Een nieuwe start voor de wandelclub die had ook zoals zovele ander clubs stilgelegen door pandemie toestanden.
Het programma voor de juni, wel een bezoek aan Sint Bernardus Abdij, het Gilliot&Roelants museum (tegelmuseum).
Twelf : twaalf veelzijdige beelden vernieuwen blik op de Abdij.
Om 14..00uur brachten we bezoek aan tegelmuseum de gids verwelkomende ons en gaf zeer goede uitleg aangaande al die mooie verzamelingen van kleine tot grote tegels. Door de jaren heen, hoe de werklui hebben gewerkt om deze schitterende decoratieve tegels te vervaardigen.
Het Gilliot& Roelants tegelmuseum toont een schitterende collectie keramiekpanelen en objecten. Grotendeels zijn deze stukken afkomstig vroegere toonzalen, alsook privécollectie.
De gids heeft ons een stukje leerrijke informatiegegeven.
Nu even rondwalen in het park waar die “Twaalf veelzijdige beelden staan”, er stonden echt zeer mooie houtenbeelden bij. Deze kunstwerken geven er een nieuw gezicht aan de eeuwenoude site. Hoewel het stuk voor stuk erg verschillende beelden zijn, draaien ze allemaal rond een en hetzelfde thema.
Na deze toer doorheen die beelden en door de warmte waren we precies toe aan…iets fris te gaan drinken. Awel en waar kan het beter zijn dan aan de Abdij” Zomerbar”.
Iedereen was tevreden aangaande dit bezoek en met een drankje en klapje, keerde we allemaal richting huiswaarts.
De Sint Bernardus Abdij zijn huidige bestemmingen: Administratief centrum, Serviceflats, Heemkundig museum, Gilliot &Roelants tegenmuseum, oefenlokalen Sint Sebastiaans gilde en Zoemerbar
SintBernardusabdij de gebouwen zijn van de gemeente Hemiksem Kempisch Landschap nam samen met de gemeente het omringde park in erfpacht van het Agentschap voor Natuur en Bos.
Dit zijn even wat samenvattingen over Sint Bernardusabdij.
Het was echt een herfstweertje met goede temperaturen blauwe hemel, het zonnetje gaf ook warmte.
Ditmaal was het te Herenthout ”Prinsenhof”, de Merodebos.
Het Prinsenhof, gelegen langs de Bevelse Steenweg,is-zoals’t Schipke-nog zo’n herberg met een boeiende geschiedenis.
De Herberg was lange tijd eigendom van de prinsen de Merode.
De legende wil dat keizer Karel er ooit overnachtte
Her gebied van de Merode bossen werd eind 18de eeuw vooral gekenmerkt door heide en onbegaanbare moerasgebieden. Rond 1800 werden er hoofdzakelijk naaldbossen aangeplant waarvan het dennenhout moest dienen als stuthout voor mijnbouw.
De familie de Merode was meer dan 100 jaar eigenaar van dit gebied.
Sinds 1992 zijn de Merode bossen eigendom van Vlaams Gewest, het is nu een prachtig wandelgebied.
Onze wandeling ging langs onverharde wegen doorheen de prachtige dreven, de wandelafstand bedroeg 5km.
Eindelijk op stap met onze wandelclub, een eeuwigheid geleden onder de clubleden.
Afgelopen zondag 19 september 2021, de eerste uitstap naar Booischot .
De keuze was “Kasteelpark Hof ter Laken”.
Opkomst was goed iedereen was uit zijn kot gekomen, het was een zeer zonnige namiddag
Om14.00uur trokken we dit domein binnen, eerst een stukje langs de Nete lopen.
Om vervolgens de mooie bossen en schitterde lanen te betreden, waar er een stilte valt en volop genieten ervan.
Het is een dubbele Lindedreef.
Men kan ook een aantal reusachtige eeuwenoude eiken aanschouwen.
In het domein ligt ook nog een deels ommuurde boomgaard staat verscholen, tussen de bomen ook een kleine boskapel. Die deed vroeger dienst als ijskelder.
Ook een mooi kasteel een juweeltje dat verdient ook vele foto’s bij de fotografen.
Op het laatste parcours even korte pauze op een van de goede stevige banken en een blik op het kasteel.
Na de wandeling gingen we nog even genieten van een natje of snoepertje op terras van” Pallieterhoeve”.
Het is voor herhaling vatbaar, erg leuk om terug iedereen te ontmoeten.
Eindelijk na bijna 8 maanden opgezadeld te zijn geweest met coronavirus, is het nog niet gedaan wederom een stijging van die pandemie.
Toch ging onze wandeling terug door mits de nodige voorzorgen in onze wandelclub.
Afgelopen zondag was het kort bij huis een Landschapspark wandeling te Boechout en Hove.
Afspraak aan kasteel Fruithof te Boechout.
Het weer was ons goedgezind het zonnetje kwam ons te gemoed, dus op stap door dit mooi
Landschapspark Frijthout.
Frijthout wordt ook gevarieerd”mozaieklandschap genoemd.
Dit gebied bevindt zich in het brongebied van de koude Beek die door Mortsel en Borsbeek stroomt.
De naam komt niet van Fruit maar van Frijten.
Het oud Nederlands woord voor ”oogsten”.
In dit gebied mochten burgers vroeger kaphout oogsten.
In het midden van dit gebied en rond de Koude Beek is een waterrijk gebied met specifieke kenmerken van vochtig gebied met water, oevervegetatie, wilgenruigte en rietvegetatie en knuppelpad. Er bevinden zich ook hondenloopzone, een zone voor spel met landelijke elementen, hellingen, bossages, speeltuin.
Na de wandeling doorheen dit landschapspark Frijthout, was het tijd om iets te gaan drinken “De Jongste Telg”, een leuke restaurant taverne met uitzicht op dit natuurgebied.
Tijdens onze samenkomst was iedereen verplicht om mondmasker te dragen.
Onze volgende wandeling bekijken we of het mogelijk is om met groep te gaan wandelen.
Het was een uitgesproken dag om te gaan wandelen, op het programma stond met als thema ”Pompoenenwandeling”.
De keuze was Lichtaart, ook eens anders bekeken doorheen dit mooi gebied van bos en heide.
Deden lange dreven via de “Duivelskuil”, waar mountainbikers trachten omhoog te rijden.
Maar de meesten moeten toch halverwege stoppen en verder omhoogklauteren.
Na enkele verdere bospaadjes gingen wij naar een mooi stukje heidegebied, dat momenteel prachtig bedekt was met mossen schitterend groen allemaal heuveltjes.
Na wat klimwerk doorheen het zand, kwamen wij wederom een ander mooi heidegebied tegen waar men een prachtig uitzicht kreeg over dit gebied. Er werden natuurlijk heel wat foto’s genomen, wat het oog waarneemt dat moet men vast leggen op foto.
Na wat verder te stappen ging het wederom bergop maar O zo mooi waar wij dan ook optimaal konden van genieten.
Op het eindpunt van de wandeling konden wij nog een mooie blik werpen “Indiaan Summer dreef”.
Na de wandeling gingen wij nog iets drinken…smullen alles wat lekker is.
Wederom een gezellige namiddag doorgebracht met onze wandelaars in een mooi stukje Kempen te Lichtaart.
Afgelopen zondag 18 november 2018, was er een wandeling naar Wechelderzande.
Het was echt een winters weertje, maar toch een stralende blauwe hemel met zowat een 7 graden.
De opkomst was redelijk en iedereen had het aanknooppingspunt gevonden op die bosweg aan knooppunt 83. Na een beetje zoekwerk bij sommige was het toch okido ze hebben ons daar gevonden.
Deze wandeling was echt voor 100% onverhard, een grote variatie aan zeer mooie lange dreven waar men toch uren kan ronddwalen in dit gebied.
Liepen ook voor een klein stukje langs openvlaktes daar was het een pak kouder de wind pikte, maar op sommige punten kwamen wij ook het zonnetje tegen wat ons een opkikkertje gaf aan warmte.
Met hier en daar mooie doorkijkjes, een aanrader voor elk seizoen
Sommige wegen moesten wij opletten voor fietsers en mountainbikers, want die gaan niet opzij dus wandelaars moesten maar plaats maken voor die gasten.
Men staat ervan versteld hoe mooi dit gebied is, en dit op zowat 32km van Antwerpen.
Men komt daar echt tot rust en men kan optimaal genieten van de gezonde boslucht en wat de natuur ons bied.
Na onze verkwikkende boswandeling van 5,2km, was het tijd om iets samen te gaan drinken.
De voorkeur was bij” Den Toerist” gelegen in centrum van Wechelderzande.
Men kon daar natuurlijk ook echte streekbiertjes proeven, eentje ervan was <Den Toeristbiertje>.
Ook koffie en thee werd zeer goed verzorgd opgediend.
Met nog een gezellige babbel over onze wandeling en kokkerellen was ook aan de dagorde.
Het was wederom een zeer geslaagde wandeling iedereen keerde goed gemutst huiswaarts.
Op deze zondag hebben wij een uitgestelde wandeling gemaakt die was voorzien op 21 oktober, maar door ziekte van Mariette niet heeft plaatsgevonden. Wij zijn gaan wandelen in het “Molenbos”, een zeer oud natuurgebied. De overweldigende pracht van zeer oude bomen en de mooie laantjes maakten een diepe indruk. Dit bos is al eeuwen benut als verpozing voor de betere stand zoals ze dit in de middeleeuwen noemden. Dit bos behoorde bij een kasteel en abdij en zo heeft ze de tand des tijds overwonnen. Op het einde van de wandeling zijn wij iets gaan drinken in de ”Kasteelhoeve” maar helaas zo dachten veel wandelaars. Wij zijn buiten gaan zitten rond een groot kampvuur om ons te verwarmen, het was koud maar droog. Onze Claude heeft ons verder langs de Nete gevoerd en de molen die op het eindpunt stond werkt nog steeds maar helaas was het winkeltje dicht. Op het poortje stond alle soorten graan en vette konijnen. Wat leert ons deze wandeling: In de omgeving van Antwerpen zijn er zeer mooie plekjes te vinden. We moeten geen grote afstanden doen om mooie dingen te zien. De wandelaars hebben ondanks het koude weer een mooie ontspanning gehad.
Onze eerste wandeling na een lange vakantieperiode. Natuurlijk ging onze voorkeur naar de Kempen. De weersomstandigheden waren super temperaturen van rond de 25 graden, een ideaal weertje om te wandelen en genieten van de natuur. De Zammelsbroekwandeling ligt in de vallei van de Grote Nete, helemaal in het zuiden van Geel, tussen Zammel en Oosterlo daar ligt Zammelsbroek. Een enorm natuurgebied dat zowel gekenmerkt wordt door talloze vijvers en moerassen als de droge zandgronden. Onderweg ook de Sint Dimpnakapel vroeger werd die bezocht door de bedevaarders omwille van het geneeskrachtig water. Wat verderop komt men ook een hoger gelegen Kalvarieberg tegen, een immense zandduinen liggen hier. Men kan het ergens een beetje vergelijken met Kasterlee (Kabouterbos) maar in het klein. Op het laatste van de wandeling ongeveer, namen wij even een rustpauze in Café Vissershuis in Zammel, dit is een typisch volkscafé waar iedereen welkom is. Er staat een speciaal bier op de kaart van de streek <Geels Zeuntbiertje>, sommige van onze wandelaars hebben het geproefd en vonden het lekker. Het was wederom een geslaagde wandeling in de Mooie Kempen.
Deze maal stond er een wandeling op programma die ik had ontdekt via een blaadje.
Hadden die ook gaan verkennen, en inderdaad het was een mooi stukje natuur in Herentals.
Zondag 13 mei was het zover om dit gebied met de wandelaars te gaan bewandelen en volop genieten van de mooie natuur.
Opkomst was redelijk ondanks weersvoorspellingen, daar klapte ze van regen.
Dus wandelen door het”Peertsbos”, is een ware verademing.
De naam”Peertsbos” is afgeleid van het Middelnederlandse “ Pertse”.
Dat betekent grenspaal.
Er is een grote variatie aan Bomen, zoals Grove Den, Berk, Canadese populier, gewone Esdoorn, Haagbeuk, Groene Beuk die men in dit natuurgebied vindt.
Aan begin loopt men even langs de Nete die daar kronkelt langs de boskant en iets verder een bruggentje dat naar de overkant gaat schilderachtig beeld.
Nu duiken we de bossen in en de stilte keert hier terug, mooie paadjes lopen doorheen dit gebied. Men heeft enkel de paaltjes in de gaten te houden met nummering erop en verder genieten van het mooi gebied.
Op sommige punten krijgt openvlakten en zo krijgt men een overzicht op dit natuurgebied.
Men komt ook langs het ”Watercafé” van Hidrodoe , men kan dit bezoeken wel entree betalen,.
Het einde van de wandeling zat erop e terug op parking de wandelafstand was 5km bijna alles op onverharde wegen en klein stukje verharde weg langs Sportcentrum” Bloso”.
Na de wandeling hebben wij ons verplaats naar het”Netepark in het Cafetaria aldaar om iets te drinken. Het was nog gezellig even tezamen te zitten , gingen goed gemutst huiswaarts.
Wat stond erop het wandel programma! Een wandeling te Lichtaart met als thema ”tussen bos en heide”.
Waren van zaterdag op zondagnacht naar zomeruur gegaan één uurtje vooruit en dat maakt ons een beetje moeilijk even wennen eraan.
Enfin het was een schitterende dag ,een heldere blauwe hemel temperatuur gaf op zeker moment 19 graden aan.
Opkomst was toch goed er waren ook mensen die het zonnetje zagen en oeps de auto in en richting Lichtaart.
Deze wandeling hadden wij goed voorbereid met heel wat afwisseling prachtige lange dreven, mooie licht heuvelachtige zandvlaktes echt schitterend landschappen voor ons.
Men noemt het soms de “Witte Bergen” in een omgeving van lichtaart.
Ook de “Zwart Water” met zijn moeras en natte heidevegetatie, het biedt voldoende afwisseling voor een gevarieerde wandeling in dit gebied.
Men wandelt meestal over onverharde bospaden in een licht golvend terrein.
Natuurlijk in een oase van stilte en rustgevende momenten.
Het was een prachtige wandeling doorheen dit natuurgebied.
Wandelafstand 6 km.
Nadien nog gezellig samen wat gaan drinken in de”Floreal”.
Zoals ieder jaar in de maand februari houden wij traditiegetrouw ”Pannenkoekenwandeling”.
Maar dit jaar waren het zulke koude Siberische weersomstandigheden, dat iedereen liever achter zijn kachel bleef zitten.
Maar toch hebben wij een zeer mooie winterse wandeling gemaakt doorheen het domein fort 5 te Edegem.
Hadden de waterkant uitgekozen waar het zonnetje al flink wat warmte gaf en waren beschut achter ons met de hoge vestingberg.
Waren tot wat mensen die het trotseerde om ook een fikse wandeling te maken.
Op sommige stukken waren al flink wat ijsvormige plakken, maar toch de eendjes hier en daar zaten in het water te paddelen…dat moet toch zeer koud zijn.
Wilde ook nog enkele binnenpleintje te doen op de wijk Elsdonck, maar de door die venijnige wind zagen wij er toch maar vanaf.
In ieder geval doen wij die toer nog wel bij betere weersomstandigheden.
Na onze fikse wandeling op het fort 5, was het tijd om naar ons lokaal te gaan.
Ja…dat hadden wij verdiend…om de lekkere pannenkoeken te smullen met kopje koffie.
Nancy had met haar 4 pannen een berg koekenbakken gemaakt, de pannenkoeken liefhebbers waren wel afgezakt op te komen smullen.
Hartelijke dank ook aan de sponsering< Bakkerij Van Herck >die zoals ieder jaar ons gratis bloem geeft. Dankjewel.
Onze eerste wandeling in het nieuwe jaar, stond op programma zondag 21 januari 2018.
Het drie parken in het Antwerpse, Den Brandt- Nachtegaal en Middelheim parken altijd een aanrader om daar door te wandelen en genieten van de mooie natuur en cultuur.
De opkomst was ditmaal zeer miniem , vele zieken en natuurlijk het weer. Toch was het een zonnige namiddag, waren niet alleen de parking stond vol.
Gingen eerst ons toertje doorheen Den Brandt doen, er was net een trouwer in dit park om een foto’s te maken. Er waren toch heel wat bomen gesneuveld met de storm van de afgelopen week in dit park dat is jammer.
Nu overzijde Nachtegalen park binnen om naar de rozentuin ons te begeven, er is altijd wel een tentoonstelling van beelden, maar helaas er was niets te bespeuren buiten één speciaal ontwerp.
Denkelijk wat ik eruit kon maken “Aubergine” (maar dan wel in metaal uitgebeeld). In het paviljoen waar meestal ook een tentoonstelling is, was ook niets te vinden gesloten.
Dan maar verder gegaan en naar het volgende park “Middelheim”, daar waren ook wat bomen gevallen gewoon ontworteld echte kolossen en toch tegen de vlakte gegaan. Daar zijn wij dan ook gaan ronddwalen om hier en daar wat beelden te bewonderen.
Uiteindelijk onze toer uitgelopen en gingen vervolgens dan ook wat drinken in ”Het Nachtegaaltje”, gelukkig nog net plaats gevonden .
Bij een warme kop koffie/thee een gezellige babbel , en keerde wij vervolgens goed ontspannen huiswaarts.
Zondag 19 november 2017, stond erop het programma een bezoek aan “Groentemuseum ‘T Grom”.
, alsook nog een bezoek aan” Midzeelhoeve”, waar met hartige en zoete pannenkoeken kan smullen.
De afspraak was voorzien om 14.00uur stipt ’T Grommuseum, daar hadden wij een gids van dit museum gereserveerd.
De gids André verwelkomde onze wandelclub en leidde ons meteen naar de 18de -eeuwse Midzeelhoevesite. Daar konden wij terug blikken hoe de mensen vroeger leefde en hun werkmaterialen die ze toen gebruikte, ja..die mensen moesten hard werken. Daar stond ergens ook iets zeer eigenaardig voorwerp precies een houten emmer met strijkijzer er bovenop. De gids heeft ons uitgelegd voor wat dit eigenlijk diende…het was voor crème glacé te maken , verder kachel en Leuvense Stoof een kolenkit teveel op dit te schrijven. Na bezoek aan de oude hoeve, gingen wij verder naar de overzijde .
Ook even een kijk genomen bij het Bakhuis met de nodige uitleg van gids André.
Aan de Midzeelhoeve waar op zijkant een soort van uitbouw (erker), ra…ra…voor wat diende dat eigenlijk! Dit werd gebruikt voor kaas in te bewaren zodat er geen geuren in huis waren van die kazen.
Dan verder ging het richting indelingen van de tuinen, kruiden , groenten waar wij ook een goede uitleg kregen van de gids. Er was ook insectenmuur, bijenhal waar momenteel in winter periode 25.000 bijen inzitten en in de zomer zijn het 100.000 stuks wat een massa.
Na deze rondleiding ging het terug naar Groentemuseum binnen , waar wij ook wederom werden ondergedompeld in het verleden hoe de mensen werkte vroeger in het boerenleven.
Na dit bezoek was het tijd geworden om naar de “Midzeelhoeve” waar wij ook hadden gereserveerd voor onze groep. Dit was ook in een uniek 18de -eeuws kader, waar men de overheerlijke hartige en zoete pannenkoeken kon smullen. De meeste hebben hier kennis kunnen maken met dat pannenkoeken festijn.
Na dit bezoek trokken wij allemaal goed gemutst huiswaarts.
Danken langs deze weg ook de zeer goede gids André .
Op het programma stond vandaag een wandeling met als thema” Witte Netevallei”.
Dit is een uniek natuurgebied in de Kempen met heel mooie wandelpaden. Ieder jaar overstromen de Witte en de Zwarte Nete het landschap, en dat merk je aan de fauna en flora.
Langs het pad zijn op verschillende plaatsen infoborden geplaatst , zo krijgen wandelaars een goed beeld van de evolutie van het Retiese landschap in de afgelopen jaren.
Het pad is bovendien goed toegankelijk door de aanleg van een voetgangersbrug(knuppelpad), een uitkijkplatform een planken pad.Doorheen het gebied is het een en al gekronkel van riviertjes die allemaal één “Nete- variant” zijn.
Onze wandelaars leerde vandaag wederom een uniek stukje natuurgebied kennen in de Kempen.
Weersomstandigheden waren een beetje naar de frisse kant, maar we hebben toch optimaal ervan genoten.
Nadien nog naar”Taverne ’t Meulezicht”, dat hadden we toch verdient en nog gezellig nen babbel…meer motte dat nie zijn.
