Aan de rechterkant kan je het Egidiuslied lezen van Jan Moritoen. Jan overleed te Brugge eind l416 of begin 1417 als lid van de gilde van de bontverwerkende lamwerkers. Hij was zelfs een bepaald moment schepen van de stad Brugge. In het Egidiuslied spreekt hij zijn overleden vriend en rivaal in de liefde lyrisch toe. Egidius en Jan Moritoen waren beiden verliefd op Mergriete. Na Egidius' dood trad zij in het klooster en liet de liefde van Jan Moritoen onbeantwoord.
P.S. Egidius was een gewaardeerd zanger en musicus. Egidius is het latijn voor Gillis.
Zoeken in blog
Zoeken met Google
Op de foto (1) zien we hoe Jan de tekens van een witchdoctor in Z.-Afrika intving. Op de 2de foto Jan en zijn vriend Norbert in Venetië
Bij bovenstaande foto: waar is de tijd ? Rustpauze tijdens de blok van 1959...Op de achtergrond het kerkje van " 't Vewt"...!
Bij de start van de tekst over het boek van Dirk Musschoot staat een foto van het dorp waar Jan woont, Nkodusweni...
Na de strijd door Pieter Nicolas Van Eyck
't Abrupt geratel zwijgt in 't duin Vreemd-stil is 't. Luwte en vogelzang; En 't kalm gedruis uit gindse tuin Van maaien, heel de middag lang.- De strijd beslecht, ligt alles neer. Maar toch, dit diepe hunkren weer:
Of 't hart,o, éénmaal voelen kon De milde, lieflijke zoen Van alle strijd in avondzon Door ceder-, roos- en berkengroen, En wolken, drijvend als een vlucht Van witte vogels door de lucht.
Loon door Hélène Swarth
Ik zong en zie! de beek gaf mij een dronk tot loning, De wijnstok, wijn, het koren, brood, Geen struik die mij geen bloem, geen bloem die mij geen honing, Geen boom die mij geen schaduw bood.
De zon gaf mij haar goud, de morgen haar juwelen En de avond, al zijn hemelrood. Maar wie mij had beloofd, zijn ziel met mij te delen, Gaf haar voor liefde en steen voor brood.
Jacqemijne Bolats werd te Leuven begraven in 1520 naast haar man en haar kind. Ze had bei met dezelfde liefde bemind, al haar dagen.
Ik heb haar zerksteen gevonden, op een regennoen, onder wat mos en veel gele blaren. Kinderen spelen er rond, en bij zomernacht paren geliefden hier hun bevenden mond.
Zij werd in Antwerpen geboren, - o mijn sterke stad, - wie voerde haar de Brabantse heuvelen over? Daar vond zij een man en won zij een kind, en de rust, onder mos en wat herfstig lover.
Want, toen God zag hoe volmaakt deze drie stonden in 't licht van rustig geluk, het jubelende kind,en dees vredige beiden, toen was hij als David, die wenend zijn zoon overwint. Hij kon deze kalme zielen niet scheiden en brak alle drie hun hulzen stuk.
Zie, zo lange tijd is aan elk mens gegeven, dat zijn woord rijpe tot lied voor Gods aangezicht. Hoe vaak het hernomen , geaarzeld, getracht, tot duidlijk en klaar klinke het rhytme dat door elk leven vleit; God luistert en wacht, de zanger verdwijnt, maar het zingen ruist uit in Gods wezenheid.
De morgenlucht is een bezoedeld kleed een bladzij met een ezelsoor een vlek
de stad een half ontverfde vrouw
maar schokkend steigert zij den hemel in als een blauw paard van Marc in 't luchtgareel
Berlijn
de zon is geel
Vader door Michel van der Plas
Vader, wat zou ik ervoor willen geven als je er af en toe nog eens kon zijn en een zondag kwam zitten in mijn leven bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.
Soms zie ik mannen van vijfentachtig (je weet wel waar) met een gezicht vol zon en zin, en dan denk ik godallemachtig als ik hem zo nog eens meenemen kon.
Want op de een of de andere manier leeft ik toch ook nog steeds voor lou: louw ogen wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier: en ik zag ze zo graag en keer genieten van al wat ze vol tranen achterlieten
Gij wast aan mij gelijk de winde... door Karel van de Woestijne
Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zomer streling van uw haar.
Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan.
o, 'k Ben geen sterke: moe-gedragen, verzwaart vaak de angst mijn levens-last; maar 't is mij waar 'k uw wasdom schrage, of blijde een échte steun me omwast
Zo reikt de liefde, o mijn beminde, verrijkt me uw liefde in vreze en vaar, - gelijk een geur'ge wentel-winde die sterkt en loont heur koren-aar.
Paradise Regained door Hendrik Marsman
De zon en de zee springen fonteinen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van den morgen scheert de wind als een antilope voorbij
zwervende tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van 't water, voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgeloos zingt langs het eeuwige water
een held're, verruk'lijke wijs:
'het schip van den wind ligt gereed voor de reis, de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen, de morgen en nacht twee blauwe matrozen - wij gaan terug naar 't Paradijs'
Ida Gerhardt (1905-1997)
De gestorvene door Ida Gerhardt
Zeven maal om de aarde gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zeven maal, om die éne te groeten die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan, schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die éne doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan -- zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
De Zwerver door Jan van Nijlen
Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen Tot op de heuveltop in het late licht, en voor mij kronkelen de duistere wegen Van 't avonddorp, dat daar verlaten ligt.
Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder? Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend. Ik mis alleen een vriendelijken schouder, Een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent.
Ik ben alleen voor gans mijn verder leven, Er is niets meer dat me aan deze aarde bindt. En toch, ik voel mijn hart onstuimig beven: Dààr staat een boom, dààr speelde ik als kind.
Jan van Nijlen (1908-1975)
De klok ( zie boven rechts) tikt gestaag verder...Mijn teller staat reeds op 72...!
Om alle teksten op het BLOG te lezen klik je onderaan de laatste tekst op de naar links gerichte pijl...
De Axa-man met twee gezichten en dit na meer dan 50 jaar, toen hadden we de Krüger-man...! Wat goed is blijft dus goed...
Haiku
De zon brandde fel
op het wit berijmde gras.
Ver is de lente... (WVO)
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
De vraag die we in de titel van het stukje stellen boeit ons al een hele tijd en als we eerlijk zijn -- waarom niet eigenlijk ? -- hebben we er nog nooit een (voldoende ) antwoord opgevonden . Het begon allemaal toen één of andere "geleerde" het vak P.A.V. "uitvond"...in mensentaal: project algemene vakken om het makkelijk te maken alles moest aan bod komen, dus ook de pers...en zei Balzac niet: " Als de pers niet bestond dan moest ze uitgevonden worden"...al zijn velen daar nu zo zeker niet meer van. Aangezien we ook nog veel "freelancten" indertijd kwam in onze PAV-lessen de pers vaak aan bod. Toen reeds stelden we vast dat het zeer moeilijk was juist te bepalen wat nieuws was.
Het is een beetje als humor...Iedereen neemt vaak ( soms te veel) het woord in de mond en pas vooral op voor degenen die zeggen ( politici bijvoorbeeld) : " Niemand houdt meer van humor dan ik..." en twee minuten probeert ie een humoristisch programma van het scherm te halen...Net als voorzitters van voetbalclubs, zodra ze zeggen dat ze het vertrouwen in de trainer behouden, dan weet je dat diezelfde trainer des anderendaags de C-4 krijgt .Beide termen, nieuws en humor , probeerden we met boutades uit te leggen. Zei Gaston Durnez ooit: " Hond bijt man, is geen nieuws, maar man bijt hond wel"...Zou het VRT-prgramma daar de mosterd hebben gehaald...? Ernest Claes vond dat humor steeds een lach en een traan is...Als de vader van de Witte de soepterrine over zijn hoofd giet, dan is de lach voor de lezer, maar de traan voor de Witte of zoals de Duitsers zeggen " Wer trotzdem lacht...!" Natuurlijk is het allemaal niet zo eenvoudig, nietwaar...Nieuws...? We proberen: alle info van een zeker algemeen belang die tot dusver aan publieke belangstelling was onttrokken...Maar wie bepaalt wat er nieuws is, want leg twee kranten naast mekaar dan stel je wel vast dat ze een andere gedachte omtrent nieuws hebben. Zo spreken we over linkse kranten ,maar ook rechtse. De Morgen zou links zijn en Het Laatste Nieuw rechts . Wat is dat nu links en rechts...?De term zou voortkomen uit de nasleep van de Franse revolutie. In de Assemblée zaten de behoudsgezinden, clerus en adel, rechts van de voorzitter en de derde stand of de progressieven links...Al zijn er die beweren dat het Otto von Bismarck was die in Duitsland smalend van de linkerzijde sprak als er al eens iemand die ook toevallig links in de Reichstag zat hem durfde tegen te spreken. Hoe dan ook links zijn de progressieven, rechts de conservatieven en dan heb je nog de CD&V...! Nu vraagt de lezer zich uiteraard af waarom we dit stukje schreven? Juist...Inderdaad...Die nieuwgaarders, hetzij rechts of links...zijn die niet aan het doortrappen? Een hele week lang vulden ze heelder pagina's over ene Hein Vanhaezebroeck, hoe ie zijn haar in de plooi houdt, of ie problemen heeft met het kakken, zo ja welk? We vragen ons af of dat info is en van algemeen belang en of het aan ons niet mag onttrokken worden...of bondig gezegd is dat wel nieuws? Neen! Miljoenen mensen lijden honger in de wereld, in Amerika regeert en gek, wat er in Noord-Korea gebeurt daar zijn geen woorden voor, maar het nieuws in Vlaanderen gaat het over ene Hein, niet Piet, want zijn daden waren groot...Erg, maar veel erger is dat de Vlaming naar zo'n nieuws snakt . Bah...!
IN OKTOBER VEEL REGEN, VOOR HET KERKHOF ALTIJD ZEGEN
Eigenlijk hielden we altijd al van de maand oktober al zou de weerspreuk, als titel van dit stukje gebruikt, iets anders laten vermoeden, maar kom er zijn uiteraard veel mooiere spreuken omtrent oktober te citeren, maar wat verandert het aan de zaak ?Waarom we van oktober hielden...?We weten het niet. Als we terug mijmeren naar onze jeugd leek dat steeds een mooie maand: niet te warm, niet te koud, de dagen nog niet te kort, maar toch al kort genoeg om enkele uurtjes naast de lange buiskachel te zitten en naar de verhalen van weleer te luisteren...Maar er was nog iets en de lezer zal het wellicht moeilijk geloven, maar oktober was de rozenkransmaand...Juist, velen zullen alweer denken, wat krijgen we nou...Precies in die maand moesten alle leerlingen van de dorpsschool naar de kerk om tijdens Het Lof (1) de rozenkrans te bidden...
De priester zegende de gelovigen met het H. Sacrament op het einde van het Lof .
In de les geschiedenis daarenboven had de meester ons het belang van de rozenkrans(2) proberen in te prenten. Op 7 oktober 1571 had Don Juan van Oostenrijk de vloot van het Ottomaanse Rijk, die het Westen bedreigde, nabij Lepanto in de grond geboord. Het was een mirakel, want de Ottomanen hadden een veel sterkere vloot maar de Heilige Liga met Filips II van Spanje en Paus Pius V hadden ALLE gelovigen opgeroepen om elke dag de rozenkrans te bidden...Vandaar won Don Juan, waarvan we toen nog zijn andere capaciteiten niet kenden en moesten we ook nog steeds de rozenkrans bidden. Blijkbaar hielp ons bidden niet veel, want er zijn aardig wat Ottomanen langs gekomen en bovendien gebleven.... Later zouden er nog wakkere burgers geweest zijn die de Ottomanen te slim afwaren. Toen ze midden de 17de eeuw Wenen bedreigden en op een nacht de stad probeerden in te nemen, was dat zonder de waakzame bakkers gerekend. Zij merkten het gevaar op en sloegen alarm en de Ottomanen werden verdreven...De bakkers bakten die nacht dan een broodje in de vorm van de halve maan der Ottomanen en in de 19de eeuw nam een Weense bakker dat halfmaantje mee naar Parijs en daar heetten ze het " croissant"...Dat laatste verhaal zou eerder legende zijn, maar toch mooi...Ondanks het lof en de rozenkrans was de school toch om vier uur uit, maar anders moesten we als misdienaar om 5 uur alsnog naar het lof...en kwam er van voetballen niet veel in huis. Weet je wat er ook zo fijn aan oktober was...? Vader plukte in oktober het fruit en het hele huis rook heerlijk naar appelen en peren. We vonden oktober een heerlijke maand al zijn we van overtuigd dat U, beste lezer, na het lezen van dit stukje niet zal begrijpen waarom...maar toch is het zo...Oktober, gouden roos!
(1) Het Lof: Katholieke gebedsdienst met zang . Het Allerheiligste werd in de monstrans uitgesteld en aanbeden...Begon in de 13de eeuw en raakte na 1965 in onbruik. Het Tantum Ergo ( wij spraken smalende van tante marja) was een gekende psalm
(2) Rozenkrans: gebedssnoer in de Rooms Katholieke kerk met 5 grote en 50 kleine kralen . Werd driemaal gebeden ( 15 onzevaders en 150 weesgegroetjes) en soms slechts eenmaal zoals in het Lof
Als je de waarheid vertelt, hoef je niets te onthouden...(Mark Twain)
De waarheid kreeg het weer hard te verduren, nochtans zijn er vele oneliners , ooit uitgesproken, maar ze sorteren blijkbaar weinig effect...Wat denk je van dit Turks spreekwoord: " Wie de waarheid spreekt, moet één voet in de stijgbeugel hebben"? of "De waarheid is datgene wat wij in staat zijn te geloven" , volgens Eric van den Steen.Volgens dan alweer de Romeinen was " Het einge wat de waarheid vreest, verborgen te blijven". Juist, de Romeinen hadden iets met de waarheid..." Vroeg Pontius Pilatus niet: " Quid est veritas"? We zijn nog steeds op zoek...helaas. Het voorbije weekend was het weer van me dat...Ene Soraya Saenz de Santamoria, vicepremier van Spanje verkondigde ook weer haar waarheid voor de TV-camera's. Terwijl je agenten brave burgers aan de haren uit het stemlokaal zag sleuren zei ze vol overtuiging dat de politie slechts haar plicht deed. Had ze ook haar ene voet in de stijgbeugel? Ze deed ons denken aan ene Mohammed Saïd al-Sahaf ( Comical Ali) terwijl de Amerikaanse tanks bij wijze van spreken over zijn tenen rolden beweerde ie stout dat er nog geen tanks zijn land waren binnengreden...De waarheid, nietwaar. Over Spanje en Catalonië liegen de politiek correcten ook. Spanje en Catalonië zijn nooit één geweest...er was wel een personele unie(1). Ene Franco, nu plots een grote democraat voor de politiek correcten, die Catalonië zonder inspraak inpalmde en de taal verbood. De daar juist genoemden gaan toch ook geen decreten van De Dolf weer doen invoeren toch? Bij ons was er ooit ene Piet Vermeylen, zoon van DE August, die voor zijn eigen bijnaam zorgde: Pietje de Leugenaar...Hij was Minister van Binnenlandse Zaken toen op 26 maart 1955 een grote betoging plaatsvond in Brussel .Piet had er alles aan gedaan om dit te verhinderen (2), alle extra-treinen verboden, betogende ambtenaren met ontslag bedreigd, een rijkswachtcordon rond Brussel gelegd. Toen toch honderduizenden door Brussel marceerden liet hij via het NIR ( de toenmalige nationale zender- omroeper dat er geen betoging was in Brussel en dat de CVP geeneens een betoging kon organiseren...
Erg heel erg, maar de Leugenaar is acheraf nog vaak minister geweest. De leugen loont zullen we maar zeggen zeker! Zelfs liegen om een oorlog te kunnen ontketenen mag...en dit is dan wel het ergste nietwaar. We schrijven 1870. De Spaanse troon is vakant en ene Leopold von Hohenzollern etc... was kandidaat en bovendien familie van Wilhelm I van Pruisen (3). Napleon III vond dat niet leuk en kon Leopold overtuigen dat niet te doen en Leopold gaf toe maar toen ene Franse minister, Vincent Benedetti, een telegram naar Leopold stuurde waarin hij vroeg omdat ook in de latere toekomst niet te doen, begon het. Bismarck onderschepte het telegram en "bewerkte " het telegram( Emser Depesche) tot een arrogante Franse vraag en lekte het naar de pers. Pruisen en alle Duitse staten op de achterste poten...en oorlog. Duitsland hakte in een jaar tijd de Fransen in de pan...en waar leugen alweer goed voor was. Spijtig dat politici de waarheid verder blijven verkrachten, nog spijtiger dat de burger al het gezever van de heren blijft geloven...Wat wist de grote staatsman Guy "Keunetand" Verhofstadt over Catalonië te vertellen...Leugens want hij moet opletten, anders gaat er misschien ook iets in Vlaanderen bloeien...Wie weet. Les? Geloof de politici niet vooral de mannen met een babyface ala Beke? Dubbelgevaarlijk!
(1) Personele Unie: twee of meer staten met hetzelfde staatshoofd , maar toch onafhankelijk zijn. Zo was de verhouding tussen het Graafschap Vlaanderen en het Hertogdom Brabant met Keizer Karel. We hadden hetzelfde staatshoofd maar waren niet samen
(2) Wat Vermeylen ook liet omroepen, er was een betoging..., want we waren er bij en dat was een heel verhaal. We vertellen het ooit eens...
(3)Voor de oorlog van 1870 was Duitsland over vele kleine staatjes verdeeld...met Pruisen als grote leider; door de oorlog tegen aartsrivaal Frankrijk groeide de samenhorigheid en Bismarck profiteerde en de eenheid van Duitsland werd een feit. Wilhelm I werd de eer- ste keizer en werd zelfs in Parijs gekroond, je moet niet vragen...14-18 moest er aan komen...!!
Weinigen verstaan de kunst oud te zijn...( François La Rochefoucauld)
Vandaag stond er in Het Nieuwsblad een lang artikel over het oud-worden...We hebben het niet gelezen daar we al met tram - 8 rijden en het niet meer hoeven te worden, maar al zijn, nietwaar. Daarom kunnen we dit stukje dan alweer schrijven, want het gaat over onze ergernis en we weten niet of er precies in bovengenoemde artikel daaromtrent iets geschreven staat en dus we kunnen er hard tegenaan gaan, nietwaar.
...zo heerlijk rustig....!
Na het ontbijt op zondag en de wekelijkse wasbeurt durven we nogal eens naar "de Zevende Dag" te kijken en nu zullen we het zeker elke week doen daar Phara de Aguirre achter de micrafoon zit. Er was een groot debat over Jeugdzorg en wie zat er in het panel ( volgens van Dale bestaat een panel uit deskundigen...)? Niemand minder dan ene Freya Vandenbossche dochter van de graaisocialist bij uitstek, Luc...We moeten toegeven geld is ook Freya beste kant, want ze zat voortdurend te emmeren dat er meer geld naar de jeugdzorg moest. Nochtans gooide Freya, nog niet zo lang geleden, aardig wat euro's over de balk zodat we nog met een ferme eurotaks opgezadeld zitten... Gelukkig zal "onze ( we kunnen er ook niets aan doen...) Bart Tommelein de zaak oplossen. We geloven Bart niet, want als je zijn uitleg leest dan moeten de bedrijven op zijn kar ( sic) springen om meer groene energie te leveren en dan zal het wel lukken. Bedrijven die zo maar op karren zullen springen, we geloven het niet of het zou moeten zijn dat Bart premies in het vooruitzicht stelt zoals Freya het deed, maar zal de put dan niet groter worden ? Natuurlijk moest ook Theo Francken nog eens onderuit gehaald worden . Volgens Eric Van Rompuy, broer van Herman en nog steeds kwaad en kregelig omdat zijn partijgenoot, Leterme, hem GEEN ministerpost bezorgde, is Francken onethisch bezig en moet er uit ( waar uit...?), want hij werkt samen met de dictator van Soedan. Erg, inderdaad heel erg, maar is Eric vergeten dat in een nog niet zo ver verleden de grote staatslieden van zijn partij ( toen CVP geheten...), Wilfried Martens, Leo Tindemans en Renaat van Elslander bij de andere grote Afrikaanse "democraat" Joseph Mobuto of is het Se Se Ko( Haan die geen kip met rust laat...)(?) aan tafel zaten, waarschijnlijk om over de wijven te klappen. Om de Vlamingen helemaal te kleineren kwam er nog een band " Viva Bomma, patatten met sauciesen" zingen . "Koest, Eric, in je kot ", zouden we zeggen en doe als je grote broer: ga met pensioen...! Natuurlijk moest Dirk Van der Maelen (°1953) ook nog zijn zegje komen doen, want Francken is niet goed bezig. " Hoe zou U de zaak aanpakken?," vroeg Phara. " Ik zal U zeggen wat ik NIET zou doen..." antwoorde Slimme Dirk. " Excuseer," kwam Phara tussen " dat vragen we niet, we vragen hoe het zou aanpakken"...Toen kwam er een rond de potdraaierij dat in ieder handboek van politiekgezwets moet staan en het grote SPa-licht ging af als een gieter en zat in een hoekje dom te zijn . Mogen oude mensen zich ergeren...?Wij hadden alvast een leuke zondag vooral daar Sagan de Belgische dikke nekken netjes in het hemd zette...tot grote droefenis van Michel Wuyts die zich alweer positioneerde (1) en de tenen uitkuiste.(2)
(1) Van Dale vermeldt dit woord nergens
(2) idem dito van deze spreuk. Besluit Michel Wuyts heeft een eigen taaltje ontworpen...Hoe lang zal de VRT taaladviseur dat nog toelaten...?
Laten we beginnen met ene heer Charles Michel te feliciteren, want "zijn" Nederlands wordt hoe langer hoe beter. Wat? Ja, want de heer Michel wees overigens met reden staatssecretaris Franken terecht omdat ie het woord (op)kuisen had gebruikt. Juist...Het was in de derde latijnse dat wij in het boekje "Taalzuiveringen" van Pater Joris Noe S.J.(1913-1982- leerden dat kuisen in correct Nederlands slechts in de overdrachtelijke zin kon worden gebruikt zoals: " Hij spreekt een gekuiste taal". Verder gebruiken we poetsen, schuren, reinigen, schrobben, zemen etc...Bravo voor Michel, correct Nederlands MOET, maar ja, Vlamingen laten het nogal eens onder zich heen lopen ondanks de verwoede pogingen van ene Joos Florquin...zijn er nog steeds solden! Maar we gingen het over politici hebben, nietwaar...Na hun dood , niets dan goed en daarom krijgen ze vaak een standbeeld, maar over standbeelden schreven we al onze mening, bovendien na het programma "Reizen Waes" zagen we hoe ze in Noord - Korea met standbeelden omspringen, maar dat kan toch niet blijven duren, nietwaar. Vandaag de dag echter moeten de politici zelfs nog niet sterven om heelder ladingen "goeds" over zich heen gestort te krijgen. Het is vreselijk..
Niets dan lof...voor Laurette..., maar geen Nederlands...
.Ene Laurette Onkelinx gaat de politiek verlaten, snik, snik, snik. Met veel emotie hield ze een persconferentie en weende tranen met tuiten, maar des anderendaags barsten de kranten van de lofbetuigingen...Dat haar eerste vent het dipolmatenkoffertje gebruikte om wapens en drugs te smokkelen, telde niet meer, dat haar tweede vent met zijn advocatenkantoor voor duizenden euro's opdrachten kreeg van haar ministrieel kabinet, eigen familie eerst, nietwaar,maar dat ze NV'a-politici met nazi's vergeleek en dat ze de stiefels van de gestapo hoorde, was er teveel aan, maar toch kon je niets van dat alles des anderdaags na haar bleitsessie lezen...Bovendien zweeg ze naderhand als vermoord over de NV'a-nazi's toen aan het licht kwam dat de vader van haar man een duchtig Nieuwe orde- verleden had. Haar verdedigers vonden dat je niet verantwoordelijk bent voor wat je voorouders deden...Juist, maar voor NV'a'ers tellt dat niet of toch...? We leven al lang in een land van de twee gewichten...Erg...Om te sluiten, willen we minister Crevits er op wijzen dat ze geen duaal onderwijs moet opstarten, want het bestaat al meer dan vijftig (50) jaar...of heeft mevrouw nog nooit over leercontracten gehoord, of deeltijds onderwijs of vormingsinstituten( nu Syntra)? Neen, spijtig en terloops hoe gaat ze de lessenroosters opmaken als de ene leerling in een klas vandaag en anderen des anderendaags op het werk moeten zijn...?Nog dommer dan het iederéén gelijk-systeem...zal mevrouw ook nil nisi bene krijgen op het einde van de rit? Of een standbeeld in Torhout naast Karel Van Wijnendaele?
(1 ) Eén der zes Griekse wijzen. Leefde in de zesde eeuw v. Xus en van hem zijn een twaalftal oneliners bekend waarvan de titel van dit stuk er één is
Wie geen vrede wil, zal oorlog krijgen...(Tarquato Tasso)
Vandaag de dag wordt er nogal veel ( ...te...?) over de Grote Oorlog gesproken en geschreven...We hoorden onlangs nog iemand zeggen dat die Grote Oorlog de Ieperlingen geen windeieren legt, maar of ze er toen, zo'n 100 jaar geleden, ook zo over dachten is uiteraard een heel ander verhaal, uiteraard.Dat zetten ons aan het mijmeren en we kwamen op het idiote idee wat zou er gebeurd zijn als de Koning der Belgen, ene Albert I, de Koning Soldaat, de Pruisen geen stro in de weg had gelegd en ze vrije doorgang naar Frankrijk had verleend? Nederland is sluw uit de Grote Oorlog gebleven, want in augustus 1914 waren de Duitsers bij de inval in België bij een wegvergissing op zeker ogenblik 30 kilometers op Nederlands grondgebied geraakt. Ze keerden terug, maar de Nederlanders gebaarden van kromme haas (sic) en bleven uit de grote brand...Kon België dat ook niet gedaan hebben? Aan de Duitsers zeggen het mag niet, maar ze toch doorlaten. Als twee stoere binken op de speelplaats aan het vechten slaan dan moet je als grut niet gaan moeien...Bovendien die oorlog moest er nooit gekomen zijn, indien bepaalde mensen meer vrede hadden gewild..., maar wie ze niet wil krijgt uitaraard oorlog, maar moet het grut daar ook voor boeten?
Gavrilo Princip (1896-1918)...Het begon allemaal met hem...moord is NOOIT goed
Op 28 juli schiet ene Gavrilo Princip de kroonprins, Franz-Ferdinand van Oostenrijk en zijn madame Sophie Chotek in Serjajewo dood. Als de keizer van Oostenrijk Joseph I ( 1830-1916) het nieuws verneemt, reageert hij aanvankelijk niet en zegt later: " We zijn ervan af", want hij had niet zo zeer voor de Franz, de fuiver, die bovendien beneden zijn stand was getrouwd...Maar...De Oostenrijkse minister van Buitenlandse Zaken, Leopold Berchthold, was een havik en wou al lang de Serviërs een les lezen en bezorgde deze laatsten een onaanvaardbaar ultimatum. Toen begon het familie-opbod: Nikolaas II neef van Georg V , Wilhelm II kleizoon van queen Victioria en neef van trarina Fjodorovna keerden allemaal terug uit vakantie uit Blankenberge als we tenminste ene Raymand Brulez mogen geloven in zijn boek " Het Huis te Borgen". Ze hadden weinig zin in oorlog maar zoals het bij verkopingen gaat, de ene doet een bod en de andere wil zich niet laten kennen en het spel zit op de wagen: de Oostenrijkders dreigen tegen de Serviërs, de Russen steunen de Serviërs, de Duitsers dreigen tegen de Russen en de Fransen steunen de Russen...Eigenlijk wil de Tsaar gebiedsuitbreding in de Balkan, de Fransen wil wraak voor 1870 en de Britten willen de Duitse Kriegsmarine kelderen...Dat zijn de ware redenen. Hoe België er in verzeild raakte? In Duitsland bestond er een Schlieffenplan. Bij een oorlog tegen Frankrijk moest via een beweging vanuit België de Fransen in de rug worden aangevallen. De Koning der Belgen weigerde zich beroepend op " un chiffon de papier" waar de groten der aarde de neutraliteit van België waarborgden...Nochtans kende hij wellicht de echte redenen van het opbod...en had ie beter de groten laten vechten...zonder zelf deel te nemen en een korte Duitse doorreis toe te laten...Wat zou er beurd zijn? Wellicht zouden de Fransen de confrontatie met de Pruisen verloren hebben. Zou Engeland meegedaan hebben? Neen, want ze moesten België niet beschermen. We vermoeden dat Oostenrijk en Rusland zouden ingebonden hebben...Dus in plaats van een Grote Oorlog zou het een Duits-Franse confrontaite van korte duur zijn geworden. Voor België geen slachtoffers, geen oorlogsschade...Zou Dolf aan de macht zijn geraakt in Duitsland daar het verdrag van Versailles er niet zou geweest zijn...? Mochten al de grote genoemde bonzen de boutade van Torquato Tasso gekend hebben, dan zou het vrolijker geweest zijn...! Het waren slechts mijmeringen, maar toch!
We geloven niet dat er vandaag de dag een woord bestaat dat meer gebruikt wordt als discriminatie...maar bij de meeste mensen is er duidelijk een verschil in de betekenis van het woord...Vooral de politiek correcten ( of degenen die denken politiek correct te zijn...) leggen vreemde accenten
Zo was " De Morgen" er als de kippen bij om de gebeurtenissen van het jongste weekend in Borgerhout aan de hand van foto's te gaan interpreteren...en met een belerend vingertje richting politie te wijzen. Nu weet toch het kleinste kind dat een vriend van hen, ene Joseph Stalin, aardige trucjes met foto's uithaalde...Zo is er nog meer en we verwijzen naar de notoire Nederlandse voetbalkenner, Johan Derksen, die beweerde dat " ...als je in Nederland het woord Marokkaan uitspreekt ben je al een racist..." Volgens Derksen kan een voetbalteam niet functioneren met te veel Marokkanen...Het kot was te klein, toen Derksen jonge Marokkaanse spelers ging interviewen gaven die ruiterlijk toe dat het inderdaad steeds de bedoeling was om het de autochtone spelers het leven zuur te maken om de boel " over te nemen"...Stilte op alle fronten...Alleen maar om te zeggen dat discriminatie een rekbaar begrip is geworden. Een tijdje geleden lazen we in de krant dat de stad Hasselt van plan is om een "woontoren" te bouwen alleen voor min 32-jarigen. De lezer kan het al raden: met de scherpste pennen in de strafste azijn gedrenkt werd over discriminatie geschreven. Eerlijk, als betrekkelijk oude man, vonden we dat eigenlijk ook wel een beetje, maar er is echter meer waarom we het geen goed idee vonden...In de middeleeuwen hadden ze de gewoonte om alle vaklui in dezelfde straat te doen wonen, want daar ze hetzelfde vak beoefenden was dat makkelijk bij het aankopen van grondstoffen, gebruik van dezelfe materialen...vandaar dat bv in Brugge het nog te zien is in de straatnamen: Witteleertouwersstraat, Zwarteleertouwersstraat, Vulderstraat , Beenhouwersstraat ook bepaalde bevolkingsgroepen gingen in dezelfde straat woen : Vlamingsstraat, Spanjaardenstraat...Naar het schijnt bleek dat eigenlijk niet het juiste idee, want de jaloezie onder de beroepsmensen leidde tot hoogoplopende ruzies. In de jaren vijftig van vorige eeuw bouwden ze vele woonwijken, nu hebben ze heelder wijken met allemaal oude huizen die allemaal gerenoveerd moeten worden. Een hele wijk op stelten...In de woontoren in Hasselt zullen slechts jonge mensen wonen , maar jonge mensen worden oud...dus binnen afzienbare tijd zal de woontoren een bejaardenhuis zijn geworden...Dus niet alleen om de discriminatie tegen te gaan is er nog wel een reden om de toren niet te bouwen. Om te besluiten willen we zeggen dat we veel minder het woord discriminatie moeten gebruiken. We gaven reeds het voorbeeld: een rij op de speelplaats van een Vlaamse school. Een leerling van duidelijke Marokkaanse afkomst staat voortdurend te tateren. De leraar berispt hem, tevergeefs...tot een straf volgt. De leerling: " U ( hij was nog beleefd) bent een racist...". De leraar: " Neen, indien ik je niet had gestraft, dan was ik een racist, want dat had ik de allochtone leerlingen die steeds gestraft worden om te babbelen in de rij benadeeld en dat mag ik niet. Iedereen gelijk voor de wet!" Naar het schijnt had ie het begrepen, we gaan er geen verdere woorden aan vuil maken of dan wordt het wi-ellicht discriminatie...Hallo...?
De Wereld is een schouwtoneel...(Joost van den Vondel)
De aartsvader van de Nederlandstalige poëten wist het reeds en voegde er zelfs aan toe: elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel... Wist je dat Elvis ( die blijft bestaan) ooit in één van zijn songs die boutade van Joost gebruikte: " the world 's a stage". De king wist niet van wie ze was en zei het ook: " you know someone said ...Dat allemaal om te zeggen dat de wereld inderdaad een schouwtoneel is, maar stel dat Joost of zelfs Elvis nog zouden leven dan zouden ze toch grote ogen opzetten, want om Urbanus te persifleren: er gebeuren rare dingen rondom mij...
Staat de wereld op ontploffen...?
De leider, de baas , de president...of hoe heet die klunten van Noord-Korea, Kim Jong-un, juist kan het maar niet laten...Hij gaf alweer het bevel een raket af te vuren en om het nog spannender te maken vloog ze over Japans grondgebied.Terloops de mensen in Noord-Korea moesten soms gras eten, maar geld voor 18 rakettten is er wel...Gelukkig zijn die Japanners iets rustiger geworden na WO II...maar hoe zit het met die Blaaskaak in Amerika? Nu zijn land door een milieuramp wordt getroffen, zou het wel eens kunnen dat hij zijn blazoen wil oppoetsen en een onverstandige beslissing zou nemen en met de spierbundels gaat rollen om zeker niet te moeten toegeven dat de opwarming van de aarde moet tegengegaan worden ...of gaat ie een ark bouwen om als Noach de wereld ( of alleen Amerika) te redden...Wat een schouwtoneel, nietwaar, maar of elk nog zijn rol mag spelen, daar twijfelen we aan...Wie wel zijn rol wil spelen is ene Lieven Boeve, de baas van het Vrij Onderwijs.De man op zijn plaats? Wij hebben twijfels, want theologen leven toch met de kop in de wolken en becijferen hoeveel engelen op de kop van een speld kunnen zitten...maar voor de rest: wereldvreemd! Onze Lieven trok van leer tegen het NVa, want ze zullen het DNA van het vrij onderwijs aantasten...Nu zouden wij, die zeven jaar lager onderwijs, zes jaar humaniora en vier jaar universiteit en 35 jaar leraar ( alles in de katholieke zuil doorworsteld hebben) willen weten wat het DNA van het vrij onderwijs is. Als we hem verder beluisteren kunnen we wel raden wat Boeve bedoelde: het vrij onderwijs wil geen pottenkijkers, ze willen eigen baas zijn...We zijn weer terug naar af, want voor het schoolpact was het zo: het vrij onderwijs deed alles zelf, maar de staat betaalde leerkrachten en gebouwen. Toen diezelfde staat een beetje controle wou uitoefenen, kon dat niet, want de ziel van het kind moest gered...Er kwam een Belgisch compromis en elk kreeg een beetje gelijk. Nu wil het NVa via de eindtermen ( wat de leerlingen op het einde van de rit moeten weten, kennen en kunnen) vastleggen hoe het allemaal moet. "Neen", zegt Boeve, "we zijn ons DNA kwijt"...Niemand die weet wat het is, maar Boeve bedoeld: we zijn onze macht kwijt en daarover gaat het, bovendien speelt hij de kaart van de traditionelen,want wie tegen NVa te keer gaat is een goeie.Bravo op alle banken!De wereld is nog gekker dan we dachten!
Het schooljaar staat voor de deur en natuurlijk komen er weer allerhande profeten die het allemaal zoveel beter weten...Ene Ilse Geerinck, docent aan de lerarenopleiding KU Leuven, trekt van leer tegen de (te) vele invuloefenboeken, waar leerlingen, volgens haar , niks aan hebben, maar waar uitgeverijen aan overhouden.We gaan volledig akkoord met mevrouw, want wij zijn van de generatie bord en krijt en griffel en lei...bovendien zijn we er nog steeds van overtuigd dat ze het nu NIET beter doen...We vinden het alleen spijtig dat mevrouw Geerinck maar optreedt nadat ze bij haar eigen kinderen vaststelt hoeveel invulboeken er dienden gekocht, tot daar, maar dat ze geen effect sorteerden . Zo kwam er ooit eens een mevrouw in de Zevende Dag pleiten om alle kinderen, ook de kinderen met het syndroom van Down ( Trisomie-21) in hetzelfde leerjaar te plaatsen...Wist ze iets over onderwijs? Ja, ze had een opleiding voor lerares gevolgd, maar het nooit uitgoefend...,had ze het wel gedaan dan had ze waarschijnlijk geweten, wat overigens het kleinste kind weet, dat het een utopie is om kinderen met zo'n verschillende IQ's in één klas te plaatsen. Later kwam aan het licht dat ze dit wou om haar eigen dochtertje ter wille te zijn...Wat er van het dochterje geworden is weten we niet, maar we weten wel dat er vele moeders in de krant kwamen getuigen: " ...dat hun kindje lief toch zo blij was, als het weer naar de oude school (BSO) mocht, want het aardde niet tussen al de bollebozen... het werd er zelfs ziek van...We dwalen af van de invulboeken, maar we wilden slechts zeggen dat het toch niet kan als elke moeder voor het eigen kind een systeem wenst aan te passen..., maar nu heeft Ilse Geerinck wel gelijk...Hoe zouden de leerlingen vandaag de dag leren schrijven...ze pennen geen zinnen meer op papier, slechts hier en daar een woord, bovendien die invulboeken kosten handen vol geld al weten we dat dit geen argument is, mocht het de kwaliteit van het onderwijs bevorderen, uiteraard. Zoals gezegd: bord en krijt, griffel en lei. De meester schreef het bord vol, en wij schreven het op de lei, in het klad en daarna netjes in ons schrift moedertaal, geschiedenis, aardrijkskunde...Je moet niet vragen hoe wij worstelden met namen als Ambiorix, Guadalcanal...Bovendien gingen boeken over van broer op broer...
Pater Adhemar Geerebaert ( Gent 1876 - Ukkel 1944) aan de werktafel
In de zesde latijnse ( in 1949) gebruikten wij het boek " Latijnse oefeningen" en de "Latijnse Spraakunst" van ene Pater Adhemar Geerebaert SJ (1876-1944) die onze oom in 1922 in het Klein Seminarie in Roeselare had gebruikt...Terloops onze oudere broer had beide boeken ook al in 1943 gebruikt. Geerebaert ( wij noemden hem steeds zeer oneerbiedig ( we geven het toe): Geitebaard) leefde toen nog...We hebben nog een voorbeeld: in onze tweede kandidatuur( 1957) in Leuven gebruikten we het handboek voor de cursus moraal van Prof. Janssen ( "Den Baas" voor de studenten) van 1929 van diezelfde oom. In de marge stonden de moppen die den Baas reeds in 29 had verteld. Juist, wij zijn ouderwets, natuurlijk, maar dat al die moderne heren ons eens komen uitleggen wat het VSO, de moderne Wiskunde, de Invulboeken hebben teweeg gebracht: je moet maar eens naar bepaalde gesprekken of spelletjes op TV kijken, dan weet je het wel: bij de vraag Oidipoes krijg je als antwoord: " Al die moderne groepen kennen we zo niet"...Terloops, we hebben ergens wel nog een paar vertalingen van Cicero ( Pro Milone, Pro Archias...) ingeleid door Geerbaert liggen...en ook Zuid en Noord 's en Taalzuiveringen...Allemaal werk van Jezuïeten, we geven het niet graag toe, we zijn de enigen niet, maar ze hebben toch één en ander betekend voor de ontwikkeling van Vlaanderen al zei Pater Bracke, ook al een Jezuïet: " Arm Vlaanderen" en nog een andere Jezuïet: Karel van Isacker "Het land der dwazen"...en hij bedoelde Vlaanderen. Foei!
We weten niet wie de triviale zin die we als titel gebruikten uitgesproken heeft, maar we "verdenken" twee Vlaamse auteurs, we vermoeden zelfs nog zonder standbeeld, dat zij het waren: nl: Dr.Albert Goris ( Marnix Gijsen) of Hugo Claus. Toen Goris baron werd vroeg een journalist hoe het voelde om baron te zijn en hij antwoordde: " Net hezelfde als gisteren, toen we nog geen baron waren, de ochtendpies is nog even geel".Dus Marnix zou kunnen, doch Hugo ook, want hij was toch niet bang van een krasse uitspraak...Wat een inleiding om te zeggen dat we de hetze omtrent de standbeelden niet begrijpen...
Standbeeldd van Leopold I ( "'t Peird" ) ook nogal besch...
De stad waarin we wonen, Oostende, heeft ook heelwat standbeelden, maar de bewoners tonen weinig respect...Het standbeeld van Leopold I heet hier: "'t Peird" en dat van de Zeeman, "de Pisser". Geef toe, vooral de tweede naam, getuigt van weinig respect, nietwaar... Ook de straatnamen moeten eraan geloven...alweer in Oostende, een onooglijk straatje in een buitenwijk draagt de naam van één der weinige Belgische nobelprijswinnaars, August Beernaert, maar een mooie boulevard aan een park kreeg de naam van zijn naamgenote Euphrasie (1), maar geen mens die nog weet waarom ze een "eigen" straat" kreeg... Zo zou er in Rotterdam ook een steegje E. Douwes Dekker heten en een chique boulevard de naam dragen van een notoire 19de eeuwse heimatverteller...Zo zie je maar, ' kan overal gebeuren. Daarom vinden we dat er beter GEEN standbeelden zouden worden opgericht , want wie verdient er een standbeeld of een straatnaaam? We ijverden om in Mariakerke (Oostende) een plein te noemen naar de romanschrijver Gaston Duribreux, maar de stichter van de dorpsfanfare kreeg een straat: Tuur Vanhoute en een postbode een wandelpad...Welke criteria worden gebruikt? Bovendien hoe lang blijft eeen standbeeld staan? Als de politici die het standbeeld "oprichtten" weg zijn ( weggestemd, gestorven, vermoord..., zeg maar) dan worden meestal de standbeelden ook " weggemoffeld" ... Om één voorbeeld te geven: de USSR...Ene Marino Keulen ( hoorde ie het ginder donderen?) wil de straatnaam Pastoor Cyriel Verschaeve doen verdwijnen, want hij was een nazist, want bij Dolf op de koffie geweeest, we kennen er nog die het probeerden en ook straten en bustes toegewezen kregen...Moeten die nu ook verdwijnen...of m.a.w. wie verdient er een straatnaam of een standbeeld: Karel de Grote ( was ook nogal bloeddorstig)(2), Keizer Karel ( idem dito als de eerste Karel...), Napoleon ( het boek " Met Napoleon naar Moskou van Joseph Abbeel gelezen...) dus geen standbeelden het zou veel geld voor het plaatsen en daarna voor het afbreken sparen... Wellicht zouden we velen onrecht aan doen, want geef toe een Pater Damiaan verdient een monument, maar het zijn nu precies die mensen die er één verdien(d)en die er NOOIT naar streefden en dat al die andere sjarels daar maar even over nadenken...Leve de dorspfanfare, bestaat al niet meer, maar de romans van Duribreux kan je nog afhalen in de Bib Kris Lambert...krijgt die ook een monument..'t Zou er nogal één zijn!!
(1) Euphrasie Beernaert (1831-1901) Oostendse landschapsschilderes en zus van August, later eerste minister en nobelprijswinnaar. Was de kleindochter van Thomas Hamman , burgemeester in de Franse Tijd . Ze stierf in Jette
(2) Karel de Grote ...deporteerde de hele volksstam der Saksen...
We hebben zo pas het boek " Passendale 1917" van Lee Ingelbrecht in een uitgave van Lannoo gelezen. Een vreemd boek eigenlijk, waarmee we bedoelen dat het geen gewoon oorlogsboek is, maar de oorlog geprojecteerd op het landschap of nog duidelijker gezegd: hoe het landschap met zijn hellingen en glooiingen, zijn sloten en beken, zijn heggen en kreupelhout een bepalende rol speelde en de strijders zich voortdurend dienden aan te passen. We vermoeden dat velen al heel vlug zullen afhaken bij het lezen van dit boek...Ons heeft het echter van meetaf geïntegreerd omdat de schrijver ons vooral het kader waarin "het verhaal" zou afspelen buitengewoon goed voorstelde. Hij toonde aan hoe het landschap in de Westhoek precies ontstaan was en van een natuurlijk landschap door de mens tot een cultuurlandschap was geëvolueerd en met zijn vele hellingen en glooiingen, zijn beken en sloten, zijn heggen en lage struiken, zijn ondoordrinbare klei eigenlijk niet gemaakt was om oorlog te voeren, we schreven bijna spelen, want bij het lezen van het boek dachten we steevast dat generaals er zo over dachten.Ieper als Parel van het Middeleeuwse Vlaanderen speelde als provinciale centrumstad nog steeds een belangrijke bij het begin van de Grote Oolog en door de ligging op een hoogte en zijn verdedigingswerken van Vauban wilden de Britten Ieper behouden en de Duitsers het innemen...en daar werd dan stevig voor gevochtn: er waren DRIE slagen bij Ieper, waarvan de derde ( in 1917) de
Australiërs bij een onderlopen loopgraaf in Passendale 1917
De bloedigste.We zullen het kort houden, maar bij die derde slag zakten de strijders en paarden weg in de Vlaamse modder...een traject dat in een uur kan worden afgelegd duurde voor de brancardiers, verzorgers soms meer dan acht uur...Wat moet er in de hoofden van die Canadezen, Australiërs, Zuid-Afrikanen, Nieuw-Zeelanders omgegaan zijn, toen ze daar vastzaten en wegzakten in de modder...Voor wie? Nog steeds omdat Princip daar een revolverschot afgevuurd had...? Wat kon hen dat schelen, hoe hadden politici hen zo ver gekregen om naar Vlaanderen te komen? Het doet ons denken aan de one-liner die Gaston Durnez ooit schreef: " zei de politicus Ik zal vechten tot Uw laatste druppel bloed...." Het ging niet om het revolverschot, maar om macht: Engeland wou de macht op zee, Frankrijk wou wraak op Duitsland, Oostenrijk wou macht over Servië en Rusland wat wou die gekke Tsaar, eigenlijk? Erbij horen, bij de grote jongens...En de onschuldige brave zielen bleven vastzitten in de modder, ver van huis...Maar het ergste is: we leren niet, Cicero zei het reeds: De geschiedenis is de leermeesteres van het leven...Nochtans, hebben ze iets geleerd: Ene Donald Trump en Kim Jong-un zijn weer bezig. Het ergste vinden we het voor de Noord-Koreanen, die hebben hun gek niet verkozen, maar de Amerikanen wel, dus ze hebebn er zelf voor gekozen, en toch hebben we ook met hen medelijden.
Een beetje een vreemde titel , nietwaar, maar het was op die dag dat Odoaker ( een Skirische hertog) de laatste Romeinse Keizer, Romulus Augustus ( het eindigde dus met ene Romulus zoals het ermee begon...) de laan uitstuurde en daarmee het lot van Rome bezegelde, althans dat van het West-Romeinse rijk...Het is dan ook die datum die we in de lessen geschiedenis moesten onthouden, zoals we ook 753 moesten onthouden als Ab Urbe Condita...de stichting van de stad, zeg maar. Het is duidelijk dat het West-Romeinse niet precies op de vierde september ophield, maar het was al eeuwen bezig, maar goed, er moest een datum zijn...Eigenlijk dachten we aan de val van Rome ( er was zelfs al eens een inval van de Galliërs geweest in 380 voor Christus...) omdat we hoe langer hoe meer dezelfde symptomen in onze moderne samenleving zien als bij de Romeinen...Als chef kok Piet Huysentruyt al nageboortes van koeien op de kaart plaatst, dan zijn we eigenlijk al de Romeinen voorbij, nietwaar...Maar we schrijven vooral het stukje nadat we de onethische som hoorden die een Parijse voetbalclub betaalde voor een speler en de suppoters MEER dan een dagloon uitgaven voor een truitje van die speler...
Gaius AppuleiusDiocles (104-146) afkomstg uit Lusitania (Portugal)
Ook de Romeinen deden zo gek..Zo weten we dat een wagenmenner, de Portugees Diocles (104-146), zo'n 36 miljoen sestertiën (1) bijeen gaarde...Hij leefde dus in het keizerrijk onder Traianus (98-117) (toen kende Rome de grootste uitbreiding), Hadrianus (117 -138) ( Bouwer van de Hadrian wall in UK) en Titus Aurelius (138-161) en toen begon de aftakeling...We huiveren eigenlijk steeds als we die verhalen horen, maar beseffen blijkbaar niet dat we even goed ook zeer goed bezig zijn...Vreemde volksstammen maakten een einde aan het West-Romeinse rijk...zouden we mogen denken dat "vreemde" stammen nu het Westen proberen te ondergraven, maar zo'n praat wordt uiteraard als populistisch aangezien..., maar het doet toch vreemd aan dat de nieuwsberichten op radio en tv hoe langer hoe meer beginnen met vermeldingen omtrent sportlui die weer één of andere prestatie geleverd hebben of zoals Toon Hermans ooit eens zei: " Vreemd dat het nieuws steeds begint met het feit dat een moeder haar baby in een wasteil verdronk, maar nooit met een wondermooie zonsopgang"...Het Oost-Romeinse Rijk hield wel stand tot in 1453...Er is dus nog hoop, nietwaar of komt het gevaar niet uit het Oosten?
Elk fatsoenlijk mens schaamt zich voor de regering waaronder hij leeft!( H.L. Mencken)
Gisteren bracht de postbode -- alweer -- een envelop met een venstertje en iedereen weet dat "ze" weinig goeds voorspellen...! Een huisgenoot vroeg zichzelf af of er een week voorbijgaat zonder dat dergelijke enveloppes in de bus vallen: onroerende voorheffing, persoonsbeslastingen, provinciale belastingen, gemeentebelastingen, waterheffing, faktuur elktra, telenet, zorgbijdrage...laten we ophouden, want we worden er duizelig van...Vader zaliger zei steeds: " Het is erg, maar zo lang je ze kan betalen gaat het nog..." Om kort te zijn, we dienden alweer 39 euro te betalen, omdat we West-Vlaming zijn...! Juist...Nu kregen we dezelfde dag een leuke mail in de bus over..., juist de provincie.
Het optrekje van de West-Vlaamse gouverneur...
Een meisje uit Leuven uit het zesde leerjaar kreeg als huistaak de drie belangrijkste taken van de provincie op te zoeken...Het bleek een wijze jonge dame te zijn...en ze belde de provincie Vlaams-Brabant op. Helaas dat had ze beter niet gedaan, want ze kreeg een dame aan de lijn die haar niet verder kon helpen..." Ga naar de website", vond die dame, maar daar was het meisje niet zo bedreven in..." en kan je geen raad vragen aan iemad anders," vroeg het meisje en dat probeerde de dame maar "ze" ( wie...??? ) konden haar ook niet helpen...na een half uur kwam er geen oplossing en het meisje haakte in...We weten niet of ze haar taak heeft kunnen oplossen, maar we stellen ons wel de vraag...of de provincies wel taken hebben...? We kennen ook de taken niet van de provincie al herinneren we ons wel dat er in de gemeente naast ons geboortedorp ene Machiel Lootens woonde en ze zegden toen steevast: " Hij is van de provincie" en als ie dan langs kwam , dan was ie precies God de Vader..., maar wat ie deed, dat hebben we nooit geweten , maar hij was er altijd als er gefeest , dus gegeten en gedonken, werd. Nu weten we nog steeds niet wat de taken van de provincie zijn, maar ze moeten er wel zijn, want je kan de gewestelijke zender niet aanklikken of er komen " gedeputeerden" op het scherm en ze beginnen over van alles te lullen, maar nooit erg concreet...We denken dan steeds aan de tijd toen er ooit in Frankrijk een koetsier en andere koetsier had uitgeschelden met de woorden: " Sale député ", maar de rechter vond dit geen scheldwoord. Nu we met dit stukje bezig zijn en links en rechts iets over de provincie gingen opzoeken...stelden we vast dat er een vereniging bestaat die ijvert om de provincie af te schaffen...misschien kan het wel, daar ze zelf in Leuven NIET wisten wat hun taak was...Om te eindigen er bestaat nog een functie waarvan niemand weet wat zijn taak is: arrondissements-commissaris...Ooit kreeg Hendrik Conscience die job zodat ie zich aan het schrijven kon zetten.... In een nabij verleden kreeg de dochter van Wilfried Martens dezelfde job...we weten niet of ze nu ook beginnen schrijven is...De tijden zijn dus NIET veranderd!
Somtijds is er niets zo onnatuurlijk als de natuur...(Carolyn Wells)
De aarde beefde op het Griekse eiland Kos...en eigenlijk hebben we steeds iets met aardbevingen gehad...alhoewel. In juni 1938 greep er in onze contreien een nogal hevige beving ( althans voor onze streek) plaats. Ons werd later verteld dat de familie aan de middagdis zat en het gestommel zo hevig was dat elkeen de deur uitliep...Enige tijd later , toen het voorbij was, kwamen vader, moeder, broer en de zussen terug binnen en wij zaten onverstoord de prak aardappelen , gezeten op een koekendoos omdat de zitting van de stoel nog te laag was voor mij, uit te lepelen. Later werd het verhaal al te vaak herhaald en eigenlijk steeds met een ondertoon : hij is blijkbaar niet van de slimste, want wie blijft er nu binnen bij gevaar...Wijzelf voelden ons daarentegen een beetje een held. Het was precies op dezelfde dag dat Norbert Edgard Fonteyne( ° Oedelem 1904 - + Veldegem 1938) , Vlaams schrijver werd begraven...Hubert Lampo vermeldde het voorval in zijn voorwoord bij de herdruk van Fonteynes werk "Kinderjaren" dat postuum in 1939 werd uitgeven... We willen hier aan toevoegen dat we nooit mooiere beschrijvingen over ons geboortedorp dan bij Fonteyne gelezen hebben...Elke Oedelemnaar zou het moeten gelezen hebben...
Waarom de aardbeving van Kos ons weer aan het denken zette...? Het was in juli 1956 examen in de eerste kandidatuur afdeling moderne geschiedenis bij Prof Willy Peremans: de maatschappij en de instellingen der Oudheid. Ieder student wist dat Peremans twee "hoofdvragen" stelde en als die goed werden beantwoord dan enkele detailvragen. Eén van de detailvragen was: "Wat zegt je het eiland Kos..."Eerlijk het zegde ons niets...Natuurlijk nu weten we dat vele Vlamingen er op vakantie gaan en dat er nu een aardbeving plaats vond, maar eigenlijk had Peremans willen weten dat de Doriërs het eiland gekoloniseerd hadden, dat in 310 voor Christus , de Diadochen ( opvolgers van Alexander de Grote) er voor gevochten hadden en dat Ptolemaeus het haalde van Antigonus en de Ptolemaeën het bestuurden tot de Romeinen het in 2 voorChristus veroverden. Nog misschien een pittig detail: ene Cleopatra, lief van Caesar en Marcus Antonius, bewaarde er haar goudreserve. Ze moest blijkbaar haar Egyptische onderdanen niet al te erg betrouwen. Wij dachten dat kapitaalvlucht van deze tijd was...Neen , dus...Kos bracht me geen geluk, maar ook geen ongeluk, want Peremans "gaf" ons een 11+ en dat was dus ruim voldoende...Wat die plus betekende...? De Prof was bereid indien nodig er iets bij te doen...
Geen boek is zo slecht, of men kan er wat uit leren.(C. Plinius S.)
We zitten er eigenlijk wel een beetje mee in dat ons geheugen ons ooit in de steek zal laten, want eerlijk we hadden/hebben een dot van een geheugen...en we herinneren ons dingen van toen we nog niet zo oud waren: de brandende dorpskerk in de meidagen van veertig, Belgische soldaten die vaders fiets stalen, de Duitse soldaat die moeders fiets te leen vroeg en hem zeker terug zou brengen...Helaas...Zo herinneren we ons nog helder een wit blad waarop we een paard met ploeg hadden getekend met de tekst: ik word boer...Het felst brandt nog in onze memorie de uitspraak: " Dat ik maar rap kan lezen, want er is werk" en we wezen naar de vele boeken in de kast in de " beste plaats"...!Het begon allemaal met de jeugdreeks van het Davidsfonds: Staf Weyts, Jaak Langens, Koen Lisarde ( schuilnaam van André Demedts) ...
Het begon allemaal met " De Kermis van Rosse Lei"...We begrepen maar al te goed hoe het leven kon veranderen met de kermis in aantocht...Rosse Lei verdween al vlug uit de belangstelling na het lezen van De Witte en als nieuwjaarsgeschenk kregen we in 1945 een boek van de uitgeverij Lannoo uit Tielt: "Dit nieuw Seizoen - Winter" met op de eerste pagina gedichten van Urbain Van De Voorde en Guido Gezelle. Verder biografieën van Mercator, Conscience, Vesalius en vele anderen. Maar er was ook een rubriek " Weerklapper" aan de hand van weerspreuken: vb: 9 februari: Blasius is een koud manneke, En Apolonia een koud vrouwke...Prachtige verhalen van Jos van Laer SJ,Lode Mestdagh SJ, Jan Van Gruuthuse, A. Boschmans, F.R. Boschvogel en zelfs Stijn Streuvels...Je leerde er spoorzoeken , bomen en struiken herkennen. Werkelijk een heerlijk boek, dat de leesvlam aanwakkerde. Een paar jaar later, alweer met nieuwjaarsgeschenk:" Bob Vredeveld wordt Man" van Jan Kruysman. Een openbaring, dit boek heeft mijn taalgevoel en stijl volledig veranderd en gevormd...Nu wordt het verketterd omdat Kruysman op een ouderwetse manier het "probleem" zelfbevrediging behandelde. Wij vonden het een dot van een boek, maar het vervolg "Idealisten" zegde ons bij lange zoveel niet. Ook " Voorbij aan de nacht" en " Ik wil een dapper Kerel zijn" van Lisarde verslonden wij...Op kostschool begon dan het "grotere" werk: Streuvels, Timmermans, Claes, Graham Green, Van Schendel, de Hartog,Coolen, de Pellicijn, Matthijs ...en eindelijk dan wat we op kostschool niet mochten lezen: Boon, Van Aken Buysse, Claus en zo ging het verder. Het vreemde is dat we steevast ontgoocheld waren na het lezen van de bestsellers...Umberto Eco zei ons niets en we begrepen Ben Crabbé toen ie zei: het staat toch mooi op het schap naast de haard...We weten het eigenlijk niet meer hoeveel boeken we gelezen hebben. Het mooiste? Doe maar "Adriaan Brouwer" van Timmermans en "Langs de Wegen" van Stijn Streuvels, overigens vond Stijn dit ook zijn " liefste" boek. Vandaag de dag lezen we nogal graag Herman Koch:"Het diner", " Geachte Heer M.", " De Greppel"...Dus de boutade, dat we maar rap leren lezen, heeft me geen windeieren gelegd...en zelf een eigen nietig werkje: " Het zwarte Schaap" dat nergens meer te krijgen is!
Mijn geest is vrolijk maar mijn ziel is triest (Andrew Lang)
Dinsdag jl werd de Vlaamse Feestdag gevierd...Je weet wel, de herinnering aan de strijd in Kortrijk hoe de Vlaamse burgers ( ook poorters genaamd...) de Franse edelen in het zand deden bijten.We vragen ons af of de bewoners van Kortrijk daar hun eventuele arrogantie hebben gehaald al vinden we in de annalen weinig terug omtrent de moed van de Kortrijkzanen in die strijd wat dan weer over Bruggelingen en Gentenaren niet kan gezegd worden. Die feestdag werd op kostschool erg gevierd.... Dat kwam omdat de vakantie eigenlijk maar op 15 juli begon en de vier dagen na de proefwerken diende gevuld met
Is het glas nu halfvol...of halfleeg...?
het zwaaien van vlaggen en brullen van strijdlustige liederen als daar zijn... " Geen roekelozer wagers"..., maar dat is allemaal lang , zeer lang voorbij. Vandaag de dag is het zo ver gekomen dat we soms geeneens meer weten welke dag we zijn...Vooral het besef van feestdagen is voorbij, gelukkig is er nog de Druivelaar, die ons daarbij helpt, bovendien schrikken we nu vaak dat er zoveel feesten zijn ter ere van ene Heilige Maria, de Moeder Gods...Ze is inderdaad ook op vele plaatsen verschenen en ze wist ook precies waar ze moest verschijnen, want geef toe Lourdes is een prachtige streek, nietwaar.Nu wat dat allemaal aan het overpeinzen zijn, schiet ons plots te binnn dat we in onze jonge jaren soms vreemde kronkels maakten. Eigenlijk konden we nooit echt vrolijk zijn. Neem nu bijvoorbeeld bij een overwinning van Briek Schotte in Valkenburg, Nederland: het wereldkampioenschap...Dan droomden we weg en werden triest, want wat zal het volgend jaar worden..., want wie wint er twee jaar na mekaar het WK, laat staan drie keer na mekaar...?Is dat een vorm van pessimisme? Wellicht wel. Vanaf 15 augustus genoten we niet meer van de vakantie, want het volgende schooljaar dreigde reeds. Na Nieuwjaardag zakten we ook weg in een vorm van "weltschmerz " daar de meest erge trimester van het schooljaar , de eerste, opdaagde. Het is niet te geloven, maar bij iedere vrolijke gebeurtenis daagde het spook van een mislukking op...Vreemd, wellicht vandaar dat we niet meer willen weten of het nu weekend of vakantie is..., want wat doet het er toe.... Is het glas nu halfvol...of? We weten het niet, maar het is wel mooi weer vandaag...en morgen?
In het algemeen heeft elk land de taal die het verdient...( Jorge Luis Borges)
We zouden hier rustig de uitspraak van Hugo Verriest kunnen aanhalen , want ze sluit volledig aan bij de uitspraak van de Argentijnse schrijver Jorges Luis Borges ( 1899-1986) : de Taal is gans het Volk"...
Jorge Luis Borges (1899-1986) , Argentijns schrijver...
"De Vlamingen zijn de schatbewaarders van de Nederlandse taal", schreef ooit de notoire Nederlandse schrijver: Jan de Hartog en we geven toe dat de Vlamingen hard hebben dienen te strijden om "hun" taal te redden... Guido Gezelle was daarbij zelfs een beetje overdreven, want ie wou elk vreemd woord uit onze taal bannen. We geven één voorbeeld ( er zijn er nochtans veel). In het gedicht " Moederke" (4.5.1891) schrijft de dichter in de tweede strofe: "Geen tekening, geen lichtdrukmaal...dat gij gelaten hebt". Met lichtdrukmaal bedoelde Gezelle : foto. We weten dat de dichter jaren lang gezocht heeft om toch een Vlaams woord te vinden, een klanknabootsing voor het woordje trein...Het lukte hem niet. Er zijn nog vele anderen die ook de rug kromden om het Vlaams zijn plaats te geven: Jan Frans Willems, Jan-Baptist David, Karel Lodewijk Ledeganck, August Vermeylen, maar ook die vele kleine lieden, de dorpskapelanen, de priesters in de middelbare scholen...en soms wel een politicus, Daens bijvoorbeeld, maar de meesten kozen, zoals het politici past voor de voorzichtigheid en we zien wel wat ervan komt. Zo hadden wij de hele humaniora door twee handboeken die we van in de zesde latijnse tot in de retorica steeds bij de hand moesten hebben in de lessen Nederlands: " West-Vlaamse uitspraakfouten" van Kan. Karel Berquin en "Taalzuiveringen"van Pater Noë S.J. Als we eerlijk zijn dan ergeren we ons nog dagelijks aan fouten, die vooral door politici worden gemaakt en in bovengenoemde werkje aangetoond werden: we bedoelen vooral de gallicismen en germanismen. De jongeren spreken geen dialect meer, hoera, maar ze spreken ook geen Algemeen Nederlands meer. Ze spreken wat Kurt Van Eeghem de tussentaal of verkavelings Vlaams noemde... Vroeger had de Standaard een taaltuinier, Maarten Van Nierop, die elke dag opnieuw aandacht voor gemaakte fouten vroeg, maar hij ergerde zich ook vaak dat Vlamingen zelden raad vroegen als het ging over correct Nederlands . Inderdaad, we herinneren ons nog toen we in Oostende kwamen wonen reed er een werkbusje van een decoratiebedrijf rond met als opschrift: "Men besteld (sic) aan huis"...We spraken er die man over aan en hij zei: " Wat moet het dan zijn?" We legden uit: de klant bestelt en de winkelier bezorgt de bestelling, dus , het moet zijn: " We ( want 'men' is zo onpersoonlijk) bezorgen thuis"...Wat denkt de lezer...Juist, de verkeerde tekst bleef op het wagentje. Vlamingen hadden en hebben nog steeds geen interesse voor taal...en het wordt hoe langer hoe erger . Sedert het tv-landschap utbreidde mag jan en alleman programma's presenteren. Er is zelfs een madam die zei: " Dat ze zo afziet als ze AN moet spreken"...Wat zij dan AN noemt, uiteraard. Van de week was er zelf een deelneemster aan een quiz, beroep: lerares Nederlands, toen de quizmaster vond dat ze niet zo'n mooi Nederlands sprak, vond ze het niet erg...Wij wel, wellicht was de vrouw een goeie vriendin van de schepen van onderwijs in haar stad...Het kon anders, want waar is de tijd van Piet Theys, Jan Wauters, Marc Uyterhoeven...en zelfs Rik Desaedeleer...Toen was taal belangrijk...nu niet meer, want wat Tom Boonen, Bart Wellens en consoorten uitkramen is hemeltergend...Erik Van Looy zei daaromtrent: " Ik heb uren lessendictie gevolgd om mijn taal bij te werken vooraleer ik ' De slimste mens' presenteerde"...Er is dus nog een klein beetje hoop, maar als Meuris nog steeds als het grote licht beschouwd wordt, dan is het hoge tijd dat iemand hem het verschil tussen de vertrouwelijke en de beleefde vorm uitlegt..., want de u-vorm tegen je lief ( Ik hou van U) ... amai. Vlaanderen heeft de taal die het verdient!!!
De beste spiegel is een oude vriend...( George Herbert)
Het schooljaar zit erop...en we hebben het geweten...Je kan het niet gek genoeg bedenken welke festiviteiten er plaatsvinden om het einde te vieren...Festivals, danspartijen, vreetorgieën alsof we het einde van een era dienen te vieren. Zoals gewoonlijk, gingen we zitten mijmeren, hoe het vroeger was...en dat mag natuurlijk niet, want dan ben je een ouwe zak enz...Bij ons in de dorpsschool viel het nogal mee. De houten boord van de lei werd witgeschuurd en veilig opgeborgen in een kast tot volgend schooljaar. Toen reeds waren er profiteurs: ze schuurden niet al te hard, maar zes weken later zetten ze wel een grote mond op en gingen met de properste lei aan de haal...Eigenlijk gingen de gedachten -- alweer -- naar de kostschool. We herinneren ons niet dat we ooit intenser bepaalde uren beleefd hebben...dan de vooravond van de grote vakantie. Wat je niet mee naar huis kon nemen werd in je koffer op de kofferzomder weggeborgen : kopkussen, dekens, schoenborstels, drinkbeker, atlassen, spraakkunsten ( latijn, Grieks, Nederlands, Frans, Duits, Engels) kruisbeeld , lampetstel...Je bracht de laatste nacht voor de grote vakantie door in een lege alkoof en van slapen kwam niet veel in huis, draaien en keren en de tijd wou maar niet vooruitgaan...toch kwam de bel...en de grote dag: de prijsuitdeling al dienen we direct te zeggen: veel prijzen vergaarden we niet, of toch één keer: de prijs van sportverdienste.... Na de gedialogeerde mis, ontbijt ( geen hap door de keel) naar de feestzaal en wat we vooral herinneren :de leraars-priester waren op hun paasbeest met een extra versierstuk op de rug. We kennen er de naam niet meer van, wij noemden het " de lattestoor". Meters lange dunne repen zwarte stof die bovenaan aan een stevig verticaal stuk waren vastgemaakt en aan het uiteinde van dit stuk waren aan beide kanten een koord die dan voor de borst werd dichtgeknoopt...De lattestoor dus...Die prijsuitdeling duurde uren, er werden toneelstukjes gespeeld, de beste dichter uit de poësis droeg gedichten voor die steeds aan Gezelle , Rodenbach of zelfs eens Kloos of Marsman herinnerden...en dan de afroeping beginnende met de eerste studiejaren tot met de retorica...Eeuwen ...en dan naar huis. We herinneren ons nog steeds dat we thuis alles zo klein vonden, dat de bomen weer in het groen stonden...en verder steeds hetzelfde ritueel: naar grootvader, want die "vierde" op 15 juli zijn naamdag ( Henricus) en dan met vader de tuin in om de laatste aarbeien te plukken...De vakantie kon beginnen...maar ergens in het achterhoofd doemde de akelige gedachte op dat zes weken niet lang was...!!
...en dat zijn leuke dingen voor de mensen (Paul van Vliet)
Steeds weer jaagt dat zinnetje van Paul Van Vliet door ons hoofd: "...en dat zijn leuke dingen voor de mensen"...uit zijn act hoe ie een ouwe boer beschrijft die stadsmensen ( onwetende uiteraard ) wegwijs door het boerenleven leidt. " Boer, mogen we eens een bevruchting zien....?" Hoe we nu plots op Van Vliet kwamen? Niet te geloven, maar dat kwam door het aanstellen van ene Gérard Linard als voorzitter van de KBVB...Juist.We waren meteen weer in de 19de eeuw beland en dus weten we (...) wat te doen...
De nieuwe voorzitter van de KBVB...past in het kadertje van de geldwolven...en de rest is bijzaak
Eigenlijk voelen we ons nu een beetje als Nest Claes...thuis werd er nooit aan "Grote Politiek" gedaan, maar het Davidsfonds zorgde voor de lektuur en al vlug lazen we Conscience, Jozef Simons ('Eer Vlaanderen vergaat'), Boschvogel, Weyts, Van Hemeldonck en bovendien werd op familiebijeenkomsten nooit erg lovend over België gesproken. Steevast werd over de "Brave Zoon" gesproken als de Brabaçonne bedoeld werd. De aangepaste en zeer triviale woorden die ze dan zongen laten we hier dan maar achterwege. Op kostschool, de school had de naam anti-Belgisch te zijn, dus deden ze er alles aan om die naam kwijt te raken, maar de Vlaamse drang groeide toch verder...In Leuven liep het nogal vlot, want de academische overheid had het mooi geregeld en de twee gemeenschappen leefden volledig naast elkaar en de tijd van weleer zoals bij de Slag van Matadi (26.02.1926) (1) was niet meer aan de orde...Eens per jaar bij de Sinterklaasstoet van de Walen kon het nogal 's uit de hand lopen, maar de meeste Vlamingen bleven dan binnenshuis ( clublokaal) en speelden met de kaart, want de meeste Walen waren toen toch te zat om te vechten. In het leger was het anders, want in de jaren zestig van de vorige eeuw was de legertop, ook in de Vlaamse eenheden, franstalig...Ze hadden ons goed in het oor geblazen sta op je rechten en bestudeer het militair wetboek... Bij de eerste wacht was het al prijs.Een peleton Walen marcheerde voorbij en wij kwamen in geef acht ( zoals het hoorde) en toen moest een Waal zeggen: " Comme il danse bien le Ménapien"Dat laatste woord was een scheldwoord in Leuven dat we nooit over ons lieten heengaan en we trapten de Waal in de kont...Geen kwartier later stonden we reeds in het wachtlokaal met een hele vloot sterren en strepen achter de tafel en een KRO (2), Pecsteen, hield er een discours in het Frans NB...en wij zwegen, toen ie uitgeraasd was, zeiden we: " Als beklaagde eisen we dat het hier in het Nederlands verloopt"...Boeken toe en " 't Ies kij kunt kaan". Nooit meer iets over gehoord. Terloops later hebben we die Pecsteen als toerist op de dijk in Oostende nog teruggezien . Hij kon lachen met de hele zaak, wij niet en negeerden hem volledig...We willen maar bedoelen dat het inderdaad leuke tijden waren voor de mensen...In het ziekenhuis in Keulen was er een Waals KROO (3) dat sergeantje probeerde met de voeten van de miliciens te spelen...hij bulderde in het Frans, maar wij liepen rechtdoor...Eén keer kwam de zaak voor, maar wij dienden bevelen in het Frans niet op te volgen ( 1914-1918 was lang voorbij) en het sergeantje werd overgeplaatst naar een Waalse eenheid...Dus toch heerlijke tijden...Je kan je kostelijk amuseren. We hopen dat de Vlaamse journalisten Gérard zoveel mogelijk voor schut zetten...
(1) De Slag van Matadi: onder leiding van Stefaan Coene, praeses van Moeder Kortrijkse, de West-Vlaamse Gilde en de studentenfanfare namen op 26 februari 1926, duizende Vlamingen wraak op de Walen die twee Vlaamse studenten gemolesteerd hadden...De Walen vluchten naar de bouwerf van de nieuwe woonwijk Matadi...Deze 'veldslag' werd in menig cnatus herinnerd met het klassieke studentenlied: " Moeder West-Vlaamse was gedaan al met een speech van vriend Stefaan...etc..." We herinneren ons nog dat in onze studententijd Stefaan Coene, toen ingenieur het verhaal omtrent de slag van Matadi op een studentenavond is komen vertellen...
(2) KRO staat voor Kandidaat Reserve officier, dus een dienstplichtige
Wil je dat men je eert? Doe het dan zelf niet.(Blaise Pascal)
La Liekens deed een ferme uitspraak: " Het wordt hoog tijd dat de BV's in Vlaanderen afgeschaft worden..."We hadden het aanvankelijk niet zo goed begrepen en de enige BV's die wij kenden, waren de B(eroeps)V(rijwilligers) van tijdens onze legerdienst en eerlijk gezegd, die mochten ze van ons part afschaffen, want grote lichten waren het allemaal niet, maar ze konden wel sloten bier verzetten...en geef toe, in Vlaanderen de commercie moet draaien, nietwaar. Maar eigenlijk bedoelde madame Liekens met BV's de B(ekende) V(lamingen) en om niet uit de toon te vallen: die tweede soort BV's mogen voor ons inderdaad ook afgeschaft worden, want welke zoden brengt een Bv aan de sociale dijk?
Goede Liekens...de BV's MOETEN verdwijnen
.
Neem nu, een notoire wielrenner, kan wellicht een aardig stukje fietsen, leuk, maar omdat ie goed kan fietsen wordt ie dan te pas en ( vooral) ten onpas in allerlei praatprogramma's gepresenteerd en dan moet ie zijn mening geven over de opwarming van de aarde, het seksleven van de bultrug, de toekomst van de ligusterheg als afsluiting van de tuin en vooral de onafhankelijkheid van Vlaanderen. Vooral bij dit laatste gaan ze steigeren, want ze hebben altijd een argument klaar: " Vlaaderen is al zo klein...etc..." De BV's weten nooit dat het precies die kleine landjes ( Monaco, Lichtenstein, Luxemburg, Vaticaanstad (?) Andorra...etc) zijn die zo goed boeren. Dus om een lang verhaal kort te maken, België MOET blijven bestaan. Juist. Laat het nu precies die BV's zijn die met heel hun hebben en houden naar die kleine landjes vertrekken en eigenlijk België in de steek laten, waarom moet het dan blijven bestaan? Dus Liekens heeft gelijk, de BV's moeten verdwijnen, zelf La Liekens zelf, want ze komt over alles haar mening zeggen en in haar eigen vakgebied kan ze het goed zeggen, maar de praktijk lijkt helemaal anders, want ze kon geeneens een relatie in standhouden...Ons vragen ze nooit wat en al wisten vele kenners vroeger, dat we het niet ver zouden brengen,maar ondertussen zijn we al 55 ( vijfenvijftig) jaar getrouwd...Om toch maar eens op die BV's terug te komen. Vandaag de dag is het mode om twee BV's in een zware wagen te deponeren, gevolgd met een heel konvooi, en daar dan zogenaamde interessante praat te vertellen...en een programma over te maken. Kan dat gewoon niet in een klein hokje met kaarslicht? Dat zou nog eens kosten besparend zijn...en misschien een beetje helpen om de opwarming van de aarde tegen te gaan, bovendien de armoede in de wereld zal ook niet opgelost raken zolang BV's in arme landen op bezoek gaan en geen afstand doen van hun onethische lonen...
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Dat was gheselescap goet ende fijn, Het sceen teen moeste ghestorven sijn. Nu bestu in den troon verheven Claerre dan der zonnen scijn, Alle vruecht es di ghegheven.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors de doot, du liets mi tleven.
Nu bidt voor mi: ic moet nog sneven Ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven: Ic moet noch zinghen een liedekijn . Nochtan moet emmer ghestorven sijn.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Op de foto mijn familie: vader , moeder, mijn zussen Camilla en Maria, mijn broer Joris (+) en mezelf. Foto genomen tijdens de oorlog in 1943. Daaronder het gemeentehuis van Oedelem, mijn geboortedorp, Dr. Wyns noemde het één van de mooiste gemeentehuizen van Vlaanderen...
De vierde latijnse van het Sint-Rembertscollege in 1953 met klastitularis Jozef 'Basiel' Verstraete ( achterste rij...) op schoolreis in Brussel. Gehurkt helemaal rechts zit ikzelf.
In december 1958 speelden enkele Oedelemse jongeren het toneelstuk "Smidje Smee". De "acteurs" werden uiteraard voor het nageslacht op foto vastgelegd...Bovenste rij: (v.l.n.r.) Willy Beernaerts (souffleur), Antoine Dhaese(+), Antoine Depestel, kapelaan Demuynck, René Dewulf, Roger Vanhullebusch, (zittend v.l.n.r.): Roger Vandeweghe, Edward Gilliaert en Marcel Denaeghel
Mijn oude Roldersklacht (mei 1958) aan de Zoete Waters in Heverlee...Eern triest moment!
We zijn de 47de week van 2024
Herfstavond door Albert Verwey
Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven Staat, een geluid,in Schrift gepenseeld.
De Waterlelie door Frederik van Eeden
Ik heb de witte waterlelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht
Rijzend uit donker koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...
Een vrucht die valt door Karel van de Woestijne
Een vrucht, die valt... -- waar 'k wijle in 't onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan 't stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht die valt
Een vrucht. -- En waar ik sta, ten zatten levens-zome, vol als de nacht maar even stil; blind als de lucht hoe rijk ook aan 't verholen van mijne dromen, voel 'k -- lomer dan in 't loof der luideloeze bomen een vrucht die valt, -- mijn hart, gelijk een vrucht die valt...
'k Hore tuitend' hoornen.... door Guido Gezelle
'k Hore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen, blij en blonde kom, de navond is nabij, kom bij: zegene u de Allerhoogste, want de navond is nabij, kom bij: 'k hore tuitend hoornen en de navond is nabij, voor mij!
blinde non waanzin spon zacht geflonker in de ogen
donker
pracht
Nacht door Hermen Gorter
Het gras heeft den nacht al begonnen, de tuin is stil bezonnen. De hemel is onbezonnen, licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind...
In memoriam amici J. Campert door Louis de Bourbon
In de open dromen van den wreden dag heb ik jouw pijn gevoeld, jouw brandend leed, soms hoor ik in den nacht jouw stervenskreet en ik zie een blik die breekt, jouw laatste oogopslag.
Ik hef het glas. Ik zie den roden gloed van 't heulsap dat ons beiden heeft verheugd in vroegere nachten luid en licht van jeugd, maar sinds jouw dood smaakt alle wijn naar bloed.
En sinds jouw dood is alle licht te schel, elk vuur te heet, alle genot doet pijn en ik hoor in ieder lied dit bittere refrein: o, hart, jouw hart, o bloedrode rebel.
Louis de Bourbon (1908-1975)
Klik op de pijl onderaan laatste tekst om het archief op te roepen...
Haiku
Het jaar is gestart
en we beloven weer veel,
want we zijn zo dom!
(WVO)
Haiku
Het ouder worden
is zeker geen sinecuur
en je doet 't alleen...
(WVO)
Haiku
De vorst is weer weg,
bakken regen stromen neer,
helaas, godgeklaagd...
(WVO)
Haiku
De minister spreekt:
het zijn zeer droeve tijden,
de riem dient gesnoerd... (WVO)
Over mijzelf
Ik ben Willy Beernaerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wim van Oostveld .
Ik ben een man en woon in Mariakerke-Oostende (Vlaanderen ) en mijn beroep is leraar Nederlands - geschiedenis aan het VTI in Oostende en freelance journalist bij de Zeewacht .
Ik ben geboren op 26/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen en schrijven.
Schreef een roman " Het zwarte Schaap" die spijtig genoeg al uitverkocht is. Het vervolg staat op mijn Blog " De Tocht terug" Nu schrijf ik voor het Jaarboek " Bos en Beverveld" van de heemkundige kring van Beernem-Oedelem-St.-Joris .