.

Aan de schrijvers

Neem een schep woorden,
schep mij een taal,
kom op, vertel een verhaal.

Maar tel 't op je vingers na:
het moet helemaal
zelf zijn verzonnen.

Anders hoef ik het niet.
Wat jij hebt gevoeld
dat wil niemand horen,
ook niet wat je 'bedoelt'.
Dus doe niet te echt.
Praat mij niet van wetten,
ik stik al in recht.

Maar tover mij voor
en ik ben je knecht:
samen krijgen wij die verdomde
werkelijkheid er wel onder.

.

Elk pondje gaat door het mondje, maar eerst moet je het natuurlijk allemaal in huis halen. Uit een recent onderzoek bij meer dan 2.000 Britse shoppers blijkt dat je winkelroutine een goed eetpatroon en gezond gewicht kan saboteren.

Voor de studie werd de winkelroutine van 2.063 Britten afgewogen tegen hun BMI. "Net als bij een gezond eetpatroon, heb je tijdens het winkelen nood aan een goede balans. Wie niet op voorhand plant, eindigt voor hij het weet met een kar vol ongezonde dingen. Wie echter te fel focust op een gezond lijstje, zal sneller toegeven aan impulsieve eetbuien en zo een gebalanceerde levensstijl saboteren", klinkt het.

Eet- & winkelpatroon
De vier voornaamste shoptypes en de kans op overgewicht:

1. Regelaar - Vaak last van een beetje overgewicht
Ondanks het strikt navolgen van het winkellijstje, het afzien van impulsieve koopjes en het negeren van interessante deals, loopt dit type shopper de grootste kans op licht overgewicht. De verklaring moet gezocht worden in het feit dat ze zodanig strikt zijn, dat ze dat compenseren met ongezonde eetbuien om de frustraties te stillen.

2. Impulsshopper - Meestal veel overgewicht
Wie impulsief gaat winkelen en dus niets op voorhand uitstippelt, loopt het grootste risico op overgewicht. Deze shopper volgt haar neus en koopt alles waar ze op dat moment zin in heeft én wat in de aanbieding staat.

3. Dwaler - Grotere kans op enkele kilo's te veel
Wie tot dit winkeltype behoort heeft doorgaans een los plan, maar dwaalt daar gemakkelijk van af, zeker als er sterke koopjes in de rekken liggen.

4. Flexishopper - Vaker een gezond gewicht
Deze shoppers stellen een handig lijstje samen, maar genieten tegelijkertijd van de vrijheid om hier en daar een paar dingen te kopen die ze niet elke dag eten of drinken. Een topaanbieding zullen ze ook niet uit de weg gaan. Het op voorhand plannen geeft structuur en de ruimte voor een kleine zonde houdt eetbuien uit pure frustratie op een afstand.

"Wie een ongezonde winkelroutine gekweekt heeft over de jaren, zal een plotse ommekeer naar een gezond eetpatroon wellicht onmogelijk achten. Gelukkig kan je gebalanceerd winkelen en leven perfect leren", klinkt het besluit.

Een dichter
 

Piet Pluimers wou het liefste verzen schrijven

over wat late rozen in de zon.

Hij was een dichter en hij wou het blijven.

Hij schreef sonnetten toen hij pas begon.

Het rijmde ook. Maar and're dichters zeiden:

je mag niet rijmen joh, 't is geen gezicht!

Je moet zorgvuldig alle rijm vermijden,

want een gedicht dat rijmt is geen gedicht.

En dan dat metrum! Dat is uit de mode.

't Mag niet van rál de ral de rál de ral.

Punten en komma's, jongen, zijn verboden.

En denk erom: geen hoofdletters vooral.

En nooit een hele zin. Alleen maar brokken.

En rozen mógen wel een keer, maar dan

slechts in verband met baarmoeders en sokken

en zó dat niemand het begrijpen kan.

't Is maar een weet, we zeggen 't je maar even.

Piet had het spoedig door en hij zei: o.

Hij heeft diezelfde dag een vers geschreven,

zijn eerste echte vers. En dat ging zo:

'ik drijf spelden van wanhoop

in de huid van je

grutten wezenloos

woezie woezie 17 en

klaan uit je klukhaar versuikeren

bleke bliezen in schedels met spuigaten

vol blauw gehakt.'

En toen zei iedereen: dat is reusachtig!

En Paul Rodenko schreef een heel lang stuk

in 'Maatstaf' om te laten zien hoe prachtig

het was. Vooral dat 'woezie' en dat 'kluk'.

Alleen Piet Pluimers zelf was niet tevreden.

Hij wou zo graag eens rijmen, want helaas,

hij heeft nu eenmaal 't rijm onder z'n leden.

Maar nee, hij mag alleen met Sinterklaas.

En hij wou graag één keer een komma zetten.

Ach Piet! Over tien jaren slaat het om!

Dan rijmt men weer. Dan maakt men weer sonnetten.

Dan gaat het weer van póm de róm de róm.

.

Biografie

De levensloop van...

In een biografie wordt een personage beschreven of gespeeld. Een autobiografie schrijf je over jezelf, biografieën kunnen over iedereen gaan. Meestal worden biografieën geschreven over kleurrijke, invloedrijke en historisch belangrijke personen.

Als je zelf een biografie of autobiografie moet schrijven, moet je genoeg weten over de persoon waarover het gaat. Om aan de informatie te komen, kun je een interview houden. Dit kun je mondeling doen, maar je kunt ook iemand via de mail interviewen. Mondeling is vaak gemakkelijker omdat iemand dan sneller en vaak eerlijker kan antwoorden. Probeer daarom zo veel mogelijk in het echt met iemand af te spreken.

Vragen die je kunt stellen

Om je op weg te helpen met het interview vind je hieronder veel vragen die belangrijk zijn bij het opstellen van een biografie. Lees ze goed door en gebruik ze slim. Vergeet natuurlijk niet om door te vragen als je het antwoord van de geïnterviewde niet goed genoeg vindt.

1. Hoe heet je?
2. Hoe oud ben je?
3. Waar ben je geboren?
4. Vertel iets over je ouders, achtergrond, milieu. Wat voor jeugd heb je gehad?
5. Wat voor werk doe je, welke bezigheden heb je, wat zijn je hobby's?
6. Wat is je grote liefde?

Uiterlijk

1. Hoe zie je eruit? Wat is er bijzonder aan je? (Kleding, kapsel, sieraden enz.)
2. Uiterlijke kenmerken die je tegenkomt in het script (dat is het verhaal over jou leven).
3. Welke invloed heeft je uiterlijk op je gedrag?
4. Wat zeggen anderen over je uiterlijk? (Aan de hand van het script verzinnen.)
5. Wat zeg je zelf over je uiterlijk in het script?

Karakter

1. Wat zijn je goede eigenschappen?
2. Wat zijn je slechte eigenschappen?
3. Wat zeggen anderen over jouw karakter?

Allerlei

1. Wat is je beroep/ je bijbaan?
2. Waar ga je uit?
3. Naar welke tv-programma's kijk je en welke radiozender beluister je?
4. Welke goede doelen steun je?
5. Wat zij je hobby's?
6. Wat zijn je favoriete winkels?
7. Wat is je favoriete muziek?
8. Welke spelletjes speel je het liefst?
9. Welk geloof hang je aan?
10. Op welke politieke partij stem je/ zou je willen stemmen?

.

Jonge sla

Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen, kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.

Maar jonge sla in september,
net geplant, slap nog,
in vochtige bedjes, nee.

.

.

Sebastiaan


Dit is de spin Sebastiaan.
Het is niet goed met hem gegaan.

LUISTER!

Hij zei tot alle and're spinnen:
Vreemd, ik weet niet wat ik heb,
maar ik krijg zo'n drang van binnen
tot het weven van een web.

Zeiden alle and're spinnen:
O, Sebastiaan, nee, Sebastiaan,
kom, Sebastiaan, laat dat nou,
wou je aan een web beginnen
in die vreselijke kou?

Zei Sebastiaan tot de spinnen:
't Web hoeft niet zo groot te zijn,
't hoeft niet buiten, 't kan ook binnen
ergens achter een gordijn.

Zeiden alle and're spinnen:
O, Sebastiaan, nee, Sebastiaan,
toe, Sebastiaan, toom je in!
Het is zó gevaarlijk binnen,
zó gevaarlijk voor een spin.

Zei Sebastiaan eigenzinnig:
Nee, de Drang is mij te groot.
Zeiden alle and'ren innig:
Sebastiaan, dit wordt je dood...

O, o, o, Sebastiaan!
Het is niet goed met hem gegaan.

Door het raam klom hij naar binnen.
Eigenzinnig! En niet bang.
Zeiden alle and're spinnen:
Kijk, daar gaat hij met zijn Drang!

PAUZE

Na een poosje werd toen éven
dit berichtje doorgegeven:
Binnen werd een moord gepleegd.
Sebastiaan is opgeveegd.

.

Showdance

Oubollig of niet?

 Na het succes van de showballetten in de jaren ’70 en revuevoorstellingen waarin showdansers een grote rol speelden was het een tijdlang stil rond de showdance. Tot Joop van den Ende de musical naar Nederland haalde, en hiermee een groot publiek wist aan te spreken.

Ook op televisie is weer veel aandacht voor showdance. Waar in de jaren ’70 en ’80 veel showballetten ingezet werden om programma’s op te luisteren, zien we nu een andere trend: de programma’s focussen zich op de mens achter de danser, het selectieproces en het ‘beroemd’ worden. Idols voor dansers. Zo werd de hoofdrolspeler voor de musical Tarzan niet in de beslotenheid van een theater gezocht, maar kon heel Nederland de audities volgen op televisie. Ook de musical Fame zocht mensen voor de cast via een televisieprogramma.

Hard werken

Showdance heeft een grote aantrekkingskracht op jongeren door de glamoreuze uitstraling. Maar achter de show zit een wereld waarin hard gewerkt moet worden en concurrentie heerst. De meeste showdancers worden niet toevallig ontdekt bij een auditie, maar hebben een lange opleiding achter de rug. Sommigen hebben een dans- of toneelopleiding, maar er bestaan in Nederland en België ook specifieke opleidingen voor showdance.

Zie maar op zondag VTM  om 19.55u naar SoYou Think You Can Dance

Leren voor showdancer

Een zo’n opleiding is de FaFa academy in Den Haag. Aan deze school worden jonge getalenteerde leerlingen naast hun reguliere opleiding of werk in vijf jaar klaargestoomd voor de wereld van de showdance. Naast zang, acteren, jazz- en klassiek ballet worden de leerlingen onderwezen in nieuwe dansstijlen, tap en show/ musicaldans, entertainment, presentatie, make-up podiumvorming, mannequintechnieken, dans- en theatergeschiedenis, innerlijke en uiterlijke verzorging, acrobatiek, anatomie, beroepshouding, notenleer, voorbereiding audities/castings.

Werken als showdancer

Een ‘afgestudeerde’ showdancer kan op veel plaatsen terecht. In het ballet bij de grote shows in Ahoy van bijvoorbeeld Frans Bauer. In een van de vele grote musicalproducties. Of als danser in een dinner show. En in het buitenland is een nog veel ‘groter podium’.

.

.

Kooitje

mooi is een kooitje
met een kanarie erin

heel mooi ook een kooitje
met een parkiet erin

met een merel erin, met een kolibri erin,
een slavink erin, een bos wortelen erin
blokjes marmer erin, een glas water erin

maar het mooiste is eigenlijk
een kooitje met niets erin

.

Voedselschaarste leidt tot mondiale honger naar land

De grote vraag naar voedsel, palmolie en biodiesel leidt tot een stijgende vraag naar landbouwgrond in ontwikkelingslanden. Vooral de grote megadeals tussen regeringen krijgen veel aandacht, maar we moeten niet vergeten dat de meeste aankopen klein zijn en op lokaal niveau de bestaanszekerheid van de bevolking kunnen ondermijnen, waarschuwen verschillende wetenschappers.

Vorige week was het raak in Guatemala, in Valle del Polochic in het noordoosten van het land. "Achthonderd inheemse families in veertien dorpen zijn met traangas van hun land verdreven", zegt Duncan Pruett van Oxfam Novib. "Er is een dode gevallen, verschillende mensen zijn gewond geraakt en een paar duizend mensen zijn hun huis kwijt." De boeren bewerken het land al dertig jaar, maar volgens de rechter is de grond van een palmoliebedrijf.

Dit voorbeeld laat zien dat het niet alleen gaat om grote lappen grond die worden opgekocht door multinationals of regeringen uit Azië. Heel veel grondaankopen gebeuren op kleine schaal en vaak buiten het formele proces om, zo bleek gisteren op een symposium voor wetenschappers in Utrecht. Door het neoliberale klimaat zijn er voor internationale investeerders steeds minder barrières om mee te doen op deze markt.

Schaarste
In 2009, net na de explosie van prijzen in 2008, werd er maar liefst 45 miljoen hectare grond verhandeld, schatte de Wereldbank in een rapport, een half jaar geleden. Het grootste deel daarvan was in Afrika. De Wereldbank zag vooral kansen voor ontwikkelingslanden om hun landbouw te moderniseren en geld te verdienen. Critici wijzen er echter op dat deze baten vaak aan de arme bevolking voorbij gaan. Waarom zou hun land moeten worden gebruikt om voedsel of biobrandstof te verbouwen voor rijke consumenten?

De negatieve gevolgen zijn vaak voor de inheemse bevolking, zoals in het beboste noorden van Cambodja, vertelde ontwikkelingsgeograaf Guus van Westen. "De Khmer, de grootste bevolkingsgroep van het land, dringen steeds meer door, kappen het woud en planten er rubber. Ze krijgen de concessies omdat het land toch als 'leeg' is bestempeld."

De oorspronkelijke bewoners zijn voor hun levensonderhoud afhankelijk van het bos en hebben de ruimte nodig voor hun veeteelt en hun wisselbouw. Dat verliezen ze. "Kortom: ze worden afhankelijker en het aantal mogelijkheden om te overleven neemt af." Van Westen ziet wel een dilemma: "Moeten we proberen met alle macht hun traditionele levensstijl te verdedigen? De druk van de demografie en de commercialisering van landbouw is niet tegen te houden."

"Het is onvermijdelijk", vindt ook Rita Esimu Sewornu, landeconoom in Ghana. "De maatschappij verandert en moderniseert. Het hangt er dus vanaf hoe het wordt gedaan en of de rechten van de bevolking worden gerespecteerd. Mensen moeten voldoende gecompenseerd worden, zodat ze in hun bestaanszekerheid kunnen voorzien."

Lokale autoriteiten
Dat kan alleen als de lokale autoriteiten sterk genoeg zijn om eisen te stellen aan grote spelers, blijkt uit onderzoek in het district Berau in het oosten van Kalimantan, waar oerwoud moet plaatsmaken voor palmolie of steenkoolmijnen. Dat heeft niet alleen directe gevolgen voor de bevolking, die haar leefmilieu aangetast ziet, maar ook indirecte. De ontginning trekt veel migranten aan, die ook weer grond kopen. Bovendien gaan mensen steeds meer producten voor de handel verbouwen, in plaats van rijst, waardoor de voedselzekerheid afneemt.

"Het leidt vaak tot conflicten met de lokale bevolking, maar ik zie ook kansen", zegt Rizki Pandu Permana, die vanuit Nederland en Indonesië deelneemt aan dit onderzoek. "Lokale autoriteiten kunnen er bijvoorbeeld geld mee verdienen. Die stellen ook echt eisen aan bedrijven. Ze zijn verplicht tot een dialoog met de bewoners. Het is nog te vroeg om te zien hoe dat uitpakt. Wat we al wel kunnen zien is dat grootschalige investeringen niet de banen opleveren die worden beloofd. Kleinschalige landbouw moet dus altijd worden gesteund."

Europeanen
We moeten het opkopen van landbouwgrond niet te snel veroordelen, vindt Josh Maiyo, een Keniaanse docent politieke economie aan de Universiteit van Amsterdam. "De verontwaardiging hier richt zich vaak op die Aziaten die Afrika opkopen. Maar Europeanen hebben een blinde vlek. Zij hebben nog steeds veel meer grond in Afrika dan in totaal wordt aangekocht. Er is niets mis met het duur verkopen van je hulpbronnen. Er is alleen wel iets mis als het land daardoor wordt uitgeput."

Volgens Maiyo mogen we wel eens naar onze eigen bedrijven kijken. Zoals de Nederlandse bloementelers die op een zeer intensieve manier landbouw bedrijven in Kenia. "Er wordt veel mest gebruikt, de bodem wordt uitgeput en er wordt heel veel water onttrokken. Ze exporteren water van Kenia naar Nederland. Op een dag is het uitgeput en dan gaan ze naar een ander land. Dat soort praktijken keur ik wel af." 

De Hurtigruten wordt internationaal erkend als "de mooiste zeereis ter wereld". Elke dag vertrekt er een Hurtigruten postboot die in twaalf dagen van Bergen in het zuiden naar Kirkenes als noordelijkste keerpunt en weer terug vaart. Deze legendarische zeereis is ontstaan wegens een gebrek aan goede verbindingen tussen het noorden en zuiden van Noorwegen. Richard With heeft de Noorse kust in kaart gebracht en stippelde het meest gunstige traject uit. Al snel kreeg de lijndienst bekendheid als Hurtigruten, wat in het Nederlands letterlijk ‘snelle route’ betekent. Tot de hoogtepunten van de 12-daagse reis behoren de fantastische fjordenlandschappen en de vaardige aanlegmanoeuvres in de pittoreske havensteden, 34 keer noordwaarts en 33 keer op de zuidwaartse route.

.

De reis kan je eigenlijk niet vergelijken met een cruise, met name omdat de Hurtigruten in eerste instantie een vrachtschip is met passagiersaccommodatie. Het dagelijkse laden en lossen maakt je direct deelgenoot van het leven van de Noren en geeft de zeereis iets bijzonder authentieks. De sfeer aan boord is ongedwongen en informeel, de hutten zijn eenvoudiger (met name op de oudere schepen) en het aantal bemanningsleden is niet zo groot.

Nu zijn er wel reis agentschappen die waarmee je eerst met het vliegtuig naar verschillende vertrekpunten kunt en is de boot een luxe cruiseschip geworden,

maar nog altijd wel met de moeilijk te bereiken plaatsen wordt de vracht en post gelost.

.