar boren eindelijk langste tunnel ter wereld
De nieuwe Gotthard spoortunnel is 57 km lang.
Het werk aan de langste tunnel ter wereld, de nieuwe Gotthard-basistunnel in Zwitserland, staat aan de vooravond van een belangrijke doorbraak. Na tien jaar boren ontmoeten tunnelbouwers vanuit westelijke en oostelijke richting elkaar op 15 oktober."Een emotioneel moment", verwacht voorman Heinz Ehrbar van bouwbedrijf AlpTransit op nieuwssite swissinfo.ch.
De geplande doorbraak zorgt voor een spoortunnel van 57 kilometer lang. Bij ingebruikname is dat een nieuw wereldrecord, want nu is de Japanse Seikantunnel met 54 kilometer nog de langste op de planeet. De Kanaaltunnel tussen Frankrijk en Groot-Brittannië is met 50 kilometer de langste van Europa.
In 2017 pas echt af
Maar toeristen op weg naar Italië moeten nog een tijdje wachten voor ze iets van de tunnel merken. Het afbouwen van de buis en de rails duurt nog zo'n zeven jaar. Naar verwachting zoeven in 2017 de eerste hogesnelheidstreinen en goederenwagons door de tunnel.
Dan gaat het ook echt snel. De spoortunnel snijdt een heel stuk af van de huidige Gotthard spoortunnel, waardoor treinreizigers anderhalf uur sneller van Zürich naar Milaan kunnen reizen.
En bijkomend voordeel is dat het treintraject vrij vlak is. Zonder de steile hellingen kunnen goederentreinen tweemaal zo veel gewicht meenemen, tot vreugde van transporteurs.
24 miljard kilo aan rotsen gegraven
De tunnel is gegraven met hulp van vele explosies en gigantische boormachines. In totaal halen ze 24 miljard kilo aan rotsen uit de bergen. "Het graven van zo'n recordlange en diepe tunnel zorgde voor speciale problemen zoals de spanningen in de rotsen, mogelijke waterdruk en hitte'', zegt emeritus professor tunnelbouw Kalman Kovari uit Zürich die adviseur was van het project.
De tunnelwerkers dreigden bijvoorbeeld te worden blootgesteld aan een temperatuur van 45 graden. Een watersysteem is erin geslaagd dat te koelen tot 28 graden, wat het ondergrondse werken iets draaglijker maakt.
Verrassingen
De Alpen zorgden zelf ook voor verrassingen. Bij een deel van het traject vreesden ingenieurs voor slappe grond, een mengsel van graniet en water. Het werk werd stilgelegd en het hele project werd bedreigd. Extra boorgaten toonden echter aan dat de grond niet zo slecht was. De tunnelbouwers hervatten het werk. Elders bleek de rots erg kruimelig. Maar door het plaatsen van stalen bogen werd ook dat opgelost.
Ondergrondse noodstations
Wegens de lengte van de tunnel worden bijzondere veiligheidssnufjes aangebracht voor de treinpassagiers. Zo komen er twee ondergrondse noodstations. In geval van een brand of ander probleem kunnen gestrande reizigers daar overstappen op een aparte trein die hen in veiligheid brengt. En uiteraard rijden de treinen door twee aparte buizen, zodat ze niet kunnen botsen.
Eigenlijk gaat de bouw erg voorspoedig. "We onderzoeken of we de tunnel een jaar eerder kunnen openen'', zegt Ehrbar van bouwbedrijf AlpTransit. De eerste treinen zouden dan in 2016 door de tunnel kunnen rijden.
Verschenen in het informatieblad t Grietmuiltje Wijkraad Bost van september 2010.
Geschreven door V.J. van Esch
Als geboren Bostenaar kon ik het niet nalaten om het op mijn blog te zetten.
Bost, met verschillende verkavelingen en mooie woningen en appartementsgebouw, met moderne wegen, met een massa nijverheidsgebouwen concurrentiële architectuur en weldra zullen er nog bijkomen aan de Linde (als die eeuwenoude boom maar mag blijven staan!) en langs de Ode Weg naar Wulmersum. Wel , wel , Bost offert zich op voor werk in de streek. Daar zijn wij fier over.
Bost is synoniem voor nering. Op het stadhuis te Tienen wordt dat woord tering.
Een woordje over die fameuze R27 (de ringweg rond Tienen).
Die dient als losweg voor zuid-Limburg. Dat deel van het land vindt nergens een uitweg om op de E40 te geraken. Erg hé . Dat zeggen zij toch, ofschoon er een snelle verbinding is tussen Sint-Truiden en Hannuit, met aansluiting op de E40 te Walshoutem. Dan toch maar liever allemaal langs Tienen, al is de afstand langer en de rijweg voorzien van rijvakken met een snelheidsbeperking van 50 km per uur.
Oh, wat is het toch plezant, rijden met zijn karretje rond al die ronde punten: Hakendover, (binnenkort Grimde?) Bost (zelfs tweemaal!), de aansluiting op de E40 of richting Kumtich (de toegang tot de stationsparking). Paardenmolens. Dagelijks veel volk. En vitesse alsof het de laatste rit naar de verdoemenis was. Hoge bloeddruk en stress achter het stuur.
Op die weg blijft er geen tijd over om te vrijen . Destijds stond er immers langs de wegen te lezen: Rijd veilig en vrij veilig. Dat was verstandig, niet alleen in taal, maar nog meer in daad.
Hoe zalig is het wonen in Bost in de nabijheid van de R27 met lawaai rond 95 tot 130 decibels! Officieel gemeten!
Oké, zei de minister destijds, dat lawaai is niet mijn zorg. Alleen veiligheid telt.
Maar hoe bekommert toch voor de aldaar wandelende fazanten en dartelende konijntjes, kikkers en slakken, een reebok die plots voor de wagen opduikt, de ronddolende marters ! Wat een dierenvriend . En de MENSEN dan, zijn soortgenoten, tellen die niet mee ?
Nu men een muur heeft gebouwd op de R27 dient die als klankbord en is het lawaai nog heviger geworden. Een muur die doet denken aan de afzondering van oost en west Berlijn destijds. Er is geen contact meer tussen de bewoners van de noordelijk en het zuidelijk deel van de Bostenberg.
De heren van het studiebureel, van het stadhuis, van het ministerie van openbare werken, vergaderen uren lang over het wel en wee van de R27. Er werd zelfs een volksvergadering georganiseerd waarop de Bostenaren hun zegje konden doen. De zaal zat barstensvol. Maar de zaak was al lang geregeld, boven de hoofden van de Bostenaren. Zij lieten hun stoom wat ontsnappen. En wie zou de heren later kunnen verwijten dat ze alles boven de hoofden hadden bedisseld? Niemand, want er was een gewichtige vergadering geweest met veel heen en weer gepalaver. Een café zonder bier . En of dat nog niet volstond, werd er ook nog een vergadering in het stadhuis belegd. Koffie werd er niet geschonken. Wel een flauw onthaal. Geen resultaat. Wat denken die Bostenaren wel? De weg komt er zoals die is gepland door de ingenieurs en goedgekeurd door nog hogere pieten. De Bostenaren dropen af zoals een geslagen hond. Met wat die snullen van Apenlanders zich toch inlaten ! De ingenieurs hebben toch de wijsheid in pacht! Iemand typeerde hen als de verlichte despoten van de 21ste eeuw.
Enkele bedenkingen bij de nieuwe rotonde aan het oud station van Bost. Als voetganger moet men, komende vanuit de dorpskom, eerst de gevaarlijke Hannuitsesteenweg oversteken om vervolgens via de verkavelingweg naar Wulmersum te Kiezen voor een trap of een hellend vlak en zo onder de rotonde door via de Hannuitsesteenweg naar et centrum van Tienen te gaan. Een mooie wandeling als het weer meezit.
Steile trap. 20 treden. Onderhouden? Moeilijk voor veel mensen bijvoorbeeld met artrose -. Maar die moeten dan maar een ommetje via het hellend vlak maken (volgens deskundigen). Wel oppassen voor verkeer op wielen.
Men heeft dat rondpunt verbonden met de Bostenberg door een fietspad. Dat heeft verdomme veel geld gekost. Veelal dubbel werk. Men had zelfs de uitweg van de boer naar zijn akker achter de huizen van de Bostenberg afgenomen. Daarna werd een echte avenue aangelegd, met een metershoge berm vol onkruid. Dat nieuwe fietspad slingert zich als een slang langs de R27 om de snelheid in toom te houden. Zo zegt men toch! Een mooie naam: Slangenpad.
Maar voor de fietsers, komend van uit de Kempen, die de oude spoorweg Mol-Namen wensen te gebruiken, wordt het een ingewikkeld geval op dat rond punt. Komende van uit de Potterijstraat en rijdend langs de Hannuitsesteenweg naar de ondergrondse doorrit, komen zij uit op de linkerzijde van de Hannuitsesteenweg, namelijk op de verkaveling naar Wulmersum. Vandaar moeten zij hun weg zoeken naar de overkant de rechterzijde van de Hannuitsesteenweg om zo op het Slangenpad of de Gallicstraat hun weg verder te kunnen zetten naar het Walenland. Ja, Tienenaars kennen nog een ander fietspad langs de Outgaardenstraat, uitkomend op de O.L.Vrouwlaan en verder via de Mutsenberg en de Gallicstraat naar Rommersom. Bostenaren weten dat. Tieneraas weten dat. Maar, geachte heren op het stadhuis, leg dat maar eens allemaal uit aan wie vreemd is in de streek! Terugkerend naar de R27. Geef toe, het is een ingewikkeld gedoe. Een huzarenstuk. Vol gevaar. Vergeet niet, die fietsers blokkeren het verkeer dat rechts afslaat naar Hannuit of die naar de dorpskom van Bost wensen te rijden. Aan de overkant is het even gevaarlijk als men vanuit de dorpskom of vanuit Goetsenhoven richting centrum Tienen rijdt.
Staat de Mug al klaar? Onlangs kon op het nippertje een fietser aan een aanrijding ontsnappen. En ook voor de voetgangers is de oversteek van de Hannuuitsesteenweg meer dan gevaarlijk. Meent u dat de autogebruikers op het rond punt snelheid minderderen? Ja, sommigen, maar er zijn er ook die op het rond punt juist sneller gaan rijden, want racen zoals in Zolder is toch plezant. En opgepast als men zelf met de auto op het rond punt rijdt, want het verkeer komende van Hakendover negeert dikwijls de voorrangsregel.
Mijn vriend Gerard, een kolonel B.D., eertijds verbonden aan de generale staf van het Belgisch leger, thans een gezonde humorist vertrouwde mij toe, toen wij het hadden over dat fameus rond punt: Neen vriend, dat rond punt heeft een militaire bedoeling. Dat zit vol geheimen. Dat wordt van uit de lucht met de satelliet gecontroleerd. Zo nodig kan men van op dat punt raketten afschieten in alle richtingen. Misschien heeft Gerard een voorgevoel voor een mogelijk treffen tussen Vlamingen en Walen in de buurt van Helecine waar scooters ook al de grond omploegen. Ik herhaal het: mijn vriend is een eersteklas spuiter, maar een man met een karrevracht gezond verstand, vooral als hij een glas wijn drinkt bij mij thuis. E mensen achter de plastieken groene haag aan het rond punt hebben het zeker ook niet getroffen. Verstopt achter een talud. Verkeer boven het hoofd. Weg rust Ik stond eens te praten met een Bostenaar aan de apotheek op de Hannuitsesteenweg. Wij keken in de richting van het rond punt. Een muur? Ik vroeg hem: En wat zit daar nu achter?. Wel, antwoordde hij, daar begint het Bostsestrand. Achter een duinenrij dus! Ik zong stil: aan het strand stil en verlaten .
Bost, mijn dorp!
Wim Sonneveld zou kunnen zingen: Een straat zonder ratelende karren op de ronde keien en zonder plastieken rozen achter het raam . Maar allemaal lieve mensen .
Bost met een schoon vernieuwd kerkgebouw, maar met helaas een vuil monument voor onze jongens die hun leven lieten in de oorlogen. Wanneer wordt dat eens fatsoenlijk gereinigd, en niet zoals een paar jaar geleden gedaan werd? Het kerkgebouw is mooi, de pastorij is mooi. Laten wij dan het soldatenmonument ook mooi maken. Dat is het minste wat wij uit dankbaarheid aan die jongens kunnen geven. Ze op een fatsoenlijke wijze blijven herinneren. Ga eens kijken in Duitsland hoe de monumenten voor de gesneuvelden daar worden onderhouden. En zeggen de Engelse kerkhoven in de Westhoek u niets?
En dan is er nog het pleintje aan de pastorij: holder de bolder. Kan dat niet eens wat properder worden aangelegd? Bostenaren vragen geen luxe-parking zoals aan de Alexianen. Maar dit pleintje de Gallic-parking ligt wel in het centrum van Bost, en is misschien wel het minst mooie stukje van Bost.
Rijd ik met mijn wagen op de R27 in de richting van Hakendover, dan zie ij soms wolken stof over de weg waaien richting Kennedypark, Walenberg, Fabiolapark, komend van de werf Croes. Moesten de vliegertjes van Goetsenhoven nog in de lucht rondtoeren, ze zouden misschien naar beneden tuimelen! Denken wij maar aan IJsland en de vulkaan. Het stadsbestuur ging dat allemaal nauwkeurig controleren. Wat zeg ik daar? Controleren? Maar man toch! Laat ons daarover zwijgen. Dan zijn wij gerust. Wij hebben andere katten te geselen.
Nu wij dan toch in Tienen beland zijn: zou de Tiense belastingbetaler mogen weten wat Suikerrock netto aan de stad heeft afgedragen. Als men Tienen gebruikt voor particuliere belangen, dan mogen de Tienenaars ook weten wat het heeft opgebracht voor het gebruik van hun eigendom. Want Suikerrock en de andere daaraan gehangen liedjeskramen behoren niet tot de Tiense traditie zoals de kermissen. Dus wie zijn zakken vult . dat is niets meer dan de regel van behoorlijkheid toepassen. Laten wij ons dan verheugen, want door die extra opbrengsten zullen de belastingen op onze inkomens en huizen misschien gevoelig kunnen verminderen. Laat ons hopen, want Tienen is een dure stad.
De Nederlandse landbouwsector is een promocampagne gestart om de consumptie van spruitjes te stimuleren door de groente neer te zetten als 'green balls of fire'.
'Spruiten hebben last van een ouderwets imago, dat allang achterhaald is', maakt gewasmanager Ronnie de Hoon van LTO Nederland zich sterk. Om consumenten tussen de 16 en 40 jaar die nu spruitjes mijden, over de streep te trekken, wil de campagne vooral de misverstanden rondom de groene knikkergroente uit de wereld helpen: 'Om te beginnen zijn spruiten veel minder bitter dan vroeger. Door veredeling is de smaak veel minder uitgesproken. Verder is het helemaal niet zo'n ingewikkelde groente. Jongeren denken vaak dat je uren met spruiten in de keuken moet doorbrengen.' En getuige de website SpruitjesJaNatuurlijk.nl zijn spruitjes zelfs lekker in spruitjessoep of... spruitjespizza. Smakelijk!
Het water van de Caraïbische zee is warmer dan ooit. De koralen verbleken en beginnen te sterven, waarschuwen experts.
Het fenomeen is vooral zichtbaar in de Kleine Antillen, in de zuidelijke Caraïben, zegt Mark Eakin, coördinator van het programma Coral Reef Watch van de Amerikaanse oceaandienst NOAA. De temperatuur is er hoger dan in 2005, toen de koralen in een groot deel van de Caraïben zwaar werden aangetast door verbleking. Aan de Amerikaanse Maagdeneilanden stierf toen bijna 60 procent van de koralen.
Verbleking Het water in de Caraïben bereikt zijn hoogste temperatuur in september en oktober. Coral Reef Watch waarschuwde vorige maand al dat de verbleking zich kan uitbreiden naar het oosten en Nicaragua kan bereiken en naar het zuiden langs de Caraïbische kusten van Panama en Zuid-Amerika.
"Dit kan erger worden dan in 2005, tenzij tropische stormen het warme water aan de oppervlakte mengen met dieper, kouder water", zegt Eakin.
Miljard mensen
Koraalriffen beslaan minder dan 1 procent van de oceanen op onze planeet, maar ze herbergen 25 tot 30 procent van alle zeeleven. Naar schatting 1 miljard mensen hangen rechtstreeks of onrechtstreeks van de riffen af.
Vóór 1980 is slechts een grote periode van verbleking vastgesteld. Een stijging van de maximumtemperatuur in de zomer met 1 of 2 graden volstaat om het proces in gang te zetten. Hoe langer deze stijging duurt, hoe groter de ontkleuring is van de koralen. De koralen worden dan gevoeliger voor ziektes.
Erger dan 1998
In Zuidoost-Azië lag de oceaantemperatuur 4 graden hoger dan normaal in mei. In zones bij Indonesië, Vietnam, Sri Lanka, Thailand en Maleisië bleekte 60 tot 80 procent af, sommige koralen stierven, volgens het Indonesiëprogramma van de Wildlife Conservation Society. Men vermoedt dat de verbleking deze keer erger zal zijn dan in 1998, toen 30 procent van de koralen in de Indische Oceaan en de westelijke en centrale Stille Oceaan stierf. In dat jaar stief 16 procent van alle koralen ter wereld.
