Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 25/05/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen, zeilen, met kleinkinderen leuke dingen doen enzv..
Leuk dat je op mijn blog bent komen kijken. Veel plezier en misschien tot een reactie in mijn gastenboek.
Op Islay zijn we een paar dagen gebleven. De eerste dag hebben we gewandeld langs een paar wisky distillery's. Er zijn er acht op dit eiland. Henk is de wiskyman en was erg in zijn sas. De dag daarna zijn we een auto gaan huren om wat van het binnenland te zien. De schotse koeien zie je hier overal, schapen lopen over de weg en er zitten veel fazanten in de berm. Mooie rotsstranden en kleine haventjes. In de haven konden we van vissers crab en kreeft kopen voor weinig geld. Dirk en Ann hebben de crab klaargemaakt en wij de kreeft. Het was smullen, zie foto's. Dit was tevens een afscheidsdinner voor ons vieren want de volgende dag gaan zij naar het zuiden en wij naar het noorden. Wishky Lagavulin
1 Juni. Dit is de smalle doorgang van het eiland Jura. Golf of Corryvrecan.
Je kunt daar een hele sterke stroming verwachten. Wij hadden ongeveer 6 knopen stoom mee. Kijk op de meters. We varen 5.63 knopen door het water en over de grond varen we 12 knopen. Met rustig weer kun je er wel doorheen.
Vrijdag 30 mei. We gaan 11mijl verder varen naar een ankerplek wat volgens de boeken de mooiste plek van Schotland moet zijn. Het is een kleine baai waar amper 3 boten kunnen liggen. Er liepen veel koeien te grazen en ook stonden een aantal met de poten in het water. Grappig gezicht om het te zien.
Vanwege de kelp bleven we niet op het anker liggen. Kelp dat zijn hele grote waterplanten die op de bodem groeien, je hebt dan geen goeie grip op de grond en gaat het anker krabben. Je boot is dan aan het verplaatsen en dat kun je niet hebben vooral in zo'n kleine baai. Gelukkig lagen er 2 mooringen van vissersboten en die hebben we maar aan de haak geslagen.
Zaterdag 31 mei.
Er moet nu eens nodig gewassen worden, dus varen we naar een haven waar wasmachines zijn en dat is in het plaatsje Craobh.
Het was een mooie zeiltocht en we hebben alleen maar op de fok gevaren. We kwamen nog langs een zalmkwekerij, daar waren ze net bezig om de vissen te voeren. Ze spuiten het voer in die grote basins. Zo te zien vinden de meeuwen het erg lekker.
Craobh is een heel klein dorp met één straat. Maar ze hebben in de haven daar wasmachines. Ik had al voor 4 wasmachines wasgoed dus ga er maar aan staan. Gelukkig was het prachtig weer en konden we het meeste buiten drogen. Lijnen opgehangen en zo was het geen zeilboot maar een wasboot. Henk heeft erg goed meegeholpen met sjouwen.
De volgende dag moet er nog even water en diesel getankt worden en zo gingen we schoon en vol weer op weg naar een andere ankerplek. Deze haven is was erg duur. Voor Dirk en Ann waar we nog steeds mee samen varen is het dubbel geld vanwege de dollars die hun hebben.
Er lagen overal gele mooringen en daar kon je er een van pakken. We hebben een grote haak met een touw eraan en daarmee pik je de mooring op. Erg handig. We lagen zo vlak bij de stad Oban. Henk heeft hier met een monteur afgesproken om naar de stuurautomaat te kijken. Hij doet het nog steeds niet goed.
Woensdag 28 mei. 8.30 Uur ging Henk die man halen dus moest ik vroeg uit de veren om de koffie klaar te zetten. Ze zijn er ongeveer 1.50 uur mee bezig geweest en hebben niets gevonden. Hij heeft wel wat tips kunnen geven. Nu komt er toch een nieuwe printplaat in. Dure grap. De bestelling werd gedaan en zo kunnen we het onderdeel op de terugreis ophalen. Als Henk straks weer alleen vaart moet de stuurautomaat in orde zijn.
We zijn van boord gegaan om een wandeling te maken in Oban. Wel in de regen, later knapte het op. Nog even de pup in geweest en daarna zijn we aan boord van onze medereizigers gegaan en hebben bij hun spaghetti gegeten.
Donderdag 29 mei.
Samen zijn we de stad in gegaan. Winkel in en winkel uit. Heerlijk. Om 2.30 uur zijn we in de Oban Whisky stokerij geweest en hebben daar een rondleiding gehad. De glaasjes waar we de whisky in geproefd hadden kregen we mee.
Daarna hebben we verse zalm gekocht, Ann heeft een gedeelte gebruikt voor sushi te maken en de rest heeft Henk gerookt.
Zondag 25 mei, is het mijn verjaardag en word ik 61 jaar. Hoera! Na een dag varen kwamen in Tobermory aan. We kunnen voor anker. Op de eerste plek bleven we niet liggen en zijn naar een volgende plek gegaan wat iets dichter bij het stadje was. Daar heeft Dirk zijn anker uitgegooid en konden wij naast hem vastleggen. Hij heeft een heel zwaar anker. Wij konden zo bij elkaar aan boord stappen. Dat is wel net zo gezellig. We hebbentoen geborreld en geproost.
Nu nog even met de dinky (onze bijboot) naar het stadje om uit eten te gaan. Dat is ongeveer 5 minuten varen in de golfjes, het water is erg bewegelijk.
Dirk durfde zijn boot niet alleen achter te laten en zijn wij alleen gegaan.
Eerst gewandeld, daarna een restaurant opgezocht en heerlijk gegeten.
De volgende dag 26 mei hebben we Dirk en Ann in de stad getrakteerd op cappuccino met chocolaatjes. Er was geen gebak. Wel bij de bakker maar dan moet je het buiten op gaan eten. Dat doen we maar niet. Wel hebben dat in de namiddag met vis en chips gedaan.
Na de koffie zijn we naar boven gewandeld en weer van een mooi uitzicht genoten.
Zaterdag 24 mei. Gevaren naar Arisaig, zijn daar voor anker gaan liggen en hebben de barbecue aangestoken. Ook met Dirk en Ann erbij. We vinden het zo gezellig dat we voorlopig met elkaar blijven zeilen. Leuk is dat die bijkomstigheid.
Woensdag 21 mei. Onderweg naar Keyle of Lochalsh ging de automatische stuurinrichting kapot. Er was te weinig wind voor de windvaan en moest er zelf gestuurd worden. Geen probleem, dat moeten we toch nog wel aan kunnen. Je merkt dan pas, wat gemakkelijk een stuurautomaat is.
Henk is toen aan het bellen gegaan om te kijken of hij hem zelf kan maken met evt. nieuwe onderdelen. Maar nee, hoor! Hij kon een nieuwe printplaat kopen voor 1200pond. Mooi dus niet, dat knap hij zelf wel op. Maar dacht je dat hij een schema van die printplaat kon krijgen? Zelfs niet via het internet.
Na vele uurtjes alles te hebben nagekeken en gelezen bleek het om iets anders te gaan. Vraag me niet om de details. Het was iets met kompas.
Donderdag 22 mei.
De hele morgen is hij er mee bezig geweest. Er moest een onderdeel gekocht worden in Invernes en dat is 120mijl het land in. We hebben een auto gehuurd en de mensen uit Canada, Dik en Ann waar ik over geschreven heb, lagen hier en zijn ook meegegaan. Het was een mooie en gezellige autorit langs het Caladonisc Kanaal. Onderweg zagen we besneeuwde bergtoppen.
We zijn hier tot en met woensdagmorgen gebleven en hebben dinsdag 20 mei een fietstocht gemaakt naar Poolewe van 25 kilometer, heen en terug. Het was wel weer berg en dal maar dit keer was het een mooie tocht. Toen wij vlakbij de haven kwamen stond er een bord aan de weg van een route naar een waterval en die hebben we ook nog maar genomen. Gedeeltelijk gefietst en gelopen. Het was niet ver maar wat een mooi stukje natuur.Er liepen veel paarden rond en er was een bospad naar de waterval. Ongeveer 2 kilometer. Wij hadden ons weer goed vermaakt.
Maandag 19 mei werden we om 4 uur gewekt door de vissers. Ze hadden amper de motor aan of ze gooiden onze touwen al los. We konden ons nog net aankleden. Toen ze weg waren zijn we ons bed weer ingedoken om onze roes uit te slapen.
Om 12 uur vonden we het een mooie tijd om weg te gaan en hebben de hele reis op de spinaker gevaren. Gairloch was de volgende bestemming.
Na een aantal dagen vis te hebben gegeten en een goede kok aan boord, verveelt het niet gauw. Henk had in Whitbyin een goed restaurant gegeten, kon daar een kookboek kopen van 2 hele goede koks en heeft daar zijn inspiratie uitgehaald.
The Magpie cafe Cook Book. Van Jan Robson and Paul Gildroy.
Het zijn werkelijk heerlijke recepten en uiteraard goed klaargemaakt. Pluim voor Henk.
Vrijdag 16 mei. Gemiddeld 20 mijlen varen en dan zit je alweer in een ander Loch.( Loch Inver) Het is hier mooi en je kunt als je dat wilt overal voor anker. Wij vinden de vissershavens wel erg leuk, daar betaal je maar weinig of niets voor. Soms is er geen stroom en dan zetten we gewoon de motor aan. Geen probleem dus. Ons zonnepaneel laadt ook gedeeltelijk bij.
Zaterdag 17 meilagen wij in Ullapool. Het is een klein dorp en erg ingesteld op toerisme. Er is een camping met strand en prachtig uitzicht op het Loch. Je ziet er heel veel campers staan. Ferrys komen hier af en aan. Ook lag er een groot Cruisschip voor anker.
Je kunt hiervandaan wandelingen maken en dat hebben wij zondag gedaan.
(De Hill Path) De hoogte van de klim is 250m. Boven had je een mooi uitzicht over Ullapool en het Loch.
Omdat we de stroom mee willen hebben moeten we er vroeg uit. Om 5.30 uur gaat de wekker en kan er niet worden uitslapen. Nu kan ik het wel weer inhalen en onderweg een slapie doen maar Henk niet, die kan overdag niet slapen.
We zijn onderweg naar de Westkust van Schotland en moeten ongeveer 60 mijl afleggen. We hebben tot nu toe nog steeds goed weer. Ongekend voor Schotland.
Om 4 uur zijn we aangekomen op deze prachtige ankerplek in Loch Eriboll.
De volgende dag verder gevaren. Eerst was er weinig wind, dus spinaker opgezet
Om Cape Wrath, het Noordwestelijke punt kan het behoorlijk tekeer gaan, maar met dit mooie weer kun je daar prima zeilen.
Tegen de middag kwamen we in KinlochBerve aan. Er is hier een grote visafslag aan de kade waar wij tegenover lagen. Henk sprong gelijk van boord om vis te kopen. Hij kwam terug om bier op te halen want geld wilden ze niet. Hij mocht uitzoeken wat hij wilde, maar omdat wij geen vriezer hebben kon hij helaas niet zo veel meenemen. Kabeljauw en zeewolf en dat voor 8 blikjes Heineken. Heerlijke verse vis.
We hadden nu voor 5 dagen vis aan boord en hebben de koeler maar hoger gezet.
Eerst wordt het uitslapen en dan fietsen. Van de haven Stromness, waar we liggen naar Kirkwall is volgens Henk 20 kilometer lang. Dat moet zeker te doen zijn.
Net toen we weg wilden gaan kwamen er mensen naar ons toe om een praatje te maken. Zij waren met ons de enige gasten hier.
Zij kwamen uit Canada en hadden al meer dan een jaar gezeild en willen tot het jaar 2011 wegblijven. Zij hebben nog heel wat zeildagen voor de boeg.
Ik heb toen koffie gezet en ze aan boord uitgenodigd. Het Nederlands praten ging ze goed af en dat vind ik erg prettig. Niet dat ik veel moeite met het Engels heb maar je kunt je dan toch veel beter uiten. Vooral de humor.
Daarna hadden we de hele middag tijd om te fietsen. Het was prachtige weer maar wel een erg lange en saaie tocht. Heuvelachtig is mooi om het van ver af te zien. Ook hadden we de wind pal tegen en dan is het dubbel zo zwaar. We hadden onderweg bushaltes gezien en dachten waarom zouden we ons zelf pesten. Bij een halte aangekomen kwam net de bus aan. Dus gingen wij mee.
Inmiddels hadden we gezien dat het veel verder was dan 20 kilometer. De afstand dus niet goed berekend.
Kirkwall vonden wij geen gezellige stad en dat viel ons ook al tegen. Na 1.5 uur daar gewandeld te hebben zijn we met de bus terug naar de haven gegaan. Het is met de vouwfietsen eenvoudig om met het openbaar vervoer te gaan. Zo kun je heel makkelijk zeggen oh, dat fietsen we wel even.
Hallo allemaal. Bedankt voor jullie leuke reactie en Petra voor de goede informatie. Groetjes van en Henk en Joke uit Loch Inver. 58.08.878 N en 514.971 W
Ik ben 
