Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
09-11-2007
Net aan te slepen
alleen in beeld met de meisjes van querido versleepte van Bernards kamer paleis Het Loo op gloeiend zaad van de prins geen kwaad de boekenbal zich gelauwerd van zijn à propos
Aderen waaruit liefdesdichters dichten zijn vaak gemodelleerd in dunne draden de beestjes die zwemmen zijn hun zaden de rode pijltjes om de stroom te richten
Voorts weten wij dat de oh zo geliefde Bredero sedert lang met stip in het vak als lyrisch eroot in de kantlijn van zijn werk schreef met potlood voor betere standen bezoek Nes nr. zus en zo veel
reclame in blokken nieuws in items afgehakt bij nova nieuwkerk witteman alles van hetzelfde laken je feest voor tachtig jaar je schrijft een leuk boekkie je bent hapklaar je klokt lekker weg
waar is de armatuur ieder houdt zijn mond angst voor wilders verdonken rest teasen verleiden lonken narigheid en lijden voorverpakt of terzijde
geheiligd zij hun koe cijfers worden vergeleken om te weten of wij keken naar bij voorbeeld hoe mensen publieke ruimten uitgerekend misbruiken
meisjes van drie-en-dertig jaar hoog opgeleid en goed gevuld bekend met tal van wanten contactueel zo hoog begaafd allemaal pompen of verzuipen
zijn het de genen die het doen een veter in een oude voetbalschoen de biobreuk die krijst en vraagt door hoeveel bronnen ook gelaafd ze gaan gestrekt voor hun mankement
zonder paus bijslag zingevend aspirement onbedrempeld klinkt haar wanhoopslied mijn laatste kans voor ik verschiet ook onbekend neemt ze je bij de sprong tok tok mijn ei klokt haar koekoekssong
de scan liegt er niet om uit het lab ze hebben geput inzake de hersenkwab het orgaan dat driften hoort te betomen zulks bij de normale homo sapiens ook doet
maar helaas naar nu blijkt toch geheel onvermoed bij dames in orgasmen niet doorbloedt
men zag twintig keer klaar komen bij twaalf van dit type personen met telkens een zelfde resultaat waarbij hun verstand stil staat
met dramatisch hoge hyperactiviteit in alle andere kwabben tegelijkertijd
al die dichters thuis zijn van binnen heel kuis al neuken ze liefst met gespuis uitgestreken in fauteuils smoken opium van morpheus verpotten bij schaamsluis condoom droog in de kluis kinderen kwamen per abuis stofzuigen wol voor pluis met cd's voor naaldgeruis 17.30 uur aan het fornuis rapen bakken gaar incluis bloedworst met pielenmuis elke patat moet een kruis poetsen mutsen op plavuis gebruiken pc als godshuis hun heer eren ze met muis met poseidon in hun kruis hevig aan de sperma thuis lustig in het knekelsluis rendez-vous bij mij thuis pruimensap van Prometheus haar hol heet als kombuis
landgenoten vrij gevestigd in gastvrij frankrijk klagen over niet te houden zo heftig bramen die woekeren in plagen op hun landjes en op autochtonen die communautair niet te hulp wel op trekvogeltjes schieten als ze wat doen er niet om malen dom te breken trekken en rukken met glacé's tegen bloed aan hun handen leer tegen doornen die prikken
gaat u toch plukken jam met pitjes in manden en spuit of hak ze dan kapot het zal ze daar boudin wezen NL go home heb ik al gelezen Causse de Gramat bij de Lot
bioboeren al eeuwen indien verenigbaar met reeruggetjes en pate de canard
het is weer bizar en raar met het bos in het najaar veel bonte paddestoel en kraai maar vooral de vlaamse gaai met bolle wangen volle keel
men zag de vogelminnares uitslaand groen en geel van boze ergernis bij afgebladderd struweel
het is immers geen kattenpis wie zit hij nu te pesten er zijn toch geen nesten buiten het broedseizoen zij sloeg er maar een slag naar
maar thuis zei zij heel kloek weet je ik zoek in het grote boek ontdeed zich eerst van boezeroen las na geblader met geduld zag de gaai in herfst gevuld met tal van eikels in de mond voor de verstop onder de grond
zo verbreidt hij elk jaar het woud vooral de eik wordt aangeplant zij zag ineens zijn andere kant is nu met een vlaamse gaai getrouwd
in een notendop gedropt met moderne wereldliteratuur uit willen varen en verkassen wijd over grote plassen naar ver over de einder bij storm of zelfs oceaan lees je door terwijl alles sopt ter hoogte van de evenaar zie je drijven een liaan je denkt droog pak maar op voor als ik ooit pauzeer ideaal als bladwijzer die sliert blijkt echt te zwaar je voelt ik disequilibreer laat los maar helaas te laat je rijst met je gewicht ten top zodat je voorover slaat
het slot is leerzam wrang en zuur want je zou nu willen schrijven ik zie mijn notendop wegdrijven tot de naad vol werelditeratuur
