Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
30-11-2007
November
je kijkt er nooit naar uit anders dan met ruitenwissers aan je denkt komaan laten we die dit jaar maar eens overslaan
maar ja vader ging toen dood we waren al bekaaid berooid de sloot werd dichtgegooid de bank had weer gemaand de brommer ging door rood
ik ging van de weersomstuit dwars door een verpleegster heen vroeg haar me te vergeven op bezoek in het hospitaal pas echt diep in de nesten ze zei geen ja geen neen voor eeuwig buiten westen
hetgeen ik in schuldgevoel vertaal medeleven waar ik diep van baal en dus eigenlijk bidden moet of naar lourdes in een stoet maar ik ben geëxcommuniceerd alle krediet is opgesoupeerd nee hoe positief ook bij de elfde november blijft te zeer hetzelfde