De titel van mijn blog is 'wol & gember' geworden. Ze staan symbool voor mijn kleine zoektocht naar authenticiteit en schoonheid. Waarbij ik beide woorden in hun breedste zin wil beschouwen. Alle aangename associaties mogen ze oproepen. En ze mogen te maken hebben met alles wat mooi, echt en goed is. Het kan gaan om de natuur, kunst, mensen, dingen ... kortom heel veel. Vandaag start ik met een kort gedichtje dat ik als relatiegeschenkje hier weggeef aan de geduldige bezoeker, of de nieuwsgierige, of de zoekende... Jullie zijn hiermee allemaal welkom.
Lente in mijn tuin
Vogels fladderen op en neer
zijn ontzettend in de weer
zingen vrolijk eigen liedjes,
dragen veertjes, takjes, sprietjes
van het gras weer naar hun nest
O ! Wat doen ze toch hun best
Groen zijn boomblaadjes en gras,
fris elk kruidje en gewas
Mus en merel, mees en vink
kwinkeleren, kwetteren flink
Alles in zijn prachtigste tooi
O ! Wat is de lente mooi
Met gember ging het ietwat anders. Jaren geleden zag ik geregeld stukken gemberwortel in de rekken van mijn supermarkt liggen. Ik kende dit rare knolletje aanvankelijk niet en ben er naar gaan 'zoeken'. Het is zo, vaak boeien mij kleine dingen die plots, onschuldig en niet gezocht in mijn leven opduiken enorm. Het is alsof ze me 'roepen' en een weg wijzen. Welnu, tot mijn grote ontdekking bleek gember een wortel te zijn met heel wat verrassende eigenschappen. In de keuken kan het zowel gebruikt worden in zoete als in zoute gerechten. In de geneeskunde heeft het verschillende medicinale eigenschappen, die kwaaltjes en dan vooral kwaaltjes waar ik zelf wat last van heb zeer ondersteunend kunnen verzachten. Toch, bleek achteraf, dat ik heel ambivalente ervaringen had met gember. Ik heb ervan 'gehouden' en ik heb het 'erg vies' gevonden. Het blijkt een kunst te zijn om het goed te gebruiken. Teveel gember kan afschuwelijk smaken. Zo heb ik ooit met gember gearomatiseerde soep gedronken die me eerder aan zeepwater deed denken. Maar goed gedoseerd en in de juiste combinaties is het erg lekker, zelfs bijzonder origineel van smaak. Een van de eerste luxe drankjes die we thuis als kind kregen (en dat was vóór het Coca-cola tijdperk) was een licht sprankelend gemberdrankje dat mijn moeder bij de melkboer kocht en waar we allemaal verzot op waren. Gember is samen met wol een oerdegelijk natuurprodukt. En je merkt ondertussen wel dat ik daarvoor 'val'. Gember ziet er onooglijk uit maar het is in zijn veelvormigheid telkens weer uniek. Het wordt ook in zijn authentieke staat gebruikt en heeft iets stevigs. Zo ervaar ik het alleszins. Vandaar dus dat gember me boeit.
Graag vertel ik hoe 'Wol en gember' ontstond. Een tijdje geleden zocht ik naar een titel voor een dichtbundel van eigen gemaakte poëzietjes. Het moest een titel zijn waar alle mogelijke thema's aan bod konden komen, het moest iets zijn wat met mezelf te maken had en wat symbool kon staan voor de dingen waarmee ik bezig ben. Zo kwam ik eerst aan 'wol'. Wol staat als oeroud natuurprodukt symbool voor authenticiteit. Wol wordt gratuit door het schaap geproduceerd, kan gecultiveerd worden zonder schade te berokkenen aan dat dier en is als het verwerkt is tot 'garen' de grondstof voor vele fantastische produkten. In de eerste plaats associeerde ik het met breien. Vroeger, toen ik nog veel tijd had, heb ik graag gebreid, vandaar dat ik wol zeer weet te appreciëren. Vermits ik me graag persoonlijk uitleef in kleuren en breien een geduld werkje is dat stilaan met kleine beetjes vordert om uiteindelijk te resulteren in een eigen 'werk', kan ik het ook vergelijken met gedichten schrijven als een breiwerk met woorden. Het eindresultaat is analoog ook een emotioneel genoegen. Een wollen trui geeft zo'n natuurlijke warmte en is zo zalig om dragen dat het bij mij alleen aangename gevoelens opwekt. Naast die vele kleurrijke dingen die je met wol kan maken, roept wol bij mij dan ook zo'n veelzijdigheid op dat het ook symbool kan staan voor oneindige creativiteit, schoonheid, kunst gecombineerd met functionaliteit... en zo is het stilletjes begonnen.
Lieve bezoeker,
Ik heet je van harte welkom op mijn kersverse site. Samen met mezelf vraag ik je wel wat geduld alvorens hier 'inhoud' komt te staan. Eerst zal ik me door de technische zoektocht moeten wroeten om dit voor mij zeer nieuwe medium te leren kennen. Hopelijk lukt dit snel.
Tot dan
Floreanne
De titel van mijn blog is 'wol & gember' geworden. Ze staan symbool voor mijn kleine zoektocht naar authenticiteit en schoonheid. Waarbij ik beide woorden in hun breedste zin wil beschouwen. Alle aangename associaties mogen ze oproepen. En ze mogen te maken hebben met alles wat mooi, echt en goed is. Het kan gaan om de natuur, kunst, mensen, dingen ... kortom heel veel. Vandaag start ik met een kort gedichtje dat ik als relatiegeschenkje hier weggeef aan de geduldige bezoeker, of de nieuwsgierige, of de zoekende... Jullie zijn hiermee allemaal welkom.
Met gember ging het ietwat anders. Jaren geleden zag ik geregeld stukken gemberwortel in de rekken van mijn supermarkt liggen. Ik kende dit rare knolletje aanvankelijk niet en ben er naar gaan 'zoeken'. Het is zo, vaak boeien mij kleine dingen die plots, onschuldig en niet gezocht in mijn leven opduiken enorm. Het is alsof ze me 'roepen' en een weg wijzen. Welnu, tot mijn grote ontdekking bleek gember een wortel te zijn met heel wat verrassende eigenschappen. In de keuken kan het zowel gebruikt worden in zoete als in zoute gerechten. In de geneeskunde heeft het verschillende medicinale eigenschappen, die kwaaltjes en dan vooral kwaaltjes waar ik zelf wat last van heb zeer ondersteunend kunnen verzachten. Toch, bleek achteraf, dat ik heel ambivalente ervaringen had met gember. Ik heb ervan 'gehouden' en ik heb het 'erg vies' gevonden. Het blijkt een kunst te zijn om het goed te gebruiken. Teveel gember kan afschuwelijk smaken. Zo heb ik ooit met gember gearomatiseerde soep gedronken die me eerder aan zeepwater deed denken. Maar goed gedoseerd en in de juiste combinaties is het erg lekker, zelfs bijzonder origineel van smaak. Een van de eerste luxe drankjes die we thuis als kind kregen (en dat was vóór het Coca-cola tijdperk) was een licht sprankelend gemberdrankje dat mijn moeder bij de melkboer kocht en waar we allemaal verzot op waren. Gember is samen met wol een oerdegelijk natuurprodukt. En je merkt ondertussen wel dat ik daarvoor 'val'. Gember ziet er onooglijk uit maar het is in zijn veelvormigheid telkens weer uniek. Het wordt ook in zijn authentieke staat gebruikt en heeft iets stevigs. Zo ervaar ik het alleszins. Vandaar dus dat gember me boeit.
Graag vertel ik hoe 'Wol en gember' ontstond. Een tijdje geleden zocht ik naar een titel voor een dichtbundel van eigen gemaakte poëzietjes. Het moest een titel zijn waar alle mogelijke thema's aan bod konden komen, het moest iets zijn wat met mezelf te maken had en wat symbool kon staan voor de dingen waarmee ik bezig ben. Zo kwam ik eerst aan 'wol'. Wol staat als oeroud natuurprodukt symbool voor authenticiteit. Wol wordt gratuit door het schaap geproduceerd, kan gecultiveerd worden zonder schade te berokkenen aan dat dier en is als het verwerkt is tot 'garen' de grondstof voor vele fantastische produkten. In de eerste plaats associeerde ik het met breien. Vroeger, toen ik nog veel tijd had, heb ik graag gebreid, vandaar dat ik wol zeer weet te appreciëren. Vermits ik me graag persoonlijk uitleef in kleuren en breien een geduld werkje is dat stilaan met kleine beetjes vordert om uiteindelijk te resulteren in een eigen 'werk', kan ik het ook vergelijken met gedichten schrijven als een breiwerk met woorden. Het eindresultaat is analoog ook een emotioneel genoegen. Een wollen trui geeft zo'n natuurlijke warmte en is zo zalig om dragen dat het bij mij alleen aangename gevoelens opwekt. Naast die vele kleurrijke dingen die je met wol kan maken, roept wol bij mij dan ook zo'n veelzijdigheid op dat het ook symbool kan staan voor oneindige creativiteit, schoonheid, kunst gecombineerd met functionaliteit... en zo is het stilletjes begonnen.
