Aan de rechterkant kan je het Egidiuslied lezen van Jan Moritoen. Jan overleed te Brugge eind l416 of begin 1417 als lid van de gilde van de bontverwerkende lamwerkers. Hij was zelfs een bepaald moment schepen van de stad Brugge. In het Egidiuslied spreekt hij zijn overleden vriend en rivaal in de liefde lyrisch toe. Egidius en Jan Moritoen waren beiden verliefd op Mergriete. Na Egidius' dood trad zij in het klooster en liet de liefde van Jan Moritoen onbeantwoord.
P.S. Egidius was een gewaardeerd zanger en musicus. Egidius is het latijn voor Gillis.
Zoeken in blog
Zoeken met Google
Op de foto (1) zien we hoe Jan de tekens van een witchdoctor in Z.-Afrika intving. Op de 2de foto Jan en zijn vriend Norbert in Venetië
Bij bovenstaande foto: waar is de tijd ? Rustpauze tijdens de blok van 1959...Op de achtergrond het kerkje van " 't Vewt"...!
Bij de start van de tekst over het boek van Dirk Musschoot staat een foto van het dorp waar Jan woont, Nkodusweni...
Na de strijd door Pieter Nicolas Van Eyck
't Abrupt geratel zwijgt in 't duin Vreemd-stil is 't. Luwte en vogelzang; En 't kalm gedruis uit gindse tuin Van maaien, heel de middag lang.- De strijd beslecht, ligt alles neer. Maar toch, dit diepe hunkren weer:
Of 't hart,o, éénmaal voelen kon De milde, lieflijke zoen Van alle strijd in avondzon Door ceder-, roos- en berkengroen, En wolken, drijvend als een vlucht Van witte vogels door de lucht.
Loon door Hélène Swarth
Ik zong en zie! de beek gaf mij een dronk tot loning, De wijnstok, wijn, het koren, brood, Geen struik die mij geen bloem, geen bloem die mij geen honing, Geen boom die mij geen schaduw bood.
De zon gaf mij haar goud, de morgen haar juwelen En de avond, al zijn hemelrood. Maar wie mij had beloofd, zijn ziel met mij te delen, Gaf haar voor liefde en steen voor brood.
Jacqemijne Bolats werd te Leuven begraven in 1520 naast haar man en haar kind. Ze had bei met dezelfde liefde bemind, al haar dagen.
Ik heb haar zerksteen gevonden, op een regennoen, onder wat mos en veel gele blaren. Kinderen spelen er rond, en bij zomernacht paren geliefden hier hun bevenden mond.
Zij werd in Antwerpen geboren, - o mijn sterke stad, - wie voerde haar de Brabantse heuvelen over? Daar vond zij een man en won zij een kind, en de rust, onder mos en wat herfstig lover.
Want, toen God zag hoe volmaakt deze drie stonden in 't licht van rustig geluk, het jubelende kind,en dees vredige beiden, toen was hij als David, die wenend zijn zoon overwint. Hij kon deze kalme zielen niet scheiden en brak alle drie hun hulzen stuk.
Zie, zo lange tijd is aan elk mens gegeven, dat zijn woord rijpe tot lied voor Gods aangezicht. Hoe vaak het hernomen , geaarzeld, getracht, tot duidlijk en klaar klinke het rhytme dat door elk leven vleit; God luistert en wacht, de zanger verdwijnt, maar het zingen ruist uit in Gods wezenheid.
De morgenlucht is een bezoedeld kleed een bladzij met een ezelsoor een vlek
de stad een half ontverfde vrouw
maar schokkend steigert zij den hemel in als een blauw paard van Marc in 't luchtgareel
Berlijn
de zon is geel
Vader door Michel van der Plas
Vader, wat zou ik ervoor willen geven als je er af en toe nog eens kon zijn en een zondag kwam zitten in mijn leven bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.
Soms zie ik mannen van vijfentachtig (je weet wel waar) met een gezicht vol zon en zin, en dan denk ik godallemachtig als ik hem zo nog eens meenemen kon.
Want op de een of de andere manier leeft ik toch ook nog steeds voor lou: louw ogen wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier: en ik zag ze zo graag en keer genieten van al wat ze vol tranen achterlieten
Gij wast aan mij gelijk de winde... door Karel van de Woestijne
Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zomer streling van uw haar.
Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan.
o, 'k Ben geen sterke: moe-gedragen, verzwaart vaak de angst mijn levens-last; maar 't is mij waar 'k uw wasdom schrage, of blijde een échte steun me omwast
Zo reikt de liefde, o mijn beminde, verrijkt me uw liefde in vreze en vaar, - gelijk een geur'ge wentel-winde die sterkt en loont heur koren-aar.
Paradise Regained door Hendrik Marsman
De zon en de zee springen fonteinen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van den morgen scheert de wind als een antilope voorbij
zwervende tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van 't water, voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgeloos zingt langs het eeuwige water
een held're, verruk'lijke wijs:
'het schip van den wind ligt gereed voor de reis, de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen, de morgen en nacht twee blauwe matrozen - wij gaan terug naar 't Paradijs'
Ida Gerhardt (1905-1997)
De gestorvene door Ida Gerhardt
Zeven maal om de aarde gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zeven maal, om die éne te groeten die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan, schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die éne doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan -- zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
De Zwerver door Jan van Nijlen
Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen Tot op de heuveltop in het late licht, en voor mij kronkelen de duistere wegen Van 't avonddorp, dat daar verlaten ligt.
Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder? Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend. Ik mis alleen een vriendelijken schouder, Een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent.
Ik ben alleen voor gans mijn verder leven, Er is niets meer dat me aan deze aarde bindt. En toch, ik voel mijn hart onstuimig beven: Dààr staat een boom, dààr speelde ik als kind.
Jan van Nijlen (1908-1975)
De klok ( zie boven rechts) tikt gestaag verder...Mijn teller staat reeds op 72...!
Om alle teksten op het BLOG te lezen klik je onderaan de laatste tekst op de naar links gerichte pijl...
De Axa-man met twee gezichten en dit na meer dan 50 jaar, toen hadden we de Krüger-man...! Wat goed is blijft dus goed...
Haiku
De zon brandde fel
op het wit berijmde gras.
Ver is de lente... (WVO)
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
De zegswijze uit de tiende satire van Juvenalis, Mens sana in corpore sano, is alom gekend en wordt nogal vaak misbruikt...Zelfs de Franse humanist uit de Renaissance, François Rabelais (1483-1553), "vervolmaakte" de zegswijze: " Mens sana non potest vivere in corpore sicco"(1). Vandaag de dag blijft van dat gezond lichaam nog weinig over, want naar het schijnt zou de Belgische (...) bondscoach met de handen in het haar zitten, want de helft van "zijn" rode Duivels ligt in de lappenmand...Allemaal genoeg om er toch vragen bij te stellen...Wat is er zo gezond aan sport? Gelukkig zijn er in die sportwereld personen die het allemaal heel erg weten te relativeren...het is ten slotte maar een spelletje...Toby Maurits Alderweireld (°1989) speelt al een hele carrière op hoog niveau, maar blijft het liefst uit de aandacht en als ie al iets zegt dan snijden zijn uitspraken hout...Zo liet ie onlangs zijn mening optekenen omtrent voetbalanalisten. Voor de lezers die niet weten wat het zijn:dat zijn degenen die meestal een zeer beperkt talent als sportman in de actieve carrière ten toon spreidden maar nu op tv hun mening komen verkondigen. Toby noemt hen " betaalde cafékletsers, die altijd allerlei prognoses voorop stellen die NOOIT uitkomen, maar daar hebben ze dan weer schijt aan..." Het was weer zo ver toen een weekje geleden voor de schok van Vlaanderen ( ze houden van een beetje overdrijving...de match Klub Brugge - AA Gent) de beide trainers onprettige dingen over mekaar zegden en vooral de referee probeerden te intimideren. Volgens de betaalde cafékletsers behoort dit tot het spelletje...Neen heren dat moet niet tot het spelletje behoren...Neem nu rugby, de meest viriele sport die er is...Tijdens de match komt de coach nooit van de bank, gesticuleert NOOIT en houdt de mond dicht...Op het veld mag alleen de captain met de ref spreken en dan nog in zeer beleefde termen van: " Excuseer, meneer, maar zou het niet kunnen dat het geen fout was, wellicht kan U even de TV-beelden bekijken" . Klasse! Bovendien de supporters juichen ook de tegenstrever toe en de handen gaan op mekaar voor een mooie fase van de rivaal...De Vlaamse hoofdredacteur van de Nederlandse krant NRC, Vandermeersch,vertelde ooit op TV dat zijn zoontje rugby speelt en dat de houding tgo de ref er van jongsafaan ingestouwd wordt...Wij hebben al lang voor rugby gekozen op TV...en naar we vernamen zou er in vele Vlaamse gemeentes rubyteams opgericht worden...Eindelijk!
(1) " Een gezonde geest kan niet leven in een droog lichaam"of m.a.w. de mens moet drinken...
We lazen ooit het boek " Spoedbericht" van ene Gaston Durnez ( een uitgave van het Davidsfonds - we vermoeden eind jaren zestig van de vorige eeuw) en kunnen nog steeds niet geloven hoe dit boek ons een uitstekende kijk op de media gaf...Natuurlijk is het nu een verouderd boek , want letterzetters komen er nu niet meer aan te pas...maar veel andere dingen zijn nog niks veranderd: de strijd voor een primeur, de leegte van de komkommertijd, het belang van de strips en de grote vraag: " Wat is eigenlijk nieuws...?" Durnez was eerlijk en schreef dat het zo moeilijk uit te leggen was, maar probeerde het met een voorbeeld uit te leggen. Als in een dorp een hond een man bijt is dat geen nieuws ( in de jaren zestig dus niet, nu misschien weer wel...zie verder), maar als een man een hond bijt, is dat wel nieuws. Dus nieuws is een totaal onverwachte, vreemde , verbazingwekkende gebeurtenis...Ondertussen weten we ook waar Woestijnvis de titel voor de TV-reeks die op Eén werd uitgezonden, kwam. Ondertussen is het begrip nieuws toch weer wat breder uitgedeind...Verleden week lazen we een stuk van een hele pagina groot over de kat van Margriet Hermans...Naar het schijnt zou het beest kunnen spreken of althans Margriet verstaat het beest! In hoeverre dat een belangrijk stuk is met Europa die met vluchtelingen overspoeld wordt en er andere katten ( sic) te geselen zijn, maar ja, wie zijn wij, nietwaar. Het kan nog beter, want de laatste dagen barsten de kranten en tijdschriften met heerlijke ( want het gaat over sex) verhalen over de panda's. Elk weet dat het veredelde vreet- en schijtmachines zijn, want de pand's trekken zich niets aan van Darwins evolutietheorie en hun gebit en darmkanalen zijn nog steeds dit van een carnivoor, maar ze vreten alleen bamboe( dus als herbivoren) ...Dit is zo onvoedzaam dat ze steeds aan het vreten zijn en de darmen doen dan niks anders dan afval uitscheiden ( of uitschijten als je wil) . Maar in België is dat "hot news". Di Rupo ging ze verwelkomen en zelfs Philippe en Mathilde...en nu gaat het gebeuren!!!!! Hao Hao , madam panda ofte schoonheid met vrolijk karakter , is loops, bronstig of krols en nu zou meneer Xing Hui ( glinsterende ster) in actie moeten treden, want madame is maar drie dagen vruchtbaar en dit per jaar...Naar het schijnt is meneer niet erg geïnteresserd en nu staat een team van TWINTIG mannen en vrouwen klaar om te assisteren en zouden bovendien nog twee Chinezen naar Pairi Daizo in Brugelette (Henegouwen) komen , want zij zijn specialisten...We weten het niet meer, misschien zouden de Chinzen bij de panda's te leer moeten gaan..., want dan zouden ze geen vreemde wetten als de 1-kindgezinnen moeten maken...We zeggen maar wat, maar we besluiten toch met de vraag is dat allemaal wel nieuws: de kat van Margriet en de panda's in Henegouwen of man bijt hond is geen nieuws meer met bronstige panda's wel...Twee vragen: hoeveel zou al dat gelul omtrent die panda's kosten en hoe komt het dat het bijna allemaal Vlamingen zijn die voor die beesten moeten zorgen...Strontjobs, vandaar...?
Een kat in het nauw, maakt rare sprongen...(Vlaamse zegswijze...)
Het zijn weer heerlijke tijden voor de rioolpers, ze kunnen alweer de pen in vitriool dopen en van leer trekken, bovendien zijn het nogal onschuldige (...) slachtoffers en dat scheelt een heel juridisch stuk. Een BV, laten we zeggen bijvoorbeeld een madam van de ex-K3 , kan aardig van zich afbijten, want ze bezit de nodige fondsen en de juiste vriendenkring...De aandachtige lezer kon het wel vermoeden het gaat hier om ene Femke Van Den Driessche...Wat heeft Femke misdaan? We weten het niet? Wat wordt haar ten laste gelegd...? De feiten. Mensen van de UCI, die waren getipt, zegt men, vonden in één van de fietsen van Femke tijdens het WK veldrijden bij de beloften voor dames te Zolder een ingebouwd motortje. Als we eerlijk mogen zijn en dat zijn we, eigenlijk hadden we het al langer verwacht, dit terzijde... Toen we dat vernamen dachten we direct, welke sprongen zal de kat in het nauw ( hier Femke dus) gaan maken...en des anderendaags was het van dat...Een wenend Femke verklaarde voor de TV-camera's dat het haar fiets niet was , maar een fiets van een vriend...Naast haar zat haar vader en eerlijk, de man kan er ook niet aan doen, maar naar ons oodeel straalde ie alles uit, maar toch geen eerlijkheid. We dachten direct als dat waar is van die vriend dan is de zaak opgelost, maar het schijnt toch iets ingewikkelder . We proberen het verhaal te reconstrueren...Vorig jaar verkocht Femke een fiets in overschot aan een vriend van haar vader, ex-wielrenner, nu friturist en duivenmelker. Die vriend bevestigde het verhaal, dus kees was alweer klaar...Helaas, het journaille ging er tegenaan..., maar hoe kwam die fiets dan op het circuit in Zolder? Die vriend zullen we maar zeggen ging de morgen van het WK een ritje maken op het circuit ( wat verboden is...) , maar wat meteen tot de orde geroepen, hij zette zijn besmeurde fiets bij de fietsen van Femke om hem te laten afspuiten...en de mecaniciens van Femke namen de fiets mee naar het circuit voor de wedstrijd. Twee vragen: kenden ze de echte fietsen van Femke maar zo goed...en waarom kwam die vriend zijn afgespoten fiets niet weer ophalen, want zo'n ding kost wel een paar euro's. We hebben de indruk dat de entourage van Femke en die vriend een complot hadden...en wellicht wist Femke nergens van. Toch is dit laatste moeilijk te aanvaarden, want ze moest toch het hefboompje weten staan om het motortje aan te zetten...Komen we even terug op het entourge: vader ging al eens fraudeuleus failliet, stal samen met zijn zoon ergens in een winkel in West-Vlaanderen een duur koppel parkieten, diezelfde zoon, ook wielrenner, wacht op een proces na betrapt zijn op doping...of m.a. w. de houding van vader en zoon over wetten , het dijn en het mijn is niet wat je bijster correct noemt...of ( alweer) m.a.w. ze regelen alles wel een beetje op hun manier. Vergeten we ook niet dat de vriend niet alleen friturist is, maar ook duivenmelker en laat dat nu eens een sport zijn waar onfatsoenlijk veel "gefoefeld " wordt... We hoorden ooit eens vertellen dat er een melker was die de constateur in de oven van de lange buiskachel stak omdat ie had gehoord dat het toestel daarvan zou "voorlopen"...Ringen om nieuwe jongen van een jaar te ringen zijn maar van half januari te krijgen in het lokaal, maar de meeste jongen zijn reeds in december geboren en het was een hele karwei om die te grote poten in die te kleine ringen te krijgen. Een betrapte melker werd "dom" genoemd door de collega's, niet omdat ie foefelde, neen, maar omdat ie zich had laten betrappen. .. en toch hebben we meelij met Femke, al weten we, je entourage kies jezelf. Om te sluiten: al die geleerde bonzen uit de wielrennerij Merckx, Lefèvre, De Clercq et tutti quanti zouden wel beter de wafel houden, want ze hebben indertijd de boel belazerd...en maar bleiten. Er was er zelfs één die met een legervliegtuig uit Italië werd gehaald. Niet wanhopen, Femke
We hebben er een tijdje over nagedacht, maar het liet ons maar niet los...Een Griekse minister, was ie niet van Binnenlandse Zaken (?)..., Dimitros Avramopoulos, had voor de camera's van de zogeprezen BBC lelijke dingen uitgekraamd over de Belgische minister Theo Francken...We zaten te wachten op de reactie van Theo, maar die kwam er niet, nochtans was ons steeds geleerd " als er over iemand kwaad wordt gezegd, moet je het slachtoffer van die kwaadsprekerij steeds een kans geven om zich te verdedigen..." De BBC vond het blijkbaar niet nodig en rijst nu de vraag, is de BBC wel zo goed of iedereen steeds beweert...? Bovendien was het Engels van Dimitros zo slecht en rijzen alweer twee vragen... Heeft Dimitros wel begrepen wat de Belgische minister zei, want de voertaal op die vergadering in Amsterdam was Engels en de tweede vraag heeft de BBC de tekst zelf niet geschreven die Dimitros moest voorlezen...? Het is ook vreemd dat België zowel de politiek als de media daar zo weinig aandacht aan besteden...Zijn ze er zo van overtuigd dat Francken niets verkeerds zegde...of heeft Francken wel verkeerde dingen gezegd en doen ze er het zwijgen toe om de zaak geen kans te geven verder te escaleren...? Daar dachten wij allemaal aan en ook wel aan het feit dat Grieken niet steeds even betrouwbaar zijn...Zo hoorden we ooit een ex-Rode Duivel, die trainer is in Griekenland, zeggen dat Grieken niet steeds echt betrouwbaar zijn...en als ze je niet bedrogen hebben is het omdat ze het vergeten zijn... Misschien even de passage uit de Aeneis van Virgilius aanhalen... In de Trojaanse Oorlog zijn de Grieken teneinde raad en laten een immens houten paard vol soldaten voor de muren van Troie achter en geven de indruk naar huis te varen.... De Troianen willen het geschenk van de goden binnen de muren brengen en toen Sinon ( een Griekse spion) hen nog vreselijke verhalen komt vertellen zijn ze nog meer overtuigd het paard als eerbetoon binnen de muren te brengen . Alleen priester Laokoön betrouwt het zaakje niet en zegt " Equo ne cretite, Teucri ( vertrouw het paard niet, Troianen...). Quidquid it est ( wat het ook is...) Timeo Danaos (1) et dona ferentes ( Ik vrees de Grieken ook als ze geschenken geven...). Ab uno disce omnes (Als je één ( Griek) kent, ken je ze allemaal... ) De Troianen twijfelen , maar plots komen twee slangen van over zee en wurgen Laokoön en zijn beide zonen Antiphantes en Thymbraeus (2). De slangen verdwijnen in de tempel van de godin Athena...( Zij haatte de Troianen en zou Poseidoon opdracht gegeven hebben de slangen te sturen). De Troianen brengen het paard binnen de muren en Sinon laat des nachts de opgesloten Griekse soldaten uit het paard ...en Troie wordt veroverd...Zijn de Grieken te vertrouwen...?Volgens de BBC wel...
(1) Afstammelingen van de Danaoi... zo werden de Grieken nogal 's geheten...
(2) Wie kent er het Hellenistische beeldhouwwerk niet van Laokoön en beide zonen , worstelend met de slangen...Het werd in de 16de eeuw toevallig in een Italiaanse wijngaard opgegraven...
In het leven...en ook in de taal zijn nuances alles.(Louis Couperus)
De Unesco laat weer van zich spreken...Of we het moeten ernstig nemen , weten we niet. Laten we beginnen met te zeggen wat de Unesco eigenlijk is, want we vermoeden dat velen het niet precies weten. Het is een afdeling, zullen we maar schrijven , van de UNo die zich onledig houdt met vredesopbouw, armoedebestrijding, duurzame ontwikkelingen en onderwijs. De vele slimmen onder ons hadden uiteraard het letterwoord dat Unesco is, al lang ontleed: United Nations Educational Scientific (and) Cultural Organization...Momenteel staat ene Bulgaarse mevrouw , Irina Bokava, sedert 2009 aan het hoofd van de zaak en we moeten eerlijk zijn, we hadden nog nooit van Irina gehoord. Ze zal wel de juiste madame op de juiste plaats zijn, want ze studeerde zowel in Rusland als USA...en dat scheelt, nietwaar.Sedert 1946, het begin, heeft er nog nooit een Belg, laat staan en Vlaming aan het hoofd gestaan. Vogels van verscheidene pluimage en zelfs al eens een Fransman, verder : een Brit, een Mexicaan, 2 Yanks, een Senegalees, een Spanjaard , een Japanner en nu een Bulgaarse. Hé...en waar bleven de Russen? We zijn er zeker van dat deze organisatie puik werk zou kunnen leveren, maar de laatste twee feiten die we ons herinneren doen ons toch de wenkbrauwen fronsen...Was het niet iemand van de Unesco die de figuur van Zwarte Piet in vraag stelde? Een van de pot gerukte zaak, want in de landen waar de Sint en zijn Piet populair waren/ zijn, stond er nooit iemand stil dat het een racistisch gebeuren was, maar natuurlijk zijn er dan onbenullen, die ook eens in het nieuws willen komen en er plots een item van maken... en geen kindje dat er van wakker ligt maar de onbenullen wel . Alles is een beetje gekalmeerd, want de Sint zit weer in Madrid in de 5-decemberstraat ( ...geleend van Godfried Bomans...) , maar daar is de Unesco weer: het West-Vlaams is met uitsterven bedreigd... Zou Madame Irina ooit West-Vlaams horen spreken hebben, laat staan begrijpen? Nu het West-Vlaams hoe langer hoe meer populair geworden is ( "Eigen Kweek", " Bevergem") af komen dat het gaat verdwijnen getuigt van onkunde, niet minder. We hebben een heel leven (...) gevochten om jonge mensen te doen inzien dat een Algemene Taal belangrijk is...helaas en door de komst van de commerciële TV's is het dialect spreken tot kunst verheven. Of zou Unesco toch gelijk hebben en gaan we bij onafzienbare tijd met zijn allen Antwerps gaan praten...dat is dan weer geen dialect, want Sinjoren denken dat ze AN spreken ( Wai bieden voor het eten, ook als we vies eten) (1). Het wordt tijd dat de Unesco zich herpakt...
(1) Vertaling : " Wij bidden voor het eten ook als we vis eten...
De waarheid is datgene wat wij in staat zijn te geloven...(Eric van der Steen)
In de Zevende dag van zondag jl. gingen ze weer heftig te keer...en als van der Steen ( zie titel) gelijk heeft, dan hadden wij alle moeite om ze (...) te geloven.Ene Alain Top en Koenraad Degroote zouden het eens gaan zeggen . Minister Jan Jambon vindt dat wie een ongeval veroorzaakt voor de kosten dient op te draaien. Een beetje zoals bij het vervuilen, de vervuiler betaalt. Gezien Jambon van de N-VA is moest een SPa'er in de aanval gaan en wie kwam er: Alain Top. Wat zeg je: " Nooit van gehoord," , wij ook niet dus we staat quitte. We zijn even gaan kijken en Alain is burgemeester van Harelbeke en parlementair , want socialist en dus nooit genoeg, vandaar de cumul. Spijtig voor Alain, maar we lazen vandaag in de krant dat de SPa-burgervaders gezakt zijn en dat ze slechts dankzij Daniël Termond nog enigszins de boel konden redden. Alain spande zich wel in om de sjerp te omgorden, want hij sloot met allerlei partijtjes ( ook N-VA) een coalitie om de Tsjeven buitenspel te zetten . Koen, N-VA'er, is advocaat en woont in Wakken...Hij zette ooit een misstap want hij voerde het woord op een huldiging van Joris Van Severen, de notoire Verdinaso-leider, die in 1940 door zatte Franse militairen in Abbeville vermoord.We hoorden Wakken en we kunnen het niet laten, want een goeie vriend van ons werd in Wakken in 1935 geboren... We zaten samen op kostschool en als we nu schrijven dat we de kostschool nog niet verteerd hebben, dan mogen we van Georges Van Vrekhem hetzelfde schrijven al is hij sedert 2012 gestorven en eigenlijk uit het lijden verlost..(1) Nu terug naar het debat en de lezer kent nu ook een beetje de "strijders" en dat is toch leuk meegenomen. Alain opende het vuur en alweer op dezelfde vervelende toon: "N-VA klopt weer het geld uit de zakken van de minstbedeelden, want wie gaat er nu de weg op met de bedoeling een ongeval te veroorzaken, waarom moet men dan opdraaien voor de kosten, want de gewone man zal dat het hardst voelen..." Alain grijnsde, maar Koen was niet voor één gat te vangen..." Ja, maar, ene Renaat Landuyt (SPa) heeft in een vorige legislatuur beslist dat de veroorzaker van een ongeval de sleepkosten moet betalen , ook de gewone man en nu komen daar nog de signalisatie kosten bij" Alain probeerde te winnen door steeds de tegenstrever te onderbreken, maar antwoordde nooit op de vraag: Mag de socialist de gewone man doen betalen ...en de anderen niet ? We vrezen dat Alain samen met alle socialisten nog steeds niet door hebben dat het tijd wordt om te gaan werken en presteren zodat de goegemeente ziet dat ze het goed menen, maar niet steeds weer opnieuw alles wat de anderen, vooral de N-VA probeert door te drukken belachelijk te maken en dan nog met zwakke argumenten ...de arme man verdedigen klinkt cynisch uit de mond van een cumulard... We hebben niet verder gekeken, want we waren zoals steeds op zoek naar de waarheid..., want als je de waarheid vertelt, hoef je niet te onthouden, zei Mark Twain...vandaar dat politici zoveel medewerkers hebben wellicht...Om te sluiten: vreems dat partieen die samen een gemeente ebsturen , dan de zondagmorgen bekvechten in de Zevende Dag...ook goed voor de (on)waarheid
(1) Georges was een begenadigd schrijver. Hij won in 1968 de Visser Neerlandia-prijs met zijn toneelstuk: " Dood van 2 dames". Hij was lang artistiek adviseur van het NT Gent, maar kwam onder de invloed van de mythische figuur Mira Alfassa en ging er in de experimentele stad Auroville (India) wonen...als je meer wil weten googlet zijn naam 's. Hij was een zeer goeie vriend...!
Luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden...
Eigenlijk zouden alle politici een mooi ingekaderd beeld van de spreuk, de titel van onz-s stukje, in hun werkkamer moeten ophangen...Zoals gewone mensen spreuken van de Bond zonder Naam ophangen om tot een beter leven te komen...wellicht zouden de heren dan wel tot beter bestuur komen. Alhoewel...Vandaag de dag is er weer heelwat te doen. De minister van financiën had nog maar even de naam Arco laten vallen of de hele christelijke zuil ging alweer op de achterste poten staan., want er dreigde gevaar. Nochtans zou dat goed zijn, want één van de kopstukken van die christelijk zuil, Marc Leemans , kan nogal te keer gaan als ie van leer trekt dat de regering het steeds bij de minst bedeelden zoekt. Zelf mag Marc niet klagen, want hij toucheert een aardig loon met gratis wagen als nationaal secretaris van het ACW ( nu de beweging.net), maar Marc cumuleert ook ( bij Greg en de Nationale Arbeidsraad). Wellicht gratis of niet? We zijn zo vrij te vragen waarom we naar Marcs woorden dienen te luisteren als ie over de zwakken spreek tegenover de regering, maar niet naar zijn daden dienen te kijken als hij de Arcogedupeerden moet helpen. Hoe zou dat dan alweer komen...?Nu iets helemaal anders...of toch niet. Ene Mevrouw Beata Szydio kwam in het Europees parlement de beperking van de persvrijheid in Polen verklaren en/of verdedigen...Onze grote tafelspringer, Guy Verhofstadt , stond alweer op de achterste poten en was niet te houden, want de persvrijheid is heilig. Nu lazen we ooit het boek van Derk Jan Eppink, " De Avonturen van een Nederbelg" en daar leerden we dat "onze " ( alhoewel...) Guy een heel vreemd idee heeft over persvrijheid. Naar het schijnt weet de Ierse journalist Jamie Smyth daar ook over mee te spreken. Luc van der Kelen, hoofdredacteur van "Het laatste Nieuws" ( toch een beetje liberaal) heeft hard moeten echten, want de heren Verhofstadt en De Gucht haalden alles uit de kan ( verdachtmaking, dreiging,) om Luc tot zwijgen te brengen. Het is niet gelukt, maar er is toch een notoir iemand die schreef na deze gebeurtenissen : " Als de heren Verhofstadt en De Gucht nu nog praten over democratie en persvrijheid dan krijg je een heel, heel vieze smaak in de mond..." Was Guy gisteren in het Europees parlement, toen ie de Polen de levieten las, de spreuk omtrent woorden en daden alweer vergeten...? Om te eindigen: John Crombez had tot gisteren al 34 eindejaarsreceptie "gedaan"... Vraag aan John, waar haalt ie nog de tijd voor het ernstige werk...Zoals die mensen die hoopten dat hij iets zou doen aan een slepende erfeniskwestier , zoals beloofd. Na maanden niets meer over gehoord ...toch alweer iets van woorden en daden...Hop naar de volgende receptie en is dat besturen en/of oppostie voeren?
We stelden vast dat het niet alleen politici zijn die onzin vertellen, maar ook sommige brave burgers durven het wel eens, maar politici zijn wel de besten, dus zijn ze toch ergens goed in...Al dient gezegd dat sommige omhoog gevallen burgers ook aardig hun best doen...Vele politici van de oppositie trekken steeds van leer tegen de regering en verwijten die dat ze het geld gaan zoeken bij degenen die er geen hebben...Ze vergeten steeds te zeggen dat ze zelf voor de crisis ofte schuldberg hebben gezorgd, maar zoals een lid van de oppositie zei: " Dat is nu precies politiek..." Bedoelde ie : putten maken en de andere ze laten opvulen? Terloops begin januari inden we ons pensioen van december ( een uitvinding van de grote staatdman Guy "Keunetand" verhofstadt - géén hoofdletter uit minachting - ) en wat stelden we vast: het was gestegen met ca 30 euro...Als de regering op die manier bij ons geld komt halen...doe maar of m.a.w. waarover lult de oppositie? We gaan verder...De zoon van de hulptrainer van de Rode Duivels zit in de bak...Eind november heeft ie met nog dertig andere helden ( ze noemen zich wel Clubsupporter) op de Eiermarkt in Brugge 5 Italianen in mekaar geslagen . Komt de hulptrainer aan het woord: " Wat is dat voor een onzin, het was toch maar een vechtpartij ( met 5 tegen 30) het had toch niets met terrorisme te maken. Hij heeft zijn leven nu in handen, vroeger heeft ie drugs gedeald en ooit eens iemands oogkas kapot geslagen, maar is dat nu een reden om hem manu militari thuis op te pakken en zijn zwangere vriendin opzij te duwen..." We willen niet antwoorden, alleen zeggen waarom bleef ie die wonderennacht niet bij zijn zwangere vriendin...? Na de politici, de omhoog gevallen burger ...komt de gewone man...In de streek van Luik zaten ze uren, om niet te schrijven dagen zonder stroom. Het doet toch iets met een mens want wat zei een Luikenaar?: " Nu we zonder stroom zitten, konden we het toilet niet meer doorspoelen"...Wie zegt er nu dat Walen geen comfort hebben...? Ten slotte een Luikse Vlaming aan het woord: " Zo'n panne zou in de 29ste eeuw toch niet meer mogen gebeuren, nietwaar". Natuurlijk niet, maar dat een Vlaming denkt dat de Walen een voorsprong hebben van 8 eeuwen is toch erg...Zal de N-VA het ooit nog goed krijgen, maar ja, Babyface De Croo zal het wel in orde brengen. Hij verweet de minister van landsverdediging dat het onnozel was raketten te kopen. Babyface heeft gelijk, wapens kopen vinden we steeds absurd...Maar dat een politicus het woord onnozel gebruikt, kan niet, want ooit kocht ene minister van Landsverdiging, Vreven ( notoir liberaal) voor miljoenen obussen voor het Belgisch leger. Spijtig voor Vreven, maar het ABL had geen kanonnen noch tanks om de granaten af te vuren...Hoe zou De Croo jr. zo'n aankoop noemen? Terloops bij de aankoop werd dan nog gefoefeld en Vreven moest aftreden , maar daar bestaan dan wel weer woorden voor: "...dat is politiek zeker..."
P.S.Toppunt van cynisme? De reclamespot van Rabobank... Spaarboekjes brengen NIETS meer op, maar Rabobank zal wel voor onze spaarcenten zorgen...
Vooral tijdens het weekend dachten we vaak aan die "goeie " ouwe Louis Quatorze, vooral toen we onze oh zo slimme politici bezig zagen en hoorden...Bovendien Louis is weer actueel dankzij de Frans-Canadese TV-reeks: "Versailles" Terloops, de tijden zijn wel veranderd, want in die Franse reeks spreken ze ENGELS. Dat volgens Louis degenen die besturen, vooruit moeten kijken wisten we reeds, maar in de reeks leren we ook dat Louis toch niet zo'n "brave" kerel was. We weten het wel, brave is geen gave, want de boeren slaan een brave hond dood, maar toch... Dat onze politici niet steeds vooruit kijken hebben we nog maar eens geleerd...De beslissing om alle kinderen zo maar samen in een klas te deponeren moest slecht aflopen...Vandaag spuit een juf die les geeft in het vijfde studiejaar haar kritiek over het nieuwe systeem . Ze heeft dertig leerlingen in de klas, waarvan negentien een beperking hebben...Ga er maar tegenaan. Haar kreet: " Ik kan de leerlingen niet geven waar ze recht op hebben....!!!!" Ze heeft er het beste van gemaakt. Ze legt iets uit en daarna doet ze een schriftelijke test en volgens de resultaten deelt ze de klas in drie groepen: één: de groep die het begrepen heeft, twee: de groep die er nog niet mee weg is en extra aandacht nodig heeft en drie: de groep die het wellicht nooit zal begrijpen. Groep-1 krijgt aanvullende taken, groep-2 krijgt extra uitleg en groep-3 mag zich nuttig bezig houden ( bv tekenen...wat ze willen)...Wat stelt de juf vast dat er in de klas een soort wrevel ontstaan is, de slimmen tegen de dommen... en kinderen kunnen hard zijn voor mekaar. We herinneren ons nog uit onze prille jeugd. Vlak voor de kerstvakantie schreven we in het eerste studiejaar nieuwjaarsbrieven. De juf vooraan met de aanwijsstok woord per woord aanduidend, maar het liep zo traag, want steevast waren er leerlingen die een fout schreven en de juf moest het komen corrigeren...en wij wilden verder...Dus we schreven verder, maar dat vond de juf dan weer niet goed...Het is toch nog allemaal goed gekomen, maar we willen slechts zeggen dat je weinig :" prévoir" hebt als je niet inziet dat kinderen volgens kwaliteiten samen in de klas horen. We zouden graag de dame die ooit een paar maanden geleden met verve in "de zevende Dag" dit project kwamen verdedigen na het lezen van het artikel in de krant aan het woord horen...Ze zegde: " Ik het een onderwijsopleiding, wel nooit les gegeven, dus weet ik waarover ik spreek"...Je had moeten zwijgen madame, want je hebt inderdaad een beetje theorie over lesgeven gekregen, maar de praktijk is helemaal anders...Wij vermoeden dat je een kind hebt die naar BO moest, maar je wou het steevast in AO krijgen..., want niets is te goed voor je kind. Al had je een onderwijsopleiding toch dwaalde je en dat had je moeten weten.Minsiter Crevits had gezegd dat er één "apart" kind in een klas zou komen, hier waren het er negentien...Hallo , mevrouw Crevits, werk aan de winkel, maar had je een beetje vooruit gekeken als Louis, dan was er geen vuiltje aan de lucht...Nog één vraag: wat gaat er van die derig leerlingen uit het vijfde studiejaar...worden? We vrezen, wellicht zal madame met de onderwijsopleiding het redden...!
We hebben januari steeds een onaangename maand gevonden...Eigenlijk is ie er maar later bijgekomen, want aanvankelijk hadden de Romeinen maar tien maanden en het nieuwe jaar begon steeds met de maand maart...Het zou de tweede Romeinse Koning Numa Pomilius (716-673)( 1) geweest zijn die twee maanden aan de kalender toevoegde, maar het was wel wachten tot in 456 om januari als eerste en februari als tweede man te kennen. Om het "makkelijk" te maken veranderden de Romeinen de namen van de maaden niet en bleven ze spreken over de zevende maand als september ( septem: zeven) en zo voort octo: acht, novem: negen en decem :tien... Januari zou afgeleid zijn van Janus de bewaker van poorten en toegangen en februari komt dan weer van februa: het boete doen...Een zuivering als het ware na de donkere winter. Eigenlijk is januari de officiële naam in de volksmond gebruikten ze andere namen: louwmaand, ijsmaand, wolfsmaan of harde maand. Meest gebruikt was louwmaand...Louw komt van het middelnederlandse werkwoord louwen of te looien...De huiden van de gevelde dieren in de herfst waren in januri klaar om verder tot leer te worden bewerkt...Vandaag de dag is het echter vorstmaand geworden ...We weten niet welke geleerde het nodig vond om het mooie,oude woord te vervangen...Nu de aarde opwarmt mag ie strakkies alweer een ander woord gaan zoeken...Al het voorgaande is uiteraard niet de reden waarom we de eerste maand minder leuk vonden om eens niets erger te schrijven...We vonden het steeds niet prettig als de feestdagen voorbij waren...Na kerst lukte het soms nog wel, want ouwejaar kwam er aan, maar na nieuwjaar was het hek van de dam...We werden overvallen met een soort "spleen" dat het niet mooi meer was. Het werd alleen maar erger toen we op kostschool waren. Met Drie Koningen was het weer zo ver. Met een koffer vol vers ondergoed en een beetje snoep trokken we op weg. De dagen gingen met moeite open, het was bitter koud en niets om de eenzaamheid en ongezelligheid te breken. Steevast werd in diezelfde januarimaand een vier daagse retraite gehouden...en dat was helemaal niet leuk...Viermaal per dag zat vanop de katheder in de studiezaal een rood aanlopende Jezuiët ons de levieten te lezen. We deden blijkbaar niets goeds en wij daarentegen vonden dat we niets verkeerds deden. Voeg daarbij dat we nog geregeld de kapel in moesten voor een gedialogeerde mis ( wat is me dat..) (2) en als er nog tijd over was, dan moest er "geestelijk" gelezen worden. Meestal biografieën over heiligen: Pater Damiaan, pater Lievens, pater Verbiest, pater Desmedt...We lazen ooit het boek " De engel der Slaven". Een braaf meisken, dochter van een rijke vader, die zijn zwate slaven onheus behandelde, kwam de ongelukkigen ter hulp...etc...Het boek was zo krammikkig dat de kaft los liet en die losse kaft gebruikten we dan om de romans die we dan lazen veilig te maken. We lazen dan Graham Greene, Elsschot, Walschap, Streuvels, Buysse...Toch bleef die lange maand januari duren...Met lichtmis kwam er klaarte in het leven en geen mens die zal geloven dat zo'n kerkelijk feest een invloed op ons had...en toch is het waar...Straks kwam de lente...en Gorter had gelijk: " Een nieuwe lente,een nieuw geluid..." Om te eindigen, de maand januari laat tot vandaag de dag nog een vies spoor in ons gemoed na...
(1) Hoewel we in de 5de latijnse "De Viris illustribus " van Cornelius Nepos ( geschiedschrijver uit de eerste eeuw en tijdgenoot van Caius Julii Caesar en Marcus Aurelius Cicero) lazen weten we weinig over Numa Pompilius
(2) Bij een gedialogeerde mis zegden alle aanwezigen alle gebeden luidop samen met de celebrant...Ze dialogeerden als het ware...
Vandaag de dag dachten we vaak aan Herr Kammer...Wie mag die Herr Kammer dan wel zijn? Via vrienden van de Bouworde hadden we zijn zoon Joseph leren kennen en zo kwam het dat vader en zoon in het gezegende jaar 1958 een week vakantie bij ons thuis kwamen doorbrengen...Terloops de foto op onze Blog tijdens de rustpauze in de blokperiode nam Joseph Kammer...Kammer senior kon aardig vertellen en vooral de oorlog kwam aan bod: de jaren in Rusland, op tijd terug in het Westen om door de Amerikanen gepakt te worden en zijn gruwelijke afkeer voor de oorlog en zijn mening: " "Religion Soldaten sind sehr gefärlich"..." Het is vooral deze uitspraak die ons vandaag nog steeds bezig houdt en ons vooral vragen doet stellen...W e vragen ons af waarom de naam van God steeds misbruikt wordt...en zou die God dan wel bestaan...Wij moderne mensen denken dat de twee wereldoorlogen alle wreedheden overtroffen hebben, nochtans de Godsdienstoorlogen (16de eeuw) konden er ook wat van en daar deden de strijdende partijen ook een beroep op dezelfde God...Om even dichter bij huis te blijven, in Wereld Oorlog II stond op de koppelrien van de Amerikaanse GI :" In God we trust" en bij de grijsgrauwe opponenten " Gott mit uns".. Hoe zou dat geweest zijn in de Hemel , voor wie was God...? Het doet ons denken aan de Griekse Goden in de Trojaanse Oorlog. Wie herinnert zich niet de scène op de berg Olympos hoe de goden beslissen wie het duel tussen Hektor en Achilleus zal winnen...Ze waren met velen de Griekse goden en ze hadden allemaal partij gekozen , maar de grote chef, Zeus besliste en kkos van Achilleus...Hoe ging in WO II? God was alleen en koos voorde geallieerden...omdat ze de besten waren? Ook de Russen...? Vandaag de dag is het even erg: vvogens de Islam is er maar één God en dat is ene Allah, maar er zijn de Soennieten en de Sjiieten. Beiden kunen mekaars bloed wel drinken en staan geregeld met messen of krom zwaarden desnoods tegebnover mekaar...Wat doet Allah; Voor wie kiest hij...voor de besten? Wie zijn dat, want naar onze bescheiden mening zijn geen van beiden lieve broertjes...Besluit: God heeft het reeds van in de Oudheid over de middeleeuwen naar de hedendaagse tijd lastig. Bestaat God eigenlijk wel? We weten het niet al deed prof Gerard Verbeke in de cursus Metafysica in onze eerste kan er alles aan om te bewijzen dat God bestaat...We herinneren ons niets meer van zijn colleges, aleen dat de Prof van West-Vlaamse origine overigens de hele aula op stang joeg door de sch steeds als goede Kortrijkzaan als SK uit te spreken...
Meestal zijn juli en augustus de komkommertijd voor de nieuwsgaarders, vandaag de dag echter niet: er zijn de Tour de Zwans, Egypte, Turkije, de zesde staatshervorming ( waar geen mens een bal van begrijpt...!) en het Paleis ( waar zich dan geen mens iets van aan trekt...!) We zijn dus gelukkig, want er is altijd wel iets om in te hakken...en niet altijd de Open VLD...Spijtig! Neem nu de Tour de Zwans. Eén Brits spurtwonder kwakte een mederenner tegen de grond. Roept zijn madam: " Mijn man doet zoiets niet...!" Liefde is toch mooi, nietwaar, zo mooi dat je begint door te drammen. Nog erger, ploegleider van het " spurtwonder" zegt: " Mark ( het wonder) deed niets verkeerd, want hij reed steeds rechtdoor. Het is duidelijk te zien dat het slachtoffer naar links keek en elkeen weet dat wie naar links kijkt automatisch naar rechts helt en zodoende hinderde hij Mark..." Wat blijkt...en duidelijk te zien op de foto: dat het slachtoffer naar rechts keek en dus naar links helde van Mark weg, maar dat Mark zeer duidelijk op het slachtoffer ging leunen!!! Waarom liegen ze altijd in de wielersport en waarom mogen ze liegen...omdat de mensen dat graag hebben, misschien????? Er is ook nog Egypte...Reynders vindt dat de Belgen daar best wegblijven, maar Belgen zeggen in de krant dat ze daar niet wegblijven...Als er dan iets gebeurt, dan zullen diezelfde Belgen wel vinden dat de staat hen moet komen evacueren...Wellicht kan ene Philippe dat wel met zijn straalvliegtuig of toch zijn helikopter. Strafste uitspraak van een Belg: " Omdat er in enkele achterlijke buurten iets gebeurt, moeten we toch onze vakantie niet opschorten. Caïro, Alexandrië, achterlijke buurten? De eerste stad heeft meer inwoners dan België. Wat is België dan? Wie doet zo'n uitspraak? Is de man dom of arrogant of alle twee...? Meelijwekkend alleszins...!
De wet dient gehoorzaamd te worden, hoe hard ie ook is...Dat vinden we met zijn allen meer dan redelijk, maar er zijn echter een horde (...) afvocaten die daar vandaag de dag anders over gaan denken.Het gaat er niet meer om of een bepaald iemand al of niet de wet overtreden heeft, neen, heeft men geen fouten gemaakt bij het vaststellen van de wetsovertreding... Iemand die de hele bevolking in gevaar bracht door smeerlapperij te verkopen, dient niet gestraft, want één of andere politieagent heeft toevallig een telefoongesprek afgeluisterd...Vandaag de dag zijn er advocaten die zich daarin gespecialiseerd hebben en zijn dan ook peperdure vogels...Wat wij ons dan afvragen hoe het kan dat notoire wetsovertreders, die blijkbaar geen duit bezitten, want ze kunnen geen boete betalen, toch door die peperdure vogels kunnen verdedigd worden...?De Franse gangster van Algerijnse afkomst was de goedheid zelve, althans volgens zijn familie in Frankrijk...Wapens heeft ie niet of misschien slechts een proppenschieter tegen spreeuwen...( De tv-beelden, gemanipuleerd, wat dacht je...) Zijn vrouw is nog onschuldiger...Ze woonde in een huis met wapens om Decrem jaloers te maken en ze vroeg : " Welke wapens...?" We moeten toegeven het is mode , nietwaar, dat madammen niet weten wat hun vent uitspookt...De Gucht en zijn madamme, weet je nog...De groot verdieners van de advocaten staat al in rijen om de dode Algerijn te verdedigen...Wat is er hier te verdedigen? Eigenlijk is de vraag: " Wat is er hier te verdienen...." We leven in de verkeerde wereld...Een treinbegeleider die zwartrijders van de trein zet, wordt met alle zonden van Israël beladen en afgemaakt in de kranten...De twaalf zwartrijders die een treinbegeleider molesteerden konden in de kranten op begrip rekenen, want ze worden gediscrimeerd, hebben een moeilijke jeugd, geen werk, vader drinkt...Dezelfde horde staat alweer klaar...Wie betaalt dat allemaal? We walgen...!
Een vriend stuurde me per email een prachtge video over de winter van 1963...Dat was me nog 's een winter! Hoe we het allemaal zo goed weten...? We waren nog maar een paar maanden getrouwd en de barre winter zorgde voor heelwat problemen, die in het geheugen gegrift bleven...Reeds van midden december sloeg Koning Winter toe en we herinneren ons nog dat op 28 maart 1963 de reinigingsdienst van de stad Oostende de laatste sporen van de winter kwam wegwerken...Om 11 uur werd die dag de vice-directeur van het Oostendse VTI begraven en na de dienst kregen leraars en leerlingen vrij. We zaten voor het raam van de woonkamer te kijken naar de ruimingswerken...Het was me de winter geweest. De zee was bevroren wat veel kijklusigen meebracht en daar wij dus aan zee woonden vele gasten voor ons...De binnenscheepvaart lag stil, zelfs de spoorweg , want vele bovenleiding vroren stuk...en uiteraard het wegverkeer kende grote hinder...Steenkool was praktisch niet te krijgen bij gebrek aan aanvoer.We woonden nog maar pas in Oostende en waren dus nergens echt klant en de kolenhandelaars bedienden eerst de echte klanten...Vader en moeder voerden kolen aan vanuit het dorp...en dat was een hele klus. We waren met veel moeite in het dorp geraakt om de feestdagen te vieren en op zeker moment was het dorp van de wereld afgesloten, want vele leveranciers belden op dat ze het dorp vanuit St.-Joris of Beernem niet binnenraakten...Ze zetten de waar dan maar af ergens in een café...en vader en ik tjoolden dan maar om de waar op te halen. Eigenlijk was dat wel best prettig! Toen kwam de dooi en we hoorden op de radio: de dooibarelen zijn gesloten. Wat zijn dooibarelen? Ze bestaan al een lange tijd, want op 28 februari 1839 werd ene Karel D'Hondt in Eeklo tot een boete van 50 frank veroordeeld omdat ie de dooibarelen niet gerespecteerd had...50 frank ,was toen veel geld want het dagloon bedroeg nauwelijks één frank..Dooibarelen zijn wegafsluitingen na een periode van vorst ( vooral van kasseiwegen). Tijdens de dooi na lange vorst smelt het ijs onder de kasseien , die dan los komen te liggen en bij het erover rijden ontstaan putten in de rijbaan...Vroeger werd effektief barelen gesloten, maar na de winter van 1963 werden slechts de wegen vermeld in kranten en op de radio waar de barelen gesloten waren...Had Crevits niet beter weer de dooibarelen gesloten, dan hadden ze geen putjes dienen te vullen...
Wie van zijn herinneringen kan genieten, leeft tweemaal (M.V.Martialis)
We zien er elk jaar naar uit: het Jaarboek van de Heemkundige kring van mijn geboortedorp...Het is dus wel waar wat Marcus Valerius Martialis zei: het is zo leuk de herinneringen weer te beleven...al zit het soms wel vreemd met die herinneringen...! Ernest Claes schreef het reeds in "Jeugd" toen ie zich afvroeg hoe ver gaan eigenlijk de herinneringen? Zelf vond ie dat zijn verste herinnering liep naar een dag waarop zijn moeder hem een nieuw hemd aanpaste. Nestje stond boven op tafel, moeder deed het paswerk en plots zwaaide de deur open en een oom kwam binnen met een mooie blinkende pet op. Het was een zondag, schrijft Claes , maar wellicht heb ik dat later bij mijn herinnering toegevoegd, want moeder had in de week geen tijd om te naaien en de oom kwam zeker niet op bezoek...Ook de het college " Historische kritiek" van Prof. Desmet in de eerste kandidatuur schoot me te binnen..." Je moet zo voorzichtig omspringen met bronnen en vooral met mondelinge overleveringen ". We hebben het dan vlug ondervonden toen we één of andere Vita van een heilige op het bord kregen...Daar durfden "de schrijvers" nogal 's vreemd uit de hoek komen...Zo zou Sint-Bavo reeds in de wieg de moederborst op vrijdag hebben geweigerd. Zo vroom was ie al en daar kon de andere heiligen uit de streek een punt aan zuigen en zouden wellicht meer pelgrims naar de St.-Baafsabdij in Gent komen, wat nu precies de bedoeling was.
We dwalen af, maar we willen alleen maar schrijven dat in het Jaarboek een prachtig stuk over de Vreselijke Meidagen van 1940 in mijn geboortestreek staat, maar we hebben wel vragen met mondelinge verklaringen van personen die jonger zijn dan ons en in die beroerde dagen slechts twee jaar oud waren...Waarschijnlijk vertelden ze wat hun ouders steeds vertelden, maar dat moet er worden bijgezegd, want een bron uit tweede hand is al iets minder geloofwaardig dan een bron uit eerste hand...Zelf ( we waren vier jaar) beleefden we die trieste dagen...We herinneren ons flitsen:, Belgische soldaten stelen de fiets van mijn vader, een Duits soldaat trapt de voordeur in, een Duits soldaat eist de fiets van mijn moeder op...Maar later hoorden we de aanvullingen. Zo herinneren we ons bitter weinig van de vlucht naar veiliger oorden . Een flits: ik hoor iemand roepen: " ze schieten nog" , maar later komen de aanvullingen: de hele weg heb ik geweend, we moesten door de sloten lopen, want de Duitsers marcheerden op straat, overal lagen lijken van mensen en dieren, op de eerste boerderij werden we geweigerd.
We vonden het ontroerende verhalen, maar gaan dan twijfelen en dat is spijtig,vooral daar we de vertellers zo goed kennen en ze hun verhalen in der tijd nooit meedeelden...
We weten het, beste familie en vrienden, het klinkt een beetje vreemd om niet te zeggen oneerbiedig, maar zo spraken wij, de twee boezemvrienden, mekaar steeds aan...Waarom zou het dan in dit ultieme moment niet mogen?
Het was op een frisse 11 november 1971 op het voetbalveld van camping de Kalkaart dat we mekaar de eerste keer ontmoetten, want we speelden onze maiden match bij S.K.Wagons-Lits. Er zouden er nog veel volgen met vooral zeer belangrijke en interessante après-matches... en we werden vrienden en we mogen wel stellen dat we desnoods voor mekaar door het vuur zouden gaan...We zouden de wereld verbeteren, de mensheid tot betere inzichten doen komen, de politici de les lezen en we zongen uiteraard vaak : Ontwaakt, verworpenen der aarde!... Geef toe allemaal heerlijke doelstellingen, maar ja, tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren, nietwaar!
Het leven heeft Norbert niet gespaard, want als 16-jarige verloor hij zijn moeder , maar hij sloeg er zich doorheen. Hij engageerde zich in zijn werk en wat hij aanvatte deed hij goed...Hij verliet zijn geliefkoosde Mariakerke om met zijn Jeannine in Mechelen te gaan wonen...Neen, we verloren mekaar niet uit het oog...Bij de grote momenten des levens, zoals het zo mooi klinkt, waren we er steeds om mekaar te steunen, te troosten en ook wel 's om te vieren. We verkenden de Zwinvlakte en kregen een plensbui over ons heen tot woede van de vrouwen , maar tot vreugde van de kinderen, we reisden samen naar Monaco, naar Venetië, vierden geboortes van de kinderen en het liep soms wel uit de hand, maar rouwden ook samen bij het afsterven van geliefden, broer Roger, vader Louis, schoonvader Stan en Bonneke Cois
Hier sta ik nu, ik kan het nog niet begrijpen dat mijn beste vriend van mij heen gegaan is. Hij die groots en meeslepend wou leven, zoals Marsman, één van zijn lievelingsdichters uitriep. Ik weet het niet meer en daarom zal ik het zeggen met de woorden van Jan Moritoen, de 15 eeuwse Brugse schrijver van Egidius, van wie Norbert vond dat hij het mooiste liefdesgedicht in onze taal schreef...Ik ben zo vrij geweest om de tekst enigszins aan te passen en voor ons West-Vlamingen klinkt het als muziek in de oren
Norbert , waer bestu bleven
Mi lanct na di, gheselle mijn,
du coors die dood, du liets
my tleven,
je was gheselscap goet ende fijn...
Vaarwel, Sneu, ik zal je nooit vergeten. Jeannine, Sven, mijn petekind Vicky, Roger en Jana, veel sterkte in deze harde en kille dagen. Laten we 's luisteren naar de luidbruisende zee en we horen: Er is een Mariakerkenaar heengegaan, het was een onbeschrijfelijke goed mens...en het was mijn beste vriend!
Hier eindt de tocht langs de verschroeide stenen ( J.C. Bloem)
Twee vrienden hebben hun eigen leven verteld, want ze waren op weg naar hun eigen, doch ander, paradijs... Norbert, één van de vrienden, vocht verbeten tegen de ziekte -- een klein gevaar, dacht hij, -- dat hij nauwelijks achtte, maar hij stierf drie maanden later , hij was te jong, maar acht en vijftig jaar.
twee meeuwen hebebn in dat uur het nest verlaten...
Hij had nog zoveel plannen in zijn hutje bij de zee. De kinderen hadden al het nest verlaten...Zij vlogen zeewaarts het leven tegemoet en ze konden niet meer keren en zijn hart, dat echter al zo moe was en altijd maar luider sloeg, rust nu voor goed...!
Vader, wij hebben nooit gesproken over het leven met elkaar. gij had het uwe, ik het mijne en beiden wisten wij, 't is zwaar te leven met een weerloos hart... Zo hadden bêi we ons toegesloten en gingen zwijgend naast elkaar: ik heb den weg niet kunnen vinden, al lag uw hand steeds voor de mijne klaar. En nu gij heen gegaan zijt naar dat vreemde en voor mij geen levende bereikbaar land. nu breekt mijn vuist eerst hunkrend open en zoekt vergeefs uw trouwe hand. (Roel Houwink)
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Dat was gheselescap goet ende fijn, Het sceen teen moeste ghestorven sijn. Nu bestu in den troon verheven Claerre dan der zonnen scijn, Alle vruecht es di ghegheven.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors de doot, du liets mi tleven.
Nu bidt voor mi: ic moet nog sneven Ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven: Ic moet noch zinghen een liedekijn . Nochtan moet emmer ghestorven sijn.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Op de foto mijn familie: vader , moeder, mijn zussen Camilla en Maria, mijn broer Joris (+) en mezelf. Foto genomen tijdens de oorlog in 1943. Daaronder het gemeentehuis van Oedelem, mijn geboortedorp, Dr. Wyns noemde het één van de mooiste gemeentehuizen van Vlaanderen...
De vierde latijnse van het Sint-Rembertscollege in 1953 met klastitularis Jozef 'Basiel' Verstraete ( achterste rij...) op schoolreis in Brussel. Gehurkt helemaal rechts zit ikzelf.
In december 1958 speelden enkele Oedelemse jongeren het toneelstuk "Smidje Smee". De "acteurs" werden uiteraard voor het nageslacht op foto vastgelegd...Bovenste rij: (v.l.n.r.) Willy Beernaerts (souffleur), Antoine Dhaese(+), Antoine Depestel, kapelaan Demuynck, René Dewulf, Roger Vanhullebusch, (zittend v.l.n.r.): Roger Vandeweghe, Edward Gilliaert en Marcel Denaeghel
Mijn oude Roldersklacht (mei 1958) aan de Zoete Waters in Heverlee...Eern triest moment!
We zijn de 49de week van 2024
Herfstavond door Albert Verwey
Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven Staat, een geluid,in Schrift gepenseeld.
De Waterlelie door Frederik van Eeden
Ik heb de witte waterlelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht
Rijzend uit donker koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...
Een vrucht die valt door Karel van de Woestijne
Een vrucht, die valt... -- waar 'k wijle in 't onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan 't stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht die valt
Een vrucht. -- En waar ik sta, ten zatten levens-zome, vol als de nacht maar even stil; blind als de lucht hoe rijk ook aan 't verholen van mijne dromen, voel 'k -- lomer dan in 't loof der luideloeze bomen een vrucht die valt, -- mijn hart, gelijk een vrucht die valt...
'k Hore tuitend' hoornen.... door Guido Gezelle
'k Hore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen, blij en blonde kom, de navond is nabij, kom bij: zegene u de Allerhoogste, want de navond is nabij, kom bij: 'k hore tuitend hoornen en de navond is nabij, voor mij!
blinde non waanzin spon zacht geflonker in de ogen
donker
pracht
Nacht door Hermen Gorter
Het gras heeft den nacht al begonnen, de tuin is stil bezonnen. De hemel is onbezonnen, licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind...
In memoriam amici J. Campert door Louis de Bourbon
In de open dromen van den wreden dag heb ik jouw pijn gevoeld, jouw brandend leed, soms hoor ik in den nacht jouw stervenskreet en ik zie een blik die breekt, jouw laatste oogopslag.
Ik hef het glas. Ik zie den roden gloed van 't heulsap dat ons beiden heeft verheugd in vroegere nachten luid en licht van jeugd, maar sinds jouw dood smaakt alle wijn naar bloed.
En sinds jouw dood is alle licht te schel, elk vuur te heet, alle genot doet pijn en ik hoor in ieder lied dit bittere refrein: o, hart, jouw hart, o bloedrode rebel.
Louis de Bourbon (1908-1975)
Klik op de pijl onderaan laatste tekst om het archief op te roepen...
Haiku
Het jaar is gestart
en we beloven weer veel,
want we zijn zo dom!
(WVO)
Haiku
Het ouder worden
is zeker geen sinecuur
en je doet 't alleen...
(WVO)
Haiku
De vorst is weer weg,
bakken regen stromen neer,
helaas, godgeklaagd...
(WVO)
Haiku
De minister spreekt:
het zijn zeer droeve tijden,
de riem dient gesnoerd... (WVO)
Over mijzelf
Ik ben Willy Beernaerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wim van Oostveld .
Ik ben een man en woon in Mariakerke-Oostende (Vlaanderen ) en mijn beroep is leraar Nederlands - geschiedenis aan het VTI in Oostende en freelance journalist bij de Zeewacht .
Ik ben geboren op 26/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen en schrijven.
Schreef een roman " Het zwarte Schaap" die spijtig genoeg al uitverkocht is. Het vervolg staat op mijn Blog " De Tocht terug" Nu schrijf ik voor het Jaarboek " Bos en Beverveld" van de heemkundige kring van Beernem-Oedelem-St.-Joris .