Ditmaal was onze wandeling in de Kempen meer bepaald in Stelen.
Opkomst was talrijk en het weer ja..de eerste schitterende lente dag was voor ons weggelegd.
Bijeenkomst aan de Sint-Apolloniakerk in Stelen.
Stelen is een kerkdorp in de gemeente Geel. De plaats is gelegen aan de zuidoever van het Albertkanaal, ingeklemd tussen dit kanaal en een autoweg.
Vanuit dit dorp vertrokken wij met even een klimpartij omhoog om daar de baan te passeren en wederom een afdaling tot aan het Albertkanaal te gaan,het was zalig de zonnestralen op ons snoetje te hebben, het was trouwens windstil dit maakte deze walk langs kanaal nog fijner.
Dan weer even een klauterpartij over oude spoorweg, wel opletten dat je niet op uwe tutter ging, vervolgens de berm omhoog klauteren. Daarna kwamen wij in Dennenbossen gebied daar heerste een rust ver weg van alle drukte. Verder kregen wij nog veel afwisselende landschappen te zien, er was ook ergens een grote oppervlakte gebied van moeras. Er waren talrijke vijvers en beken waar de eendjes genoten van mooie lente weer.
Onze eerste stopplaats was:Breugelhut,een uniek plekje omgeven met vijvers,en rondom voorzien van zonnen terrassen,dus met heel de bende gezellig neer gestreken op terras.
Men kon hier koffie met warme appeltaart plus een dot slagroom bestellen aan democratische prijs van 2,50 ,ja..wadde..dat sloegen we niet af zenne.
De eenden kwamen natuurlijk af voor ook een stuk van die lekkere koek te smullen,en ook wat fotokens genomen ervan. Na een klein half uurtje gingen wij terug op stap naar het eindpunt.
Ja..ja mannen oesjes ikke heb mijne pet vergeten oep dat terras doemen,ikke zal eens rap terug motte gaan zenne. De andere riepen in koor..en..wa..hedde..oep auwe..kop staan,en t is zo dat het begingt hé.
Na een klein half uurtje zagen wij de kerk van Stelen staan,het was inmiddels al 17 uur geworden, maar zijn daar nog even een dorps café binnen gegaan om onze droge kelen te voorzien van vocht.
Na nog een gezellige babbel hebben we afscheid genomen en terug huiswaarts gekeerd.
Op zondag 26 februari 2012 wandelden we in de relatief jongste wijken van Edegem: Elsdonk en Molenveld waar we de pleintjes bezochten en nadien wandelden we via het Klein Molenveld langs het domein Ter Linden terug naar Fort V.
Edegem is een rijke gemeente: staat voor in voor ongeveer 7,2 % van de personenbelasting en het gemiddelde inkomen ligt 33 % hoger dan het Belgische gemiddelde. De gemeente kent vele tekortkomingen: ontoereikende norm voor sociale woningen (slechts 3,41%) en sociale koopwoningen (0 %); geen aanbod van service flats; een onrustbarende prognose voor de vergrijzing in 2010 (23,50 %); vele jongeren verlaten de gemeente want een gewoon huis in de rij koop je hier niet onder de 250.000-.
Op de Elsdonk stond van de 14de tot de 17de eeuw een bos in bezit van de Antwerpse Sint-Michielsabdij. De wijk is genoemd naar de Elsdonkhoeve (1376) en groeide uit de verkaveling van1922. Vele straten dragen namen van patriotten die in de 1ste wereldoorlog gefusilleerd werden op Fort V.
Jacob de Roore naar wie de straat genoemd werd waar ons lokaal staat schilderde de panelen op het plafond van de Raadszaal van het Stadhuis van Antwerpen waar de verzuchtingen van de stad kenbaar gemaakt werden aan de toenmalige heersers tijdens de ondertekening op 15/11/1715 van het Barrière Tractaat.
Na de pittoreske Wattiez- en Parrantplaatsen en het leuke Armand Preudhommeplein verlieten we de Oude Elsdonk en begaven we ons naar de Ingenieur Haesaertslaan genoemd naar de man die zicht gaf aan de uitbreiding en urbanisering van Edegem.
Na de 2de wereldoorlog onstond de wijk Molenveld. Vele straten dragen hier de namen van kunstenaars of veldnamen die het oude cultuurgoed te bestendigen. De veldnamen geven meestal niet de juiste plaats aan van het historisch goed waar de straat naar genoemd werd.
De Valentina Le Delierstraat was tot voor kort de enige straat genoemd naar een vrouw. In de Koning Albertlei staat een villa De Nachtegaal die door een fan naar de beroemde concertzangeres genoemd werd. Op het Philips de Monteplein hadden we het over de grootse geschiedenis van de Nederlandse polyfonie. De veldnamen vonden we terug in de Elsenborghlaan, Ten Bogaerdeplein, Ter Borchtlaan, Ten Boschstraat, en vervolgens bezochten we op het Klein Molenveld het Noulaertsplein dat het laatste pleintje van de wandeling is.
Op het gaanpad aanschouwden wij de toren van de Sint-Anthoniuskerk en de mooie lindendreef die leidt naar het Kasteel Ter Linden en bewonderden het agrarische landschap en het bos toevluchtoord voor zeldzame dieren en planten. Thuisgekomen zullen velen Ferrariskaart gegoogled om het landschap van nu met dat van de 18de eeuw te vergelijken.
Gelukkig heeft de provincie Antwerpen samen met de Vlaamse Regering en de Gemeente Edegem de handen in mekaar geslagen en zal het Hof ter Linden openbaar domein worden en samen met Fort V een 80 ha groot groen gebied worden midden in onze gemeente.
Het Kasteel, de Koninklijke Handbooggilde Sint-Sebastiaan, en Immaculata trokken onze geïnteresseerde aandacht en zo ook de Patronaatstraat waar we kennis maakten met de Jongelingenkring gesticht in 1900 dat onder andere ten doel had de toenmalige jeugd in deugd en kuisheid op te voeden en te behoeden voor het verwerpelijke socialisme.
Via het Fort wandelden we terug naar het lokaal waar onze lieve dames met dampende schotels vol pannekoeken ons stonden op te wachten. Herman.
De Schorre is een enorme uitgegraven kleiput. Vijftig jaar geleden begon de teloorgang van de baksteennijverheid in de Rupelstreek en bleef er een desolaat landschap achter. De straten leken wel dijken met links en rechts een verlaten kleiput.Meerdere kleiputten werden gebruikt als stortplaats en in De Schorre werden duizenden tonnen gipsafval gestort door Prayon, een chemisch fabriek in Ruisbroek.De plaatselijke burgemeester Van Cleemput en milieugroeperingen ijverden om van de Rupelstreek geen stortplaats te maken en eisten dat de kleiputten in de onmiddellijke omgeving van de woonkernen zouden gedempt worden;
Door zijn omvang werd de Schorre niet gedempt.De gemeente Boom werd eigenaar van het grondgebied. Daar de gemeente niet over de financiële middelen beschikte om een recreatieve infrastructuur te verwezenlijken werd het eigendom overgemaakt aan de provincie Antwerpen.
Jaarlijks worden er nu verschillende festiviteiten ingericht zoals Mano Mundo, Tomorrow Land,
Putteke Winter enz.
Op 12 februari brachten we een bezoek aan het Provinciaal Domein De Schorre. Aanvankelijk was het plan om de wandeling doorheen De Schorre uit te breiden via een nieuw aangelegde wandelweg Reet - Terhagen naar het oostelijke gedeelte van De Schorre en via de Rupel oever terug naar de vertrekplaats te keren.
Wegens de weersomstandigheden, de koude, verwachte sneewval en ijzel, werd besloten de tocht te beperken. We gingen langs de dichtgevroren vijvers naar de Deltaweide waar de liefhebbers met hun parapente poogden enkele seconden hun voeten van de grond te houden.
Vanop het uitzichtpunt hadden we een prachtig overzicht van het gebied.We wandelden verder via een trap naar het vlonderpad. Verscholen tussen het struikgewas bemerkten we nog een verroeste bagger, een stukje industrieële archeologie.
Via de hockey terreinen van Braxgata wandelden we naar een gerenoveerde oude woonwijk "De Hoek" naar de Rupel oever. We zagen het "Steencaeycken", de oude meesterwoning van een steenbakkersbaas die omgevormd werd tot een eetcafé, en een ludiek kunstwerk op het rondpunt van het industrieterrein "Hoek 76"
De wandeling was wel wat al kort maar wegens de de niet zo aangename temperatuur lang genoeg om ons eindelijk wat te kunnen opwarmen met verwenkoffie in de "Smoutstoop"
Plotse weersveranderingen gooien plannen door elkaar en brengen onverwachte, maar lang gekoesterde mogelijkheden zoals . . . SNEEUWWANDELINGEN. Dat is niet te plannen en een mail duurt te lang, dus dan maar telefoneren om af te spreken. Uiteindelijk zijn er DRIE (Linda, Eddy en Roger) dappere, onverschrokken, koude bestendige en stoere 'DIE HARDS' op uit getrokken voor een onvergetelijke tocht van 12 km door de besneeuwde Kalmthoutse Heide.
Goed gekleed tegen de koude en voorzien van de nodige proviand EN fotomateriaal vertrokken we rond 11 uur om te genieten van het prachtige schouwspel van natuur en landschap. Na het bijkomen van de eerste overweldigende indrukken werden de fototoestellen klaar gemaakt voor de actie en kon de zoektocht naar mooie beelden beginnen. De zon was ook van de partij en dat kon alleen de pret nog maar verhogen.
Een rustig wandeltempo en goed rondkijken naar mogelijke 'shoots' deed ieder van ons zichtbaar deugd.
We hadden een rustige, afgelegen route gekozen zodat we maximaal konden genieten van de natuur en het witte landschap. Na enige tijd deed de zon zo fel haar warmte voelen dat de beschermende kleding 'iets' losser werd en de gevolgen van het stappen zich konden vermengen met de ijskoude buitenlucht. IJskoud is wel het goede woord want het vroor 14°C maar er was praktisch geen wind en een zeer aangename zon.
Het klikken van de camera's was hoorbaar aanwezig en tips werden uitgewisseld.
Rond 12u30 vonden we dat het tijd was om dat hongergevoel te stillen door onze picknick aan te spreken. Dat was tevens een gelegenheid om de schaarse wandelaars te begroeten en er een babbeltje mee te doen. Na dit korte oponthoud kuierden we verder door dit overweldigend mooie landschap.
We naderden stilaan de gevarenzone van de drukte die deze winteropstoot meebracht en vele mensen naar de verschillende bevroren vennen lokt om te schaatsen of te spelen. We wandelden langs de uitgestrekte ijsvlakte waar honderden mensen veel ijspret beleefden maar lieten dit aan ons voorbijgaan om terug stillere en gladdere oorden op te zoeken. We liepen ook nog langs de gekende Molensteen om zo terug bij de auto's aan te komen na een zeer verkwikkende, deugddoende en gezonde wandeling van ruim 4 uren.
Dan bleek dat de mens een 'gewoontedier' is en werd er afgesproken om nog wat te gaan 'snoepen'.
Om iets te vinden aan de grote parking van De Vroente was onbegonnen werk want die was meer dan stampvol. De auto's stonden tot enkele honderden meters ver in de Heibloemlaan en zijstraten. Dat was echter geen probleem om onze plannen uit te voeren en dus trokken we verder richting Heide waar Roger wel een adresje kende.Toen er gevraagd werd wat we zouden drinken, klonk er plots een ietwat verwonderde opmerking van:
" We zijn toch niet speciaal naar hier gekomen om alleen maar iets te drinken hé." Dus hebben we er maar 'wat' meer van gemaakt om deze onvergetelijke dag af te sluiten. De opmerkingen die er gemaakt zijn, die zijn niet voor publicatie vatbaar, maar we hebben er wel mee gelachen.
Virussen hebben verslaggeefster Mariette en haar entourage buiten strijd gezet en we wensen hun langs deze weg een spoedig herstel toe. Er kwamen 15 gezonde wandelaars naar het afgesproken vertrekpunt.
Gids ad interim Ria nam de hele bende op sleeptouw.
Iedereen was goed ingepakt tegen de koude wind en voorzien voor eventuele regen. We gingen eerst door het kleine, rustige bosgedeelte richting E313. Deze rustige bospaden brachten ons naar het 'Sterckshof' met het Zilvermuseum. Gelukkig staan hier verkeerslichten om de drukke baan over te steken.
Dit 130 Ha groot bos heeft enorm veel te bieden aan wandelaars, sporters allerhande, vissers maar ook op cultureel gebied en dan natuurlijk vooral de natuur.
Even verder waren we getuige van het enorme verschil in waterstand tussen 'Het Schijn' en de aanpalende vijvers, tot wel twee meter toe. Diverse vogelsoorten genoten met ons van het winterzonnetje.
Het voorziene 'avontuurlijke deel' was, bij gebrek aan water, een minder spectaculair pad van smalle plankjes dat zich over een drassig perceel kronkelde.
Bijna aan de Oostelijke grens van het Rivierenhof zagen we de sportterreinen en dito accommodatie waarbij de skipiste van Zondal direct in het oog sprong. Ondertussen konden we genieten van het winterse zicht op de vijver aan het kasteel en het afgesloten Provinciaal Openlucht Theater.
Het laatste stuk was de 'Rozentuin' met in de winter vooral de Rozenbottel die voor een beetje kleur zorgt.
Na een kleine 7 km wandelen is het tijd om te pauzeren met een drankje. Voor sommigen was het 'iets meer' en een 'beetje later' en zo hebben we een prachtige dag aangenaam mogen afsluiten.
Zondag 15/01/12, hadden we onze eerste wandeling van het nieuwe jaar en meer bepaald inHoboken.
De opkomst was talrijk, weersomstandigheden prachtige blauwe hemel wel wat frisjes, maar heerlijk om in deze sfeer te wandelen.
Onze start was aan kasteelSorghvliedt, momenteel het districtshuis van gemeente Hoboken. De oudste vermelding van de naamHoburechen dateert uit 1135 en betekent:Hoge Beuken,waarvoor het toen zuiver landelijke tot het hertogdom Brabant behorende dorp blijkbaar bekend stond. We aanschouwden het kasteel Sorghvliedt in Rococo stijl, vroeger behoorde dit aan de familie Moretus, nu is het sinds 1937 van het gemeentebestuur Hoboken. Via een bruggentje verder langs de vijver en dan recht voor ons stond daar boven een Prieel wat dringend moet gerenoveerd worden. De steile klim naar boven wat ons een mooi uitzicht gaf,wel even puf..puf amaai ,dan terug afdalen en toch even opletten dat men niet naar beneden schoof over de beukennootjes.
Vervolgens gingen we richting fort 8 dit beslaat een groot gedeelte op de zuidrand van deze gemeente, men staat echt versteld van de grote oppervlakte dit heeft.
Langs de waterkant is een mooie wandelweg voorzien voor wandelaars, joggers etc.
Deze omloop is ruim voldoende mits koppeling met het park komt men toch rond de 6 à7 km ruim voldoende voor een namiddag wandeling.
We danken onze wandelaars voor hun talrijke opkomst,ook de gids:José die ons heeft rond geleid te Hoboken.
Een samenwerking tussen Kajak en Wandelclub, was onze eerste geleid bezoek aan Instituut Ursulinen te O.L.V Waver met een talrijke opkomst langs beide zijde.
Kregen eerst een grondige uitleg over dit imposant gebouwencomplex, vervolgens splitsen wij in twee groepen om met gids verder alles te kunnen gaan bewonderen.
De elegante wintertuin biedt een betoverend spel van lichten en kleur. Door de glaskoepel vallen goudgele stralen die net een lentesfeer creëren, ook in donkere dagen.
Het veelkleurige glas-in-lood van de koepel tekent de Morgen,Dagen Avond,een populair thema in de Art noveau.
De Flora is prominent aanwezig in de decoratie. DE natuur is ooklevendin de wintertuin aanwezig met exotische palmen, varens, planten en bloemen. Een gecultiveerde natuur, die nauw aansluit bij het pedagogisch concept van rond de eeuwwisseling. Verder brachten wij een bezoek aan Sint-Ursulazaal, de Empiregang, Alpenzaal. Het Oratorium, is een voormalige kapel met schitterende akoestiek voor intieme concerten. Ook de Eretrap echt voor stijlvolle fotosessies te maken.
Hebben ook dePiano ruimten gezien, ieder kamer met piano is zo gemaakt dat men geen hinder heeft van elkaar er zijn ongeveer 30 kamers voorzien en iedere kamer draagt een naam van bekende componist zoals,Bach-Chopin, Beethoven, Mozart.
Uiteindelijk was het rondgeleide rond, het was een schitterend bezoek aan ditInstituut Ursulinen.Hebben ervan genoten en vele mooie fotos gemaakt in een uniek decor.
Zijn met ons allen naar onze volgende afspraak gegaan, namelijk eenCremerie aan overzijde. Lekkere pannenkoeken geflambeerd of niet geflambeerde met ijs erbij, ook crème glacé lag in de smaak van velen.
Het was een zeer aangename namiddag, samen op stap met Kajak voor herhaling
26 november met een etentje en op de achtergrond de beelden van ons afgelopen jaar waar wij hebben gewandeld
Het gezellig samenzijn hielden we op zaterdag in natuurgebieden en stadbezoek hadden gedaan.
Een welkoms drink werd aangeboden door onze club,glaasje Cava met de nodige lekkere hapjes zoals,Gazpacho met scampibrochette,Wraps met kruidenkaas en zalm en de Quesadillas met kip
, salsa en guacamole.
Gingen nu aan onze mooie versierde tafels zitten om het warme buffet te proeven,het was prachtig gepresenteerd. De volgende gerechten waren,Marokkanse gehakballentjes met kruidige tomatensaus,Tabouleh en geitenkaas,Zeevruchtenpaella,Pasta met zelfgemaakte pesto,zongedroogde tomaten,gegrilde kip,rucola en pijnboompitjes en gegrild brood.
Het was muisstil ieder genoot met volle teugen van deze hemelse gerechten.
Na dit warme buffet kwam uiteindelijk de voorstelling van de vakantie 2012 naar voren, voor iedereen was het na zeer lang wachten, gissen welke locatie zou het worden.
Toen de mededeling kwam wij gaan naar wel dat is kei tof..ikke ga mee en wij ook.
Er kwam ook nog een film tevoorschijn over onze reis in Kaunertal, daar hebben wij enorm veel plezier aan beleefd met sommige komische momenten.
Nu was het dessert klaar,Tarte Tatin met overheerlijke vanillesaus, Chocoladetaart met grote aardbeien erop daarbij een taske koffie konden wij genieten van al die lekkere taarten.
Het was:Caroline die het fantastisch menu heeft bereid en voorgeschoteld met allemaal verse producten, bedankt namens onze wandelclub.
Het was wederom een succesvolle avond met alles erop en aan.
Vandaag stond erop het programma een wandeling te Heindonk(Willebroek).Met als vertrekpunt Bloso parking. Ook een prachtige zonnige namiddag met een herfst tintje erin konden wij starten om 13.50uur met de wandeling. Waar wij eerst de Olympische Watersportbaan Hazenwinkel kan bekijken en de nodige informatie kregen van Roger. Het symbool van deze is het Broekventje, een soort speculaas in de vorm van een ventje. Het Broek is een natuurpark met een vijftigtal vijvers en vierhonderd plantensoorten.
Over een beek en door een bosje verlaat je Hazenwinkel en ga je verder langs smalle paden, verder kom je langs een kapel Bunder 14 en rechts heb je een zeer mooie vijver liggen met mooi zichten. Er kwam een voorstel kunnen hier langs de vijvers gaan avontuurlijke tocht of gewoon het normale pad volgen. Natuurlijk kozen wij voor avontuurlijke belevenis, het was zeer smalle weg met links en rechts water. Toch kregen wij mooie uitzichten te zien die je gewoon anders niet kunt zien.
Verder brachten wij een kort bezoek aanOnthaalcentrum aan het Scheyvaertshof,men krijgt een volledig overzicht van Fauna en Flora in dit gebied. Gingen verder langs de zoveel vijvers dat dit gebied rijk is, waar eenden reigers en aalscholvers zeer talrijk aanwezig waren en werd dan ook gebruik gemaakt om de nodige fotos te maken.
Soms moest men wel opletten voor de fietsers die overal langs vlogen, houden geen rekening met wandelaars. Verder waren er vele eendaags wandelaars op pad door het goede weer vandaag. Na een wandeling van pak weg 7,5 km zat de tocht erop en gingen nadien nog onze dorst lessenThe Boathouse vlak aan Hazenwinkel gelegen.
Hebben ook daar iets gegeten maar moesten redelijk lang wachten voordat er iets op ons bord kwam.
De opkomst was talrijk, het gezelschap zeer aangenaam, onze gids Roger heeft het voortreffelijk gedaan en zijn goed gemutst huiswaarts gekeerd.
Er was afgesproken dat na vakantie periode een samenkomst zou voorzien worden in clublokaal. Iedereen die fotos had gemaakt een presentatie kon maken over onze fantastisch verlof in Kaunertal.
Vandaag zijn wij samen gekomen om al die prachtige beelden met muziek te komen bewonderen, een zestal foto reportages, dien één voor één schitterend waren.
Natuurlijk kwamen de herinneringen boven met soms zeer amusante fotos, het viel ook op dat er heel wat is af gesnoept en lekkere eten achter onze kiezen is verdwenen.
Tijdens de pauze was erApfelstrüdel und Eis mit sahne, voorzien waar wij optimaal van genoten hebben. Toch heeft men de zelfde reis gemaakt en telkens toch andere beelden want iedereen heeft een andere kijk hoe men een foto vast legt.
Tenslotte was Roger die als laatste zijn foto presentatie voorstelde met de nodige teksten erbij met komische toestanden ,ja..dat was effen lachen hoor.
Tot slot was er Schinken teller zoals wij die in Tirol hadden gegeten, als afsluiter waar men metEine Edelweiss bij kon drinken of iets van dien aard.
Het was eer zeer geslaagde zondagnamiddag met al die zeer mooie foto reportages van onze eigen leden die deze reis hebben mee gemaakt. Ook andere niet mee geweest zijnde leden hebben van het spektakel genoten.
Met dank aan al onze medewerkers die hieraan hebben meegewerkt om één geheel ervan gemaakt te hebben.
Op zondag 25 september stond op programmastadsbezoek Brugge.
De verplaatsing gebeurde met de trein, samenkomst was om 13uur in station te Brugge waar de gids (Monika) ons opwachtte. De weersomstandigheden waren optimaal met stralende blauwe hemel temperatuur rond 24 graden, ja..najaars zomer weertje werd ons voorgeschoteld.
Stapten meteen over het zeer grote stationsplein richting park langs hetMinnewater, waar wij konden genieten van het zeer mooie park waar dan ook al de eerste fotos werden gemaakt. Op het bruggetje had men een prachtig zicht op het Sashuis, en in de verte zicht op Belfort een indrukwekkend gebouw. Een bezoek aan het BegijnhofTen Wijngaerde, tegenwoordig wonen er Benedictinessen, maar zij dragen nog de kledij van de Narcissen. De Dijver op de St-Jan Nepomucenusbrug staat het beeld de beschermheilige van bruggen, als men daar een klein straatje ingaat, heeft men een prachtig uitzicht op de oude brug, het portaal van Gruuthusemuseum met op achtergrond de torenspits van Onze-Lieve-Vrouwekerk. Het stadhuis dit is interessante, laatgotische gebouw, de voorgevel valt op door zijn verticale lijn, die nog benadrukt wordt door drie torentjes; de rijke gevelversiering bestaat uit een groot aantal beelden.
Er was koffie pauze voorzien om 15uur zodat wij even konden genieten van pannenkoeken met koffie of andere lekkere drie uurtjes. Onze tocht ging verder met een bezoek aan Italiaanse wijk en andere mooie gebouwen dat onze aandacht trok en de nodige uitleg van onze gids die steeds ons geschiedkundige achtergrond informatie gaf.
Hadden ook de ganse dag al vele Chocolade specialiteiten gezien maar nog niet kunnen proeven, dus was het nu het moment om bij deze bekende chocolatiers eens binnen te stappen en ons te voorzien van wat lekkers.Vervolgens nog een kleine afronding van ons stadsbezoek enkel prachtige beelden te maken.
Het was hoog tijd om ons avond diner te gaan nemen er was gereserveerd om 18 uur op de MarktSt-Joris. Na een wel verdiende uitstap in deze zeer mooie stad Brugge, konden wij onze hongerige magen spijzen.
Moesten om 20.02uur de trein hebben Antwerpen en waren ook allemaal tijdig voor de trein. Na de stop in Gent-Sint Pieter stonden wij tijdlang stil, toen kwam er een mededeling allemaal van de trein en ja daar stond iedereen een massa volk. Eerst was er gezegd via Brussel naar Antwerpen en na bijna één uur, was er een rechtstreeks trein naar Antwerpen, die dan ook overvol afgeladen was vele moesten rechtstaan. Uiteindelijk
Waren wij in Antwerpen Centraal, er moesten drie dames dringend naar toilet, wel ja wadde maar geen één toilet was open. Zelfs geen café in dit station was open allemaal gesloten, dan maar den tram genomen en thuis met auwe frak aan op het toilet geploft oef datte was op het nippertje zene.
Brugge is Oltied Schoane
Brugge is schoane,s nuchtens vroeg.
Os dn dauw over de reifjes hangt.
En t topfje van de torren.
t Eéste zunnestrolfje vangt.
n Strolfje die ton ofzakt.
Ebt koede vuulle griesd van torren en van gevels.
t Groen van bomen,t bruun van daken,t road van gevels.
Van an de Mart toe an de Loane.
Brugge is oltied Schoane.
Wij bedanken Monika voor dit prachtig bezoek aan Brugge, dat zij heeft aangeboden en ons een stukje wijzer heeft gemaakt.
Groenten&Bloemen te Hoogstraten 18 september 2011.
Dit was een gezamenlijke uitstap van wandelen&fotoclub naar Hoogstraten een stadje met smaak.
Naar jaarlijkse traditie sluit Hoogstraten, ondertussen voor de 13de keer, de zomer af op een kleurrijke en originele manier. Deze indrukwekkende openluchttentoonstelling met driedimensionale creaties in bloemen, groenten en fruit.
In de creaties worden zoveel mogelijk verschillende bloemschiktechnieken toegepast, wat voor echte kenners en bloemschikkers uiteraard bijzonder interessant is.
Natuurlijk was dit ook zeer interessant voor prachtige fotos te maken van verschillende composities, zoals Fragiele&breekbare compositie,Schutting met natuurlijke uitstraling. Er stonden ongeveer een 40 tal grote composities, bestaande uit meer dan honderd bloemstukken.
Hadden ook geluk met het weer er dreven zwarte wolken boven Hoogstraten, maar konden alles bekijken zonder regen, vervolgens liepen wij hetBegijnhof waar ook zeer mooie stukken tentoon stonden echte blikvangers een lust voor het oog.
Toen plots vielen de eerste regen druppels en paraplus gingen open en trokken naar een gezellige taverne, waar op het terras nog plaats was. Dus even proberen om wat stoelen erbij te zetten zodat wij beschut zaten onder grote parasol.
Bij een warme kop koffie of thee, hadden enkele een super crème glacé besteld met marsepein en dot slagroom, zag er lekker uit. Ja, broeken krimpen al eens in droogkast hé.
Na ons gezellig uitje trokken wij opgewekt huiswaarts.
Willen Eddy en Linda bedanken voor hun begeleiding aan Hoogstraten.
Kaunertal in Tirol Oostenrijk van 3 tot 10 september 2011
Kaunertal in Tirol Oostenrijk van 3 tot 10 september 2011.
We vertrokken per auto en carpoolen naar Oostenrijk. Het 'Kaunertalerhof' met recent gerenoveerde kamers was onze uitvalsbasis voor deze week. Van hieruit gingen we het Kaunertal en omstreken verkennen. We werden uiterst vriendelijk en hartelijk ontvangen door het jeugdige eigenaarechtpaar.
De kamers boden een mooi panorama en waren comfortabel en rustig.
Onder een stralende hemel begonnen we de volgende dag aan onze ontdekkingstocht.
We hebben in deze week een zeer gevarieerd programma afgewerkt met o.a. een bezoek aan Samnaun in Zwitserland om te tanken en te shoppen. Daarnaast ook flink gewandeld in adembenemende panoramische vergezichten en schitterend weer. Een bezoek aan Swarovski met aansluitend Innsbruck was op voorhand al aangekondigd als een niet te missen onderdeel. Een bezoek aan Italië was in kilometers een spreekwoordelijke 'boogscheut' maar in werkelijkheid een serieuze daguitstap. Het was heel verwonderlijk dat een autochtone Italiaan, uitgerekend in Italië, zijn weg kwijt was. De omweg was niet zo maar enkele kilometers maar een hele toer 'bezichtiging' van Italië, Zwitserland en Oostenrijk met hoge bergtoppen en prachtige vergezichten inbegrepen.
De sfeer in de groep was buitengewoon hartelijk, spontaan en zeer kameraadschappelijk.
Vanaf de eerste avond zat de stemming er al direct in en werd er uitbundig verteld, gelachen en gezwansd. Dat wil niet zeggen dat we ook geen ernstige gesprekken konden voeren tijdens onze 'avond klappekes'. Dat we konden zingen dat wisten we al maar dit overtrof toch de strafste verwachtingen, zelfs zonder de tekst te kennen.
Niets kon de stemming bederven. Geen lekke band of een afgebroken tand, noch een auto die eerst niet wou starten. Zelfs een ongeval met goede afloop was geen hinderpaal voor de zeer vriendschappelijke en gemoedelijke omgang in de groep.
Een absoluut pluspunt was de service van het hotel met voorop de voortreffelijke gastvrouw die tijd noch moeite spaarde om het ons naar onze zin te maken. Officieel hadden we half pension maar dit kwam in werkelijkheid praktisch neer op volpension. De eventuele lunch mochten we 's morgens klaarmaken en in de namiddag was er het klassieke 'café und kuchen'.
De heerlijke maaltijden waren met verse ingrediënten klaar gemaakt en zeer smakelijk.
We hebben ook deftig gebruik gemaakt van de drankformule die van 10.00 tot 22.00 uur als zelfbediening ter beschikking was.
Er zijn zeer veel foto's gemaakt en er is ook gefilmd zodat we vol belangstelling uitkijken naar het resultaat van deze opnames.
Iedereen was het roerend eens dat dit een prachtige vakantie was in een uitstekende sfeer, een prachtig kader van een hotel en dat het ook voor herhaling vatbaar is.
Aan al de deelnemers een dikke proficiat voor hun deelname en voor de geleverde prestaties. We zullen niet nalaten om na te gaan hoe we een vervolg kunnen geven aan deze prachtige uitstap.
Zondag 14 augustus een wandeling in het provinciaal domein Hertberg te Herselt.
Bijeenkomst was voorzien om 14 uur op parking vanMie Maan.
De weersomstandigheden op dat moment was prima het zonnetje kwam piepen en dat deed ons goed.
De opkomst was wederom zeer goed met 14 deelnemers gingen we naar onze eerste wandelknooppunt 31.
We deden een klein stukje verharde weg om vervolgens de mooie bossen in te duikelen,en ja wadde..door de afgelopen regenbuien stonden daar grote plassen en veel modder waar een mens met zijn schone bottinekens in weg gleed en hoog in de vaan hing ook modder.
Het domein Hertberg is een onderdeel van de Merode,dit gebied strekt zich uit over de volgende provincies -Antwerpen- Vlaams Brabant- en Limburg. De bossen en landerijen waren eeuwenlang eigendom van de Prinsen De Merode.
Toen stonden we voor een raadsel volgens ons plan moesten we naar nr:187 maar helaas nergens te bespeuren er stond wel nummer 331 en dat maar gevolgd op goed geluk en een beetje oriëntatie houden met de omgeving.
Het waren prachtige bossen afwisselt van dennen en loofbossen en men liep daar zou rustig enkel onze groep was zeker op pad. Het was ook wel veel variatie van golvend parcours up-down lopen en soms goed opletten voor de modder partijen.
Ergens op een boom stond een speciale afbeelding kopje ventje- en onderkant afbeelding, natuurlijk even fotoke genomen<zoiets kom je niet dagelijks tegen hé>.
Vervolgens hebben wij nog Dennenbos hoeve gebied door gewandeld (wat kilometers erbij gelapt) en moesten nog ongeveer een 4 tal kilometers terug gaan richtingMie Maan.
We hadden afgesproken om na onze wandeling in Veerle-Laakdal Haebeeckhoeve,iets te gaan drinken en eten en gereserveerd om 17 uur.
Maar aangezien de wandeling van 8 km plus een extra stuk erbij te doen het totaal van kilometer stand op 12 km uit kwam, kwamen we rond 17.30 uur uit de eeuwige rustgevende bossen op de parking uit.
Een wissel van schoenen en roeffel dien auto terug in en naar onze afspraak plaats met vertraging.
Waren echt blij dat we onze dorst eerst konden lessen en vervolgens een keuze te maken uit een zeer uitgebreid menu.
Er werd één consummatie aangeboden voor Moederdag Vaderdag namens onze wandelclub.
Het was echt super in Haebeeckhoeve en lekker gegeten en als afsluiten voor sommige lekker rijstpap of tiramisu voor andere koffie.
Het was een zeer fijne namiddag in goed gezelschap.
Onze wandeling was ditmaal naar Wortel o.l.v. Eddy en Linda.
Dit is een merkwaardig dorpje vlak aan de Nederlandse grens.
Wortel is ook befaamd om zijn weldadigheidskolonie,die opgericht werd in 1891, bedelaars en landlopers worden opgenomen. De Kolonie wordt door het rijk beheerd en beslaat een oppervlakte van 600 ha. natuurschoon.
Bijeenkomst was voorzien om 13.45uur aan de Kolonie Natuurpunt, nadat wij voltallig waren gingen meteen de mooie dreven in en men noemt deze wandelingStiltewandeling.
Er was veel variatie van loofbomen, Canadese dennen, berken en eikenbomen.
Men kreeg ook een zeer mooi stuk soort van Lake waar riet en dergelijke planten het decor liet schitteren. Ook waren en prachtige velden waar paarden en veldbloemen tot uiting kwamen. Het gebied van de Kolonie liep van Belgisch grondgebied over in het Nederlandse gebied <maar gelukkig moesten wij onze reispassen niet boven halen>.
Toen kregen wij nog een surprise aan boerderijHoeve IJshielden wij halt en onze gidsen Eddy en Linda trakteerde ons op een heerlijk IJsje,dit namens de geboorte van hun kleinzoon Wout.
Vervolgens na onze lekker cremmeke stapten we verder, van A één en van A twee oep den beton met geuren uit de boerenstallen liepen wij onze laatste kilometers terug naar de Kolonie.
Aan ons eindpunt gekomen en wandelschoen gewisseld voor sandalen, trokken dan naar Hoogstraten met de ploeg naarKnechtjeshuis daar er was al gereserveerd voor ons.
Eerst onze dorstige kelen bevochtigen en dan wat lekkers bestellen voor onze lege magen.
Hebben ervan genoten zowel wandeling als den apres het goede gezelschap in een gezellige sfeer.
Wil dan ook Eddy en Linda hartelijk bedanken voor hun fantastische inzet namens onze hele wandelclub.
Onze uitstap ging naar Bokrijk Openluchtmuseum. In het teken van hoe hebben de mensen vroeger gewoond en gewerkt en in welke omstandigheden.
Tevens was het ook de bedoeling van een beetje fotografische ervaringen op te doen, en ze achteraf te vergelijken met onze andere fotografen.
We troffen het met het weer het zonnetje kwam tevoorschijn en stapte richting ingang om vervolgens al meteen een piep klein huisje waar ze vroeger klompen maakte binnen te gaan en enkele beelden maakten.Er was zoveel te zien en tevens zeer interessant zo gingen we eens kijken bij Fotografie de tijd van toen waar men fotos kon laten maken in traditionele kleding van vroeger met ernaast shop van allerlei souvenirs of allerlei snuisterijen. Op enkele passen verder was een oude snoepkraam met heel lekkere cubidons(neuzen) natuurlijk dat was prijs iedereen voorzag zich van het nodige lekkers. Andere stelde zich tevreden met een flinke crème glacé waar men ook niet kon naast zien.
Dan een kijkje genomen bij de smid achter dit huisje stond één ezel met zijn kleintje dat stond te drinken bij zijn moeke. Wat moeten de mensen vroeger zeer hard gewerkt hebben en zware arbeid verricht, zoals de watermolen die zware stenen hoe hebben ze dit kunnen aanbrengen. Brachten ook een bezoek aan ambachtelijke bakker waar men allerlei koeken, wafels en rijstvlaaikens kon kopen en buiten opsmullen<kwamen niet om van den honger>. Het verwonderde me ook dat alles zo mooi onderhouden was alsook de rietendaken op de schuren vernieuwd waren. Tenslotte aan kapel werd ook een stukje toneel gespeeld en gingen uiteindelijk ernaast een bij tanken omdat we al een hele poos droog stonden en op het terras hebben we genoten van hemelse dranken.
We vervolgende onze weg en konden nog een flink conflict tussen pastoor en burgermeester (komediestuk) uit de tijd van toen bijwonen.
We hebben echt ervan genoten en zijn naar het Koetshuis gegaan om als afsluiter een lekker etentje met ons allen ondernomen en van genoten en meer moest het niet zijn. Zijn tevreden en voldaan naar de parking getrokken waar de autos stonden.
We danken jullie voor de opkomst en het goede gezelschap met vrolijke noten erbij zijn we heel blij.
