Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
24-02-2011
Liefde met houvast aan tuitmondje
s Zomers stromen naarstig sappen gewekt door jonge blaadjes in tussendoortjes rechtop ja ik ben betula van de bomen
Tot de rand dan met uitzicht op mijn blanke bast hoor de vermetelen schreeuwen aan mijn prikkeldraad open gereten Schatje 't is maar tijdelijk
Alleen de ware liefde laat me vallen slaat in zomaar op momenten knippert naar me met tuitmondje laat weten je bent het ik hou je nu ff teveel - voor gezien
Stil timide glimlacht ze in stapjes trekt terug versnelt tot puntje in verste verten dat me kracht geeft haar boven de tijd uit te tillen in de glans van onwerkelijk hou vast om echt te leven
wat doet de hoogzitter naast feminiene fruitigheden stetson stoer op haar hoofd sloerie gloria swanson vonkende kijkers lippen paars met glitter hoor het geroezemoes beneden lallende publieken staande aan de toog gezeten op krukken aan tafelen op fluweel dames wuft en voor het oog onbesprongen achter de tap allemaal kijkers in potentie ziet zijn spanning stijgt zij knipoogt vet en sexy hij praat hij hijgt zij zegt ok dan ik speel moeder en voor ex in alle geval het heksie met draken op mijn uitspansel ze grimast kijkt uitgestreken hij krijst ik pauzeer ingelast heel het schouwtoneel valt stil gans de taveerne staat perplex terwijl het takke mens boven alles uit bulde
overspelig komt van toegevoegde waarde wortelt vaak diep in mariages de raisons zaait morsig uit bij centraal stations 's morgens vroeg in condooms op aarde
vaak zocht men deze amour eerst eenmalig gaat het later door dan was het zeker zalig
hoogmoed komt voor de val daar wil ik dan graag wat spoed achterzetten met citaten uit gedichten die de hoogmoedige mens tot in het diepste van zijn harde laag zouden moeten ontwrichten
joho gevonden op maresingel 54 te leiden na uren langs gedichten op muren te rijden van Wislawa Szymborska: 'Honderd kilogram weegt het hart van een walvis, maar in een ander opzicht is het vederlicht.' 3e strofe "Pochwala zlego o sobie mniemania" oftewel "Lof van de geringe eigendunk"
krijg ik gesteun en gezucht zoekt-ie laf met als uitvlucht dat hij contact gestoord is daar kun je donder op zeggen dat wordt eindeloos dreggen naar wat ik onder die pet mis maar ik haal mijn gram met mijn honderd kilogram
nee zei zij van gladderaal ik ben huisartspractizienne moraal is voor het vrije veld voorkomen beter dan genezen het enige wat voor ons telt liefst zouden wij overbodig wezen
maar het houdt een keer op zij die onze inzichten honkvast weigeren te delen leven tegen eigen bestwil wij rijzen qua voorrijkosten we moeten tijd vrij maken alleen al de pan uit confrères daar bovenop
zo ontstond de gezondheidsstaat met ondergronds het proletariaat af en toe stappen verzettend vanuit holen en riolen om febo-automaten te kraken drank en tabak te snaaien los vast in de rondte plukken oude filosofie uit roofdrukken waarin sprake is van geen zin je weet wel van het bestaan
regels hebben nooit goed gekeurd om in de metro gezeten te eten alleen moest je nu ineens weten dat er akuut voor werd bekeurd
veel agenten met oog voor restanten zagen vijf vingers met klem iets omvatten eisten in functie maak open die jatten klokhuis haalt voor straf nu de kranten
eerst moesten de overtreders dokken deze sanctie werd later ingetrokken onbekend blijft van wie het idee kwam
misschien wel van iemand op de Vijgendam die beslag wilde leggen op alle klokhuizen of Adam en Eva ontpitten met muizen
is de mens als dierlijke soort er des te triester aan toe naar de mate van zijn onderwerping aan puur natuurlijke wetten zonder polder duin en verterping echte ellende begint aan het eind van poetische podia en alfabet bij namen beginnend met letter zet
zij oefenen in levenslang wachten en vallen als het programma uitloopt als eersten altijd buiten de boot hun laatste plaats is vast omlijnd en door letterverstrengeling taboe
Asjeblief europa draagt drie nieuwe zeegebieden aan om natuur in te beschermen de Doggersbank, het Friese Front voor de zeekomkommer zeekoeten en bolle papierschelp en de Klaverbank plus uitbreiding van de kustzone de centrale oestergronden met burchtenkreeftje en perkamentworm blijven gewoon aanbevolen staan
Onze regering aarzelt stil omdat ze niks zeggen al tijden over bescherming van zelfs één zeegebied waar moeten ze naartoe met alle PCB's oestrogenen in de haagse poepbuis die in zee steekt bij Scheveninge
het blijft maar snertweer, wat zeg ik was het maar snertweer
glad ijs schaatsen onder maagdelijk vanaf holysloot knaap voelt zich bijzonder her en der bossen takken ten teken van hier wakken af en toe hoor je rrrrrrrrrrrrr het barst en het scheurt
warme sjok in uitdam geurt geen rum of cognac aanpakken niet door die spiegels zakken pittoresk zuidwou blauw van de kou hier snijdt de vaderlandse leeuw door vers dwarrelende sneeuw
heb ik niet om gevraagd weerheer scheerslags komt ommekeer terug over broek in waterland lange vaarten en ondiepe sloten pootje over alle bochten door
zachtjes gaat het regenen glijden wordt duwen en slepen ijs gaat zienderogen smelten en verpappen ik zak er door heen en besluit te kappen
drijfnat vies uit die sloot liftend weer naar holysloot
hugo claus man die groot respect genoot ook van mij als literaire alleskunner leefde en stierf ni dieu ni maître hij was zelf die meester of soeverein hij bleek bij typisch een ouderdomshandicap zo ook regisseur van zijn eigen dood
wie en waar was de genodigde die op zijn cérémonie des adieux hem attendeerde op de velen levenslang met handicap of meer nog hen die na cesuur - metselaar verliest handen opticien verliest gezichtsvermogen - de moed opbrengen verder te leven leren aanpassen voor nieuw bestaan
en al die andere aftakelende senioren ook geliefd tot zelfs niet geliefd door familie en omgeving die de moed opbrengen door te gaan waar ze steeds minder kunnen wat ze voordien konden
waarom zo zonder meer respecteren van iemand die zijn bestaan lang als Übermensch meer dan de meesten van ons succesvol kon regeren zonder wanhopige uitzichtloosheid waar Louis-Auguste Blanqui van schreef of is dit de variant van het ik-tijdperk op Robespierres stelling en uitwerking van zijn dilemma Fraternité, ou la Mort
vrienden met pasen betekent zoeken in jaargangen wie laat zich nog horen soms is er eentje fout verbonden veel stilte valt op de haak vaak zie ik ze 'm nog net smeren zouden ze zich generen fier zelfverwijt in eerste aanleg zeker weer bruusk zitten stangen zedenverwildering in mijn ogen te veel woorden wat is gelogen of zieltogend appelleren gebrek aan empathie goede smaak
zo zoekt de mens wat af straks misschien met bloemen om mijn distantie te roemen betraand aan het graf
ik kleed me dan aan om een stuk weg te mailen ik hoor ze overal dan zeggen komt hij nog wel onder de mensen
allemaal eikels zonder besef van mijn immense kracht en lef om te kunnen afstoten uit gêne en huiver angst voor een schuiver onderuit tussen vreemden die vaak zo raar kijken terwijl ik onverdroten normaal dacht te lijken
met soms vals gedacht sodeju is dat straks dan mijn aperçu
zit ik kwetsbaar en bros met mijn tong los geschoten van de afwering goudeerlijk en hondstrouw zinderend vol teer gevoel lang en breed uit de vouw binnen in voor de verkering zeg maar op mijn praatstoel je kunt er donder op zeggen dat komt onder teveel invloed van drijfnat in leeg gemoed
mouten van haver om te pappen thuis weer droog op te lapp
na in de trein van amersfoort naar assen nog te zijn ingevouwen en plat gedrukt is het me op weg naar groningen gelukt weer uit te zetten in de eerste klasse
daar viel ik pas echt in de prijzen in lange rijen stonden complete massa's met pianoman aangeslagen voor kassa's als poppetjes te dansen na vrij reizen
