De feestdagen zijn achter de rug en ik hoop dat jullie die goed zijn doorgekomen!
Dan kunnen we nu weer met nieuwe moed overgaan tot de orde van het alledaagse.
Een nieuw jaar, een nieuw begin. En hoewel het nog lang geen lente is, hier op deze blog ook een nieuw geluid.

Dat nieuwe geluid komt onder de vorm van twee categorie's die ik heb bijgevoegd, namelijk, ‘OLD DUTCH’ en  ‘ONE OF US’.  Waarbij de titels wel voor zich spreken neem ik aan?

Het is iets wat ik al een tijdje van plan was maar daar moest eerst wat werk voor verricht worden.
Liedjes verzamelen, overzetten naar mijn pc en dan alles converteren naar mp3. Al bij al toch een tijdrovend klusje.
Toch wil ik graag nog even vermelden dat het dankzij pa’s cd collectie is die ik van hem heb geërfd, dat ik die liedjes hier ten gehore kan brengen.
De opname kwaliteit is lang niet altijd zuiver, maar ik maal er niet om. Ik hoop jullie ook niet? Tenslotte gaat het om de memories, toch!

En om meteen mijn woorden in daden om te zetten begin ik met een Nederlandstalig nummer uit vervlogen tijden.
Ik ben benieuwd of jullie je het liedje nog herinneren? Misschien weten jullie zelfs nog wel wat je deed in dat jaar.
Laat het mij dan vooral weten he!  En zo niet, dan hoop ik dat jullie gewoonweg genieten van dit oudje.
Ik geef jullie vandaag:

NET ALS TOEN
(1957)

In 1962 debuteerde ze op de Nederlandse radio met het liedje ‘I Apologize’.
Twee jaar later bracht ze haar eerste plaat uit. En weer twee jaar later haar eerste album.
Corry Brokken nam viermaal deel aan het eurosongfestival, respectievelijk in 1956, 1957, 1958, en 1959.
In 1957 won ze met het lied ‘Net als toen’, een compositie van Willy van Hemert.
In 1966 werd ze gevraagd om namens Duitsland deel te nemen aan het Eurovisiesongfestival maar daar bedankte ze voor.

In 1960 scoorde Corry Brokken een nummer 1-hit in Nederland met het nummer ‘Milord’ van Edith Piaf.
Met dat haar versie van nummer stond ze zestien weken in de Nederlandse hitparade, een record dat tot op heden nog steeds niet is verbroken.

Tussen 1961 en 1972 presenteerde Corry Brokken televisieshows op de Nederlandse televisie.
In deze periode verschenen met grote regelmaat plaatopnames van haar, onder andere zeer geslaagde en succesvolle Nederlandse interpretaties van chansons van Charles Aznavour, ‘Mijn ideaal’ (1962) en ‘La Mamma’ (1964).
Met die twee nummers oogstte ze ook succes in Duitsland waarna ze aldaar een televiesieschow ‘Varietézauber’ presenteerde.
Corry Brokken speelde ook mee in de revue van Snip en Snap,  presenteerde ze in 1976 het Songfestival in Nederland, speelde mee in het toneelstuk ‘De vagina Monologen’ en was vaste gastvedette bij de theatergroep  'Purper' in de show ‘Purper 100’.

Maar het pad van deze o zo succesvolle zangeres ging niet altijd over rozen.
In 2006 werd bij haar borstkanker geconstateerd. En begin 2008 werd zij getroffen door een herseninfarct, waarvan ze langdurig moest revalideren.
In 2000 worden haar memoires gepubliceerd met als titel ‘Wat mij betreft’.
En in 2009 verscheen er een tweede biografie, getiteld ‘Toegift’, waarin Corry Brokken vertelt hoe het haar na 2000 is vergaan.