Gedichtje dat mijn nichtje 11 jaar schreef tijdens het verlof in Duitsland naar aanleiding van het overlijden van haar geliefde bomma.
Ik heb de tekst aangepast tot een gewoon gedichtje.Het meisje is die nacht door haar ouders opgehaald omdat ze in choc was.
Bomma,
een wolkje wou een gedichtje schrijven,
en kwam over ons landje drijven.
Ze wou dat gedichtje laten lezen,
om toch onder onze vrienden te wezen.
Het wolkje is blij in ons hart,
ze verlost ons van pijn en smart.
Dat wolkje verlaat ons niet,
en dan is er nooit meer verdriet.
Ik Juliska ben een wolkje voor vrienden,
die vrienden die ik steeds zal vinden.
Dit wolkje is mijn mooiste gedicht,
dat ik naar de bomma zend met een licht.
big ietie uit naam van Juliska Janssens 11 jaar
|