Morgen ga ik voor een dagje zee-daarom gedichtje nu.
De stervende pen van een eenzame schrijver.
Zijn pen gaat stilaan sterven,
zijn pen zal de hemel erven.
Een bloedende pen door jaloezie,
die pen is heel rap ribbedebie.
Stilaan schrijft ze zich leeg,
stilaan geeft ze andere de veeg.
Zijn pen gaat een nieuw leven beginnen,
zijn pen schrijft enkel in hartje binnen.
Laat die schrijver niet in de steek,
hij is verloren,hij is wat week.
Laat zijn pen terug schrijven,
laat zijn pen nog even op aarde blijven
big ietie
|