Wijzigingen – Aanvullingen.

Vervolg Armand De Bleser

Armand De Bleser werd te Leest geboren op 27 november 1940 als zoon van Frans en van Leonie Marievoet. Zijn vader was een man met gouden handen, elektriciteit, metsen, mechaniek…. Alles beheerste hij.
In 1960 had Armand het als wees –zijn beide ouders waren overleden- financieel niet zo breed en om die reden besloot hij bij de para’s te tekenen, toen de meest lucratieve eenheid bij het Belgische leger. Vooral ook voor hen die naar Kamina in Congo gestuurd werden.
In Kamina was Armand radio-operator en chauffeur van de hoogste militair in rang aldaar : luitenant Kesteloot. Die gedroeg zich als een tweede vader voor hem en Armand werd al snel zijn vertrouwensman. Als TS gingen alle berichten door zijn handen.
Maar die periode uit zijn leven heeft hem zeer aangegrepen en van zijn ervaringen met de perikelen aldaar wou hij niets kwijt, zelfs tegen zijn echtgenote heeft hij daarover nooit een woord gerept. Al wat hij naar zijn familie stuurde vanuit Afrika is nooit ter plaatse geraakt. Waarschijnlijk onderschept door de veiligheidsdiensten. De enige souvenirs zijn de foto’s die hij in zijn bagage kon stoppen.
De censuur van het leger liet ook maar drie brieven passeren naar het Leestse heimatblad De Band. Na zijn term tekende hij nog bij maar omdat de periode in Congo afgesloten werd en hij dienst moest doen in Corsica werd hij terug burger.
Niet veel later leerde hij Mariette De Bont kennen, de twee jonge mensen werden verliefd en wilden trouwen maar dat viel niet in goede aarde bij haar familie en toen een in Engeland woonachtige tante van Mariette voorstelde om in Schotland te gaan huwen omdat daar geen toestemming van de ouders vereist was, gingen Armand en Mariette daar gretig op in. Op de boot tijdens de heenreis (in die tijd moest je ook toestemming hebben van je ouders om te vliegen onder de 21) liepen ze een dorpsgenoot en buur tegen het lijf : Eduard Rottiers, de zoon van Charel en broer van de bekende kapster Viviane. Van een toeval gesproken…
Ze huwden uiteindelijk niet in Gretna Green maar in Edinburgh, de hoofdstad van Schotland. Armand was 22, Mariette 18. Vereiste was wel dat het koppel minstens twee maand in het Verenigd Koninkrijk verbleef voor hun trouw. Armand en Mariette bleven die hele periode bij een tante in Edinburgh.
Terug in Leest kregen ze een tweede trouwboekje, hun trouw was immers aangekondigd en ‘uitgehangen’.
Een tijdlang baatten ze café Telstar in de Dorpsstraat uit tot ze die bloeiende zaak overlieten aan hun vriend Jean Van Dam. Het was deze laatste die, samen met bakker Fons Hellemans, FC Telstar –het latere SK Rapid Leest- zou stichten, maar de basis ervan was reeds gelegd door Armand en Mariette. Van Dam nam een café over die niet alleen beschikte over een boogschuttersgilde, een spaarkas, het partijlokaal van de toenmalige BSP, maar ook over een voetbalclub.
Later zou Armand SK Leest een vrouwenelftal bezorgen. Bij de SK Ladies speelden de drie dochters van Armand en Mariette…
Na hun periode in café Telstar werkte Armand zich omhoog in de technische dienst van het Ministerie van Openbare Werken en maakte Mariette carriére bij Belgacom, de nationale telecomoperator, het latere Proximus.
Ze stapte ook met succes in de lokale politiek en zou ruim 17 jaar actief blijven als raadslid van het OCMW van Mechelen voor de SP. Een functie waarbij ze heel veel mensen van verschillende strekking heeft geholpen.
Armand en Mariette kregen drie dochters die op hun beurt zorgden voor twee kleinkinderen.

Foto’s : 
-Armand en Mariette tijdens de huwelijksplechtigheid in Edinburgh.
-De laatste plichtplegingen.
-Niets dan stralende gezichten in de hoofdstad van Schotland.
-Armand bezorgde Leest een damesvoetbalploeg.
-Mariette en Armand in 2015.