Dit gedichtje kreeg ik vannacht
in een droom.Ik werd wakker
en schreef het op.Ik dacht dat
jullie het zeker zouden lezen.
Vaarwel kleine hond met zwarte haar,
we waren te samen wel vertien jaar.
Je was zo lief voor ons op de aarde,
je had een mooi leven,het had waarde.
Je plaats is ingenomen door je lieve schat,
je kleindochter en dat doet ons allen wat.
Een kleine nakomeling,zo heel lief,
zoals jij was is zij onze hartendief.
Ik word nu ouder en ook wat wijzer,
geen zwart haar meer,maar grijzer.
Ik kom later naar je en we zijn helden,
om te wandelen door de hemelse velden.
big ietie
|