Aan de rechterkant kan je het Egidiuslied lezen van Jan Moritoen. Jan overleed te Brugge eind l416 of begin 1417 als lid van de gilde van de bontverwerkende lamwerkers. Hij was zelfs een bepaald moment schepen van de stad Brugge. In het Egidiuslied spreekt hij zijn overleden vriend en rivaal in de liefde lyrisch toe. Egidius en Jan Moritoen waren beiden verliefd op Mergriete. Na Egidius' dood trad zij in het klooster en liet de liefde van Jan Moritoen onbeantwoord.
P.S. Egidius was een gewaardeerd zanger en musicus. Egidius is het latijn voor Gillis.
Zoeken in blog
Zoeken met Google
Op de foto (1) zien we hoe Jan de tekens van een witchdoctor in Z.-Afrika intving. Op de 2de foto Jan en zijn vriend Norbert in Venetië
Bij bovenstaande foto: waar is de tijd ? Rustpauze tijdens de blok van 1959...Op de achtergrond het kerkje van " 't Vewt"...!
Bij de start van de tekst over het boek van Dirk Musschoot staat een foto van het dorp waar Jan woont, Nkodusweni...
Na de strijd door Pieter Nicolas Van Eyck
't Abrupt geratel zwijgt in 't duin Vreemd-stil is 't. Luwte en vogelzang; En 't kalm gedruis uit gindse tuin Van maaien, heel de middag lang.- De strijd beslecht, ligt alles neer. Maar toch, dit diepe hunkren weer:
Of 't hart,o, éénmaal voelen kon De milde, lieflijke zoen Van alle strijd in avondzon Door ceder-, roos- en berkengroen, En wolken, drijvend als een vlucht Van witte vogels door de lucht.
Loon door Hélène Swarth
Ik zong en zie! de beek gaf mij een dronk tot loning, De wijnstok, wijn, het koren, brood, Geen struik die mij geen bloem, geen bloem die mij geen honing, Geen boom die mij geen schaduw bood.
De zon gaf mij haar goud, de morgen haar juwelen En de avond, al zijn hemelrood. Maar wie mij had beloofd, zijn ziel met mij te delen, Gaf haar voor liefde en steen voor brood.
Jacqemijne Bolats werd te Leuven begraven in 1520 naast haar man en haar kind. Ze had bei met dezelfde liefde bemind, al haar dagen.
Ik heb haar zerksteen gevonden, op een regennoen, onder wat mos en veel gele blaren. Kinderen spelen er rond, en bij zomernacht paren geliefden hier hun bevenden mond.
Zij werd in Antwerpen geboren, - o mijn sterke stad, - wie voerde haar de Brabantse heuvelen over? Daar vond zij een man en won zij een kind, en de rust, onder mos en wat herfstig lover.
Want, toen God zag hoe volmaakt deze drie stonden in 't licht van rustig geluk, het jubelende kind,en dees vredige beiden, toen was hij als David, die wenend zijn zoon overwint. Hij kon deze kalme zielen niet scheiden en brak alle drie hun hulzen stuk.
Zie, zo lange tijd is aan elk mens gegeven, dat zijn woord rijpe tot lied voor Gods aangezicht. Hoe vaak het hernomen , geaarzeld, getracht, tot duidlijk en klaar klinke het rhytme dat door elk leven vleit; God luistert en wacht, de zanger verdwijnt, maar het zingen ruist uit in Gods wezenheid.
De morgenlucht is een bezoedeld kleed een bladzij met een ezelsoor een vlek
de stad een half ontverfde vrouw
maar schokkend steigert zij den hemel in als een blauw paard van Marc in 't luchtgareel
Berlijn
de zon is geel
Vader door Michel van der Plas
Vader, wat zou ik ervoor willen geven als je er af en toe nog eens kon zijn en een zondag kwam zitten in mijn leven bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.
Soms zie ik mannen van vijfentachtig (je weet wel waar) met een gezicht vol zon en zin, en dan denk ik godallemachtig als ik hem zo nog eens meenemen kon.
Want op de een of de andere manier leeft ik toch ook nog steeds voor lou: louw ogen wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier: en ik zag ze zo graag en keer genieten van al wat ze vol tranen achterlieten
Gij wast aan mij gelijk de winde... door Karel van de Woestijne
Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zomer streling van uw haar.
Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan.
o, 'k Ben geen sterke: moe-gedragen, verzwaart vaak de angst mijn levens-last; maar 't is mij waar 'k uw wasdom schrage, of blijde een échte steun me omwast
Zo reikt de liefde, o mijn beminde, verrijkt me uw liefde in vreze en vaar, - gelijk een geur'ge wentel-winde die sterkt en loont heur koren-aar.
Paradise Regained door Hendrik Marsman
De zon en de zee springen fonteinen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van den morgen scheert de wind als een antilope voorbij
zwervende tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van 't water, voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgeloos zingt langs het eeuwige water
een held're, verruk'lijke wijs:
'het schip van den wind ligt gereed voor de reis, de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen, de morgen en nacht twee blauwe matrozen - wij gaan terug naar 't Paradijs'
Ida Gerhardt (1905-1997)
De gestorvene door Ida Gerhardt
Zeven maal om de aarde gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zeven maal, om die éne te groeten die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan, schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die éne doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan -- zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
De Zwerver door Jan van Nijlen
Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen Tot op de heuveltop in het late licht, en voor mij kronkelen de duistere wegen Van 't avonddorp, dat daar verlaten ligt.
Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder? Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend. Ik mis alleen een vriendelijken schouder, Een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent.
Ik ben alleen voor gans mijn verder leven, Er is niets meer dat me aan deze aarde bindt. En toch, ik voel mijn hart onstuimig beven: Dààr staat een boom, dààr speelde ik als kind.
Jan van Nijlen (1908-1975)
De klok ( zie boven rechts) tikt gestaag verder...Mijn teller staat reeds op 72...!
Om alle teksten op het BLOG te lezen klik je onderaan de laatste tekst op de naar links gerichte pijl...
De Axa-man met twee gezichten en dit na meer dan 50 jaar, toen hadden we de Krüger-man...! Wat goed is blijft dus goed...
Haiku
De zon brandde fel
op het wit berijmde gras.
Ver is de lente... (WVO)
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Zie wat is kwaad vermoeden vlug van tong (William Shakespeare)
Sport verzacht de zeden, zei er ooit eens iemand , maar we weten geeneens wie, bovendien zijn we te lui (...) om het op te zoeken, daarbij hij had het allesbehalve bij het rechte eind, want het is in het voorbije weekend weer wat geweest. Zoals in de titel van dit stukje geschreven, de kwade tongen werden weer geroerd...We hoeven niet zenuwachtig te worden, want het is van alle tijden. We zouden zeggen ( of beter) schrijven: " l'histoire se repète" ware het niet dat Prof. Dr. Jan-Arthur Van Houtte in zijn college : " Encylopedie van de geschiedenis" niet meerdere keren met de vuist op het katheder timmerde om te zeggen dat dit niet kon, want de tijd, de mens is telkens veranderd . Toch stellen we vast dat de sport met dezelfde "fouten" heeft af te rekenen. In 393 na Christus moest keizer Theodosius de Olympische Spelen afschaffen en toen ook reeds gaf ie niet de juiste reden op.Volgens Theodosius waren de O.S heidense feesten , maar eigenlijk was het omdat ze (...) de corruptie, fraude, doping niet meer in de hand hadden.
Justinianus met de hofhouding...
Zo'n 139 jaar later moest de laatste Romeinse Keizer, Justinianus I (483-565) hard optreden tegen de toenmalige hooligans van de paardenwedennen. Bij wedrennen waren er steeds vier deelnemers: groen (prasina), wit( albata) rood ( russata) en blauw (veneta). Gelijkenis met de Belgische politiek is louter toeval. Bij de Nika-oproer (532) maakten de supporters van Groen en Blauw het zo bont ( vernielingen, moorden ...) dat de keizer er generaal Belisarius op af stuurde. De relschoppers werden samengedreven in het hippodroom en op vraag van de generaal door de Hunnen één voor één afgemaakt. Geef toe we hoeven niet veel moeite doen om bepaalde zaken te herkennen al blijft het vandaag de dag iets beschaafder en de strijd wordt dan ook in de media uitgevochten. Na het duel tussen Cercle en Beerschot voor de promotie naar de hoogste klasse deed de trainer van de verliezer: Beerschot een heel vreemde uitspraak. De ref had in de laatste minuut de penalty niet mogen fluiten, want zo verliest Beerschot miljoenen. Geld daar gaat het dus steeds om en in 393 was ook de fraude reeds een van de oorzaken van de afschaffing van de OS...Verder kunnen we ons ook afvragen of Cercle ook bij het niet fluiten van de strafschop geen miljoenen zou verloren hebben? Of mogen strafschoppen niet meer gefloten worden in de laatste minuut? Zoals er niet meer mag gekoerst worden in de laatste rit in de Tour...Alle neutrale analisten vonden het een terechte penalty, dus meneer de trainer van Beerschot, als de ref niet had gefloten dan was het verkeerd geweest en is jouw boutade klare onzien, maar ja Antwerpenaar zijnde verbaast het ons niet...Verder staan de Vlamingen en de Walen weer scherp tegenover mekaar. Eupen ( nochtans Duitstalig) en Moeskroen ( een tijdje geleden West-Vlamingen) zouden het op een akkoordje gegooid hebben om Mechelen te treffen. België afschaffen vond een Kakker ( zijnde een VK Mechelensupporter) . Dat vond ene Rode Duivel Meunier beneden alles maar dat ie zelf nog geen woord Nederlands spreekt ( de taal van meer dan de helft van de supporters van de Rode Duivels) gaat aan hem voorbij en dat de voorzitter van de KBVB geen Nederlands begrijpt, laat staan spreekt is ook normaal ...Zou Koning Philippe de moed hebben om het voetballen af te schaffen ...of is het te katholiek? Weet je hoe we iemand noemen die twee talen spreekt? Een bilingue. Drie talen? Een trilingue. Eén taal?Een Wallon, n'est pas Meunier?
Laten we beginnen met te stellen dat we er vast van overtuigd zijn dat vrouwen zeker even veel waard zijn als mannen, maar we zijn er even zeer van overtuigd dat het soms moeilijk is ...We denken steeds aan een voorval dat een vriend van ons meemaakte. Hij was postmeester en op zeker ogenblik kwam een vrouwelijke postbode met een briefje van een arts met de mededeling dat ze zwanger was en geen gewichten boven de 25 kg mocht tillen..." Goed zo", zei ie, " en proficiat en ga nu maar het busje laden, want gelukkig mogen postzakken nooit meer dan 15 kg wegen"Het is soms moeilijk, nietwaar
Van de week zijn er weer een paar dames die het woord voerden en het woord voeren past zowel de vrouw als de man...Ene Lien Willaert (41) kwam in het nieuws met haar video op het proces omtrent de Kasteelmoord. Prachtig, maar Lien zendt dan wel haar man, Jan Verheyen , op de barricades om de zaak te bepleiten. Kiest ze hier dan zelf niet voor de onderdanige rol van de vrouw tegenover de man...? Bovendien Lien je mag bepaalde principes niet met de voeten treden. Dura lex, sed lex. De wet is streng ook voor de "brave" (1) burger die hem overtreedt en dus niet aan zijn straf kan ontsnappen omdat ie braaf is . Zou Lien weer naar de wildwesten-tijd willen, waar iedereen het recht in eigen handen kan nemen...Wellicht wel, want dan kan man-lief daar een film over maken. Was die arts zo braaf, die goed bevriend was met een een soort van maffioso? Hij was maanden bezig met de voorbereiding van de moord, had ie dan geen biechtvader, eventueel psychiater of zelfs advocaat die hem de rechte weg kon wijzen. Dus de wet overtreden omdat je vrouw bent, mag niet Lien. Er was ook nog ene Miet Smet( 75). Ze wou ons uitleggen waarom CD&V in Vlaanderen de grootste partij niet meer is...Ze hebben geen charismatische figuren meer als ene Wilfried Martens en Jean-Luc Dehaene. Zou het niet, Miet, dat de mensen, het plebs, doorzien hebben dat het charisma, van beide heren eigenlijk faken was. Zedenpreker Martens ( " Het gezin op de eerste plaats") die de grootste scheve schaatsrijder van de vorige eeuw was en Jean-Luc , de voorvechter van de werkman, maar in één maand meer binnenreef dan die werkmwan in vijf jaar hard labeur. " Ik denk nog elke dag aan Wilfried en spreek dan met hem," zei Miet, zijn twee andere vrouwen, wellicht niet. Liegen mag niet Miet, het is een christelijke ondeugd en heet zonde! Er was tenslotte de harde tante Mia Doornaert (73). Ze klaagde de schijnheiliheid in de sport aan. " Onlangs was de voorzitter van de Fifa op een voetbalmatch in Teheran aanwezig in een stadion, waar geen vrouw binnen mocht...Schandalig...!" Juist Mia, maar waar moeten ze nog WK's, Olympische Spelen inrichten...De landen die het financieel kunnen komen zeker niet in aanmerking en de de landen die het goed menen doen het beter niet om de inwoners niet op onnodige kosten te jagen. Maar Mia had wel gelijk, maar we staan er allemaal bij en keken er naar en de wereld draait door!
(1)"Brave, is geen gave", zei een oom", " de boeren slaan een brave hond dood"
De politie van Leuven doet zijn beklag...: de studenten gedragen zich niet. Precies of het ooit anders geweest is, want wat zegden de pandoeren van indertijd? " Studenten, strontventen. Het is precies of als bij het wegvallen van het woord pandoer dat de mening zou zijn veranderd. Maar er is toch iets aan de hand, want het gebeurt hoe langer hoe meer dat de dienders zatte studenten van de straat moeten rapen en de heren zijn dan meestal zo laveloos dat ze niet meteen weten waar ze zich bevinden. We willen hier wel de mening opperen dat we ooit in het Leuvense studentenleven een niet onaardige rol hebben gespeeld, maar de verhalen die we nu horen, maakten we nooit mee..., want daarvoor werd gezorgd en bovendien waren het net degenen die voor een zeker discipline zorgden die met de vinger werden gewezen...
Het uitgangsleven bij de studenten was tot begin de jaren zestig van de vorige eeuw in handen van het Senioren Konvent en zijn aangeloten Gildes en Clubs. Clubs waren verenigingen die de studenten uit een bepaalde stad ( Brugge) of regio ( Westhoek) groepeerden, die clubs waren dan ook lid van de Gilde die een bepaalde provincie vertegenwoordigde en daarboven stond dan het Senioren Konvent ( SK) met aan het hoofd de Senior Seniorum. De Clubs zorgden voor ontspanning bij de leden: clubavonden waarin gezongen en gespeecht werd, cantussen: zangavonden, uitstappen en bezoeken: voetbalmatches, holyday on ice, deelname aan voetbaltoernooi van de Gilde etc...We zouden kunnen schrijven dat het FK ( Fakulteiten Konvent) : Historia, Germania, Media etc meer voor de culturele ontspanning zorgden.Terug naar de Clubs. Elk kaar werd het clubbestuur gekozen: praesens, vice-praesens, Abactus, Quaestor, Cantor, schachtentemmer, sportleider ... dat dan voor de activiteien zorgde waaronder twee voorname: bij het begin van het academiejaar: de schachtendoop waarbij de eeerste jaars werden ingelijfd en op het einde van het jaar: de zwanenzang waarbij de laatste jaars met de oude roldersklacht (1) afscheid namen. Bij alle activiteiten waren de leden gemutst en gelint en werd uiteraard het clublied gezongen...Er heerste een zeer stenge discipline bij de clubactiviteiten. De praesens had de leiding, besliste wanneer en hoeveel werd gedronken, de vice zorgde voor de tucht en nazicht op het gebod silentium en kon zelf straffen uitdelen zals drankverbod. Bij de Clubs waren de schachtendopen NOOIT vulgair en mensonwaardig; Het spijt ons, maar als het FK het ook begon te doen was het hek van de dam, kijk maar naar de film van Erik Van Looy, Ad Fundum, dan weet je het wel. Bij de Clubs kreeg elke schacht ( zij droegen het clublint vanaf de lrechter schouder) een peter die het hele jaar door de schacht begeildde en verantwoordelijk voor hem was . Hij zou nooit aan zijn lot overgelaten worden, maar hem ook vaak terecht wijzen over eventueel onaangepast gedrag. Zo was het geen gewoonte op te lopen met het aantal glazen die de vorige dag werden gedronken, maar wel nagevraagd of je na een clubactiviteit niet gebrost had...Vanaf de jaren zestig verloren de clubs aan belangstelling en meerdere clubs hielden het voor bekeken en de logge FK'ers namen het over met alle uitspattingen vandien. De clubs werden verweten te doen wat niet goed was, maar dat deden ze nu juist niet...en degenen die hen verweten gaan nu het boekje te buiten. De eerste jaars komen aan de univ en vinden dat alles mag en kan...er is geen ancien die hen wijst op wat verkeerd is, vooral dat er ook nog 'een "s anderendaags" is... Zouden de grote tegenstrevers van de clubs misschien daar 's kunnen over nadenken. Tot slot, we walgen als we de bestuursleden van een bepaalde kring een schachtendoop zien leiden: hoe smerig die er bij lopen. Bij ons in de club waren we steeds netjes en ietwat chic gekleed. Klasse kortom, zelfs op de studentenbals van de clubs was avondkledij gevraagd.
Vandaag viel er een brief uit ons geboortedorp in de bus...eigenlijk heeft het na de fusies van de zeventiger jaren een andere naam, maar ja, daar hebben we al een beetje leren mee leven. Stel dat we er toen nog woonden, dan waren we over Flabbaert Buize gaan wonen. Dit terzijde. Het ( de brief) was een uitnodiging van de Heemkundige Kring " Bos en Bever" om naar de vernissage van de tentoonstelling op 1 maart 2018 in het Schepenhuys omtrent " de rije biercultuur" van weleer te komen. We horen het de lezer al vragen: " Was het dan zo erg?", wel we kunnen vertellen dat in het deel, of gehucht, zoals je wil, waar wij opgroeiden waren er slechts 13 ( dertien) cafés!
Adriaan Brouwer schilder-kenner van de Biercultuur
Bovendien bij speciale gelegenheden, de kermis, de derde zondag van de vasten (1) en allerhande bijzonderheden ( er was niet veel nodig) waren er nog plaatsen, waar ze schonken ( zoals dat in de volksmond heette). Die zaken hadden ook een naam: kattenkroegen (2).We voelen ons een beetje vereerd dat "ze" ( wie...?) op het idee kwamen ons op de opening van de tentoonstelling uit te nodigen, want inderdaad, we hebben indertijd wel een beetje meegewerkt aan die cultuur...Dat kwam allemaal door grootvader aan moederszijde. Hij was ooit de vilder, later veekoopman van het dorp en dus een gewaardeerd cafébezoeker. Bij de hier bovengenoemde speciale gelegenheden , kwam Grootvader ( Pitje...) na de middag steevast op de koffie. Na de A4-grote krentenboterhammen overspoeld met veel koffie schoof ie de stoel achteruit en zei kordaat: " ' k Ga eens naar 't dorp". Goede verstaanders wisten dat hij wou zeggen: " 't Ga eens langs de cafés " en allen zegden " Grootva heeft geen zittend gat" en moeder zei dan nog: " Willy ga maar mee, want Pitje is dan niet alleen!" Eerst keken we verbaasd op, want als we des zondags na de hoogmis te lang in een kroeg waren blijven kaartspelen, dan waaide het steeds...Maar als de plicht roept, nietwaar. Vandaag de dag weet iedereen in de familie het volgende te zeggen als er over het geboortedorp gediscuteerd wordt: "Vraag het maar aan Willy, die weet er alles over!"Inderdaad die kroegentochten met grootvader waren een wijze les. Velen zullen het betwijfelen, want wat leer je op café?Veel.Zo zaten we de dag voor ons eerste examen ( een zondag bovendien) in de eerste kandidatuur in de Lyrique op de Markt in Leuven na het middagmaal in de Lion d' Or een koffie te drinken. Kwam daar een fenomeen bij me zitten: Herr Franz von Steinkist ( eigenlijk heette de sympathieke Izegemnaar doodgewoon Frans Van Steekkiste, maar in het nachtleven...)Hij viel meteen met de deur in huis. " Morgen examen?" "Ja, metafysica" "Luister," zei Frans, " Bij Verbeke? Zorg dat je de eerste binnen zijt, zelfs als er een porre (3) in de weg staat, duw ze omver, want de eerste die bij Verbeke binnenkomt krijgt STEEDS als eerste vraag: Wat is metafysica, dus" Je gelooft het niet, maar de Baron had gelijk en wie ooit een examen metafysica heeft afgelegd weet wel dat een goeie eerste vraag leuk meegenomen is...Dus je mag de gesprekken op café niet onder waarderen!!! De meeste dorpsbewoners kenden uiteraard grootvader en hij dwong respect af, hij kon ze nogal binnengieten, maar had bovendien een ferme veehandel uitgebouwd en ze vonden het best aardig dat wij, die toch 'voortleerden' met hen wilden praten. We leerden alle dorpsfiguren goed kennen, Beir Tip, Mossel, Pier van 't Kot, Montje Scheire, Staf Benoot, Smet Dhoore en wat meer is: al die heerlijke sterke verhalen. Beir Tip gaf zijn hond drie dagen geen eten, want al dat vreten kost geld , maar na drie dagen lag het beest dood...en hij was ' t nu bijna gewend. Nog eentje om het af te leren? De beerput van Mossel stroomde over..." Goedverdomme indien het jenever was, hij zou niet overstromen...."Ambiance en geef er ons nog één. Zo zie je maar en we vinden het spijtig dat we op de opening van de biercultuur tentoonstelling niet aanwezig kunnen zijn, of toch niet, want er zullen weer bubbels geschonken worden...We lazen daarnet nog even de uitnodiging ...gelukkig geen bubbels maar een speciaal bier gebrouwen naar het oud recept van een Berten (4). Zouden we toch beter niet gaan, want waar is der Ouderen fierheid gevaren...?
(1) Om een beetje soelaas in de saaie vastentijd te brengen , vierde elk dorp op een bepaalde zondag " de kleine kermis"!In ons geboortedorp was dat de derde zondag ( Steevast 't Vewtzondag geheten): wielerwedstrijd van onderbeginnelingen , schieting op de liggende wip, bolling , pintjedek ( bij elke consumptie een koek
(2) zoals een kat ruikt waar eten te rapen valt, zo ruiken de echte kenners waar er in 't geheim geschonken wordt...een kattekroeg
(3) naam die de studenten aan een meisjesstudente gaven
(4) Genaamd naar het bier van Brouwer Albert Vandamme uit Oedelem. We waren samen met zijn zoon Dirk in de Oedelemse studentenbond...We vermoeden dat de brouwerij in de jaren zestig ophield te bestaan
Ter ver doorgedreven recht wordt een onrecht (Voltaire)
Volgens meester Sven Mary zou Salah Abdeslam vrijuit moeten gaan, want er werd een bepaald document in het Frans opgesteld in plaats van in het Nederlands. Zou de meester zichzelf geloven...Bovendien begrijpt Salah geen Nederlands dus was men hem uitermate ter wille. Vraag is of ie zich in Parijs zou opgeblazen hebben , de lafaaard, indien hij had geweten dat ze in Brussel een procedure fout zouden maken. Volgens nog steeds diezelfde meester kan men Abdeslam niets verwijten, want hij schoot niet op de politie. Juist, meester, Salah doet nooit iets , zeker ook zichzelf opblazen niet, want er zijn altijd wel advocaten die hem via procedurefouten vrij zullen pleiten. Nochtans vragen wij ons af of vluchten voor de politie ,die je wil ondervragen, dat geen belemmeren van de rechtsgang is, dus verkeerd...
Voltaire
Hij heeft nog meer troeven in de hand of liever in de handen van Allah, al rijst de vraag of ie wel welkom zal zijn bij Allah in de hemel, er wachten daar naar het schijnt vele maagden op de helden, maar we kunnen bezwaarlijk Salah Abdeslam een held noemen...Nogal een inleiding om tot bij minister Jambon ( we schreven bijna Ham, een Vlaamse refleks, excuseer...) . Volgens de minister is Sven Mary verkeerd bezig en de minister weet duivels goed dat het merendeel van de Vlaamse kiezers er net zo over denkt...dus binnen acht maanden zijn er verkiezingen, nietwaar...We gaan de minister niet terecht wijzen, want geef toe, wie ligt er wakker van onze mening, maar we willen toch verwijzen naar het editoriaal van Peter Mijlemans in "Het Nieuwsblad" van vandaag. Peter vindt dat de minister die uitspraak over Mary in de "Zevende Dag" ( "Mary is verkeerd bezig" ) niet had moeten doen, want de scheiding der machten en nog een hele resem tralala , maar de minister heeft andere mogelijkheden... Hij is lid van de sterkste regeringspartij, dus moet ie er maar voor zorgen dat dergelijke futiliteiten in de gerechtshoven niet kunnen gebeuren door de wetten ietwat waterdicht te maken. Juist. Nu geven we toch onze mening: " Wij vinden dat dit nooit gebeurt omdat velen van degenen die in de "praatbarak" zitten advocaat zijn en dus een waterdichte wet is niet zo heerlijk voor een advocaat, want er is nog een leven na het ministerschap...!!" en dat allemaal in één adem. Tot slot we vinden wel dat voor zo'n futiliteit: het aanstellen van een onderzoeksrechter in het Frans i.p.v. het Nederlands geen de minste invloed heeft in een geding. Bovendien Salah gelooft slechts in de wetten van Allah en dan staat ie er niet zo goed , want zoals gezegd lafaards dienen niet op maagden te rekenen en nog iets, die Allah is toch verkeerd bezig, want seks mag toch niet buiten het huwelijk. Een procedurefout!
Gisteravond werd het Journaal gedomineerd door het proces in Brussel waar ene Salah Abdeslam terecht staat. We keken zo net naar René Van der Gijp, die een grapje maakte over Bo Van Spilbeeck en René werd in Nederland behoorlijk door de mangel gehaald...Wat heeft dit nu met een proces te maken? Wel René reageerde en zei: " Als Bo het leuk vindt om in een mantelpakje te flaneren, dan heb ik het recht om daarmee te lachen, want ieder heeft recht op een mening!" Juist en daarvan willen we dan profiteren om onze mening in verband met Salah te profileren...We vinden die meneer (...) Salah een arrogante lafaard...Steeds het hoge woord voeren, maar vooral de anderen in het vuur jagen en zelf als het te heet wordt de plaat poetsen...de nieuwe Abou Jahjah laat ons zeggen.We dachten niet alleen aan René van der Gijp, maar ook aan prof. Alphonse De- Waelhens...Niet te geloven, want hij doceerde logica en geef toe toch niet het makkelijkste laat staan leukste vak.. en toch was Prof Dewaelhens zeer populair bij de studenten, want steevast werd ie de Fons genoemd..." Ga je morgen naar de Fons?"...
De Fons...
We moeten echter toegeven dat we niet al te veel van zijn colleges logica onthouden hebben. We vragen ons echter af of de rechters in de zaak Abdeslam niet logisch kunnen redeneren, want voor zover we weten zaten degenen die "rechten deden" ook bij de Fons. Zouden ze het verhaal van Kalief Omar niet herinneren? Vroeg de Kalief aan zijn generaal Amr ibn alAs in 642 :"Wat doen we met de bibliotheek van Alexandrië? Ofwel zijn de boeken daar in strijd met de Koran en dan is het ketterij, ofwel zijn ze overeenstemmig met de Koran en dus overbodig." De generaal dacht na ( echt...) en besloot: " Bib vernietigen!!!" Dus zouden we dat hier ook zo kunnen stellen: Salah wou absoluut naar het proces komen, maar weigert te spreken , dus of hij komt naar het proces en spreekt niet, of hij komt niet naar het proces en spreekt uiteraard ook niet...Bijgevolg...wat zou de generaal nu antwoorden. Heel waarschijnlijk: " In de cel laten, want alleen maar voordelen vooral financiële." Zelfs generaals kunnen gelijk hebben en eigenlijk wil onze (...) Salah maar opvallen...geef hem de kans niet, laat hem wegkwijnen in zijn cel en we kunnen nog verder redeneren ( allemaal dankzij de Fons) : meneer gelooft NIET in de rechtstaat, waarom staat ie dan steeds op ZIJN rechten? Als de rechstaat er niet is dan zeker de rechten van die staat niet...Misschien moet er nog meer logisch nagedacht worden, want sommige bakken het nogal bruin de laatste tijd...Niemand minder dan Paus Franciscus liep buiten de schreef. Hij vond het blijkbaar de plicht om ene Tayyip Erdogan een vredesmedaille te overhandigen.Het is dus niet alleen Julius II(1) die andere gedachten over de vrede had. Foei, bovendien is het al langer dan in de tijd van Popie Jopie dat we ons nog iets aantrekken van de Man in het Wit uit Rome.
(1) Julius II (1443-1513) was paus van 1503-1513. Hij had twee bijnamen: il terribile en the warrior Pope. Meer hoeven we er niet aan toe te voegen, zelfs de Borgia's laten we met rust...en zeggen dat we ooit zongen E Viva Pio, duocecimo...
Gisterenavond even een heerlijk tv-moment beleeft...In de uitzending van Blokken deed een dame mee met wat Ben een heerlijke naam vond: Dinska. Je gelooft het niet, maar meteen dachten wij aan het gedicht van Karel van den Oever: Dinska Bronska.
Geen haar op ons hoofd dacht dat de heer Crabbé daar dieper op in zou gaan, maar jawel...In de gebruikelijk stijl van : " Ben je genoemd naar het bekende Vlaamse gedicht..."? De dame, een psychologe wist het niet maar ze vermoedde dat haar grootvader er voor iets tussen zat, want hij was een man met smaak. Crabbé kon het natuurlijk niet laten om nog 's een sneer uit te delen, grootvaders die namen van kleindochters bepalen, maar wij vonden dat de psychologe gelijk had: grootvader had smaak! Erger was het met de tegenstreefster, die taal en letteren had gestudeerd ( Nederlands, Engels en Russisch), bij Q-Music had gewerkt ( is al iets minder uiteraard) en nu nog een lerarenopleiding zou afmaken. Op de vraag van de quizmaster of ze het gedicht " Dinska Bronska " kende, kwam de verlossing: " Het is allemaal zo lang geleden!".Geen excuus, bij ons meer dan 60 jaar geleden toen de leraar Nederlands het voor de eerste keer voorlas. Indrukwekkend. Karel van den Oever ( 1879-1926) was van Friese origine, want zijn voorouders waren midden 19de eeuw naar Antwerpen komen wonen. Bij de humaniorastudies raakte hij bevriend met Jozef Muls met wie hij later het literaire tijdschrift "Vlaamsche Arbeid" oprichtte. Van den Oever was een humanitair expressionist of m.a.w. de mens staat centraal in zijn oeuvre. Hij bleef ook het hele, nogal korte leven, Vlaams nationalist en katholiek wat toen ook reeds voor bepaalde heren niet te vergeven was... Nochtans het gedicht " Dinska Bronska" is een pareltje. Dinska zit in afwachting op de boot naar Canada een brief te schrijven . De beeldspraak is zo verrassend en vernieuwend na de golf die de Tachtigers over ons heen strooiden. Kameelbruin als de steppe, pruisisch blauw, blauw als fjordwater. Misschien eventjes zeggen dat dit gedicht meer doet bij de lezer dan het gelul van de politiek-correcten over de vluchtelingen die hen zo nauw aan het hart liggen. Dinska was een Poolse, maar ze droomde van Canada waar de appels groter waren, het koren hoger en geler dan in Plocka. Moj Boze, oh, mijn God.
Heerlijk moment, maar toch weer met de voetjes op de grond, want waar gaan het heen met de studie taal en letteren als niet één van de klassiekers gekend is...'t Is al zo lang gelden...als dat geen blaas van een excuus is. We raden de lezer zekker aan "Dinska Bronska" te lezen? Even Googlen.
We speelden het vaak, "Mens erger je niet..." en dat in donkere winteravonden, maar het heette toen anders: " Paardenspel". We hadden het gekregen toen onze grootouders stopten met hun café en het paardenspel vonden wij inderdaad wel leuk. Later kwam het spel als " Mens erger je niet" in de winkels en de paardjes waren vervangen door pionnetjes, maar het idee bleef hetzelfde. Erg graag speelden we het niet, want er werd niet zo veel een beroep op kennis en inzicht gedaan, maar eerder op het geluk... en zoals iedereen dachten we dat we niet voor het geluk geboren waren. We hielden dan ook meer van "Monopoly"...Maar goed, het voorbije weekend hebben we geen "Paardenspel" gespeeld, maar ons nogal gegerd. Het begon met " De zevende Dag" Het grote Witte Konijn" ( dat is de term in politieke milieus gebruikt) van Samen in Antwerpen kwam aan het woord.
...Niet emotioneel...maar met het hart...Hoe is dat?
Mevrouw Beels was eerst bij de politie in Mechelen, maar ze zou het nieuwe project, Samen, in de Scheldestad gaan steunen , want Van Besien( Groen) en Meeuws (SPa) hadden haar over de lijn ( die Meeuws had iets met De Lijn...) gekregen. Och arme, Samen gaf al spoedig de geest en de ex-agente moest kiezen. " Was de keuze moeilijk?", vroeg Phara..." Natuurlijk," antwoordde Beels," maar je mag je bij keuzes nooit door emoties laten leiden..." Het gesprek kabbelde een beetje verder zoals politici dat kunnen, dus ook reeds de onervaren Beels en toen zei ze plots: " Maar ik heb met mijn hart gekozen"...Juist, de eerste ergernis...Hoe heeft mevrouw van de politie nu gekozen, niet emotioneel, maar met het hart? Of was ze bij haar hart toch bij het gesoemel van SPa de laatste tijd en minder bij de politie correcte Groene rakker? Besluit, Beels is nog maar net bezig en ze slaat al spijkers met koppen. Wie zo sterk begint gaat het ver brengen...Na zoveel ergernis lieten we " De zevende Dag" voor wat het was ( Sorry, Phara) en bladerden even in "'t Zondagsje". Groot interview met niemand minder dan de Keizer, himself, van Oostende. Het spijt ons Madam Beels, maar de Keizer dat is nog van een ander niveau, maar je hoeft niet bang te zijn Oostende is nogal ver van Antwerpen en toch moeide Zijne Majesteit zich met de Antwerpse politiek. Zijne Excellentie vond dat men de SPa-voorzitter van de Signoren NIETS te verwijten heeft...dat ie ten onrechte aan het kruis ( natuurlijk...) werd gespijkerd , want wie heeft er al 's niet fakturen gesplitst? Wij kennen er drie die het nog nooit deden, onze vrouw en zoon en wijzelf, we waren slechts met drie in de kamer toen we het vroegen, maar toch...Ergernis: volgens de Keizer mag je sjoemelen, foefelen, frauderen als het in het belang van het goede doel is. Jawadde . De Keizer kan het weten, want in het boek " De Keizer van Oostende", staan ze allemaal (...) netjes op een rij."De helft gelogen", zegt de Keizer, maar van de 100 die vermeld werden zijn er dan toch nog VIJFTIG juist, niet mis...en om te eindigen : het Journaal: John Crombez: Bredene is de mooiste badplaats van de Kust ( Wablief?, Keizer). Er was een tijd dat "men" over het Negerdorp praatte...Plots dachten we dat John de Vlaamse Leeuw gingen zingen...Waar is de Internationale gebleven...? Ze zullen hem niet temmen. Een ouwe militant zei het dan :" Het moet gedaan zijn met dat modder gooien"...Wij zeggen : dat ze er voor zorgen dat er GEEN reden is om met modder te gooien...!!! Waar is het Paardenspel gebleven?
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Dat was gheselescap goet ende fijn, Het sceen teen moeste ghestorven sijn. Nu bestu in den troon verheven Claerre dan der zonnen scijn, Alle vruecht es di ghegheven.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors de doot, du liets mi tleven.
Nu bidt voor mi: ic moet nog sneven Ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven: Ic moet noch zinghen een liedekijn . Nochtan moet emmer ghestorven sijn.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Op de foto mijn familie: vader , moeder, mijn zussen Camilla en Maria, mijn broer Joris (+) en mezelf. Foto genomen tijdens de oorlog in 1943. Daaronder het gemeentehuis van Oedelem, mijn geboortedorp, Dr. Wyns noemde het één van de mooiste gemeentehuizen van Vlaanderen...
De vierde latijnse van het Sint-Rembertscollege in 1953 met klastitularis Jozef 'Basiel' Verstraete ( achterste rij...) op schoolreis in Brussel. Gehurkt helemaal rechts zit ikzelf.
In december 1958 speelden enkele Oedelemse jongeren het toneelstuk "Smidje Smee". De "acteurs" werden uiteraard voor het nageslacht op foto vastgelegd...Bovenste rij: (v.l.n.r.) Willy Beernaerts (souffleur), Antoine Dhaese(+), Antoine Depestel, kapelaan Demuynck, René Dewulf, Roger Vanhullebusch, (zittend v.l.n.r.): Roger Vandeweghe, Edward Gilliaert en Marcel Denaeghel
Mijn oude Roldersklacht (mei 1958) aan de Zoete Waters in Heverlee...Eern triest moment!
We zijn de 28de week van 2024
Herfstavond door Albert Verwey
Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven Staat, een geluid,in Schrift gepenseeld.
De Waterlelie door Frederik van Eeden
Ik heb de witte waterlelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht
Rijzend uit donker koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...
Een vrucht die valt door Karel van de Woestijne
Een vrucht, die valt... -- waar 'k wijle in 't onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan 't stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht die valt
Een vrucht. -- En waar ik sta, ten zatten levens-zome, vol als de nacht maar even stil; blind als de lucht hoe rijk ook aan 't verholen van mijne dromen, voel 'k -- lomer dan in 't loof der luideloeze bomen een vrucht die valt, -- mijn hart, gelijk een vrucht die valt...
'k Hore tuitend' hoornen.... door Guido Gezelle
'k Hore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen, blij en blonde kom, de navond is nabij, kom bij: zegene u de Allerhoogste, want de navond is nabij, kom bij: 'k hore tuitend hoornen en de navond is nabij, voor mij!
blinde non waanzin spon zacht geflonker in de ogen
donker
pracht
Nacht door Hermen Gorter
Het gras heeft den nacht al begonnen, de tuin is stil bezonnen. De hemel is onbezonnen, licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind...
In memoriam amici J. Campert door Louis de Bourbon
In de open dromen van den wreden dag heb ik jouw pijn gevoeld, jouw brandend leed, soms hoor ik in den nacht jouw stervenskreet en ik zie een blik die breekt, jouw laatste oogopslag.
Ik hef het glas. Ik zie den roden gloed van 't heulsap dat ons beiden heeft verheugd in vroegere nachten luid en licht van jeugd, maar sinds jouw dood smaakt alle wijn naar bloed.
En sinds jouw dood is alle licht te schel, elk vuur te heet, alle genot doet pijn en ik hoor in ieder lied dit bittere refrein: o, hart, jouw hart, o bloedrode rebel.
Louis de Bourbon (1908-1975)
Klik op de pijl onderaan laatste tekst om het archief op te roepen...
Haiku
Het jaar is gestart
en we beloven weer veel,
want we zijn zo dom!
(WVO)
Haiku
Het ouder worden
is zeker geen sinecuur
en je doet 't alleen...
(WVO)
Haiku
De vorst is weer weg,
bakken regen stromen neer,
helaas, godgeklaagd...
(WVO)
Haiku
De minister spreekt:
het zijn zeer droeve tijden,
de riem dient gesnoerd... (WVO)
Over mijzelf
Ik ben Willy Beernaerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wim van Oostveld .
Ik ben een man en woon in Mariakerke-Oostende (Vlaanderen ) en mijn beroep is leraar Nederlands - geschiedenis aan het VTI in Oostende en freelance journalist bij de Zeewacht .
Ik ben geboren op 26/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen en schrijven.
Schreef een roman " Het zwarte Schaap" die spijtig genoeg al uitverkocht is. Het vervolg staat op mijn Blog " De Tocht terug" Nu schrijf ik voor het Jaarboek " Bos en Beverveld" van de heemkundige kring van Beernem-Oedelem-St.-Joris .
Sport verzacht de zeden, zei er ooit eens iemand , maar we weten geeneens wie, bovendien zijn we te lui (...) om het op te zoeken, daarbij hij had het allesbehalve bij het rechte eind, want het is in het voorbije weekend weer wat geweest. Zoals in de titel van dit stukje geschreven, de kwade tongen werden weer geroerd...We hoeven niet zenuwachtig te worden, want het is van alle tijden. We zouden zeggen ( of beter) schrijven: " l'histoire se repète" ware het niet dat Prof. Dr. Jan-Arthur Van Houtte in zijn college : " Encylopedie van de geschiedenis" niet meerdere keren met de vuist op het katheder timmerde om te zeggen dat dit niet kon, want de tijd, de mens is telkens veranderd . Toch stellen we vast dat de sport met dezelfde "fouten" heeft af te rekenen. In 393 na Christus moest keizer Theodosius de Olympische Spelen afschaffen en toen ook reeds gaf ie niet de juiste reden op.Volgens Theodosius waren de O.S heidense feesten , maar eigenlijk was het omdat ze (...) de corruptie, fraude, doping niet meer in de hand hadden. 
Laten we beginnen met te stellen dat we er vast van overtuigd zijn dat vrouwen zeker even veel waard zijn als mannen, maar we zijn er even zeer van overtuigd dat het soms moeilijk is ...We denken steeds aan een voorval dat een vriend van ons meemaakte. Hij was postmeester en op zeker ogenblik kwam een vrouwelijke postbode met een briefje van een arts met de mededeling dat ze zwanger was en geen gewichten boven de 25 kg mocht tillen..." Goed zo", zei ie, " en proficiat en ga nu maar het busje laden, want gelukkig mogen postzakken nooit meer dan 15 kg wegen"Het is soms moeilijk, nietwaar
De politie van Leuven doet zijn beklag...: de studenten gedragen zich niet. Precies of het ooit anders geweest is, want wat zegden de pandoeren van indertijd? " Studenten, strontventen. Het is precies of als bij het wegvallen van het woord pandoer dat de mening zou zijn veranderd. Maar er is toch iets aan de hand, want het gebeurt hoe langer hoe meer dat de dienders zatte studenten van de straat moeten rapen en de heren zijn dan meestal zo laveloos dat ze niet meteen weten waar ze zich bevinden. We willen hier wel de mening opperen dat we ooit in het Leuvense studentenleven een niet onaardige rol hebben gespeeld, maar de verhalen die we nu horen, maakten we nooit mee..., want daarvoor werd gezorgd en bovendien waren het net degenen die voor een zeker discipline zorgden die met de vinger werden gewezen...
Vandaag viel er een brief uit ons geboortedorp in de bus...eigenlijk heeft het na de fusies van de zeventiger jaren een andere naam, maar ja, daar hebben we al een beetje leren mee leven. Stel dat we er toen nog woonden, dan waren we over Flabbaert Buize gaan wonen. Dit terzijde. Het ( de brief) was een uitnodiging van de Heemkundige Kring " Bos en Bever" om naar de vernissage van de tentoonstelling op 1 maart 2018 in het Schepenhuys omtrent " de rije biercultuur" van weleer te komen. We horen het de lezer al vragen: " Was het dan zo erg?", wel we kunnen vertellen dat in het deel, of gehucht, zoals je wil, waar wij opgroeiden waren er slechts 13 ( dertien) cafés! 
Volgens meester Sven Mary zou Salah Abdeslam vrijuit moeten gaan, want er werd een bepaald document in het Frans opgesteld in plaats van in het Nederlands. Zou de meester zichzelf geloven...Bovendien begrijpt Salah geen Nederlands dus was men hem uitermate ter wille. Vraag is of ie zich in Parijs zou opgeblazen hebben , de lafaaard, indien hij had geweten dat ze in Brussel een procedure fout zouden maken. Volgens nog steeds diezelfde meester kan men Abdeslam niets verwijten, want hij schoot niet op de politie. Juist, meester, Salah doet nooit iets , zeker ook zichzelf opblazen niet, want er zijn altijd wel advocaten die hem via procedurefouten vrij zullen pleiten. Nochtans vragen wij ons af of vluchten voor de politie ,die je wil ondervragen, dat geen belemmeren van de rechtsgang is, dus verkeerd...
Gisterenavond even een heerlijk tv-moment beleeft...In de uitzending van Blokken deed een dame mee met wat Ben een heerlijke naam vond: Dinska. Je gelooft het niet, maar meteen dachten wij aan het gedicht van Karel van den Oever: Dinska Bronska.
Ik ben Willy Beernaerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wim van Oostveld .