Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
21-12-2007
Levensorgel
zeg maat hoe staat het met je vrijheidsbeeld dynamo van je dromen is het niet versteend tot ideƫle replica de norm als plaatje
voel je de stofjes pluisjes waar het ooit vonkte van de drang en de muziek zitten je toetsen vastgeroest hangen je vingers angstlam ver weg van alle tamtam
ook je hoofd gebroken herstelde je niet mooi onderhuids met kartelrandjes links benig jeukt en kraakt nooit hecht je hersenlijm oor vol ruis van eeuwigheid
uiteraard zeg je monter als ze je vragen te doen weer reiken je handen over niemand ziet die rand van je stroomversnelling je vloekt het water kabbelt terwijl je verslagen terug krabbelt
zijn wij dan niet mijn tere vrind gevoegd naar dode menigten die ons leeg gelopen voorgingen gestraft voor hun opstandigheid veel belovend uit herinneringen dwars geboomd door werkelijkheid
oh excuus ik stond stil op enkel spoor vandaar dat ik u onbedoeld even stoor mijn triangel doet het weer dank u voor uw aandacht dag tot een volgende keer