Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
23-03-2008
Vrij reizen
na in de trein van amersfoort naar assen nog te zijn ingevouwen en plat gedrukt is het me op weg naar groningen gelukt weer uit te zetten in de eerste klasse
daar viel ik pas echt in de prijzen in lange rijen stonden complete massa's met pianoman aangeslagen voor kassa's als poppetjes te dansen na vrij reizen
uit ambtelijke rondetafelverslagen van de NTU oftewel taaluniversum blijkt mij inzake het grensverkeer van boeken dat nederlandse boekenvakkers die grenzen cijfermatig in ieder geval nog zoeken
vlamingen worden hier wel uitgegeven nadat ze eerst leesbaar zijn herschreven
gegevens aan vlaamse kant waren wel aanwezig wellicht door de geringe export-omvang weinig interesse door stijlverschillen ze schrijven zo eigenaardig zegt men algemeen in nederland
waarop een vlaamse boekenvakker liet notuleren dat lui als faulkner en joyce ook eigenaardig schreven terwijl die later toch een plaats in de geschiedenis hebben gekregen
van boven de rivieren een landgenoot die erop wees dat nederlanders niet naar herkomst maar naar inhoud kijken dus geen vlaamse namen discrimineren
alleen bij een schrijver als Erik Vlaminck realiseert men zich dat men met een Vlaming te maken heeft volgens dezelfde nl-boekenvakker zelfs opvallend hoeveel ruimte Dimitri Verhulst onlangs kreeg in een Nederlandse krant
inderdaad die dimitri maakt deel uit van de Grote Drie na DWDD eergister enigszins bekend volgens schrijfkannibaal Brusselmans (jeweetwel van "Bedankt voor uw wààndacht!") groot want volstrekt onbekend
erik heeft zijn naam niet echt mee Eric en Roger de Vlaeminck coureurs eric onder dope kampioen veldrijden roger 10e beste belg aller tijden
Hoge bergen besneeuwde toppen wit geeft naam aan dit gebied van Balabakk bij jupiter Baäl van Beka met romeinse ruines op monolieten Hajar el Hibla steen van de zwangere vrouw enige van vier reuzestenen onbebouwd
Qadisha en het Bos van Gods ceders driehonderd bomen torens boven de valei straks in China bij olympisch vlagvertoon zie je er één op tricolore's witte baan als symbool en vredessouvenir staan ze kappen wat rest is natuurmonument
Uit bast maakten ze papyrus in Byblos Fenicische havenstad voor faraos nog steeds purperroem van zeeslakken unieke schrifturen konden gekopieerd op papier hier als bijbel gearchiveerd
Tyrus roemruchte stad en eiland uw koningin Dido stichtte Carthago viel op Aenas kwam via Dante in inferno ooit onneembaar voor Nebukadnezar Alexander wel die heeft het aangedamd
Allemaal nu erkend Werelderfgoed Kanaäniten werden maronieten tussen druzen soennieten sjiieten neutraal en banquair als Zwitserland met het oog op tekens aan de rand
Tot schoeiingen gingen schroeien oude scheidslijnen rood aanlopen op straten open geschoten gebombardeerd
Niemands land niet mee bemoeien wat unifillers traumatisch nu bekopen duurzaam in nazorg op het oog ongedeerd
Toelichting: Laban is de oorsprong van de naam Libanon
de meerdaagse hooikoortsverwachting van Frederik van Eeden psychiater dromer auteur poëet tachtiger met roepnaam kees was hermeneutisch onder behandeling
gebogen werd zijn oeuvre herlezen op zoek naar de rol van zijn neus vanuit de vraag wat doet hem de geur daar hij jong zijn reuk verloor
kees stond minder alleen dan men veronderstelde door zijn geklaag en gezeur
ook zijn karakters en romanhelden blijken namelijk tijdens zijn vakantie door ontstemming mee te hebben geleden
zoals ik het nu zie ben ik ze op het spoor hij stalde ze in Walden één
hallo gladiool rij de koets maar voor achter haar van de prikkelmuziek aan diep van binnen zingt mijn engelenkoor holladiejee hoe tijdelijk is ons bestaan
we gaan voor rijpe vruchten uit de tropen in manden kijk haar druppen van de sappen het is inspannen voor ver gelegen biotopen met vrije aanleg bij stukken om te happen
schroom niet op weg naar het hemels gerecht achter hete paardenadem lonken de abrikozen gloeiend in te pikken uit versierde dozen
maak niet uit woens slie uut of waaldrecht bij klippen kom ik aan boord met extra zeil niets weerhoudt al is de dame nog zo steil
ze komen weer tevoorschijn zijn ze ooit wel weg geweest de schrijvers van de ingezonden stukken in rubrieken met namen als Maar Meneer de krant nog U in het sociaal verkeer
ze beginnen welsprekend kleur te bekennen namens anderen groepen zal nooit wennen zielig zijn ze zichzelf hoogst individueel eenzaam dreef klimplicht ze in vulpennen nu trillen hun toetsen gekrenkt van jennen
het gaat zoals veel kerels zich afrukken na twee zinnen wordt wijgevoel z'al teveel door wrijving gaat beheersing aan de haal algemeen belang vraagt bloed aan de paal wat eruit spuit mag er hoogstaand wezen
moe maar voldaan wordt nog eenmaal herlezen puntje extra een komma wordt uitroepteken max nog die was jarig van harte geen feest schrijver dezes loost thans zijn indignatie ter betengeling ener gerezen panificatie
werd eerst zeker vreemd piepen waargenomen bij buren die bij verhuizing stil meereizen om voor bij en na te delen in onze spijzen nu blijkt dat die zachte tonen fout doorkomen
na gekietel blijkt uit versterkt geluid het betreft geen smart maar schatergedrag ze stikken via decoders gewoon van de lach ultra hoog in toon flessen ze de kluit
toch is het unfair om van opzet te spreken bij minder beheersing van stotend ademhalen gaan ongewild vette klinken iel verschralen ze uiten zich modaal met ons vergeleken
trouwens gezien lachen aanstekelijk is wordt ons chagrijn niet beter te hanteren door ze te kietelen en daarna te imiteren daar hun vrindschap sociaal zo lonend is
zacht en teder met vingertoppen zoek je hun naden en plooien waar je je maatje je kinderen ook lachprikkelt om te verstrooien
tap even geen moppen die zijn nog niet aan ze besteed daarin lijken ze op chimpansees met slapstick kun je ze wel pakken
samen laurel&hardy te bekijken hou je adem daarbij wel in onze haha's doen die ratjes verschrikken piep subtiel mee om te blijven klikken
laatst op de middenweg trappend op de fiets midden in de meer groeide mijn besef hoe stil al weer de nieuwe ooster begraaf plaats aan de kruislaan waar men van harte ook de mens cremeert voorbij was gegaan
met pietje diep in gedachten afgedwaald op ieders lip bij de nu vergane middenstip
stond in mijn email van de wedstrijdsecretaris ik dacht weet die gast veel schoenmaker blijf bij je leest eigen branche gaat altijd voor al bundy viert zeker feest pas later drong tot mij door die vogel is voor t leven archivaris
vannacht in mijn droom was ma er even weer met favoriete gezegdes de appel valt niet ver van de boom waar een wil is is een weg dus
ze zei ook weet je niet meer als het een te groot paar is krijg je nu tot vermaan er naast te gaan lopen mischien kun je ze morgen aan dan hoef je geen nieuwe te kopen
weet u nu wat waar is het loopt zo raar door elkaar
gebogen over functies complexiteit en bruikbaarheid van leestekens ter voorbereiding ener academische verhandeling temidden der erudieten raakte de slammer in a speaker's block bij het uitroepteken
zijn veelheid aan uitstorting had hij tot op heden immer aangeleverd met !'s bij elke ademhaling op regels waar zich nu nuttwijfels voordeden vanwege surplus bij duidelijk dubbelop
hij besloot tot kanteling liggend als existentieel vraagteken op tafel bij presentatie van verhelderende lichtbeelden
hoeveel tolerantie kunnen wij verdragen kwam van het leidseplein als pestvraag de rede omkeren doen ze maar wat graag wachtend welke leipo's zich er aan wagen
bijna belandde een vis in de maresingel te leiden bij de uitlaat van de gasfabriek waar het water altijd stroomt het aangenaam warm toeven is in de maag van een reiger
onze steltloper streed op leven en dood met de vinnige opponent niet tussen de kaken voelde zelfs scherpe tanden zijn hals kraken kantje boord wie hier levend over schoot
dhr van der zwan aan de kant die zijn fiets tegen de boom keerde zag in één oogopslag - frappant later volgens de krant - in de vis een piranha die hij met bril determineerde als Pirapitinga hier gedumpt uit de Amazonerivier via aquaria toch gevaarlijk roofdier
blijkt uit studie het is niet waar de Pirapitinga is 100% tolerant houdt van alle zwemmers afstand hij zal die lui alleen attakeren zo ze zijn afzijdigheid niet tolereren
had zwan niet tijdig geintervenieerd vanwege ons natuurbehoud en monumenten de reiger was om zeep gebracht al dente daar de pirapitinga niet werd genegeerd
Zie jij twee actieve gelieven bloot zich onder elkaar gerieven liggend geheel niet staand kaarsrecht op en neer gaand zuchtend onder volle maan als conclusie kan volstaan in bedrijven wordt voldaan aan kantiaanse imperatieven
Op zich geredeneerd helemaal niet verkeerd zolang we met Kant mee claimen dat verstandelijke beperking vooraf leidt tot waanbewerking van dingen die we waarnemen
Feiten frapperen nu verschillend relevant je ziet ze boven in publiek domein neuken geestelijk beperkt zeg je armoei viespeuken terwijl het met condoom ging en op stand
geldt niet voor elk levend schepsel internationaal als zingevende vraag is mijn zielsverwantschap met den haag voldoende voor het plaatselijke stempel
de commissie die de mens rechercheert vraagt je uit bakjes hun bluf te eten ze komt dan uiteraard meteen te weten of je die met lange vingers consumeert
daarna dient men zich in dialect te verstaan met arbeiders voortschrijdend over de sportlaan
rode wijn steeg me zeker al vroeg naar het hoofd al vier anderen in de nominering dirk noemt de verkeerden krijg me nou de vinkentering ben ik nu echt al maf jaap lacht geamuseerd inderdaad nu je het zegt zijn brief helegaar niet gelezen
en dan moet mijn broer zo nodig vraagt waarom moet jij altijd tot op de laatste punt komma gelijk hebben heb je geen respect voor waarheid je verzint steeds iets nieuws erbij jij bedrieglijke fantast
onzin de mens moet kunnen fantaseren om ruimte voor feiten te creëren mijn broer wordt nu even stil trouwens juist grote fantasie dwingt de mens al vroeg zeg ik harde feiten te onderscheiden
gelukkig is mijn zus er ook nog afgedropen bij het stoplicht toevallig bij de molen komt zij mij achterop gefietst laat je niet kisten vroeger had je ook altijd al gelijk daardoor schrijf je gedichten toch zij lacht hard en ongegeneerd
Zwellen zeezuchten en blazingen aan tot de sterkte van hevigen orkaan ome dirk gaat pas met alarm schellen als hij klaar is met stemmen tellen
bij hem gaat de wedstrijd altijd door daar komen de dichters immers voor de organisatie zal nimmer nooit bezwijken al breken in den hoek de pier en de dijken
zijn vrouw gaat met schellevispekel rond ieder groeit cloeck en moedig uit tot held tot dirk de scores heeft en allen uitgeteld in de torpedoloods plat gaan op de grond
u moet weten het is al jaren zijn brood sedert hij ooit voer op de haringvloot
gister in de metro een echte drent ontmoet batavus in de hand goede zin baard in roodbruine gloed leren zadel sproetige kop hij riep waar zit die knop toen liet ik hem er in
vroeger was het van den droeve hij hoopte dat het niet zou wederkeren die tijd van allemaal hoge hoedenheren voor wie ze het veen afgroeven
zijn expertise was het zadel hij toonde trots zijn buidel quick lock met GSM d'r in ik zei dat-ie er puik bij hing
blaren maar wat eenmaal zit went van het vulcanisch type magma genoemd naar lang gestolde lava titanium rails met carbon accent
hij bepleitte pads die de druk spreiden het concept dat drukt naar je instelt vooral in het kruis raak je ontkneld al blijf je op een alpenritzit lijden
wat is nu ideaal vroeg een marokkaan de drenth dacht achter harder dan voren onwetend of het de vrouw wel zou bekoren nadat hij diep in zichzelf was gegaan
hij zwoer zelf bij brooks flyer special verstelbare vering gepoetst glad leer geen klinknagels maar koperen rivetten helemaal van coevord'n en nog geen zeer
schuw tussen Hagenezen en naren op haags toneel een dame zei je bent hier opgeslagen als stripfiguur in 'n partje van m'n hartje en we kraaien alle dagen
ik heb tijden in exil moeten lijden maar nu heb ik een eigen bladzijde in het tweede geile passageboek dik en geel suf en zoek
de zus van mijn opa ik heb haar niet gekend ze ligt op eik en duin mijn voorvaderen roerden indertijd met hun merovinger in zelf gemaakte haagse bluf
op de groothertoginnelaan zag ze me weer niet staan te wachten op die ene kus triest en eenzaam tot aan de laatste bus
niets verandert sinds het door grient diep in mij van haar toen op de mient
