Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
11-03-2007
het daast ze is ver weg
kwieke rollebol je tasthandjes dribbelen over tafel grijpgraag blind op zoek schat ik weet naar wie en wat je ogen knipperen benen trillen op tapijten hoor schapen blaten de hond blaft weidevogels fluiten je onzekere vingers zamelen kracht zie ze schuiven naar de laptop zacht je leest verduveld je leest in mij
wacht maar met je zolder kusje zo kusje daar kus je al te graag ben aldoor in de hoogste staten het sneeuwt hier hoe was je feestje lekker beestje ik hou van je alsmaar meer opgewonden drentel lange uren onverdroten zoals in jou heb ik nog nooit vulling van bestaan gevonden zonder enig vastigheid genoten ik ken je niet ik val op jou
oh vreselijk heb ik die mail gestuurd slappe hap daar staat voor genen dele het heftige dat speelt in mij rond gaat uit al mijn poriën spat ziet daar nu gaat zij ja jij kroelie hoe ga jij schat door in ijle hoogten bezeten ik lees je vingers strelend mee voel ze glippen naar benee alles zweemt naar het niet deftige
man ik gloei vloei mijn hele lijf doet niet meer wat zou moeten als ik denk dan scheuren vele delen rede help zegt stop sloerie ik wil stoppen dit gaat veel te ver gast je raakt me binnenste buiten het wordt te link weer hete soep je komt aan alle kanten binnen in mijn toch al wankele lijf altijd overal al sprieten schat ik wil je helemaal ik wil je helemaal niet straks wil je niet meer los
kijk ze bloost zucht ze fladdert haar ogen verzinken ha ha ze slaat een gat in de lucht tot ze terugkomt en weer verder gaat
je gaat er niet meer uit vandaag niet gisteren niet al weken ben je niet geweken ik zweef weer naar de trap zo meteen mijn handen gaan lieve hemel wat sop ik oh god het sopt en sopt en sopt beheerst word ik door jou alles wringt zingt kiert kliert geil sta ik op niets weerhoudt het gevoel alles tintelt gaat een heel eigen weg
zij weet niet dat ik meelas nu supersnel weg zweef in een lange rechte lijn naar mijn stadse stulp want nu boven ligt mijn krolse lief zich geheel op eigen zicht aan mij te verslingeren oh no oh no oh no daar wil ik niet bij zijn
kruip lafbek kruip terug in je eigen schulp
thuis is er nog koffie ik tril mijn handen beven is dit niet het ware leven waar is de maan ja daar krom dun en geel wat schraal die banaan misschien blijf ik nog heel
-----------------
't daast ze is ver weg
kwieke rollebol je tasthandjes dribbelen over tafel griepgraag blind op zoek schat k weêt near wien en wat je ogen knipperen benen trillen op tapieten hoôr schaepen blaten de hond blaft weidevogels fluuten je onzekere vingers zamelen kracht zie ze schuuven near de laptop zacht je leêst verduveld je leêst in mie
wacht maar mee je zolder kusje zò kusje daè kus je al te graag bin aldoôr in de hoôgste staten t sneêuwt hier hoe was je feêstje lekker beêstje k hou van je alsmaar meêr opgewonden drentel lange uren onverdroten zòas in joe a k nog noôit vullieng van bestaen gevonden zonder enig vastigheid genoten k ken je nie k val op jou
oh vresliek a k die mail gestuurd slappe hap daè staat vò genen dele t heftige dat speêlt in mie rond gaat uut al mien poriën spat ziet daè noe gaat zie jeat jie kroelie hoe ga jie schat doôr in iele hoôgten bezeten k leês je vingers strelend meê voel ze glippen near beneê alles zweêmt near t nie deftige
man k gloei vloei mien hele lief doet nie meêr wat zou moeten as k denk dan scheuren vele delen rede help zegt stop sloerie k wil stoppen dit gaat veêl te ver gast je raakt me binnenste buuten t wordt te link weêr hete soep je komt aen alle kanten binnen in mien toch al wankele lief altied overal al sprieten schat k wil je helemael k wil je helemael niet doaken wil je nie meêr los
kiek ze bloôst zucht ze fladdert ear ogen verzinken ha ha ze slaat eên gat in de lucht toet ze terugkomt en weêr verder gaat
je gaat dur nie meêr uut vandehe nie gisteren niet al weken bin je nie geweken k zweêf weêr near de trap zò meteên mien aunden gaan lieve hemel wat sop k oh god t sopt en sopt en sopt beheêrst word k doôr jou alles wringt zingt kiert kliert geil stae k op niets weêrhoudt t gevoel alles tintelt gaat eên heêl eigen weg
zie weêt nie da k meêlas noe supersnel weg zweêf in eên lange rechte lien near mien stadse stulp want noe boven ligt mien krolse lief zich geheêl op eigen zicht aen mie te verslingeren oh no oh no oh no daè wil k nie bie zien
kruup lafbek kruup vromme in je eigen schulp
thuus is dur nog koffie k tril mien aunden beven is dit nie t ware leven waar is de maan jeat daè krom dun en geêl wat schrael die banaan misschien blief k nog heêl
zeg niet dat de veluwe niet kolkt de ouwezijdskolk waar ik mij gedurende vele malen laveloos en zat vertrad is er niks bij vergeleken toegegeven alles was zwart maar het was donker mijn pet was kwijt de soos van sally en gerrie was dicht en ik voelde me knap klote het woei goot of had gegoten de in sambalsaus very hot gebakken uitsmijter of biefstuk daar wil ik vanaf zijn kwam met hevige schokken uit diepe kanalen opwaarts niet te stoppen naar buiten ik hing met mijn kop over de groene ijzeren reling zag water vanachter de nicolaaskerk hevig in stralen spuien uit juist ja spuigaten toen ettelijke liters bier nog schuimend vele meters niet te bedwingen uit mijn keel op gifzwarte stromen met koppen kletterden jasses wat een diepte mijn hoofd ging steeds meer hangen ik kreeg hoogtevrees en werd tot overmaat van ramp subiet ook echt misselijk terwijl de echte substantie nog moest komen ik zei zet door in mezelf terwijl mijn onderlijf afschrikwekkende jankende boer kots en schraaplawaai voortbracht kwam een dame met kniekousen langs die vroeg voelt u zich wel goed waarop ik mij vermande en zei god kan een man nou nooit eens alleen gelaten even later een studentikoos type dat sprak gij zijt lazarus ik werd woest want ik was geen lazarus ik kende die hele man ook niet terwijl ik iedereen kende ik kom daarop aangezien ik nu bezopen lig te kronkelen aan een kronkelige bandijk of omgekeerd daar wil ik vanaf wezen maar men sprak in de kroeg op het dorp van een eeuwig jong juffersgat jong en bruisend waarin het als je binnengaat vanzelf gaat kolken omdat de sluizen niet werken ik dacht dat is mn pakkie an nam een fles jajem om mijn pion wat te krieken kwam een vrouw met boezeroen voorbij ik dacht dat is ze dan ha ha maar nee nee toen ik haar lamp streelde bij wijze van export van voorspel gaf ze me zo maar zonder opvoeding een pets schreeuwde blijf van mijn fiets af gaf toen een zet waardoor ik schuin van de dijk kukelde met mijn hoofd naar benee
vanmiddag vijf over vijf zat ik midden in Den Haag aan de koffie in de Boterwaag ik dach ik wach op Lady Love want die is jarig ze zal zeggen halve gare lieve slome ben jij dat hele end voor mij gekomen
mijn plan was een kusje te kidnappen door eggie menens met je aan te pappen zeggen dat ik voor altijd zal gedogen dat je naar hugo wulps wil knipogen tot ik ongerust in mijn agenda keek de datum met die van de krant vergeleek altijd te laat bleek ik nu een dag te vroeg
lieve lady love van harte de beste wensen dat het toneel je leven mag verrijken ik zal juichend naar je komen kijken