Lucca (zie kaartje 21-02-2006) is de geboortestad van de componist Puccini en in één van de paleizen is een museum ingericht, die de herinnering aan deze componist levend houdt. Rond het stadje ligt nog steeds de vestingmuur, die het moest beschermen tegen de vijanden en waar je vanaf deze muur een mooi uitzicht hebt op de stad. Op de muur zijn bomen geplant, waardoor deze ook uitnodigt voor een wandeling.
Tijdens een rondleiding door Lucca worden we ook nog gewezen op het huis van Niccollo Paganini. Een plaquette siert de voorgevel van het huis van de zuster van Napoleon Bonaparte, bij wie hij gedurende een viertal jaren verbleef.(zie de foto hieronder.)

In deze woning verbleefNiccollo Paganini een viertal jaren bij de zuster van Napoleon Bonaparte.

In het hart van de stad vind je de prachtige San Michelle in Foro in Pisaans-Romaanse stijl. Als het je lukt om lang genoeg je hoofd in je nek te houden, kun je de voorgevel bestuderen en zie je dat er enorm veel te ontdekken valt. Een keur van beelden, onder arcades in verschillende uitvoeringen en pilaren in even zoveel vormen en kleuren marmer.

Dit plein achter de toegangspoort heeft een ovale vorm en was vroeger een amphitheater. Wekelijks vindt er een markt plaats  en wordt het ook gebruikt voor allerlei activiteiten . De stenen van dit amphitheater zijn in de loop der eeuwen weer hergebruikt voor de diverse paleizen en kerken, maar je ziet duidelijk de ronde vorm van het oorspronkelijke bouwwerk, als je door een van de lage doorgangen, die destijds gebruikt werden door dieren en gladiatoren,  het 'strijdperk' betreedt.

De enige toren die Lucca rijk is.

Volterra is een oude stad, die door de Etrusken al bewoond werd in de 10^e eeuw v. Chr. Delen van de stadsmuren uit die tijd zijn nog steeds zichtbaar. Het Piazza dei Priori was in de Middeleeuwen het centrum van de politieke macht en geldt nu als een van de mooiste Toscaanse pleinen . Het plein wordt omzoomd door zowel privé- als openbare paleizen.

Het Palazzo del Priori is het oudste Toscaanse gemeentelijke paleis. Aan de wapens op de voorgevel kan men de geschiedenis van de stad aflezen.

Het Piazza dei Priori was in de Middeleeuwen het centrum van de politieke macht. Nu geldt dit plein, dat omzoomd wordt door zowel privé- als openbare paleizen als een van de mooiste pleinen van deze tijd.

Teatro Romano.

Toen men in 1950 een voetbalveld wilde aanleggen, kwam men tijdens de grondwerkzaamheden op deze plek restanten tegen van een aan de godin Bona gewijde tempel. Men besloot daarom met de aanleg van een voetbalveld te stoppen en werd er begonnen met de opgravingen, die behalve de tempel ook een theater en een thermencomplex bloot legden.

De steil aflopende halve cirkel van de toeschouwerstribune lag op de heuvel en er kwamen negentien rijen stenen zitplaatsen tevoorschijn. Aan de voet van de tribune ligt de halfronde orchestra, waarin hooggeplaatste personen een zitplaats hadden.

Achter de diepte voor het toneelgordijn ligt het gereconstrueerde toneel en toneelwand.

Daarachter liggen de thermen uit de eerste helft van de 4^e eeuw na Chr.

Met onze reisgroep aan de wandel in Volterra.

De Duomo Santa Maria Assunta ligt wat verscholen op een binnenpleintje. De kerk dateert uit 1120, maar tijdens een verbouwing in de dertiende eeuw werd de voorgevel veranderd. De basiliek bestaat uit twee verdiepingen. De klokkentoren werd in de 15e eeuw toegevoegd.

Een blik over de oude daken van Volterra naar het glooiende landschap van Toscane.

Albast.

Reeds in de Oudheid begonnen de Etrusken met het winnen van albast in de omgeving van Volterra en er ontstond een bloeiende handel in kunstvoorwerpen van albast. Tot op de dag van vandaag tref je in Volterra werkplaatsen aan, waar albast wordt verwerkt en veel winkels, waar de kunstvoorwerpen als vazen, urnen, schalen en beelden te koop worden aangeboden.

Doorkijkje op toren

In een Middeleeuwse stad vallen vooral de nauwe straatjes op.

Via een binnenpleintje naar de volgende nauwe straat.

Op de driesprong van het leven. Welke weg te kiezen ?

Ik blijf het jammer vinden, dat in zo'n oude omgeving auto's mogen parkeren. Zij doen afbreuk aan het stadsgezicht. Nauwe straatjes hebben het voordeel dat er veel schaduw is in de zomerperiode.

Eén van de paleizen aan het Piazzo dei Priori.

Doopvont in het Battistero San Giovanni met daarachter een kunstwerk, dat een bijbels tafereel weergeeft.

In de komende tijd dwalen mijn gedachten terug naar ons bezoek aan Toscane in 1999, een regio in centraal Italië, dat vaak wordt gezien als één van de mooiste streken van Italië.
Er wordt wel eens beweerd, dat Toscane de regio is, waarbinnen de Italiaanse Renaissance de beste resultaten behaalde. Vooral onder het geslacht van de Medici's maakte het toenmalige Groothertogdom Toscane een echte bloeitijd door. Dit uit zich nu onder meer in de architectuur, de schilder- en beeld-houwkunst, die in tientallen beroemde musea verzameld zijn, zoals o.a. in de Uffizi in Firenze, of Florence, zoals wij deze stad meestal noemen.
Daarnaast is dit gebied bekend om zijn typisch Italiaanse wijnen als o.a. Chianti.

In de volgende afleveringen hoop ik het een en ander over de verschillende plaatsen in deze regio te kunnen vertellen.