Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
16-01-2008
Mekka
een vrouw van zesentachtig jaren uit Amsterdams Indische buurt was aldaar levenslang verzuurd zag na Muiderpoort slechts gevaren
zelfs nes en rokin bleven op afstand wantrouwen maakte de hele wereld vreemd Het Parool noemde haar triest ontheemd als kersverse iglo-eksima in ons land
geloof me gister op het Leidseplein bij Eijlders was er weer zo één vrouw krulletjes deksel op het hoofd één keer maar in Rotterdam en Den Haag waar ze onvrij van wil was aangekomen daar schielijk van haar eer beroofd
zo vies trok haar gezicht erbij dat ik zei het lijkt Napels wel begon ze plotseling te stralen bleek dat het mekka van haar dromen
met ontbijt was ze er vaak buitenshuis gelogeerd via haar zus die had met een napolitaan verkeerd
ik zei maar niks van ratten maffia die vuilnishoop ook zij heeft recht op thuisgevoel in eigen biotoop