De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
30-05-2014
Pestgedrag op School
Volgend schooljaar start in 19 Limburgse scholen een pilootproject om pestgedrag op school aan te pakken. Het OVESPO-project ('Op een veilig spoor') is een initiatief van KHLim. Het krijgt de steun van de provincie Limburg. De deelnemende scholen spelen een pioniersrol met het nieuwe project. Volgend schooljaar starten ze met een pestbeleidsplan. Bedoeling is om zich bewuster te worden van pestgedrag en het meer accuraat te kunnen aanpakken. Ze zijn zich nu al bewust van 'Gepest worden op school blijft levenslange gevolgen dragen'. Daar zijn geen internationale studies voor nodig om te weten dat pesterijen in kinder- en jeugdjaren levenslange gevolgen kunnen hebben voor de slachtoffers. Tegenwoordig is het zelfs vreselijk alarmerend dat leerlingen pesten 'eerlijk zijn' noemen, zonder zich af te vragen of het de gepeste persoon kan kwetsen.
Al 20 jaar geleden (!) liepen er pestcampagnes in de scholen. Zo nieuw is dit OVESPO-project nu ook weer niet. In de jaren 90 dweepten vele scholen met het project 'PESTEN OP SCHOOL'. Het populaire project werd op alle mogelijke manieren benaderd, ontleed en uitgeplozen. Kinderen werden geconfronteerd met prangende vragen als: "Wat is pesten, hoé wordt er gepest, waarom wordt er gepest, welke slachtoffers worden er door de pestkop geviseerd, hoe reageren klasgenootjes, hoe reageren leerkrachten, welk is het profiel van een typische pestkop, welke zijn de tragische gevolgen van pesten?"... De nieuwsgierige tieners van toen raakten geprikkeld in hun fantasie en sommigen begonnen te experimenteren met plagerijtjes, eerst onschuldig, maar later liep het uit de hand, natuurlijk. De 'pestcampagne' was een gevaarlijke campagne omdat kinderen op elkaar gefixeerd raakten, omdat ze op ideeën gebracht werden en daarom een en ander gingen uitproberen, voor de lol, voor de kick, zonder stil te staan bij de dramatische gevolgen.
'Pesten op school' was een oneerlijk project. Het zweeg in alle talen over 'PESTEN IN HET GEZIN'. Het echte pesten dat thuis in de huiskamers gebeurde, binnenskamers, tussen broers en zussen. Da's pas erg! Moeder in de keuken, druk in de weer met de bereiding van het middagmaal, doet alsof er niets aan de hand is, ze blijft lustig doorkokkerellen, terwijl ze haar lievelingszoontje zijn gang laat gaan met hatelijke plagerijen.
Ook het nieuwe project dat in september 2014 zal starten in 19 scholen, zwijgt over 'pestgedrag in het gezin', alsof pesten alleen maar op school gebeurt. Pesten in het gezin is zoveel gevaarlijker en dramatischer, en toch wordt erover gezwegen.
Het is makkelijker om te zeveren over 'pesten' dan om de pestkop bij de lurven te vatten, zowel thuis als op school. Van een pestkop had iederéén schrik, iederéén vreesde om gepakt te worden door de pestkop en daarom mocht die altijd zijn gang gaan. Het gebeurt te vaak dat pestkoppen beschermd worden, niet gestraft worden, en deze laffe tolerantie maakt de pestkop nóg machtiger. Niet ingrijpen, een afwachtende houding aannemen, de andere kant opkijken... en ondertussen maar zeuren en gewichtig doen over de theorie van het pestgedrag.
Ik hoop dat het nieuwe OVESPO-project niet dezelfde toer op zal gaan als zovele andere acties tegen het pesten...
Toen ik vandaag een toerke met mijn autoke maakte in de omgeving van Bree, Peer, Kinrooi en Maaseik, viel het me op dat de Vlaams-Belangers Bert Schoofs, Chris Janssens en Daisy Dilissen nog steeds prijkten op de borden langs de weg. Het dreigende potlood was al minder te zien, ach ja, dat was niet zo'n geslaagde campagnestunt, dat scherpe potlood hoorde eigenlijk VOOR de deur, en niet erachter.
"Waar men gaat langs Vlaamse wegen, komt men 't Vlaams Belang nog tegen." Dat wil zeggen dat alle campagneborden van het VB nog niet verwijderd werden in Limburg. Hoeft ook niet, laat ze maar staan, hoe langer hoe liever. Zij zijn de stille getuigen van de forse nederlaag van vorige zondag, maar vóóral de getuigen om iedereen die niét voor het VB stemde, te wijzen op hun grove vergissing, op hun dwaling van het moment, op hun bewustzijnsvernauwing toen ze achter het gordijntje afgeleid werden door kinderen, kleinderen, familieleden... Zo'n onderneming moet je individueel doen, zonder het getater van andersdenkenden rondom je. D'r zijn er die er een gezinsuitstap van maakten vorige zondag, nóg erger!
En wij maar verwonderd zijn dat er zoveel stemmen verloren gaan naar verloren partijen...
In de nonnenschool kregen we vroeger godsdienstles van een priester. Het deed pijn aan mijn ogen om naar die man te kijken, zo'n knapperd! Als hij lachte, kwam er een hele rij hagelwitte tanden bloot. En hij had ook van die lieve kleine worstenhandjes waarmee hij vooraan in de klas wat zenuwachtig zat te friemelen. Van ontroering waarschijnlijk, want in een klas vol met verse maagdjes was het niet zo moeilijk om even de kluts kwijt te raken. Voor ons, tienermeisjes, was het evenzeer ongewoon, een man in de school! Tot nu toe zagen we rondom ons alleen maar nonnen en leraressen, en wijzelf, allemaal meisjes.
De priester droeg een deftig zwart kostuum met een wit boordje aan de hals. Dat witte boordje flatteerde hem erg, want het stak verleidelijk af tegen zijn gebruinde gelaat en donkerzwarte haren. Zijn gitzwarte ogen priemden dwars door je heen, zodat het onmogelijk was om iets voor hem verborgen te houden. We wisten dat hij een gelofte van zuiverheid afgelegd had, van kuisheid en van reinheid ook, dus we deden niet flauw en trachtten respect op te brengen voor 's mans celibaat. Hoogstens giechelden we wat op de speelplaats om zijn onbeholpenheid wanneer hij wat te dicht in onze nabijheid kwam. Het was allemaal gezellig en onschuldig. We beseften toen zelfs niet dat onze hormonen een spelletje met ons speelden, die sloegen soms een slag over.
Er had bij ons een belletje moeten gaan rinkelen toen de priester besloot om individuele lessen te gaan geven. Niemand vond het verdacht dat hij ons één voor één van dichtbij wilde spreken, in een klaslokaaltje waar hij de gordijnen dichtdeed 'tegen de felle zonnestralen'. Op de speelplaats vielen de gesprekken stil en niemand loste nog iets over de priester. Jolijt en grapjes over de priester waren verdwenen. Lieve zweeg ook over het feit dat de man tijdens een individueel onderhoud naar haar armbandje keek, hij raakte het aan en streelde het. "Mooi", zei hij, "mooi, mooi", en ondertussen bleef hij het armbandje strelen... Bij een priester ben je veilig, werd ons geleerd...
Wat lees ik nu weer!... Onderwijsmister Pascal Smet zegt dat het perfect wettelijk is dat middelbare scholen al op 18, 19 of 20 juni stoppen met hun schooljaar om aan de zomervakantie te beginnen. Geloof ik niks van dat het wettelijk is. Ik krijg hoe langer hoe meer de indruk dat de minister de scholen de baas laat spelen en zijn verantwoordelijkheden naar hen toe schuift.
Wat zag ik vroeger gebeuren?! Op 24 december 1993 kregen alle scholen toestemming van minister Van den Bossche om 's middags te stoppen alvorens met de kerstvakantie te beginnen. Er werd toen gestruikeld over amper een halve dag. Nu gaat het om een tiental dagen! En dat kan zomaar? Er wordt gezwaaid met de 2 lange weekends en de laatste maandag 30 juni. Voor mij zou dat dé reden zijn om het onderste uit de kan van de maand juni te halen, en niet zomaar halverwege de maand juni te stoppen.
Ik heb het onlangs nog gehad over het derde trimester dat in het onderwijs niets voorstelt, een waardeloos tijdverlies (23.4.14)! Het héle derde trimester is tegenwoordig een complete voorbereiding op de zomervakantie, een soort opwarming, een klaarstomen voor 2 volle maanden dolce farniente. Voldoende tijd dus om de leerstof te laten bezinken naar de onderste laag van het geheugen.
Drie lange weekenden (1 mei, Hemelvaart en Pinksteren) beheersen het derde trimester, na nota bene de extra lange Paasvakantie. Wat betreft leerstof aanbrengen stelt het derde trimester zo goed als NIETS voor. Ongetwijfeld.
En dan zijn we verwonderd dat onze scholieren onvoldoende voorbereid zijn op het hoger onderwijs, terwijl de fundamenten in het middelbaar zo broos en wankel gelegd worden?!
Toen het Vlaams Blok in 1991 zijn eerste grote succes boekte, was dat een zwarte zondag voor concentratiescholen en voor iedereen die zijn tijd verprutste met allochtonen. Zwarter kon die zondag voor hen niet zijn.
Schooldirecties maakten zich zorgen over de toekomst van hun scholen en hun migrantenleerlingen. De angst voor het Vlaams Blok zat er goed in. Lieve genóót van die nerveuze onrust. De hele onderwijswereld stond in rep en roer. Prachtig!
De maandagochtend na de 'zwarte zondag', kwam PMS-baas Horbert met een onheilspellend-dwaze blik naar me toe en verkondigde plechtig: "Omdat het Vlaams Blok nu zo'n succes heeft, moeten migranten extra voorzieningen krijgen, er moeten meer financiële middelen vrijkomen voor het migrantenonderwijs." Even zat ik sprakeloos na te denken. Complete onzin is niet te weerleggen, het maakt je machteloos. Het leek ook of hij wist dat ik voor het Vlaams Blok gekozen had, want er zat iets verwijtends in zijn blik. Ja, het was de tijd dat niemand mocht weten dat je een Vlaams-Blokker was.
Slinkse Horbert had 's ochtends al contacten gelegd met Brussel, met migrantendiensten, met andere directeurs, kortom met iedereen die bereid was om te sjoemelen en te foefelen, om het migrantenonderwijs te ondersteunen. De linkse corruptie op z'n mooist.
Met een oneindige vindingrijkheid scharrelden de scholen haastig allerlei projectvoorstellen bijeen, waarbij gewezen werd op de noodzaak van een speciale aanpak van migranten in school. De argumenten die gebruikt werden om de projectvoorstellen kracht bij te zetten grensden aan het absurde. Toch hapte het migrantenbeleid en opende wagenwijd de geldkraan. Er kwamen meer middelen, meer leerkrachten, meer en beter materiaal... Het kon allemaal niet duur genoeg zijn. De 'Parels voor de Zwijnen' zijn toen pas goed op gang gekomen, na de Zwarte Zondag, de geldverslindende projecten! Voorheen liepen er al kleinere projecten, maar nu werden er hele goudmijnen tegenaan gegooid.
En dan verscheen er een bericht van de minister dat uitpuilde van leugens en verdraaiingen, om ons in slaap te wiegen. Migranten werden allemaal regelrecht de hemel in geprezen, en het waren WIJ die onze meningen over migranten moesten herzien. De zuiverste 'weg-met-ons'-mentaliteit!
Nog jaren later blééf het geld binnenstromen in de scholen met migrantenleerlingen. Overal besparingen in het land, maar niêt voor het migrantenonderwijs!
Omdat er schot komt in mijn speurtocht naar de laffe melders die mijn blog om zeep wilden helpen, ga ik nu nog iets meer vertellen over mijn CGKR-avontuur. Het begint er sterk op te lijken dat het Centrum gebruikt werd door één of meerdere personen die mij een hak wilden zetten. Niet zo moeilijk, ik heb het al verteld: Lieve is gespecialiseerd in vijanden maken.
Vrijdag, de dertiende. Zoals afgesproken met het CGKR begaf ik me op vrijdag 13 december 2013 naar het Meldpunt Discriminatie in Hasselt. Op eigen terrein had het Centrum dus al een flinke voorsprong, nog voor het gesprek begonnen was. Om 10.20 uur stond ik al aan de ingang van het gebouw op het Groenplein. Tien minuten te vroeg. Zo had ik nog de kans om op te gaan in mijn omgeving, kwestie van de sfeer op te snuiven om eventuele obstakels beter te kunnen overmeesteren. Dat is het voordeel van ergens te vroeg aan te komen. "Hoe later hoe schoner volk" slaat dus nergens op.
Ik voelde me opvallend rustig, omdat ik stevig in m'n schoenen stond, ik liep er niet naast, maar stond er recht in. En nu maar wachten op de twee afgezanten van het Centrum. Misschien moeten die helemaal uit Brussel komen, of van een ander Meldpunt waar ze een collega-blogger 'verhoord' hebben?
Enfin, uiteindelijk konden we toch beginnen. Het lokaaltje zag er slordig uit, deprimerend. Ook een tactische zet van het Centrum. De twee CGKR-vertegenwoordigers waren een man en een vrouw (diversiteit!) die eerst overlegden hoe ze zouden plaatsnemen aan tafel. Zoals verwacht gingen ze naast elkaar zitten, tegenover mij. Strategisch en intimiderend! Eentje van de twee had toch net zo goed naast MIJ kunnen zitten? Nee hoor, geen respect voor de 'verdachte' bij een 'verhoor'! Geen respect voor hun gesprekspartner, geen 'gelijkheid'... Een ronde tafel met evenwaardige gesprekspartners zou toch heel wat meer onthullingen en spontane uitspraken opleveren dan deze minderwaardige confrontatie aan een mankementig tafeltje in een haveloos lokaaltje?!
De twee rechercheurs van het CGKR waren jonge mensen. Ik vroeg me bezorgd af hoe een ernstig gesprek gevoerd kon worden met twee 'snotneuzen'. Een generatiekloof maakt een vlotte babbel moeilijk, er zijn geen gelijke golflengtes.
Toen ik een visje uitgooide naar de identiteit van mijn belagers, ving ik natuurlijk bot. Maar het was 't proberen waard. Ik kwam alleen te weten dat de melders onbekenden voor me waren. Ik drong niet aan, de tijd zou me wel wijzer maken. Ondertussen ben ik te weten gekomen dat één van de melders helemáál geen onbekende voor me is! Of wist het Centrum dat niet?
Laat me eens vertellen hoe feestelijk ik mijn gang naar het stembureau ingekleed heb. Om te beginnen passeerde ik een café dat mij magnetisch naar binnenzoog en waar ik genoot van een heerlijke 'Julius'. Je weet wel, die man van Hoegaarden met zijn blote benen. Daarna begaf ik me naar de grootmoeder aller verkiezingen, waar ik achter het gordijntje kroop om op nummerke 3 te stemmen. Tegen de jongeman die mijn gevouwen papierke in de brievenbus stopte zei ik nog bij het afscheid: "Nie foetelen he meneer!'. Het zal wel niet geholpen hebben. Missie volbracht. Nu verdien ik een beloning. Ik maakte een ommetje naar het volgende cafe en maakte mezelf wijs dat het toch op m'n weg lag. Alvorens huiswaarts te keren, moet een feest toch waardig afgesloten worden? Wel, de afsluiter werd een trappist Rochefort. De ontnuchtering komt straks wel bij de eerste verkiezingsuitslagen. Eerst nog het zonnetje op m'n bolletje laten schijnen.
Hallo Ik ben 65 plusser ! Ik heb hard gewerkt sinds mijn 14de. Ik deed 40 - en soms tot 60 u per week en dat ongeveer 45 jaar lang. Ik verdiende redelijk geld, maar had mijn baan of mijn salaris niet geërfd en ik werkte om dààr te komen waar ik vandaag ben. Als je de economie bekijkt, lijkt het nu geen goed moment te zijn, gepensioneerde te worden.
Maar ik heb geen keuze, ik ben gepensioneerde. Ik ben het beu, om te horen, dat ik "mijn rijkdom moet verdelen" onder mensen die mijn vorm van werk-ethiek niet kennen. Ik ben het beu om te horen, dat de regering het geld dat ik verdiend heb, van mij wil afpakken - desnoods met geweld ??- en het aan mensen te geven, die te lui zijn zelf geld te verdienen, of die zogezegd vluchteling zijn,
Ik benhet beute horen dat ik mijn zuur verdiende centjes moet afstaan aan de 5 of meer kindjes van Ronaldo, Ivanojev, Rachied en Mohamed die bij hun moeder in het thuisland leven en die hier 900€ werklozensteun ofO.C.M.W. opstrijken. Ik ben het beu, verteld te krijgen, dat drugverslaafden ziekenzijn en dat ik hen moet helpen, hen ondersteunen en ze medisch laten behandelen, en dat ik zou moeten betalen voor de schade, die zij bij zichzelfaanrichten. Te velen onder ons, die geen verantwoording voor hun leven en acties nemen,
ik ben dat werkelijk beu. Maar ik ben heel erg blij, dat ik 65 plusser ben ......want ….. nu hoef ikmij niet meer verantwoordelijk te voelen, voor wat anderen van deze wereld maken. Ik heb echter wel te doen met de volgende generaties. Deze kreet zal waarschijnlijk niet alom gepubliceerd worden, behalve als wij het zelf doen. Dit is dus uw kans, om het verschil te maken.
Breekt niet wat goed is gemaakt al zijn het breekbare dingen maar verstevigt wat wankelbaar staat en metselt met stenen uit rotsen op sterke grondvesten geankerd en vast en zware pilaren met ankers belast het heerlijk thuis uwer dromen en toont de wereld wat gij zijt en waar vrije Vlamingen wonen maar breekt nooit wat goed is gemaakt al zijn het breekbare dingen
Tussen andere vaderlanden ligt ons kleine vaderland met een rijk en schoon verleden hier hebben onze vaderen gestreden voor vrijheid en voorrecht en zij wonnen wat zij wilden
Al zijn er eeuwen over heengegaan de gulden sporen hebben niet verloren van hun luister en hun pracht nog zijn het de getuigen van Vlaanderens heldenmoed en macht
Laat nu de wereld weten Wat recht en krom is En waarom daarom is Laat de wereld weten Hoe oude veten Worden weggesmeten En warme handen Sterke banden Smeden
Vandaag ga ik kwalijke praktijken onthullen over het duikcentrum van Mol. Het D.CENTER! Dat is de nieuwe naam van de kantine aan het Zilvermeer in Mol. Lieve heeft er ooit eens overhoop gelegen (met wie niet?) met de uitbater die beweerde dat er op mijn blog alleen maar 'racistische prietpraat' verscheen.
De man is er met een Congolese vandoor gegaan. Hij heeft zelfs persoonlijk zijn negervriendin plus haar familie gaan afhalen om hen hier onderdak te geven! Een uitspraak van hem: "Lieve, misschien kan je ook eens fantaseren over het leed en de miserie waardoor die mensen naar hier komen: hun land is warm, mensen zijn altijd vriendelijk, en toch..." Ja, ja, naïeveling!...
En nu is er een nieuwe uitbater, met 2 donkerhuidigen die voor garçon spelen, een soort negers, van welk merk weet ik niet. Communiceren met die twee is onmogelijk, want ze zijn Nederlandsonkundig.
Veel erger is dat ze ook niet kunnen rekenen, want hun kastickets kloppen nooit. Ze rekenen vaak teveel aan, en als je er iets over zegt, verstaan ze je niet. Merkwaardig is dat ze hun bedrieglijke werkwijze heel normaal vinden, en werken dan onverschillig voort. Het zal wel bij hun cultuur horen: bedriegen en oplichten. Dat ik niemand meer hoor roepen over andere culturen die ons kunnen 'verrijken'!
D.Center Mol? Allen daarheen! Als je wilt beduveld worden.
Ouders van Verongelukte Kinderen (OVK) protesteren tegen de aankondiging van flitscontroles, flitspalen, snelheidscontroles, alcoholcontroles.
Het lijkt me beter dat ze zich vragen stellen bij het verkeersonderricht in de scholen en de verkeersopvoeding door de ouders!
Het is interessant om eens in de buurt van een schoolpoort het fietsgedrag van scholieren te observeren. Alle verkeersregels aan hun laars lappend, bestormen ze ronde punten en kruispunten alsof ze de koning van de jungle zijn. Ja, een jungle maken ze van de wegen in de buurt van hun school.
Op cruciale punten staat er wel een agent om het verkeer te regelen, om fietsende scholieren te laten oversteken. Zo zullen ze het nooit leren om correct een weg over te steken.
Ik heb zelden een fietsertje zien stoppen voor een auto die van rechts komt. Meestal stopt de auto en verleent - onterecht - voorrang aan de fietser. Het is op die manier dat automobilisten gevaarlijk rijgedrag bij fietsende scholieren in de hand werken.
Het blijft me verbazen dat voetgangertjes en fietsertjes, als 'zwakke' weggebruikers, geen kennis hoeven te hebben van de wegcode, geen examen hoeven af te leggen, en niet getest worden op theoretische kennis van verkeersregels.
Gisteren stond er in Het Belang van Limbrug een hele pagina gewijd aan buschauffeurs die in Beringen hun werk neerlegden nadat een collega door een minderjarige gewapende passagier met de dood bedreigd werd.
Vakbondssecretaris: "Dergelijke incidenten zijn helaas schering en inslag geworden. Onze chauffeurs pikken dit niet meer. De minderjarige daders blijven ongestraft. Ze worden opgepakt, maar mogen een uurtje later weer naar huis. We eisen een bewakingscamera op elke bus, extra controleurs, en een gesprek met politie en burgemeester. Sommige chauffeurs komen werken met de daver op het lijf en de daders worden nauwelijks gestraft."
Burgemeester Webers (sp.a): "Het aantal schietincidenten is verontrustend. De doodsbedreiging van de buschauffeur is al het 4de gewapende incident in Beringen in nauwelijks twee maanden. Dat verontrust me."
Omdat Lieve weet wie daar allemaal wonen in Beringen, heeft ze haar verrekijkertje uit de kast gehaald om in de tekst te speuren naar de identiteit van de daders. Niets! Enkel: "een gewapende minderjarige".
En omdat de betrokken chauffeur te zwaar aangeslagen was, kon niets kwijt, m.a.w. hij mocht waarschijnlijk niets vertellen over zijn overvallers, over hun etnische afkomst en zo.
De bescherming van criminele allochtonen door de media is lachwekkend aan het worden. Het bochtenwerk waarin ze krampachtig pogen om allochtonen te beschermen is doorzichtig én een belediging voor autochtonen die er niet aan dénken om een buschauffeur te bedreigen. Gewone Vlaming, kom in opstand tegen de journalistiek!
De middenschool van het lyceum kon weer op adem komen toen directeur Wijsneus verscheen om het roer over te nemen van directrice Prutsmans. Prutsmans was ondertussen rijp voor het rusthuis waar ze samen met andere dementerenden kon spelen. Dat komt ervan als je met je kromme snavel in andermans zaken zit te wriemelen, als je met bezem en zwarte raaf naar school komt, als je klopjachten houdt op Vlaamsblokkers in school!
Terug naar directeur Wijsneus, de populaire boy, die blaakte van eigendunk en zelfvoldoening. De verwaandheid kwam zijn neus- en oorgaten uit, zoals we dat soms zien bij briesende stieren. Maar in de dierenwereld zijn briesende geluiden en alles wat daarbij hoort oprecht, niet gekunsteld of van plastiek zoals bij Wijsneus.
Op zekere dag kreeg Wijsneus bezoek van een aantal Turkse vaders die het niet eens waren met het hoofddoekenverbod. In school was er een klein groepje moslimmeisjes, en allen manifesteerden ze zich door het dragen van een opzichtig hoofdscharminkel dat ze provocerend op hun kop hielden, ook tijdens de turnlessen. De besprekingen met de arrogante moslimmannen gebeurden achter gesloten deuren. Wijsneus kondigde later aan dat er een bevredigend compromis gesloten werd.
De volgende dagen, weken en maanden zagen we op de speelplaats geen textiel meer op de uitheemse kopjes, maar naarmate het schooljaar vorderde, doken de hoofddoekjes weer op. Een ander kleurtje, een ander modelletje, een franjeke hier en een plooitje daar. De C&A volgde de moslimmode op de voet. De winkel had zijn wandelgangen tussen de rayons zelfs verbreed om de zwaairokken rond de wijde heupen meer speling te geven bij het uitzoeken van gepaste kleding.
Alle heisa rond de hoofddoeken verwaterde gedurende het schooljaar. Niemand maakte er zich nog druk over en iedereen droomde van een zalige vakantie. Tijdens de deliberatie einde juni maakte directeur Wijsneus trots bekend dat hij een gratis vakantie in Turkije gewonnen had. Belletje!... Ringelingeling!... Gratis vakantie in Turkije?!... En weer hoofddoekjes toegelaten?!...
Ja zeker, durf ik nog schrijven over het CGKR, het IGC (Interfederaal Gelijkekansencentrum)! En of! Ik word opstandig en boos als ik terugdenk aan het Vlaamse kleutertje Pietje Jansen, dat gediscrimineerd werd in zijn eigen Vlaamse kleuterklasje. Een heel schooljaar lang werd er geleuterd over de aanpak van allochtoontjes, en dan tegen einde juni besliste de school dat Pietje Jansen naar B.L.O. moest! Onvoorstelbaar! Terwijl Pietje NOOIT ter sprake kwam, op geen enkel moment van het hele schooljaar, NOOIT gesignaleerd werd als probleemgeval, neen, men had het veel te druk met de allochtoontjes in de watten te leggen. Of is het normaal dat Pietje Jansen zat te verkommeren te midden van zijn allochtone klasgenootjes? Pietje Jansen was het puurste geval van discriminatie dat ik vroeger ooit meemaakte!
Telkens het Centrum in het nieuws komt, heb ik de indruk dat het er enkel is voor het welzijn van vreemdelingen, voor het vreemdelingenprofijt, en om hun zogezegde achterstelling tegen te gaan. Meldpunten, bestaan die alleen maar voor allochtonen? Ik heb ervaren dat Vlaamse leerlingen niet weten dat ze met hun klachten ergens terecht kunnen, ze schijnen het vanzelfsprekend te vinden dat ze voorrang moeten geven aan hun allochtone medeleerlingen. Zichzelf wegcijferen voor hun vreemdsoortige klasgenootjes, het werd een reflex. De bange brave Vlaming in het klein. Indoctrinatie door de school, op bevel van Brussel, is erin geslaagd omonze eigen Vlaamse leerlingen op de laatste rij te zetten en hen daar ook te houden. Ze komen wel vanzelf terecht op hun pootjes, dacht men, maar dat was niet het geval, zij die naast een Turkje in de klas zaten, slaagden nooit in een vlotte oversteek naar het middelbaar onderwijs.
Ik zou wel eens willen weten of het Centrum ook meldingen binnenkrijgt van Vlaamse leerlingen die zich gediscrimineerd voelen. Zijn er ook klachten van Vlaamse leerlingen? Of is het normaal dat zij zich moeten láten discrimineren? Uit verdraagzaamheid voor hen die massaal ons traditionele Vlaamse onderwijs zijn binnengedrongen, met ontwrichting en uitholling als gevolg. Het kan toch niet dat alleen vreemdelingen gediscrimineerd worden! Discriminatie van onze eigen mensen wordt verstopt, is verborgen, krijgt geen aandacht van het Centrum.
Er zou een tegenhanger moeten komen, parallel aan het Centrum van De Witte, een soort Vlaams Gelijkekansencentrum (VGC), daar is echt nood aan omdat het aantal allochtonen zal blijven toenemen, waardoor de Vlaming in de toekomst in de verdrukking zal komen, in de minderheid, en dan wordt discriminatie van De Vlaming een realiteit.
De oproep van het Centrum aan de toekomstige regering om een interfederaal actieplan tegen racisme uit te werken, is verontrustend. Welk racisme? Welke discriminatie? In welke richting?... En nu droom ik van een regering met enkel het Vlaams Belang, de enige partij die bekwaam is om een 'actieplan tegen racisme' uit te werken. De enige partij die eigen volk in bescherming neemt, die eigen taal en waarden koestert, uit zelfverdediging, om niet te bezwijken onder het 'omgekeerde racisme', om onze welvaartmaatschappij van weleer te herstellen, als het al niet te laat is...
-"Geweld tussen Afrikaanse stadsbendes escaleert"...
-"Brusselse bendeoorlog duurt voort, al enkele jaren woedt een bloedige oorlog tussen twee zwarte stadsbendes: de Versailles en de 1140"...
-"Twee leden van de Brusselse stadsbende 'Versailles', twee Congolese mannen, hebben 22 jaar cel gekregen voor de moord op een lid van een rivaliserende bende"...
Zo kunnen we NUlezen over de Brusselse Bendes.
24 jaar geleden (!) schreef een krant over allochtone jeugdbendes die van Brussel een speelplaats maakten om hun misdadige instincten te kunnen botvieren. Adjunct-commissaris Christian De Coninck: "Tot nu toe heeft de Brusselse politie alles vrij goed onder controle, maar blijft dat ook zo in de toekomst?"
"Blijft dat ook zo in de toekomst?!"... Uit die ene alarmerende zin blijkt een grote bezorgdheid voor de toekomst. Inderdaad, wat is er gebeurd sinds 1990 toen in Brussel de eerste jeugdbendes gesignaleerd werden? Om te beginnen was er sprake van 'kattenkwaad', van ontspoorde jongeren die weer het rechte pad moesten vinden, het zal wel in orde komen, de politie heeft alles goed onder controle... Mis!!! De jeugdbendes van vroeger werden zwaar onderschat, jeugdige criminaliteit werd geminimaliseerd en gecamoufleerd. Nu is er een escalatie die niet meer te stoppen is. Als een klein boompje scheef groeit en het wordt geaaid en gestreeld, dan zal het nóg schever gaan groeien.
De criminele bendeleden van vroeger, hebben nu zelf ook kinderen. In welk klimaat zijn ze opgegroeid? In een klimaat van ongestraft boevenstreken uithalen. Hun gevoel van straffeloosheid werd gevoed door een tolerante overheid en een xenomane omgeving. Politieagenten werkonbekwaam kloppen, relschoppen, doelloze vernielingen aanrichten... Het kon allemaal zonder sancties. Dat waren ze gewend van vroeger op school, daar werden misstapjes toch ook door de vingers gezien? Hoe kunnen verwende vreemdelingen dan nog respect opbrengen voor gezag en voorschriften van hun gastland?!
De criminele feiten zoals die zich nu vaak voordoen, lijken los te staan van elkaar, incidentele conflicten tussen politie en crapuul zijn de voorbereidende werkzaamheden van wat ons ooit te wachten staat, ze geven ons een voorsmaakje van wat er gaat gebeuren als vreemdelingen hier talrijk genoeg aanwezig zijn - samen sterk - dan zou er wel eens een collectieve aanval op gezag en structuur van onze samenleving kunnen komen, geen incidentele criminele feiten meer, maar een goed georganiseerde creatie van chaos en machtsovername. Volgens mij wachten moslims, allochtonen, vluchtelingen, asielzoekers, illegalen... wacht het hele zootje af tot ze hier genoeg manschappen hebben...
Tot groot jolijt van een aantal PMS/CLB-medewerkers ga ik vanaf vandaagsystematisch alle afleveringen over de wantoestanden in de PMS-centra herhalen. Niet alle afleveringen tegelijk, dat is niet goed voor de bloeddruk het hartritme van sommigen, maar zo nu en dan eentje. Pijnlijke kwesties moeten uitgesmeerd worden in de tijd.
Aflevering 1. Maatschappelijk werksters zonder verantwoordelijkheid
De bemoeizucht van maatschappelijk assistenten in de vroegere PMS-centra was ongelooflijk. Het hele schooljaar moeiden ze zich met het werk van de psychologen. Gedreven door statuszucht en een onstuitbare geldingsdrang, uit frustratie en ontevredenheid met hun ondergeschikte positie, zaten ze voortdurend in het vaarwater van de psychologen te spartelen.
Hun gepeuter in de taken van de psycholoog begon al in september toen alle eerstejaars secundair onderwijs deelnamen aan een screeningsonderzoek, een onderzoek dat toeliet om in één oogopslag toekomstige losers op te sporen, om in één oogopslag twijfelgevallen en zwakke elementen eruit te halen, om in één oogopslag probleemloze slimmeriken te herkennen... Handig instrument om een groot aantal leerlingen tegelijk te screenen. En een uitstekend uitgangspunt voor alle andere activiteiten gedurende het hele schooljaar.
De bemoeienissen van de maatschappelijk assistenten leken op een ontsnappen aan hun eigenlijke opdracht, en die opdracht was het uitpluizen van de familiale situatie van elk kind, het opsporen van sociale gegevens die van belang zijn voor het schools presteren, het thuismilieu verkennen door middel van gesprekken met ouders en leerlingen. Individueel. Geval per geval. Gesprekken die een inzicht gaven in de persoonlijkheid en leefwereld van het kind, en in het bijzonder van de probleemleerlingen. Zó gebeurde het dus niet. De maatschappelijk assistenten wierpen zich met een bedrieglijke ijver op het corrigeren van de testen. Een afstompende bezigheid trouwens. Eerst hadden ze de psychologen geambeteerd bij de testafnames, hen voor de voeten gelopen, en daarna gingen ze zich belangrijk voelen met de testverbetering. Hun 'werk' leverde niets anders op dan een hoop cijfers zonder meer, scores zonder interpretatie, zonder conclusies, zonder prognoses, alleen maar droge cijfers. Dat kan mijn buurvrouw ook, daarvoor hoef je niet gestudeerd te hebben... Geen verantwoordelijkheid willen nemen, een typische eigenschap van maatschappelijk assistenten...
Als we dan tóch bezig zijn met 'De Telegraaf' uit te pluizen, kan ik evenzeer nog iets vertellen over een interview met "de hoogblonde politicus" Geert Wilders. Ik had begrepen dat de interviewer niet Wildersgezind was. Toch bleef Wilders correct en consequent antwoorden na iedere aanvallende vraag. Beschaafd en zelfverzekerd.
Nu begeef ik me op glad ijs!!! Ik weet onvoldoende over politiek om hierover te schrijven. Toch heb ik het hele interview uitgelezen, bij beetjes en bij stukjes, om er een globaal beeld van over te houden. Voor mezelf. En nu zal ik er een Lieviaanse samenvatting van maken.
De interviewer begint al met agressief te wijzen op de lege werkkamers wanneer hij de PVV-vleugel in de Tweede Kamer betreedt. Het lijkt erg op leedvermaak wanneer hij het heeft over de leegloop bij de PVV en de uittocht van PVV-politici. Wilders zegt nuchter dat zijn "medestanders vertrokken omdat ze niet konden leven met de 'minder Marokkanen'-kwestie."
-Over de verkiezingen: "Deze verkiezingen gaan over minder Europa en meer Nederland, over een sterk en onafhankelijk Nederland, een welvarend land met lagere belastingen en een eigen munt, in plaats van de giftige euro die ons alleen maar geld heeft gekost. Over een land dat trots is op zijn eigen cultuur en vlag, waar niet 65.000 asielzoekers binnenkomen en tegelijkertijd 65.000 ouderen het verzorgingshuis uit worden gezet omdat Brussel dat wil. Ook daarom willen we uit de EU."
-Over de massale asielinstroom van Eritreeërs: "We mogen van Brussel onze grenzen niet dichtgooien en staatssecretaris Teeven doet niets. Teeven loopt aan de leiband van de PvdA, hij is de linksbinnen van de PvdA. Zijn soepel vreemdelingenbeleid blijkt uit de explosie aan Eritrese vluchtelingen die hier ineens asiel aanvragen. Teeven heeft ook de Syriërs laten binnenkomen, hij heeft het kinderpardon ingevoerd, hij heeft de strafbaarstelling van illegaliteit weggewist... Grenzen niet mogen sluiten om de toestroom van Eritreeërs te stoppen? Bij de verkiezingen moeten we 'neen' zeggen tegen Brussel."
-Over de uittocht van PVV-politici: "Ik ga door, ik heb een missie, een koers, en ik laat me door niemand of niets daarvan afbrengen."
-Over het uitsluiten van groepen mensen: "Uitsluiten? We sluiten niemand... Wat is dat nou weer voor een suggestieve vraag? Niémand wordt uitgesloten. Wij sluiten niémand uit. Hoe kómt u daar nou bij? Heeft u iets van een fractieprogramma gezien of zo?... De Marokkaanse cultuur minderwaardig noemen, doet mensen zich uitgesloten voelen? De Marokkaanse cultuur IS minderwaardig. Mag ik dat niet zeggen?... En inderdaad, wij willen minder Marokkanen."...
In Nederland kennen ze d'r ook wat van. Om een land stampvol vol te stapelen en vol te proppen met opeengehoopte en opgestapelde vreemdelingen, een land vol stapelbedden, dan moet je toch een perverse voorkeur hebben voor het onbekende, voor nieuwe mensen. Een ziekelijke manie!
Die zoekers zijn geen individuen meer, ze zijn massa's vreemd tuig, asieltuig, asielige anoniemelingen, niet eens bekwaam om in hun thuisland iets constructiefs op te bouwen. Alleen het uitschot neemt deel aan volksverhuizingen en rekent op de steun van de welvarende landen. Het zijn klaplopers, profiteurs, tafelschuimers...
Ik begin me stilaan af te vragen welke bijzondere gaven en talenten een asielzoeker moet hebben om zo gegeerd in Europese landen verwelkomd te worden?
To the point Lieve!!! Waar ik naartoe wil. In het Nederlandse Overloon komt er een nieuw asielzoekerscentrum (azc) in de voormalige jeugdgevangenis 'De Maashegge'. Het dorp telt amper 700 inwoners en nu komen er in één klap 800 nieuwelingen erbij, van Eritrea! En omdat het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers) oordeelde dat door het acute tekort aan opvanglocaties overal en in elk dorpje een plek gevonden moest worden voor de armoedzaaiers, kiezen ze willekeurig een gemoedelijk dorpje uit om het te gaan verpesten met vreemde nieuwkomers.
Marietje Broes heeft een aspergeboerderij en gaat plotsklaps 800 nieuwe buren krijgen: "Ik ben er doodsbang voor. Natuurlijk moeten die mensen geholpen worden (hier begint de naïviteit al). Het beangstigt me enorm. Er hoeft maar 1 procent crimineel van te zijn (naïviteit compleet). Ik ga een camera en alarminstallatie zetten. Ja, hier was een jeugdgevangenis, maar wie daar inzat, kon niet zomaar naar buiten lopen."
De burgemeester: "Nee zeggen tegen het COA helpt niet, je kunt beter meewerken en voorwaarden stellen. Ik begrijp de zorgen van de mensen wel. Achthonderd ineens is veel en ik kan niet garanderen dat er nooit iets zal voorvallen. Ik wil toch bepaalde garanties hebben over veiligheid, toezicht en begeleiding."
Premier Rutte: "Nederland is geen open huis. De toename van asielzoekers is ontwrichtend, het zijn bizarre aantallen. Het draagvlak onder de bevolking voor het opvangen van asielzoekers wordt aangetast." Net als Teeven (Veiligheid en Justitie) vermoedt Rutte dat er sprake is van mensensmokkel. Mensensmokkel?! Ze zeggen er niet bij hoe ze dat gaan aanpakken, integendeel, ze zetten alles in het werk om die gesmokkelde mensen een veilig plekje in ons midden te geven!
Terwijl ik vanmiddag de luierik aan het uithangen was, en aan het genieten was van een gratis concert van de vogeltjes in de bomen die hun hoogste liedje zongen, en toen ik daar zo zat te mijmeren in de wildernis - ik heb al verteld dat mijn tuin verwilderd is - werd ik wakker geschud en tot de orde geroepen door Polkundie mij wees op een nieuwtje over onze baas van het Katholiek Onderwijs, mevrouw Mieke van Hecke. Op 31 augustus stopt ze met baas te spelen over het katholiek onderwijs. Aan die job had ze eigenlijk nooit mogen beginnen gezien haar sympathieën voor de islam, en voor alle complimenten die samenhangen met die rare levenswijze van moslims, die totaal vreemd is aan onze authentieke levensstijl.
Mieke van Hecke, baas katholiek (!) onderwijs. En tóch sympathiseren met de islam? Aanvankelijk wist ik niet wat ik er allemaal van moest geloven, wat ik ervan moest denken. Het artikel waarnaar Polkun verwees, begon braaf met de aankondiging van haar afscheidsinterview. Maar de teneur van alles wat volgde beviel me enorm. Een islamitische hoofddoek linken aan bloed, terreur en nazisme, prachtig! En over de 'zichtbaarheid van de islam': hoera, hier is mijn hoofddoek, zie maar, hier is de islam, zie maar! Ja, die provocatie zien we hoe langer hoe meer. En over het principe van 'liegen tegen ongelovigen is verplicht als het helpt om de islam bij ongelovigen te verspreiden'.
Toen ik las over de rubberlaarzen van Mieke van hecke, die ze kreeg van de Boerenbond, kreeg het verhaal een ongekend crescendo dat eindigde in: "Een lelijk en plomp wijf kan zich compenseren in geestelijke schoonheid, maar dat deed ze niet. Ze promootte óók nog eens een racistische ideologie."
Als ik dan terugdenk aan haar opvattingen en uitspraken van vroeger, mag het me niet verbazen dat dit nieuwe verhaal waar is. Dat het katholieke hoofd zich bekeerd heeft tot de islam. De islam! Daar waar in de toekomst het meeste profijt te rapen zal vallen.
Ik herinner me nog dat Mieke v.H. twee jaar geleden pleitte voor een tweede kans die Michèle Martin verdiende na haar gevangenschap. Wij zouden ons vergevensgezind moeten opstellen en haar genadig weer in ons midden verwelkomen. Zware misdadigers een tweede kans geven? Toén al twijfelde ik aan haar geloofwaardigheid. Vergiffenis schenken aan Monster Martin is gelijk aan haar aanzetten tot herhalingen van misdaden. En het evangelie erbij sleuren was wel erg hypocriet: "Tot 7x 70x vergeef ik een ander zijn schuld". Zijj vertelt er niet bij wat de Koran hierover denkt. Tenslotte ziet zij het Vlaamse katholieke onderwijs in een geseculariseerde, multiculturele en multiculturele samenleving... In die stijl heeft Paula D'Hondt vroeger ook eens iets verteld maar het bleef bij luchtspiegelingen.
En dan was er haar pleidooi voor een brede eerste graad met een algemene vorming in het secundair onderwijs. Toen vertaalde ik haar verzuchtingen in: "Een 12-jarige die liever speelt dan leert, of iemand die geen ambities koestert voor de toekomst, zal eerder de gemakkelijkste vakken kiezen in de eerste graad, het 'watervalsysteem' schuift dan op naar jongere leeftijd."
Mieke v. H. opteerde voor 'Deelattesten', om het aantal schoolverlaters zonder diploma te doen dalen. Mijn commentaar: "Deelattesten maken het mogelijk om niet-geslaagde leerlingen tóch het secundair onderwijs te laten beëindigen zonder geslaagd te zijn voor wiskunde of voor Nederlands. Waarmee Mieke v.H. een flinke toegeving gaf aan het grote aantal allochtonen in het beroepsonderwijs die van algemene vakken geen flauw benul hadden. En zo krijg je dan schoolverlaters zonder diploma. Handig ingespeeld op op het lage allochtone niveau bij het schoolverlaten"...
Neen, Mieke van Hecke heb ik altijd willen begrijpen, maar ben er nooit in geslaagd.
"1.200 asielzoekers strijken neer bij Hamont." Dat was de titel van een onheilspellend berichtje gisteren.
In het Nederlandse Budel, vlak over de grens met Hamont, zijn de eerste asielzoekers al aangemeerd in de Nassau-Dietzkazerne.
Er zullen er nog meer komen neerstrijken. De kazerne heeft een capaciteit van 1.200 personen, maar de instroom zal geleidelijk zijn. Dat zegt het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers).
De aanpalende Belgisch-Limburgse gemeenten waren niet op de hoogte van de komst van nieuwe ontdekkingsreizigers. Burgemeester Schuurmans van Hamont-Achel reageert: "We hopen dat het geen negatieve impact op ons heeft."
"De kazerne ligt op een afgelegen terrein, er zijn weinig directe omwonenden. Maar het is een open centrum en natuurlijk moeten die mensen ook boodschappen doen, op economisch vlak zullen de gemeenten het dus zeker merken.", aldus het COA.
Burgemeester Schuurmans mag hopen zoveel hij wilt, die impact komt er tóch. 'Impact', een mooi woord voor overlast! Want de nieuwkomers zullen zeker niet de bloemetjes gaan tellen in de perkjes van het domein, of krijgertje gaan spelen op de binnenplaats. Misschien wel roof- en strooptochtjes in de buurgemeenten?
Nu zal Lieve eens een typisch voorbeeldje geven van de overlast die asielzoekers veroorzaken. Toen hier in de Helchterense kazerne 550 asielzoekers opgevangen werden als hotel- en badgasten, toerde ik rond in de buurt en zag in de verte blauwe zwaailichten van een politiecombi. Het verkeer zat strop, de file schoof vooruit in een slakkengangetje. Toen ik dichterbij kwam, wist ik wat er gaande was. Een hele groep asielzoekers werd persoonlijk begeleid door politieagenten bij het oversteken van de drukke baan... Niet te geloven!!! En dan zwijg ik nog over de vuilnisbakken aan de bushokjes, die uitpuilden van allerlei afval dat zich ook over de stoep en het fietspad verspreidde. Bushokjes zag ik propvol gevuld met 'nieuwe' mensen met een brousse-mentaliteit waar je niet naast kon kijken.
Waarom hoor ik op tv nooit iemand zeggen: "Zet ze op een bus en rij ermee naar waar ze vandaan komen."?
