Deze maal stond er een wandeling op programma die ik had ontdekt via een blaadje.
Hadden die ook gaan verkennen, en inderdaad het was een mooi stukje natuur in Herentals.
Zondag 13 mei was het zover om dit gebied met de wandelaars te gaan bewandelen en volop genieten van de mooie natuur.
Opkomst was redelijk ondanks weersvoorspellingen, daar klapte ze van regen.
Dus wandelen door het”Peertsbos”, is een ware verademing.
De naam”Peertsbos” is afgeleid van het Middelnederlandse “ Pertse”.
Dat betekent grenspaal.
Er is een grote variatie aan Bomen, zoals Grove Den, Berk, Canadese populier, gewone Esdoorn, Haagbeuk, Groene Beuk die men in dit natuurgebied vindt.
Aan begin loopt men even langs de Nete die daar kronkelt langs de boskant en iets verder een bruggentje dat naar de overkant gaat schilderachtig beeld.
Nu duiken we de bossen in en de stilte keert hier terug, mooie paadjes lopen doorheen dit gebied. Men heeft enkel de paaltjes in de gaten te houden met nummering erop en verder genieten van het mooi gebied.
Op sommige punten krijgt openvlakten en zo krijgt men een overzicht op dit natuurgebied.
Men komt ook langs het ”Watercafé” van Hidrodoe , men kan dit bezoeken wel entree betalen,.
Het einde van de wandeling zat erop e terug op parking de wandelafstand was 5km bijna alles op onverharde wegen en klein stukje verharde weg langs Sportcentrum” Bloso”.
Na de wandeling hebben wij ons verplaats naar het”Netepark in het Cafetaria aldaar om iets te drinken. Het was nog gezellig even tezamen te zitten , gingen goed gemutst huiswaarts.
Wat stond erop het wandel programma! Een wandeling te Lichtaart met als thema ”tussen bos en heide”.
Waren van zaterdag op zondagnacht naar zomeruur gegaan één uurtje vooruit en dat maakt ons een beetje moeilijk even wennen eraan.
Enfin het was een schitterende dag ,een heldere blauwe hemel temperatuur gaf op zeker moment 19 graden aan.
Opkomst was toch goed er waren ook mensen die het zonnetje zagen en oeps de auto in en richting Lichtaart.
Deze wandeling hadden wij goed voorbereid met heel wat afwisseling prachtige lange dreven, mooie licht heuvelachtige zandvlaktes echt schitterend landschappen voor ons.
Men noemt het soms de “Witte Bergen” in een omgeving van lichtaart.
Ook de “Zwart Water” met zijn moeras en natte heidevegetatie, het biedt voldoende afwisseling voor een gevarieerde wandeling in dit gebied.
Men wandelt meestal over onverharde bospaden in een licht golvend terrein.
Natuurlijk in een oase van stilte en rustgevende momenten.
Het was een prachtige wandeling doorheen dit natuurgebied.
Wandelafstand 6 km.
Nadien nog gezellig samen wat gaan drinken in de”Floreal”.
Zoals ieder jaar in de maand februari houden wij traditiegetrouw ”Pannenkoekenwandeling”.
Maar dit jaar waren het zulke koude Siberische weersomstandigheden, dat iedereen liever achter zijn kachel bleef zitten.
Maar toch hebben wij een zeer mooie winterse wandeling gemaakt doorheen het domein fort 5 te Edegem.
Hadden de waterkant uitgekozen waar het zonnetje al flink wat warmte gaf en waren beschut achter ons met de hoge vestingberg.
Waren tot wat mensen die het trotseerde om ook een fikse wandeling te maken.
Op sommige stukken waren al flink wat ijsvormige plakken, maar toch de eendjes hier en daar zaten in het water te paddelen…dat moet toch zeer koud zijn.
Wilde ook nog enkele binnenpleintje te doen op de wijk Elsdonck, maar de door die venijnige wind zagen wij er toch maar vanaf.
In ieder geval doen wij die toer nog wel bij betere weersomstandigheden.
Na onze fikse wandeling op het fort 5, was het tijd om naar ons lokaal te gaan.
Ja…dat hadden wij verdiend…om de lekkere pannenkoeken te smullen met kopje koffie.
Nancy had met haar 4 pannen een berg koekenbakken gemaakt, de pannenkoeken liefhebbers waren wel afgezakt op te komen smullen.
Hartelijke dank ook aan de sponsering< Bakkerij Van Herck >die zoals ieder jaar ons gratis bloem geeft. Dankjewel.
Onze eerste wandeling in het nieuwe jaar, stond op programma zondag 21 januari 2018.
Het drie parken in het Antwerpse, Den Brandt- Nachtegaal en Middelheim parken altijd een aanrader om daar door te wandelen en genieten van de mooie natuur en cultuur.
De opkomst was ditmaal zeer miniem , vele zieken en natuurlijk het weer. Toch was het een zonnige namiddag, waren niet alleen de parking stond vol.
Gingen eerst ons toertje doorheen Den Brandt doen, er was net een trouwer in dit park om een foto’s te maken. Er waren toch heel wat bomen gesneuveld met de storm van de afgelopen week in dit park dat is jammer.
Nu overzijde Nachtegalen park binnen om naar de rozentuin ons te begeven, er is altijd wel een tentoonstelling van beelden, maar helaas er was niets te bespeuren buiten één speciaal ontwerp.
Denkelijk wat ik eruit kon maken “Aubergine” (maar dan wel in metaal uitgebeeld). In het paviljoen waar meestal ook een tentoonstelling is, was ook niets te vinden gesloten.
Dan maar verder gegaan en naar het volgende park “Middelheim”, daar waren ook wat bomen gevallen gewoon ontworteld echte kolossen en toch tegen de vlakte gegaan. Daar zijn wij dan ook gaan ronddwalen om hier en daar wat beelden te bewonderen.
Uiteindelijk onze toer uitgelopen en gingen vervolgens dan ook wat drinken in ”Het Nachtegaaltje”, gelukkig nog net plaats gevonden .
Bij een warme kop koffie/thee een gezellige babbel , en keerde wij vervolgens goed ontspannen huiswaarts.
Zondag 19 november 2017, stond erop het programma een bezoek aan “Groentemuseum ‘T Grom”.
, alsook nog een bezoek aan” Midzeelhoeve”, waar met hartige en zoete pannenkoeken kan smullen.
De afspraak was voorzien om 14.00uur stipt ’T Grommuseum, daar hadden wij een gids van dit museum gereserveerd.
De gids André verwelkomde onze wandelclub en leidde ons meteen naar de 18de -eeuwse Midzeelhoevesite. Daar konden wij terug blikken hoe de mensen vroeger leefde en hun werkmaterialen die ze toen gebruikte, ja..die mensen moesten hard werken. Daar stond ergens ook iets zeer eigenaardig voorwerp precies een houten emmer met strijkijzer er bovenop. De gids heeft ons uitgelegd voor wat dit eigenlijk diende…het was voor crème glacé te maken , verder kachel en Leuvense Stoof een kolenkit teveel op dit te schrijven. Na bezoek aan de oude hoeve, gingen wij verder naar de overzijde .
Ook even een kijk genomen bij het Bakhuis met de nodige uitleg van gids André.
Aan de Midzeelhoeve waar op zijkant een soort van uitbouw (erker), ra…ra…voor wat diende dat eigenlijk! Dit werd gebruikt voor kaas in te bewaren zodat er geen geuren in huis waren van die kazen.
Dan verder ging het richting indelingen van de tuinen, kruiden , groenten waar wij ook een goede uitleg kregen van de gids. Er was ook insectenmuur, bijenhal waar momenteel in winter periode 25.000 bijen inzitten en in de zomer zijn het 100.000 stuks wat een massa.
Na deze rondleiding ging het terug naar Groentemuseum binnen , waar wij ook wederom werden ondergedompeld in het verleden hoe de mensen werkte vroeger in het boerenleven.
Na dit bezoek was het tijd geworden om naar de “Midzeelhoeve” waar wij ook hadden gereserveerd voor onze groep. Dit was ook in een uniek 18de -eeuws kader, waar men de overheerlijke hartige en zoete pannenkoeken kon smullen. De meeste hebben hier kennis kunnen maken met dat pannenkoeken festijn.
Na dit bezoek trokken wij allemaal goed gemutst huiswaarts.
Danken langs deze weg ook de zeer goede gids André .
Op het programma stond vandaag een wandeling met als thema” Witte Netevallei”.
Dit is een uniek natuurgebied in de Kempen met heel mooie wandelpaden. Ieder jaar overstromen de Witte en de Zwarte Nete het landschap, en dat merk je aan de fauna en flora.
Langs het pad zijn op verschillende plaatsen infoborden geplaatst , zo krijgen wandelaars een goed beeld van de evolutie van het Retiese landschap in de afgelopen jaren.
Het pad is bovendien goed toegankelijk door de aanleg van een voetgangersbrug(knuppelpad), een uitkijkplatform een planken pad.Doorheen het gebied is het een en al gekronkel van riviertjes die allemaal één “Nete- variant” zijn.
Onze wandelaars leerde vandaag wederom een uniek stukje natuurgebied kennen in de Kempen.
Weersomstandigheden waren een beetje naar de frisse kant, maar we hebben toch optimaal ervan genoten.
Nadien nog naar”Taverne ’t Meulezicht”, dat hadden we toch verdient en nog gezellig nen babbel…meer motte dat nie zijn.
Op het programma stond een wandeling te Vorselaar genoteerd met als thema ”Kasteel De Borrekens”.
De weergoden waren zeer goed gezind, een stralende blauwe hemel met temperaturen rond de 23 tot 27 graden.
Om 14.00 uur was het samenkomen aan het “Sportcentrum De Dreef”, een ruime parking is daar voorzien.
Zetten onze tocht in via sportcentrum en gingen vervolgens naar de zeer prachtige dreef dat uitgeeft recht op kasteel De Borrekens, maar gingen nu de kleinere wegentjes nemen waar het zeer rustige wandelen is . Op een zeker moment kwamen een klein huisje tegen eigenlijk authentiek zoals vroeger met een soort postuurtje voor de gevel ( kabouter met pijp). Even wat verharde wegen lopen om dan terug de smallere paadjes te volgen doorheen het mastenbos.
Waren nu terug aan de grote dreven die naar het kasteel leiden, en men staat versteld dat op twee weken tijd alles in het groen staat eigenlijk het “prille groen” . Twee weken terug hadden we deze wandeling gaan verkennen en toen was er nog geen groen te bespeuren. Alles komt tevoorschijn den Lente is aangebroken, groene blaadjes, bloesems , boshyacinten , daslook enz…Een beetje veel als men alles wilt gaan bezoeken bv…bloesemwandeling, Hallaarbos met zijn blauwe tinten wat is de natuur toch mooi.
Nu konden kasteel van naderbij bewonderen, gingen verder langs zijkant van dit prachtige kasteel.
Nu aan de andere zijde kregen ze de kans om het eens verder te bekijken en te fotograferen, maar gingen nog een stukje verder om via bruggetje nog een ander zicht te werpen op de unieke “Waterburcht De Borrekens”. Nadat iedereen content was en foto’s hadden genomen, bezochten ook aldaar een klein kapel die daar midden in bos stond.
Zo naderde we op een 500 meters het eindpunt van deze zeer mooie lentewandeling doorheen dit schitterende domein in Vorselaar.
Zijn natuurlijk toch iets gaan drinken in sportcentrum De Dreef, er waren enkele die daar een ferme Sangria met vers fruit bestelde zag er erg lekker uit, en ikke zat met een taske koffie ook niet slecht !
De weersvoorspellingen voorspelde niet veel goeds, maar op de middag was het precies toch een beetje opklaring in de lucht.
De auto in en richting Kasterlee, aan boord was het buiten zowat 11 graden en geen regen nog zever op de ruiten dat was toch al iets positiefs.
Onze wandelaars kwamen één voor één aangereden op de afgesproken locatie in Kasterlee, dus konden we meteen de wandeling inzetten om 14.00uur.
Bij de start werden we geconfronteerd met de kaboutersprookjes, er was tevens ook een juist een rondleiding bezig aangaande die kabouters.
Stapten verder langs een zeer mooie zanderige dreef waar men de zuivere lucht kon inademen, vervolgens kwamen we toe aan onze eerste beklimming van de heuvels. Een mens verwacht niet zo meteen hier heuvelachtig gebied. Ja…ja…het was realiteit klimwerk heuvel op en heuvel af en een mens moest ook opletten obstakels van wortels links en rechts.
Daar midden in dit prachtig gebied komt men niet zo vaak iemand tegen…tjonge…wat een rust in deze bossen. Zetten onze wandeling verder en liepen over een autoweg van Geel naar Turnhout en voor een zeer groot stuk onder tunnelt is. Terug de bossen in en de weg leidde ons verder langs zanderige wegen en kwamen ook een zeer oude boom (soort Spar) tegen als men oplet kan men allerlei zaken ontdekken.
Uiteindelijk op een schitterde zanderige vlakte waar pik-Nic plaatsen waren voorzien hielden we even een korte pauze. Wat knabbels en allerlei frisdranken werden aangesproken, en wat zagen we daar aan een van die bomen hangen….twee bellen met koord . En warempel het marcheerde ook nog wat geklingeld maar niemand kwam langs ha…wel leuk.
Oepseke de laatste kilometers kwamen eraan, nog een mooie poel troffen we aan , staken de weg over en naar het volgende stuk een lange slingerweg dat opwaarts ging en nog wat fikse afdalingen voor de boeg en kwamen terug uit aan Kabouterbos. En …ja…wadde daar stond een crème glacé karretje en iedereen bestelde daar zo een lekker ijsje njam…njam heel lekker.
Onze wandeling zat wederom erop, het was eens een totale verrassing dit parcours.
Wat je eigenlijk niet verwacht in dit gebied, en het weer was tiptop geen regen gehad.
Zoals ieder jaar in februari is het een traditie “Pannenkoekenwandeling” te Edegem.
Weersomstandigheden waren toch goed en temperatuur ongeveer 6 graden, een verschil met afgelopen zaterdag waar constant sneeuw buien waren en erg koud.
Opkomst was formidabel van jong tot oud waren present om een leuke wandeling doorheen het domein fort 5 te maken. Vanuit lokaal richting “Voorwaarts” (korfbal) waren men een blik kon werpen op dit prachtig terrein, vervolgens langs Bijenpark en het Karrenmuseum, maar dat was precies opgedoekt niets meer van kunnen zien. Het bijenpark dat is tijdens de zomer maanden geopend op bepaalde dagen. Men kon ook een blik werpen op monument van de gesneuvelde soldaten hoog op een heuvel.
Iets verder kwamen dan aan de “Bio klassen”, ook een kleine biotoop waar men soms kikkers ziet is daar aanwezig. Nu verder langs de “Verkeersplein voor kinderen”, zeer mooi aangelegd en redelijk groot.
Ook even een blik werpen op het ”Binnen-Fort”, waar de groendienst en Natuurgidsen zijn gehuisvest.
Gingen verder langs speeltuin om vervolgens de wandelweg langs de waterkant te kiezen, een oase van rust in de verte eenden- meeuwen en andere pluimachtige vogels in een winters decor.
Er waren toch onder de wandelaars die dit parcours nog niet hadden ondernomen, in het midden van deze waterkant wandelweg bevindt zich ook uitlopers van gewelven die met nog een ander stukje verbonden zijn. Het was niet een grote wandeling doordat we ook ergens toch tijdig terug moesten naar lokaal omdat daar de overheerlijke pannenkoeken klaar stonden.
En inderdaad bij de binnenkomst kwamen de koekenbakken geuren ons tegemoet, ook een aangename warmte deed goed als men vanbuiten komt.
Het lokaal zat bomvol er waren ook niet wandelaars aanwezig en dan nog een grote ploeg wandelaars erbij…volle…bak. Nancy deed haar best met pannenkoeken bakken en dit met drie pannen..
Bedankt Nancy voor uw inzet. Opbrengst was zeer goed en heeft wat in het laadje gebracht.
Moeten ook dankjewel zeggen…Bakkerij Van Herck te Mortsel”, heeft 5 kilo bloem geschonken …n’en dikke merci.
Het was wederom een zeer geslaagde namiddag in ons clublokaal met de Pannenkoekenwandeling.
Voorzien ergens in najaar een bezoek aan “Binnen fort” onder leiding van de Natuurgidsen Edegem.
Onze eerste wandeling in het nieuwe jaar met als thema” Winterse momenten” , in het prachtige park Den Brandt te Wilrijk.
Ondanks de koude was het toch aangenaam om een fikse wandeling te ondernemen in dit schitterend park.
De opkomst was maar miniem denkelijk waren de meeste van onze leden een beetje bang van de koude.
Stonden versteld hoeveel volk dat allemaal ook kwam genieten van het aangename weer, een stralende blauwe hemel en zonnetje gaf toch wat warmte en natuurlijk het prachtige decor in dit park schitterende beelden. Vijvers waar een laagje ijs op was en daar hadden al sommige op geschaatst , de eendjes die ook niet veel water hadden moesten een beetje slalommen doorheen de grachten.
Ook even naar die prachtige zeer oude boom (Treurbeuk) die zowat 180 jaar oud, hoe die eigenlijk gegroeid is men kan daar allerlei motieven uit halen.
Dan het standbeeld van “David”, ja…die stond ook een beetje in de koude in zijn nakie.
Liepen verder langs de statige dreven doorheen dit park en de vele wandelaars genoten ook van hun uitstapje en wij…natuurlijk ook.
Einde van wandeling en via uitgang , begaven wij ons richting” Nachtegaaltje” ,waar wij ons heerlijke warme dranken bestelde. Nog een gezellige babbel met eenieder van de clubgenoten gedaan.
Toch niet te lang gebleven want tegen de avond koelt het terug af en gaat Celsius naald naar min en dat kan pikken oesjes.
Het was wederom erg leuk en hebben er allemaal optimaal ervan genoten.
Ondanks donkere wolken en regendruppels in de zondag voormiddag, dacht ik oesjes dat ziet er niet goed uit.
Rond 13.00uur kwam het zonnetje piepen achter de wolken, en ja inderdaad dat was een goed teken.
Dus hopsasa de auto in richting Brecht, temperatuur aan boord 22 graden. Langs de alternatieve route via Schilde er naar toe rijden, het was recht op recht en verkeer ging vlotjes.
De afspraak was “Cuvee Hoeve”, en dit om 14.00uur, de opkomst van de wandelaars was zeer goed.
Want iedereen vroeg zich af! Ja…waar is dat gesitueerd “De Kooldries”, een mooie stukje natuur in Brecht wat bij de meeste totaal onbekend was.
De gids Claude nam ons mee binnen dit gebied, een gebied dat enkel toegankelijk is voor wandelaars, de meeste paadjes zijn onverhard en slingert zicht doorheen dit schitterend gebied.
Ook langs beide zijde waterrijkgebied (kleiputten) en daar loopt dan een smal pad doorheen, een biotoop aan verscheidenheid aan dansende soort muggen, libellen , vlinders en vele andere insecten die men hier tegenkomt.
Zetten onze jungle tocht verder doorheen het gebied en de Gids Claude had aan het begin iets verteld over een boom te klauteren. Awel ja…wadde…daar sé just veur onze neus dien fameuze boom die daar dat pad versperde. Dus eenieder van ons moest sowieso daar over zien te klauteren met wat hulp ging het wel, en de meeste hadden groene sporen op hun broek zitten van die klauter partij.
Nu verder stappen en kwamen aan vijver met leuke zitjes en prachtig uitzicht over dit gebied, even relaxen en wat foto’s nemen.
Uiteindelijk terug aan de parking, nu nog iets gaan drinken maar de Cuvee Hoeve was gesloten .
Moesten ons verplaatsen naar een andere taverne, daar met heel de ploeg op het terras ons genesteld en naar ieders smaak iets besteld. Het was nog een gezellige babbel met zen alle daar.
Ook wil ik namens onze wandelclub een dikke merci richten aan de gids Claude dien heeft ons een mooi stukje natuur aangeboden bedankt.
De planning was voorzien ditmaal richting Kasterlee, meer bepaald “Kabouterberg”.
Weersomstandigheden waren niet zo goed , maar ter plaatse gekomen geen regen en dit was toch een goed teken.
De opkomst was een beetje minder doordat de meeste in de maand juni een verlof periode nemen.
Onze gids Agnes die bracht ons op zeer leuke plekjes in het teken met kabouter verhalen , met telkens een verwijzing naar het volgende kabouter die iets uitbeeldde.
Heel dit parcours is heuvelachtig en zanderige paadjes, en het jonge prille groen geeft zeer mooie beelden en men loopt in een rustige omgeving. Ver van alle drukke in het Kabouterbos geeft een mens toch een goed gevoel.
Nu kwamen we aan een ander gedeelte met die speciale bomen die hun wortels bovengronds liggen, met de naam “luchtwortels”. Echt uniek om dit te aanschouwen men kan er ook onderdoor lopen, en voor de kinderen is dit echt een ideaal speel parcours. Maar wij als wandelaars genoten daar ook optimaal van dit mooie bosgroengebied.
Na de wandeling door Kabouterbos zijn we een lekker ijsje gaan smullen, want daar staat op het weekend een crème glacé karretje. En dat doet goede zaken, iedereen komt daar een crème glacé smullen.
Na ijsje smullen gingen naar de overzijde verder een korte wandeling maken, daar waren geen Kabouters meer, maar een zeer mooie bosrijk gebied waar we konden genieten van de stilte.
Deze mooie wandeling die we hebben ondernomen met Agnes, was super en ja…warempel geen druppel regen gehad tijdens de wandeling. Erna begon het te regenen nee….te gieten laat het me zo zeggen.
Het was wederom goed om eens erop uit te trekken naar de mooie Kempen te Kasterlee.
Er was een wandeling voorzien in Oost Vlaanderen ,meer bepaald te Wachtebeke “Provinciaal domein Puyenbroeck”.
De weersomstandigheden waren bar slecht bij ons vertrek vanuit Antwerpen, dachten het zal opklaren en even was daar toch sprake van. Bij de samenkomst aan dit domein Puyenbroeck was het zachtjes aan het zeveren. Ach ja hadden ons voorzien van allerlei gerief tegen dien regen, gingen van start doorheen het enorm groot gebied voor eenieder van ons onbekend terrein. Stonden versteld van de prachtige aanleg van dreven met een indeling van vele verschillende boomsoorten waar telkens een bord zich bevond aangaande de bepaalde bomen. Verder door en kwamen aan een mooie vijver met op de achtergrond een kasteel, daar bevond zicht het” Mola provinciaal Molenmuseum”. Natuurlijk hebben we hier ook een bezoek aangebracht , het loont echt de moeite om daar eens langs te gaan een bezoek waard. Nu een kronkelende paadjes langs een sloot waar precies geen einde aan kwam, het was daar ook een slijken boel en de bottinnen zagen er precies niet zo proper meer uit vol slijk. Ja…nu een splitsing over bruggetje en daar wederom een mooi tafereel “Pergola met blauweregen trossen”, verder een waterfontein. Kwamen uit aan de vee dieren en allerlei pluim achtige vogels, en de regen die viel met bakken eruit, moesten geregeld onze paraplu’s af schudden. Er was iemand die begon te zingen…wij gaan nog niet naar huis….ja wadde moesten nog een flink stuk gaan. Vervolgens langs enorme vijvers gelopen en het bleef maar stortregenen, er was nergens zoiets van schuilen dus er gewoon lopen was het parool.
Uiteindelijk nog bruggetje over gegaan en daar zagen we in de verte iets voor te drinken en ook heel kort bij het vertrek- eindpunt (parking). Dus eerst wat drinken met een welverdiende snoep erbij, en bekomen van die helse stort regen.
Het was een prachtige wandeling doorheen dit domein Puyenbroeck en de kilometers waren ongeveer welgeteld = 9 km= niet slecht hoor.
Onze eerste lentewandeling (hagelbollen wandeling) ging door te Ranst.
Meer bepaald “Zevenbergenbos”, een mooi stukje natuurgebied te Ranst, waar men echt versteld van staat.
De opkomst was redelijk, toch waren er mensen die het niet aan durfden om met zulk weer te komen wandelen.
Hebben het vertrekpunt even verzet om te starten met de wandeling, zowat we meer beschutting kregen door de bossen.
Onze wandelaars stonden versteld om binnen te treden in dit mooi stuk natuurgebied, voor hun een stukje onbekend gebied en dit niet zover vanuit Antwerpen te bereiken.
Er was het kasteel dat momenteel door de zusters Convent van Bethlehem zijn de huidige bewoners, en juist tegenover bevind zich een grot van O-L Vrouw van Lourdes. Na deze even bekeken te hebben gingen we uiteindelijk langs mooie wandelpaden doorheen de verschillende natuurgebieden.
Iets verder in het weiland stonden de Galloway runderen met hun kleine kalfjes, hier en daar werden foto’s genomen mooie taferelen . Vervolgens het volgende gebied waar normaal de bosanemonen en boshyacinten open moesten staan. Maar het weer was niet zo best hagelstenen vlogen in het rond en op ons kopje. Een beetje verder stonden de meiklokjes maar denkelijk nog enkele weken wachten voordat die tevoorschijn komen. Dus zeer zeker binnen een tijdje terug een kijkje gaan nemen, het loont echt de moeite. Nu doorheen het volgende bos waar ook allerlei bloemen gesloten bleven door de weersomstandigheden, bij goed weer is het echt een prachtige bloemen pracht…ja…geen chance vandaag.
Nu weer een ander decor voorgeschoteld, een hoeve met enorm veel schapen en lammetjes een lust voor het oog om daar naar te kijken wat is dat schattig die kleine lieve diertjes. Nu kwam het laatste deel eraan met hier en daar nog wat kruiden langs de kant, en kwamen terug aan het begin van onze wandeling. Gingen nog even naar een taverne om wat te drinken en bij te praten over de afgelopen trip door een onbekend gebied wat nu bekend is geworden en voor herhaling zeker vatbaar is.