Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
21-06-2007
waarom
niemand viel
kijkend naar de mensen merkte ik vannacht het blijft vaak vaag waarom doet de een het wel de ander niet fietsen in het donker door een verse poel vol stilstaand hemelwater
alleen op een bank wachtte ik gelaten tot en met nummer tien vier stapten af liepen er omheen zes spatten er nat twee met een bel terug ging er niet één toen hield ik het maar voor gezien