Toen moeder stierf gaf ze me aan laatste lach.Daarom voor haar dit gedichtje.
De laatste glimlach die ze me gaf,
nam ze mee in haar graf.
Maar ik bewaar die ook in het hart,
het was een lach,speciaal en appart.
Dagelijks gaf ze die lach aan vrienden,
aan hen die deze lach wilden vinden.
Een speciale lach heel haar leven,
daarom ga ik die lach verder geven.
Lach er maar eens op los vrienden,
een lach is gemakkelijk te vinden.
Het is het mooiste geschenk in het leven,
dat je moeder je ooit heeft gegeven.
big ietie