zeg maat hoe staat het met je vrijheidsbeeld dynamo van je dromen is het niet versteend tot ideële replica de norm als plaatje
voel je de stofjes pluisjes waar het ooit vonkte van de drang en de muziek zitten je toetsen vastgeroest hangen je vingers angstlam ver weg van alle tamtam
ook je hoofd gebroken herstelde je niet mooi onderhuids met kartelrandjes links benig jeukt en kraakt nooit hecht je hersenlijm oor vol ruis van eeuwigheid
uiteraard zeg je monter als ze je vragen te doen weer reiken je handen over niemand ziet die rand van je stroomversnelling je vloekt het water kabbelt terwijl je verslagen terug krabbelt
zijn wij dan niet mijn tere vrind gevoegd naar dode menigten die ons leeg gelopen voorgingen gestraft voor hun opstandigheid veel belovend uit herinneringen dwars geboomd door werkelijkheid
oh excuus ik stond stil op enkel spoor vandaar dat ik u onbedoeld even stoor mijn triangel doet het weer dank u voor uw aandacht dag tot een volgende keer
de wereld in den haag stond weer verbluft vandaag ik heb ongeneerd op het spui gedemonstreerd hoe je zowel gestreepte poesjes als pingpong balletjes in een handomdraai met een gevoelige aai kunt laten spinnen
zag hoi lekker sloom tam konijn heg noch steg fijn en klein geheid de weg kwijt gewild toch los ik vlucht en duik druip al sapjes staat-ie stil knijpt vol schrik er haastig tussen uit
bruin gevlekt hollandertje schiet zo maar in duinholletje na vijf honderd jaar hokken zijn ze me ongezien nog gewaar als gevaar
hoogst scorend zorghuis De Stichtse Hof ligt hart van t Gooi op de hei in Laren lijkt logisch en makkelijk te verklaren blijkt qua onderbouwing nog niet echt tof
een zorger te Leusden liefst clusterhoofd had meer dan negenhonderd fouten zelf gemeld stelt alle incidentjes te hebben meegeteld ziet zich fijn schrijvend een kool gestoofd
bekijk voorzorg tegen vallen middels fixatie zie met onrustband mensen dan vastgebonden soms fout geteld soms pas bij echte wonden zeker wel straf bij superieure administratie
wat mij voorts bij meer vastbinden trof in de getallen was dat mensen er niet duidelijk minder door vallen
hoe zo met heimwee in de toekomst toeven ja kom lekker stuk ik draai je vers suf plaatje op oude groeven
het gaat van krak en slik ik pak je vast en ontkrik nu meteen niet aanstonds ik ben niet van gisteren smeden moet nu het heet is lief jij familiaar met moutarde wordt diep geroerd met de garde voorwaar geen kattenpis kom hier voor den aanstoot voor den smakkerd den veeg hou me vast ik loop leeg
ja touchez open en bloot op dit leidscheplein glijden we als de trein bij de wilde zwijnen af op je heuvel voel ik nog pluizen om in te keten als schaamluizen
ze doen het nog elke dag allemaal eikels paf paf paf gans de schutterij aldaar staat te drukken op droog onderwijl nemen wij waar nostalgisch uit dromen kruit boter uit fagotjes fris gefloten in roompotjes wippen gaat onder bomen
vrouwe justitia die woog heel de veluwe zit achter hekken voor kerst zonder verse spekken wat gebeurt doen wij hier verenigd in geil scharnier laat ons maar wuft wakkeren en oplichten vol heimwee naar rustieke vergezichten
