Aan de rechterkant kan je het Egidiuslied lezen van Jan Moritoen. Jan overleed te Brugge eind l416 of begin 1417 als lid van de gilde van de bontverwerkende lamwerkers. Hij was zelfs een bepaald moment schepen van de stad Brugge. In het Egidiuslied spreekt hij zijn overleden vriend en rivaal in de liefde lyrisch toe. Egidius en Jan Moritoen waren beiden verliefd op Mergriete. Na Egidius' dood trad zij in het klooster en liet de liefde van Jan Moritoen onbeantwoord.
P.S. Egidius was een gewaardeerd zanger en musicus. Egidius is het latijn voor Gillis.
Zoeken in blog
Zoeken met Google
Op de foto (1) zien we hoe Jan de tekens van een witchdoctor in Z.-Afrika intving. Op de 2de foto Jan en zijn vriend Norbert in Venetië
Bij bovenstaande foto: waar is de tijd ? Rustpauze tijdens de blok van 1959...Op de achtergrond het kerkje van " 't Vewt"...!
Bij de start van de tekst over het boek van Dirk Musschoot staat een foto van het dorp waar Jan woont, Nkodusweni...
Na de strijd door Pieter Nicolas Van Eyck
't Abrupt geratel zwijgt in 't duin Vreemd-stil is 't. Luwte en vogelzang; En 't kalm gedruis uit gindse tuin Van maaien, heel de middag lang.- De strijd beslecht, ligt alles neer. Maar toch, dit diepe hunkren weer:
Of 't hart,o, éénmaal voelen kon De milde, lieflijke zoen Van alle strijd in avondzon Door ceder-, roos- en berkengroen, En wolken, drijvend als een vlucht Van witte vogels door de lucht.
Loon door Hélène Swarth
Ik zong en zie! de beek gaf mij een dronk tot loning, De wijnstok, wijn, het koren, brood, Geen struik die mij geen bloem, geen bloem die mij geen honing, Geen boom die mij geen schaduw bood.
De zon gaf mij haar goud, de morgen haar juwelen En de avond, al zijn hemelrood. Maar wie mij had beloofd, zijn ziel met mij te delen, Gaf haar voor liefde en steen voor brood.
Jacqemijne Bolats werd te Leuven begraven in 1520 naast haar man en haar kind. Ze had bei met dezelfde liefde bemind, al haar dagen.
Ik heb haar zerksteen gevonden, op een regennoen, onder wat mos en veel gele blaren. Kinderen spelen er rond, en bij zomernacht paren geliefden hier hun bevenden mond.
Zij werd in Antwerpen geboren, - o mijn sterke stad, - wie voerde haar de Brabantse heuvelen over? Daar vond zij een man en won zij een kind, en de rust, onder mos en wat herfstig lover.
Want, toen God zag hoe volmaakt deze drie stonden in 't licht van rustig geluk, het jubelende kind,en dees vredige beiden, toen was hij als David, die wenend zijn zoon overwint. Hij kon deze kalme zielen niet scheiden en brak alle drie hun hulzen stuk.
Zie, zo lange tijd is aan elk mens gegeven, dat zijn woord rijpe tot lied voor Gods aangezicht. Hoe vaak het hernomen , geaarzeld, getracht, tot duidlijk en klaar klinke het rhytme dat door elk leven vleit; God luistert en wacht, de zanger verdwijnt, maar het zingen ruist uit in Gods wezenheid.
De morgenlucht is een bezoedeld kleed een bladzij met een ezelsoor een vlek
de stad een half ontverfde vrouw
maar schokkend steigert zij den hemel in als een blauw paard van Marc in 't luchtgareel
Berlijn
de zon is geel
Vader door Michel van der Plas
Vader, wat zou ik ervoor willen geven als je er af en toe nog eens kon zijn en een zondag kwam zitten in mijn leven bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.
Soms zie ik mannen van vijfentachtig (je weet wel waar) met een gezicht vol zon en zin, en dan denk ik godallemachtig als ik hem zo nog eens meenemen kon.
Want op de een of de andere manier leeft ik toch ook nog steeds voor lou: louw ogen wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier: en ik zag ze zo graag en keer genieten van al wat ze vol tranen achterlieten
Gij wast aan mij gelijk de winde... door Karel van de Woestijne
Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zomer streling van uw haar.
Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan.
o, 'k Ben geen sterke: moe-gedragen, verzwaart vaak de angst mijn levens-last; maar 't is mij waar 'k uw wasdom schrage, of blijde een échte steun me omwast
Zo reikt de liefde, o mijn beminde, verrijkt me uw liefde in vreze en vaar, - gelijk een geur'ge wentel-winde die sterkt en loont heur koren-aar.
Paradise Regained door Hendrik Marsman
De zon en de zee springen fonteinen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van den morgen scheert de wind als een antilope voorbij
zwervende tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van 't water, voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgeloos zingt langs het eeuwige water
een held're, verruk'lijke wijs:
'het schip van den wind ligt gereed voor de reis, de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen, de morgen en nacht twee blauwe matrozen - wij gaan terug naar 't Paradijs'
Ida Gerhardt (1905-1997)
De gestorvene door Ida Gerhardt
Zeven maal om de aarde gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zeven maal, om die éne te groeten die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan, schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die éne doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan -- zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
De Zwerver door Jan van Nijlen
Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen Tot op de heuveltop in het late licht, en voor mij kronkelen de duistere wegen Van 't avonddorp, dat daar verlaten ligt.
Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder? Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend. Ik mis alleen een vriendelijken schouder, Een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent.
Ik ben alleen voor gans mijn verder leven, Er is niets meer dat me aan deze aarde bindt. En toch, ik voel mijn hart onstuimig beven: Dààr staat een boom, dààr speelde ik als kind.
Jan van Nijlen (1908-1975)
De klok ( zie boven rechts) tikt gestaag verder...Mijn teller staat reeds op 72...!
Om alle teksten op het BLOG te lezen klik je onderaan de laatste tekst op de naar links gerichte pijl...
De Axa-man met twee gezichten en dit na meer dan 50 jaar, toen hadden we de Krüger-man...! Wat goed is blijft dus goed...
Haiku
De zon brandde fel
op het wit berijmde gras.
Ver is de lente... (WVO)
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Vandaag viel er een brief uit ons geboortedorp in de bus...eigenlijk heeft het na de fusies van de zeventiger jaren een andere naam, maar ja, daar hebben we al een beetje leren mee leven. Stel dat we er toen nog woonden, dan waren we over Flabbaert Buize gaan wonen. Dit terzijde. Het ( de brief) was een uitnodiging van de Heemkundige Kring " Bos en Bever" om naar de vernissage van de tentoonstelling op 1 maart 2018 in het Schepenhuys omtrent " de rije biercultuur" van weleer te komen. We horen het de lezer al vragen: " Was het dan zo erg?", wel we kunnen vertellen dat in het deel, of gehucht, zoals je wil, waar wij opgroeiden waren er slechts 13 ( dertien) cafés!
Adriaan Brouwer schilder-kenner van de Biercultuur
Bovendien bij speciale gelegenheden, de kermis, de derde zondag van de vasten (1) en allerhande bijzonderheden ( er was niet veel nodig) waren er nog plaatsen, waar ze schonken ( zoals dat in de volksmond heette). Die zaken hadden ook een naam: kattenkroegen (2).We voelen ons een beetje vereerd dat "ze" ( wie...?) op het idee kwamen ons op de opening van de tentoonstelling uit te nodigen, want inderdaad, we hebben indertijd wel een beetje meegewerkt aan die cultuur...Dat kwam allemaal door grootvader aan moederszijde. Hij was ooit de vilder, later veekoopman van het dorp en dus een gewaardeerd cafébezoeker. Bij de hier bovengenoemde speciale gelegenheden , kwam Grootvader ( Pitje...) na de middag steevast op de koffie. Na de A4-grote krentenboterhammen overspoeld met veel koffie schoof ie de stoel achteruit en zei kordaat: " ' k Ga eens naar 't dorp". Goede verstaanders wisten dat hij wou zeggen: " 't Ga eens langs de cafés " en allen zegden " Grootva heeft geen zittend gat" en moeder zei dan nog: " Willy ga maar mee, want Pitje is dan niet alleen!" Eerst keken we verbaasd op, want als we des zondags na de hoogmis te lang in een kroeg waren blijven kaartspelen, dan waaide het steeds...Maar als de plicht roept, nietwaar. Vandaag de dag weet iedereen in de familie het volgende te zeggen als er over het geboortedorp gediscuteerd wordt: "Vraag het maar aan Willy, die weet er alles over!"Inderdaad die kroegentochten met grootvader waren een wijze les. Velen zullen het betwijfelen, want wat leer je op café?Veel.Zo zaten we de dag voor ons eerste examen ( een zondag bovendien) in de eerste kandidatuur in de Lyrique op de Markt in Leuven na het middagmaal in de Lion d' Or een koffie te drinken. Kwam daar een fenomeen bij me zitten: Herr Franz von Steinkist ( eigenlijk heette de sympathieke Izegemnaar doodgewoon Frans Van Steekkiste, maar in het nachtleven...)Hij viel meteen met de deur in huis. " Morgen examen?" "Ja, metafysica" "Luister," zei Frans, " Bij Verbeke? Zorg dat je de eerste binnen zijt, zelfs als er een porre (3) in de weg staat, duw ze omver, want de eerste die bij Verbeke binnenkomt krijgt STEEDS als eerste vraag: Wat is metafysica, dus" Je gelooft het niet, maar de Baron had gelijk en wie ooit een examen metafysica heeft afgelegd weet wel dat een goeie eerste vraag leuk meegenomen is...Dus je mag de gesprekken op café niet onder waarderen!!! De meeste dorpsbewoners kenden uiteraard grootvader en hij dwong respect af, hij kon ze nogal binnengieten, maar had bovendien een ferme veehandel uitgebouwd en ze vonden het best aardig dat wij, die toch 'voortleerden' met hen wilden praten. We leerden alle dorpsfiguren goed kennen, Beir Tip, Mossel, Pier van 't Kot, Montje Scheire, Staf Benoot, Smet Dhoore en wat meer is: al die heerlijke sterke verhalen. Beir Tip gaf zijn hond drie dagen geen eten, want al dat vreten kost geld , maar na drie dagen lag het beest dood...en hij was ' t nu bijna gewend. Nog eentje om het af te leren? De beerput van Mossel stroomde over..." Goedverdomme indien het jenever was, hij zou niet overstromen...."Ambiance en geef er ons nog één. Zo zie je maar en we vinden het spijtig dat we op de opening van de biercultuur tentoonstelling niet aanwezig kunnen zijn, of toch niet, want er zullen weer bubbels geschonken worden...We lazen daarnet nog even de uitnodiging ...gelukkig geen bubbels maar een speciaal bier gebrouwen naar het oud recept van een Berten (4). Zouden we toch beter niet gaan, want waar is der Ouderen fierheid gevaren...?
(1) Om een beetje soelaas in de saaie vastentijd te brengen , vierde elk dorp op een bepaalde zondag " de kleine kermis"!In ons geboortedorp was dat de derde zondag ( Steevast 't Vewtzondag geheten): wielerwedstrijd van onderbeginnelingen , schieting op de liggende wip, bolling , pintjedek ( bij elke consumptie een koek
(2) zoals een kat ruikt waar eten te rapen valt, zo ruiken de echte kenners waar er in 't geheim geschonken wordt...een kattekroeg
(3) naam die de studenten aan een meisjesstudente gaven
(4) Genaamd naar het bier van Brouwer Albert Vandamme uit Oedelem. We waren samen met zijn zoon Dirk in de Oedelemse studentenbond...We vermoeden dat de brouwerij in de jaren zestig ophield te bestaan
Ter ver doorgedreven recht wordt een onrecht (Voltaire)
Volgens meester Sven Mary zou Salah Abdeslam vrijuit moeten gaan, want er werd een bepaald document in het Frans opgesteld in plaats van in het Nederlands. Zou de meester zichzelf geloven...Bovendien begrijpt Salah geen Nederlands dus was men hem uitermate ter wille. Vraag is of ie zich in Parijs zou opgeblazen hebben , de lafaaard, indien hij had geweten dat ze in Brussel een procedure fout zouden maken. Volgens nog steeds diezelfde meester kan men Abdeslam niets verwijten, want hij schoot niet op de politie. Juist, meester, Salah doet nooit iets , zeker ook zichzelf opblazen niet, want er zijn altijd wel advocaten die hem via procedurefouten vrij zullen pleiten. Nochtans vragen wij ons af of vluchten voor de politie ,die je wil ondervragen, dat geen belemmeren van de rechtsgang is, dus verkeerd...
Voltaire
Hij heeft nog meer troeven in de hand of liever in de handen van Allah, al rijst de vraag of ie wel welkom zal zijn bij Allah in de hemel, er wachten daar naar het schijnt vele maagden op de helden, maar we kunnen bezwaarlijk Salah Abdeslam een held noemen...Nogal een inleiding om tot bij minister Jambon ( we schreven bijna Ham, een Vlaamse refleks, excuseer...) . Volgens de minister is Sven Mary verkeerd bezig en de minister weet duivels goed dat het merendeel van de Vlaamse kiezers er net zo over denkt...dus binnen acht maanden zijn er verkiezingen, nietwaar...We gaan de minister niet terecht wijzen, want geef toe, wie ligt er wakker van onze mening, maar we willen toch verwijzen naar het editoriaal van Peter Mijlemans in "Het Nieuwsblad" van vandaag. Peter vindt dat de minister die uitspraak over Mary in de "Zevende Dag" ( "Mary is verkeerd bezig" ) niet had moeten doen, want de scheiding der machten en nog een hele resem tralala , maar de minister heeft andere mogelijkheden... Hij is lid van de sterkste regeringspartij, dus moet ie er maar voor zorgen dat dergelijke futiliteiten in de gerechtshoven niet kunnen gebeuren door de wetten ietwat waterdicht te maken. Juist. Nu geven we toch onze mening: " Wij vinden dat dit nooit gebeurt omdat velen van degenen die in de "praatbarak" zitten advocaat zijn en dus een waterdichte wet is niet zo heerlijk voor een advocaat, want er is nog een leven na het ministerschap...!!" en dat allemaal in één adem. Tot slot we vinden wel dat voor zo'n futiliteit: het aanstellen van een onderzoeksrechter in het Frans i.p.v. het Nederlands geen de minste invloed heeft in een geding. Bovendien Salah gelooft slechts in de wetten van Allah en dan staat ie er niet zo goed , want zoals gezegd lafaards dienen niet op maagden te rekenen en nog iets, die Allah is toch verkeerd bezig, want seks mag toch niet buiten het huwelijk. Een procedurefout!
Gisteravond werd het Journaal gedomineerd door het proces in Brussel waar ene Salah Abdeslam terecht staat. We keken zo net naar René Van der Gijp, die een grapje maakte over Bo Van Spilbeeck en René werd in Nederland behoorlijk door de mangel gehaald...Wat heeft dit nu met een proces te maken? Wel René reageerde en zei: " Als Bo het leuk vindt om in een mantelpakje te flaneren, dan heb ik het recht om daarmee te lachen, want ieder heeft recht op een mening!" Juist en daarvan willen we dan profiteren om onze mening in verband met Salah te profileren...We vinden die meneer (...) Salah een arrogante lafaard...Steeds het hoge woord voeren, maar vooral de anderen in het vuur jagen en zelf als het te heet wordt de plaat poetsen...de nieuwe Abou Jahjah laat ons zeggen.We dachten niet alleen aan René van der Gijp, maar ook aan prof. Alphonse De- Waelhens...Niet te geloven, want hij doceerde logica en geef toe toch niet het makkelijkste laat staan leukste vak.. en toch was Prof Dewaelhens zeer populair bij de studenten, want steevast werd ie de Fons genoemd..." Ga je morgen naar de Fons?"...
De Fons...
We moeten echter toegeven dat we niet al te veel van zijn colleges logica onthouden hebben. We vragen ons echter af of de rechters in de zaak Abdeslam niet logisch kunnen redeneren, want voor zover we weten zaten degenen die "rechten deden" ook bij de Fons. Zouden ze het verhaal van Kalief Omar niet herinneren? Vroeg de Kalief aan zijn generaal Amr ibn alAs in 642 :"Wat doen we met de bibliotheek van Alexandrië? Ofwel zijn de boeken daar in strijd met de Koran en dan is het ketterij, ofwel zijn ze overeenstemmig met de Koran en dus overbodig." De generaal dacht na ( echt...) en besloot: " Bib vernietigen!!!" Dus zouden we dat hier ook zo kunnen stellen: Salah wou absoluut naar het proces komen, maar weigert te spreken , dus of hij komt naar het proces en spreekt niet, of hij komt niet naar het proces en spreekt uiteraard ook niet...Bijgevolg...wat zou de generaal nu antwoorden. Heel waarschijnlijk: " In de cel laten, want alleen maar voordelen vooral financiële." Zelfs generaals kunnen gelijk hebben en eigenlijk wil onze (...) Salah maar opvallen...geef hem de kans niet, laat hem wegkwijnen in zijn cel en we kunnen nog verder redeneren ( allemaal dankzij de Fons) : meneer gelooft NIET in de rechtstaat, waarom staat ie dan steeds op ZIJN rechten? Als de rechstaat er niet is dan zeker de rechten van die staat niet...Misschien moet er nog meer logisch nagedacht worden, want sommige bakken het nogal bruin de laatste tijd...Niemand minder dan Paus Franciscus liep buiten de schreef. Hij vond het blijkbaar de plicht om ene Tayyip Erdogan een vredesmedaille te overhandigen.Het is dus niet alleen Julius II(1) die andere gedachten over de vrede had. Foei, bovendien is het al langer dan in de tijd van Popie Jopie dat we ons nog iets aantrekken van de Man in het Wit uit Rome.
(1) Julius II (1443-1513) was paus van 1503-1513. Hij had twee bijnamen: il terribile en the warrior Pope. Meer hoeven we er niet aan toe te voegen, zelfs de Borgia's laten we met rust...en zeggen dat we ooit zongen E Viva Pio, duocecimo...
Gisterenavond even een heerlijk tv-moment beleeft...In de uitzending van Blokken deed een dame mee met wat Ben een heerlijke naam vond: Dinska. Je gelooft het niet, maar meteen dachten wij aan het gedicht van Karel van den Oever: Dinska Bronska.
Geen haar op ons hoofd dacht dat de heer Crabbé daar dieper op in zou gaan, maar jawel...In de gebruikelijk stijl van : " Ben je genoemd naar het bekende Vlaamse gedicht..."? De dame, een psychologe wist het niet maar ze vermoedde dat haar grootvader er voor iets tussen zat, want hij was een man met smaak. Crabbé kon het natuurlijk niet laten om nog 's een sneer uit te delen, grootvaders die namen van kleindochters bepalen, maar wij vonden dat de psychologe gelijk had: grootvader had smaak! Erger was het met de tegenstreefster, die taal en letteren had gestudeerd ( Nederlands, Engels en Russisch), bij Q-Music had gewerkt ( is al iets minder uiteraard) en nu nog een lerarenopleiding zou afmaken. Op de vraag van de quizmaster of ze het gedicht " Dinska Bronska " kende, kwam de verlossing: " Het is allemaal zo lang geleden!".Geen excuus, bij ons meer dan 60 jaar geleden toen de leraar Nederlands het voor de eerste keer voorlas. Indrukwekkend. Karel van den Oever ( 1879-1926) was van Friese origine, want zijn voorouders waren midden 19de eeuw naar Antwerpen komen wonen. Bij de humaniorastudies raakte hij bevriend met Jozef Muls met wie hij later het literaire tijdschrift "Vlaamsche Arbeid" oprichtte. Van den Oever was een humanitair expressionist of m.a.w. de mens staat centraal in zijn oeuvre. Hij bleef ook het hele, nogal korte leven, Vlaams nationalist en katholiek wat toen ook reeds voor bepaalde heren niet te vergeven was... Nochtans het gedicht " Dinska Bronska" is een pareltje. Dinska zit in afwachting op de boot naar Canada een brief te schrijven . De beeldspraak is zo verrassend en vernieuwend na de golf die de Tachtigers over ons heen strooiden. Kameelbruin als de steppe, pruisisch blauw, blauw als fjordwater. Misschien eventjes zeggen dat dit gedicht meer doet bij de lezer dan het gelul van de politiek-correcten over de vluchtelingen die hen zo nauw aan het hart liggen. Dinska was een Poolse, maar ze droomde van Canada waar de appels groter waren, het koren hoger en geler dan in Plocka. Moj Boze, oh, mijn God.
Heerlijk moment, maar toch weer met de voetjes op de grond, want waar gaan het heen met de studie taal en letteren als niet één van de klassiekers gekend is...'t Is al zo lang gelden...als dat geen blaas van een excuus is. We raden de lezer zekker aan "Dinska Bronska" te lezen? Even Googlen.
We speelden het vaak, "Mens erger je niet..." en dat in donkere winteravonden, maar het heette toen anders: " Paardenspel". We hadden het gekregen toen onze grootouders stopten met hun café en het paardenspel vonden wij inderdaad wel leuk. Later kwam het spel als " Mens erger je niet" in de winkels en de paardjes waren vervangen door pionnetjes, maar het idee bleef hetzelfde. Erg graag speelden we het niet, want er werd niet zo veel een beroep op kennis en inzicht gedaan, maar eerder op het geluk... en zoals iedereen dachten we dat we niet voor het geluk geboren waren. We hielden dan ook meer van "Monopoly"...Maar goed, het voorbije weekend hebben we geen "Paardenspel" gespeeld, maar ons nogal gegerd. Het begon met " De zevende Dag" Het grote Witte Konijn" ( dat is de term in politieke milieus gebruikt) van Samen in Antwerpen kwam aan het woord.
...Niet emotioneel...maar met het hart...Hoe is dat?
Mevrouw Beels was eerst bij de politie in Mechelen, maar ze zou het nieuwe project, Samen, in de Scheldestad gaan steunen , want Van Besien( Groen) en Meeuws (SPa) hadden haar over de lijn ( die Meeuws had iets met De Lijn...) gekregen. Och arme, Samen gaf al spoedig de geest en de ex-agente moest kiezen. " Was de keuze moeilijk?", vroeg Phara..." Natuurlijk," antwoordde Beels," maar je mag je bij keuzes nooit door emoties laten leiden..." Het gesprek kabbelde een beetje verder zoals politici dat kunnen, dus ook reeds de onervaren Beels en toen zei ze plots: " Maar ik heb met mijn hart gekozen"...Juist, de eerste ergernis...Hoe heeft mevrouw van de politie nu gekozen, niet emotioneel, maar met het hart? Of was ze bij haar hart toch bij het gesoemel van SPa de laatste tijd en minder bij de politie correcte Groene rakker? Besluit, Beels is nog maar net bezig en ze slaat al spijkers met koppen. Wie zo sterk begint gaat het ver brengen...Na zoveel ergernis lieten we " De zevende Dag" voor wat het was ( Sorry, Phara) en bladerden even in "'t Zondagsje". Groot interview met niemand minder dan de Keizer, himself, van Oostende. Het spijt ons Madam Beels, maar de Keizer dat is nog van een ander niveau, maar je hoeft niet bang te zijn Oostende is nogal ver van Antwerpen en toch moeide Zijne Majesteit zich met de Antwerpse politiek. Zijne Excellentie vond dat men de SPa-voorzitter van de Signoren NIETS te verwijten heeft...dat ie ten onrechte aan het kruis ( natuurlijk...) werd gespijkerd , want wie heeft er al 's niet fakturen gesplitst? Wij kennen er drie die het nog nooit deden, onze vrouw en zoon en wijzelf, we waren slechts met drie in de kamer toen we het vroegen, maar toch...Ergernis: volgens de Keizer mag je sjoemelen, foefelen, frauderen als het in het belang van het goede doel is. Jawadde . De Keizer kan het weten, want in het boek " De Keizer van Oostende", staan ze allemaal (...) netjes op een rij."De helft gelogen", zegt de Keizer, maar van de 100 die vermeld werden zijn er dan toch nog VIJFTIG juist, niet mis...en om te eindigen : het Journaal: John Crombez: Bredene is de mooiste badplaats van de Kust ( Wablief?, Keizer). Er was een tijd dat "men" over het Negerdorp praatte...Plots dachten we dat John de Vlaamse Leeuw gingen zingen...Waar is de Internationale gebleven...? Ze zullen hem niet temmen. Een ouwe militant zei het dan :" Het moet gedaan zijn met dat modder gooien"...Wij zeggen : dat ze er voor zorgen dat er GEEN reden is om met modder te gooien...!!! Waar is het Paardenspel gebleven?
Misschien is niets geheel waar, en zelfs dàt niet ( Multatuli)
Wat is de waarheid...?Zelfs ene Pontius Pilatus wist er van mee te praten, want hij wist eigenlijk ook niet wie er de waarheid sprak.Terloops werd er naderhand omtrent Pilatus ook met de waarheid gesold. De kerk vond het maar al te prettig om te doen geloven dat Pilatus Jezus had niet mogen veroordelen en dat ie dat ook besefte en daarom zelfmoord heeft gepleegd. De geschiedenis werd alweer eens geweld aan gedaan wat in de Bijbel nogal eens gebeurd. Wie gelooft er nu eigenlijk nog verhalen die een eeuw na datum worden neergeschreven. Alle historici staan te drummen om te zeggen dat Keizer Augustus NOOIT een volksraadpleging hield. Weg kerstverhaal. Pilatus werd na een misstap naar Rome uitgenodigd om zich te verantwoorden bij Keizer C.N. Tiberius, maar gelukkig voor Pilatus was de keizer reeds in 37 na Chr. op Capri door Sertorius vermoord en moest hij zich niet bij de keizer verantwoorden. De nieuwe keizer G.C.G. Caligula ( Soldatelaarsje) had andere dingen aan het hoofd en stuurde Pontius naar Gallia met een duister openbaar ambt waar hij in alle vergetelheid stierf. Weg straffe Gods...Je moet niet vragen als de waarheid al in vraag wordt gesteld bij de man die de belangrije vraaag : " Quid est veritas?"stelde ...en het gaat maar door...In het tijdschrift Bruggelingen buiten Brugge ( januari 2018) werd de figuur Victor (Fikken) Depaepe besproken. Een gedreven Bruggeling die zijn leven zou geven voor de Brugse vissers. Hij ontdekte in midden de jaren zestig van de vorige eeuw in het Brugse archief een document uit de zeventiende eeuw:" Privilegie der Visscherie"
Karel II...
Hierin gaf de Engelse Koning Karel II de toelating aan de Brugse vissers de netten in Britse territoriale wateren uit te gooien.Jawadde...Cromwell had de vader van Karel II ( Karel I dus van de sigaren en Van Dijck) laten onthoofden en Karel II vluchtte naar Europa, maar mocht zich nergens vestigen en zeker niet van de Spaanse koning Filips IV, want die wou de Engelse marine niets in de weg leggen. Eindelijk kwam Karel II in Brugge terecht waar hij met een gevolg van zo'n 200 mensen een vrolijk leven leidde, hij werd zelfs lid van de schuttersgilde van St.- Joris...Ene ridder Arrazola de Onate zorgde voor hem en via de Brugse vissers kon ie gereld brieven naar Engeland sturen om de troon warm te houden. Toen Cromwell de plaat moest poetsen kwaam Karel II weer op de troon en was de Bruggelingen niet vergeten, vandaar het privilegie...Waar de Spaanse koning in de 17de eeuw bang voor de Britse marine , was de Belgische minister van buitenlandse zaken in de 20ste , ene Paul-Henri Spaak even bang van grote broer UK en ie deed er alles aan om Depaepe tegen te werken. Dus liegen maar, nochtans hadden de Brugse vissers alle recht, want de Engelsen hadden NOOIT het privilegie met een wet nietig laten verklaren...Toch wel, in 1998...Dus eigenlijk is liegen van alle tijden. De Zevende dag van zondag: ene Patrick Dewael... bleek een kerstenkind en politiek moet oprecht zijn waarheidsgetrouw ...en ga maar door. Maandag lazen dan in de krant dat Fientje Moerman ( als er een Nobelprijs van frauderen bestond...juist dan was ze super kandidate) een zeteltje in één of ander hooggerechthof krijgt. Het werd handig gespeeld, want Fientje neemt plaats onder een andere naam..Waarom sprak koorknaap Dewael daar niet over ? Waarom kaartte ie de leugens van De Gucht omtrent de voorkennis van te verkopen Fortisaandelen niet aan? Besluit: politici gebruikt het woord waarheid niet meer, want jullie hebben allemaal boter op het hoofd. Een leugenaar moet een goed geheugen hebben of wie steeds waarheid spreek moet een voet in de stijgbeugel hebben. Denk daar eens over na! Dank je . Terloops de grote Antwerpse klokkenluider van Samen, Meeuws of zoiets ( wat is waar...?) zakte nog maar eens door het ijs...
PS.-1 John Crombez , voorzitter SPa is boos, want NVa verklapte dat Meeuws ontslagen was bij de Lijn voor gesjoemel...of m.a.w : sjoemelen mag, de waarheid zeggen niet. Goed bezig John
PS.-2 Onze John vond het lekken van de frapatsen van Meeuws " middeleeuws" we vinden dat zelfs een voorzitter van een graaipartij niet het recht heeft de middeleeuwen te beledigen...Marsman eens lezen, John Bv : "Heimwee..."
Vergeten is een onwillekeurig vergeven....(Comtesse Diane)
We beginnen het nieuwe jaar een beetje triest, want wees 's eerlijk we hebben het eigenlijk allemaal al gehad, nietwaar. Vandaag verdwijnt de kerststal, want het gebeurt allemaal nog volgens de oude gebruiken. Slechts de dag voor kerstmis komt ie te voorschijn in tegenstelling tot bij vele anderen in de straat staat de kerstverlichting ( met rendieren en vette kerstmannen) al vanaf zeven december te flikkeren. Op 5 januari maken de drie koningen hun opwachting, slechts voor één dag, maar daarom niet minder aanwezig, bovendien de drie wijzen zijn nog erfstukken uit de winkel van moeder... Op de witte mantel van één van hen staat de aankoopprijs nog : 16 fr.Geef toe, wij hadden een koning hoger geschat, jullie ook? Nu we daar zo aan denken , dan stellen we vast dat we Drie Koningen ( Dertiendag bij ons in het dorp...) nooit zo'n leuk feest vonden.Echt.De leuke dagen waren voorbij meestal volgden korte koude winterdagen, Lichtmis was nog veraf...Jullie hoeven het niet te geloven, maar vanochtend werden we met die trieste gedachte wakker: " Zo'n 68 jaar geleden werden we nu ook alweer wakker in de muffe alkoof op de slaapzaal St.-Pieters van het St.-Rembertscollege..." Het was een klein zaaltje, waar de elite werd ondergebracht , als de lezer begrijpt wat we bedoelen...Eerlijk waar, toen brak er een echt barre tijd aan. Koude dagen, kan je je het voorstellen hoe je dan de warme langebuis kachel van thuis miste en moest in ruilen voor lange ongezellige tafels in de speelzaal met TL-lampen om van te griezelen...Gelukkig was de korte maand inderdaad kort, maar dan hadden ze (...) er voor gezorgd dat rond Lichtmis de retraite werd gehouden...Vier dagen lang met activiteiten in de kapel ( mis, lof, rozenkrans), sermoenen in de studiezaal en om te eindigen geestelijke lezing (1). De onkuisheid kwam vaak aan bod en vooral nu we vernomen hebben hoe de geestelijkheid daarmee in de tijd omging gruwelen nog meer. Inderdaad. Niet te geloven hoe voor ons Pasen een heerlijk feest werd...We moesten nog eerst de Goede Week doorworstelen, maar dan kwam het Alleluja...De verrijzenis namen we er maar bij al was het niet met overtuiging. Het is niet te geloven, maar vandaag de dag overvalt ons nog steeds die droefheid van de donkere weken. We nemen dan vrolijke boeken ter hand :"Een Lied in honderd Verzen: Maria Lécina.
Honderd klokken van Londen doen Londen bonzen
en vier kathedralen Genua
Maar geen brons kan zoo in het donker bonzen
als het hart van Maria Lécina
?Porqué, Maria?
We hebben ook Mei van Gorter weer bovengehaald: " Een nieuwe lente en een nieuw geluid: Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit, dat ik vaak hoorde voor een zomernacht, in een oud dorpje, langs de watergracht"
Dat het maar weer lente wordt...
(1)"Louteringsberg" was toen erg in de mode. Een boek van de Amerikaanse theoloog, Thomas Merton. Hij werd geboren in 1915 in het Zuid-Franse Prades en stierf in Bangkok 1968. Hij werd in 1949 priester gewijd en in het boek "Louteringsberg" (Prisma-pocket 1949) beschreef hij de zoektocht naar de bestemming van zijn leven. We hebben het ooit gelezen, maar eerlijk, we herinneren er ons geen bal meer van. Sorry
Sedert Adam zijn de dommen in de meerderheid...(Casimir Delavigne)
De uitvindingen zijn niet steeds een verbetering en zelfs deze uitspraak is zeer relatief...We bedoelen de uitvinding van de zapper of in de volksmond: " het bakske"...Wie herinnert er zich niet dat je steevast diende uit je luie stoel recht te komen om een andere zender te kiezen, gelukkig kon je in den beginne slechts naar BRT en ORTF kijken en was er dus niet veel keuze mogelijkheid ...maar je moest dan ook nog voor het juiste aantal "'lijnen" opteren...Als de kinderen groter werden, zorgden die dan wel voor de juiste keuze, meestal hun eigen gedachte...Dus het "bakske" heeft zijn voordeel, maar om Cruijff eens een beetje verkeerd na te zeggen: " Elk voordeel hep zijn nadeel"...Dus ook het "bakske", want zo "val" je ongewenst op een zender waarop onzin te zien is...Het is ons een paar dagen geleden gebeurd: we waren zappende en zagen vier mensen rond een tafel zitten en dit bleek het 4-programma " Komen eten" te zijn.We hadden nog NOOIT over het programma gehoord en een vriendin legde uit waarover het ging: Vier mensen komen bij elkeen van de deelnemers op bezoek en de gastvrouw, - heer, klimt achter het fornuis en bereidt een maaltijd ( aperitief, voorgerecht, hoofdschotel en dessert). De drie proevers geven daarna punten op gezelligheid en kookkunst. Na de vier testdagen krijgt de winnaar een mes als prijs. Neen niet om te moorden al dreigt het wellicht ook soms in de richting. Het was in de vooravond, vlak voor het avondeten, dus niets anders om handen en we bleven gefascineerd, later verbouweereerd en tenslotte woest kijken. Aanvankelijk bleken het allemaal fatsoenlijke lui te zijn die zich in kitscherige interieurs bevonden, maar zodra ze de mond opentrokken bleek het hek van de dam...en elk produceerde het eigen dialect en allen hanteerden ook geregeld Engelse stoplappen met als favoriet: " Oh my God!" Zo te zien zijn er nogal veel gelovigen in Vlaanderen wat de cijfers ook mogen zeggen... Je had de indruk dat de deelnemers vooraf enkele moeilijke woorden uit woordenboeken hadden opgeschreven om ze dan te pas en vooral ten onpas te debiteren. Zo vielen de termen "haute cuisine" geregeld, " een sterren-restaurant" waardig, precies of de dames en heren deelnemers daar dagelijks mee geconfronteerd werden...Wat ook opviel wie niet getatoeeerd was mag waarschijnlijk niet deelnemen en over de etiquette moest je alles weten. Zelf wisten ze er niets van, dat was te zien aan hun handelingen, het mes geregeld schoonlikken, de woorden met vorkgezwaai overstrepen, maar ze namen het woord al te vaak in de mond...Gelukkig was de avondboterham klaar en werden we dus door de gong gered...Alhoewel, want moesten we ons nu ook zo gedragen aan tafel en we zegden dus over de bloedworst: " Haute cuisine" en moeder de vrouw vroeg wat we mankeerden...en door jaren ervaring geleerd, zwegen we wijselijk...Eerlijk ene Pater Stracke sprak ooit eens over "Arm Vlaanderen ", maar Pater we zijn nog veel verder afgedaaldd en dat allemaal voor de kijkcijfers!!
Een haastig woord is gauw gezegd 'Nederlands spreekwoord)
Wat blijft er nog over van Kerstmis...Stafke Fabri heeft het eigenlijk mooi verwoord, maar ja, dat was maar om te lachen, nietwaar. Toch eventjes samenvatten:van driemaal per dag naar de kerk tot eten ( beter gezegd vreten...) tot je niet meer kan. Amen, neen, want vandaag de dag wil iedereen die zich (een beetje) belangrijk voelt ook nog eventjes het woord voeren tot het plebs...!Van Paus tot Koning, allemaal, we moeten ons inhouden of we misbruiken het reclamefilmpte uit de jaren tachtig van vorige eeuw: Koning, Keizer, Admiraal...Aangezien we voor een rustige Kerst kozen hebben we ons oor eens goed te luisteren gelegd...En er wordt wat onzin verspreidt...Op één of andere tv-zender kwam in een oecumenische dienst de predikant van dienst de lof van Sint-Jozef bezingen. We weten er alles van, want zeven jaar lang zaten we op internaat in het Sint-Jozefsinstituut en we weten over de timmerman alles. Dat dachten we , helaas we leerden bij...want zei de preker: " Jozef was een goede en bezorgde familievader. Hij was op weg naar Bethlehem met zijn verloofde Maria en hij zou haar daar te huwelijk vragen, want ze was zwanger..."We schrokken eventjes en vroegen ons wel af waarom ze daar in dat instituut elk jaar opnieuw bij een retraite Jezuïeten op ons loslieten die heel andere dingen over verloofdes en zwangerscpappen wisten te vertellen...Even later kwam de grote baas zelf aan het woord, urbi et orbi..." We moeten er voor zorgen dat de vluchtelingen zich welkom voelen bij ons"...Alweer, want ooit waren we in Rome en één van "zijn" Zwitserse Wachters wist meteen dat wij geen vluchteling waren, want we waren niet welkom in Sint-Pieters. Toegang verboden, we waren in shorts, maar lepe kerels die een trui boven de blote benen knoopten konden heerlijk de kerk in om dan direct de trui rond de nek te hangen. We waren toen door zoveel hyprocrisie verbolgen dat we ter plaatse die Wachter de huid volscholden. Het luchtte op, meer was het niet, maar aan de sobere kerstdiner begonnen we dan maar het gesprek in de richting te duwen om al die schijnheiligheid aan te klagen...Een soort late wraakoefening. We begonnen met de vraag: " Waarom begint het kerstverhaal met een historische fout?" Silte...Met een brede glimlach zeiden we: " Keizer Augustus heeft nooit een volkstelling uitgeschreven..." Een zoon vulde dan aan : " Er is nog meer vreemds aan het kersverhaal: Op 25 december wordt Jezus geboren, op 28 december laat Herodes alle boorlingen doden ( Onnozele Kinderendag...) , Jozef en Maria vluchtten naar Egypte en op 6 januari komen de drie Wijzen uit het Oosten naar de stal..." Er werd hartelijk gelachen, maar was het eigenlijk om te lachen ?, neen, maar je vraagt je toch wel af hoe ze er ooit in slaagden zoveel mensen al die vreemde dingen te laten geloven...Wellicht nog erger dat ene Mohammed het zo'n 600 jaar netjes overdeed.... Aan alle lezers alsnog een zalig kerstfeest. Onder de kerstboom lager vele boeken om ons zoet te houden en de bijbel niet meer te bestuderen, want het college historische kritiek leerde ons dat iets wat opgeschreven werd op basis van horen zeggen kon moeilijk de waarheid zijn.
Wie twee meesters dient, moet tegen één liegen (Spaans spreekwoord)
Het weekend is weer voorbij, gelukkig maar, want er werd weer wat afgelogen...Het begon allemaal met de " Zondag" ofte het gratis krantje van de Roularta-groep...Eigenlijk moeten we beleefd blijven, want jarenlang stonden we er op de loonlijst... Beleefd of niet, maar het was absoluut genen vetten. Voila! Ene Marianne Thijssen kwam er aan het woord. Marianne heeft een ferme job tot grote spijt van dat andere fenomeen: Kris Peeters. Marianne is Europees commissaris van werk, sociale zaken, vaardigheden en arbeidsmobiliteit...Jawadde.
De Kris had Eerste minister willen zijn, maar de blauwe vrienden waren ook verlekkerd op die Europese job en zegden:" Wij geen Europese commissaris, dan eisen wij het premierschap op..." Zo gebeurde en wij die dachten dat steeds de juiste persoon op de juiste plaats komt, maar het gebeurt dus ook anders... Sertdien loopt Kris nog steeds nukkig rond en loop ie verder steeds dwars te zijn...in het belang van het land en de partij uiteraard . Marianne is 61 jaar en dus wijs, nietwaar en daarom mag ze ook orakelen..." Over Catalonië wordt ALLEEN maar in Vlaanderen gesproken", laat ze optekenen in het gratis krantje. Haar uitspraak is ook van een gratis allooi of leeft Marianne in de wolken . Heeft ze de verkiezingen op Corsica dan niet gevolgd...52 % van de Corsicanen kozen voor de voorstanders van onafhankelijkheid...Macron zal het niet graag gehoord hebben. Onlangs zagen we een uitzending van de VPRO en wat de Bretoenen daar allemaal uit de botten sloegen, daar durven Vlaams Belangers niet eens van Dromen. De Schotten , de Basken allemaal zullen ze Marianne tegenspreken...Maar ja, een Spaans spreekwoord ( ook toevalig...) zegt dat wie twee heren dient, tegen één heer moet liegen...Marianne moet het standpunt van de partij dienen, dus moet ze liegen tegen de lezers van de Zondag...Mag dat wel liegen? Salomo, die wijze koning en Marianne niet onbekend zei: " De mond die liegt, doodt de ziel"...Eén troost voor Marianne in Psalm 116 staat: " Alle mensen zijn leugenaars"of zouden politici dan geen mensen zijn en om dat hoofsdtuk af te sluiten, maken we er zelf één: "Hoe meer zielen hoe meer leugens". In de Zevende Dag was het ook weer van me dat. Het drugs probleem in Antwerpen kwam aan bod . Ze zouden het allemaal eens oplossen zie...Slechts één man wist het beter , een geleerde prof van Gent: " We zijn volledig verkeerd bezig" Hij vergat steeds maar te zeggen hoe het dan wel moest...totdat ie eindelijk : " Meer straathoekwerkers en wijkagenten...!!!!" De burgemeester van Antwerpen reageerde: " Wat alle burgmeester overal al doen. Zo'n opmerking getuigt van kwaaie wil". De geleerde werd geeneens rood. De mortuis nil nisi bene...Wat komt dat hier doen, wel een tijdje geleden stierf een ander geleerde professor, de Ruyver. Ooit zou hij de Oostendse problemen oplossen...Het kostte de stad een miljoen. Het antwoord was: " Meer blauw op straat"...Problemen zijn nog steeds niet opgelost en van de doden niets dan goed, nietwaar...
P.S. Gisterenavond op NPO- 2 naar "Nieuwsuur" gekeken. Prachtige uitzending omtrent Catalonië...Zou Thijssen gekeken hebben alleen maar om te zien dat niet alleen in Vlaanderen over Catalonië gepraat wordt. Haar leugen is dus nog erger dan we aanvankelijk dachten. Foei , Marianne
Een meedelijdende chyrurgijn maeckt stinckende wonden (Spreekwoordenboek 1550)
De Vlaamse jeugd laat het afweten bij het " begrijpend lezen"...Waar ze vroeger bij de top van de wereld hoorden , zijn ze ver weggezakt en moeten ze zelf Nederland voor laten gaan. Een magere troost, de Walen en de Brusselaars doen het nog slechter. Zoals het past in Vlaanderen zullen er weer werkgroepen opgericht worden en alleen al van het woord werkgroep krijgen we het vliegend schijt om Brusselmans te citeren! TV kon niet achterwege blijven en zondag jl. was het van dat: een panel "wijzen" met minister van onderwijs, Hilde Crevits, ging de zaak eens bekijken. We keken er naar uit en eerlijk, we hadden het zelfs niet durven verwachten, het werd één grote ontgoocheling...Twee zinnen uit de hele discussie waren het noteren waard...:1) De leerkracht zit vaak met zo'n niet-homogene groep dat het moeilijk werken is en 2) een leerkracht moet zelf van boeken bezeten zijn om de leerlingen te kunnen bezielen...Voor de rest rond de potdraaierij en de meesten van de panelleden benaderen wellicht een boek zoals Johan Willen Frederik Werumeus Buning schreef in de inleiding bij de eerste druk van zijn "Maria Lecina, een gedicht in HONDERD strofen...:" Een criticus had de strofen nageteld en kwam aan 99 en schreef dit in zijn recensie...en vond het gedicht maar niets"...Buning had honderd strofen geschreven...en de criticus in het oog hebbende de laatste strofe weggelaten. Hij kreeg gelijk en voegde de 100ste strofe later toe...Wellicht kan het verhaal over hoe wij tot het fervent lezen gekomen zijn helpen...We zaten nog in de kleuterklas toen we ooit eens zegden: " Ik zou graag kunnen lezen om al die boeken uit vaders bibliotheek te kunnen lezen"...Zo veel waren het er niet, maar vader was lid van het Davdsfonds en bovendien ook lid van de Jeugdreeks van het Davidsfonds. We zouden nu nog " De geheimzinnig Hand" van Staf Weyts kunnen navertellen!! Bovendien was de onderwijzer van de dorpsschool wellicht ook overtuigd dat boeken lezen belangrijk was, want elke vrijdag na de speeltijd van drie uur las ie voor ( als we braaf waren en soms was dat wel een probleem...maar voor één keer, nietwaar...!): F.R. Boschvogel, Staf Weyts, maar vooral de Vlaamse Filmkes van John Flanders . Zelf begonnen we dan ook te lezen en dat was dan nog in de tijd dat boeken een leesnummer kregen: een V was voor allen, een IV voor reeds gevorderde lezers...etc...een II was gevaarlijk en daar vielen de werken van Graham Green onder , maar hij was katholiek en dat maakte veel goed...Moeder vond dat lezen niet goed was, want na school spurtten we naar huis om in de krant te lezen ( "Het Vrije Volksblad" dat dan later weer "Het Nieuwsblad" werd) in plaats van de tafel te dekken. " Is al dat lezen wel goed voor zo'n kleine snotter..." zei ze. Vader zweeg. Later zei een vrouw van een collega ons ook eens " Je leest te veel boeken", maar dat was toen we ontdekt hadden dat de christen democraten wel de redding niet zouden brengen, de nationalisten te eng dachten...en het socialisme wellicht de meest rechtvaardige gedachte was...Je moet niet vragen hoe de graaisocialisten vandaag de dag op ons hart getrapt hebben...We zijn blijven lezen maar bezielden blijkbaar de leerlingen...We zijn daar pas later achter gekomen...Elk jaar opnieuw kwamen ex- leerlingen voor de boekenlijst voor hun eindexamen ons om een boek vragen, want we hadden er zo enthoesiast over verteld: "Vergeten straat" van LP Boon," Het recht van de sterkste" van C. Buysse, "Grut" van Piet van Aken, "Adriaan Brouwer" van F. Timmermans, "Leven en Dood in den Ast" van S. Streuvels... Stel dat ze ons raad zouden vragen, dan zouden we zeggen het ligt aan de leerling zelf of ie wil lezen, maar help hem om boeken ter beschikking te stellen en zijn leeshonger voeden door enthoesiast te zijn... In het panel zaten allemaal droogstoppels geleerd te doen, ze hadden wellicht nog nooit een werk van Brusselmans gelezen...! Om te eindigen. Het boek dat me het meest "gepakt" heeft: "Bob Vredeveld wordt man" van Jan Kruysman. De politiek correcten kraken het boek nu af wegens de manier waarop hij het probleem masturbatie bij jongeren aanpakte, maar zijn heerlijke taal, rijke woordenschat en spankracht in het verhaal vergeten ze. Ze tellen dus ook het aantal strofen. " Het rijke Vlaamse Wielerleven" van Karel van Wijnendaele lazen we wel 20 keer als 't niet meer is...Dus niet wanhopen, nietwaar!
PS Wellicht zou het goed zijn bepaalde ouders het zwijgen op te leggen, want wij werden vaak ter orde geroepen over ons te enthoesiast zijn omtrent Buysse, Boon, Van Aken, Claus de Hartog, zelfs Van Schendel ( " een Zwerver verliefd, een Zwever verdwaald"). Onze leraar Retorica las voor uit het werk van Flaubert,Elsschot, Van Deyssel... en dus Maria Lecina van Buning: " Zij rees van hem op als een glanzend boegbeeld, het zweet stond haar op iedere borst. Toen vroeg hij Maria Pepita Lécina, of zij haar ogen niet openen dorst? Porqué, Maria? Toen ie dat las schreven we 1955...gelukkig moeiden vaders zich toen niet met lesgeven...want nu weten ze alles beter
De ene verandering is grondslag voor de volgende ...( Nicolo Machiavelli)
De veranderingen in het onderwijs zijn in Vlaanderen voor een jaar uitgesteld en naar het schijnt is iedereen gelukkig...Wij zijn uiteraard ook gelukkig, maar we zouden nog gelukkiger zijn indien ze de verandereningen definitief in de prullenmand zouden gooien...We zijn nog niet stok, maar ook niet piep meer, om Sonneveld eens na te apen, maar we hebben nogal wat veranderingen meegemaakt.
Machiavelli, heeft gelijk....
We zaten in de kleuterklas, bij zuster Achilla, toen de pastoor de nieuwe gebeden kwam voorlezen...het werd één van vervelendste schooldagen ooit. We mochten bovendien in het Weesgegroet niet meer zeggen : gebenedijd zijt Gij , maar gezegend bent U...We waren reeds naar het derde studiejaar "gepromoveerd" toen plots de spelling onder handen werd genomen...De lange klanken in een open lettergreep werden vanaf dan slechts met één teken weerge- geven...Zo, benen, draven...alleen de lange e-klank was de uitzondering: zee, mee vee, maar dan alleen op het einde van een woord. Een jaar lang dienden we voor ieder leesles de tekst in het leesboek te corrigeren. Leuk was ook anders , gelukkig werd ook de buigings-n afgeschaft al mocht ze wel nog in spreuken en zegswijzen worden gebruikt...Op naar het vijfde studiejaar: de oude, dikke catchesmus werd afgeschaft en daar was de nieuwe , maar wat er daarmee op het gebied van geloven veranderde weten we niet meer, slechts een paar weken voor we trouwden vrouw de dorpspastoor : " Ken je nog je catechesmuns" en de ondervinding had me toen al geleerd dat lachen niet steeds gezond is en dus zeiden we: " Ja". Na Parijs -68 waren er pedagogen die vonden dat we naar een anti-autoritaire opvoeding moesten streven. We herinneren ons een Panorama ( toen reeds) waarin zo'n echtpaar aan het woord kwam. Tijdens het interview nam hun ukkie de telefoon onderhanden. De reporter wou tussenbeiden komen, maar neen dat mocht niet...Wij dachten toen aan onze brave spruiten die in bed lagen wat het zou gaan worden des anderendaags als we hen telefoon, radio, grammafoonplaten zouden laten onder handen nemen...Die spruiten van zo'n opvoeding hebben nu wellicht zelf nakomelingen en zouden ze de opinie van hun ouders alsnog delen...? Spijtig dat we die mensen nu nooit meer aan het woord horen...Ook niet die dame '( "Nee, ik stond niet in het onderwijs, heb wel een onderwijsopleiding) die vond dat alle kinderen in dezelfde klas horen, slim, dom, achterlijk, gestoord...Het enige wat we hoorden of beter lazen was een stuk in het Nieuwsblad van een moeder die zei dat haar dochterje zo blij was dat ze naar haar eigen BLO-schooltjeterug mocht..." Ze ging eraan kapot, meneer"...Nu zijn we aan de grote kanonnen: de moderne wiskunde, gelukkig hadden we daar NIETS mee te maken, maar een oude rat in de wiskunde zei me ooit: " Met de klassieke wiskunde raakten we op de maan, wat gaat het worden met de moderne ?" Is ze niet afeschaft...? Het VSO...We gaven al een hele tijd les en in het VSO deden we voort, maar we hebben niet geweten of we anders les gaven...Al die geleerden die de leerlingen een vreemde taal willen aanleren zonder eerst de nieuwe woordjes in te pompen zijn verkeerd bezig... maar het duurt een tijdje voor ze het inzien...Het VSO is stilletjes begraven, maar als we de veranderingen ,die nu uitesteld zijn , bekijken dan is het alsof het VSO daar weer is...Machiavelli heeft dus gelijk...Nu we toch bezig zijn...over de huistaal...We beginnen met een vraag: Hoe komt het dat een vreemde voetballer die na een jaar voetballen in Nederland perfect Nederlands spreekt? We weten het: omdat ie steevast dag in dag uit met die taal geconfronteerd wordt: op training, maar ook thuis bij de abkker, de slager . Wat gebeurt er hier: de Clubs voeren het Engels als voertaal in...Bij GO zullen de kinderen in klas de thuistaal mogen gebruiken...Dat kan niet. Om degelijk les te geven is er rust nodig in klas, gezag is onontbeerlijk: als er dan in groepjes zal gevezeld worden in het Turks, Arabisch, Roemeens, Pools, West-Vlaams...wat moet de leerkracht dan doen...?Streng zijn, dat is de boodschap, steeds toegeven is een teken van zwakte: eerst de zondagmorgen naar de mis, dan de zondagavond, dan de zaterdagmis, of tenminste éénmaal op een dag in de week...Nu gaat er niemand meer...als het toch zo nauw niet stak, nietwaar...
Wij zijn geboren om de waarheid te zoeken (Michel Eyquem Montaigne)
We leven in een gelukkige tijd, alhoewel, we bedoelen dat bepaalde vreselijke dingen niet meer hoeven te gebeuren...zoals daar zijn: de grote schoonmaak. Wie de gezegende leeftijd bereikt heeft, zoals ze zo braaf weten te zeggen, zal zich die gebeurtenis uit de jeugd herinneren en vooral dat dit het moment was om je gedeisd te houden. Er was één groot voordeel aan, naderhand blonk het huis van boven tot ander, althans de kenners ( moeders, tantes, buurvrouwen ...etc) zegden dat toch. We moeten eerlijk zijn , want nu gebeurt het toch soms dat we van hogere hand de opdracht krijgen : " Je mag je bureau ook wel 's onder handen nemen"!!! Bureau is een eufemisme het is de ruimte op de bovenste verdieping , waarvoor de architect op het bouwplan geen naam had ingevuld en waarvan de kenners alweer ( vrouw, schoonma, moeder, zussen etc) zegden: " Hij ( dat zijn wij dan) kan er zijn bureau van maken!" Het is ons domein, we zijn er de baas als we geregeld orde op zaken stellen ( op bevel...). Eigenlijk zijn we wel een beetje blij dat het bevel komt, want telkens ontdekken we dan boeken waarvan we geeneens meer wisten dat we die hadden. Deze keer is het een boek van 1963 ( we waren toen een jaar getrouwd...) : "Het derde Rijk: Geboorte, Macht en Ondergang" van ene Prof. Dr. Michaël Freund. Uitgegeven door Universiteit voor Zelfstudie in 's Gravenhage. We wisten niet eens hoe wij daar aangekomen waren, echt waar van de boeken die bezitten weten we waar ze vandaan kwamen, gekregen, gekocht en ooit eens het geluk gehad dat een oud leerling ons kwam vragen of we de biblotheek van een overleden tante wilden komen bekijken ...het bleek de eerste vrouw van de Oostendse schrijver Karel Jonckheere te zijn geweest. Het was alsof we een schat hadden gevonden. We vermoeden dat het daar vandaan komt...Vooraleer we het begonnen te lezen gingen we op Internet op zoek naar Professor Freund, maar Wikipedia maakte er niet veel woorden aan vuil: Het is een Duits historicus ( ° Weilheim - Oberbayern 1902 - + Kiel 1972) en een fervent bewonderaar van Napoleon de Derde...Ondanks deze tegenvaller begonnen we te lezen...en het werd een openbaring. Nog nooit kregen we een zo'n duidelijk beeld over die hele periode...en Freund deed wat Montaigne ( zie titel) zei: de waarheid zoeken. Hitler had NOOIT aan de macht kunnen komen indien het Groot Kapitaal hem niet had gesteund. Indien Frankrijk en UK kordater hadden opgetreden en niet alleen aan de eigen profijten hadden gedacht. Indien Stalin niet zo'n valse hebzuchtige tiran was geweest. Indien Roosevelt de grote staatsman was geweest waarvoor we hem nog steeds aanzien...Bovendien legt Freund enkele details bloot die niet iedereen graag hoort. Dolf en zijn trawanten haalden veel van hun technieken om te tegenstrevers onder de knoet te houden uit de Franse Revolutie, Robespierre (1) en Saint Just (2) waren de grote voorbeelden. Dat zullen de Fransen niet graag horen wellicht. Ook Cromwell (3)wisten de nazi-bonzen te waarderen...Het dient gezegd dat Freund alleen Churchil als enige waardige tegenstander van Hitler aanzag, maar Winston vertoode vele machiavellistische trekjes . Ook ene generaal De Gaulle komt aan bod, een betwetrig ventje , dat overal wou bij zijn maar nooit de handen wou ( of kon...) vuilmaken. Het is fantastisch vlot geschreven, je leest het in één adem uit en als Cicero de waarheid sprak: Historia magistra vitae est (de gescheidenis is de leermeesteres van het leven) dan is dit boek meer dan het lezen waard: hoe vandaag de dag politici weer rond de pot draaien en alleen aan zich zelf en een beetje aan de parij denken, maar nooit aan het volk waar ze zo hoog ( zogezegd) mee oplopen: " Ik zal vechten tot Uw laatste druppel bloed"! Waar de grote schoonmaak toch nog goed voor is, nietwaar....!
(1) Maximilien Robespierre ( Atrecht ( Arras) 1758 - Parijs 1794) voerde van 1793 tot aan zijn dood een waar schrikbewind. Alleen in Parijs vielen er 2600 doden. Na de Slag bij Fleurus en de zege op de Oostenrijkers werd hij gearresteerd, veroordeeld en terecht gesteld
(2) Louis Saint Just ( Decise 1767 - Parijs 1794) vriend en trawant van Robespierre...Historici noemen hem nu " Angel of Death", we hij was zo wat de bedenker van het schrikbewind
(3) Oliver Cromwell (1599 - 1658) Leider van de opstand tegen Karel I...liet hem ook terecht stellen. Was de dictator van Engeland tot aan zijn dood...en spaarde de tegenstrevers niet. Zijn wet" Act of Navigation (1651) lag aan de oorsprong van de Britse heerschappij op zee tot in de 20ste eeuw.Zijn zoon Richard volgde hem op, maar werd vlug aan de kant geschoven en de dynastie met Karel II ( verbleef tijdens ballingsschap in Brugge) hersteld . Het lijk van Cromwell werd opgegraven: opgehangen, onthoofd en dan achteloos in de vergeetput gegooid...
Lachen is plezierig, maar de inspanning is mij te veel (Thomas Love Peacock)
Ze (...) maakten ons weer aan het lachen, eigenlijk niet, ze (...) probeerden het maar we vonden het te vermoeiend...Neen, we hebben het hier niet over de heer ( alhoewel...) Donald Trump of die andere blaaskaak van Noord-Korea, Kim Jong-un, want geef toe die spelen buiten categorie. Zelfs Joke Schauvliege laten we eventjes buiten beschouwing al deed ze ook haar stinkende ( excuseer...) best met haar maatregelen over de bossen. Neen , we laten de echte elite aan het woord of de lach, zoals je wil, want niemand is zo bedroefd als hij die te veel lacht ( Jean Paul Friederich Richter). Prins Bernard van Nederland , mag dan al een tijdje dood zijn, toch liet hij weer van zich spreken ...en velen kunnen er niet om lachen en de Duitsers zeggen niet om niets N(icht) L(achen) als ze een auto met Nederlandse nummerplaat zien.
De Prins Gemaal nog zonder anjer...
We weten het over de Prins werd/wordt veel geroddeld, maar hoe langer hoe meer weten we echter dat het eigenlijk niet zo zeer roddelen was, maar eerder de waarheid vertellen. Naar het schijnt had ie op elk continent buitenechtelijke nakomelingen. Toen ie ooit zijn dochter Beatrijs haar toch wel te losse levensstijl verweet ( echt...) , antwoordde de toekomstige koningin: " Jij moet praten"...Wat ze zei over de Lockheed - affaire weten we niet, kortom de Prins reed meer dan één scheven schaats, maar wat kwam er nu aan het licht? Wijlen de Prins Gemaal zou een portefeuille van meer dan 300 ( driehonderd) huizen hebben. En dan? Spaarzaam geleefd met wel elke dag een anjer in het knoopsgat...Doch nu kwam aan het licht dat de prins van vele subsidies zou geprofiteerd hebben die eigenlijk voor de aankoop van sociale woningen waren voorzien. Of het argument hij deed toch veel voor het land nu nog telt? We weten het niet en of er nog te lachen valt ook niet. We kennen nog families die aardige sprongen maken en het argument we deden veel voor de gemeenschap (mis) bruiken. Neem nu Graaf Lippens. Juist een graaf is geen prins, maar toch...De voorouders van de graaf gebruikten een oude Oostenrijkse wet ( van Maria Theresia of toch de Keizer Koster?) om gronden in te palmen. De wet: wie moerassen drooglegde, heide ontgon, mocht die gronden nadien als zijn eigendom beschouwen. Achteraf is het dan niet moedig om die gronden , als het onderhoud te duur werd/wordt, ze aan de gemeenschap te schenken. Hun grote voorbeeld Leopold II ( "de Krommen" geheten in visserijkringen in Oostende) heeft Congo toch ook aan de Belgen geschonken. Merci. In onze geboortestreek was er ook een dergelijke activiteit...Ene De Vriere van Belle( Frans-Vlaanderen) wist hoe je goedkope gronden van abdijen, kloosters, kerkfabrieken tijdens de Franse revolutie " zwart goed" genoemd kon kopen, maar liefst ver van je geboortestreek om je katholieke ziel te bewaren. Hij kocht in Beernem, " Drogebrood", " Miserie" , maar ook andere partijen. Als beloning werd hij in 1825 in de adel verheven door " Wij willen Willem Weg " . De zaak werd volledig geklaard met een een kleine letter en een accent: de Vrière. In 1830 werd de familie Belgisch gezind uiteraard. Allemaal om te lachen uiteraard, waren er in het begin van de 20ste eeuw die moorden niet geweest. Maar ze hebben zoveel gedaan voor de gemeenschap nietwaar...en nog. De zakken vullen!!!!
We beleven trieste tv-tijden en toch sprong ons hart van vreugde op, toen we op Canvas naar "Kinderen van de Collaboratie " keken. We weten het wel, we zullen weer met een scheef oog bekenen worden, maar we willen wel onderstrepen dat we naar onze vroegste kindertijd teruggrijpen...en dus toch nog een beetje onschuldig waren. Bovendien kunnen we heelder lijsten oproepen van bekende mensen (1) , bovendien politiek zeer correct, dezelfde mening delen die wij in volgende stukje zullen verdedigen. Bij het zien van bovengenoemd Canvasprogramma mijmerden we weer weg naar mei 1940. We schrijven hier alles neer vanuit de losse pols en waren bovendien te lui om de correctheid ( wat bijvoorvbeeld wat data betreft) na te pluizen. De achttiendaagse veldtocht liep naar het einde en de Duitse Luftwaffe oordeelde blijbaar dat het "nuttig" was om ons geboortedorp te bombarderen.
In mei 1940 brandde deze kerk volledig uit...
We zijn geen polemoloog en begrijpen dus niet wat daarvan krijgskundig het nut was, maar ze deden toch maar. De "jonge" dorpskerk (2) werd zwaar getroffen en brandde volledig uit. Vader en moeder baatten vlak bij de kerk de dorpswinkel uit en de winkel en woning bleven gespaard, maar de rest: stalling, magazijn, kippenren, duiventil werden in de as gelegd. Hoewel we slechts vier jaar oud waren blijven er nog flitsen van het gebeuren over of zoals je naar dia's kijkt, telkens je op het knopje drukt komt een nieuw beeld. We staan in de opening van de achterdeur en zien de vlammen door het dak slaan, het varken keelt onverdraaglijk hoog, de duiven vliegen scherpe bochten makend in de lucht...Volgend beeld: in de kelder van de pastorie rozenhoedje biddend en de pastoor die komt zeggen dat er geen redden aan is, dan Belgische soldaten die vaders fiets, een Alcyon, stelen, een Duitse soldaat, met takken op de helm (3), die komt zeggen dat we weg moeten en hij geeft met een zakje snoep, met het geladen fietsje van broer op stap tussen de marcherend soldaten naar Burkel, de dag nadien voor het raam met zus naar de rijen paarden en wagens kijkend...en de oorlog was voorbij...!Ondanks al die miserie, want ondertussen stalen de Duitsers de fiets van moeder en was de winkel leeggeroofd, groeide de bewondering voor de Duitse soldaten. Met grote ogen bewonderden we ze toen ze door de dorpsstraat marcheerden. Ze zongen " Heilie, heilo, halla"...We bootsten hun marsen na en keken vol verwondering toen ze des morgens met naakt bovenlijf aan het gymen waren...Het werd nog erger, want midden 1941 kwam een volledige compagnie ( of hoe heette dat in het Duits...?) in kwartieren...Ze bleven er anderhalf jaar. Geen mens begreep hoe zoiets kon, want Duitsland had toch vele troepen nodig. Ze raakten bevriend in het dorp, kwamen des zondags naar Hoger op ( de voetbalploeg) kijken, de legerarts verzorgde doorpelingen die ziek waren, ze kweekten hun eigen varkens...en lieten de mensen mee-eten van de legerkeuken...Na anderhalf jaar waren ze weg, naar het Oostfront zeiden de mensen en Willie, de kok en zeer geliefd bij de dorpelingen zou in Polen gesneuveld zijn. Veel later beseften wij hoe stevig de band was tussen de soldaten en bewoners. In de jaren zestig van vorige eeuw waren we samen met de vrouw afgezakt naar de dorpskekermis en het eerste wat iedereen vertelde..." dat de soldaat die bij de familie Van Kerrebroeck ingekwartierd geweest was naar de kermis was gekomen...." Hij had de beide dochters meegebracht en alras bleek dat de dorpsjeugd de oorlog al lang vergeten was ...en wij begrepen hen. Daaraan dachten wij toen de kinderen van de collaboreurs vertelden dat .ze met bewondering naar de Duitse soldaten keken en vrienschap met hen sloten...Zijn dat nu allemaal slechte Belgen? We vonden het een prachtig programma. Veel mooier dan Willy''s en Jeanetten, zelfs veel beter dan Quiz me Quick en Biker Boys en dus zeker geen reden voor de "maker" om zich te misdragen
(1) Jef Geeraerts schrijt uitvoerig in één van zijn romans ( we vermoeden " Nachtvogel") hoe ie als longe knaap onder de invloed van het Duitse leger was
(2) Jonge kerk...ze was sinds 1913 ingewijd
(3) Telkens als we bij Homeros lazen over de "helmboswuivende Hector" dan dachten we aan die Duitse soldaat
Alle mensen zijn inderdaad leugenaars, maar politici worden er nog voor betaald en wellicht is het daarom dat zij ( de politici) het liegen tot kunst verheven hebben... Het was meweer van dattem in het weekend... Het zal geen mens verwonderen maar de heer Trump beet weer de spits af...Op reis zijnde kon ie het toch niet laten...Na de schietpartij in Texas vond het grote licht dat Amerika zich gelukkig mag prijzen dat er zoveel wapens zijn, want was dat niet zo, dan waren er nog meer slachtoffers gevallen. Is er dan geen enkel jouranalist die hem kon vragen of die schietpartij zou plaats gegrepen hebben indien er minder of geen wapens bij particulieren waren..., want dan had de dader een geen gehad en de buur had er geen nodig gehad. Jean-Claude Junker, de whisky drinkende Europeeër kon niet achterblijven en vond dat de Spaanse regering er goed aan gedaan heeft de Spaanse grondwet te doen respecteren dus ook als de politie daarvoor op burgers moest kloppen, Jean-Claude? Een Spaans-verkozen Europees parlementslid, Esteban Gonzales Pons, kon dus niet achterblijven en begon zowaar Vlaanderen de les te lezen...vooral dan de NVa..., want die partij collaboreerde tijdens Wereldoorlog II...Jawadde, we wisten niet dat de NVa al zo lang bestond...Wat we wel weten is dat Spanje met aan het hoofd de grote democraat Franco de grootste Belgische collaboreur lange jaren veilig bescherming aanbood, bovendien was diezelfde Generalissimo goed bevriend met den Dolf , want dankzij de Stuka's van deze laatste kon ie de macht grijpen.
Franco en Hitler, de vrienden
Misschien even denken aan het kunstwerk, " Guernica" van Picasso. Bovendien de partij van Esteban, Partido Popular, nu geleid door Mariano Rajoy Brey, werd door een minister van Franco, Manuel Fraga, na Franco's dood opgericht en heette aanvankelijk Alianzo Popular. Redenen genoeg om over collaboratie te zwijgen me dunkt...Maar ook in België lullen ze verder. Nadat er weer vreselijke beelden over "dierenwelzijn" uit West-Vlaanderen ( we zijn nogal de provincie) werden getoond,verschenen er vreemde reacties in de pers. We verdenken degenen die commentaar gaven de beelden niet gezien hadden...maar zeg het dan, want het was afgrijselijk om Rodenbach eens na te zeggen: Kreupele beesten, cadavers , (bijna kale) kippen...en ga maar door. Luc Van Oirbeek van de Boerenbond geloofde het allemaal niet, want al die stallen waren goedgekeurd, dus. Maar Luc als na de keuring de boer er met de pet naar gooit, wat dan? Danny Coulier van de Landsbond der Pluimveehouders vond het allemaal overdreven, want de beelden werd des nachts gemaakt en dan mogen de beesten in kooien gestopt, dus was is er verkeerd. Om grappig te zijn, meneer Coulier moet hier niet spreken, want de beesten waarover het hier gaan, hadden bijna geen Pluimen meer. Natuurlijk is dat geen argument, maar wij zagen beelden waar de kippen, die nog leefden( alhoewel) rond waggelden...We vinden het mooi van Luc en Danny dat ze "hun mensen" verdedigen, maar er zijn grenzen. Misschien zijn ze nu wel blij, want zo staan ze toch maar leuk in een stukje samen met Trump, Joncker, Franco etc...Maar of dat een eer is, een heel ander verhaal, uiteraard.
Twee halve waarheden maken geen waarheid...( Multatuli)
Er gebeuren weer vreemde dingen in de wereld...De ene keer moet het zus , de andere keer zo en de heren ( sorry...) politici ( uiteraard ook de dames politica en ook sorry) trekken zich daar weinig van aan...Zo lazen we onverwacht weer de toespraak van de Brit Godfrey Bloom (° 22/11/1949) in 2013 voor het Europese parlement. Godfrey veegde de Europa- Parlementariërs duchtig de mantel uit, want de dames en heren zouden eens de belastingsfraudeurs aanpakken...Hij vond hen hypocrieten..., want ze zijn zelf, volgens Bloom, de grootste belanstinsfraudeurs . Politici kloppen het geld uit de zakken van de brave burgers om het naderhand te verkwanselen aan allerlei gekke projecten waar ze dan zelf rijk van worden, maar zelf betalen ze geen belanstingen, want ze kenenn de speciale deals, speciale belastinsdrempels, pensioenregelingen enz...enz...Dacht je dat de vroede dames en heren de waarheid van Bloom onderschreven...Neen, ze pasten de gewone techniek toe, maak de brenger van de waarheid belachelijk zodat ie "onwaar" schijnt en klaar is kees. In 2014 was Bloom als parlementariër af... Vandaag de dag worden weer veel halve waarheden en leugens verteld, want wie twee meesters dient, moet tegen één van hen liegen...en dit is een Spaals spreekwoord. Toevallig, maar vandaag de dag liegen de Spaanse politici erop los. Catalonië behoorde stedds tot Spanje. Neen, Catalonië was steeds een personele unie, maar bleef zelfstandige. De grote democraat Franco lijfde de Catalanen in. Daar hoorje de Spaanse politici vandaag de dan niet over spreken... Wat ook erg is...anderen blijken ook halve waarheden te verkondigen. Waarom mocht België in 1830 wat Catalonië vandaag niet mag: unilateraal zijn onafhankelijkheid afkondigen? Waarom mocht Kosovo plots onafhanelijk worden? Waarom mochten Tsjechië en Slowakije scheiden? Waarom mocht Oekranië plots scheiden van Rusland en zelf het grote Europese wonder, Guy " Keunetand" Verhofstadt
daar gaan speeches om de "rebellen" een riem onder het hart gaan steken? Dus altijd maar weer halve waarheden...Waarom mag Vlaanderen niet onafhankelijk worden en , Friesland, Bretagne, Baskenland ook niet. We zijn nu Europa en alles wordt vanuit Brussel gedirigeerd, als we nu met 27 of 32 wat zou het verschil maken...USA zijn ze met 50 en het lukt...Om eerlijk te zijn voor mij hoeft het eigenlijk, maar ze moeten op houden met halve waarheden te vertellen...de ene keer mag het of moet het zelfs, de andere keer niet. Ze vinden het dan vreemd dat de mensen het geloof in de politiek verloren zijn...!
Ook deze tijd zal eens de goede oude tijd heten (Godfried Bomans)
Wie zijn wij om Bomans tegen te spreken, maar dat neemt niet weg dat die moderne tijd toch soms "vervelend" kan zijn. We zegden het hier reeds dat humor het leven vaak iets makkelijker maakt, maar soms is het moeilijk te definiëren wat humor precies is...Het leven is meer maandagmorgen dan zaterdagavond vond Bomans...Geef toe je moet steeds een beetje nadenken...Zo denken we steeds aan een cartoon uit ons boek Nederlands die bij het hoofdstuk Humor afgedrukt stond: een oude pijprokende man zat met twee kinderen ( de kleinkinderen) in de luchtaven. Op de achtergrond het bord met de aankondigingen van de vertrekuren van de vliegtuigen en naast elke aangekondigde vlucht: delayed! Eén van de kinderen vroeg: " Vertel eens opa, hoe traag het in jouw tijd was om met een huifkar te reizen...!" Dat is echte humor (1)...De moderne tijd waar alles zo snel gaat, maar ze zaten heerlijk te wachten op een uitgestelde vlucht...We hebben het ook ondervonden hoe heerlijk die moderne tijd is...We moesten zaterdag naar een begrafenis van een jeugdvriend uit ons geboortedorp. We zitten stralend op de foto, gekiekt in het eerste studiejaar, beiden in matrozenpakkie van onze eerste communie.Later werd ie nog familie toen ie met de dochter van onze peter huwde...Ze stond overigens ook op de foto...Het naar de begrafenis gaan is helemaal niet doorgegaan, want het openbaar vervoer liet ons deerlijk in de steek. Ofwel kon je om halfnegen aan de kerk raken voor de begrafenis van halfelf of om halftwaalf. De lezer begrijpt wellicht dat het moeilijk is. Halftwaalf is te laat en halfnegen te vroeg, want in het dorp is er geen plaats meer waar je een uurtje rustig kan wachten...In onze kindertijd waren er dertien cafés ( we geven toe dat was veel), vier kruidenierswinkels, twee slagerijen, twee bakkerijen, twee smidsen , vier timmerwinkels om over de eierkutsers, melkboeren, fietsherstellers ,veehandelaren, kleermakers,schoenlappers ; mandenvlechters en bezembinders te zwijgen...Het dorp leefde. Nu is het een slaapdorp geworden...om Sonneveld na te zingen: " ze wonen in betonnendozen met flink veel glas, dan kan je zien hoe het bankstel staat bij Mien en haar dressoir met plastiek rozen..." We zijn niet geweest, want de VRT-weervrouw had bovendien vreselijk herfstweer voorspeld en we hadden geen zin om een uur in de regen te staan wachten...Gelukkig is er de moderne tijd, sarcastisch genoeg, nietwaar, zodat we een rouwmailtje ( bestaat dat woord) gestuurd hebben en naar het schijnt: iedereen tevreden, Wij niet, want wat is er heerlijker dan met familie, oude vrienden en kennissen te kletsen. Zelfs op een begrafenis...Louis - Paul Boon schreef het in één van zijn " Boontjes:" Erg dat we mekaar steeds maar terugzien bij begrafenissen"...Zouden politici daar niets kunnen aan doen?, maar nu hebben ze geen tijd,want ze moeten nadenken over de Bende van Nijvel (2) en hoe hun partij zonder kleerscheuren uit de heisa zal raken. Ooit, toen we nog jong en progressief waren, lazen we Vrij Nederland en elke week was daar ook een kleurkatern bij: de blauw geruite kiel. Daar lazen we eens hoe de Nederlandse regering er voor zorgde dat in elk dorp een horecazaak was. Om ze leefbaar te houden kregen de zaakvoerders extra belastingvoordelen wat in Vlaanderen alleen maar voor de rijken is wegelegd, maar daar kon men dan terecht om te wachten op het begin van een begrafenis, zullen we maar zeggen. Naderhand kon er ook nageluld worden over de dode en wellicht is dat even belangrijk om niet te schrijven: BELANGRIJKER. Zou Bomans gelijk krijgen: zal dat ooit de goede, oude tijd heten?
(1) Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet
(2) De kranten vragen waarom het onderzoek uit Dendermonde werd weggehaald...? Vreemd dat je nergens leest wie toen minister van Justitie was...Het was ene Wathelet (PSC'er) net als ene Vdb...Allemaal toeval...of toch niet?
De vraag die we in de titel van het stukje stellen boeit ons al een hele tijd en als we eerlijk zijn -- waarom niet eigenlijk ? -- hebben we er nog nooit een (voldoende ) antwoord opgevonden . Het begon allemaal toen één of andere "geleerde" het vak P.A.V. "uitvond"...in mensentaal: project algemene vakken om het makkelijk te maken alles moest aan bod komen, dus ook de pers...en zei Balzac niet: " Als de pers niet bestond dan moest ze uitgevonden worden"...al zijn velen daar nu zo zeker niet meer van. Aangezien we ook nog veel "freelancten" indertijd kwam in onze PAV-lessen de pers vaak aan bod. Toen reeds stelden we vast dat het zeer moeilijk was juist te bepalen wat nieuws was.
Het is een beetje als humor...Iedereen neemt vaak ( soms te veel) het woord in de mond en pas vooral op voor degenen die zeggen ( politici bijvoorbeeld) : " Niemand houdt meer van humor dan ik..." en twee minuten probeert ie een humoristisch programma van het scherm te halen...Net als voorzitters van voetbalclubs, zodra ze zeggen dat ze het vertrouwen in de trainer behouden, dan weet je dat diezelfde trainer des anderendaags de C-4 krijgt .Beide termen, nieuws en humor , probeerden we met boutades uit te leggen. Zei Gaston Durnez ooit: " Hond bijt man, is geen nieuws, maar man bijt hond wel"...Zou het VRT-prgramma daar de mosterd hebben gehaald...? Ernest Claes vond dat humor steeds een lach en een traan is...Als de vader van de Witte de soepterrine over zijn hoofd giet, dan is de lach voor de lezer, maar de traan voor de Witte of zoals de Duitsers zeggen " Wer trotzdem lacht...!" Natuurlijk is het allemaal niet zo eenvoudig, nietwaar...Nieuws...? We proberen: alle info van een zeker algemeen belang die tot dusver aan publieke belangstelling was onttrokken...Maar wie bepaalt wat er nieuws is, want leg twee kranten naast mekaar dan stel je wel vast dat ze een andere gedachte omtrent nieuws hebben. Zo spreken we over linkse kranten ,maar ook rechtse. De Morgen zou links zijn en Het Laatste Nieuw rechts . Wat is dat nu links en rechts...?De term zou voortkomen uit de nasleep van de Franse revolutie. In de Assemblée zaten de behoudsgezinden, clerus en adel, rechts van de voorzitter en de derde stand of de progressieven links...Al zijn er die beweren dat het Otto von Bismarck was die in Duitsland smalend van de linkerzijde sprak als er al eens iemand die ook toevallig links in de Reichstag zat hem durfde tegen te spreken. Hoe dan ook links zijn de progressieven, rechts de conservatieven en dan heb je nog de CD&V...! Nu vraagt de lezer zich uiteraard af waarom we dit stukje schreven? Juist...Inderdaad...Die nieuwgaarders, hetzij rechts of links...zijn die niet aan het doortrappen? Een hele week lang vulden ze heelder pagina's over ene Hein Vanhaezebroeck, hoe ie zijn haar in de plooi houdt, of ie problemen heeft met het kakken, zo ja welk? We vragen ons af of dat info is en van algemeen belang en of het aan ons niet mag onttrokken worden...of bondig gezegd is dat wel nieuws? Neen! Miljoenen mensen lijden honger in de wereld, in Amerika regeert en gek, wat er in Noord-Korea gebeurt daar zijn geen woorden voor, maar het nieuws in Vlaanderen gaat het over ene Hein, niet Piet, want zijn daden waren groot...Erg, maar veel erger is dat de Vlaming naar zo'n nieuws snakt . Bah...!
IN OKTOBER VEEL REGEN, VOOR HET KERKHOF ALTIJD ZEGEN
Eigenlijk hielden we altijd al van de maand oktober al zou de weerspreuk, als titel van dit stukje gebruikt, iets anders laten vermoeden, maar kom er zijn uiteraard veel mooiere spreuken omtrent oktober te citeren, maar wat verandert het aan de zaak ?Waarom we van oktober hielden...?We weten het niet. Als we terug mijmeren naar onze jeugd leek dat steeds een mooie maand: niet te warm, niet te koud, de dagen nog niet te kort, maar toch al kort genoeg om enkele uurtjes naast de lange buiskachel te zitten en naar de verhalen van weleer te luisteren...Maar er was nog iets en de lezer zal het wellicht moeilijk geloven, maar oktober was de rozenkransmaand...Juist, velen zullen alweer denken, wat krijgen we nou...Precies in die maand moesten alle leerlingen van de dorpsschool naar de kerk om tijdens Het Lof (1) de rozenkrans te bidden...
De priester zegende de gelovigen met het H. Sacrament op het einde van het Lof .
In de les geschiedenis daarenboven had de meester ons het belang van de rozenkrans(2) proberen in te prenten. Op 7 oktober 1571 had Don Juan van Oostenrijk de vloot van het Ottomaanse Rijk, die het Westen bedreigde, nabij Lepanto in de grond geboord. Het was een mirakel, want de Ottomanen hadden een veel sterkere vloot maar de Heilige Liga met Filips II van Spanje en Paus Pius V hadden ALLE gelovigen opgeroepen om elke dag de rozenkrans te bidden...Vandaar won Don Juan, waarvan we toen nog zijn andere capaciteiten niet kenden en moesten we ook nog steeds de rozenkrans bidden. Blijkbaar hielp ons bidden niet veel, want er zijn aardig wat Ottomanen langs gekomen en bovendien gebleven.... Later zouden er nog wakkere burgers geweest zijn die de Ottomanen te slim afwaren. Toen ze midden de 17de eeuw Wenen bedreigden en op een nacht de stad probeerden in te nemen, was dat zonder de waakzame bakkers gerekend. Zij merkten het gevaar op en sloegen alarm en de Ottomanen werden verdreven...De bakkers bakten die nacht dan een broodje in de vorm van de halve maan der Ottomanen en in de 19de eeuw nam een Weense bakker dat halfmaantje mee naar Parijs en daar heetten ze het " croissant"...Dat laatste verhaal zou eerder legende zijn, maar toch mooi...Ondanks het lof en de rozenkrans was de school toch om vier uur uit, maar anders moesten we als misdienaar om 5 uur alsnog naar het lof...en kwam er van voetballen niet veel in huis. Weet je wat er ook zo fijn aan oktober was...? Vader plukte in oktober het fruit en het hele huis rook heerlijk naar appelen en peren. We vonden oktober een heerlijke maand al zijn we van overtuigd dat U, beste lezer, na het lezen van dit stukje niet zal begrijpen waarom...maar toch is het zo...Oktober, gouden roos!
(1) Het Lof: Katholieke gebedsdienst met zang . Het Allerheiligste werd in de monstrans uitgesteld en aanbeden...Begon in de 13de eeuw en raakte na 1965 in onbruik. Het Tantum Ergo ( wij spraken smalende van tante marja) was een gekende psalm
(2) Rozenkrans: gebedssnoer in de Rooms Katholieke kerk met 5 grote en 50 kleine kralen . Werd driemaal gebeden ( 15 onzevaders en 150 weesgegroetjes) en soms slechts eenmaal zoals in het Lof
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Dat was gheselescap goet ende fijn, Het sceen teen moeste ghestorven sijn. Nu bestu in den troon verheven Claerre dan der zonnen scijn, Alle vruecht es di ghegheven.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors de doot, du liets mi tleven.
Nu bidt voor mi: ic moet nog sneven Ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven: Ic moet noch zinghen een liedekijn . Nochtan moet emmer ghestorven sijn.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Op de foto mijn familie: vader , moeder, mijn zussen Camilla en Maria, mijn broer Joris (+) en mezelf. Foto genomen tijdens de oorlog in 1943. Daaronder het gemeentehuis van Oedelem, mijn geboortedorp, Dr. Wyns noemde het één van de mooiste gemeentehuizen van Vlaanderen...
De vierde latijnse van het Sint-Rembertscollege in 1953 met klastitularis Jozef 'Basiel' Verstraete ( achterste rij...) op schoolreis in Brussel. Gehurkt helemaal rechts zit ikzelf.
In december 1958 speelden enkele Oedelemse jongeren het toneelstuk "Smidje Smee". De "acteurs" werden uiteraard voor het nageslacht op foto vastgelegd...Bovenste rij: (v.l.n.r.) Willy Beernaerts (souffleur), Antoine Dhaese(+), Antoine Depestel, kapelaan Demuynck, René Dewulf, Roger Vanhullebusch, (zittend v.l.n.r.): Roger Vandeweghe, Edward Gilliaert en Marcel Denaeghel
Mijn oude Roldersklacht (mei 1958) aan de Zoete Waters in Heverlee...Eern triest moment!
We zijn de 49de week van 2024
Herfstavond door Albert Verwey
Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven Staat, een geluid,in Schrift gepenseeld.
De Waterlelie door Frederik van Eeden
Ik heb de witte waterlelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht
Rijzend uit donker koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...
Een vrucht die valt door Karel van de Woestijne
Een vrucht, die valt... -- waar 'k wijle in 't onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan 't stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht die valt
Een vrucht. -- En waar ik sta, ten zatten levens-zome, vol als de nacht maar even stil; blind als de lucht hoe rijk ook aan 't verholen van mijne dromen, voel 'k -- lomer dan in 't loof der luideloeze bomen een vrucht die valt, -- mijn hart, gelijk een vrucht die valt...
'k Hore tuitend' hoornen.... door Guido Gezelle
'k Hore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen, blij en blonde kom, de navond is nabij, kom bij: zegene u de Allerhoogste, want de navond is nabij, kom bij: 'k hore tuitend hoornen en de navond is nabij, voor mij!
blinde non waanzin spon zacht geflonker in de ogen
donker
pracht
Nacht door Hermen Gorter
Het gras heeft den nacht al begonnen, de tuin is stil bezonnen. De hemel is onbezonnen, licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind...
In memoriam amici J. Campert door Louis de Bourbon
In de open dromen van den wreden dag heb ik jouw pijn gevoeld, jouw brandend leed, soms hoor ik in den nacht jouw stervenskreet en ik zie een blik die breekt, jouw laatste oogopslag.
Ik hef het glas. Ik zie den roden gloed van 't heulsap dat ons beiden heeft verheugd in vroegere nachten luid en licht van jeugd, maar sinds jouw dood smaakt alle wijn naar bloed.
En sinds jouw dood is alle licht te schel, elk vuur te heet, alle genot doet pijn en ik hoor in ieder lied dit bittere refrein: o, hart, jouw hart, o bloedrode rebel.
Louis de Bourbon (1908-1975)
Klik op de pijl onderaan laatste tekst om het archief op te roepen...
Haiku
Het jaar is gestart
en we beloven weer veel,
want we zijn zo dom!
(WVO)
Haiku
Het ouder worden
is zeker geen sinecuur
en je doet 't alleen...
(WVO)
Haiku
De vorst is weer weg,
bakken regen stromen neer,
helaas, godgeklaagd...
(WVO)
Haiku
De minister spreekt:
het zijn zeer droeve tijden,
de riem dient gesnoerd... (WVO)
Over mijzelf
Ik ben Willy Beernaerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wim van Oostveld .
Ik ben een man en woon in Mariakerke-Oostende (Vlaanderen ) en mijn beroep is leraar Nederlands - geschiedenis aan het VTI in Oostende en freelance journalist bij de Zeewacht .
Ik ben geboren op 26/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen en schrijven.
Schreef een roman " Het zwarte Schaap" die spijtig genoeg al uitverkocht is. Het vervolg staat op mijn Blog " De Tocht terug" Nu schrijf ik voor het Jaarboek " Bos en Beverveld" van de heemkundige kring van Beernem-Oedelem-St.-Joris .
Vandaag viel er een brief uit ons geboortedorp in de bus...eigenlijk heeft het na de fusies van de zeventiger jaren een andere naam, maar ja, daar hebben we al een beetje leren mee leven. Stel dat we er toen nog woonden, dan waren we over Flabbaert Buize gaan wonen. Dit terzijde. Het ( de brief) was een uitnodiging van de Heemkundige Kring " Bos en Bever" om naar de vernissage van de tentoonstelling op 1 maart 2018 in het Schepenhuys omtrent " de rije biercultuur" van weleer te komen. We horen het de lezer al vragen: " Was het dan zo erg?", wel we kunnen vertellen dat in het deel, of gehucht, zoals je wil, waar wij opgroeiden waren er slechts 13 ( dertien) cafés! 
Volgens meester Sven Mary zou Salah Abdeslam vrijuit moeten gaan, want er werd een bepaald document in het Frans opgesteld in plaats van in het Nederlands. Zou de meester zichzelf geloven...Bovendien begrijpt Salah geen Nederlands dus was men hem uitermate ter wille. Vraag is of ie zich in Parijs zou opgeblazen hebben , de lafaaard, indien hij had geweten dat ze in Brussel een procedure fout zouden maken. Volgens nog steeds diezelfde meester kan men Abdeslam niets verwijten, want hij schoot niet op de politie. Juist, meester, Salah doet nooit iets , zeker ook zichzelf opblazen niet, want er zijn altijd wel advocaten die hem via procedurefouten vrij zullen pleiten. Nochtans vragen wij ons af of vluchten voor de politie ,die je wil ondervragen, dat geen belemmeren van de rechtsgang is, dus verkeerd...
Gisteravond werd het Journaal gedomineerd door het proces in Brussel waar ene Salah Abdeslam terecht staat. We keken zo net naar René Van der Gijp, die een grapje maakte over Bo Van Spilbeeck en René werd in Nederland behoorlijk door de mangel gehaald...Wat heeft dit nu met een proces te maken? Wel René reageerde en zei: " Als Bo het leuk vindt om in een mantelpakje te flaneren, dan heb ik het recht om daarmee te lachen, want ieder heeft recht op een mening!" Juist en daarvan willen we dan profiteren om onze mening in verband met Salah te profileren...We vinden die meneer (...) Salah een arrogante lafaard...Steeds het hoge woord voeren, maar vooral de anderen in het vuur jagen en zelf als het te heet wordt de plaat poetsen...de nieuwe Abou Jahjah laat ons zeggen.We dachten niet alleen aan René van der Gijp, maar ook aan prof. Alphonse De- Waelhens...Niet te geloven, want hij doceerde logica en geef toe toch niet het makkelijkste laat staan leukste vak.. en toch was Prof Dewaelhens zeer populair bij de studenten, want steevast werd ie de Fons genoemd..." Ga je morgen naar de Fons?"...
Gisterenavond even een heerlijk tv-moment beleeft...In de uitzending van Blokken deed een dame mee met wat Ben een heerlijke naam vond: Dinska. Je gelooft het niet, maar meteen dachten wij aan het gedicht van Karel van den Oever: Dinska Bronska.
We beginnen het nieuwe jaar een beetje triest, want wees 's eerlijk we hebben het eigenlijk allemaal al gehad, nietwaar. Vandaag verdwijnt de kerststal, want het gebeurt allemaal nog volgens de oude gebruiken. Slechts de dag voor kerstmis komt ie te voorschijn in tegenstelling tot bij vele anderen in de straat staat de kerstverlichting ( met rendieren en vette kerstmannen) al vanaf zeven december te flikkeren. Op 5 januari maken de drie koningen hun opwachting, slechts voor één dag, maar daarom niet minder aanwezig, bovendien de drie wijzen zijn nog erfstukken uit de winkel van moeder... Op de witte mantel van één van hen staat de aankoopprijs nog : 16 fr.Geef toe, wij hadden een koning hoger geschat, jullie ook? Nu we daar zo aan denken , dan stellen we vast dat we Drie Koningen ( Dertiendag bij ons in het dorp...) nooit zo'n leuk feest vonden.
De uitvindingen zijn niet steeds een verbetering en zelfs deze uitspraak is zeer relatief...We bedoelen de uitvinding van de zapper of in de volksmond: " het bakske"...Wie herinnert er zich niet dat je steevast diende uit je luie stoel recht te komen om een andere zender te kiezen, gelukkig kon je in den beginne slechts naar BRT en ORTF kijken en was er dus niet veel keuze mogelijkheid 
Ze (...) maakten ons weer aan het lachen, eigenlijk niet, ze (...) probeerden het maar we vonden het te vermoeiend...Neen, we hebben het hier niet over de heer ( alhoewel...) Donald Trump of die andere blaaskaak van Noord-Korea, Kim Jong-un, want geef toe die spelen buiten categorie. Zelfs Joke Schauvliege laten we eventjes buiten beschouwing al deed ze ook haar stinkende ( excuseer...) best met haar maatregelen over de bossen. Neen , we laten de echte elite aan het woord of de lach, zoals je wil, want niemand is zo bedroefd als hij die te veel lacht ( Jean Paul Friederich Richter). Prins Bernard van Nederland , mag dan al een tijdje dood zijn, toch liet hij weer van zich spreken ...en velen kunnen er niet om lachen en de Duitsers zeggen niet om niets N(icht) L(achen) als ze een auto met Nederlandse nummerplaat zien.
We beleven trieste tv-tijden en toch sprong ons hart van vreugde op, toen we op Canvas naar "Kinderen van de Collaboratie " keken. We weten het wel, we zullen weer met een scheef oog bekenen worden, maar we willen wel onderstrepen dat we naar onze vroegste kindertijd teruggrijpen...en dus toch nog een beetje onschuldig waren. Bovendien kunnen we heelder lijsten oproepen van bekende mensen (1) , bovendien politiek zeer correct, dezelfde mening delen die wij in volgende stukje zullen verdedigen. Bij het zien van bovengenoemd Canvasprogramma mijmerden we weer weg naar mei 1940. We schrijven hier alles neer vanuit de losse pols en waren bovendien te lui om de correctheid ( wat bijvoorvbeeld wat data betreft) na te pluizen. De achttiendaagse veldtocht liep naar het einde en de Duitse Luftwaffe oordeelde blijbaar dat het "nuttig" was om ons geboortedorp te bombarderen.
Er gebeuren weer vreemde dingen in de wereld...De ene keer moet het zus , de andere keer zo en de heren ( sorry...) politici ( uiteraard ook de dames politica en ook sorry) trekken zich daar weinig van aan...Zo lazen we onverwacht weer de toespraak van de Brit Godfrey Bloom (° 22/11/1949) in 2013 voor het Europese parlement. Godfrey veegde de Europa- Parlementariërs duchtig de mantel uit, want de dames en heren zouden eens de belastingsfraudeurs aanpakken...Hij vond hen hypocrieten..., want ze zijn zelf, volgens Bloom, de grootste belanstinsfraudeurs . Politici kloppen het geld uit de zakken van de brave burgers om het naderhand te verkwanselen aan allerlei gekke projecten waar ze dan zelf rijk van worden, maar zelf betalen ze geen belanstingen, want ze kenenn de speciale deals, speciale belastinsdrempels, pensioenregelingen enz...enz...Dacht je dat de vroede dames en heren de waarheid van Bloom onderschreven...Neen, ze pasten de gewone techniek toe, maak de brenger van de waarheid belachelijk zodat ie "onwaar" schijnt en klaar is kees. In 2014 was Bloom als parlementariër af... Vandaag de dag worden weer veel halve waarheden en leugens verteld, want wie twee meesters dient, moet tegen één van hen liegen...en dit is een Spaals spreekwoord. Toevallig, maar vandaag de dag liegen de Spaanse politici erop los. Catalonië behoorde stedds tot Spanje. Neen, Catalonië was steeds een personele unie, maar bleef zelfstandige. De grote democraat Franco lijfde de Catalanen in. Daar hoorje de Spaanse politici vandaag de dan niet over spreken... Wat ook erg is...anderen blijken ook halve waarheden te verkondigen. Waarom mocht België in 1830 wat Catalonië vandaag niet mag: unilateraal zijn onafhankelijkheid afkondigen? Waarom mocht Kosovo plots onafhanelijk worden? Waarom mochten Tsjechië en Slowakije scheiden? Waarom mocht Oekranië plots scheiden van Rusland en zelf het grote Europese wonder, Guy " Keunetand" Verhofstadt
Ik ben Willy Beernaerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wim van Oostveld .