Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 25/05/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen, zeilen, met kleinkinderen leuke dingen doen enzv..
Leuk dat je op mijn blog bent komen kijken. Veel plezier en misschien tot een reactie in mijn gastenboek.
Zondag 25 mei, is het mijn verjaardag en word ik 61 jaar. Hoera! Na een dag varen kwamen in Tobermory aan. We kunnen voor anker. Op de eerste plek bleven we niet liggen en zijn naar een volgende plek gegaan wat iets dichter bij het stadje was. Daar heeft Dirk zijn anker uitgegooid en konden wij naast hem vastleggen. Hij heeft een heel zwaar anker. Wij konden zo bij elkaar aan boord stappen. Dat is wel net zo gezellig. We hebbentoen geborreld en geproost.
Nu nog even met de dinky (onze bijboot) naar het stadje om uit eten te gaan. Dat is ongeveer 5 minuten varen in de golfjes, het water is erg bewegelijk.
Dirk durfde zijn boot niet alleen achter te laten en zijn wij alleen gegaan.
Eerst gewandeld, daarna een restaurant opgezocht en heerlijk gegeten.
De volgende dag 26 mei hebben we Dirk en Ann in de stad getrakteerd op cappuccino met chocolaatjes. Er was geen gebak. Wel bij de bakker maar dan moet je het buiten op gaan eten. Dat doen we maar niet. Wel hebben dat in de namiddag met vis en chips gedaan.
Na de koffie zijn we naar boven gewandeld en weer van een mooi uitzicht genoten.
Zaterdag 24 mei. Gevaren naar Arisaig, zijn daar voor anker gaan liggen en hebben de barbecue aangestoken. Ook met Dirk en Ann erbij. We vinden het zo gezellig dat we voorlopig met elkaar blijven zeilen. Leuk is dat die bijkomstigheid.
Woensdag 21 mei. Onderweg naar Keyle of Lochalsh ging de automatische stuurinrichting kapot. Er was te weinig wind voor de windvaan en moest er zelf gestuurd worden. Geen probleem, dat moeten we toch nog wel aan kunnen. Je merkt dan pas, wat gemakkelijk een stuurautomaat is.
Henk is toen aan het bellen gegaan om te kijken of hij hem zelf kan maken met evt. nieuwe onderdelen. Maar nee, hoor! Hij kon een nieuwe printplaat kopen voor 1200pond. Mooi dus niet, dat knap hij zelf wel op. Maar dacht je dat hij een schema van die printplaat kon krijgen? Zelfs niet via het internet.
Na vele uurtjes alles te hebben nagekeken en gelezen bleek het om iets anders te gaan. Vraag me niet om de details. Het was iets met kompas.
Donderdag 22 mei.
De hele morgen is hij er mee bezig geweest. Er moest een onderdeel gekocht worden in Invernes en dat is 120mijl het land in. We hebben een auto gehuurd en de mensen uit Canada, Dik en Ann waar ik over geschreven heb, lagen hier en zijn ook meegegaan. Het was een mooie en gezellige autorit langs het Caladonisc Kanaal. Onderweg zagen we besneeuwde bergtoppen.
We zijn hier tot en met woensdagmorgen gebleven en hebben dinsdag 20 mei een fietstocht gemaakt naar Poolewe van 25 kilometer, heen en terug. Het was wel weer berg en dal maar dit keer was het een mooie tocht. Toen wij vlakbij de haven kwamen stond er een bord aan de weg van een route naar een waterval en die hebben we ook nog maar genomen. Gedeeltelijk gefietst en gelopen. Het was niet ver maar wat een mooi stukje natuur.Er liepen veel paarden rond en er was een bospad naar de waterval. Ongeveer 2 kilometer. Wij hadden ons weer goed vermaakt.
Maandag 19 mei werden we om 4 uur gewekt door de vissers. Ze hadden amper de motor aan of ze gooiden onze touwen al los. We konden ons nog net aankleden. Toen ze weg waren zijn we ons bed weer ingedoken om onze roes uit te slapen.
Om 12 uur vonden we het een mooie tijd om weg te gaan en hebben de hele reis op de spinaker gevaren. Gairloch was de volgende bestemming.
Na een aantal dagen vis te hebben gegeten en een goede kok aan boord, verveelt het niet gauw. Henk had in Whitbyin een goed restaurant gegeten, kon daar een kookboek kopen van 2 hele goede koks en heeft daar zijn inspiratie uitgehaald.
The Magpie cafe Cook Book. Van Jan Robson and Paul Gildroy.
Het zijn werkelijk heerlijke recepten en uiteraard goed klaargemaakt. Pluim voor Henk.
Vrijdag 16 mei. Gemiddeld 20 mijlen varen en dan zit je alweer in een ander Loch.( Loch Inver) Het is hier mooi en je kunt als je dat wilt overal voor anker. Wij vinden de vissershavens wel erg leuk, daar betaal je maar weinig of niets voor. Soms is er geen stroom en dan zetten we gewoon de motor aan. Geen probleem dus. Ons zonnepaneel laadt ook gedeeltelijk bij.
Zaterdag 17 meilagen wij in Ullapool. Het is een klein dorp en erg ingesteld op toerisme. Er is een camping met strand en prachtig uitzicht op het Loch. Je ziet er heel veel campers staan. Ferrys komen hier af en aan. Ook lag er een groot Cruisschip voor anker.
Je kunt hiervandaan wandelingen maken en dat hebben wij zondag gedaan.
(De Hill Path) De hoogte van de klim is 250m. Boven had je een mooi uitzicht over Ullapool en het Loch.
Omdat we de stroom mee willen hebben moeten we er vroeg uit. Om 5.30 uur gaat de wekker en kan er niet worden uitslapen. Nu kan ik het wel weer inhalen en onderweg een slapie doen maar Henk niet, die kan overdag niet slapen.
We zijn onderweg naar de Westkust van Schotland en moeten ongeveer 60 mijl afleggen. We hebben tot nu toe nog steeds goed weer. Ongekend voor Schotland.
Om 4 uur zijn we aangekomen op deze prachtige ankerplek in Loch Eriboll.
De volgende dag verder gevaren. Eerst was er weinig wind, dus spinaker opgezet
Om Cape Wrath, het Noordwestelijke punt kan het behoorlijk tekeer gaan, maar met dit mooie weer kun je daar prima zeilen.
Tegen de middag kwamen we in KinlochBerve aan. Er is hier een grote visafslag aan de kade waar wij tegenover lagen. Henk sprong gelijk van boord om vis te kopen. Hij kwam terug om bier op te halen want geld wilden ze niet. Hij mocht uitzoeken wat hij wilde, maar omdat wij geen vriezer hebben kon hij helaas niet zo veel meenemen. Kabeljauw en zeewolf en dat voor 8 blikjes Heineken. Heerlijke verse vis.
We hadden nu voor 5 dagen vis aan boord en hebben de koeler maar hoger gezet.
Eerst wordt het uitslapen en dan fietsen. Van de haven Stromness, waar we liggen naar Kirkwall is volgens Henk 20 kilometer lang. Dat moet zeker te doen zijn.
Net toen we weg wilden gaan kwamen er mensen naar ons toe om een praatje te maken. Zij waren met ons de enige gasten hier.
Zij kwamen uit Canada en hadden al meer dan een jaar gezeild en willen tot het jaar 2011 wegblijven. Zij hebben nog heel wat zeildagen voor de boeg.
Ik heb toen koffie gezet en ze aan boord uitgenodigd. Het Nederlands praten ging ze goed af en dat vind ik erg prettig. Niet dat ik veel moeite met het Engels heb maar je kunt je dan toch veel beter uiten. Vooral de humor.
Daarna hadden we de hele middag tijd om te fietsen. Het was prachtige weer maar wel een erg lange en saaie tocht. Heuvelachtig is mooi om het van ver af te zien. Ook hadden we de wind pal tegen en dan is het dubbel zo zwaar. We hadden onderweg bushaltes gezien en dachten waarom zouden we ons zelf pesten. Bij een halte aangekomen kwam net de bus aan. Dus gingen wij mee.
Inmiddels hadden we gezien dat het veel verder was dan 20 kilometer. De afstand dus niet goed berekend.
Kirkwall vonden wij geen gezellige stad en dat viel ons ook al tegen. Na 1.5 uur daar gewandeld te hebben zijn we met de bus terug naar de haven gegaan. Het is met de vouwfietsen eenvoudig om met het openbaar vervoer te gaan. Zo kun je heel makkelijk zeggen oh, dat fietsen we wel even.
Hallo allemaal. Bedankt voor jullie leuke reactie en Petra voor de goede informatie. Groetjes van en Henk en Joke uit Loch Inver. 58.08.878 N en 514.971 W
Het weer blijft voorlopig goed en kunnen we via de Island Orkny. Eerst nog 45 mijl varen naar Wick. De wind is 4 tot 5 knopen, droog en goed zeilweer.
Eenmaal aangekomen zijn we naar een restaurant gegaan hebben daar een heerlijk biefstuk gegeten. Het is tenslotte Moederdag.
Wick is een heel klein vissersdorp
Maandag 12 mei.
Als je naar de Orknys gaat varen,moet je goed uitrekenen hoe de stroom loopt. Met springtij is de stroom heel sterk. Het kan tot 10 knopen oplopen. Daar kun je niet tegenin varen. Die dag dat wij weggingen hadden we 3 tot 4 knopen stroom mee. Het weer was goed, dus ging het van een leien dakje.
Het was een prachtig stukje varen tussen de eilanden door.
Naar Frazerburgh varen is het ook ongeveer 39 mijl. Het weer is goed maar te weinig wind. De eerste 25 mijlen waren motoruren en voorbij Peter Head hebben we heerlijk gezeild. Wel slingerde we veel, waar ik echt niet op zit te wachten en kreeg daar flinke hoofdpijn van. Als gevolg daarvan ben ik languit op de bank gaan liggen en heb 2 uur liggen pitten. Uitgerust was ik zeker.
Onderweg hebben we bruinvissen gezien en toen we de haven inkwamen zwommen er 2 zeehonden. Je komt ze hier in iedere vissershaven wel tegen. De vissers gooien nog wel eens wat overboord en daar komen ze op af.
We lagen aan de kade waar veel meeuwen hun plekje hadden gevonden. Dus kun je wel nagaan wat een troep daar lag. Zigzaggend moesten wij erdoorheen lopen.
We wilden even naar een gezellige pup die niet te vinden was. Er wonen hier niet veel mensen.
Dan maar gezellig naar onze eigen kroeg en terras.
Vrijdag 9 mei.
Om 8.15 uur was de tijd om weg te varen. We hadden de stroom en wind mee en zeilden zo naar Bucki. Het is richting Invernes bij het Caledonian Canal.
Als het weer zo blijft dan varen we niet door het Canal, maar boven Schotland langs via Island Orkny.
Zaterdag blijven we hier en gaan met de lokale bus een tocht maken door de
Hooglanden. Onderweg hebben we een whisky stokerij van Aberlour bezocht en de whisky ook rijkelijk geproefd. Onze gids, een jongen van 18 jaar, die goed toneel kon spelen maakte dat de uitleg ervan erg leuk was.
Daarna zijn we een paar kilometer langs de prachtige, the River Spey, gewandeld en kwamen zo weer bij een andere bushalte uit waar we mee teruggereden zijn naar de haven. We hadden een familie buskaart van 17,50pond en daarmee konden we door de hele provincie vrij reizen. De omgeving is hier erg mooi.
s'Middags om 1 uur zijn we weggevaren naar Stonehaven. We konden er pas uit als er genoeg water stond bij de ingang van de haven. We hadden 1 mijl stroom tegen en geen wind. Brrr.brrr. ja, je begrijpt het al, dus op de motor. Stonehaven is een kleine vissershaven en omdat er geen plaats was moest je naast een vissersboot liggen. De kans is wel dat je er s'nachts uit moet omdat ze zonodig moeten vissen. Maar ja die gok móét je wel nemen. Toen wij de volgende morgen ons hoofd buiten het luik staken zagen wij dat de vissers aan boord druk bezig waren om alles klaar te maken. Zeiden ze nog notabene van, of we er niet wakker van waren geworden. Hoe vindje die? Aardig mensen.
Oh ja, onderweg hebben we nog grote gele koolzaad velden gezien, dat was vanaf de boot een prachtig gezicht. Na aankomst zijn we gaan wandelen. De vissersdorpen zijn niet groot, je wandelt er zo door heen. Wel is er veel historie. Zo stond er hier een gedeeltelijke oude abbey uit 1100. De lengte van het gebouw was 90 meter. Het had 3 grote torens. Hier was in april 1320 een onafhankelijks verklaring geschreven van Schotland. (Door monnikken.)
Zaterdag 3 mei. Nu ga ik naar Schotland. Eerst wordt ik weggebracht naar het station door Roos mijn buurvrouw, daarna met de trein naar schiphol. Ik had één koffer bij mij en een handtas. Meestal heb ik de computertas ook nog bij mij maar de computer heb ik in de koffer gedaan. Veel handiger. Om half één stapte ik uit het vliegtuig in Eddingburg en Henk stond te wachten op mij. Er was een vertraging van 15 minuten. Even op een terras gezeten voor de lunch en daarna met de bus naar de haven. Hé, eindelijk weer gezellig samen aan boord. We blijven nog een paar dagen in Eddingburg liggen om de omgeving te zien. Fietsend en wandelend. Dinsdag 6 mei. Vanmorgen zijn wij uit Eddingburg vertrokken en vandaag aangekomen in Arbroath. 50 mijl gevaren waarvan 25 mijl op de motor en 25 mijl gezeild. Het weer is geweldig en de hele dag schijnt de zon. Ik hoorde dat het in Nederland ook prachtig weer is. Fijn voor de schooljeugd die nu vacantie hebben.
Ik ben 
Foto van de Abbey.
Zaterdag 3 mei. Nu ga ik naar Schotland. 
Eerst wordt ik weggebracht naar het station door Roos mijn buurvrouw, daarna met de trein naar schiphol. Ik had één koffer bij mij en een handtas. Meestal heb ik de computertas ook nog bij mij maar de computer heb ik in de koffer gedaan. Veel handiger.
