Zondag 19 november 2017, stond erop het programma een bezoek aan “Groentemuseum ‘T Grom”.
, alsook nog een bezoek aan” Midzeelhoeve”, waar met hartige en zoete pannenkoeken kan smullen.
De afspraak was voorzien om 14.00uur stipt ’T Grommuseum, daar hadden wij een gids van dit museum gereserveerd.
De gids André verwelkomde onze wandelclub en leidde ons meteen naar de 18de -eeuwse Midzeelhoevesite. Daar konden wij terug blikken hoe de mensen vroeger leefde en hun werkmaterialen die ze toen gebruikte, ja..die mensen moesten hard werken. Daar stond ergens ook iets zeer eigenaardig voorwerp precies een houten emmer met strijkijzer er bovenop. De gids heeft ons uitgelegd voor wat dit eigenlijk diende…het was voor crème glacé te maken , verder kachel en Leuvense Stoof een kolenkit teveel op dit te schrijven. Na bezoek aan de oude hoeve, gingen wij verder naar de overzijde .
Ook even een kijk genomen bij het Bakhuis met de nodige uitleg van gids André.
Aan de Midzeelhoeve waar op zijkant een soort van uitbouw (erker), ra…ra…voor wat diende dat eigenlijk! Dit werd gebruikt voor kaas in te bewaren zodat er geen geuren in huis waren van die kazen.
Dan verder ging het richting indelingen van de tuinen, kruiden , groenten waar wij ook een goede uitleg kregen van de gids. Er was ook insectenmuur, bijenhal waar momenteel in winter periode 25.000 bijen inzitten en in de zomer zijn het 100.000 stuks wat een massa.
Na deze rondleiding ging het terug naar Groentemuseum binnen , waar wij ook wederom werden ondergedompeld in het verleden hoe de mensen werkte vroeger in het boerenleven.
Na dit bezoek was het tijd geworden om naar de “Midzeelhoeve” waar wij ook hadden gereserveerd voor onze groep. Dit was ook in een uniek 18de -eeuws kader, waar men de overheerlijke hartige en zoete pannenkoeken kon smullen. De meeste hebben hier kennis kunnen maken met dat pannenkoeken festijn.
Na dit bezoek trokken wij allemaal goed gemutst huiswaarts.
Danken langs deze weg ook de zeer goede gids André .
Op het programma stond vandaag een wandeling met als thema” Witte Netevallei”.
Dit is een uniek natuurgebied in de Kempen met heel mooie wandelpaden. Ieder jaar overstromen de Witte en de Zwarte Nete het landschap, en dat merk je aan de fauna en flora.
Langs het pad zijn op verschillende plaatsen infoborden geplaatst , zo krijgen wandelaars een goed beeld van de evolutie van het Retiese landschap in de afgelopen jaren.
Het pad is bovendien goed toegankelijk door de aanleg van een voetgangersbrug(knuppelpad), een uitkijkplatform een planken pad.Doorheen het gebied is het een en al gekronkel van riviertjes die allemaal één “Nete- variant” zijn.
Onze wandelaars leerde vandaag wederom een uniek stukje natuurgebied kennen in de Kempen.
Weersomstandigheden waren een beetje naar de frisse kant, maar we hebben toch optimaal ervan genoten.
Nadien nog naar”Taverne ’t Meulezicht”, dat hadden we toch verdient en nog gezellig nen babbel…meer motte dat nie zijn.
Op het programma stond een wandeling te Vorselaar genoteerd met als thema ”Kasteel De Borrekens”.
De weergoden waren zeer goed gezind, een stralende blauwe hemel met temperaturen rond de 23 tot 27 graden.
Om 14.00 uur was het samenkomen aan het “Sportcentrum De Dreef”, een ruime parking is daar voorzien.
Zetten onze tocht in via sportcentrum en gingen vervolgens naar de zeer prachtige dreef dat uitgeeft recht op kasteel De Borrekens, maar gingen nu de kleinere wegentjes nemen waar het zeer rustige wandelen is . Op een zeker moment kwamen een klein huisje tegen eigenlijk authentiek zoals vroeger met een soort postuurtje voor de gevel ( kabouter met pijp). Even wat verharde wegen lopen om dan terug de smallere paadjes te volgen doorheen het mastenbos.
Waren nu terug aan de grote dreven die naar het kasteel leiden, en men staat versteld dat op twee weken tijd alles in het groen staat eigenlijk het “prille groen” . Twee weken terug hadden we deze wandeling gaan verkennen en toen was er nog geen groen te bespeuren. Alles komt tevoorschijn den Lente is aangebroken, groene blaadjes, bloesems , boshyacinten , daslook enz…Een beetje veel als men alles wilt gaan bezoeken bv…bloesemwandeling, Hallaarbos met zijn blauwe tinten wat is de natuur toch mooi.
Nu konden kasteel van naderbij bewonderen, gingen verder langs zijkant van dit prachtige kasteel.
Nu aan de andere zijde kregen ze de kans om het eens verder te bekijken en te fotograferen, maar gingen nog een stukje verder om via bruggetje nog een ander zicht te werpen op de unieke “Waterburcht De Borrekens”. Nadat iedereen content was en foto’s hadden genomen, bezochten ook aldaar een klein kapel die daar midden in bos stond.
Zo naderde we op een 500 meters het eindpunt van deze zeer mooie lentewandeling doorheen dit schitterende domein in Vorselaar.
Zijn natuurlijk toch iets gaan drinken in sportcentrum De Dreef, er waren enkele die daar een ferme Sangria met vers fruit bestelde zag er erg lekker uit, en ikke zat met een taske koffie ook niet slecht !
De weersvoorspellingen voorspelde niet veel goeds, maar op de middag was het precies toch een beetje opklaring in de lucht.
De auto in en richting Kasterlee, aan boord was het buiten zowat 11 graden en geen regen nog zever op de ruiten dat was toch al iets positiefs.
Onze wandelaars kwamen één voor één aangereden op de afgesproken locatie in Kasterlee, dus konden we meteen de wandeling inzetten om 14.00uur.
Bij de start werden we geconfronteerd met de kaboutersprookjes, er was tevens ook een juist een rondleiding bezig aangaande die kabouters.
Stapten verder langs een zeer mooie zanderige dreef waar men de zuivere lucht kon inademen, vervolgens kwamen we toe aan onze eerste beklimming van de heuvels. Een mens verwacht niet zo meteen hier heuvelachtig gebied. Ja…ja…het was realiteit klimwerk heuvel op en heuvel af en een mens moest ook opletten obstakels van wortels links en rechts.
Daar midden in dit prachtig gebied komt men niet zo vaak iemand tegen…tjonge…wat een rust in deze bossen. Zetten onze wandeling verder en liepen over een autoweg van Geel naar Turnhout en voor een zeer groot stuk onder tunnelt is. Terug de bossen in en de weg leidde ons verder langs zanderige wegen en kwamen ook een zeer oude boom (soort Spar) tegen als men oplet kan men allerlei zaken ontdekken.
Uiteindelijk op een schitterde zanderige vlakte waar pik-Nic plaatsen waren voorzien hielden we even een korte pauze. Wat knabbels en allerlei frisdranken werden aangesproken, en wat zagen we daar aan een van die bomen hangen….twee bellen met koord . En warempel het marcheerde ook nog wat geklingeld maar niemand kwam langs ha…wel leuk.
Oepseke de laatste kilometers kwamen eraan, nog een mooie poel troffen we aan , staken de weg over en naar het volgende stuk een lange slingerweg dat opwaarts ging en nog wat fikse afdalingen voor de boeg en kwamen terug uit aan Kabouterbos. En …ja…wadde daar stond een crème glacé karretje en iedereen bestelde daar zo een lekker ijsje njam…njam heel lekker.
Onze wandeling zat wederom erop, het was eens een totale verrassing dit parcours.
Wat je eigenlijk niet verwacht in dit gebied, en het weer was tiptop geen regen gehad.
Zoals ieder jaar in februari is het een traditie “Pannenkoekenwandeling” te Edegem.
Weersomstandigheden waren toch goed en temperatuur ongeveer 6 graden, een verschil met afgelopen zaterdag waar constant sneeuw buien waren en erg koud.
Opkomst was formidabel van jong tot oud waren present om een leuke wandeling doorheen het domein fort 5 te maken. Vanuit lokaal richting “Voorwaarts” (korfbal) waren men een blik kon werpen op dit prachtig terrein, vervolgens langs Bijenpark en het Karrenmuseum, maar dat was precies opgedoekt niets meer van kunnen zien. Het bijenpark dat is tijdens de zomer maanden geopend op bepaalde dagen. Men kon ook een blik werpen op monument van de gesneuvelde soldaten hoog op een heuvel.
Iets verder kwamen dan aan de “Bio klassen”, ook een kleine biotoop waar men soms kikkers ziet is daar aanwezig. Nu verder langs de “Verkeersplein voor kinderen”, zeer mooi aangelegd en redelijk groot.
Ook even een blik werpen op het ”Binnen-Fort”, waar de groendienst en Natuurgidsen zijn gehuisvest.
Gingen verder langs speeltuin om vervolgens de wandelweg langs de waterkant te kiezen, een oase van rust in de verte eenden- meeuwen en andere pluimachtige vogels in een winters decor.
Er waren toch onder de wandelaars die dit parcours nog niet hadden ondernomen, in het midden van deze waterkant wandelweg bevindt zich ook uitlopers van gewelven die met nog een ander stukje verbonden zijn. Het was niet een grote wandeling doordat we ook ergens toch tijdig terug moesten naar lokaal omdat daar de overheerlijke pannenkoeken klaar stonden.
En inderdaad bij de binnenkomst kwamen de koekenbakken geuren ons tegemoet, ook een aangename warmte deed goed als men vanbuiten komt.
Het lokaal zat bomvol er waren ook niet wandelaars aanwezig en dan nog een grote ploeg wandelaars erbij…volle…bak. Nancy deed haar best met pannenkoeken bakken en dit met drie pannen..
Bedankt Nancy voor uw inzet. Opbrengst was zeer goed en heeft wat in het laadje gebracht.
Moeten ook dankjewel zeggen…Bakkerij Van Herck te Mortsel”, heeft 5 kilo bloem geschonken …n’en dikke merci.
Het was wederom een zeer geslaagde namiddag in ons clublokaal met de Pannenkoekenwandeling.
Voorzien ergens in najaar een bezoek aan “Binnen fort” onder leiding van de Natuurgidsen Edegem.
Onze eerste wandeling in het nieuwe jaar met als thema” Winterse momenten” , in het prachtige park Den Brandt te Wilrijk.
Ondanks de koude was het toch aangenaam om een fikse wandeling te ondernemen in dit schitterend park.
De opkomst was maar miniem denkelijk waren de meeste van onze leden een beetje bang van de koude.
Stonden versteld hoeveel volk dat allemaal ook kwam genieten van het aangename weer, een stralende blauwe hemel en zonnetje gaf toch wat warmte en natuurlijk het prachtige decor in dit park schitterende beelden. Vijvers waar een laagje ijs op was en daar hadden al sommige op geschaatst , de eendjes die ook niet veel water hadden moesten een beetje slalommen doorheen de grachten.
Ook even naar die prachtige zeer oude boom (Treurbeuk) die zowat 180 jaar oud, hoe die eigenlijk gegroeid is men kan daar allerlei motieven uit halen.
Dan het standbeeld van “David”, ja…die stond ook een beetje in de koude in zijn nakie.
Liepen verder langs de statige dreven doorheen dit park en de vele wandelaars genoten ook van hun uitstapje en wij…natuurlijk ook.
Einde van wandeling en via uitgang , begaven wij ons richting” Nachtegaaltje” ,waar wij ons heerlijke warme dranken bestelde. Nog een gezellige babbel met eenieder van de clubgenoten gedaan.
Toch niet te lang gebleven want tegen de avond koelt het terug af en gaat Celsius naald naar min en dat kan pikken oesjes.
Het was wederom erg leuk en hebben er allemaal optimaal ervan genoten.
Ondanks donkere wolken en regendruppels in de zondag voormiddag, dacht ik oesjes dat ziet er niet goed uit.
Rond 13.00uur kwam het zonnetje piepen achter de wolken, en ja inderdaad dat was een goed teken.
Dus hopsasa de auto in richting Brecht, temperatuur aan boord 22 graden. Langs de alternatieve route via Schilde er naar toe rijden, het was recht op recht en verkeer ging vlotjes.
De afspraak was “Cuvee Hoeve”, en dit om 14.00uur, de opkomst van de wandelaars was zeer goed.
Want iedereen vroeg zich af! Ja…waar is dat gesitueerd “De Kooldries”, een mooie stukje natuur in Brecht wat bij de meeste totaal onbekend was.
De gids Claude nam ons mee binnen dit gebied, een gebied dat enkel toegankelijk is voor wandelaars, de meeste paadjes zijn onverhard en slingert zicht doorheen dit schitterend gebied.
Ook langs beide zijde waterrijkgebied (kleiputten) en daar loopt dan een smal pad doorheen, een biotoop aan verscheidenheid aan dansende soort muggen, libellen , vlinders en vele andere insecten die men hier tegenkomt.
Zetten onze jungle tocht verder doorheen het gebied en de Gids Claude had aan het begin iets verteld over een boom te klauteren. Awel ja…wadde…daar sé just veur onze neus dien fameuze boom die daar dat pad versperde. Dus eenieder van ons moest sowieso daar over zien te klauteren met wat hulp ging het wel, en de meeste hadden groene sporen op hun broek zitten van die klauter partij.
Nu verder stappen en kwamen aan vijver met leuke zitjes en prachtig uitzicht over dit gebied, even relaxen en wat foto’s nemen.
Uiteindelijk terug aan de parking, nu nog iets gaan drinken maar de Cuvee Hoeve was gesloten .
Moesten ons verplaatsen naar een andere taverne, daar met heel de ploeg op het terras ons genesteld en naar ieders smaak iets besteld. Het was nog een gezellige babbel met zen alle daar.
Ook wil ik namens onze wandelclub een dikke merci richten aan de gids Claude dien heeft ons een mooi stukje natuur aangeboden bedankt.
De planning was voorzien ditmaal richting Kasterlee, meer bepaald “Kabouterberg”.
Weersomstandigheden waren niet zo goed , maar ter plaatse gekomen geen regen en dit was toch een goed teken.
De opkomst was een beetje minder doordat de meeste in de maand juni een verlof periode nemen.
Onze gids Agnes die bracht ons op zeer leuke plekjes in het teken met kabouter verhalen , met telkens een verwijzing naar het volgende kabouter die iets uitbeeldde.
Heel dit parcours is heuvelachtig en zanderige paadjes, en het jonge prille groen geeft zeer mooie beelden en men loopt in een rustige omgeving. Ver van alle drukke in het Kabouterbos geeft een mens toch een goed gevoel.
Nu kwamen we aan een ander gedeelte met die speciale bomen die hun wortels bovengronds liggen, met de naam “luchtwortels”. Echt uniek om dit te aanschouwen men kan er ook onderdoor lopen, en voor de kinderen is dit echt een ideaal speel parcours. Maar wij als wandelaars genoten daar ook optimaal van dit mooie bosgroengebied.
Na de wandeling door Kabouterbos zijn we een lekker ijsje gaan smullen, want daar staat op het weekend een crème glacé karretje. En dat doet goede zaken, iedereen komt daar een crème glacé smullen.
Na ijsje smullen gingen naar de overzijde verder een korte wandeling maken, daar waren geen Kabouters meer, maar een zeer mooie bosrijk gebied waar we konden genieten van de stilte.
Deze mooie wandeling die we hebben ondernomen met Agnes, was super en ja…warempel geen druppel regen gehad tijdens de wandeling. Erna begon het te regenen nee….te gieten laat het me zo zeggen.
Het was wederom goed om eens erop uit te trekken naar de mooie Kempen te Kasterlee.
Er was een wandeling voorzien in Oost Vlaanderen ,meer bepaald te Wachtebeke “Provinciaal domein Puyenbroeck”.
De weersomstandigheden waren bar slecht bij ons vertrek vanuit Antwerpen, dachten het zal opklaren en even was daar toch sprake van. Bij de samenkomst aan dit domein Puyenbroeck was het zachtjes aan het zeveren. Ach ja hadden ons voorzien van allerlei gerief tegen dien regen, gingen van start doorheen het enorm groot gebied voor eenieder van ons onbekend terrein. Stonden versteld van de prachtige aanleg van dreven met een indeling van vele verschillende boomsoorten waar telkens een bord zich bevond aangaande de bepaalde bomen. Verder door en kwamen aan een mooie vijver met op de achtergrond een kasteel, daar bevond zicht het” Mola provinciaal Molenmuseum”. Natuurlijk hebben we hier ook een bezoek aangebracht , het loont echt de moeite om daar eens langs te gaan een bezoek waard. Nu een kronkelende paadjes langs een sloot waar precies geen einde aan kwam, het was daar ook een slijken boel en de bottinnen zagen er precies niet zo proper meer uit vol slijk. Ja…nu een splitsing over bruggetje en daar wederom een mooi tafereel “Pergola met blauweregen trossen”, verder een waterfontein. Kwamen uit aan de vee dieren en allerlei pluim achtige vogels, en de regen die viel met bakken eruit, moesten geregeld onze paraplu’s af schudden. Er was iemand die begon te zingen…wij gaan nog niet naar huis….ja wadde moesten nog een flink stuk gaan. Vervolgens langs enorme vijvers gelopen en het bleef maar stortregenen, er was nergens zoiets van schuilen dus er gewoon lopen was het parool.
Uiteindelijk nog bruggetje over gegaan en daar zagen we in de verte iets voor te drinken en ook heel kort bij het vertrek- eindpunt (parking). Dus eerst wat drinken met een welverdiende snoep erbij, en bekomen van die helse stort regen.
Het was een prachtige wandeling doorheen dit domein Puyenbroeck en de kilometers waren ongeveer welgeteld = 9 km= niet slecht hoor.
Onze eerste lentewandeling (hagelbollen wandeling) ging door te Ranst.
Meer bepaald “Zevenbergenbos”, een mooi stukje natuurgebied te Ranst, waar men echt versteld van staat.
De opkomst was redelijk, toch waren er mensen die het niet aan durfden om met zulk weer te komen wandelen.
Hebben het vertrekpunt even verzet om te starten met de wandeling, zowat we meer beschutting kregen door de bossen.
Onze wandelaars stonden versteld om binnen te treden in dit mooi stuk natuurgebied, voor hun een stukje onbekend gebied en dit niet zover vanuit Antwerpen te bereiken.
Er was het kasteel dat momenteel door de zusters Convent van Bethlehem zijn de huidige bewoners, en juist tegenover bevind zich een grot van O-L Vrouw van Lourdes. Na deze even bekeken te hebben gingen we uiteindelijk langs mooie wandelpaden doorheen de verschillende natuurgebieden.
Iets verder in het weiland stonden de Galloway runderen met hun kleine kalfjes, hier en daar werden foto’s genomen mooie taferelen . Vervolgens het volgende gebied waar normaal de bosanemonen en boshyacinten open moesten staan. Maar het weer was niet zo best hagelstenen vlogen in het rond en op ons kopje. Een beetje verder stonden de meiklokjes maar denkelijk nog enkele weken wachten voordat die tevoorschijn komen. Dus zeer zeker binnen een tijdje terug een kijkje gaan nemen, het loont echt de moeite. Nu doorheen het volgende bos waar ook allerlei bloemen gesloten bleven door de weersomstandigheden, bij goed weer is het echt een prachtige bloemen pracht…ja…geen chance vandaag.
Nu weer een ander decor voorgeschoteld, een hoeve met enorm veel schapen en lammetjes een lust voor het oog om daar naar te kijken wat is dat schattig die kleine lieve diertjes. Nu kwam het laatste deel eraan met hier en daar nog wat kruiden langs de kant, en kwamen terug aan het begin van onze wandeling. Gingen nog even naar een taverne om wat te drinken en bij te praten over de afgelopen trip door een onbekend gebied wat nu bekend is geworden en voor herhaling zeker vatbaar is.
Ditmaal wederom na een zeer lange tijd eens de wandeling doorheen de drie parken ondernomen.
Opkomst was maar matig, doordat er vele zieken waren door griep en verkoudheden.
Momenteel spot goedkoop de mensen met microben aansteken, er zijn ook drie leden die gevallen zijn op straat en thuis. Langs deze weg wens ik namens wandelclub hun een spoedig herstel toe.
Het eerste park was Den Brandt met zijn entree meteen zicht op fontein en kasteel, er waren toch mensen op wandel alsook de joggers ontbraken niet. Liepen vervolgens over het de twee bruggentjes om door de lange dreven onze tocht verder te zetten. Vervolgens kwamen we uit aan het beeld David en aan de andere zijde in het grasveld. Waren jeugdclub zich aan het amuseren met touwtrekken en allerlei spelen van dien aard. Iets verder een mooi zicht op vijver waar de eendjes genoten van de warme zonnestralen. Ook stond er iets verder een perk met Paasbloemen, er verder zijn ze enorm veel nieuwe plantsoenen aan het leggen en de paadjes worden wat verlegd. Met een laatste blik op kasteel Den Brandt, steken we over naar Nachtegalen park. Gaan meteen de vroegere Rozentuin in, waar momenteel ook een stukje van Middelheim park zich bevindt met zeer aparte beelden echte kunstwerken. Na deze verkenning van kunstwerken, verplaatsen we ons naar de overzijde Middelheim park.
Daar maken we ook een zeer mooie omloop doorheen dit beelden park, Walter geeft af en toe een uitleg over bepaalde beelden die zich hier bevinden.
Het was een mooie wandeling doorheen deze drie parken, sloten af en besloten nog iets te gaan drinken in het” Nachtegaaltje”, daar was eenieder van ons het mee eens.
Een geslaagde namiddag en geen regen dat was ook al goed.
Onze samenkomst voor de Nordickers gaf ons moed want zonnetje scheen.
Maar er waren donkere wolken op komst, achter die wolken zat zonneschijn en dat deed ons goed.
Op fort 5 nemen we altijd het parcours onverharde wegen, daar kan men zeer rustig wandelen en men komt zelden iemand tegen.
Wat trappen lopen en dan komt men aan de waterkant, daar kan men echt genieten van de eendjes, futen en de zilver Reiger zat daar op een afgeknotte boomstam.
Ja..wadde…het begon wat te druppelen en hagelbollen ,oesjes dan even de oude gewelven ingedoken.
Daar stonden we beschut van die hagelbui, hebben dan achteraf maar een korte versie genomen van die normale omloop. Er stonden enkele mensen aan de bio klas te schuilen, ze bekeken ons amai seg…zie die nordickers erdoor gaan met dat weer. We laten ons niet kennen hoor!!
Na onze verkorte trip zijn we maar iets warms gaan drinken van chocomelk tot koffie, en het was daar aangenaam warm de openhaard brandde.. super.
Het was wederom leuk onze trip doorheen Fort 5 te Edegem.
Zoals traditie getrouw in de maand februari maken we een pannenkoekenwandeling op Fort 5 te Edegem.
Ditmaal door de griep ziek geweest en net toch voldoende hersteld om op pad te gaan met de wandelaars. Doordat er ook meerdere mensen ziek waren met de griep, was de groep herleid tot veel mindere deelnemers.
Enfin gingen op pad juist tussen de vlagen door, het parcours was onverharde wegen maar men dan ook rustig kon lopen. Kwamen één meneertje tegen met zijn hondje en kat, die kat ging ook altijd mee wandelen als het meneertje op wandel was met kat en hond.
Wat trappen lopen om vervolgens langs de waterkant te gaan, daar is het ook goed om te wandelen en men kan genieten de allerlei soorten eenden die daar rond dobberden.
Eigenlijk wilde we een doorsteek maken naar Hof Ter Linde, er is een verbinding pad voorzien. Maar het is momenteel niet zo aangewezen om daar langs te gaan, veel te veel modder dus effen afwachten tot dat men een betere weg wordt aangelegd om die lus te maken.
Het was een verkleinde wandeling doorheen fort 5, maar hebben er toch ervan genoten van een frisse neus te halen.
En nu hop…hop…naar lokaal om pannenkoeken te gaan smullen met zen allen, en inderdaad ze waren heel lekker . Aangenaam warm als men van buiten komt dan heeft een mens er echt deugd van.
Nancy had wederom haar beste beentje voorgezet om ons die lekkere koekenbakken voor te schotelen.
Een fijne wandeling…smullen van pannenkoeken wel het was een geslaagde namiddag uitstap te Edegem.
Dinsdag was wederom de samenkomst voor de nordickers, en dit op de locatie fort5 Edegem.
De opkomst was goed en weersomstandigheden ook redelijk alleen een koudere wind dat was er minder aan. Gingen toch al meteen naar de onverharde wegen, aangezien daar aan andere zijde heel wat rumoer was. Ze zijn daar alles aan het omwoelen “Korfbalveld”, en zeer zware truckers maneuvreren rakelings langs die verharde wegen echt bangelijk. Eens we daar een eind vandaan waren hebben we onze <warming- up> oefeningen gedaan. Eerst knie-heup- hef (beenoefening), vervolgens knie-flex is ook een beenoefening. Dan verder te werken aan <push-up> schoudergordeloefening bovenrug twist (rompspieroefening , schouderreflex (nek-en schouderoefening. Dit zijn zowat de klassieke oefeningen voor de nordic walking. Vervolgens de randweg gevolgd langs de vijver aldaar, en af en toe een blik naar al de ganzen, één witte gans de meerkoetjes en ook enkele Aalscholvers opgemerkt.
Hebben zeker ervan genoten na toch een fikse wandeling op het fort 5.
Natuurlijk iets gaan drinken dat hoorde er bij, het was daar echt gezellig warm de openhaard brandde
Onze eerste wandeling begin van het jaar was in het Rivierenhof te Deurne.
Weersvoorspelling was niet zo optimaal, voormiddag regen…en nog eens regen.
Doordat mottig weer hadden heel wat mensen afgezegd, en was de groep wandelaars juist gehalveerd.
Wel wat zegde de namiddag!!!!Opklaringen…dus konden lustig naar buiten gaan en volop genieten van de mooie natuur.
Stonden toch versteld van Rivierenhof, er was een grote omwenteling gebeurd van herschikking en nieuwe ideetjes waren daar uitgevoerd. Ook hier en daar waren mooie kunststukken geplaatst, zoals aan de vijver voor het kasteel treft men een soort van apen in ijzervlechtwerk. En zwevende vogels in staaldraad mooie uitvoering, gingen verder langs de vijver en zo kregen we ook een mooi zicht op het kasteel. Hier en daar wat foto’s genomen zodat men achteraf ook eens alles terug kan bekijken.
In dit domein staan ook een verscheidenheid aan bomen, men zie daar ook een prachtige boom met vele vertakkingen aan stam plus enorm vele takken echt een doolhof als er terug bladeren aan staan.
Liepen langs een klein omheint lap grond met huisje erop…stond vermeld….Zip…Zip… dat was bedoeld voor de Specht, waar ze rustig kon vertoeven. Dus daar ook wat rond gekeken het was meer de bonte specht die daar huisde.
Ook voor de kleintjes een soort van sprookjes vertel plaatsje, en ook ziet men daar van die kleine lieve schattige Peperkoekenhuisjes. Natuurlijk is daar nog veel andere bezienswaardige dingen te ontdekken, maar we hadden onze kilometers gedaan, dus tijd om iets te gaan drinken. Op kasteel was toch veel passanten en zijn we even buiten domein iets gaan drinken met heel de club.
Onze gids Lizzy die heeft ons een zeer aangename namiddag bezorgt in het Rivierenhof in Deurne, bedankt voor jouw inzet.