Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
30-11--0001
leren spelen met achterstand
valt nog iets te helen later in te halen als al het speelse het vrije wat in het kind zat door zwaarte thuis nare gebeurtenissen te vroeg op het levenspad of wordt het later balen want nooit meer in te halen
ik zat in den haag op hbs met hans al tweede klas van het Sint Jans hans die dat had ging aan de dinky toys zijn ouders voelden begrip en spijt gaven daarom hun zoon respiijt lieten hem maar zijn gang gaan zeiden zou wel bij trekken niet teveel op letten geef hem de tijd komaan
laatst liep ik in den haag zag hem met een kopje thee op een terras in de passage ik vroeg nog steeds aan de dinkies hij lachte ontheemd zei keurig ja zij het dat ik er nu alleen voor sta mijn ouders zijn dierbaar overleden elke dag doe ik nu ook hun gebeden inhalen kan ik nu echt wel vergeten in tal van spelen ben ik niet te verslaan helaas zijn vele door de tijd ingelopen ik was vaak te laat voor het inkopen met dat bidden is het nu wel gedaan
op weg naar het spui wist ik het weer dinky toys ik wist niet wat dat waren vaak mocht ik wel met vader mee varen op onze schuit druiven eerste klas
in tegenstelling tot grote dichters weet ik van alles vrijwel niets alleen de sport daar is bij mij zéér veel van bekend
neem nu simon vinkenoog beroemd van onder de poëten hij en ik malen omgekeerd bij het gebruik onzer kaken hij houdt mensen aan de praat paraat vanuit de breedte waar ik vastloop puur op duntemaat mijner uitspraken
als ik nog sta te hakkelen bij zon simpel iets als aanfakkelen zag hij het al in kleuren op de foto terwijl ik hooguit in zwart wit kan aanhaken met olympisch vuur in protocollen nu hier uit kyoto
neem de bloemen hij benoemt ze stuk voor stuk zijn vrouw werkt dagelijks met groene handen hij legt duurzaam en universeel de verbanden samen gaan ze door voor kennis met geluk
ik stelde belgië-nederland negentien negenenvijftig het werd één tegen negen nee coentje deed niet mee mijn vrouw zei tegen de sport meestal toch geen nee mooi wel tegen mij het wordt me te simpel en eenzijdig sprak zij ijzig
het breekt je op - met Pasen ben ik de klos simon heeft vele essentialia in rijtjes klaar noem maar op hij barst in brede stromen los alles is echt gebeurd of gewoon anders waar
mij rest sport exact gekoesterd in de herinnering die ik bij gebrek aan feitelijke interesse met niemand deel want zeg nou zelf weet u ook maar bij benadering wanneer de kanaries éénmalig speelden in het geel
