Als leuke, normale tienermeid heb je toch wel veel last van iets, dat erg 'creepy'is.
Moet je toch je vcórstellen: - iets bekijkt jou - iets zwarts is er en trekt weg - iets roept naar je - iets doet het licht op jouw kamer aan en uit - iets laat een lamp breken - iets hangt als een mist in je kamer.
Wat denk je ? Zou de Heer God, zou de Heer Jezus, je iets mee willen delen. Nee, dat kan niet: want de Heer God zegt in de bijbel; 2 Petrus 1 v 3: "Hij heeft ons geroepen door zijn majesteit en wonderbare kracht".
De Heer roept niet door rare en enge schrikjes. Zo gaat onze lieve Vader niet met zijn kinderen om.
Nee; iemand anders speelt een raar spelletje met jou. En wij weten wel, wie die ander is: de duivel, die jou bang wil maken en jou uit je zeker weten: ik ben een Christenmeisje, weg wil plagen.
Even een herinnering uit eigen leven; ik was een jochie van een jaar of tien. Toen las ik een gek verhaaltje over een jongetje, dat met behulp van een toverstokje precies kon zien, wat andere mensen deden.
Flauwekul natuurlijk. Maar in mijn jeugdig brein kwam het verhaaltje precies binnen op een kwetsbaar ogenblik. En van toen af aan had ik het idee, niet voortdurend zo manifest, maar toch altijd wel latent aanwezig, dat ik bespionneerd werd, of er naar mij gekeken werd. Ik was al 35, toen collega's op kantoor nog opmerkten: "Soms kijk jij zo schichtig opzij; net of je daar iemand met een mes verwacht".
Omstreeks deze leeftijd kwam ik met het volle heil van de Heer Jezus in aanreaking en toen verdween dit rare trekje.
En nu is mijn eerste invalshoek, XS, dat bij jou aan dit hele gedoe zo iets onschuldigs ten grondslag lag als ook bij mij.
Maar ik heb nog een tweede invalshoek: die aura hè, die jij soms ziet. Nu is het wel zo, dat er rond echte bijzondere mensen soms een soort sfeer hangt, die op gevoelige zielen als een lichtschijnsel kan overkomen.... dat is ook de oorzaak van de krans rond het hoofd van heiligen op rooms katholieke ouderwetse schilderijen en zo.
Mijn vrouw ontmoette eens een diep ingeleide oprechte Christen en zij vertelde later: "Wij allen in de zaal wisten : 'Deze man heeft iets bijzonders'".
Maar tóch: een aura zien is een verschijnsel, dat volgens de vele verhalen, die ik gehoord heb, niet iets is, waarmee God werkt. Alweer: God handelt niet zó met zijn kinderen. Hoogstens zien zij door 'de gave van het onderscheiden van geesten'..... [1 Cor 12 v 10: "sommigen ontvangen de gave om te onderscheiden wat wel of niet van de (Heilige) Geest afkomstig is (maar van andere geesten)". ] ....dat mensen zus-en-zo in elkaar zitten in geestelijk opzicht.
Maar zo'n aura , zoals jij die ziet.....dat kan te maken hebben met een besmetting met occulte zaken, die je met 'onschuldige klassespelletjes' al kunt oplopen.
Wil je dat eens nagaan. Niet te diep wroeten hoor !
Ga maar gewoon naar God...of nee....laten wij samen gaan: .............. Lieve heer God. hier zijn Xs en Ger. U weet alles al Heer. maar samen zeggen wij het nog eens. XS is haar blijdschap in u aan het kwijtraken door al dat rare gedoe. Heer...wilt u haar gaan helpen. Dank u". ............. En dan ook maar samen iets tegen satan; "í?n de naam van Jezus gebieden wij jou, vijand, om dit prille kind van God los te laten". ............. Daag Ger.
Men heeft jou verteld, dat je er eens over moet praten. Daarin hebben 'ze'gelijk. Maar míj klinkt het nog wat onbepaald in de oren.
Het is zo goed om dit geval eens aan de Heer Jezus uiteen te zetten.
Nu zul je misschien tegen mij zeggen: "Ja maar Ger....ik kén de Heer Jezus eigenlijk helemaal niet !"
Natuurlijk ook alle kans dat je zegt: "Ja natuurlijk: de Heer Jezus....dat ik daar niet eerder aan heb gedacht".
En tenslotte kun je kwaad worden: "Schei nou maar uit Ger: Jezus heeft mij nog nooit antwoord gegeven op dit punt".
En toch.....en toch...weet je; er is zo'n oud, lief versje, waarin deze regels staan: "De Heer is recht in al zijn weg en werk; Zijn goedheid kent in 't gans heelal geen perk. Hij is nabij de ziel, die tot hem zucht; Hij troost het hart, dat schreiend tot hem vlucht".
Kim....zouden wij niet eens samen naar hem toegaan; ............ Lieve Heer Jezus,
Hier zijn Kim en Ger. Samen brengen wij bij u, wat u al lang weet, maar wat wij nu toch eens heel bijzonder aan u willen vertellen. U weet alles al van Kim, Heer. Hoe ze zo vreselijk is geschrokkewn, toen haar vrouwelijke waardigheid op zo jonge leeftijd -ook nog eens- werd gekrenkt.
Ze was nog heel niet klaar voor zulk schokkende gebeurtenissen en toen al werd de nog maar aan het eerste ontbloeien zijnde knop geknakt.
Heer....wilt u herstelwerk doen aan haar innerlijk...die nare herinnering verzachten....dat onterechte gevoel van schuwheid en minderwaardigheid wegdoen....de onbevangenheid doen terugkeren...alle wonden herstellen.
Dat is een tijd geleden dat wij elkander schreven hè.
Maar nu heb ik toch weer een advies voor je, denk ik, na alle goede dingen, die er al gezegd zijn.
Je weet wat Efeze 6 v 12 zegt; "Onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen".
Kort gezegd; de duivel is onze voornaamste vijand. Hij komt telkens even langs om te kijken of hij iets kan verzieken, een kind van God onrustig kan maken. Zo'n plagerij gebruikt hij dan weer om te kijken of hij ergens een breekijzer in kan zetten en meer kwaad stichten.
Maar de bijbel zegt; Jacobus 4 v 7: "Onderwerp u dus aan God, en verzet u tegen de duivel, dan zal díe van u wegvluchten".
Wel Rijn, zolang als ik je nu ken, was er altijd een begeerte bij je om je aan God, die je liefhebt , te onderwerpen, hem te gehoorzamen.
Maar wanneer van die absurde gedachten in je opkomen, zoals: - willen vloeken - met borden smijten - iemand een glas water in zijn gezicht gooien - ..en dat soort dingen meer... want er zijn legio van die vervelende dwanggedachten, die opeens bij je kunnen opvlammen of die je geregeld hebt...
zeg gewoon in jezelf: "Wijk satan...ik hoor bij Jezus..". Zeg het intens, met liefde voor God en zijn heilig Kind.
En dat is zó geloofsopbouwend, zelfs al komen die gedachten wel weer eens terug. Want de duivel vlucht wel, maar van Jezus staat geschreven: "Daarna liet de duivel hem met rust, en meteen kwamen er engelen om voor hem te zorgen", (Matth 4 11).
Maar jij weet ook wel, dat de duivel, nadat hij voor dit keer bij Jezus was afgedropen, wel weer eens bij dezen langs kwam.
Echter: een kind van God, dat zich dapper tegen de duivel verweert, kan op engelenbijstand rekenen. Alleen merk je dat soms niet direct of weet je niet, waar die verlichting en verruiming vandaan komt.
Vanmorgen waren mijn vrouw en ik allebei zo heel erg náar. En gezien onze leeftijd, 83, was het echt verontrustend. Maar we streden en baden. En er kwam uitredding; later was er weer verademing.
En hóe God dat nu deed?: - waren het engelen ? - was het 'gewoon' gebedsverhoring op een andere manier...
Jij die anders zo gezellig zo nu en dan op 'Vraag het Ger' aanwipte....en nu kom ik je híer tegen, zo triest.
Saved....soms sta ik ook wel eens op met zo'n náar idee over dingen die ik niet fijn vind, zonder het nu te kunnen benoemen.
Maar dan begin ik gelijk te loven en te prijzen en zeg zulke dingen als:
"Dank U Heer, dat ik- al ben ik nu wat verdrietig- bij u mag horen en dat u mij de kracht geeft om met u vol te houden. En aan het eind van mijn levensweg staat dan toch dat schitterende vooruitzicht, waarover geschrevden staat..."
En dan vervolg ik met die bijbeltekst; 2 Corinthe 4 v 17: "De geringe last die wij tijdelijk te dragen hebben brengt ons een eeuwige luister die alles omvat en alles overtreft".
En dan zeg jij nu misschien: "Ja Ger....maar ik kan die lusteloodheid geen náam geven. Ik snap het zélf niet. Die tekst maakt me ook niet blij".
Maar Saved; over lof staan zulke goede dingen in Gods woord: Ps 50 v 23: "Wie een dankoffer brengt , geeft mij ( God) alle eer, wie zo zijn weg gaat, zal zien dat God redt".
En je zult eens zien; wanneer jij lof offert aan de Heer, dan gebeurt het volgende; Jesaja 61 v 3 "Deze goede boodschap van de Heer komt tot jullie - Om aan verslagenen hoop te bieden, - om aan gevangenen ( in sombere gedachten) hun vrijlating bekend te maken - en aan (door onvreugde) geketenden hun bevrijding, - om allen die treuren (om hun verloren jonge vreugd) te troosten - om aan die allen te schenken: FEESTKLEDIJ IN PLAATS VAN VERSLAGENHEID".
En vergeet vooral niet Saved om kort en vastbesloten tegen de duivel te zeggen: "Satan; in de naam van Jezus ...wijk met je náar gedoe".
Want hij verziekt het voor je en zó ga jij het voor hém verzieken.
Die moeheid.....natuurlijk ga je ermee naar de dokter. Maar ga er ook eens mee naar de Heer God.
Nu niet kwaad worden en zeggen 'Man....dat doe ik al zo láng´
Echt...het helpt.
In het Oude testament zei God al, dat hij onze Heelmeester is, Exodus 26 v 15.
En in het Nieuwe testament lees je haast niet anders dan dat Jezus overal mensen genas.
En dat is toch ook logisch. God heeft ons geschapen, had van eeuwigheid al zijn plan voor onze persoon in al zijn facetten gereed liggen, Psalm 139. Wie is er beter in staat dan de ´grote horlogemaker´ om dat uiterst fijne horloge, dat ieder van ons is, te repareren.
Kom eens naar 'Vraag het Ger´, dan kan ik dit allemaal met veel teksten verder uitleggen.
Maar....nu even voorbijgaand aan wat je allemaal al aan God verteld heb.... zou je niet eens gewoon zeggen op dít moment.
'Lieve Heer God...ik ben zo moe...ik kan geen voet voor de ander krijgen ...en het tienerwerk lukt ook niet meer. En U hebt gezegd, dat wij alle noden aan u kunnen voorleggen met smeking en gebed en dankzegging, Philipp 4 v 6. En ik wil u gaan danken Heer, hoewel ik nog niets zie van verbetering, omdat ik u liefheb en vertrouw. Och Heer....hélp...'
Betty....zeg dat eens in je eigen woorden tegen de Heer.
In de rubriek 'Vraag het Gerwerk ik al zes jaar op dit forum. Maar zon uitvoerige, het hart rakende ontboezeming als van jou heb ik nog niet eerder meegemaakt. En wat een geweldig taalgebruik. Die stijl. En dat foutloze Nederlands. En dat heerlijke geheel gebruik je dan om zon diep emotionerend beeld van jezelf te schetsen. Want laten we eerst eens nagaan wat je allemaal schrijft:
Je bent 27 en loopt over van energie. Je hebt twee werkkringen, éen in de zorg en éen in de administratie. Voor we verder gaan; hoe kan je die twee werkkringen tegelijk hebben. Zijn het allebei dagtaken, ik bedoel volledige taken ? Hoe combineer je twee zo verschillende werkbelevingen.
Maar dan het eigenlijke werk: met lachend gezicht en fonkelende ogen kan je over je boeiende leven vertellen. Maar dikwijls vraag je jezelf af, hoe je dit alles vanuit dat schreiende hart van jou altijd maar volhoudt. Je vraag je vaak verwonderd af, wat je leven nu eigenlijk inhoudt, waarvoor je op aarde bent, waarvoor al dat gedoe van jou en die 7 miljard anderen nu éigenlijk ís. En dan zeg je: Waarom vertel ik toch zo trots en blij over mijn werk. Wat wil ik daarmee bereiken ? Je verwondert je over je kantoorwerk, dat zo helemaal tegen je beweeglijke natuur ingaat. Je hebt de indruk dat je nooit zegt wat je bedoelt en dat je niet doet wat je wil Je komt er nooit toe om je eigenlijke plannen uit te voeren Je kent jezelf niet, je gedrag spoort niet met je wil, je denkleven en je gevoel. Je voelt je ongekend door je omgeving. Je hebt ook een met mij gaat het goed masker op, waardoor moeilijk heen te prikken is. Je kent niemand als een echte vriend, zo een waarmee je lachen kunt en grienen Je wil een man in je leven, maar die kan je maar niet vinden. Dolgraag zou je op iemand willen leunen, iemand hebben, die er altijd was, een brede schouder om als een bang meisje eens lekker even tegen uit te huilen. Je kunt niemand echt helemaal vertrouwen, krijgt er ook niet de slag van te pakken om nu eens op God te vertrouwen Je bent zó toe aan iemand die interesse voor je heeft, die je ONVOORWAARDELIJK lief heeft,die je verrast met leuke dingen , die je helemaal doorgrondt. Je bent zo alleen, zo allerverschrikkelijkst alleen, niemand beslist nu eens mee met je. Je houdt van de natuur en van wandelen, maar niemand gaat ooit met je mee. Je zou zo graag eens ergens worden uitgenodigd, doet toch heus wel iets om in de kennissen te komen, badminton bijvoorbeeld, maar je blijft maar ongeliefd Je denkt dat mensen over je roddelen en je irritant vinden. Je hebt de idee, dat er iets grandioos NIET klopt. "Alle mensen zeggen leuke dingen tegen mij over mij, maar NIEMAND ZOEKT ME NU EENS OP !!! ...zo klaag je..en verder: Ik kan ook geen echt contact maken met wie-dan-ook. Ik kan me vol enthousiasme in van alles gooien, maar heb de kracht niet om door te zetten Ik bouw een muur op tegen de kritiek van anderen, maar van daar binnenuit geselt mijn eigen ík me voortdurend.
Whow Angélique Hoe meer ik opschreef, hoe meer ik je ging liefhebben. Schrik daarvan nu niet: het is echt een geestelijke, van God afkomstige liefde, die ik begin te koesteren. In mijn hart strekt de liefde vanwege God, de agapè, zich naar jou uit.
En ik heb goed nieuws voor je.
Er is iemand, God, die heel veel van je houdt. Hij is zo rijk: soms verschijnt hij als God de Vader, die vol mededogen op je neer ziet. Soms verschijnt hij als God de Zoon, die alles voor jou overheeft en dat ook een keer allergeweldigst getoond heeft, daar .aan dat kruis. Soms verschijnt God als God de heilige Geest, die je mee wil nemen naar het RIJK VAN HET LICHT.
Vertrouw God nu eens, zoals Abraham dat als regel- deed en God rekende hem dat vertrouwen toe als gerechtigheid, (Genesis 15 v 6)
Zeg nu eens tegen de Heer: ............................. Lieve God in de naam van Jezus kom ik bij u. U wist dit alles al, wat Ger nu zo ijverig heeft zitten samenvatten. Maar nu kom ik bij u om hulp voor al die dingen. Heer ...HELP !!!
Dank u dat u het doet. ............... Dit is maar een beginnetje. Voeg zelf toe, wat je wilt.
En wanneer je de Heer als de grote MAN in je leven' aanvaardt, wat dan ???: - dan krijgen die fonkelende ogen verdieping - dan leer je de zin van het leven kennen: God dienen - dan kan je trots en blij vertellen over je eindelijk gevonden schat - dan doe je geen dingen meer, waarvan je moet zeggen, dat ze toch tegen je beweeglijke natuur ingaan - dan zeg je wat je bedoelt en doet, wat je wil en voer je plannen uit - dan ken je jezelf beter en dan spoort je gedachtegang met je innerlijk - dan voel je je gekend, althans door Gods beminden - dan trekken de maskers weg en dan komen de eigenlijke vrienden - dan komt er voor zon , ook van binnen stralend en fonkelend meisje heus ook nog wel een man van vlees en bloed, een medekind van God, tegen wie je aan kunt kruipen - met God als de grote Vriend, zijn er dan ook mensen die in jou zelf geïnteresseerd zijn; naast de onvoorwaardelijke liefde van God, zal je de gevende liefde van geloofsgenoten leren kennen - dan ben je niet meer zo hopeloos feitelijk ALLEEN .dan loop je bij nordic walking niet meer zo in je uppie door de bossen - dan word je genodigd door goede mensen, goede vrienden, die je liefhebben - dan wijkt de achterdocht en de contactenarmoede - dan komt er kracht om door te gaan, dan wijkt elke wispelturigheid - Dan zwijgt die aanklagende stem, dan heb je in ieder geval de kracht om de duivel te weerstaan in de naam van Jezus
Mag ik mij er ook eens tegenaan bemoeien.Ik ben Ger Gerritse, ik ben 84 en heb hier op HQ al zes jaar een vraag-en antwoord rubriek voor 15 -25 jarigen.
Je schrijft dat je 52 jaar bent. Je vrouw is rolstoelgebonden. Jij bent 100 % WAO.Je bent ook huisman en draait in een kringetje rond omdat er te weinig impulsen van buiten komen.
Wel; ik kan je hierin navoelen. Ik ben al vanaf 1992 volledig huisman. Mijn vrouw- 83- is nagenoeg blind en dementeert iets. Ik kan dus enigermate mij voorstellen, hoe jij er voor staat. Lady heeft je in eerste aanleg prachtig opgevangen. Mijn complimenten. Maar nu ze met vacantie is, wil ik je wel geestelijk ondersteunen.
(LADY..sorry hoor, dat ik je zo alleen liet tobben. Maar ik had het te druk met noden in Duitsland en in de Engels sprekende gebieden. Nou ja; ik bén er dan nú)
Rob:...Mijn eerste advies is: blijf goed contact houden met je psychotherapeut. Vertel hem gerust van je geloof en van je daarin 'geen maat kunnen houiden'. Beroepsmatig zal hij daarin zeker geïnteresseerd zijn. Je mag ook aan je behandelaar niets onthouden van je persoonlijkheid. De dingen, die je aan Lady vertelde, dient hij ook te weten. En daarnaast zou ik tegen je willen zeggen: zoek eens contact met God op een nieuwe manier. als bijvoorbeeld zó ......... nee....nee...ik ga gewoon even met je mee om je bij God te introduceren. Natuurlijk is dat eigenlijk niet nodig; hij kent je al lang. Maar zo doe ik het veelal en de Heer weet dat wel van mij. ............ Heer, ik ben hier met Rob. U weet alles al van hem. U weet van die persoonlijkheidsstoornis met die moeilijke naam. U weet ook, dat naar het woord van psalm 94 v 19: "Rob door zorgen overstelpt wordt".
Maar Heer...er ontbreekt dit aan: Door de een of andere reden: "was tot op heden uw troost NIET de vreugde van zijn ziel".
Heer...u kent een van zijn malheurs:... nu ja; u kent ze natuurlijk allemaal ..... hij kan maar geen maat houden in het geloof. Er zitten veel te veel gedachten in zijn hoofd. "Zijn overleggingen zijn vele", naar een andere vertaling van deze tekst. En elders staat het weer zó : "Bij de veelheid van mijn gedachten in mijn binnenste"... Maar in iedergeval Heer...Rob heeft rust nodig in dat hoofd; uw zegenende hand op dat gloeiende voorhoofd. Kijkt u eens naar hem?
Heer ...hier is Rob zélf. (En nu mag jij alles vertellen over je vrouw en je dochter enz enz...neem er de tijd voor...) ................ Rob...blijf komen. Kom ook maar eens op mijn sub-forum: 'Vraag het Ger'.
Je huilt zo veel. En natuurlijk kun je naar een psycholoog gaan en het vertellen. en die psycholoog zal wijze en verstandige dingen tegen je zeggen en dat zal best wel helpen.
Maar waar halen wij nu, op dit ogenblik een psycholoog vandaan ?
Wacht eens...ik weet iets.
Laten wij eerst eens samen naar de Heer Jezus gaan. Natuurlijk zul je zeggen: "Ger...dat heb ik al wel honderdmaal gedaan".
Maar de bijbel zegt: (Matth 18 v 19) "Ik verzeker het jullie nogmaals; als twee van jullie hier op aarde eensgezind om iets vragen, wat het ook is, dan zal mijn Vader in de hemel het voor jullie laten gebeuren".
Misschien ken je mij helemaal niet: ik ben Ger van 'Vraag het Ger', een column, die ik al zes jaar heb en die in zijn geheel hier op HQ staat. Ik ben 84, bijna 85 en heb al met velen naar de Heer Jezus toe kunnen gaan, zoals ik nu ga doen: ....................... Lieve Heer Jezus,
Hier zijn Ger en Eliza. U kent Eliza's probleem duizend maal beter dan zij het zélf kent. Die voortdurende, dagenlange huilbuien Heer...en nu vragen wij u samen... - wij zijn toch met z'n tweeën hier en we zijn eensgezind omdat wij allebei van u houden - en nu vragen wij in de naam van onze lieve Heer Jezus aan God de Vader of hij wil laten zien, wat er aan schort. - En wij vragen ook of hij een noodverband wil leggen, zodat Eliza weer blij en opgelucht kan lachen, al is het ook maar voor even.
Dank U Heer.
O ja Heer...hier is Eliza zelf: ( en nu mag jij alles tegen de Heer Jezus zeggen, wat ik helemaal niet hoef te weten). ........
Eliza...kom je ook eens op 'Vraag het Ger': serie 20 is aan de gang op het ogenblik. maar kijk ook eens naar al die andere onderwerpen, wil je.
En naar een psycholoog gaan, wanneer je dat in je hart hebt. Maar geef de Heer even tijd.
Ik wil alleen door God geholpen worden bij mijn moeilijkheden (een)
Over een dwars meisje , dat alle hulp van mensen afslaat.
Dag allemaal,
Wat Teigetje daar zei: "Het zou mooi zijn, als het in de bijbel stond", daar ben ik eens over gaan denken. En ...ik denk iets te hebben!!!!:
Exodus 18 v 13- 23 vertelt het verhaal, hoe Mozes bezig was overwerkt te raken, omdat hij alleen de geschillen van alle volksgenoten moest oplossen.
En zijn schoonvader staat erbij en ziet, hoe Mozes zich afbeult. Tenslotte zegt hij: "Waarom moet jij steeds voor iedereen klaarstaan?? Waarom houd jij als enige zitting, terwijl de mensen zich van 's ochtends tot 's avonds om je verdringen".
En dan gaat het gesprek daarover tussen Mozes en zijn schoonvader door en tenslotte zegt deze: "Het is niet verstandig wat je doet....je gaat eronder door op deze manier... Luister ...ik zal je een goede raad geven... (volgt die goede raad).... En: Mozes luisterde naar zijn schoonvader!!! (24).
Zou dit iets kunnen zijn om je vriendin over de streep te trekken.
Want....wanneer iemand maar voortdurend zegt: "Nee....God moet me helpen", dan begint het een beetje op 'willen dwingen' te lijken.
De hele familie bidt voor dat gesnijd. ( Het meisje in kwestie maakt allemaal kleine keepjes in haar arm). En wanneer zij mij zouden roepen in dit geval, zou ik toch ook niet anders kunnen doen dan bidden. En 'zo werkt het op het ogenblik kennelijk niet bij haar'.
Laat eens weten op 'Vraag het Ger', of je hier iets in ziet. Want ik kom hier niet geregeld en zou een bericht van jou híer misschien over het hoofd zien.
Mozes- en dan nóem je toch wel iemand!- een man, waarmee de Heer sprak als met een vriend, aanvaardde hier dan toch maar de nuchtere raad van een organisatie-deskundige.
Er zullen vast wel meer voorbeelden zijn in de bijbel.
Even denken.....nee; zo gauw valt me niets te binnen.
Maar....het is goed om niet te star te denken....God spreekt op vele manieren; tóen door Jetro, misschien nú door een Christelijke psychotherapeut.
Overigens heb ik in 'Vraag het Ger' al vele malen advies gegeven in zelfbeschadigings- en depressiekwesties. En in de vier jaar, dat ik daar nu werk, heb ik achteraf veel gehoord, dat mensen gebaat waren bij mijn adviezen. Misschien kan jouw vriendin ook eens bij mij langs komen.
Daag Ger. (van 'Vraag het Ger', waar iederen al vier jaar lang welkom is).
Jozua krijgt van de Heer de belofte, Jozua 1, dat hij bij de komende veldtocht tegen de steden in Kanaí¤n de winnaar zal zijn.
Maar in Jozua 2 lezen wij, dat hij verspieders uitzendt naar Jericho.
Terwijl de Heer uitdrukkelijk gezegd heeft, dat Hij hem de overwinning zal geven, doet Jozua toch, wat een veldheer móet doen: terrein verkennen. Hij zegt niet: "De Heer heeft het mij beloofd. Hij zal het doen", nee...Jozua hándelt. En het gevolg is: de wonderschone geschiedenis van Rachab.
Technisch heb je heel goed antwoord gekregen op je vraag: "Kent iemand de gevaren van boulimia/anorexia".
En dieper inleidend waren er ook al goede antwoorden. Bijvoorbeeld over 'professionele hulp inroepen' en 'God raadplegen'.
Maar ik wil toch nog iets extra's bijvoegen, voor zover mogelijk.
Zou je willen, dat de grootste professionele helper van allemaal direct in consult geroepen werd?
Als dat zo is, wil je dan het nu volgende bestuderen en- wanneer je gemoed er rijp voor is- nabidden: ................... Lieve Heer God: in de naam van Onze Heer Jezus Christus willen Niem en Ger u een groot probleem voorleggen. Niem is in grote nood door boulimia of anorexia of een combinatie. Wilt U aan Niem een gevoel van verademing schenken, zodat ze even wat rustiger kan nadenken over haar gesteldheid en U vergeving vragen voor de dingen, die ze ongetwijfeld verkeerd gedaan heeft jegens U. Dank U Heer, dat we U in deze zaak konden mengen en dat U onze stem hebt gehoord. En nu laten wij deze zaak voor een eerste noodverband graag in uw hand. ...................
Je hebt het moeilijk, en allerlei leeftijdsgenoten zijn te hulp gesneld en hebben goede raad gegeven vanuit hun eigen belevingswereld, die zo vlak bij de jouwe ligt. Zo gáat dat nu eenmaal op dat gezellige HQ van ons.
Zo pittig zeggen als zij kan ik het niet- ik ben 82- maar ik wil iets anders aan jou voorstellen.
Ik wil samen met jou naar de Heer God toe. Want ten diepste denk ik, dat je het moeilijk hebt met jezelf, omdat je God niet voldoende in je zwarigheden betrekt.
Zullen we dan maar: .................. Lieve Heer God,
Hier is Ger weer. Dit keer met 'meisje' bij zich. Ze houdt zichzelf nu even stil. En ik vraag aan U Heer; wilt u in dit leven komen. Ik vraag u niet meer dan 'even een noodverband leggen', zodat zij weet, dat er aan haar gewerkt wordt, nota bene door U zélf. Wilt u dit hart troosten en haar de weg wijzen van 'gelukkig worden en gelukkig maken in de eigen kring'. Mag ik haar nu voor verdere behandeling aan u overdragen, lieve Heer.
O ja; hier is ze zelf om al de dingen tegen u te zeggen, waarvan ík niet weet en die zij nodig vindt om te zeggen...
Dank u Heer, dat u naar haar gaat luisteren". ............... (En nu mag jij alles tegen de Heer zeggen, wat je op je hart hebt).
Luister 'Meisje', wanneer je vindt, dat ik er na dat eerste 'noodverband' weer aan te pas mag komen, wil je mij dan even opzoeken op 'Vraag het Ger'. En weet, dat al die vriendelijk 'te hulp snellers' nu ook weer meegebeden hebben.
Ben je nog steeds van plan om het huis uit te gaan?
Als dat zo is, laat me je dan dit zeggen: "Het huis uit" klinkt als "vrijheid". Op eigen benen staan. Staan en zitten waar je wil, geen ouders om je te vertellen wat je moet en niet moet doen... "Het huis uit" is heel leuk, maar alleen ALS je eraan toe bent. Internet is erg bedriegelijk als het gaat om het peilen van reacties, maar die van jou komen op mij over alsof je nog niet erg goed hebt nagedacht wat voor gevolgen "het huis uit" voor je heeft. Het is niet zomaar iets, het brengt een hoop verantwoordelijkheden met zich mee, om nog maar te zwijgen over de kosten en de tijd die het vergt om je huis te onderhouden en te koken e.d. Mijn advies: Denk er nog eens heel goed over na. Heb je het geld wel (van je studiefinanciering redt je het niet hoor..)? Heb je de tijd die het kost wel? Ben je zelfstandig genoeg om je eigen leven te runnen?
Ook viel me dit op: Ik weet natuurlijk niet hoe je thuissituatie precies is. Ik kan het daarom ook niet beoordelen. Wel weet ik dat ik vroeger mijn ouders soms ook als 'vijanden' zag. Ik had het gevoel dat ik niets mocht en dat alles wat ik deed fout was. Na er eens goed over nagedacht te hebben kwam ik tot de conclusie dat de reden dat ik bijv. moest bellen als ik later thuis kwam was, dat mijn moeder bezorgd om me was, omdat ze van me houdt. En als mijn ouders me terecht wezen omdat ik iets fout had gedaan, was dat om me te beschermen, zodat ik het de volgende keer in zou zien.
Denk nog eens goed over de situatie na, meisje. En ga dan nadenken over wat de volgende stap is.
Je vraagt, hoe je jezelf kunt zijn. Ik denk, dat dit 'jezelf zijn' tot een top komt, wanneer je jezelf KENT.
Onze Heer Jezus Christus was altijd helemaal zichzelf. Hij speelde nooit toneel, Hij had nooit een maskertje op, Hij was zo heerlijk constant.
Psalm 139 geeft , denk ik, een goed begin om verder over deze zaak na te denken. Laten we die eens lezen. .................. Heer, U kent mij en doorgrondt mij, U weet het als ik zit of sta, U doorziet van verre mijn gedachten, ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op, met al mijn wegen bent u vertrouwd
enz enz ...het een al heerlijker dan het ander. ...........
Maar hier ligt ergens een sleutel: - De Heer Jezus was altijd volkomen constant. Hij had niet de minste moeite om 'zichzelf te zijn'. - De Heer Jezus was volkomen verbonden met de Vader, als kind door diens persoonlijke bescherming, later als volwassene door de vervulling met de Heilige Geest. - Hij kende God, daarom kende Hij ook zichzelf, omdat Hij immers 'in God was', die Hem volkomen kende. Daardoor was Gods 'weten' zijn eigendom geworden - En in dat volkomen kennen van zichzelf was hij ook altijd constant zonder ooit een maskertje of een groothouderijtje of een meedoenertje met de grote hoop.Nooit 'huilde Hij met de wolven in het bos mee'. Altijd dat heel eigen, frisse, ontdekkende, de boel-op-zijn-kop-zettende geluid. - alleen al die kostelijke vondst onder 'duizend' andere: "De sabbat is er om de mens...niet de mens om de sabbat". Zo'n blikopener.
En jij Mirjam.....zou het niet de moeite zijn om hierover eens in contact te treden met God. Je zou bijvoorbeeld in je eigen woorden zoiets kunnen vragen als: .................. Lieve Heer God,
In de naam van Jezus zou ik u een probleem voor willen leggen. Ik ben vaak niet mijzelf. Ik hoor mijzelf soms dingen zeggen tegen mijn klasgenoten, waarvan ik denk: 'Waarom zég ik dat nu". Ik weet ook wel, hoe dat komt. Ik zou beter verankerd moeten zijn in U. Wilt U mij helpen, om U steeds beter te kennen, zodat ik mijzelf ook beter leer kennen door het weten, wie ik ben in U door Christus: méer dan overwinnaar,
Heer, dan zal ik, op grond van dat 'kennen' in de klas kunnen zijn zonder toneelspel of 'doen als of''. Dan zal ik precieser dan nu weten, hoe ik niet langer en niet korter ga springen dan mijn polsstok lang is. Dank U Heer, voor uw hulp". .................. Mirjam....zou dit iets zijn om op 'door te gaan'.
Je hebt al zoveel commentaar gehad. Maar mag een oude man van 81.... en niet 82; zoals ik laatst ergens schreef, ( nu dus 85) ....nu ook nog eens iets zeggen.
In een van de Psalmen staat: "Smaakt en ziet, dat de HERE goed is".(34 v 9)
Hier staat dus gewoon: "Neem nu de proef eens op de som".
Nu zul je tegen mij zeggen: "Ger....dat heb ik toch gedaan...en God hield zich doof".
Maar Niem; laten wij het dan eens sámen proberen. Kom eens op 'Vraag het Ger'; ik kom hier niet dagelijks langs, want ik heb het in mijn eigen rubriek veel te druk. Maar zo dikwijls gebeurt het, dat jeugdigen daar tegen mij zeggen: "Toch wel wat geholpen door wat je zei".
Kom nu toch eens aan, dat we de zaak samen eens bekijken.
Wat een eerlijke omschrijving van je toestand!: - allerlei emoties, die je bestormen - depressies, die je doen mislukken in allerlei banen - pillen, die je gevoelens verdoven, zodat ze niet meer zo lastig zijn, maar er is wel dit bijproduct: verdoffing - allerlei gedachten over sex - humeurigheid, soms kan een enkel woord je al irriteren - zelfmoordneigingen - onvermogen om vrienden te vinden; en wanneer je ze vindt, dan stoot je ze af - boordevol agressie; soms zin om te huilen, maar dat lukt dan weer niet.
Jongen....hoe kunnen we je troosten?! Er zijn al zoveel lieve vrienden, die geantwoord hebben, die voor je bidden.
Maar weet je , wat we nu eens gaan doen. We gaan met al die dingen naar de Heer...hier en nu...en met z'n allen: .................. Lieve Heer God. Mogen wij U iets vragen in de naam van Jezus?! Onze vriend Stranger heeft het zó moeilijk! Hij moet eigenlijk direct een noodverband om dat zere innerlijk van hem.
Heer...U weet het allemaal al: - van die depressies - van het niet kunmnen 'settlen' in de maatschappij - van die pillen, die hij nu weer níet neemt - van zijn verwarde en te hevige sexuele verlangens - van zijn humeurigheid, zijn zelfmoordneigingen - van zijn agressie en overspannenheid - van zijn hunkering naar vrienden en zijn onvermogen om ze aan zich te binden.
Heer....wij weten niet, wat wij doen moeten. Maar op U zijn onze ogen gevestigd.(2 Kronieken 20 v 12)
Dank U Heer" .................... Stranger; blijf bij ons komen. En houd contact met lieve gelovigen in je buurt. En blijf je pillen gebruiken. En zoek ook contact met psychologen en dat soort mensen. En klop aan om hulp bij dominees en voorgangers. En doe de vele dingen, die gedaan kunnen worden. Want de wereld zit vol mensen, die een mooi, jong mannenleven willen bijsturen en opkalefateren.
O ja Stranger; het nu volgende is misschien wat te zwaar voor je. Maar wij allen, die voor je bidden, hebben ook een boodschap aan 'iemand anders'. En wij zeggen: "Satan....hands off van ons broertje. Wij willen niet, dat jij hem in de vernieling helpt. In de naam van Jezus gaan wij om hem heen staan om hem voor jou in bescherming te nemen".
Stranger!...houd contact!!
Ger...van "Vraag het Ger", (vind je hier vlakbij).
Bij het doorlezen van mijn concordantie vond ik warempel een tekst, die dit woord gebruikt. Ik heb er maar éen gevonden, maar misschien kan hij je toch dienen. Komt-ie: 1 Timotheüs 5 v 22; "Ik (Paulus) betuig u (Timotheüs), voor God en voor Christus Jezus en voor de uitverkoren engelen, dat gij daaraan, (aan het handhaven van de tucht in de gemeente)de hand houdt,zonder vooroordeel en zonder iets te doen uit vooringenomenheid".
Het is nu niet de bedoeling van mij om deze tekst úitputtend te behandelen. Kort gezegd komt het erop neer, dat de tucht in de gemeente nauwkeurig gehandhaafd moet worden, maar dat men bij de tuchtoefening ervan bewust moet zijn, dat God en onze Heer Jezus Christus en de heilige engelen er ten nauwste bij betrokken zijn. Daarom mag er bij de tuchtoefening geen sprake zijn van het laten meewegen van persoonlijke sympathieí«n en antipathieí«n. Eigen gevoelens en emoties mogen bij zo iets essentieels als' tuchthandhaving' geen rol spelen. 'Tuchtoefenaars' in de gemeente dienen zich bewust te zijn van eigen hoge roeping in de gemeente. Zij mogen zich alleen laten leiden door de Heilige Geest en door het woord Gods.
Maar waar het nu hier om gaat is dat woord ' 'vooroordeel' en dat andere woord 'vooringenomenheid'.
Men kan ze dus omschrijven als 'persoonlijke sympathieën of antipathieën...eigen gevoelens en emoties'.
Voorbeeld: een Volle Evangelie Christen kan iemand ontmoeten, die hem doet denken aan de sfeer, waar hij zich aan ontworsteld heeft, de benauwde en verkeerde sfeer van een of ander kerkgenootschap.
Bij het zien van de desbetreffende persoon krijgt hij direct de idee: "O gunst....zo zagen zíj er ook uit. Hij lijkt precies op de ouderling, die mij toen onder censuur wilde stellen".
Maar nu zegt Paulus, op de bepaalde positie van Timotheüs toegespitst: "Denk er om Tim....geen persoonlijke gevoelens mee laten wegen".
En in het door mij geschetste geval houdt dit in: die andere, waarvan jij denkt, dat hij uit het kamp komt, van waaruit je, na je vertrek, nog heel wat schoten nagekregen hebt...die andere zul je zonder enig vooroordeel of vooringenomenheid moeten laten vertellen, wat hij op zijn hart heeft.
Wati.....ik denk warempel, dat ik iets gevonden heb, dat jouw oordeelvorming kan dienen! Ik zoek naar een definitie; ja...hij komt eraan, denk ik:
Vooroordelen en vooringenomenheden zijn emoties uit het natuurlijke leven, die wij als 'geestelijk wordende gelovigen' terzijde moeten stellen bij alle contacten. Wij behoren iedere gesprekpartner te toetsen aan de hand van onze vervulling met de Heilige Geest en onze kennis van Gods woord. De geestelijke liefde, de agapè, behoort alle stemmen van 'herinneringen uit het verleden' of 'vastgeroeste denkbeelden' te niet te doen.
Dat is een goed streven. De bijbel zegt; (1 Tim 3 v 1): "Indien iemand staat naar het opzienersambt, dan begeert hij een voortreffelijke taak".
En nu is een zendeling wel niet technisch geheel gelijk te stellen met 'opziener', maar ook hierbij gaat het over een belangrijke taak in het koninkrijk van God.
En dan gaat Paulus verder met te zeggen, wat degene, die een ambt wil bekleden binnen Gods gemeente, allemaal moet zijn. Nu is het zo, dat die vereisten lang niet allemaal kunnen slaan op een jong persoon van het vrouwelijk geslacht. In de opsomming laat ik die vereisten dan ook weg, vervang ze door: ---.
Daar gaan we dus met 1 Timotheüs 3 v 2-7:
"Opzieners dan moeten zijn: onbesproken, ----, nuchter, bezadigd, beschaafd, gastvrij, bekwaam om te onderwijzen, niet aan de wijn verslaafd, niet opvliegend, maar vriendelijk, niet strijdlustig of geldzuchtig, ---. Hij mag niet een pas-bekeerde zijn, opdat hij niet door opgeblazenheid in het oordeel des duivels valle. Hij moet ook gunstig bekend staan bij de buitenstaanders, opdat hij niet in opspraak kome en in een strik des duivels valle". En verder volgen nog enkele waarmerken: "waardig, niet met twee tongen sprekende".
Nu weet ik wel, dat een jeugdige al gauw kan zeggen: "Wel; aan deze eisen is nog wel te voldoen".
Maar wanneer je ouder wordt en voor allerlei proeven gesteld wordt, merk je, dat deze eisen best wel moeilijk kunnen zijn.
Dus: ook al ben je zestien en sta je aan het begin van je levensweg te popelen om voor de Heer te 'beginnen', dan is het toch goed om dit rijtje even in je achterhoofd te bewaren.
Maar duidelijk is, dat er ook andere dingen nodig zijn voor een zendeling(e). - een zekere practische handigheid, zodat je zelf je sokken kunt wassen en een ei bakken. Nu zal het voor een meisje gemakkelijker zijn om hieraan te voldoen - veel weten van p.c.-bediening, maar dat niet alleen: allerlei trechnische vaardigheden. Dit is wel weer even slikken voor meisjes. - spreekvaardigheid, mogelijkheid om voor radio en t.v. te spreken. In diverse landen kom je gauwer voor deze media terecht dan in Nederland - en zo zou ik wel kunnen doorgaan. Ik heb zelf als 'onbezoldigd ' zendeling gewerkt. Ik had een baan in een tropisch land, was, wat genoemd wordt een 'tentenmaker', in zendingswerk was ik een 'oproepkracht' naast de als zodanig vrijgestelde.
En wat heb ik bespeurd: Diepe bekering, zie mijn topic BIJBELSTUDIE, wedergeboorte en doop ín en vervulling mét de Heilige Geest zijn kostelijke zaken, die in de werkkring van zendeling of hulpzendeling zeker niet kunnen worden gemist.
Waar ik werkzaam was, was 'de lucht zo dik', dat de demonen zich welhaast materialiseerden....: "Broeder....de yorka's kwamen tot dusver alleen uit mijn tuinpad op. Maar nu stijgen ze ook al op uit de gang....wil broeder ze bestraffen...!". Wel; wat is het dan goed om geestelijk bewerktuigd te zijn door de genade van de Heer God.
Dus Niem; neem deze enkele gedachten uit vele ter harte en begin bij het begin: - kijk in je gemeente rond, of er sprake is van een gebrek aan kinderleiders. En wanneer ze zeggen: "We zouden je kunnen gebruiken voor de kids van 6 en 7, zeg dan niet "Nee". Pak aan, wat je krijgen kunt. En wanneer ze zeggen: "We zouden eigenlijk hulp kunnen gebruiken bij het koffieschenken", wuif het niet weg. Er zijn zoveel gebieden, waarop je de gemeente van dienst kunt zijn. En in de aanraking met allerlei gemeenteleden oefen je de Geestesvrucht. Vooral zelfbeheersing zal je te pas komen. Want het is een opmerkelijke zaak, dat juist broers en zussen je nog wel eens op de tenen gaan staan, bewust, maar meestal onbewust.
En vergeet niet om naar 'de jeugd' te gaan, ook naar de 'inhoudelijke' avonden.
En doe geregeld ook persoonlijk bijbelstudie.
Och; er is zoveel meer te zeggen. Kom je er nog eens op terug.
Je somt me daar even wat op!: - depressief zijn, zelfverwonding - laag zelfbeeld, pressie van de duivel - liegen, waanwerelden hebben - God niet vast kunnen houden - Soms zelfs denken, dat je Hem niet vast wílt houden.
Weet je, dat er een heel teams van bidders voor je gereed staat op HQ?!
Allemaal vrienden, die diep met je begaan zijn....die je willen helpen....die je ook kúnnen helpen.
Want de bijbel zegt,(Jacobus 5 v 16): "Het gebed van een rechtvaardige vermag veel, doordat er kracht aan wordt verleend". En wij weten ons door genade gerechtvaardigd door ons geloof in de verzoening door Onze Heer Jezus Christus.
Nu is het wel zo, dat ervoór staat, dat 'men elkander de zonden moet belijden'.
Jij hebt ons van je nood verteld, maar je hebt ons al die dingen niet als zonden beleden. Wel; doe dat dan maar aan God.
Het is goed, dat je tegen Hem zoiets zegt van: ............ "Lieve Heer; ik heb aan al die lieve mensen alleen van mijn angsten verteld. Maar ik heb aan hen niet verteld, wat er allemaal nog meer achter zat. Mag ik dat nu aan U vertellen....
(En dan vertel je maar aan God, wat je aan ons niet kon vertellen) ................. Heer...ik vraag daarvoor om vergeving in de naam van Jezus. Dank U Heer, dat U mijn hart aanziet, dat ik het echt meen, dat excuus vragen".
Zo ...nu kunnen 'wij van het gebedsteam' voor jou bidden; het nu volgende zijn mijn woorden; de anderen vullen die met eigen woorden aan of gebruiken eigen woorden... .................... "Heer...U kent 'Bloem'. - U weet veel beter dan wij allemaal, hoe verslagen van geest zij is, hoe zij zichzelf soms met scherpe dingen verwondt, om althans íets te doen - U weet, dat ze veel te klein van zichzelf denkt en veel te groot van de duivel - U kent haar ziekelijke drang om te liegen, zelfs wanneer dat helemaal niet nodig is. - U kent de rare , verwrongen gedachtenwereld, waarin zij leeft - U kent haar niet-vast-kunnen-houden van U, terwijl zij zelfs denkt, dat zij dat eigenlijk niet wíl....
Lieve Heer...in de naam van Onze Heer Jezus Christus vragen wij U: - wilt U die 'kwijnende geest' vervangen door feestkleren - wil U uw koele, rustgevende en toch ook weer warme hand leggen op die onrustig friemelende hand, wanneer zij zich weer pijn wil doen. - Heer...U weet, welke mogelijkheden zij heeft en welke hoge verwachtingen zij door U mag koesteren...help haar om die 'Bloem' terug te vinden - Wilt U haar leiden naar een gezondheid van innerlijk.
Heer....kom haar te hulp.
Dank U Heer." ............... Bloem...houd je contact met ons, maar vooral met Hem.
Mag ik Jopie tegen je zeggen, J.....het brengt alles wat dichterbij.
Weet je, waaraan ik denken moest, toen ik dat las van die huilbuien van je. Lang geleden, ik woonde toen enkele jaren in Suriname, werd ik eens bij een meisje geroepen, dat erg in de war leek. Ze hadden er de pandit al bij geroepen, die mensen waren Hindoe....en toen dachten ze: "Kom, laten we er eens een Christen tegenaan gooien".
Ik kwam en liet me de zaak uitleggen. En wat bleek: dat meisje, ze was veertien, had altijd heel erg geïsoleerd gewoond op de 'pranasie', de verlaten plantage, waar haar ouders heel eenzaam leefden. En toen zeiden de ouders opeens: "Kom....ze moet geld gaan verdienen". En ze stuurden dat kind naar een sigarettenfabriek, waar ze midden tussen meisjes van haar leeftijd en ook wel ouder, in een oorverdovende herrie zat en tussen het gepraat van al die meisjes, dat over allerlei dingen ging, waar zij geen weet van had.
En toen ze thuiskwam, was ze helemaal over de toeren...huilen...niet willen praten....en die pandit had met zijn bezweringen de zaak alleen maar erger gemaakt.
Nu zul jij zeggen: "Wat heeft dat nu met míj te maken. Ik ben geen veertien en ik werk niet in een fabriek en ik heb altijd met iedereen kunnen communiceren, zo ik maar wilde".
Maar Jopie; er kan op een bepaald ogenblik zoveel op je af komen. Je krijgt opeens in de gaten, dat het leven 'van alles van je wil'. Je merkt, dat de kinderjaren nu wel heel erg achter de rug zijn. En dan ben je wel eens even onevenwichtig. Ik wil het niet kleineren hoor, maar toen ik even bij dat Hindoestaanse meisje had gezeten en de verhalen van haar ouders had gehoord, heb ik gezegd: "Laat haar nu even met rust. Frunnik niet te veel aan haar. Geef ze even de tijd. Nog een paar dagen en ze heeft alles op een rijtje". En verder...niks! Ik heb niet over de Heer Jezus gesproken. Daar kreeg ik geen leiding toe. Maar toen ik wegging, keek dat kind me zo blij aan.
Jopie; ik wil je nu even alleen laten, om alle dingen op een rij te krijgen. maar ik zeg nog wel iets over jou tegen de Heer Jezus. Dat mag wel hè:
"Lieve Heer Jezus; U hebt dat gehoord van die huilbuien en dat moede, onzekere gevoel van Jopie. U hebt ook al die fijne adviezen gehoord, die ze kreeg. Maar lieve Heer Jezus, wilt U naar Jopie omkijken en maken, dat ze gauw weer helemaal blij is en zich uitgerust voelt en dapper het 'grote leven', dat er nu eenmaal eens voor iedereen aankomt, aankan.
