In mijn hoofd
is geen tijd
geen verlies aan kansen
elk moment is volledig aanwezig
Gedachten zijn iets te vluchtig
ideeën intens aandoenlijk
zoals vele vlinders
op zwevende bloesems
En alles leeft als bewegende vlekken
op gladde schermen
als bonte puzzelstukken
in boeiende kleuren
rusteloos zoekend naar
wat passen kan
en gehelen vormt
Zo ook met hen
die ik ontmoet
is begrijpen een zucht
van vermoed herkennen
en direct bezien
subtiel vervangbaar
door ondoorgrondelijk
verwarrend wazig
en blind in alle hoeken
Dus blijf ik zoeken
Ooit vond ik het als een pad
een geplande weg
een draad naar weten
De kennislijn was lichtend
Ze verandert echter weer
waaiert uit in deltas
webben van stippellijnen
Het doel wordt minder duidelijk
noch belangrijk
En ik denk alleen
aan stijgen, vliegen,
bevrijd zijn
vertrekken, gaan,
verlichting
Er rest één hoop een verlangen naar aankomen,
de ultieme tocht,
een reis naar jou
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Floreanne
|