Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
04-12-2006
grote liefde
mijn oude tante in Hobroken tachtig met vier kruisjes deed nog vier huisjes rechtop buigend ongebroken altijd onverflauwd in touw
anders dan haar man die sufte zweeg gelaten met nog maar één been waarbij hij telkens vroeg waar zij dat andere had gelaten ging hij in opstandigheid languit op het tapijt zij sprak kijk ziet welaan gij kunt op één been niet staan
neen met hem was het droef daarbij ook niet welgesteld bovendien moeilijk te bereiken hardhorend misschien zelfs doof
zij sprak daarom met toeters Jan dat was zijn naam - wij zijn nu zestig jaar saam we hebben veel lief en leed gedeeld ik heb echter nog meer leed dat ik immer alleen droeg gij had gelukkig geen weet van mijn ware lief in wachtstand het is uit met jou als remplacant
bejaard kwam haar besef van eeuwigheid het was ajuus aan zijn tijdelijkheid beter ook voor hem omdat hij nu zeker weet dat zij nooit meer zijn been vergeet
de aandacht voor het verschijnsel man neemt soms onrustbarend vorm aan
zo zijn er dames die roepen er gewoon één binnen zetten hem rechtop boeien hem buiten zinnen om nooit meer te laten gaan
een vrouw zag er geenéén zette zich toen teneergeslagen neder in de groene canapé om klagend te verkeren voor de teevee
nu zit zij voor de kijkerskast aldoor ramen gordijnen wijd open voorbij gaande mannen te bekoren roepende laat je kans niet lopen mijn kontje is niet meer te keren neemt u dus met hart en lust van voren achter groeide ik al vast aan mijn eigen canapé
wil je me tillen oh yes okee je tilt dan wel ons alle twee
hoor de mijmeraars in hun twijfelaars ze voelen wel maar zien ze niet ze klagen het komt van alikreuk buik op drift lijkt kippenjeuk
vertrouwen hun gevoel dus niet pas zei één zelfs ordinair they are now not in the air Aai siek maai suff feel no way love
vlinders hebben zich verstopt neem de dagpauwoog je ziet zijn vier vlekken niet toch houdt hij onverpopt kalm stil stand alleen niet in zetel op grote brandnetel zijn vaste waardplant hangen opgevouwen in bomen en gebouwen
ja fikt het bij jou daar binnen laat ze d'r maar gewoon uit wordt het janboel met de fluit leef je vlinders uit in zinnen
