Waarom muggen niet iedereen steken
Wie vaak het bed deelt, heeft het wel al meegemaakt: er zoemt een mug
door de slaapkamer en die landt keer op keer bij een van de slapers en
laat de andere met rust. Dat een mug, net als andere stekende insecten,
een doelwit kiest via de geur, wisten we al. Nu onthult de Sunday Times
hoe die ongenode gast dat doet: een vaak gestoken mens zweet gewoon meer
of heeft in dat zweet een hogere concentratie aan chemische stoffen.
Volgens professor John Carlson, moleculair bioloog aan de Amerikaanse
universiteit van Yale, is een groot deel van het reuksysteem van
muskieten namelijk speciaal ontworpen om menselijke doelwitten te
ruiken. Chemicaliën in zweetVan de 72
geurontvangers waarmee zo'n beest is uitgerust, zijn er 27 bedoeld om de
chemicaliën op te sporen die in ons zweet zitten. De ploeg van Carlson
hoopt met deze analyse de basis te kunnen leggen voor het ontwikkelen
van nieuwe manieren om de muggen weg te houden of te vangen. MalariaEn
dat heeft natuurlijk veel belangrijkere gevolgen dan onze slapeloze
nacht en ons jeukend plekje. Muggen verspreiden immers ook een van de
kwalijkste ziektes ter wereld, malaria. Die ziekte treft in tropische
streken honderden miljoenen mensen met jaarlijks zo'n drie miljoen
slachtoffers - vooral jonge kinderen in zwart-Afrika - tot gevolg. In de
woorden van professor Carlson: "De wereld heeft grote behoefte aan
doeltreffende, goedkope en milieuvriendelijke middelen om muggen onder
controle te krijgen". (afp/lb)
|
.
.
.
.
