Overcompensatie deel 15

Activisme

Geobsedeerd zijn tot in het waanzinnige toe, Greta Thunberg kan dat!

Met bootjes vol naïeve half-idealistische kompanen over de Middellandse Zee reizen met wat boterhammen aan boord voor die arme Palestijnen, alsof daarmee het probleem opgelost is, het heeft maar één ware bedoeling;

AANDACHT zoeken (zie deel 11 van dit dossier)

Zo is het gesteld met alle soorten activisme, waarvan er weinige resultaat opleveren.

Elke dag wordt minstens door één groep activisten betoogd in Brussel, voor de meest uiteenlopende dingen:

de planeet, het klimaat, de belastingen, werkgelegenheid, dierenwelzijn, wolvenoverlast, muggenbeten, openbare toiletten, sportoverlast, tractoren op de weg,  FC De Kampioenen.... je kan het zo gek niet bedenken!

Professor Geens noemde in DE AFSPRAAK (VRT Canvas) het enige belangrijke resultaat van activisme in de afgelopen decennia: 

het vastleggen van de Taalgrens, met daarbij enkele belangrijke taalwetten:

Taalpariteit in de federale regering en een verzekerde aanwezigheid van Vlamingen in het bestuur van Brussel.

Dankzij activisten zoals FLOR GRAMMENS beseft de jeugd in Vlaanderen niet wat de naoorlogse generaties bereikt hebben, zodat taalproblemen voor hen geen zorg meer zijn.

Een  ooit Vlaams-activistische krant zoals De Standaard droeg op elke uitgave trots de spreuk AVVVVK, en is nu verwaterd tot een links misbaksel van schijnobjectiviteit.