Pijn aan de voet

Pijn aan de voeten kan diverse oorzaken hebben, zoals een verstuiking van de gewrichtsbanden (vezelachtige banden die de beenderen van een gewricht met elkaar verbinden en het gewricht helpen stabiliseren), een botfractuur of een ontsteking.

Maar ook overbelasting kan pijnlijke voeten veroorzaken. Dit laatste komt vooral voor bij mensen met platvoeten.

Ontstekingen

Artrose

is een degeneratieve aandoening bij ouderen, die de gewrichten kan aantasten. De aandoening komt vaker voor als er al eerder sprake is geweest van letsel, bijvoorbeeld frequente sportblessures.

Jicht

is dan weer een aandoening die wordt veroorzaakt door een te hoge urinezuurspiegel en gaat meestal gepaard met een hevige pijn, waarbij de huid rond het gewricht opzwelt, rood wordt en warm aanvoelt. Meestal tast jicht het gewricht van de grote teen aan.

Pijn in de voorvoet

Pijn in de voorvoet is een van de meest voorkomende orthopedische klachten. Vaak komt dit door problemen met de gewrichtsbanden die de botten in de voorvoet ondersteunen (platvoet).

Ook komt het regelmatig voor dat een zenuw bekneld raakt tussen twee tenen, wat pijnscheuten in één of twee tenen geeft.

Een stressfractuur geeft ook hevige pijn in de voorvoet bij het lopen, terwijl er geen sprake is van een concreet voorval dat de botfractuur veroorzaakt kan hebben. Een stressfractuur wordt ook wel marsfractuur genoemd, omdat dergelijke fracturen vaak voorkomen bij soldaten na het lopen van een lange mars.

Pijnlijke hiel

Als de pijn achterin de hiel wordt gevoeld, kan dit wijzen op een breuk, scheuring of ontsteking van de achillespees.

Pijn onderin de hiel kan duiden op fasciitis plantaris, dan zijn de zachte weefsels rond de hiel geïrriteerd.

Röntgenfoto's tonen soms een aangroeisel van bot aan het hielbeen (calcaneus), dit wordt een hielspoor genoemd. Deze ontstaat door het trekken van de gewrichtsbanden en veroorzaakt zelf geen pijn.

Diagnose

De diagnose wordt in eerste instantie gesteld op basis van de ziektegeschiedenis en lichamelijk onderzoek. Bloedonderzoek kan een vermoede infectie aantonen. Door de uraat- of urinezuurspiegels van het bloed te beoordelen kan de diagnose jicht bevestigd worden.

Behandeling

De behandeling is afhankelijk van de oorzaak. Soms is het nodig de voet te immobiliseren in loopgips, bijvoorbeeld bij een stressfractuur.

Pijnstillers kunnen worden voorgeschreven tegen de pijn en ontsteking. Bij hevige pijn en ernstige ontsteking kunnen injecties in het betrokken gebied worden gegeven.

Een podotherapeut kan soms met steunzolen of inlegzooltjes de klachten verhelpen. In sommige gevallen is een operatieve ingreep nodig.

.

De bomen komen uit de grond

en uit hun stam de twijgen

en iedereen vindt het heel gewoon

dat zij weer bladeren krijgen

we zien ze vallen op de grond

en dan opnieuw weer groeien

zo heeft de aarde ons geleerd

dat al wat sterft zal bloeien.

.

.

Piep zei de leeuw

Een leeuw die door het bos liep
brulde niet maar zei plotseling “Piep”.
Een aap riep uit een boom omlaag:
“Hebt u soms de griep vandaag?”
“Ik voel me fijn,” zei de leeuw,
“maar ik heb geen zin in dat geschreeuw.
Laat mij voor één keer in mijn leven
ook eens een aardig piepje geven.”

.

.

.

De geschiedenis van Pig Pag Pengeltje

Pig Pag Pengeltje
Viste met een hengeltje
In het klare nat.
Pig Pag Pengeltje,
Zwiepte daar geen stengeltje,
Sprong daar niet een kikkertje,
Zo'n olijk vrolijk dikkertje
In het kikkerbad?

Pig Pag Pengeltje
Was een dapper bengeltje,
En zo vlug als wàt.
Pig Pag Pengeltje
Lei direct zijn hengeltje
Achter zich op 't pad.
....O zo zacht, je hoorde 't niet,
Boog hij over naar het riet....
Kijk, daar zàt het kikkertje! -
Nou, dat wàs m'een dikkertje!
Haast je, kikkertje, haast je, man:
Daar komt Pig Pag Pengeltje an!
Kikkertje, dat wordt je dood!
- - - - - - - - - - -
Plons plas plengeltje!
Dáár ligt Pig Pag Pengeltje
Naast het kikkertje in de sloot!
Haastig kroop, met veel geluid,
Pig Pag Pengeltje er weer uit.
- Pig Pag Pengeltje heeft nooit nadien
Naar een kikker meer omgezien.

.

.

Bloed in de stoelgang: aambeien (speen) of geen aambeien?

Aambeien (speen) kunnen inwendig of uitwendig zijn

Veel mensen hebben last van aambeien (speen), hoewel er weinig mensen zijn die daar rechtstreeks voor gaan uitkomen. Er blijft altijd iets beschamends over deze aandoening hangen, hoewel daar uiteraard geen enkele reden toe is. Willen of niet, aambeien (speen) kunnen om de meest diverse redenen opduiken. Sommige mensen krijgen bijvoorbeeld last van speen na het drinken van een paar borreltjes, terwijl bier anderzijds zonder problemen wordt verdragen.

Voor een goed begrip moet eerst uitgelegd worden wat aambeien (speen) eigenlijk zijn. We praten hier over opgezwollen bloedvezels aan het rectum (vlakbij de aars, zo u wil). De aders die het meest kwetsbaar zijn voor aambeien (speen) bevinden zich in het onderste gedeelte van het rectum en de aars. Soms zwellen ze zo sterk op dat ze geïrriteerd worden door voorbijkomende stoelgang. Het gevolg is aambeien (speen), die zo pijnlijk kunnen worden dat er zelfs bloed in de stoelgang opduikt. Opgelet: aambeien (speen) zijn niet noodzakelijk verantwoordelijk voor elke vorm van bloed in de stoelgang. Er kunnen nog heel wat andere aandoeningen in het spel zijn. In het geval van aambeien (speen) is de herkenbaarheidsfactor toch vrij groot. Iedereen kent in zijn omgeving wel iemand die er last van heeft. Aarzel in geval van twijfels echter niet en ga naar een dokter.

Aambeien (speen) kunnen inwendig of uitwendig zijn. Meestal doen ze geen pijn, omdat de eenvoudige reden dat er zich weinig pijngevoelige zenuwen in het rectum bevinden. Bloedverlies kan zelfs het enige signaal geven dat u last hebt van aambeien (speen). In sommige gevallen verlengen interne aambeien (speen) zich of worden ze breder en komen ze naar buiten. In dat geval wordt het slachtoffer geconfronteerd met het feit dat zijn of haar darmen bij wijze van spreken naar buiten komen. Een gênant feit, waar meestal in alle talen wordt over gezwegen. Het gaat echter niet om de dikke darm zelf, maar wel om een soort spataders.

Het zijn deze verlengde aambeien (speen) die pijn doen, want de anus is wel uitgerust met talrijke pijngevoelige adertjes. Meestal trekken ze zich vanzelf terug in het rectum. Is dat niet het geval, dan mag u ze zachtjesaan terug op hun plaats duwen. Uiteraard maken dergelijke operaties de stoelgang tot een minder aangename gebeurtenis. Iemand die lijdt aan aambeien (speen) zal dan ook zo weinig mogelijk naar het toilet proberen te gaan

Externe aambeien (speen) bevinden zich binnen de anus en zijn meestal wel pijnlijk. Indien externe aambeien (speen) zich verlengen tot de buitenkant van het lichaam (of met andere woorden: tot buiten de anus), kan je ze zien en voelen. Meestal gebeurt dit wanneer de stoelgang passeert. Bloedklonters kunnen soms binnen de verlenging worden gevormd en dat is een bijzonder pijnlijke aangelegenheid. Ze zien er weliswaar afschrikwekkend uit, maar uiteindelijk is het allemaal minder erg dan het lijkt. Deze paars- of blauwgekleurde gezwellen zullen meestal vanzelf verdwijnen. Wordt de pijn onhoudbaar, dan kan je de dokter vragen om ze weg te nemen. De pijn zal dan vanzelf stoppen.

Sommige anale bloedingen en sommige soorten pijn in die regio zijn echter wel alarmerend en een visite aan de dokter is dan onafwendbaar. Ze kunnen bijvoorbeeld wijzen op levensbedreigende aandoeningen, zoals darmkanker. Toch blijven aambeien (speen) de belangrijkste oorzaak van anale bloeding. Voorkomen is echter dan genezen: maak in ieder geval toch maar een afspraak met de dokter.

.

.

.

 - Als niemand luistert naar niemand ...

als niemand

luistert

naar niemand

vallen er doden

in plaats van

woorden

.

Ben ik alcoholist of ben ik geen alcoholist?

Over blackouts, het oceanisch gevoel en andere symptomen die in de richting van alcoholisme wijzen?

In verband met alcoholisme is het zeer moeilijk om bindende uitspraken te doen. De grens tussen een zware drinker en een alcoholist valt zeer moeilijk te trekken. Over het algemeen wordt van alcoholisme gesproken wanneer er zich werkelijk problemen voordien. Die problemen kunnen van relationele aard zijn, maar ook werkverzuim als gevolg van overdadig drankgebruik kan zo’n symptoom zijn.

Uiteraard is alcoholisme geen zaken van dagen of weken. Iemand wordt langzamerhand alcoholist, op een bepaald moment (of beter tijdens een bepaalde periode) wordt een bepaalde grens overschreden. Die tijdspanne kan voor sommige mensen heel anders zijn dan voor anderen. Sommigen zijn zeer gevoelig aan alcoholgebruik, ze zijn bij wijze van spreken van de ene dag op de andere alcoholist. Daarnaast zijn er (vooral) mannen die vaak en veel drinken, maar wiens gedrag niet onder de noemer ‘alcoholisme" in de brede zin van het woord gerangschikt kan worden.

Een eerste symptoom van alcoholisme is het niet meer kunnen stoppen met drinken. Iemand blijft maar door drinken, ook al is het stadium van dronkenschap al lang overschreden. Niet-alcoholisten zullen op een bepaald moment oordelen dat ze genoeg hebben gedronken en dat het tijd is om naar huis te gaan. Niet zo de alcoholist. Die blijft doordrinken tot alle drank op is, het café sluit, zijn vrienden naar huis gaan, hij of zij in slaapt valt enzovoort. Gebeurt dit regelmatig, dan kan er met recht en reden van een drankprobleem worden gesproken.

Overdadig drankgebruik gaat vaak gepaard met blackouts. Op een bepaald moment wordt iemand zo dronken dat hij of zij zich achteraf niets meer zal herinneren van wat er nog is gebeurd. Het vervelende is dat deze blackouts zich – eens ze voor het eerst zijn opgedoken - zich regelmatig gaan herhalen. Bovendien valt onmogelijk te voorspellen wanneer ze gaan optreden. Blackouts zijn uiteraard een symptoom van alcoholisme, ze duiken het vaakst op bij mensen die de voorkeur geven aan zware bieren of korte dranken. Bij een blackout laat de alcoholist alle remmingen ervaren, zijn gedrag zal na ontnuchtering vaak tot schaamte aanleiding geven. Iemand die eens een blackout heeft gekregen, zal die tijdens de rest van zijn leven terugkrijgen.

Een minder bekend fenomeen in verband met alcoholisme is dat van het oceanisch gevoel. Dit gevoel krijgen alcoholisten na doorgedreven alcoholgebruik. Dagenlang drinken leidt uiteindelijk niet meer tot katers, maar de alcoholist zal zich na een langdurige periode van drinken vreemd genoeg opperbest voelen. Hij zal de dingen door een optimistische bril bekijken, zich goed voelen en geen spatje last hebben van het overdreven drankgebruik. Dit gevoel is echter van tijdelijke aard. Uiteindelijk zal de alcoholist toch moeten gaan ‘afkicken’. Dat proces van ontwenning op korte termijn kan een zeer pijnlijke zaak zijn. Voor het oceanisch gevoel moet uiteindelijk toch steeds een hoge prijs voor worden betaald

Vulkanen

Ze ontstaan op breuklijnen

Werking van een vulkaan

De aardkorst bestaat uit verschillende losse platen. Deze platen drijven op magma; dat is gedeeltelijk gesmolten steen. Hierdoor liggen ze dus niet vast en zijn ze voortdurend in beweging. Doordat deze platen eens in de zoveel tijd tegen elkaar op botsen, kunnen vulkanen ontstaan.

Dit gebeurt vooral in de buurt van breuklijnen. Op deze plekken botsen de schollen (platen) tegen elkaar aan. Dit kan een langdurig proces zijn, maar er kan ook binnen een jaar een vulkaan ontstaan.

Naar elkaar toe schuiven

Vulkanen kunnen op drie manieren ontstaan. De eerste manier is als een plaat onder een andere schuift. De plaat wordt dan naar beneden gedrukt en smelt in het hete gesteente. Omdat er dan teveel magma op één plek ontstaat, drukt dit tegen met grote kracht tegen de aardkorst aan. Omdat het magma in eerste instantie niet kan ontsnappen, ontstaan er bij deze manier vaak heftige uitbarstingen.

Van elkaar weg

Platen kunnen van elkaar weg trekken. Er ontstaat dan een lege ruimte waar magma om omhoog kan komen. Dit zorgt ervoor dat er een nieuw stuk aardkorst ontstaat. Hierbij kunnen ook vulkanen ontstaan. Als de platen nog verder uit elkaar trekken scheurt deze nieuwe aardkorst weer. Er komt dan weer magma vrij dat voor nieuwe bergen of vulkanen zorgt. Op deze manier ontstaan bergketens.