Fotografeer nu voor later, maar weet ook dat later NU is ! KLIK OP DE FOTO VOOR EEN VERGROTING
17-03-2006
BUDAPEST-PARLEMENTSGEBOUW
Het centrum van het politieke, zakelijke en financiële leven ligt in Pest. Het kolossale parlementsgebouw kan je niet ontgaan, want dit gebouw aan de Donau domineert in dit gebied. Dit gebouw werd gerealiseerd tussen 1885 en 1902.
De naam Gellert kom je nogal vaak tegen in Budapest. Gellert was namelijk een bisschop, die de Magyaren trachtte te bekeren, doch deze waren daarvan niet gediend. Volgens de sage werd de missionaris door de heidenen in een spijkervat gestopt en van de top van de berg de Donau ingegooid. Op de plek waar hij werd gemarteld staat een bronzen standbeeld ter nagedachtenis aan deze man.
De zuilenrij in een halve boog en de uit de bergwand ontspringende bron, die onder het beeld tot een waterval wordt, accentueren de schoonheid van dit beeld.
Vlak bij dit beeld tref je op de top het bevrijdingsmonument aan, dat na de Tweede Wereldoorlog onder de Russische overheersing van Hongarije werd opgericht. Op de foto hieronder, genomen tijdens een regenachtige dag, is nog net de Russische soldaat te zien aan de voet van het monument. Deze is echter thans niet meer aanwezig en na de omwenteling in 1989 verplaatst naar het beeldenpark achter het Heldenplein. De vrouwelijke figuur houdt een palmtak omhoog, daarmee de vrijheid symboliserend.
In Pest ligt het meest attractieve plein van Budapest. Reeds van ver is de 36 meter hoge zuil van het Millennium-monument te zien, waarop aartsengel Gabriël de Heilige Kroon en het Apostolische Dubbelkruis vasthoudt. Aan weerszijden van de zuil liggen colonnades (zie hieronder) in de vorm van een halve boog. Tussen de zuilen staan de groten uit de Hongaarse geschiedenis. De hoekstenen zijn versierd met symbolische beeldengroepen, die o.a. werk, welvaart, kennis, glorie en vrede uitbeelden. Het voetstuk wordt omgeven door zeven Magyarstamhoofden, gezeten op paarden.
Het plein is in 1896 ter gelegenheid van de viering van het duizendjarig bestaan van Hongarije aangelegd als het symbool van het 19e eeuwse Hongaarse nationalisme. Tijdens de Russische overheersing werd dit plein vaak bevolkt door wel een half miljoen mensen, die hun steun betuigden aan het communisme.
Personen, die in de historie van Hongarije een belangrijke rol hebben gespeeld, hebben eeuwige roem vergaard doordat hun beeld is opgenomen in de colonnades aan weerszijden van het Millennium-monument.
Het Vissersbastion heeft zijn naam te danken aan het plein, waar vroeger een vismarkt werd gehouden. Het bijzondere bouwwerk is gebouwd ter gelegenheid van het 1000-jarig bestaan van Hongarije tussen 1901 en 1903. Zeven torens symboliseren de zeven Magyaarse stammen uit het verleden. Via gangetjes zijn de torens te bereiken. Door de vele poortjes heeft men een prachtig uitzicht op de omgeving en de Donau. Op het pleintje staat het ruiterstandbeeld van Stefan I, de eerste koning, die regeerde van 1001-1038.
Via trappen en onderdoorgangen kun je het Vissersbastion in zijn totaliteit bekijken. De open vensters bieden je telkens een andere aanblik van de omgeving.
Op het plein treffen we straatmuzikanten aan, die echter geen vergunning hebben van de stad en daarom extra op hun hoede zijn voor controleurs. Deze man bespeelde een bijzonder instrument en was daarin erg vaardig.
Ook deze straatmuzikant trok onze aandacht doordat hij een piepklein orgeltje bespeelde. Vlak na het nemen van deze foto kwan de vorige muzikant naar hem toe en verdwenen zij schielijk in de menigte van toeristen.
Op de burchtheuvel vind je in deze wijk ook de Matthiaskerk (Matyas templom). Het was eerst een 13e eeuwse kerk, maar na de verovering door de Turken werd het een moskee. Na grondige verbouwingen werd het later opnieuw een kerk, maar pas in de 19e eeuw kreeg deze katholieke kerk haar huidige naam Matthiaskerk, zo genoemd naar de voormalige koning. Het is wel de meest bezienswaardige kerk van Budapest en herbergt ook een museum met kerkschatten. Ook de straten in de burchtwijk zijn een wandeling waard.
Achter de Matthiaskerk ligt het Hilton-hotel van Budapest. De weerspiegeling in de ruiten van dit hotel, biedt een speciaal effect aan de foto, waar geen fotoprogramma aan te pas is gekomen.
Om de Burcht, die op een hoogte van vijftig meter ligt, te bereiken kun je kiezen uit twee mogelijkheden: Of je loopt via een stenen trap naar boven of je verkiest de tandradbaan, die je zonder spierpijn naar boven brengt. Lui als we zijn, kozen we voor de laatste mogelijkheid. Elk treintje heeft drie compartimenten, die elk vijf personen kunnen vervoeren. Door de schuine ligging biedt elk compartiment uitzicht op de omgeving tijdens de rit.
Het uitzicht op de bruggen over de Donau is prachtig. Vooral de kettingbrug, die geconstrueerd is door de Brit Adam Clark, is een juweeltje. Deze oudste brug stamt uit het jaar 1849 .
Het Adam Clarkplein, genoemd naar de Britse ontwerper van de in 1849 gebouwde kettingbrug, waarvan je hier een gedeelte ziet. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog hebben de Duitsers deze brug opgeblazen, doch tien jaar later verrees deze brug na restauratie in zijn oude glorie.
In 1988 bracht ik een bezoek aan Budapest, tezamen met de cursusgroep Engels. Deze cursusgroep bestond uit ouders van de kinderen op de school, waar ik werkzaam was.
Budapest is de hoofdstad van Hongarije en ligt aan de Donau, die echter niet de kleur had, zoals deze wordt bezongen in het lied "Donau, zo blauw, zo blauw, zo blauw"! Beter had hier gepast 'zo grauw'! De stad ligt in het noorden van dit land, op de grens van het bergland in het noorden en de laagvlakte in het zuiden. De stad bestaat uit twee delen, die aan weerszijden van de Donau ligt. Buda ligt op de rechteroever en is het meest oude gedeelte van de stad. Hier vestigden zich omstreeks het jaar 100 na Chr. de Romeinen. Pest ligt op de linkeroever en heeft moderne gebouwen en brede boulevards.
Vanaf Pest is duidelijk te zien dat het voormalig koninklijk paleis, ook wel de Burcht genoemd, het stadsbeeld op de rechteroever beheerst, evenals de heuvel met de St. Matthiaskerk. In de loop van de geschiedenis is het koninklijk paleis twee keer verwoest geweest en tijdens de Tweede Wereldoorlog brandde het geheel uit. Na restauratie werden hier musea ondergebracht en ook de Nationale Bibliotheek is hier gevestigd.
Op bijgaande foto is het vml. koninklijk paleis te zien.
Met deze foto besluit ik de reeks over Toscane en ik hoop, dat ik veel mensen een plezier heb gedaan door dit gebied eens in de schijnwerpers te plaatsen. Misschien heeft het uw nieuwsgierigheid gewekt en tenslotte is Italië ook niet het eind van de wereld, zodat een bezoek aan dit gebied zeker tot de mogelijkheden behoort.
In Siena doet de legende de ronde, dat de stad Siena gesticht is door de tweelingbroers Senius en Ascanius. Zij waren zonen van Remus, de tweelingbroer van Romulus, die Rome stichtte. Na de broedermoord op hun vader vluchtten Senius en Ascanius voor hun oom Romulus op paarden met een zwart en een wit zadeldek. Bij hun vlucht werden zij vergezeld door een wolvin. Zij vonden een plaats om zich te vestigen en Senius gaf zijn naam aan die plek, van waaruit later Siena zou verrijzen. Daarom is de zogende wolvin het symbool van Siena, die je op bijgaande foto ziet afgebeeld. Dit beeld staat in de hal van het Palazzo Publico (stadhuis) naast de Torre del Mangia. Maar de afbeelding vind je ook op andere plekken in Siena.
Het stadswapen van Siena is ook zwart-wit, wat herinnert aan de kleuren van de zadeldekken van de twee broers.
De belangrijkste regel tijdens de Palio is: Het is niet belangrijk hoe je wint, het is belangrijk dat je wint ! Corruptie is daarom aan de orde van de dag en zelfs toegestaan. Zo bood één van de wijken eens 200.000 aan elk van de andere wijken om maar te winnen. Een voorstel overigens waar niet op ingegaan werd. De jockeys worden streng bewaakt door de wijken en dat houdt in dat zij voor de Palio geen deals kunnen sluiten. Omkoping doen zij echter niet uit eigen beweging, maar in opdracht van hun capitano.
Direct na de loting beginnen vlak voor de start de onderhandelingen tussen de fantini, waardoor de start soms wel drie kwartier moet worden uitgesteld.
Negen paarden staan tenslotte naast elkaar en één paard moet van een paar meter daarachter starten.
Wanneer er eenmaal is gestart is zo goed als alles toegestaan. Ze mogen elkaar de bocht afsnijden, elkaar met de zweepjes slaan etc. Wanneer de winnaar bekend is, snelt de hele wijk in de richting van het paard, dat heftig geknuffeld wordt. De Palio wordt in ontvangst genomen en al zingend trekt men dan naar de eigen wijk, waar een feest los barst, dat even lang duurt als de wijk overwinningen heeft. Gemiddeld betekent dit 40 dagen feest !!!
De Palio is zó belangrijk, dat een Italiaans spreekwoord zelfs luidt: " Chi dice Siena, dice Palio" ( Wie Siena zegt, zegt Palio) . Dit spreekwoord wordt gebruikt om aan te geven als twee zaken onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. Men kan het ene niet zonder het andere noemen.
Siena is bekend om zijn paardenrace op de Piazza del Campo, die Il Palio wordt genoemd. Een palio is het vaandel, dat na afloop van de race aan de winnaar wordt uitgereikt. Deze race wordt sinds 1287 jaarlijks georganiseerd op 2 juli en is later uitgebreid met een tweede race op 16 augustus en gaat tussen de 17 wijken van Siena.
Aan de Palio kunnen echter maar 10 deelnemers meedoen : zeven deelnemers zijn verzekerd van deelname omdat zij niet hebben deel genomen aan de vorige wedstrijd en de drie overige worden door loting aangewezen.
De race bestaat uit slechts drie ronden over het Piazza del Campo en duurt derhalve maar enkele minuten. Het record staat op 1 minuut en 13 seconden !
Het parcours kent een paar scherpe bochten en het gebeurt vaak dat ruiters van hun paard vallen, want zij berijden de paarden zonder zadel. Dit heeft trouwens geen invloed op de uitslag want het paard (met of zonder ruiter), dat als eerste over de finish gaat bepaalt de winnende wijk.
Honderd dagen voor de Palio beginnen in de wijken al de voorbereidingen. Eerst wordt een leider (capitano) gekozen en vervolgens moeten de duizend tot twee duizend inwoners van elke wijk een financiële bijdrage leveren voor de jockey, die door de leider wordt aangetrokken. Zon jockey, die fantino wordt genoemd is een professional die tussen de 60.000 en 200.000 (!) kan verdienen, afhankelijk van zijn ervaring en eerdere overwinningen.
De paarden worden niet gehuurd, maar door loting aan de wijken toegewezen. Daar de paarden niet tot de top behoren, speelt de geluksfactor een grote rol.
Het Piazza del Campo wordt een week van tevoren in gereedheid gemaakt voor deze race. Langs de kant worden tribunes geplaatst en de piste wordt met hard zand uitgezet. Drie dagen voor de race zijn er dagelijks repetities om met de paarden het parcours te verkennen, maar de fantinos laten begrijpelijk - niet het achterste van hun tong zien tijdens deze repetities.
Sienas kathedraal stamt uit de 12e eeuw en vormt een van de grote voorbeelden van de Italiaanse gotische architectuur. De belangrijke voorgevel werd in 1380 voltooid. Doordat tijdens de bouw de pest (zwarte dood) uitbrak, verdween al het geld uit de stad. Jammer, want als de plannen voor de oorspronkelijke bouw zouden zijn uitgevoerd zou deze Duomo de grootste kerk van de christelijke wereld zijn geweest ..
Het Piazza del Campo is gebouwd op een stuk grond, dat ooit een open veld was. Vandaar de naam campo. Dit plein is één van de beste voorbeelden van wereldlijke architectuur en ligt precies op het punt waar de drie heuvels, waarop Siena is gebouwd, samenkomen. De omringende gebouwen werden gebouwd na 1297, nadat het gemeentehuis ( Palazzo Comunale) werd gerealiseerd. Ontwerpers kregen de opdracht om een mooi ontwerp te maken voor het gebied rond de regeringsgebouwen.
Met het plaveien van het halfronde plein werd in 1327 begonnen en kwam uiteindelijk gereed in 1349. Het schelpvormige plein is onderverdeeld in negen velden, die verwijzen naar de Raad van Negen, die Siena in de 13e en 14e eeuw bestuurde. Het is het centrum van de stad en alle belangrijke straten eindigen op dit plein.
Aan het plein ligt ook de Fonte Gaia, een fontein met reliëfs van ene Jacopo Querica. Het verfrissende en drinkbare water wordt aangevoerd door een 500 jaar oud aquaduct. Daarnaast trekt de hoge 102 meter hoge Torre del Mangia, de campanile van Siena, de aandacht.
Twee keer per jaar vindt op dit plein de Palio, een paardenrace, plaats, maar daarover later meer.
Siena. Na San Gimignano reizen we naar één van de mooiste Toscaanse steden, Siena, de hoofdstad van de gelijknamige provincie in Toscane.
Siena was een Etruskische nederzetting en later een kleine Romeinse stad. In de vijfde eeuw na Chr. werd het ook de zetel van een bisschop, maar echt van belang werd de stad toen een autonome commune de aristocratische regering verving. De republiek van Siena moest niet alleen politiek gezien steeds worstelen tegen Firenze, ook op het gebied van de kunsten waren zij elkanders rivalen.
In 1348 werd Siena zwaar gehavend door de zwarte dood en heeft daarna haar oude glorie nooit terug gekregen. Wel behield het haar autonomie binnen Toscane tot het jaar 1557.
Siena heeft ook een universiteit, die al in 1203 werd opgericht. Deze is vooral tot op de dag van vandaag vermaard door haar faculteiten rechten en medicijnen, alsook door de menswetenschappen.
We verlaten de stad Firenze, alhoewel er vanzelfsprekend nog veel over valt te vertellen, om ons te begeven naar het Middeleeuwse stadje San Gimignano, dat ongeveer 50 km. ten zuidwesten van Firenze op een hoogte van plm. 300 meter ligt.
Het stadje is al vanuit de verte herkenbaar door zijn vele torens. Deze torens waren vroeger particuliere verdedigingswerken om zich te kunnen verschansen in de onderlinge strijd tussen de aanzienlijke families.
Ooit waren hier meer dan 70 torens, doch er zijn nu nog 15 van over.
In de 12e en 13e eeuw beleefde deze stad zijn grootste bloei als marktplaats, maar ook als doorgangsstad voor pelgrims op de route naar Rome. Rond de stad zijn nog steeds de stadsmuren aanwezig, die het echter niet konden verhinderen dat de stad in het midden van de 14e eeuw onder de Florentijnse overheersing kwam.
Sindsdien verloor het stadje zijn politieke betekenis en door het veranderen van de doorgaande routes tevens zijn rol als marktplaats. Het heeft gelukkig wel tot gevolg gehad, dat het zijn Middeleeuwse karakter tot op de dag van vandaag heeft kunnen behouden.
Op bijgaande foto de Porta San Giovanni, de toegangspoort tot de autoloze stad. Dit is een goed bewaarde stadspoort.
In tegenstelling tot de andere plaatsen, die we bezocht hebben, is San Gimignano een oase van rust, doordat hier geen auto's worden toegelaten en dat maakt het bezoek aan deze stad des te interessanter
Deze foto geeft de Piazza della Cisterna weer. Een cisterna is een regenput. De cisterna, die tot op de dag van vandaag nog wordt benut, is midden op de foto te zien op dit driehoekige plein omzoomd door Middeleeuwse huizen.
Aan het Piazza della Signoria, een van de mooiste pleinen van Italië, ligt het Palazzo Vecchio, dat het plein beheerst. Het is een groot rechthoekig blok met een kantelenrand. De toren van dit bouwwerk is 94 meter hoog. De muren van dit paleis zijn bekleed met grof afgewerkte natuurstenen. Op de gevel zijn fresco's aangebracht van de negen schildwapens van de stad Firenze. Naast de toegang staan twee beelden met links een kopie van de David van Michel Angelo en rechts de beeldengroep van Hercules en Cactus. Boven de ingang is het monogram van Christus op een blauwe achtergrond aangebracht.
Vanoudsher is dit gebouw het bestuurscentrum van de stad en die functie heeft het nog steeds als het stadhuis van Firenze.
De Loggia dei Lanzi bevindt zich rechts van het Palazzo Vecchio en bevat een aantal beroemde beelden (replica's), zoals o.a. Perseus, Hercules, de Centaur naast een paar andere beelden.
De koning van Seriphos wilde Danaë als vrouw, maar Perseus verdedigde de eer van zijn onwillige moeder. Polydektes werd woedend over deze afwijzing en eiste van elke inwoner paarden als cadeau voor zijn volgende huwelijkskandidate. Perseus had geen paarden maar zei, dat hij alles voor de koning zou halen ook al was het het hoofd van Medusa.
Zeus vroeg Athena om zijn zoon te helpen en zij wees hem een grot in Libië, waar drie oude vrouwen woonden. Deze vertelden hem waar de nimfen in de onderwereld woonden. De nimfen gaven hem wapens en een zak voor Medusa's hoofd en een paar gevleugelde sandalen om snel te kunnen vluchten. Hermes, de boodschapper van de goden gaf hem een sikkel. Perseus onthoofde Medusa met één haal van zijn sikkel en vloog weg.
Toen ik vanmorgen het raam uitkeek bleek de krulhazelaar van mijn buren bedekt met een laagje sneeuw. Daarom vlug mijn camera gepakt, telelens ervoor en gefotografeerd door het bovenraam, want sneeuw verdwijnt snel voor de zon nietwaar ?
Het paleis met de naam Palazzo Pitti was in de vijftiende eeuw de residentie van de koopman Luca Pitti, die dit bouwwerk in de periode van 1440-1458 liet bouwen. De structuur is een vierkant geheel, dat gelijk was zowel in hoogte als diepte. Het gebouw heeft drie verdiepingen en is via drie ingangen op de begane grond bereikbaar. In latere jaren zijn er twee vleugels aan het bouwwerk toegevoegd.
Het paleis is ook enige tijd de residentie geweest van de Italiaanse koninklijke familie.
Tegenwoordig is in dit paleis de Gallaria Palatina gevestigd, een galerie met vele schilderijen van beroemde Italiaanse schilders, maar bijv. ook van Antoon van Dijck en Rubens.
Achter dit paleis liggen de wereldberoemde Boboli-tuinen. Toen de familie Medici het paleis in 1550 aankocht, werd er tegelijkertijd ook begonnen met de aanleg van het park, dat oorspronkelijk 320.000 vierkante meter omvatte en tegen de helling van de Boboliheuvel werd aangelegd. Hierdoor zijn er ook hoogteverschillen te overbruggen tijdens een bezoek aan deze tuinen. Het is ontworpen door de tuinarchitect Niccolò Pericoli. Zijn ontwerp zou als voorbeeld dienen voor vrijwel alle koninklijke tuinen in Europa met inbegrip van Versailles. In de loop der eeuwen werden de tuinen ook voorzien van vele kunstwerken, fonteinen en beeldhouwwerken. Daarnaast is er een amphitheater en een koffiehuis (1774) en tref je er vijvers aan.
De Ponte Vecchio is één van de oudste bruggen in Italië en heeft een lange geschiedenis. Al omstreeks 120 n. Chr. liep de oud Romeinse weg, Via Cassia, hier op het smalste punt van de Arno via een brug over de rivier. Net als veel andere Italiaanse bruggen is ook deze brug meerdere malen herbouwd op dezelfde plek. In 1333 werd zelfs de stenen brug door het water van de Arno weggevaagd en werd in 1345 begonnen met de bouw van een nieuwe brug en op die constructie is de huidige brug gebaseerd.
In de dertiende eeuw begonnen de eerste handelaren en handwerkslieden zaken te doen op deze brug. In het begin waren dat vooral smeden en leerlooiers en later de slagers. De winkels werden in het begin symmetrisch aan beide kanten van de brug gebouwd, maar in latere jaren waren de eigenaren vrij om naar eigen behoefte aan te bouwen of te verbouwen. Dat is duidelijk aan deze brug te zien, als je die aan de buitenkant waarneemt.
In 1565 werd de bouw voltooid van een doorgang boven de winkels voor de regerende elite, zodat deze zich niet tussen het gewone volk moest begeven om zich van het Uffizi naar het Palazzo Pitti (waarover later meer) te verplaatsen. Deze doorgang wordt de Corridoio Vasariano genoemd.
De slagers moesten in de zestiende eeuw het veld ruimen op last van Ferdinand I, omdat zij stankoverlast veroorzaakten en de Arno vervuilden met hun afval. Sindsdien kent deze brug een lange galerij met veel goudsmeden en juweliers, die het beeld van de brug domineren met hun mooie etalages, waaraan toeristen zich vergapen.
Eén van de vele bezienswaardigheden in Firenze is de kathedraal met de welluidende naam Santa Maria del Fiore. Deze op drie na de grootste kathedraal van Europa is ook het meest dominerende symbool van deze stad en staat midden in het historische centrum. Naast de kathedraal staat de Campanile, de klokkentoren.
In 1296 werd met de bouw begonnen, maar uiteindelijk heeft de bouw enkele eeuwen geduurd. In de verschillende bouwfasen werd het oorspronkelijk bouwplan meerdere malen gewijzigd door de verschillende bouwmeesters. Aan het einde van de vijftiende eeuw kwam er voorlopig een einde aan de bouw en werd de lantaarn op de top van de koepel voltooid.
De koepel heeft een diameter van 45,50 meter en het hoogste punt van de grond tot de top is 91 meter.
De 14e eeuwse Campanile bestaat uit verschillende soorten marmer en wordt wel beschouwd als één van de mooiste ter wereld en heeft een hoogte van 85 meter.
Doordat de kathedraal in het historische centrum staat is het niet mogelijk een totaalbeeld van deze kathedraal te fotograferen. Vandaar een aantal deelfoto's.
