|
De pannekoeken op lichtmis zouden te maken hebben met de verering van het licht, de zon. Daar zijn we niet zeker van. We weten wel dat het Joelfeest van de oude Belgen het feest was van het licht, de brandende boomstam die een tijdje op de markt lag te branden (kersttronk).
Veertig dagen na Kerstmis. Lichtmis veertig dagen na de niet zo nauwkeurige datum van de geboorte van Christus trokken zijn vader en moeder naar de tempel, zoals trouwens alle echte gelovige Joden in die tijd. De voorvaderen die werden bevrijd uit Egypte wilden hun vrijkoop vieren door tortels (voor meer begoede mensen grote dieren) in de tmpel te offeren. Bij die gelegenheid gaven Simon en Anna, de oudjes uit de tempel, een song ten beste waarbij ze in Jezus de Messias zagen... Het Nunc dimittis nu nog in de kloosters (in het Latijn) gezongen...
In de loop der tijden zijn er de katholieke franjes de zuivering en het offeren van kaarsen bij gekomen...
Het licht van de bevrijding uit tonkere tijden wordt nu zeer zinvole onderlijnd in de kommentaren rond het feest. Het kan zeer bevrijdend zijn zoals de Amerikaanse dichteres het formuleerde to see and to be.. we moeten het licht ZIEN en het het licht ZIJN
|
