iemand vroeg me om een gedichtje te maken voor bij een crematie. Ik had dit gedichtje al gemaakt en opgeslagen.Een titel heb ik niet. en ik mocht het op alle groepen zetten
je lach was zo mooi en teder
je traan scheen als een licht
die laatste lach komt steeds weder
toen deed je de ogen dicht
dit was het laatste wat je schonk
toen ging je van ons heen
je wou hierbij geen pronk
en van ons ook geen geween
dit was het laatste wat je ons gaf
die kleine woordjes uit je hart
je eeuwige glimlach op je graf
verlost hierbij ons van smart
big ietie
|