Aan de rechterkant kan je het Egidiuslied lezen van Jan Moritoen. Jan overleed te Brugge eind l416 of begin 1417 als lid van de gilde van de bontverwerkende lamwerkers. Hij was zelfs een bepaald moment schepen van de stad Brugge. In het Egidiuslied spreekt hij zijn overleden vriend en rivaal in de liefde lyrisch toe. Egidius en Jan Moritoen waren beiden verliefd op Mergriete. Na Egidius' dood trad zij in het klooster en liet de liefde van Jan Moritoen onbeantwoord.
P.S. Egidius was een gewaardeerd zanger en musicus. Egidius is het latijn voor Gillis.
Zoeken in blog
Zoeken met Google
Op de foto (1) zien we hoe Jan de tekens van een witchdoctor in Z.-Afrika intving. Op de 2de foto Jan en zijn vriend Norbert in Venetië
Bij bovenstaande foto: waar is de tijd ? Rustpauze tijdens de blok van 1959...Op de achtergrond het kerkje van " 't Vewt"...!
Bij de start van de tekst over het boek van Dirk Musschoot staat een foto van het dorp waar Jan woont, Nkodusweni...
Na de strijd door Pieter Nicolas Van Eyck
't Abrupt geratel zwijgt in 't duin Vreemd-stil is 't. Luwte en vogelzang; En 't kalm gedruis uit gindse tuin Van maaien, heel de middag lang.- De strijd beslecht, ligt alles neer. Maar toch, dit diepe hunkren weer:
Of 't hart,o, éénmaal voelen kon De milde, lieflijke zoen Van alle strijd in avondzon Door ceder-, roos- en berkengroen, En wolken, drijvend als een vlucht Van witte vogels door de lucht.
Loon door Hélène Swarth
Ik zong en zie! de beek gaf mij een dronk tot loning, De wijnstok, wijn, het koren, brood, Geen struik die mij geen bloem, geen bloem die mij geen honing, Geen boom die mij geen schaduw bood.
De zon gaf mij haar goud, de morgen haar juwelen En de avond, al zijn hemelrood. Maar wie mij had beloofd, zijn ziel met mij te delen, Gaf haar voor liefde en steen voor brood.
Jacqemijne Bolats werd te Leuven begraven in 1520 naast haar man en haar kind. Ze had bei met dezelfde liefde bemind, al haar dagen.
Ik heb haar zerksteen gevonden, op een regennoen, onder wat mos en veel gele blaren. Kinderen spelen er rond, en bij zomernacht paren geliefden hier hun bevenden mond.
Zij werd in Antwerpen geboren, - o mijn sterke stad, - wie voerde haar de Brabantse heuvelen over? Daar vond zij een man en won zij een kind, en de rust, onder mos en wat herfstig lover.
Want, toen God zag hoe volmaakt deze drie stonden in 't licht van rustig geluk, het jubelende kind,en dees vredige beiden, toen was hij als David, die wenend zijn zoon overwint. Hij kon deze kalme zielen niet scheiden en brak alle drie hun hulzen stuk.
Zie, zo lange tijd is aan elk mens gegeven, dat zijn woord rijpe tot lied voor Gods aangezicht. Hoe vaak het hernomen , geaarzeld, getracht, tot duidlijk en klaar klinke het rhytme dat door elk leven vleit; God luistert en wacht, de zanger verdwijnt, maar het zingen ruist uit in Gods wezenheid.
De morgenlucht is een bezoedeld kleed een bladzij met een ezelsoor een vlek
de stad een half ontverfde vrouw
maar schokkend steigert zij den hemel in als een blauw paard van Marc in 't luchtgareel
Berlijn
de zon is geel
Vader door Michel van der Plas
Vader, wat zou ik ervoor willen geven als je er af en toe nog eens kon zijn en een zondag kwam zitten in mijn leven bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.
Soms zie ik mannen van vijfentachtig (je weet wel waar) met een gezicht vol zon en zin, en dan denk ik godallemachtig als ik hem zo nog eens meenemen kon.
Want op de een of de andere manier leeft ik toch ook nog steeds voor lou: louw ogen wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier: en ik zag ze zo graag en keer genieten van al wat ze vol tranen achterlieten
Gij wast aan mij gelijk de winde... door Karel van de Woestijne
Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zomer streling van uw haar.
Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan.
o, 'k Ben geen sterke: moe-gedragen, verzwaart vaak de angst mijn levens-last; maar 't is mij waar 'k uw wasdom schrage, of blijde een échte steun me omwast
Zo reikt de liefde, o mijn beminde, verrijkt me uw liefde in vreze en vaar, - gelijk een geur'ge wentel-winde die sterkt en loont heur koren-aar.
Paradise Regained door Hendrik Marsman
De zon en de zee springen fonteinen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van den morgen scheert de wind als een antilope voorbij
zwervende tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van 't water, voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgeloos zingt langs het eeuwige water
een held're, verruk'lijke wijs:
'het schip van den wind ligt gereed voor de reis, de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen, de morgen en nacht twee blauwe matrozen - wij gaan terug naar 't Paradijs'
Ida Gerhardt (1905-1997)
De gestorvene door Ida Gerhardt
Zeven maal om de aarde gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zeven maal, om die éne te groeten die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan, schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die éne doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan -- zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
De Zwerver door Jan van Nijlen
Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen Tot op de heuveltop in het late licht, en voor mij kronkelen de duistere wegen Van 't avonddorp, dat daar verlaten ligt.
Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder? Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend. Ik mis alleen een vriendelijken schouder, Een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent.
Ik ben alleen voor gans mijn verder leven, Er is niets meer dat me aan deze aarde bindt. En toch, ik voel mijn hart onstuimig beven: Dààr staat een boom, dààr speelde ik als kind.
Jan van Nijlen (1908-1975)
De klok ( zie boven rechts) tikt gestaag verder...Mijn teller staat reeds op 72...!
Om alle teksten op het BLOG te lezen klik je onderaan de laatste tekst op de naar links gerichte pijl...
De Axa-man met twee gezichten en dit na meer dan 50 jaar, toen hadden we de Krüger-man...! Wat goed is blijft dus goed...
Haiku
De zon brandde fel
op het wit berijmde gras.
Ver is de lente... (WVO)
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Iedereen dacht dat het programma van Woestijnvis " Man bijt Hond" niet te vervangen zou zijn en het zou de VRT nog zuur opbreken...Helaas voor de Vissen in de Woestijn liep het enigszins anders, want hun hond is al lang verdwenen en de tegenzet van de VRT " Iedereen beroemd " scoort hoe langer hoe beter. Er zijn nog van die VRT-Corryfeeën ..."Blokkken" bijvoorbeeld, want VTM haalde al de grote kanonnen boven als daar zijn Koen Wauters en ene Kurt Rogiers, helaas, we gaan er verder geen woorden aan vuil maken. We herinneren ons nog maar een paar weken geleden op een donderdagavond hoe in "Iedereen Beroemd " een zusje een plaatje aan vroeg voor haar minder valide jongere zusje...Het was TV van een niveau dat nog maar zelden gehaald wordt en waarover de kranten des anderendaags zo lovend schreven...gelukkig maar . Er zijn nog item die ons niet onverschillig laten. Neem nu de tocht van West-Vlaming Wouter Deboot die per fiets op zoek gaat naar het Noorderlicht. De vele interessante en ook soms bizarre lui die hij ontmoet, maar voor ons gaat het om het Noorderlicht...Het laat ons niet onberoerd van in onze prille jeugdjaren. In het derde en vierde studiejaar werd in de klas de onderwijzer nogal eens vervangen door een oud zustertje, Filomeentje...Ze vertelde vaak en meestal "vreemde" verhalen...We zullen er later nog wel 's op terugkeren, maar vooral het verhaal over "Het Noorderlicht" "verraste" ons. "In 1914 was het Noorderlicht ook in onze streek, uitzonderlijk, te zien en daarna was de grote oorlog uitgebroken, maar blijkbaar waren de mensen niet geleerd en bleven ze slechte dingen doen en weer verscheen , in 1940, het Noorderlicht en er kwam weer oorlog...Hij was nog wreder dan " den anderen oorlog" (1)", tot daar het verhaal van Filomeentje...Het moet kort na de tweede oorlog zijn geweest, we vermoeden 1946 dat we op een zondagavond terugkwamen van een pannenkoekenavond op een boererij van familie. Wij en de meester, die bij ons inwoonde, waren rapper thuis dan onze ouders en de zussen en stonden bij de achterdeur te wachten. Het was een prachtige avond met vele sterren en in de verte een ietwat ongewoon licht..." Het Noorderlicht" , zei de meester en toen deden we ons verhaal en na een felle lachbui zei de meester: " Dan zal het elk jaar oorlog worden, want het Noorderlicht is een jaarlijks weerkerend natuurverschijnsel dat inderdaad niet steeds bij ons te zien is, maar een oorlog voorspelt het zeker niet..." Later op één van de Sluiterskesdagen (2) heeeft de meester in de klas ons uitgelegd wat het Noorderlicht was...Wat is er mooier dan jeugdherinneringen en daar zorgt "Iedereen beroemd" meer dan eens. Leuk!
-
(1) De Grote oorlog werd door de mensen in het dorp steevast " den anderen oorlog" genoemd in vergelijking met de oorlog die ze nu beleefden of pas beleefd hadden...
(2) Sluiterkesdagen: de Druivelaar kondigt ze nog aan en ze zijn nog niet zo lang geleden voorbij . Sluiterkesdag voor onderwijzers...: De leerlingen moesten proberen de meester buiten te sluiten en ze lieten hem terug binnen als ie iets aparts had beloofd: een wandeling, voorleesmiddag, vertellen, goochelen etc...De meester waarover we schreven deed er altijd alles aan om buiten gesloten te worden...
De zegswijze uit de tiende satire van Juvenalis, Mens sana in corpore sano, is alom gekend en wordt nogal vaak misbruikt...Zelfs de Franse humanist uit de Renaissance, François Rabelais (1483-1553), "vervolmaakte" de zegswijze: " Mens sana non potest vivere in corpore sicco"(1). Vandaag de dag blijft van dat gezond lichaam nog weinig over, want naar het schijnt zou de Belgische (...) bondscoach met de handen in het haar zitten, want de helft van "zijn" rode Duivels ligt in de lappenmand...Allemaal genoeg om er toch vragen bij te stellen...Wat is er zo gezond aan sport? Gelukkig zijn er in die sportwereld personen die het allemaal heel erg weten te relativeren...het is ten slotte maar een spelletje...Toby Maurits Alderweireld (°1989) speelt al een hele carrière op hoog niveau, maar blijft het liefst uit de aandacht en als ie al iets zegt dan snijden zijn uitspraken hout...Zo liet ie onlangs zijn mening optekenen omtrent voetbalanalisten. Voor de lezers die niet weten wat het zijn:dat zijn degenen die meestal een zeer beperkt talent als sportman in de actieve carrière ten toon spreidden maar nu op tv hun mening komen verkondigen. Toby noemt hen " betaalde cafékletsers, die altijd allerlei prognoses voorop stellen die NOOIT uitkomen, maar daar hebben ze dan weer schijt aan..." Het was weer zo ver toen een weekje geleden voor de schok van Vlaanderen ( ze houden van een beetje overdrijving...de match Klub Brugge - AA Gent) de beide trainers onprettige dingen over mekaar zegden en vooral de referee probeerden te intimideren. Volgens de betaalde cafékletsers behoort dit tot het spelletje...Neen heren dat moet niet tot het spelletje behoren...Neem nu rugby, de meest viriele sport die er is...Tijdens de match komt de coach nooit van de bank, gesticuleert NOOIT en houdt de mond dicht...Op het veld mag alleen de captain met de ref spreken en dan nog in zeer beleefde termen van: " Excuseer, meneer, maar zou het niet kunnen dat het geen fout was, wellicht kan U even de TV-beelden bekijken" . Klasse! Bovendien de supporters juichen ook de tegenstrever toe en de handen gaan op mekaar voor een mooie fase van de rivaal...De Vlaamse hoofdredacteur van de Nederlandse krant NRC, Vandermeersch,vertelde ooit op TV dat zijn zoontje rugby speelt en dat de houding tgo de ref er van jongsafaan ingestouwd wordt...Wij hebben al lang voor rugby gekozen op TV...en naar we vernamen zou er in vele Vlaamse gemeentes rubyteams opgericht worden...Eindelijk!
(1) " Een gezonde geest kan niet leven in een droog lichaam"of m.a.w. de mens moet drinken...
We lazen ooit het boek " Spoedbericht" van ene Gaston Durnez ( een uitgave van het Davidsfonds - we vermoeden eind jaren zestig van de vorige eeuw) en kunnen nog steeds niet geloven hoe dit boek ons een uitstekende kijk op de media gaf...Natuurlijk is het nu een verouderd boek , want letterzetters komen er nu niet meer aan te pas...maar veel andere dingen zijn nog niks veranderd: de strijd voor een primeur, de leegte van de komkommertijd, het belang van de strips en de grote vraag: " Wat is eigenlijk nieuws...?" Durnez was eerlijk en schreef dat het zo moeilijk uit te leggen was, maar probeerde het met een voorbeeld uit te leggen. Als in een dorp een hond een man bijt is dat geen nieuws ( in de jaren zestig dus niet, nu misschien weer wel...zie verder), maar als een man een hond bijt, is dat wel nieuws. Dus nieuws is een totaal onverwachte, vreemde , verbazingwekkende gebeurtenis...Ondertussen weten we ook waar Woestijnvis de titel voor de TV-reeks die op Eén werd uitgezonden, kwam. Ondertussen is het begrip nieuws toch weer wat breder uitgedeind...Verleden week lazen we een stuk van een hele pagina groot over de kat van Margriet Hermans...Naar het schijnt zou het beest kunnen spreken of althans Margriet verstaat het beest! In hoeverre dat een belangrijk stuk is met Europa die met vluchtelingen overspoeld wordt en er andere katten ( sic) te geselen zijn, maar ja, wie zijn wij, nietwaar. Het kan nog beter, want de laatste dagen barsten de kranten en tijdschriften met heerlijke ( want het gaat over sex) verhalen over de panda's. Elk weet dat het veredelde vreet- en schijtmachines zijn, want de pand's trekken zich niets aan van Darwins evolutietheorie en hun gebit en darmkanalen zijn nog steeds dit van een carnivoor, maar ze vreten alleen bamboe( dus als herbivoren) ...Dit is zo onvoedzaam dat ze steeds aan het vreten zijn en de darmen doen dan niks anders dan afval uitscheiden ( of uitschijten als je wil) . Maar in België is dat "hot news". Di Rupo ging ze verwelkomen en zelfs Philippe en Mathilde...en nu gaat het gebeuren!!!!! Hao Hao , madam panda ofte schoonheid met vrolijk karakter , is loops, bronstig of krols en nu zou meneer Xing Hui ( glinsterende ster) in actie moeten treden, want madame is maar drie dagen vruchtbaar en dit per jaar...Naar het schijnt is meneer niet erg geïnteresserd en nu staat een team van TWINTIG mannen en vrouwen klaar om te assisteren en zouden bovendien nog twee Chinezen naar Pairi Daizo in Brugelette (Henegouwen) komen , want zij zijn specialisten...We weten het niet meer, misschien zouden de Chinzen bij de panda's te leer moeten gaan..., want dan zouden ze geen vreemde wetten als de 1-kindgezinnen moeten maken...We zeggen maar wat, maar we besluiten toch met de vraag is dat allemaal wel nieuws: de kat van Margriet en de panda's in Henegouwen of man bijt hond is geen nieuws meer met bronstige panda's wel...Twee vragen: hoeveel zou al dat gelul omtrent die panda's kosten en hoe komt het dat het bijna allemaal Vlamingen zijn die voor die beesten moeten zorgen...Strontjobs, vandaar...?
Een kat in het nauw, maakt rare sprongen...(Vlaamse zegswijze...)
Het zijn weer heerlijke tijden voor de rioolpers, ze kunnen alweer de pen in vitriool dopen en van leer trekken, bovendien zijn het nogal onschuldige (...) slachtoffers en dat scheelt een heel juridisch stuk. Een BV, laten we zeggen bijvoorbeeld een madam van de ex-K3 , kan aardig van zich afbijten, want ze bezit de nodige fondsen en de juiste vriendenkring...De aandachtige lezer kon het wel vermoeden het gaat hier om ene Femke Van Den Driessche...Wat heeft Femke misdaan? We weten het niet? Wat wordt haar ten laste gelegd...? De feiten. Mensen van de UCI, die waren getipt, zegt men, vonden in één van de fietsen van Femke tijdens het WK veldrijden bij de beloften voor dames te Zolder een ingebouwd motortje. Als we eerlijk mogen zijn en dat zijn we, eigenlijk hadden we het al langer verwacht, dit terzijde... Toen we dat vernamen dachten we direct, welke sprongen zal de kat in het nauw ( hier Femke dus) gaan maken...en des anderendaags was het van dat...Een wenend Femke verklaarde voor de TV-camera's dat het haar fiets niet was , maar een fiets van een vriend...Naast haar zat haar vader en eerlijk, de man kan er ook niet aan doen, maar naar ons oodeel straalde ie alles uit, maar toch geen eerlijkheid. We dachten direct als dat waar is van die vriend dan is de zaak opgelost, maar het schijnt toch iets ingewikkelder . We proberen het verhaal te reconstrueren...Vorig jaar verkocht Femke een fiets in overschot aan een vriend van haar vader, ex-wielrenner, nu friturist en duivenmelker. Die vriend bevestigde het verhaal, dus kees was alweer klaar...Helaas, het journaille ging er tegenaan..., maar hoe kwam die fiets dan op het circuit in Zolder? Die vriend zullen we maar zeggen ging de morgen van het WK een ritje maken op het circuit ( wat verboden is...) , maar wat meteen tot de orde geroepen, hij zette zijn besmeurde fiets bij de fietsen van Femke om hem te laten afspuiten...en de mecaniciens van Femke namen de fiets mee naar het circuit voor de wedstrijd. Twee vragen: kenden ze de echte fietsen van Femke maar zo goed...en waarom kwam die vriend zijn afgespoten fiets niet weer ophalen, want zo'n ding kost wel een paar euro's. We hebben de indruk dat de entourage van Femke en die vriend een complot hadden...en wellicht wist Femke nergens van. Toch is dit laatste moeilijk te aanvaarden, want ze moest toch het hefboompje weten staan om het motortje aan te zetten...Komen we even terug op het entourge: vader ging al eens fraudeuleus failliet, stal samen met zijn zoon ergens in een winkel in West-Vlaanderen een duur koppel parkieten, diezelfde zoon, ook wielrenner, wacht op een proces na betrapt zijn op doping...of m.a. w. de houding van vader en zoon over wetten , het dijn en het mijn is niet wat je bijster correct noemt...of ( alweer) m.a.w. ze regelen alles wel een beetje op hun manier. Vergeten we ook niet dat de vriend niet alleen friturist is, maar ook duivenmelker en laat dat nu eens een sport zijn waar onfatsoenlijk veel "gefoefeld " wordt... We hoorden ooit eens vertellen dat er een melker was die de constateur in de oven van de lange buiskachel stak omdat ie had gehoord dat het toestel daarvan zou "voorlopen"...Ringen om nieuwe jongen van een jaar te ringen zijn maar van half januari te krijgen in het lokaal, maar de meeste jongen zijn reeds in december geboren en het was een hele karwei om die te grote poten in die te kleine ringen te krijgen. Een betrapte melker werd "dom" genoemd door de collega's, niet omdat ie foefelde, neen, maar omdat ie zich had laten betrappen. .. en toch hebben we meelij met Femke, al weten we, je entourage kies jezelf. Om te sluiten: al die geleerde bonzen uit de wielrennerij Merckx, Lefèvre, De Clercq et tutti quanti zouden wel beter de wafel houden, want ze hebben indertijd de boel belazerd...en maar bleiten. Er was er zelfs één die met een legervliegtuig uit Italië werd gehaald. Niet wanhopen, Femke
We hebben er een tijdje over nagedacht, maar het liet ons maar niet los...Een Griekse minister, was ie niet van Binnenlandse Zaken (?)..., Dimitros Avramopoulos, had voor de camera's van de zogeprezen BBC lelijke dingen uitgekraamd over de Belgische minister Theo Francken...We zaten te wachten op de reactie van Theo, maar die kwam er niet, nochtans was ons steeds geleerd " als er over iemand kwaad wordt gezegd, moet je het slachtoffer van die kwaadsprekerij steeds een kans geven om zich te verdedigen..." De BBC vond het blijkbaar niet nodig en rijst nu de vraag, is de BBC wel zo goed of iedereen steeds beweert...? Bovendien was het Engels van Dimitros zo slecht en rijzen alweer twee vragen... Heeft Dimitros wel begrepen wat de Belgische minister zei, want de voertaal op die vergadering in Amsterdam was Engels en de tweede vraag heeft de BBC de tekst zelf niet geschreven die Dimitros moest voorlezen...? Het is ook vreemd dat België zowel de politiek als de media daar zo weinig aandacht aan besteden...Zijn ze er zo van overtuigd dat Francken niets verkeerds zegde...of heeft Francken wel verkeerde dingen gezegd en doen ze er het zwijgen toe om de zaak geen kans te geven verder te escaleren...? Daar dachten wij allemaal aan en ook wel aan het feit dat Grieken niet steeds even betrouwbaar zijn...Zo hoorden we ooit een ex-Rode Duivel, die trainer is in Griekenland, zeggen dat Grieken niet steeds echt betrouwbaar zijn...en als ze je niet bedrogen hebben is het omdat ze het vergeten zijn... Misschien even de passage uit de Aeneis van Virgilius aanhalen... In de Trojaanse Oorlog zijn de Grieken teneinde raad en laten een immens houten paard vol soldaten voor de muren van Troie achter en geven de indruk naar huis te varen.... De Troianen willen het geschenk van de goden binnen de muren brengen en toen Sinon ( een Griekse spion) hen nog vreselijke verhalen komt vertellen zijn ze nog meer overtuigd het paard als eerbetoon binnen de muren te brengen . Alleen priester Laokoön betrouwt het zaakje niet en zegt " Equo ne cretite, Teucri ( vertrouw het paard niet, Troianen...). Quidquid it est ( wat het ook is...) Timeo Danaos (1) et dona ferentes ( Ik vrees de Grieken ook als ze geschenken geven...). Ab uno disce omnes (Als je één ( Griek) kent, ken je ze allemaal... ) De Troianen twijfelen , maar plots komen twee slangen van over zee en wurgen Laokoön en zijn beide zonen Antiphantes en Thymbraeus (2). De slangen verdwijnen in de tempel van de godin Athena...( Zij haatte de Troianen en zou Poseidoon opdracht gegeven hebben de slangen te sturen). De Troianen brengen het paard binnen de muren en Sinon laat des nachts de opgesloten Griekse soldaten uit het paard ...en Troie wordt veroverd...Zijn de Grieken te vertrouwen...?Volgens de BBC wel...
(1) Afstammelingen van de Danaoi... zo werden de Grieken nogal 's geheten...
(2) Wie kent er het Hellenistische beeldhouwwerk niet van Laokoön en beide zonen , worstelend met de slangen...Het werd in de 16de eeuw toevallig in een Italiaanse wijngaard opgegraven...
In het leven...en ook in de taal zijn nuances alles.(Louis Couperus)
De Unesco laat weer van zich spreken...Of we het moeten ernstig nemen , weten we niet. Laten we beginnen met te zeggen wat de Unesco eigenlijk is, want we vermoeden dat velen het niet precies weten. Het is een afdeling, zullen we maar schrijven , van de UNo die zich onledig houdt met vredesopbouw, armoedebestrijding, duurzame ontwikkelingen en onderwijs. De vele slimmen onder ons hadden uiteraard het letterwoord dat Unesco is, al lang ontleed: United Nations Educational Scientific (and) Cultural Organization...Momenteel staat ene Bulgaarse mevrouw , Irina Bokava, sedert 2009 aan het hoofd van de zaak en we moeten eerlijk zijn, we hadden nog nooit van Irina gehoord. Ze zal wel de juiste madame op de juiste plaats zijn, want ze studeerde zowel in Rusland als USA...en dat scheelt, nietwaar.Sedert 1946, het begin, heeft er nog nooit een Belg, laat staan en Vlaming aan het hoofd gestaan. Vogels van verscheidene pluimage en zelfs al eens een Fransman, verder : een Brit, een Mexicaan, 2 Yanks, een Senegalees, een Spanjaard , een Japanner en nu een Bulgaarse. Hé...en waar bleven de Russen? We zijn er zeker van dat deze organisatie puik werk zou kunnen leveren, maar de laatste twee feiten die we ons herinneren doen ons toch de wenkbrauwen fronsen...Was het niet iemand van de Unesco die de figuur van Zwarte Piet in vraag stelde? Een van de pot gerukte zaak, want in de landen waar de Sint en zijn Piet populair waren/ zijn, stond er nooit iemand stil dat het een racistisch gebeuren was, maar natuurlijk zijn er dan onbenullen, die ook eens in het nieuws willen komen en er plots een item van maken... en geen kindje dat er van wakker ligt maar de onbenullen wel . Alles is een beetje gekalmeerd, want de Sint zit weer in Madrid in de 5-decemberstraat ( ...geleend van Godfried Bomans...) , maar daar is de Unesco weer: het West-Vlaams is met uitsterven bedreigd... Zou Madame Irina ooit West-Vlaams horen spreken hebben, laat staan begrijpen? Nu het West-Vlaams hoe langer hoe meer populair geworden is ( "Eigen Kweek", " Bevergem") af komen dat het gaat verdwijnen getuigt van onkunde, niet minder. We hebben een heel leven (...) gevochten om jonge mensen te doen inzien dat een Algemene Taal belangrijk is...helaas en door de komst van de commerciële TV's is het dialect spreken tot kunst verheven. Of zou Unesco toch gelijk hebben en gaan we bij onafzienbare tijd met zijn allen Antwerps gaan praten...dat is dan weer geen dialect, want Sinjoren denken dat ze AN spreken ( Wai bieden voor het eten, ook als we vies eten) (1). Het wordt tijd dat de Unesco zich herpakt...
(1) Vertaling : " Wij bidden voor het eten ook als we vis eten...
De waarheid is datgene wat wij in staat zijn te geloven...(Eric van der Steen)
In de Zevende dag van zondag jl. gingen ze weer heftig te keer...en als van der Steen ( zie titel) gelijk heeft, dan hadden wij alle moeite om ze (...) te geloven.Ene Alain Top en Koenraad Degroote zouden het eens gaan zeggen . Minister Jan Jambon vindt dat wie een ongeval veroorzaakt voor de kosten dient op te draaien. Een beetje zoals bij het vervuilen, de vervuiler betaalt. Gezien Jambon van de N-VA is moest een SPa'er in de aanval gaan en wie kwam er: Alain Top. Wat zeg je: " Nooit van gehoord," , wij ook niet dus we staat quitte. We zijn even gaan kijken en Alain is burgemeester van Harelbeke en parlementair , want socialist en dus nooit genoeg, vandaar de cumul. Spijtig voor Alain, maar we lazen vandaag in de krant dat de SPa-burgervaders gezakt zijn en dat ze slechts dankzij Daniël Termond nog enigszins de boel konden redden. Alain spande zich wel in om de sjerp te omgorden, want hij sloot met allerlei partijtjes ( ook N-VA) een coalitie om de Tsjeven buitenspel te zetten . Koen, N-VA'er, is advocaat en woont in Wakken...Hij zette ooit een misstap want hij voerde het woord op een huldiging van Joris Van Severen, de notoire Verdinaso-leider, die in 1940 door zatte Franse militairen in Abbeville vermoord.We hoorden Wakken en we kunnen het niet laten, want een goeie vriend van ons werd in Wakken in 1935 geboren... We zaten samen op kostschool en als we nu schrijven dat we de kostschool nog niet verteerd hebben, dan mogen we van Georges Van Vrekhem hetzelfde schrijven al is hij sedert 2012 gestorven en eigenlijk uit het lijden verlost..(1) Nu terug naar het debat en de lezer kent nu ook een beetje de "strijders" en dat is toch leuk meegenomen. Alain opende het vuur en alweer op dezelfde vervelende toon: "N-VA klopt weer het geld uit de zakken van de minstbedeelden, want wie gaat er nu de weg op met de bedoeling een ongeval te veroorzaken, waarom moet men dan opdraaien voor de kosten, want de gewone man zal dat het hardst voelen..." Alain grijnsde, maar Koen was niet voor één gat te vangen..." Ja, maar, ene Renaat Landuyt (SPa) heeft in een vorige legislatuur beslist dat de veroorzaker van een ongeval de sleepkosten moet betalen , ook de gewone man en nu komen daar nog de signalisatie kosten bij" Alain probeerde te winnen door steeds de tegenstrever te onderbreken, maar antwoordde nooit op de vraag: Mag de socialist de gewone man doen betalen ...en de anderen niet ? We vrezen dat Alain samen met alle socialisten nog steeds niet door hebben dat het tijd wordt om te gaan werken en presteren zodat de goegemeente ziet dat ze het goed menen, maar niet steeds weer opnieuw alles wat de anderen, vooral de N-VA probeert door te drukken belachelijk te maken en dan nog met zwakke argumenten ...de arme man verdedigen klinkt cynisch uit de mond van een cumulard... We hebben niet verder gekeken, want we waren zoals steeds op zoek naar de waarheid..., want als je de waarheid vertelt, hoef je niet te onthouden, zei Mark Twain...vandaar dat politici zoveel medewerkers hebben wellicht...Om te sluiten: vreems dat partieen die samen een gemeente ebsturen , dan de zondagmorgen bekvechten in de Zevende Dag...ook goed voor de (on)waarheid
(1) Georges was een begenadigd schrijver. Hij won in 1968 de Visser Neerlandia-prijs met zijn toneelstuk: " Dood van 2 dames". Hij was lang artistiek adviseur van het NT Gent, maar kwam onder de invloed van de mythische figuur Mira Alfassa en ging er in de experimentele stad Auroville (India) wonen...als je meer wil weten googlet zijn naam 's. Hij was een zeer goeie vriend...!
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Dat was gheselescap goet ende fijn, Het sceen teen moeste ghestorven sijn. Nu bestu in den troon verheven Claerre dan der zonnen scijn, Alle vruecht es di ghegheven.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors de doot, du liets mi tleven.
Nu bidt voor mi: ic moet nog sneven Ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven: Ic moet noch zinghen een liedekijn . Nochtan moet emmer ghestorven sijn.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Op de foto mijn familie: vader , moeder, mijn zussen Camilla en Maria, mijn broer Joris (+) en mezelf. Foto genomen tijdens de oorlog in 1943. Daaronder het gemeentehuis van Oedelem, mijn geboortedorp, Dr. Wyns noemde het één van de mooiste gemeentehuizen van Vlaanderen...
De vierde latijnse van het Sint-Rembertscollege in 1953 met klastitularis Jozef 'Basiel' Verstraete ( achterste rij...) op schoolreis in Brussel. Gehurkt helemaal rechts zit ikzelf.
In december 1958 speelden enkele Oedelemse jongeren het toneelstuk "Smidje Smee". De "acteurs" werden uiteraard voor het nageslacht op foto vastgelegd...Bovenste rij: (v.l.n.r.) Willy Beernaerts (souffleur), Antoine Dhaese(+), Antoine Depestel, kapelaan Demuynck, René Dewulf, Roger Vanhullebusch, (zittend v.l.n.r.): Roger Vandeweghe, Edward Gilliaert en Marcel Denaeghel
Mijn oude Roldersklacht (mei 1958) aan de Zoete Waters in Heverlee...Eern triest moment!
We zijn de 29de week van 2024
Herfstavond door Albert Verwey
Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven Staat, een geluid,in Schrift gepenseeld.
De Waterlelie door Frederik van Eeden
Ik heb de witte waterlelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht
Rijzend uit donker koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...
Een vrucht die valt door Karel van de Woestijne
Een vrucht, die valt... -- waar 'k wijle in 't onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan 't stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht die valt
Een vrucht. -- En waar ik sta, ten zatten levens-zome, vol als de nacht maar even stil; blind als de lucht hoe rijk ook aan 't verholen van mijne dromen, voel 'k -- lomer dan in 't loof der luideloeze bomen een vrucht die valt, -- mijn hart, gelijk een vrucht die valt...
'k Hore tuitend' hoornen.... door Guido Gezelle
'k Hore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen, blij en blonde kom, de navond is nabij, kom bij: zegene u de Allerhoogste, want de navond is nabij, kom bij: 'k hore tuitend hoornen en de navond is nabij, voor mij!
blinde non waanzin spon zacht geflonker in de ogen
donker
pracht
Nacht door Hermen Gorter
Het gras heeft den nacht al begonnen, de tuin is stil bezonnen. De hemel is onbezonnen, licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind...
In memoriam amici J. Campert door Louis de Bourbon
In de open dromen van den wreden dag heb ik jouw pijn gevoeld, jouw brandend leed, soms hoor ik in den nacht jouw stervenskreet en ik zie een blik die breekt, jouw laatste oogopslag.
Ik hef het glas. Ik zie den roden gloed van 't heulsap dat ons beiden heeft verheugd in vroegere nachten luid en licht van jeugd, maar sinds jouw dood smaakt alle wijn naar bloed.
En sinds jouw dood is alle licht te schel, elk vuur te heet, alle genot doet pijn en ik hoor in ieder lied dit bittere refrein: o, hart, jouw hart, o bloedrode rebel.
Louis de Bourbon (1908-1975)
Klik op de pijl onderaan laatste tekst om het archief op te roepen...
Haiku
Het jaar is gestart
en we beloven weer veel,
want we zijn zo dom!
(WVO)
Haiku
Het ouder worden
is zeker geen sinecuur
en je doet 't alleen...
(WVO)
Haiku
De vorst is weer weg,
bakken regen stromen neer,
helaas, godgeklaagd...
(WVO)
Haiku
De minister spreekt:
het zijn zeer droeve tijden,
de riem dient gesnoerd... (WVO)
Over mijzelf
Ik ben Willy Beernaerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wim van Oostveld .
Ik ben een man en woon in Mariakerke-Oostende (Vlaanderen ) en mijn beroep is leraar Nederlands - geschiedenis aan het VTI in Oostende en freelance journalist bij de Zeewacht .
Ik ben geboren op 26/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen en schrijven.
Schreef een roman " Het zwarte Schaap" die spijtig genoeg al uitverkocht is. Het vervolg staat op mijn Blog " De Tocht terug" Nu schrijf ik voor het Jaarboek " Bos en Beverveld" van de heemkundige kring van Beernem-Oedelem-St.-Joris .