TIENEN DRAAIT ROND Tienen - Tintelende stad -
Suikerstad -mijn stad -
17-11-2010
Thermae Boetfort
Thermae Boetfort in Melsbroek
In kasteel Boetfort in Steenokkerzeel (Melsbroek) is sinds begin mei een unieke wellnesstempel ingericht. Wij testten er het beautyaanbod uit. Niet alleen het kasteel is indrukwekkend, ook het uitgestrekte park is een juweeltje. Parkeren vormt geen probleem, er is ruimte zat. Een steile trap (opletten dus!) in het poorthuis leidt naar de thermen. In het kasteel kan je op de eerste verdieping terecht voor de beautybehandelingen, op het gelijkvloers bevindt zich het restaurant met groot terras. Het aanbod varieert van salades en pasta's tot uitgebreidere maaltijden. We waren alvast onder de indruk van de traditionele inrichting.
Unieke mijnsauna Het aanbod is bijzonder ruim. Je kunt terecht in twee thermencomplexen: in de Moenia-thermen kan je naakt kuren, terwijl de Curia-thermen bestemd zijn voor wie liever met badpak wenst te ontspannen. Wat ons bijzonder opviel was het erg vriendelijke onthaal en de netheid. Nooit zagen we in soortgelijk complex properder kleedcabines. Buiten kan je zalig ontspannen in het grote verwarmde zwembad en in de jacuzzi's of gewoon relaxen en van de zon genieten op de afgeschermde ligweide bij het zwembad. Er zijn vooreerst diverse sauna's, waarbij de paardenstalsauna in de voormalige paardenstallen van het kasteel en met zijn fraaie gewelven onze voorkeur genoot. In het park zelf ontdek je nog twee heel bijzondere sauna's: de ijskeldersauna, in de vroegere ijskelder van het kasteel, en de mijnsauna, ondergronds gelegen en prachtig ingericht. Je waant je hier echt in een vroegere mijn. Verder kan je genieten van stoombaden, kruiden- en relaxatiebad, 'aufguss' (begieten met water) en veel meer.
Beauty De waaier aan beautybehandelingen is bijna onbegrensd en varieert van dagarrangementen tot meerdaagse arrangementen en dit voor ieders budget. Het kasteel huisvest ook enkele rustieke hotelkamers, waaronder drie luxekamers. Je kunt overigens zelf een pakket van behandelingen à la carte samenstellen. Zelf genoten we zo van een huidzuiverende lichaamspeeling, een afslankende lichaamspakking op basis van witte leem, algenextract en ylang-ylang, cellu-less (een behandeling die afslankend en tegen cellulitis werkt), en van een zalige 50 minuten durende lichaamsmassage. Leuk was alvast dat de diverse behandelingen elkaar goed opvolgden, wat niet onbelangrijk is.
Er is al een dagarrangement vanaf 56 euro en een meerdaags arrangement met toegang tot de thermen, diverse behandelingen en overnachting met ontbijt vanaf 239 euro.
Meer info: Thermae Boetfort, Sellaertstraat 42, 1820 Melsbroek, tel. 02/759 81 96 en http://www.thermae-boetfort.be
De Italiaanse stad Venetië overweegt om toegangsgeld te vragen aan toeristen. Reizigers die toekomen per trein, vliegtuig of met een cruiseschip zullen een som moeten betalen alvorens de toeristische trekpleister bij uitstek te betreden.
Meer dan twintig miljoen toeristen per jaar bezoeken de stad. Maar de meesten onder hen zijn dagjesmensen die de eigen picknick blijken mee te brengen. De plaatselijke overheid klaagt steen en been want op die manier stromen de harde valuta, die broodnodig zijn voor de kostelijke restauratie van het erfgoed, niet binnen. Het idee van toegangsgeld heeft al heel wat controverse veroorzaakt in de stad van de gondels.
Het zou van Venetië een soort van pretpark maken aldus criticasters. Toch houdt de overheid het been stijf, alleen is nog geen overeenstemmming bereikt over hoeveel het toegansgeld zal bedragen. Het échte Venetië
Beperk je in Venetië niet alleen tot het drukke San Marco. Neem eens de waterbus en vaar naar een eilandje in de buurt. Ze zijn rustiger en je vindt er nog het échte en pure Venetië terug. Chioggia is de grootste verrassing van de lagune. Dit is Venetië in het klein, weliswaar zonder gondels, maar ook met veel minder toeristen.
Het kleine Venetië wordt het genoemd. 'Het échte Venetië', zeggen anderen over Chioggia, een schilderachtig eilandje van 30.000 inwoners op een dik uur varen en rijden van het bekende Venetië. Het aantal toeristen dat hier jaarlijks neerstrijkt, is maar een fractie van wat ze dagelijks bij de grote broer te verwerken krijgen. Bovendien lijkt dit visserseiland met zijn kanalen, bruggen en doorkijkjes op Venetië, alleen zijn de huizen nog ouder en veel minder gerestaureerd.
"Dit is geen openluchtmuseum, hier wordt wel degelijk nog geleefd", vertelt Dirk Messiaen uit Waregem, die al sinds zijn jeugd hier kind aan huis is. Vijftig jaar geleden leerde zijn tante in Brussel een inwoner van Chioggia kennen, zij ging met hem mee en ze trouwden. Sindsdien gaat Dirk meermaals per jaar naar Chioggia.
"Chioggia is de grote visleverancier van Italië", vervolgt Dirk. "De dagelijkse vismarkt onder de zonnewerende rode luifels is een bezienswaardigheid. Alle restaurants serveren hier spartelverse vis en zeevruchten uit de Adriatische Zee. Wie vlees wil, wordt scheef bekeken en moet vooraf bestellen. Je eet nergens betere vis dan in Chioggia en tienmaal goedkoper dan in Venetië. In het hoogseizoen moet je 's middags reserveren of je raakt er 's avonds niet binnen. Zowat iedereen werkt of leeft van de visvangst. Wie dat eens van dichtbij wil meemaken, kan 's ochtends vroeg meegaan met een vissersboot."
De hoofdstraat van Chioggia wordt geflankeerd door een kleurrijke mix van gothische palazzi, bars en osteria's.
"Loop eens de smalle zijstraatjes in, de calli", raadt Dirk aan. "Je vindt hier nog 17de-eeuwse toestanden. Wasgoed dat hangt te drogen over de steegjes heen, bewoners die hun eten buiten koken, winkeltjes die van een naald tot een Vespa verkopen, pensionnetjes met enkele kamers. Ook heel leuk zijn de arcaden, of 'portici', waar je winkeltjes vindt die typische Venetiaanse producten verkopen, en galerijtjes van plaatselijke kunstenaars.
Het oude Chioggia laat zich het best te voet verkennen, ook al rijden er auto's rond. Op de verkeersvrije Corso Popolo liggen niet minder dan zes kerken, waaronder een kathedraal, binnen een afstand van honderd meter en ze zijn allemaal het bezoeken waard."
"Ook het museum is een aanrader: het toont niet alleen de geschiedenis van de visvangst, maar ook het dagelijkse leven van Chioggia. Eigenlijk is het visserseiland in al die jaren dat ik het ken nauwelijks van aanblik veranderd."
Badplaats Een autoweg vanuit Chioggia loopt naar de badplaats Sottomarina, met een 8 km lang strand, hotels, campings en zelfs een pretpark voor de kinderen. "'s Morgens komen de Italianen er zonnen en zijn ze er bijna alleen, 's namiddags de toeristen. Veel Nederlanders, die al langer Chioggia hebben ontdekt, omdat het er veel goedkoper is en ze van hieruit ook makkelijk naar Venetië kunnen", zegt Dirk.
Eén keer per jaar kan je in Chioggia op de koppen lopen, tijdens - hoe kan het anders - het feest van de vis, de Sagra del Pesce, dit jaar van 9 tot 18 juli. Er zijn optochten en bezoekers eten er vis uit een plastiek bordje, voor amper 8 euro.
Warmer Voor wie voor het eerst naar Chioggia gaat, heeft Dirk nog deze tips: "In volle zomer zijn de muggen hier bijzonder actief, dus is een paardenmiddel nodig om ze van je af te houden. Chioggia is ook warmer dan Venetië, het kwik stijgt er makkelijk boven de 30 graden. Let dus op met zonnebaden."
"De meeste toeristen doen Chioggia als een daguitstap vanuit Venetië. Maar als je eenmaal van de sfeer op het eiland hebt geproefd, wil je hier wat langer blijven. Chioggia werkt verslavend, men weze gewaarschuwd."
Praktisch ERHEEN: vanuit Venetië per vaporetto naar het Lido, dan per bus die op een veerboot rijdt, tot in Pellestrina. Daar de boot op naar Chioggia (1 uur 15 minuten). Of per bus vanaf de Piazzale Roma elk halfuur naar Chioggia en Sottomarina (50 minuten). De Linea Clodia vertrekt elke ochtend om 9.05 uur vanuit Chioggia rechtstreeks naar Venetië en vaart terug vanuit Venetië om 17 uur (www.actv.it).
Je kan ook per auto vanuit het vasteland Chioggia bereiken. Padua ligt op 30 km, Verona op 90 km. Chioggia is met het vasteland verbonden door de Strada Statale Romea.
ETEN & DRINKEN: visliefhebbers komen aan hun trekken in ristorante Bella Venezia, Calle Corona (www.ristorantebellavenezia.com). De prijzen zijn er heel schappelijk. Ristorante Alle Baruffe Chiozzotte, aan de Rione San Andrea, is bekend voor inktvis. Het is er wel duurder.
EVENEMENTEN: naast de dagelijkse vismarkt vindt een antiekmarkt iedere tweede zondag van de maand plaats. Elke donderdag markt in de binnenstad. Van juni tot augustus nachtelijke stadswandeling met een gids door het historische centrum, op dinsdag-en donderdagavond.
Naste waik és het de waik van de smaak. Dan koent ge in hieël t land vanalles gon prouive, ge koen no kongrèsse gon uiver éëte en oep intige plèkke nog ter zèllefs poletîekers éëte make. Dà s altééd n riskoase, want ge wit noeët ni bé zaikerhét wà ze gon aatstaike. Ieën van déé manne és de barregemieëster va Kottènake. Ver déa mins és dà natùùrlèk e békke gemakkelèkker, want déan hait do e koppel vrààlîes in zé bestùùr zitte.
In Liëf, dò koent ge zèllef àch vanalles gon aatperbaire. Majonéés make, par exempel, en ge koent àch ge ki gon proeive van de pastinaak. Dà s een legeum dee ge taigewoëdig nemi vuil tage komt. Wà dat ich mich het mieëstal afvroog és wà ze in de Noubel gon douwn. Dà és dovedeschoul van de pervince. Do gon se Spànse kost mingele bé legeume en fraat dà ze hîe kwikken in t Hageland. Kerjuis wouws dà go smake.
Ich hem huëre vertèlle dà zoep stattaas ginnen tééd hèmme ver do an mai te douwn. Zhèmme te vuil wèrrek bé n begroeëting, màà alle schaipene en onze majeur zèn gelèèk gon éëte in e sjik restoràà. De chef hàà oep vroog van de majeur iet spacioal gemakt dà paste bé de waik van de smaak. Do was do e plakke bee, bé n hiel féén sòòske. Dà was nòò ne ki iet spacioal, se, zaide ze taige de chef. Wà was dà ver iet, déé sòòs?
De chef lachte ne ki: Essekessoos, t schent dà ge do sleum van wét. En dais was gemakt bé desses van e kallef.
TIENEN - Tenor Kris Struyven werkt aan een nieuwe cd en richt de blik op Duitsland voor meer optredens. Maar volgende zaterdag zingt hij in de Manège in Tienen.
Tien jaar geleden won hij op grandioze wijze de Grote Prijs Bart Peeters op een. Hij zong aria's uit bekende opera's en operettes en op slag raakte de bakkerszoon, die als jonge kerel artiesten nabootste voor de spiegel, bekend in heel Vlaanderen. Hem wachtte een grote toekomst.
Maar het liep mis toen zijn platenfirma failliet ging en meningsverschillen rezen met zijn boekingsbedrijf. In eigen stad en regio raakte Kris Struyven (41) in de vergeethoek. Optredens waren er nauwelijks. Hij was geen sant in eigen land, zo leek het. 'Klassieke muziek en zang is niet overal even evident', zegt Struyven daarover.
Op tv zie je hem niet. Toch bleef en is hij nog steeds een alom veel gevraagd zanger. 'In heel Vlaanderen en ook in Nederland word ik gevraagd', vertelt Struyven. 'Onlangs was ik zelfs in Aruba aan de slag. Ik zong er voor een goed doel. Volgend jaar reis ik er terug naartoe. Dit jaar had ik al vijftig optredens. Door die vele optredens zag ik me zowaar verplicht halftijds te gaan werken als schilder in de VIA-scholen.'
De jongste tijd groeit in het Tiense toch stilaan weer de interesse voor een optreden van hem. Hij was van de partij tijdens de feesten 10-10-10 in Tienen en nu zaterdag zingt hij in de Manège tijdens Classics met de Sint-Genovevaharmonie van Oplinter.
Kris Struyven houdt van Duitse liedjes, vooral die uit de jaren '30 van vorige eeuw. Liedjes van Fritz Wönderlicht en Jozef Schmidt. Negen komen er op een nieuwe cd, waaraan gewerkt wordt met een concreet plan. Struyven wil optredens versieren in Duitsland en die cd moet daar het startschot voor betekenen. Intussen blijft hij succes oogsten met populaire Italiaanse aria's als La donna e mobile. Struyven in de voetsporen van Pavarotti? 'Dat was nooit mijn intentie', bekent hij nederig.
'Classics', zaterdag 13 november om 20uur in de zaal Manège in Tienen. 10euro entree.
Naar aanleiding van de Week van de Smaak passeren alle Tiense gerechten de revue... in het dialect.
Op vrijdag 19 november organiseert het Kommetéét va Pikke Stijkès in samenwerking met. de Erfgoedsite Tienen in het kader van de Week van de Smaak een lezing over dialectbenamingen voor wat wij op ons bord krijgen, streekgebonden eten en drinken en jongerentaal voor eten, drinken, roken en drugs.
Het onderwerp kadert in het Project oraal erfgoed in Vlaanderen, regionale diversiteit in voeding en taalgebruik. Spreker is Veronique De Tier, medewerkster van prof. Jacques Van Keymeulen, docent dialectistiek aan de Universiteit Gent.
In de seminarieruimte van de Erfgoedsite (museum) op de Grote Markt 6 om 20 uur. Gratis.(R. Billen)
De Italiaanse stad Venetië overweegt om toegangsgeld te vragen aan toeristen. Reizigers die toekomen per trein, vliegtuig of met een cruiseschip zullen een som moeten betalen alvorens de toeristische trekpleister bij uitstek te betreden.
Meer dan twintig miljoen toeristen per jaar bezoeken de stad. Maar de meesten onder hen zijn dagjesmensen die de eigen picknick blijken mee te brengen. De plaatselijke overheid klaagt steen en been want op die manier stromen de harde valuta, die broodnodig zijn voor de kostelijke restauratie van het erfgoed, niet binnen. Het idee van toegangsgeld heeft al heel wat controverse veroorzaakt in de stad van de gondels.
Het zou van Venetië een soort van pretpark maken aldus criticasters. Toch houdt de overheid het been stijf, alleen is nog geen overeenstemmming bereikt over hoeveel het toegansgeld zal bedragen. Het échte Venetië
Beperk je in Venetië niet alleen tot het drukke San Marco. Neem eens de waterbus en vaar naar een eilandje in de buurt. Ze zijn rustiger en je vindt er nog het échte en pure Venetië terug. Chioggia is de grootste verrassing van de lagune. Dit is Venetië in het klein, weliswaar zonder gondels, maar ook met veel minder toeristen.
Het kleine Venetië wordt het genoemd. 'Het échte Venetië', zeggen anderen over Chioggia, een schilderachtig eilandje van 30.000 inwoners op een dik uur varen en rijden van het bekende Venetië. Het aantal toeristen dat hier jaarlijks neerstrijkt, is maar een fractie van wat ze dagelijks bij de grote broer te verwerken krijgen. Bovendien lijkt dit visserseiland met zijn kanalen, bruggen en doorkijkjes op Venetië, alleen zijn de huizen nog ouder en veel minder gerestaureerd.
"Dit is geen openluchtmuseum, hier wordt wel degelijk nog geleefd", vertelt Dirk Messiaen uit Waregem, die al sinds zijn jeugd hier kind aan huis is. Vijftig jaar geleden leerde zijn tante in Brussel een inwoner van Chioggia kennen, zij ging met hem mee en ze trouwden. Sindsdien gaat Dirk meermaals per jaar naar Chioggia.
"Chioggia is de grote visleverancier van Italië", vervolgt Dirk. "De dagelijkse vismarkt onder de zonnewerende rode luifels is een bezienswaardigheid. Alle restaurants serveren hier spartelverse vis en zeevruchten uit de Adriatische Zee. Wie vlees wil, wordt scheef bekeken en moet vooraf bestellen. Je eet nergens betere vis dan in Chioggia en tienmaal goedkoper dan in Venetië. In het hoogseizoen moet je 's middags reserveren of je raakt er 's avonds niet binnen. Zowat iedereen werkt of leeft van de visvangst. Wie dat eens van dichtbij wil meemaken, kan 's ochtends vroeg meegaan met een vissersboot."
De hoofdstraat van Chioggia wordt geflankeerd door een kleurrijke mix van gothische palazzi, bars en osteria's.
"Loop eens de smalle zijstraatjes in, de calli", raadt Dirk aan. "Je vindt hier nog 17de-eeuwse toestanden. Wasgoed dat hangt te drogen over de steegjes heen, bewoners die hun eten buiten koken, winkeltjes die van een naald tot een Vespa verkopen, pensionnetjes met enkele kamers. Ook heel leuk zijn de arcaden, of 'portici', waar je winkeltjes vindt die typische Venetiaanse producten verkopen, en galerijtjes van plaatselijke kunstenaars.
Het oude Chioggia laat zich het best te voet verkennen, ook al rijden er auto's rond. Op de verkeersvrije Corso Popolo liggen niet minder dan zes kerken, waaronder een kathedraal, binnen een afstand van honderd meter en ze zijn allemaal het bezoeken waard."
"Ook het museum is een aanrader: het toont niet alleen de geschiedenis van de visvangst, maar ook het dagelijkse leven van Chioggia. Eigenlijk is het visserseiland in al die jaren dat ik het ken nauwelijks van aanblik veranderd."
Badplaats Een autoweg vanuit Chioggia loopt naar de badplaats Sottomarina, met een 8 km lang strand, hotels, campings en zelfs een pretpark voor de kinderen. "'s Morgens komen de Italianen er zonnen en zijn ze er bijna alleen, 's namiddags de toeristen. Veel Nederlanders, die al langer Chioggia hebben ontdekt, omdat het er veel goedkoper is en ze van hieruit ook makkelijk naar Venetië kunnen", zegt Dirk.
Eén keer per jaar kan je in Chioggia op de koppen lopen, tijdens - hoe kan het anders - het feest van de vis, de Sagra del Pesce, dit jaar van 9 tot 18 juli. Er zijn optochten en bezoekers eten er vis uit een plastiek bordje, voor amper 8 euro.
Warmer Voor wie voor het eerst naar Chioggia gaat, heeft Dirk nog deze tips: "In volle zomer zijn de muggen hier bijzonder actief, dus is een paardenmiddel nodig om ze van je af te houden. Chioggia is ook warmer dan Venetië, het kwik stijgt er makkelijk boven de 30 graden. Let dus op met zonnebaden."
"De meeste toeristen doen Chioggia als een daguitstap vanuit Venetië. Maar als je eenmaal van de sfeer op het eiland hebt geproefd, wil je hier wat langer blijven. Chioggia werkt verslavend, men weze gewaarschuwd."
Praktisch ERHEEN: vanuit Venetië per vaporetto naar het Lido, dan per bus die op een veerboot rijdt, tot in Pellestrina. Daar de boot op naar Chioggia (1 uur 15 minuten). Of per bus vanaf de Piazzale Roma elk halfuur naar Chioggia en Sottomarina (50 minuten). De Linea Clodia vertrekt elke ochtend om 9.05 uur vanuit Chioggia rechtstreeks naar Venetië en vaart terug vanuit Venetië om 17 uur (www.actv.it).
Je kan ook per auto vanuit het vasteland Chioggia bereiken. Padua ligt op 30 km, Verona op 90 km. Chioggia is met het vasteland verbonden door de Strada Statale Romea.
ETEN & DRINKEN: visliefhebbers komen aan hun trekken in ristorante Bella Venezia, Calle Corona (www.ristorantebellavenezia.com). De prijzen zijn er heel schappelijk. Ristorante Alle Baruffe Chiozzotte, aan de Rione San Andrea, is bekend voor inktvis. Het is er wel duurder.
EVENEMENTEN: naast de dagelijkse vismarkt vindt een antiekmarkt iedere tweede zondag van de maand plaats. Elke donderdag markt in de binnenstad. Van juni tot augustus nachtelijke stadswandeling met een gids door het historische centrum, op dinsdag-en donderdagavond.
Juiste mix van gezonde voeding leidt tot langer leven
Het combineren van een brede variatie aan voeding is de sleutel tot een lang en gezond leven, toont een studie aan. Trage verbranding De onderzoekers bestudeerden 44 gezonde mensen met overgewicht tussen 50 en 75 jaar. Gedurende een maand aten ze voeding waarvan wordt aangenomen dat dit een trage verbranding beperken. Dit is een aandoening dat het metabolisch syndroom veroorzaakt en zo kan leiden tot obesitas, diabetes type 2 en cardiovasculaire ziekten. Minder cholesterol Het dieet dat proefpersonen volgden, was rijk aan antioxidanten, trage koolhydraten, omega-3-vetzuren, volkorenproducten, probiotica en vezels. Ze aten veel vette vis, gerst, proteïnes uit soyaproducten, bosbessen, amandelen, kaneel, azijn en een bepaald type van volkorenbrood. Daaruit blijkt dat ze achteraf 33 procent minder cholesterol en 14 procent minder vet in het bloed hadden. Hun risico op bloedklonters was een kwart lager. Verder kampten ze minder met ontstekingen, hun geheugen en cognitieve functies waren ook beter. Ontstekingen zijn volgens experts de voornaamste oorzaak van chronische ziekten en dit zou er voor kunnen zorgen dat cellen kwaadaardig worden.
Andere levensstijl De resultaten suggereren dat het dus beter is voor je lichaam om gevarieerd te eten, je haalt er meer voordeel uit bepaalde voeding samen te eten dan wanneer je dit apart zou doen. Dit vraagt wel om een verandering in levensstijl in plaats van enkele kleine aanpassingen in je eetpatroon. "Door voeding te combineren kun je veel risicofactoren tegelijkertijd aanpakken", aldus onderzoeker Björck.
Menu dat je helpt langer te leven Ontbijt: havermoutpap met bosbessen en kaneel. Snack: handvol amandelen en rozijnen. Lunch: salade van soyabonen en een snede volkorenbrood. Snack: fruitsalade. Avondmaal: gekookte zalm met groenten en bruine rijst.
Een eenvoudige urinetest die prostaatkanker opspoort, is volgens experts een baanbrekende ontdekking die het leven van tal van mannen kan redden.
Proteïne Wetenschappers ontdekten dat het niveau van een makkelijk detecteerbaar proteïne in urine, genaamd MSMB, altijd lager is bij mannen met een genetische variant die het risico op prostaatkanker verhoogt. Dit proteïne houdt de prostaat gezond door cellen die kankerverwekkend kunnen worden te doden. Degenen met een lager niveau hebben dus namelijk meer kans op prostaatkanker. De test zou gebruikt kunnen worden om dit hoger risico op deze ziekte op te sporen jaren voordat een tumor zich ontwikkelt.
Hoger risico
Experts zeggen dat dit een belangrijk middel kan worden in de strijd tegen prostaatkanker. Vier op de tien Europese mannen zijn drager van deze genetische variant waardoor ze 50 procent meer risico lopen op deze ziekte. Professor Hayley Whitaker: "Uit eerder onderzoek op prostaatkanker bleek al dat je het risico kunt beperken door je eetpatroon en levensstijl te veranderen." Degenen met deze genetische variant kunnen ook beter opgevolgd worden zodat de tumor in een vroeger stadium aangepakt kan worden. Viagra helpt ook in strijd tegen prostaatkanker Viagra kan meer dan doen enkel erectieproblemen van mannen oplossen. Wetenschappers ontdekten dat deze pil in combinatie met andere medicatie prostaatkanker kan genezen.
Hartschade
Uit onderzoek bij muizen blijkt dat een combinatie van Doxorubicine en Viagra de grootte van de prostaattumoren verkleint. Het eerste is een middel dat gebruikt wordt bij chemotherapie, artsen gebruiken het al jaren bij de behandeling van verschillende kankers. Maar het heeft één nadeel, dit medicijn bezorgt schade aan het hart die enkele jaren na de behandeling zichtbaar wordt. Onderzoekers zoeken daarom al vijftien jaar naar een medicijn dat dit voorkomt zonder dat de werking van het medicijn te niet wordt gedaan. Viagra zou nu het perfecte middel zijn.
"Viagra heeft het potentieel om de efficiëntie van Doxorubicine te verbeteren, terwijl dit het hart beschermt", aldus arts Rakesh C. Kukreja. Nu plant het wetenschappelijk team meer onderzoek naar de combinatie van deze medicatie
DIEST/GOETSENHOVEN/LANDEN - Enkele leegstaande militaire kazernes zullen deze winter mogelijk gebruikt worden om asielzoekers op te vangen. Ook de kazernes van Diest, Landen en Goetsenhoven worden genoemd. Maar de burgemeesters ontkennen dat 'hun' kazerne een asielcentrum wordt.
Nu de kazernes van Diest, Landen en Goetsenhoven (Tienen) gesloten worden, rijst de vraag wat er na het vertrek van de militairen met de gebouwen moet gebeuren. Als het van het Federaal Agentschap voor de Opvang van Asielzoekers afhangt, staat dat al vast. Zij zijn voor komende winter op zoek naar een onderkomen voor enkele duizenden asielzoekers en hebben daarvoor hun oog laten vallen op de leegstaande kazernes. Gisteren raakte een lijst bekend met daarop Limburgse en Antwerpse legerkazernes, maar ook in Vlaams-Brabant is er nood aan opvangplaats voor asielzoekers.
'Vijfhonderd asielzoekers moeten deze winter opgevangen worden in leegstaande kazernes in onze regio', zegt federaal parlementslid en lid van de commissie Binnenlandse Zaken Theo Francken (N-VA) uit Lubbeek. 'De kazernes van Diest, Landen en Goetsenhoven komen in aanmerking.'
Maar daar zitten ze niet echt te springen om een asielcentrum te verwelkomen. De respectieve burgemeesters haastten zich intussen al om te zeggen dat 'hun' kazerne niet in aanmerking komt. 'De kazerne in Goetsenhoven?', vraagt burgemeester van Tienen Marcel Logist (SP.A). 'Oh nee, die is niet geschikt om asielzoekers op te vangen. De gebouwen zijn volledig verloederd. Daar kan je die mensen niet opvangen hoor.'
Ongeveer hetzelfde verhaal in Landen. Daar is de kazerne volgens burgemeester Kris Colsoul (CD&V) veel te klein om asielzoekers op te vangen.
In Diest daarentegen leent de infrastructuur van de Citadel zich wel voor opvang van asielzoekers. Het Kwartier Luitenant Freddy Limbosch is groot genoeg en wordt al maanden genoemd als mogelijke locatie voor een asielcentrum. Nog voor het bericht over de sluiting van de Citadel definitief was, draaide de geruchtenmolen al op volle toeren in Diest. Een van de steeds terugkerende hardnekkige geruchten was dat de kazerne dienst zou doen als asielcentrum. Nochtans zegt burgemeester Jan Laurys (DDS) dat hij garanties heeft dat dat nièt zo is.
Laurys heeft van zowel Defensie als van premier Leterme de bevestiging gekregen dat er op de Citadel geen asielzoekers opgevangen worden. 'Als de Citadel niet goed genoeg bevonden wordt voor onze para's is die ook niet goed genoeg voor asielzoekers. Of de kazerne deze winter wel wordt opengesteld voor daklozen? Daar weet ik niets van.' (IB)
Het kabinet van minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V) geeft toe dat er minder Franstaligen dan Vlamingen aan de top van het leger staan. "We stellen vast dat er een gebrek is aan Franstalige kandidaten die de beide landstalen perfect kennen."
Het was kolonel Luc Gennaert, de commandant van de luchtmachtbasis van Florennes, die gisteren de alarmbel luidde. Volgens hem worden de Franstaligen aan de top van het Belgische leger steeds vaker naar het buitenland of militaire scholen gestuurd en worden de beslissingen steeds vaker genomen door Vlamingen.
Van de 33 functies van generaal of admiraal, worden er 23 ingenomen door Nederlandstaligen en tien door Franstaligen - onder wie de Chef Defensie Charles-Henri Delcour. Gennaert beseft dat zijn uitspraken voor opschudding zullen zorgen, en heeft daarom vervroegd pensioen aangevraagd.
Benoemingsprocedure Het kabinet van minister van Defensie De Crem ontkent niet dat de topfuncties vaker worden ingenomen door Nederlandstaligen. "Gennaerts kritiek gaat over de benoeming van topofficieren, dat zijn de generaals en de admiraals", zegt De Crems woordvoerder Kurt Verwilligen. "De benoemingsprocedure voor hen is in 1959 bij wet geregeld. De perfecte kennis van beide landstalen is vereist, de kandidaten moeten in staat zijn om zowel in het Nederlands als in Frans bevelen te geven."
"We passen objectieve criteria toe in de bevorderingscyclus, maar stellen echter vast dat er een ernstig gebrek is aan Franstalige kandidaten die aan die voorwaarde voldoen. De Generale Staf is zich daarvan bewust en onderneemt ook stappen om Franstaligen aan te moedigen om mee te doen aan de taalexamens."
Geen sluiting Florennes
Verwilligen ontkent ook dat er plannen bestaan om de luchtmachtbasis van Florennes te sluiten en de F-16's over te hevelen naar Vlaanderen. "Dit is een regering in lopende zaken. Het enige dat we afhandelen is het plan-De Crem dat werd goedgekeurd in het parlement. Daarin staat niets over een sluiting van Florennes.
Chef Defensie, generaal Charles-Henri Delcour, betreurt de communautaire uitspraken van Gennart. "Delcour betreurt ook dat de kolonel zich uitsprak over delicate kwesties die niet onder zijn bevoegdheid vallen, en zonder te beschikken over alle elementen van het probleem", zegt de militaire woordvoerder, commandant Olivier Séverin.
TIENEN - Verscheidene dagen hanteerde Bert Boon het woordenboek Nederlands-Esperanto. De man uit het Hageland deed dat voor de vertaling van 'Het Dwaallicht' van Willem Elsschot.
Tegen half november rolt het boek Het Dwaallicht in Esperanto van de persen van de Vlaamse Esperantobond (VEB) in Antwerpen. Bert Boon (62) en zijn zoon Nico zijn de stichters van de Esperantoclub La Hirundo (De zwaluw) in Tienen. Na een cursus in die taal met succes te hebben gevolgd, begon in 1992 Bert zelf les te geven aan de scouts van Tienen. Het eerste jaar waren er zeventien cursisten. Ooit telde hij maar één leerling: oud-senator Guido Janzegers uit Boutersem. Nu zijn ze met zijn vieren. Boon vindt het jammer dat de cursus geen erkenning meer kreeg van de provincie. 'Wegens besparingen in het cursussenaanbod in het avondonderwijs De Nobel in het provinciaal instituut voor secundair onderwijs Piso', zegt hij.
Esperanto is niet de tweede taal geworden van iedereen in de wereld. Nochtans was dat het opzet van de uitvinder, de Pool Zamenhof, die het Esperanto in 1887 lanceerde. 'De taal heeft de duimen moeten leggen voor het Engels', stelt Boon. 'Zamenhof had de bedoeling de taal te verspreiden via de scholen, maar die vonden het nooit de moeite ze op het lessenrooster te schrijven. Wel is het Esperanto thans verspreid over de hele wereld.'
'Wie Esperanto leert, doet dat uit nieuwsgierigheid, verliefdheid op talen, om internationaal contacten te leggen en boeken te lezen in die taal', zegt hij. 'Vandaar dat ik begon aan de vertaling van Het Dwaallicht. Ook de bijbel, de koran en werken van Shakespeare zijn vertaald in Esperanto. Een cursus duurt slechts veertig lesuren. Dat volstaat om de taal te beheersen. Voor elke andere taal zijn daarvoor minstens vier keer meer uren nodig. Maar Esperanto is gemakkelijk om aan te leren. Er zijn geen grammaticale uitzonderingen.' (BE)
'Het Dwaallicht in Esperanto' kost 10 euro. Te koop op 12 november in het stadhuis van Tienen of bestellen op het nummer 03-234.34.00 of horizon.taal@skynet.be.
In het begin van de 13de eeuw kregen de Heren van Goetsenhoven de middeleeuwse donjon of woontoren in leen. In de 16de eeuw kwam het kasteel door huwelijk in handen van de familie de Merode, die een aantal wijzigingen aanbracht aan het oorspronkelijke gebouw. Deze familie bracht ook haar wapen met opschrift aan boven de inrijpoort.
Ook in de 18de en de 19de eeuw werden belangrijke verbouwingen uitgevoerd. In 1898 werden de verblijfsruimten uitgebreid door de toenmalige eigenaars, de familie Vandenschilde. Deze familie schonk in het begin van de 20ste eeuw het domein aan de Grauwzusters uit Tienen, die het inrichtten als verzorgingstehuis voor bejaarden. Later werd het rustoord aanzienlijk vergroot en kreeg het de naam 'Huize Nazareth'.
Kasteel van Ast
Het kasteel, dat werd gebouwd in opdracht van Gustaaf Van Den Schilde, een wijnhandelaar uit Tienen, dateert uit de 19de eeuw. Het middendeel werd gebouwd in 1865, de zijvleugels en de Chinese kamer in 1870. In het park zijn enkele interessante bomen terug te vinden, o.a. een Torreya Californica (één der oudste van België) en een Mammoetboom (hoogte 30 m, omtrek 6,5 m).
Kasteel van Oorbeek
Verscholen tussen het groen ligt het Kasteel van Oorbeek, niet toegankelijk voor het publiek. Dankzij verschillende restauraties is dit kasteel goed bewaard gebleven. In 1831 heeft koning Leopold I, vergezeld van de Prins van Orleans, hier enkele dagen verbleven.
Waaiberghof
In de 13de eeuw werd reeds melding gemaakt van een 'curtis de Wayenberghe', een hoeve of hof, waarop de abdij van Heylissem cijnsrechten liet gelden. Hoever dit hof zich uitstrekte blijft voorlopig onzeker. Over de eeuwen heen heeft het 'Huis van Wayenberch' diverse eigenaars gekend. In de 15de eeuw, maar misschien ook reeds vroeger, behoorde het huis reeds toe aan de familie van Houthem. Zij waren één der voornaamste adellijke geslachten uit de streek, waarvan verschillende leden opklommen tot de belangrijkste bestuurlijke functies in het hertogdom Brabant. Tot in het tweede kwart van de 17de eeuw bewoonden zij het huis. Een andere belangrijke eigenaar was baron Theodoor Willem Maria van Eynatten-Schoonhoven. Deze edelman werd eigenaar in 1759 en was voor het grootste deel verantwoordelijk voor het huidige uitzicht van de woning.
In grote lijnen bestaat het 'kasteel' uit drie onderdelen. Vlak naast de kapel, met de voorgevel uitgevend op het binnenplein, staat een woning uit de 17de of 18de eeuw. Dit is het eerste belangrijke gebouw van het Waaiberghof.
Links van de inrijpoort bevindt zich het tweede belangrijke gebouw, namelijk de kapel die toegewijd was aan de H. Maria Magdalena. Er bestaan twijfels over of dit de oude burchtkapel is zoals die vermeld wordt in oude bronnen. De oorsprong van deze kapel gaat terug naar de 13de eeuw. In de kapel staan aan beide zijden spitsboogvensters.Vervolgens is de binnenruimte afgedekt met een bakstenen gewelf op driehoekige zandstenen ribben.
Aan de buitenkant kan men nog enkele wapenschilden herkennen. Eens per jaar, op de feestdag van M. Magdalena (22 juli) hadden Tienenaars toegang tot de kapel en mochten ze de kasteeltuin bezoeken.
Het laatste gedeelte is het L-vormige woonhuis. Dit twee verdiepingen tellende huis in Lodewijk XIV-stijl heeft een kwartrond paviljoen. Men denkt dat dit huis dateert uit de 16de-17de eeuw. De grote rechthoekige vensters, waarvan er één verbouwd werd tot een deur, hebben een typische randstenen omlijsting met uitstekende sluitsteen. De vernieuwde bakstenen gevel was eertijds gepleisterd. Het toegangspaviljoen is rijkelijk uitgewerkt met een zandstenen gevel waarin pilasters de rechthoekige deur flankeren. Onder het fronton aan de voorgevel kan men het jaartal 1770 opmerken. Momenteel zijn de gebouwen eigendom van het scholencomplex VIA.
TIENEN - Op donderdag 18 november organiseert de Erfgoedsite Tienen en de Tiense Suikerraffinaderij de vierde editie van de Sugar Art-wedstrijd.
Vijf leerlingen van vijf hotelscholen nemen het dan tegen elkaar op in de strijd om het mooiste suikerkunstwerk. De winnaar mag een cheque van 800 euro in ontvangst nemen. Tijdens de Sugar Art-wedstrijd maken de creatievelingen in de seminarieruimte tussen het MuseumCafé en de Streekshop een suikerkunstwerk binnen het thema 'De wondere wereld der insecten.
De deelnemers zijn Damien Duquesne van het Institut Emile Gryson (Anderlecht), Jana Bossuyt van Ter Groene Poorte (Brugge), Nejer Yessin van KTAII de ledebaan (Aalst), Isolde Serdons van Elishout (Anderlecht) en Mahmoud Akrah van de Hotel- en Bakkerijschool in Gent.
De kunstwerken worden beoordeeld door een professionele jury bestaande uit de voorzitter van de Richmond Club België Benny Swinnen uit Hoegaarden, wereldkampioen suikerbewerken Dominique Vandermeulen van ijssalon Sweet-Art in Tienen, chef bij patisserie De Baere in St.-Lambrechts-Woluwe en wereldkampioen patisserie Thierry Wynant, bakker en voorzitter van de Tiense bakkersbond Dirk Leemput uit Opvelp, banketbakker en lid van de Tiense Bakkersclub Marcel Vandervelpen uit Tielt-Winge.
Het publiek kan de wedstrijd live van 11 tot 17 uur volgen via een groot scherm in het MuseumCafé. Om 18.00 uur is de prijsuitreiking. Alle suikersierstukken worden tijdens het daaropvolgend weekend tentoongesteld binnen de Erfgoedsite Tienen, Grote Markt 6 in Tienen. (R. Billen)
TIENEN - Mathias Maho (20) wil de selectie van Idool halen. U kunt helpen.
Mathias Maho, geboren en getogen in Tienen: 'Als uitlaatklep voor men studies hou ik me in men vrije tijd vooral bezig met muziek, zowel zang als componeren. Daar ik te laat was om via de normale weg deel te nemen aan Idool 2011, waag ik men kans via de Wildcard (http://wildcard.vtm.be/videos/video-330-1288884070)wedstrijd.'
'Dit houdt in dat heel Vlaanderen op de opgenomen video-filmpjes kan stemmen en zo beslissen wie de Wildcard krijgt en dus met de laatste 25 direct mag meedingen naar de titel Idool 2011. Ik kan hierbij alle steun gebruiken. Elke hulp is welkom.'
De regeringsvorming loopt iets minder vlot dan gehoopt, B-H-V raakt maar niet gesplitst en de Rode Duivels zijn nog niet bepaald zeker van de EK-eindronde. Het gaat kortom niet bijzonder goed met ons land - en 'Soirée belge' wil daar verandering in brengen.
Soirée belge heeft als ondertitel 'Trots op België', wat in deze tijden van afgekeurde nota's, communautair gehakketak en steeds scherper wordende Vlaams-Waalse tegenstellingen toch een opvallend standpunt mag heten.
Ideaal België
'In het kader van het Belgisch voorzitterschap' wil de organisatie achterhalen hoe het België van onze dromen eruit ziet, en of we wel zeker weten dat we echte Belgen zijn. Het mag allemaal ludiek, maar vergis je niet: de avond gààt wel degelijk over iets. Bekend volk als Béattrice Delvaux (Le Soir), Minister van Staat Marc Eyskens of journalist Dirk Barrez zullen hun ideale vaderland alvast toelichten. Marc Reynebeau is 'master of ceremonies' van dienst, overtuigde Belg Daan is speciale gast.
Voor wie het niet begrepen heeft op de hele dag zitten en zwijgen, is er ook een interactief luik: speel het snelbelgspel of tracht door de 'Belgische' grensposten te raken. Tot slot zijn er - kwestie van onze bourgondische volksaard even in de kijker te zetten - hapjes om binnen te spelen. Als we van Koning Albert waren, we gingen toch eventjes gedag zeggen. (tw) Soirée belge, woensdag 10 november vanaf 20.15u in Flagey/Studio 1, Heilig-Kruisplein, 1050 Brussel. Gratis. Reservaties:info@deburen.eu of 02 212 19 30. Info: www.stempelmagazine.be en www.deburen.eu
