Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
27-12-2007
Eregeld
opa zat al zo lang in de wacht vanwege zijn vijftiger jaren lid van de tafeltennisbond samen met twee maten aanvoerder van toen en van toen jarenlang 's morgens vroeg vingen ze thuis los van elkaar brieven op keurig in een netje elke dag weer prut in het petje
nader samen met de pee in wie was er nu weer dood de vrouwtjes en het goot bij een pint waar het aan lag altijd sorry en dag dag gedrag niemand deed de formaliteit teveel schaam om iemand te vragen vooruit zei piet met de geit waarom elkaar niet voorgedragen voor een lintje bij de koningin
daar is iets misgegaan niet dat ze hun contributie aantoonbaar niet hadden voldaan nee het was de administratie die was bij het oud papier gegaan
de voorzitter van de bond dubbel nog van tropisch onder zon voelde aan zijn water druk en iets later rook hij koninklijke lont met kans op negatieve publicity aangezwengeld door de society koos als middenweg een medaillon
de leden v/h bestuur gingen overstag dat wil zeggen met gewetensaantekening van doorslaand bezwaar op voorzittersgezag bij gebrek aan onderliggende afrekening
een zoon van een der gemedailleerden met inzage van deze vastgelegde bescheiden kon na de ceremonie de armoe niet lijden heeft verontwaardigd voor het nageslacht toen op de conditie zijn varkentje geslacht dat ze de rekening echt reconstrueerden
de wereld in den haag stond weer verbluft vandaag ik heb ongeneerd op het spui gedemonstreerd hoe je zowel gestreepte poesjes als pingpong balletjes in een handomdraai met een gevoelige aai kunt laten spinnen
is er anders dan weemoed onzekerheid ijdele hoop en wanhoop vroeg ik mijzelf af verzonken in gedachten toen haastig aangeschoven om een tijd te wachten ongeduldig in een rij ik haar opeens zag midden in de hema
ik rende van die kassa langs wenkbrauwen bij de pasta en het kindergoed ze keek licht geschokt daarna blij bij mijn aankomst hoewel lichte spot zit er altijd bij begrepen in ogen die knijpen ik sprak het is nu spannend hoewel kantje boord die tekst nou ja je kent mij
haar ogen lachten ja zei ze inderdaad een tikje vulgair hoort er bij jou altijd bij waarna ze zonder mij heel vrolijk werd
even later stond ik weer in gedachten vol van haar te wachten achteraan de stoet met afgeprijsde zalmfilet indische gehaktballetjes om mee te pingpongen
terwijl ik toen ook nog dacht wat is de wereld mooi en goed ik hoor er echt wel bij zij het in de rij mooi wel half zacht
zo raapte ik in de finalepartij het balletje op achter in de zaal liep terug naar de tafel tot bij het net liet het stuiteren vervolgens heel stil stuitend traag rollen naar mijn tegenpeler
en ja het werkte het publiek joelde hij lachte korzelig zei oh ja krijgen we dat serveerde pardoes veel te hard over de rand van mijn kant
zo won ik de vijfde beslissende set met veertien twaalf sprak dat was het its all in the game waarop hij zijn bat op de grond smeet
